การแก้ไขปัญหาการเขียน ด้วยวิจัยในชั้นเรียน

การวิจัยในช้นั เรยี น ( การเขยี น ) ช้นั มธั ยมศกึ ษาปที ี่ ๑ โดย นายนราวุฒิ ริยะนา ตาแหนง่ ครูค.ศ ๑ โรงเรียนราชประชานเุ คราะห์ 31 อาเภอแม่แจ่ม จงั หวัดเชยี งใหม่ สานักบริหารงานการศกึ ษาพเิ ศษ

การแก้ไขปัญหาการเขียน ด้วยวจิ ัยในชัน้ เรยี น นายนราวฒุ ิ รยิ ะนา ความนา การวิจัยเป็นเครื่องมือในการแสวงหาความรู้ เป็นการสร้างองค์ความรู้ใหม่ให้เกิดขึ้นได้ดี วิธีหนึ่ง ทุก งานทุกสาขาอาชีพ สามารถนามาใช้ในการหาองค์ความรู้หรือข้อค้นพบในการแก้ปัญหา หรือพัฒนางานได้ อย่างเป็นระบบ จึงอาจกล่าวได้ว่า “การวิจัยช่วยให้การพัฒนางานเป็นระบบและเป็นไปอย่างน่าเช่ือถือ” สะทอ้ นถงึ ความชดั เจน รอบคอบ และตรวจสอบได้ งานการจดั การเรยี นการสอนของครู ถอื ว่าเปน็ วชิ าชพี ชน้ั สูงทตี่ อ้ งการความเชื่อถือได้ใน ผลงานการ สอนทีเ่ กดิ ขนึ้ หากครผู สู้ อนได้นาการวิจัยมาใชใ้ นการพฒั นาการเรียนการสอน หรือ แก้ปัญหาการเรียนรู้ ของนักเรียน จะสามารถพัฒนานักเรียนได้อย่างมีคุณภาพ ซึ่งเป็นการประกัน คุณภาพการศึกษาได้อย่างดียิ่ง ทั้งนี้จะทาให้ผู้เก่ียวข้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งบิดามารดา ผู้ปกครองของนักเรียนจะ มีความมั่นใจในการจัดการ เรียนการสอนของโรงเรยี นไดเ้ ปน็ อย่างดี “การวิจยั แบบงา่ ย” จงึ เปน็ แนวทางหนึง่ ของการวิจยั เชงิ ปฏบิ ตั กิ ารในชน้ั เรยี น โดยมีขอบเขตของเร่ือง ท่ีจะดาเนินการวจิ ัยที่ไมซ่ ับซ้อน ไม่ใหญม่ าก แลว้ มีการสรปุ ผลการวจิ ยั ที่สมบูรณ์ครอบคลุมประเด็นสาคัญ โดย มีจานวนหน้าไม่มากนัก อาจเป็นหนึ่งหน้า หรือมากกว่าหน่ึงหน้า ก็ได้ และปัจจุบันจึงเรียกงานวิจัยในช้ัน เรยี นลกั ษณะนีว้ ่า “วจิ ัยแผน่ เดยี ว” หรือ “วิจยั หนา้ เดยี ว” การแก้ไขปญั หาการเขียน หรอื อกี นยั หนง่ึ ก็คือ การเขียนตามคาพูด เขียนไม่ถูกอักขระ ไม่ถูกศัพท์ที่ ต้องการสือ่ ความหมายไมม่ ีทักษะในการเขียน ในขณะนี้เป็นปัญหาเร่งด่วน ที่ครูผู้สอนทุกคน ไม่เฉพาะแต่ครู ภาษาไทยเท่านั้น ต้องร่วมมือร่วมใจกันแก้ไขเพื่อให้เยาวชนผู้เป็นอนาคตของชาติ มีการพัฒนาหรือได้รับการ แก้ไขปัญหา ด้วยเหตุที่ว่า หากเยาวชนของเราพูดสื่อสารไม่ได้ การเรียนรู้สรรพวิชาต่างๆ ก็ย่อมจะมืดมน เพราะทักษะการอ่าน – เขียน เป็นทักษะพื้นฐานจาเป็น ในการรับสาร – ส่งสาร นอกเหนือจากทักษะเขียน ฟงั – ดู – พูด ซึ่งผู้เรียนจาเป็นต้องใช้ในชีวิตประจาวัน ดังนั้นการนากระบวนการวิจัยท่ีเป็นการวิจัยแบบง่าย หรือวิจัยแผ่นเดียวมาใช้ในการแก้ปัญหา การการเขียนส่ือสาร จึงเป็นเร่ืองสาคัญจาเป็นสาหรับครูและต้อง เป็นเรื่องที่ง่าย ไม่ยุ่งยาก ซับซ้อน และส่งผลต่อคุณภาพในการเรียนรู้ของผู้เรียนได้อย่างแท้จริง เพราะ ภาษาไทยเป็นเคร่ืองมือสาคัญที่ผู้เรียนจะใช้ในการแสวงหาความรู้ในโลกกว้างได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด และเป็นไป อย่างมีประสิทธิภาพ

ชื่อเร่ือง การพัฒนาความสามารถการเขียน ของนักเรียนชน้ั มธั ยมศกึ ษาปที ่ี ๑ ชอ่ื ผวู้ จิ ัย นายนราวุฒิ ริยะนา สภาพปัญหา นกั เรียนชัน้ ประถมศึกษาปีที่ ๔ กลุ่ม สว่ นใหญเ่ ขียนไม่ถูก เขยี นตามเสยี งพูดและขาดความ มั่นใจเวลาให้นักเรยี นสรปุ รายงาน ดังนน้ั หากนักเรียนไดร้ ับการแก้ไขโดยใชว้ ธิ ีการฝกึ เขยี นประเภทต่างๆ โดย การจาลองสถานการณ์ต่าง ๆ จะชว่ ยให้นักเรียนเขยี นได้ดีย่ิงขนึ้ เป้าหมายการวิจยั เพอ่ื ฝกึ และพัฒนาความสามารถในการเขยี นของนักเรียนมธั ยมศกึ ษาปที ่ี ๑ จานวน 1๐ คน วธิ ีการวจิ ัย 1 ตรวจสอบปญั หานกั เรียนเปน็ รายบุคคล 2 สรา้ งแบบฝึกการเขยี น– วธิ ีการเขียนใหถ้ ูกต้อง 2.1 การเขยี นแนะนาตวั 2.2 การเขียนย่อความ 2.3 การเขยี นจดหมายธรุ ะกจิ โดยการคดิ เอง 2.4 การเขยี นตามความรูท้ ่ีได้จากอา่ นหรือฟงั มา 2.5 การเขยี นเรียงความ ตารางปญั หาทพี่ บจากการสารวจ ท่ี ปัญหาทพี่ บ คิดเป็น % หมายเหตุ 1 เกิดจากการพูดไมช่ ัด 95 % 2 เกดิ จากโครงสร้างภาษาท่แี ตกต่างกัน 50 % 3 เกดิ จากการไม่มที ักษะในการเขยี น 70 % 4 เกิดจากการไมร่ ้คู วามหมายศัพท์ที่ 80 % เขียน

แนวทางในการแกไ้ ขปัญหา ลาดับท่ี ปัญหาท่พี บ แนวทางในการแก้ไขปัญหา 1 เกิดจากการพูดไมช่ ดั ด้วยการฝึกพูดช้า ๆบอกฐานกรท่ีเกิดของ เสียงและการเปดิ ปดิ ปากท่ีถูกตอ้ ง 2 เกิดจากโครงสร้างภาษาที่แตกตา่ งกัน เปรียบเทียบโครงสรา้ งภาษาถ่ินกับ ภาษาไทยให้เห็นชดั เจน 3 เกิดจากการไม่มที ักษะในการเขียน โดยเนน้ ทฤษฎีการการเขียนและการปฏิบัติ จริง 4 เกิดจากการไม่รูค้ วามหมายศัพท์ท่ีเขยี น โดยให้ผู้เรียนศึกษาศัพท์จากคลังศัพท์ตัว ก่อนเขยี นตามที่ได้ศกึ ษาค้นควา้ ผลการวิจยั 1. นกั เรียนช้ันประถมศึกษาปีท่ี ๔ ทกุ คน มคี วามสามารถในการเขียน โดยมีนักเรียนจานวน ๕ คน ได้พัฒนาความสามารถจากระดับปรับปรุง เป็นระดับพอใช้ นักเรียนจานวน ๓ คน ได้พัฒนาความสามารถ จากระดับพอใช้เป็นระดับดี นักเรียนจานวน 2 คน ได้พัฒนาความสามารถจากระดับดี เป็น ระดับดี เยีย่ ม 2. นักเรียนช้ันประถมศึกษาปีท่ี ๔ โดยภาพรวมมีความสามารถในการเขียนอยู่ในระดับดี มี พฤติกรรมการแสดงออกดีขน้ึ กล้าพดู กล้าแสดงออกมากยิง่ ข้ึน ใชภ้ าษากลางในการส่อื สารมากขึน้ กว่าเดมิ จดุ ประสงค์ 1. เพื่อเพ่มิ ทกั ษะด้านการเขียน 2. เพอ่ื ให้ผ้เู รยี นเขียนในรูปแบบต่าง ๆได้ 4. . เพ่ือให้ผเู้ รยี นเขยี นติดตอ่ สอื่ สารในชีวติ ประจาวันได้อย่างมปี ระสิทธภ์ิ าพเปา้ หมาย 1. กล้าเขียนเสนอในส่งิ ทีด่ ีได้ 2. เขยี นไดถ้ กู ต้องชัดเจน 3 เขียนไดอ้ ย่างมีประสิทธิ์ภาพ

แรงบันดาลใจ นักเรยี นโรงเรยี นราชประชานเุ คราะห์ 31 เปน็ นกั เรยี นท่มี าจากหลายชนเผ่า ปัญหาทพ่ี บ นกั เรียนไม่กล้าแสดงออกทง้ั การพดู ตลอดถึงการเสนอความคิดเห็นในเร่ืองตา่ ง ๆ ปัญหาเป็นอปุ สรรค์ ในการเรียนรู้ และบุคลกิ ภาพ ควรจะเปน็ ไปตามวัยของตน วิเคราะหผ์ เู้ รียนด้านการเขยี น บวก พบปญั หา ผู้เรียนวเิ คราะหต์ วั เอง ปญั หาทีพ่ บ 1 เกิดจากการพูดไม่ชดั 2 เกิดจากโครงสร้างภาษาทแี่ ตกตา่ งกัน 3 เกดิ จากการไมม่ ีทักษะในการเขยี น 4 เกดิ จากการไม่รู้ความหมายศัพท์ท่เี ขียน กาหนดแนวทางในการพัฒนาร่วมกัน ปัจจยั ทีท่ าใหก้ ารเขยี นสัมฤทธผิ์ ล จิตสานกึ ในการจะพฒั นาตัวเอง สานภาษาเรียงร้อยถ้อยคา การใช้ถอ้ ยคาในการเขยี น ศลิ ปะในการใชถ้ อ้ ยคาและสานวน การใชภ้ าษาอย่างสรา้ งสรรคแ์ ละเป็นประโยชน์ จรยิ ธรรมค่านิยม มารยาทในการฟัง มารยาทในการเขียน ผูเ้ รยี นประเมินตนเอง - เขียนถกู รูปแบบร้อยละ 80 - เขียนถูกต้องตามโครงสร้างภาษาร้อยละ 70 - ใช้ภาษาไดด้ ีมากขึ้นร้อยละ 70 ครูประเมินการสอน - มสี อื่ ในการสอน 70 - ได้สอนตามแผนที่วางไว้ 80

สรุปรายงานผล - สาเหตุที่พัฒนาการเขียนได้ดีขึ้นเกิดจากความเต็มใจท่ีจะพัฒนา ของครูและผ้เู รยี น - การเรยี นการสอนที่สนุก - การพดู ท่ีชัดและเขา้ ใจศัพท์ท่ีเขยี น ลาดับท่ี ปัญหาทีพ่ บ แนวทางในการแก้ไขปัญหา 1 เกิดจากการพดู ไม่ชัด ด้วยการฝึกพูดช้า ๆบอกฐานกรทเ่ี กิดของ เสียงและการเปิดปิดปากท่ถี ูกต้อง 2 เกดิ จากโครงสรา้ งภาษาที่แตกต่างกนั เปรียบเทยี บโครงสรา้ งภาษาถ่ินกบั ภาษาไทยใหเ้ ห็นชดั เจน 3 เกิดจากการไม่มีทักษะในการเขยี น โดยเน้นทฤษฎีการการเขียนและการปฏิบตั ิ จรงิ 4 เกดิ จากการไมร่ คู้ วามหมายศัพทท์ ่ีเขียน โดยให้ผู้เรียนศึกษาศพั ท์จากคลังศัพท์ตัว กอ่ นเขยี นตามที่ได้ศึกษาคน้ ควา้