Pinocchio

นานมาแล้ว มีชายชราผู้หน่งึ เปน็ ชา่ งไม้ ชอ่ื วา่ เจพเพทโต เขาอยู่ตัวคน เดียวในบา้ นไมห้ ลงั เก่า โดยไม่มที ้ังภรรยาและลูก อยู่มาวนั หน่ึงเจพเพทโต รู้สกึ เหงา และนัง่ คดิ เลน่ ๆ วา่ ถ้ามีลกู ชายสักคนก็คงจะดีไมน่ ้อย ดว้ ย เหตุนี้เขาจึงสร้างห่นุ กระบอกเดก็ ผชู้ ายทีท่ าจากไม้ขึน้ มาหนง่ึ ตัว “เจ้าชา่ งหนา้ ตานา่ รักจริง ๆ ฉนั ขอต้ังช่ือเธอวา่ พินอคคิ โอ ก็แลว้ กัน” เจพเพทโตพูดขึน้ มาดว้ ยความชื่นชม หลงั จากนั่งทาหนุ่ ไมท้ ั้งวนั จนเสรจ็ ชายชรากเ็ ขา้ นอน ด้วยความอ่อนเพลีย ทนั ใดน้นั เอง มแี สงจากฟ้าลอยเขา้ มาในหอ้ งทางาน ของเขา และไมน่ านก็มหี ญงิ รปู งามท่ีมาในชดุ สนี า้ เงนิ สวยสงา่ ปรากฏตัวขึน้ กลางหอ้ ง เธอคือนางฟา้ สนี า้ เงนิ ผใู้ จดีน่ันเอง

“เจพเพทโต ด้วยความดีของเจา้ ข้าจะขอมอบของขวัญทด่ี ที ่ีสุดเพอื่ เปน็ สิง่ ตอบแทน” นางฟา้ สนี ้าเงินกลา่ ว เมอ่ื พดู จบ นางฟ้าสีนา้ เงนิ ก็เรมิ่ รา่ ยเวทมนตรแ์ ลว้ เสกไป ท่หี ุ่นไมพ้ ินอคคิโอ จากนั้นหนุ่ ไม้ก็คอ่ ย ๆ ลืมตาขึน้ มา พร้อมขยบั ตวั เพื่อ บิดข้ีเกียจ “ขา้ มอบชีวิตใหมใ่ ห้กับเจา้ แลว้ นะพนิ อคคโิ อ ตอ่ ไปน้ี เจ้าจะต้องเปน็ เด็กดี หากวันหน่งึ เจา้ กล้าหาญ และทาความดี เจ้าจะได้เปน็ เด็กผู้ชายเต็มตวั ” นางฟ้าสีน้าเงนิ กลา่ ว พร้อมหายวบั ไปกบั แสงสีฟ้า

เช้าตร่วู นั ตอ่ มา เจพเพทโตเดินเข้ามาในหอ้ งทางานเหมอื นทุกวนั แตก่ ลบั ตอ้ งตะลึง เพราะเหน็ หุน่ ไมพ้ นิ อคคโิ อของเขามชี ีวติ เขาอ้มุ พนิ อคคโิ อกระ โดดโลดเตน้ ไปรอบ ๆ ห้องดว้ ยความดใี จ “ตอ่ ไปนีเ้ ธอคือลูกชายของฉนั นะพินอคคโิ อ เธอต้องเป็น เด็ก และไปโรงเรียนดว้ ยนะ สญั ญากบั ฉันได้ไหม” เจพเพทโตกลา่ ว พร้อมย้ิมดว้ ยความดใี จ “ครบั ผมสัญญาว่าจะเปน็ เด็กดี และจะไปโรงเรียนทุก วนั ” พนิ อคคโิ อตอบรับ

วันร่งุ ขนึ้ ในขณะท่พี ินอคคโิ อกาลงั เดนิ ไปโรงเรียน เขากไ็ ดพ้ บกับหมา ปา่ เจา้ เลห่ ต์ วั หนงึ่ ทก่ี าลงั เชิญชวนใหท้ กุ คนไปดกู ารแสดงหนุ่ กระบอก “เรเ่ ขา้ มา ! เรเ่ ขา้ มา ! การแสดงห่นุ กระบอกทส่ี ดุ อลงั การมาเปดิ แสดงทีน่ ่ีแลว้ ชา้ อด ตว๋ั หมดไมร่ ู้ด้วยนะ” หมาป่าตะโกน พร้อมชตู ัว๋ ท่ีอยู่ ในมอื พนิ อคคโิ อเกิดความสนใจ จึงเดนิ เข้าไปขอซอื้ ตวั๋ หน่งึ ใบเพ่อื ชมการ แสดง แต่ทว่าเขาไมม่ เี งนิ เลยแม้แต่บาทเดยี ว จงึ ตอ้ งเดินคอตกออกมา หมาป่าเจ้าเล่ห์คดิ แผนรา้ ยจะลักพาตวั พินอคคโิ อกลับไปให้เจ้านาย จึงรีบ เดินตรงเข้ามาหาพินอคคโิ อ “เจา้ หนนู ้อยหุ่นกระบอก ถ้าอยากดกู ารแสดงกเ็ อาหนงั สอื เรยี นของ เจ้ามาแลกกบั ต๋วั ของข้าสจิ ะ๊ ” หมาปา่ เจ้าเล่ห์กลา่ ว พร้อมย้มิ มุมปาก

พินอคคิโอรีบหยิบหนังสือส่งใหห้ มาปา่ เจา้ เลห่ ์ทนั ที โดยลมื คาสญั ญาท่ีให้ ไว้กบั พ่อไปเลย เมื่อชมการแสดงเสรจ็ หมาปา่ เจ้าเล่หจ์ งึ พาพินอคคิโอไปทา ความรจู้ กั กับเจา้ ของคณะหุน่ กระบอก แตย่ งั ไม่ทนั ได้เอย่ คาทกั ทาย ชาย รูปร่างสูงใหญก่ จ็ บั พนิ อคคิโอขงั ไวใ้ นกรง เด็กชายห่นุ กระบอกตะโกนร้องขอความชว่ ยเหลือแต่ ก็ไมม่ ใี ครสนใจ “ปลอ่ ยผมออกไปนะ ผมอยากกลบั ไปหาพ่อ ฮือ ฮือ” พนิ อคคิโอ ตะโกนและรอ้ งไห้ด้วยความหวาดกลัว

จากน้นั เขากเ็ ผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ทนั ใดนน้ั นางฟ้าสีนา้ เงนิ ก็ ปรากฏตัวขน้ึ ทาใหพ้ นิ อคคโิ อสะดงุ้ ต่นื จากความฝัน “พินอคคโิ อ ทาไมเจ้าถึงมาอยู่ทนี่ ”่ี นางฟ้าสีนา้ เงนิ ถาม “ผมถกู หมาป่าจับตวั มาฮะ” พนิ อคคโิ อกลา่ ว เมื่อพดู จบ จมกู ของพินอคคโิ อกง็ อกยาวขึ้นจนทะลุกรง ออกไปข้างนอก พร้อมหางทงี่ อกคล้ายกบั ลา ทาให้เขาตกใจมาก “รไู้ หมท่ีจมกู ของเธอยาวข้นึ และมีหางงอกออกมาแบบน้ี เปน็ เพราะเธอกาลังพดู โกหกอยู่นะจะ๊ ” นางฟ้าสีนา้ เงนิ กลา่ ว

นางฟา้ สีนา้ เงินหายวบั ไปต่อหนา้ ตอ่ ตาพินอคคิโอ พร้อมประตขู องกรง ทถ่ี ูกเปดิ ออก เขารบี ปนี ออกจากกรงและวง่ิ กลับบา้ น แต่เมอื่ เปิดประตเู ขา้ ไปกลับพบเพยี งความว่างเปล่า ในขณะเดยี วกนั กม็ ีนกพริ าบตัวหน่ึงบนิ มาบอกว่าพอ่ ออกเดนิ ทางตาม หาเขาจนถูกวาฬยักษก์ ลนื ลงทอ้ ง เม่ือได้ยนิ แบบน้ันพินอคคิโอจงึ รีบออก เดนิ ทางไปช่วยพอ่ ทนั ที สุดทา้ ยเขาก็เขา้ ไปช่วยพ่อออกมาจากท้องวาฬยกั ษ์ไดส้ าเรจ็ ดว้ ยความ ดแี ละความกล้าหาญของพนิ อคคิโอ นางฟา้ สีนา้ เงนิ จึงเสกให้เขากลายเป็น คนจริง ๆ และทั้งสองคนกอ็ ยดู่ ว้ ยกนั อย่างมีความสุขตลอดมา