ภาษามลายู ในภาษาไทย

ภาษามลายู ในภาษาไทย นางสาวเกศราพร หงษ์สกุล รหัสนักศึกษา ๖๓๔๐๑๐๗๑๐๔ นางสาวญาณิศา เดชาจิรสิน รหัสนักศึกษา ๖๓๔๐๑๐๗๑๐๗

ภาษามลายู ภาษามลายู หรือ ภาษามาเลย์ เป็นภาษาหนึ่งในกลุ่มตระกูลภาษา ออสโตรนีเซียน ซึ่งใช้ในดินแดนประเทศมาเลเซีย อินโดนีเซีย และบริเวณ รอบ ๆ มากว่าหนึ่งพันปี ภาษามลายูมีต้นกำเนิดจากที่ใดยังไม่ทราบ แน่ชัด มีบางทฤษฎีชี้ว่า แหล่งกำเนิดภาษานี้อยู่บริเวณเกาะสุมาตราของ ประเทศอินโดนีเซียในปัจจุบัน และยังพบหลักฐานจารึกภาษามลายูในสมัย อาณาจักรศรีวิจายาหรือศรีวิชัย ที่เมืองปาเล็มบัง ประเทศอินโดนีเซีย ภาษามลายูเข้ามาในไทยได้อย่างไร ? เนื่องจากพื้นที่เขตภาคใต้ของประเทศไทยมีอาณาเขตติดต่อกลับมลายู รวมถึงมีความสัมพันธ์กันทางด้านประวัติศาสตร์มาเป็นเวลานานและมีการ ติดต่อกันทั้งทางด้านการค้าขาย ศาสนา และวัฒนธรรมมาตั้งแต่สมัยสุโขทัย จนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ และในสมัยสุโขทัยพ่อขุนรามคำแหงมหาราชได้เคย ขยายอาณาเขตของอาณาจักรสุโขทัยออกไปจนสุดแหลมมลายู ซึ่งแสดงให้เห็น ว่าดินแดนของแหลมมลายูอาจเคยเป็นของไทยหรือเป็นของมลายูเพียงอย่าง เดียว ซึ่งที่กล่าวมาข้างต้นคือสาเหตุสำคัญที่ส่งผลทำให้คนชนชาติทั้งสองนั้น อาศัยอยู่ร่วมกัน ไทยจึงมีการนำเอาภาษาของมลายูเข้ามามีบทบาทในใช้สื่อสาร ในชีวิตประจำวัน ภาษามลายูหรือภาษามาเลย์ ปัจจุบันได้มีการเรียกว่า ภาษา มาเลเซีย และจะพบคำภาษามลายูที่ ใช้ปะปนอยู่ในภาษาไทยอย่างหลาก หลายในแถบจังหวัดชายแดนภาคใต้ ได้แก่ ยะลา สงขลา ปัตตานี นราธิวาส และสตูล ที่ยังคงใช้ภาษา มลายูมาใช้ในภาษาไทยในการสื่อสาร

การแยกหมวดของคำศัพท์ จากภาษามลายูในภาษาไทย ซึ่งสืบค้นได้ทั้งหมด ๓๖ คำ แยกหมวดได้ดังนี้

คำศัพท์บุคคล/ตำแหน่ง คำศัพท์ คำแปล กะลาสี น. ลูกเรือ. (ม. กะลาสิ จากคำอิหร่าน โต๊ะ ขะลาสิ) บัง วิลันดา สลัด (ปาก) น.คำเรียกคนส ูงอายุหรือคนที่ได้รับ ความนับถือ. (ม. ดาโตะ). (ปาก) น. คำเรียกชายผู้มีเชื้อสายแขกมลายูหรือ แขกอินเดีย หมายถึง พี่ชาย, อาบัง ก็เรียก. (ม. Abang ว่าพี่ชาย). น. ชาวดัตช์, ชาวฮอลันดา. (ม.). [สะหลัด] น. โจรที่ป ล้นเรือในทะเล เรียกว่า โจรสลัด. (เทียบ ม. salat ว่า ช่องแคบ).

คำศัพท์ต้นไม้/ดอกไม้ คำศัพท์ คำแปล กะลุมพี น. ชื่อปาล์มชนิด Eleiodoxa conferta (Griff.) กระจูด Burret ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอในป่าพรุและที่ชื้นแฉะ ทางภาคใต้ผลเป็นช่อใหญ่และแน่นปลายผลตัดผิวเหลือง เกลี้ยงเป็นมันไม่มีหนามเยื่อหุ้มเมล็ดขาวรสเปรี้ยว ๆ ฝาด ๆ กินได้ยางในลำต้นเหนียวใช้ติดกระดาษแทนกาวได้, ลุมพี ก็เรียกปักษ์ใต้เรียกหลุมพี. (ม. ว่ากะลุมปี) น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Lepironia articulata (Retz.) Domin ในวงศ์ Cyperaceae ลำต้นกลมภายใน กลวงและมีเยื่ออ่อนหยื่นคั่นเป็นข้อ ๆ ใช้สานเสื่อหรือ กระสอบ. (เทียบม. kérchut). กระดังงา น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cananga odorata (Lam.) สละ Hook. f. et Thomson ในวงศ์ Annonaceae ดอกหอมกลีบบางมี 5 กลีบดอกใช้กลั่นน้ำมันหอมได้, กระดังงาใหญ่สะบันงาหรือสะบันงาต้นก็เรียก. (เทียบ ม. Canaga, kenanga) [สะหฺละ] น. ชื่อปาลม์ ชนิด Salacca zalacca (Gaertn.) Vossในวงศ์ palmae ขึ้นเป็นกอ คล้ายระกำผลสีคล้ำไม่มีหนาม เนื้อสีขาว หนาร่อน รสหวาน, สละชวา ก็เรียก. (เทียบ ม. Salak)

คำศัพท์ต้นไม้/ดอกไม้ คำศัพท์ คำแปล ศรี น. พลู. (ม.) หนัง น. เรียก ขนุนพันธุ์ที่มียวงสีเหลืองเนื้อนุ่ม แต่ ไม่เหลวว่าขนุนหนัง (เทียบม. nanga)

คำศัพท์สถานที่ คำศัพท์ คำแปล กระยาหงัน น. วิมาน, สวรรค์ชั้นฟ้า, เช่น อวยชัยให้ พรแล้วเทวัญ กลับคืนกระยาหงันชั้นฟ้า (อิเหนา). (ม. กะยางัน ว่า สวรรค์, ที่อยู่ ของเทวดา). กุดัง (ปาก) น. โรงเก็บสินค้าหรือสิ่งเก็บของ เป็นต้น, โกดัง ก็เรียก (ม. gudang ว่า โรงงาน, โรงเก็บของ, ร้านขายของ). สุเหร่า [-เหร่า] น. สถานที่ซึ่งชาวมุสลิมใช้เป็น ที่ประกอบศาสนกิจมัสยิดก็เรียก. (ม.)

คำศัพท์ธรรมชาติ คำศัพท์ คำแปล สลาตัน (สะหลา-] น. เรียกลมที่พัดจากทิศตะวันตก เฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือใน ปลายฤดูฝนว่าลมสลาตัน, เรียกลมพายุที่มี กำลังแรงจัดทุกชนิดเช่นไต้ฝุ่นไซโคลนว่าลม สลาตัน, โดยปริยายใช้เป็นความเปรียบเทียบ หมายถึงอาการที่ไปมาหรือเกิดขึ้นรวดเร็ว อย่างลมสลาตันเช่นเวลาเขาโกรธอย่างกับลม สลาตัน (เทียบม. Selatan ว่าลมใต้)

คำศัพท์สัตว์ คำศัพท์ คำแปล กะละปังหา น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังหลายชนิด ชั้น Anthozoa ตัวมีขนาดเล็ก รูปร่างทรงกระบอก อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม สร้างเปลือกเป็นโครงร่าง แข็งเชื่อมต่อเนื่องกันไป ลักษณะคล้ายกิ่งไม้ มีสี ต่างกันตามชนิด บางชนิดมีขนาดใหญ่และแข็ง นิยมนำมาทำลูกปัด เครื่องประดับ พวกที่อยู่ใน อันดับ Gorgonacea มีสีแดง เหลือง ส้ม ม่วง พวกที่อยู่ในอันดับ Antipatharia มีสีดำ, กัลปังหา ก็เรียก. เทียบ ม. kalam pangha). กระจง น. ซื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Tragulidae เป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องที่เล็กที่สุด กระเพาะมี ๓ ส่วนรูปร่างคล้ายกวาง แต่ไม่มี เขาตัวผู้มีเขี้ยวบนที่แหลมคมงอกออกมาซึ่งมี ผู้นิยมใช้เป็นเครื่องรางมี ๒ ชนิดคือกระจง ควาย [Tragulus napu (Cuvier)] สูง ประมาณ ๓๕ เซนติเมตรและกระจงเล็ก [T. javanicus(Osbeck)] สูงประมาณ ๒๐ เซนติเมตร, พายัพเรียกไก้ (ม. กันจิล)

คำศัพท์การแสดง/เครื่องดนตรี คำศัพท์ คำแปล รองเง็ง น. ศิลปะการแสดงแบบหนึ่งของชาว ไทยมุสลิมภาคใต้ เป็นการเต้นรำคู่ชาย หญิง และร้องเพลงคลอไปด้วย. (เทียบ ม. Ronggeng).









อ้างอิง