กบเลือกนาย

กาลครง้ั หน่ึงนานมาแลว้ ณ บึงเล็ก ๆ อันแสนอุดมสมบรู ณ์ มีฝงู กบ หลายครอบครวั อาศยั อยดู่ ้วยกนั อยา่ งสงบสขุ มาเน่ินนาน โดยไม่มีใครมา รบกวนและไมม่ ใี ครมาคอยควบคมุ ยากทาส่งิ ใดก็ทาได้ตามความตอ้ งการ แต่แลว้ วนั หนงึ่ กบวยั ร่นุ เกดิ ความร้สู กึ วา่ ส่งิ ที่พวกตนเป็นอย่ไู มใ่ ชว่ ถิ ชี ีวติ ที่ ดนี ัก มนั จึงขอใหก้ บทุกตัวมาประชุมร่วมกัน......

\"ขอบคณุ ฝงู กบทุก 1 ตัวทม่ี าประชมุ ในวนั น้ี\" กบวัยร่นุ กล่าว \"พวกเราเคย อาศยั กันแบบอสิ ระมาเนน่ิ นานแมจ้ ะไม่มปี ัญหานา่ กงั วลใจมากนกั แต่ฉันคิด ว่าเราควรจะมหี ัวหนา้ และกฎหมายมาปกครองพวกเรานะ\" เมื่อกบวยั รุ่นเอย่ เรอ่ื งท่ีอยากแถลง คณุ ลงกบตัวหนึง่ ก็ตะโกนถามข้ึนมา \"แล้ว ใครกันเล่าทจี่ ะมาเปน็ เจ้านายของเราและออกกฎหมายเหล่านนั้ ?\" กบวัยรุ่นครุ่นคิดอยพู่ ักหนึ่ง แลว้ จงึ ตอบออกมาว่า \"เอาอย่างนี้ ฉนั จะไปขอจาก เทพ จูปเิ ตอร์ให้ ทา่ นตอ้ งช่วย จัดการไดแ้ น\"่ กบทุกตัวล้วนเห็นด้วยกับความคิดน้ี

กบวยั รุ่นขอร้อง \"โธ่ นกึ ว่าเรือ่ งอันใด ท่แี ทก้ บอยา่ งเจา้ กอ็ ยากมีเจ้านายบา้ งน่ีเอง\" ทา่ นเทพ พูดแบบยมิ้ ๆ \"เอาอยา่ งน้ี เจ้า เดินทางกลบั ไปเถิด เราได้ส่งเจา้ นายท่จี ะคอยปกครองฝงู กบไว้ทบี่ งึ น้าแลว้ \" กบ วยั รนุ่ ได้ยนิ ดังน้นั จึงตื่นเตน้ ดใี จ พรอ้ มกล่าวขอบคุณ \"ขอบพระคณุ ท่านเทพมาก กระผมจะไมม่ ีวันลมื พระคุณ นเี้ ลย\"

เมื่อกบวยั รนุ่ เดนิ ทางกลับมากเ็ หน็ ฝงู กบท้ังหลายตา่ งไปยืนรุมล้อมกันท่กี ลางบงึ สงิ่ ที่พวก มนั ลอ้ มอยู่คอื ขอน ไม้ท่ีลอยลงมาจากฟากฟา้ โดยไมม่ ีใครรู้วา่ สิง่ นค้ี อื อะไร แตเ่ จ้ากบ วยั รุน่ รไู้ ด้ทันทวี ่าส่งิ นี้คือเจา้ นายใหมข่ องพวกมัน \"พ่ีน้องกบท้งั หลาย สง่ิ ที่เห็นอยู่น้ีไม่ใช่ขอนไม้ธรรมดา 1 แต่น่คี อื เจา้ นายใหม่ที่เทพ จปู ิเตอร์มอบให้กับพวก เรา\" กบวยั รนุ่ บอกอยา่ งต้ืนตนั ใจ \"อ๋อ อย่างนี้นเ่ี อง เจ้านี่ก่งไม่เบา สว่ นทา่ นเทพกช็ ่างมีเมตตาตอ่ พวกเราเหลือเกนิ \" คุณลงกบช่นื ชมความ พยายามของกบวัยรนุ่ แล้วกบทุกตวั ตา่ งโหร่ ้องดใี จ พร้อมคานบั ขอนไม้ผู้เปน็ เจ้านายใหมอ่ ยา่ งปลื้มใจเวลาผ่านไปหลายวนั เจ้านายคนใหม่ได้แต่นอนเฉย แมว้ า่ จะมกี บตัวน้อยขึน้ ไปกระโดดโลดเต้นบนนน้ั เจ้านายขอนไมก้ ไ็ ม่ว่าอะไร ทาให้ฝูงกบกลบั มาประชมกนั อีกคร้ัง

\"ทาไมเจ้านายของเราถึงไม่เคยพดู จาหรอื ทาส่ิงใดบ้างเลยล่ะ\" คุณลงุ กบถามกบวัยรนุ่ \"ฉันกว็ า่ อย่างน้ันแหละคุณลุง เอาแบบนไ้ี หม ฉนั ไปขอเจ้านายใหมก่ ับเทพจปู เิ ตอรอ์ กี คร้ัง ดกี ว่า เผ่อื ท่านจะ หาเจา้ นายท่ีดีกวา่ น้ีมาให\"้ ว่าแลว้ เจา้ กบกอ็ อกเดนิ ทางไปพบท่านเทพทนั ที \"มีเรอื่ งอะไรอกี เลา่ เจ้ากบนอ้ ย ? \" ท่านเทพจูปเิ ตอรถ์ ามดว้ ยความสงสยั \"คอื กระผมอยากจะขอเจา้ นายใหมค่ รับ เจา้ นายทท่ี า่ นส่งมาใหต้ อนน้นั วนั 1 ไมเ่ หน็ ทาอะไรเลย\" กบวัยรุ่น \"ได้สิ ! อยากมีเจา้ นายใหมเ่ พราะไมพ่ อใจคนเกา่ ใช่ไหม\" เทพจปู เิ ตอรพ์ ดู ดว้ ยนา้ เสียง ไม่พอใจ \"ใชค่ รับ\" กบตอบรบั

\"เอ้า กลบั ไปทบ่ี ึงเถดิ เราสง่ เจ้านายใหมไ่ ปใหแ้ ลว้ \" ไดย้ นิ อยา่ งน้ันเจ้ากบจึงกลา่ วขอบคุณ และจากไปทันที พอเดนิ ทางมาถงึ เจา้ กบวัยรนุ่ กต็ อ้ งตกใจ เพราะเจา้ นายใหม่ของพวกมันคอื นกกระสา ซ่งึ ตอนนี้ได้ว่งิ ไล่กนิ กบไปแลว้ หลายตวั กบในฝูงต่างอยอู่ ยา่ งหวาดกลวั พลางคิดว่าควรพอใจในสง่ิ ที่ไดม้ า แต่แรก ไมค่ วรรอ้ งขอส่งิ ใดให้ มากความจนเกิดเร่อื งราวน่าสลดแบบนเ้ี ลย