เรื่องดีดี 18 ปี แกนนำชมรม อาสาสมัครประจำศูนย์

รางวัลรองชนะเลศิ อนั ดับ 1 ประกวดเรยี งความ “เร่อื ง ดดี ี 18 ปี TO BE NUMBER ONE” ประเภทแกนนำ�สมาชิก TO BE NUMBER ONE และประชาชนท่วั ไป นายอานันต์ ชาญเดช มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสนุ นั ทา 18 ปี TO BE NUMBER ONE รว่ มสรา้ งสรรคเ์ ยาวชนไทยใหก้ ้าวหนา้ เป็นหนึ่งไดโ้ ดยพวกเราไมพ่ ึ่งยา แกป้ ญั หายาเสพตดิ ใหห้ มดไป หลายครั้งที่ความฝันและโอกาสลอยอยู่รอบๆ ตัวเรา แต่บางครั้งเราก็ไม่สามารถ คว้าเอาไว้ได้ เม่ือใดที่ได้รับโอกาสจากสิ่งต่างๆ ท่ีเข้ามาในชีวิต เราจึงต้องท�ำโอกาสน้ันให้ ค้มุ คา่ มากที่สดุ ใหส้ มกับทเี่ ราได้รับโอกาสนน้ั มา และ TO BE NUMBER ONE ไดใ้ ห้โอกาส ใครหลายคน ผมก็เป็นหน่งึ ในคนที่ไดร้ ับโอกาสดีๆ จาก TO BE NUMBER ONE ย้อนกลับไปเม่ือ 9 ปีก่อน เม่ือปีพุทธศักราช 2555 ผมก�ำลังศึกษาอยู่ชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 4 ผมได้รับโอกาสจากคุณครูที่ปรึกษาชมรม TO BE NUMBER ONE แนะน�ำให้ผมได้รู้จักกับโครงการขับเคลื่อนเยาวชนคนรุ่นใหม่ให้ห่างไกลจากยาเสพติด หรอื ท่ีเรารูจ้ กั กันในนาม TO BE NUMBER ONE ในทลู กระหม่อมหญิงอุบลรตั นราชกญั ญา สิริวัฒนาพรรณวดี เป็นโครงการรณรงค์ป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด โดยให้เยาวชน เป็นก�ำลังส�ำคัญในการผลักดันให้ยาเสพติดหมดไปจากสังคมไทย ได้ท�ำกิจกรรมที่หลากหลาย แสดงออกอย่างถูกต้องและเหมาะสม ดังความตอนหนึ่งในบทเพลงเก่งและดีท่ีว่า “…เราจะใฝ่เรียนให้รู้ ค้นให้เจอให้เข้าใจ อะไรท่ีใช่เรา หากว่าเราเลือกแล้วก็มั่นใจ ไม่หว่ันไหว สิ่งหน่ึงที่รู้เรานั้นภูมิใจ ว่าตัวเราเองมีดี ไม่แพ้ใครๆ จะไปยากอะไร ถ้าตัง้ ใจจริง อะไรก็เปน็ ไปได้ทัง้ นน้ั …” ในปพี ทุ ธศกั ราช 2553 ทลู กระหมอ่ มหญงิ อบุ ลรัตนราชกัญญา สิริวฒั นาพรรณวดี เสดจ็ เปิดศูนยเ์ พ่อื นใจ TO BE NUMBER ONE โรงเรียนหนองบวั ครงั้ เมือ่ ผมก�ำลงั ศึกษา อยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ผมได้เฝ้ารับเสด็จแถวหน้าสุด เป็นครั้งแรกในชีวิตท่ีผมได้เห็น ทูลกระหม่อมฯ อย่างใกล้ชดิ ในตอนนั้นผมก็ไมไ่ ดร้ ู้จกั ว่า TO BE NUMBER ONE คืออะไร และเขาท�ำอะไรกัน รู้เพียงว่าต้องไปรอรับเสด็จทูลกระหม่อมฯ เท่าน้ัน แต่การท�ำงานบน เส้นทาง TO BE NUMBER ONE อย่างจริงจังของผม เร่ิมต้นข้ึนในปีพุทธศักราช 2555 หลังจากท่ีคุณครูท่ีปรึกษาชมรมฯ ได้มาชักชวนผมไปท�ำงานในชมรมฯ ด้วย ได้เรียนรู้ การท�ำงานกระบวนการเกย่ี วกบั TO BE NUMBER ONE และในปกี ารศกึ ษานั้นผมได้เปน็ ตวั แทนในการนำ� เสนอผลการดำ� เนนิ งานฯ ของชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรยี น 18เรือ่ งดีดี ปี 135 TO BE NUMBER ONE

หนองบัว ระดบั ภาคเหนือ การดำ� เนนิ งานในครง้ั น้ัน พวกเราร่วมมอื กันอยา่ งเตม็ ที่ทกุ ฝา่ ย ฝ่าฟันอุปสรรคมากมาย จนสามารถคว้ารางวัลชนะเลิศ ในกลุ่มมาตรฐานพร้อมเป็นต้นแบบ ระดบั เงินมาไดส้ ำ� เร็จ ถอื เปน็ ประสบการณ์ท่ที กุ คนรวมถงึ ตัวผมเอง สามารถก้าวผ่านมาได้ อย่างภาคภมู ิใจในคร้ังนนั้ การท�ำงานในช่วงการเรียนมัธยมของผมเป็นการเก็บเก่ียวประสบการณ์ ท�ำให้ได้ เรียนรกู้ ารทำ� งานกับคนหมู่มาก ซ่งึ เปน็ ส่งิ ส�ำคัญท่ีเราตอ้ งพบเจอในสังคมเมื่อเราอายมุ ากขน้ึ และนอกจากประสบการณ์ในการท�ำงานแล้วก็คงเป็นมิตรภาพที่ดีท่ีเรามีให้แก่กันของพวกเรา ชาว TO BE NUMBER ONE มอบรอยย้ิมและเสียงหัวเราะให้แก่กัน แม้ว่าเราจะเจอกัน ครั้งแรกหรือหลายคร้ังแล้วก็ตาม ผมเชื่อว่าเป็นสิ่งเหล่าน้ีถือเป็นเอกลักษณ์อีกอย่างหน่ึง ที่เราจะพบเจอไดจ้ ากที่อื่นๆ เมื่อจบการศึกษาในระดับช้ันมัธยมศึกษา การเดินตามหาความเป็นตัวเองบน เส้นทางความฝันของวัยหนุ่มสาวก็เริ่มต้นข้ึนอีกครั้ง ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปท�ำหน้าที่ ของตนเอง บางคนกเ็ ลือกท่จี ะทำ� งาน บางคนกเ็ ลือกทจ่ี ะมีครอบครวั สว่ นตวั ผมน้ันเลอื กที่ จะเรียนต่อในรั้วมหาวิทยาลัย ซึ่งแน่นอนผมแบกรับความหวังของครอบครัวมาเต็มกระเป๋า ในปีพุทธศักราช 2558 ผมเดินทางเข้าสู่เมืองหลวงกรุงเทพมหานครเพื่อสอบคัดเลือกเข้า ศกึ ษาต่อในมหาวทิ ยาลยั แหง่ หนึ่ง เม่ือถึงวนั สอบคัดเลือก ในช่วงเช้าจะเป็นการสอบขอ้ เขยี น และในช่วงบ่ายผู้ท่ีสอบข้อเขียนผ่านจะได้เข้าสอบสัมภาษณ์ ผมสอบข้อเขียนในช่วงเช้า ผ่านและรอสอบสัมภาษณ์ในช่วงบ่าย ระหว่างต่อคิวสอบสัมภาษณ์น้ัน ผมมองไปรอบๆ มีแต่เพ่ือนท่ีเก่งๆ แฟ้มสะสมผลงานของพวกเขาหนามาก ผมก้มลงมองแฟ้มฯ ของตัวเอง เป็นแค่แฟ้มบางๆ แต่ผมเชื่อม่ันในตัวเองว่าต้องสู้คนอ่ืนได้ แล้วก็ถึงคิวผมสอบสัมภาษณ์ ผมนงั่ เก้าอ้ีประจันหน้ากับอาจารยท์ ่านหน่งึ แลว้ ขออนญุ าตวางแฟม้ สะสมผลงานของผมที่ ด้านในนั้นมีผลงานเก่ียวกับการท�ำงาน TO BE NUMBER ONE ในช่วงมัธยมของผมอยู่ มากมาย แลว้ อาจารยก์ ไ็ ด้ถามค�ำถามแรกกบั ผมวา่ “ท�ำงาน TO BE NUMBER ONE แล้ว ได้อะไร ?” ผมก็ได้แต่ตอบไปว่า “ถ้าผมตอบว่าได้ท�ำให้เด็กๆ และเยาวชนคนรุ่นใหม่ ห่างไกลจากยาเสพตดิ มันกค็ งเป็นค�ำตอบทีด่ เู วอร์จนเกนิ ไป ผมขอตอบวา่ ได้ความสุขครับ เป็นความสุขทางใจที่ได้ท�ำ ที่หาจากท่ีอ่ืนไม่ได้ ผมรู้แค่ว่าผมท�ำแล้วมีความสุข มีรอยยิ้ม แค่น้นั ครบั ” ค�ำตอบของผมในวันน้นั ผมจำ� ได้อย่างดี เพราะเปน็ คำ� ตอบที่ตอบออกมาจาก ใจของผมจริงๆ และประโยคสุดท้ายในการสัมภาษณ์ครั้งนั้น อาจารย์พูดกับผมว่า “อาจารย์ชอบนะเด็กทูบีฯ ความสามารถเยอะดี อาจารย์รับเธอแล้วนะ อาจารย์เขียนชื่อ เธอไว้แล้ว” ความรู้สึกในตอนนั้นดีใจมากๆ แม้ใจหนึ่งจะกลัวอาจารย์ท่านไม่ได้พูดจริง แตพ่ ยายามไม่คดิ อะไร วันประกาศรายชื่อผู้ผ่านการคัดเลือกเข้าศึกษาต่อก็มาถึง ผมลองคิดเล่นๆ ว่าถ้า ไม่ติดที่นี่เราจะไปสอบที่ไหนอีกดี แล้วท่ีน่ันจะดีไหม จะถูกใจเราหรือเปล่า พอถึงเวลา ประกาศ อาจารยท์ ส่ี มั ภาษณ์ผมที่ท่านบอกวา่ ทา่ นรับผมแล้ว ทา่ นพดู ความจริง ผมไดเ้ ข้า 18136 เรือ่ งดดี ี ปี TO BE NUMBER ONE 136

ศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาท่ีมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา คณะมนุษยศาสตร์และ สงั คมศาสตร์ สาขาวิชาภาษาไทย จากความฝนั ก็กลายเปน็ ความจริง ครงั้ นี้เป็นอีกครง้ั ทผ่ี ม เชอ่ื วา่ TO BE NUMBER ONE น�ำโอกาสดีๆ มาให้ในชีวติ อกี ครั้ง เมื่อผมไดเ้ ข้าศึกษาใน มหาวิทยาลัยแหง่ นีแ้ ล้ว ผมกไ็ มไ่ ด้ทิ้งการทำ� งาน TO BE NUMBER ONE แม้มหาวิทยาลยั ทผี่ มเรยี นอยูจ่ ะไม่มชี มรม TO BE NUMBER ONE แต่เมอื่ ผมไดม้ โี อกาสกลับบ้านทจ่ี งั หวัด นครสวรรค์ ก็ได้ไปท�ำงานที่ชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนหนองบัว อยู่บ่อยๆ ซ่ึงเป็นชมรมฯ ท่ีผมได้ท�ำมาตลอดในช่วงท่ีเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย ผมไม่เคยทอดท้ิง TO BE NUMBER ONE เหมือนที่ TO BE NUMBER ONE ให้โอกาสดีๆ กับตัวผมเอง มาตลอด เรอ่ื งราวชีวิตของผมก็เดนิ ทางมาถงึ ในวยั นกั ศกึ ษาชั้นปีท่ี 4 ในปีพทุ ธศักราช 2561 ท่ีต้องออกฝึกประสบการณ์ในสถานท่ีจริงภายนอกมหาวิทยาลัย ความคิดของผมในตอนนั้น ผมเชื่อว่าการได้ท�ำงานในส่ิงที่เราถนัดและใช้เวลาอยู่กับมันมาเป็นเวลานานหลายปีนั้น เป็นส่ิงที่เราท�ำแล้วมีความสุขที่สุด และผมก็ไม่พลาดท่ีจะส่งหนังสือติดต่อขอเข้าฝึก ประสบการณไ์ ปที่สำ� นักงานโครงการ TO BE NUMBER ONE กรมสขุ ภาพจิต กระทรวง สาธารณสุข เป็นท่ีแรก หลังจากท่ีส่งหนังสือไปแล้วในใจคิดว่าคงไม่ได้แน่ๆ เพราะไม่เคย เหน็ มีใครไดเ้ ขา้ ไปฝกึ ประสบการณ์ทนี่ น่ั แลว้ วันหน่งึ เสยี งโทรศพั ทด์ งั ขนึ้ ผมรบี กดรับสาย อย่างรวดเร็ว เป็นเสียงจากอาจารย์ท่ีคณะโทรมาบอกว่ามีหนังสือตอบกลับมาที่คณะว่า ทางส�ำนักงานโครงการ TO BE NUMBER ONE ใหผ้ มเข้าฝึกประสบการณ์ท่ีนั่นได้ ผมรสู้ ึก ดีใจอย่างบอกไม่ถูก และครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้ง TO BE NUMBER ONE ก็ให้โอกาสแก่ผม อีกคร้งั เชา้ วนั แรกของการฝกึ ประสบการณ์ ผมตื่นแตเ่ ชา้ มดื เกบ็ ที่นอน อาบน�้ำ ล้างหนา้ แปรงฟัน แต่งกายด้วยชุดนักศึกษา เดินจากหอพักมาท่ีป้ายรถเมล์ข้ึนรถกระป๊อจากซอย จรญั สนทิ วงศ์ 57 มาลงท่ีซอยจรัญสนิทวงศ์ 68 จากน้ันขนึ้ รถเมลส์ าย 18 ลงสถานีรถไฟฟ้า วงศ์สว่าง ขึ้นรถไฟฟ้าจากสถานีวงศ์สว่างมาลงที่สถานีกระทรวงสาธารณสุข เป็นการเดิน ทางที่หลายตอ่ มากๆ ในวนั นัน้ เปน็ เหมือนดัง่ ฉากหน่ึงในละครหลงั ข่าว ทีว่ ัยรุ่นคนหนงึ่ เดิน ทางมาในเมืองกรุงอันแสนวุ่นวาย เพ่ือไปท�ำงานในตอนเช้า เม่ือถึงหน้าทางเข้ากระทรวง สาธารณสขุ ผมไดเ้ จอกับพีค่ นหน่งึ ซง่ึ ผมรูจ้ ักในตอนที่ผมท�ำงานชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนหนองบัว ในช่วงท่ีเรียนมัธยม เธอมีชื่อว่า “พ่ีดาว” พ่ีเล้ียงของผมในการฝึก ประสบการณใ์ นครงั้ น้ี เธอดแู ลผมดีมากๆ เสมอื นพี่สาวแท้ๆ ของผมเลยกว็ า่ ได้ และเรื่องราว ในวัยฝึกประสบการณข์ องผมก็เรม่ิ ขึน้ วนั แรกที่ไปถงึ สำ� นักงานโครงการฯ ผมไดแ้ ต่นงั่ นงิ่ ๆ เกร็งๆ เพราะยังไม่รู้จักกับใครเลย ไม่ค่อยพูดค่อยจากับใคร มันดูไม่เป็นตัวผมสักเท่าไร พี่ๆ ในส�ำนักงานโครงการฯ ก็ชวนคุย ท�ำให้รู้สึกผ่อนคลายขึ้นทุกวัน ชวนผมไปทานข้าว ด้วยในตอนเชา้ ชวนไปเดนิ ตลาดในตอนกลางวัน ผมใช้เวลาในการปรับตัวกับทน่ี นั่ ไม่นานนกั ผมก็เริ่มสนทิ กบั พี่ๆ คนอ่ืนในส�ำนกั งานโครงการฯ สว่ นการฝึกประสบการณ์ของผม 18เร่อื งดีดี ปี 137 TO BE NUMBER ONE

เป็นการฝกึ เวียนไปตามกลมุ่ การทำ� งานตา่ งๆ ทุกเดือนได้ลองท�ำอะไรใหม่ๆ ที่ไมเ่ คยทำ� ยากท่ีสุดส�ำหรับผมในการฝึกประสบการณ์ในคร้ังนั้นก็คงเป็นการฝึกเขียนโครงการตามงบ ประมาณกบั พ่ีไก่ ซ่ึงเป็นส่ิงท่ผี มไมเ่ คยท�ำมากอ่ น ผมใช้เวลาท�ำนานอยู่พอสมควร และค่อน ข้างเครียดกับงานช้ินน้ี แต่ก็ผ่านมันมาได้ด้วยดี กิจกรรมต่างๆ ที่ตัวผมเองเคยเข้าร่วม กก็ ลายมาเป็นทมี งานผอู้ ยู่เบอื้ งหลงั กบั พๆี่ ในชว่ งระยะเวลา 3 เดอื นในการฝกึ ประสบการณ์ ครั้งนน้ั ผมได้เดนิ ทางไปในหลายๆ ที่ ซึ่งผมกไ็ ดเ้ รยี นรูว้ ่ากวา่ จะออกมาเปน็ งานแตล่ ะงาน มันไม่ง่ายเลย การท�ำงานของพวกพี่ๆ เขาน้ันยากมากจริงๆ เช่น งานรับเสด็จฯ ตาม โรงเรยี นต่างๆ เป็นงานท่ีตอ้ งมีความรบั ผิดชอบสงู มากๆ แล้ว 3 เดือนของผมกผ็ า่ นไปอย่าง รวดเร็ว งานท่ีผมดีใจมากที่สุด ก็คงเป็นการท่ีได้เป็นพ่ีเล้ียงค่ายพัฒนาสมาชิก TO BE NUMBER ONE สู่ความเป็นหนึ่ง รุ่นท่ี 21 ผมได้เรียนรู้การท�ำงานที่กว้างมากยิ่งข้ึนและ ตอ้ งมคี วามรบั ผดิ ชอบมากยิ่งข้ึน ส่งิ ท่ไี ม่พูดถงึ ไมไ่ ด้ในการฝกึ ประสบการณค์ รั้งนั้น กค็ งเปน็ มิตรภาพดๆี ท่ีผมได้รบั ระหว่างการฝึกประสบการณ์ 3 เดือนของผม ซึ่งเป็นเหมือนพลังบวกท่ีท�ำให้ตัวผมเองนั้น ไม่รู้สกึ ว่าการทำ� งานในทุกๆ ครั้งมันเหนือ่ ย ผมไดเ้ จอกับพๆ่ี ทอี่ ายุไมห่ ่างกันมาก ท�ำใหผ้ ม รู้สึกเหมือนมีเพ่ือนมาฝึกประสบการณ์ด้วยอยู่ตลอด พวกพี่ๆ ท่ีนี่เขาอยู่กันเปรียบเสมือน เป็นครอบครัวท่ีอบอุ่นมากๆ และคนส�ำคัญที่ผมจะไม่พูดถึงในการถ่ายทอดเรื่องราวดีๆ ครั้งนีไ้ มไ่ ด้ ก็คอื ป้าหม่อม หม่อมหลวงยพุ ดี ศริ วิ รรณ ทป่ี รึกษาโครงการ TO BE NUMBER ONE และเลขาธิการมูลนิธิ TO BE NUMBER ONE และพี่เนตร ผอ.เนตรชนก บัวเล็ก ผ้อู �ำนวยการสำ� นักงานโครงการ TO BE NUMBER ONE ทีไ่ ด้มอบโอกาสให้ผมไดล้ องท�ำ อะไรหลายๆ อย่างที่ไม่เคยท�ำมาก่อน ขอบคุณมากๆ ครับ ที่เอ็นดูและมอบสิ่งต่างๆ เหล่านี้ให้กบั ผม วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ชีวิตของผมเข้าสู่ช่วงวัยท�ำงาน ผมก�ำลังคิดว่าเรื่อง ราวดๆี ของผมท่ีเปรยี บเสมือนบทละครชีวิตที่มี TO BE NUMBER ONE เข้ามาเปน็ อกี หน่งึ บทบาทของตัวละครจะตอ้ งไมจ่ บลงเพยี งเทา่ น้ี 18 ปที ผ่ี า่ นมา โครงการ TO BE NUMBER ONE ไดส้ อนและมอบโอกาสในหลายๆ ด้านใหก้ บั ผม และเหล่าสมาชกิ TO BE NUMBER ONE ทั่วประเทศอีกมากมาย ผมเช่ือมั่นเหลือเกินว่าส่ิงที่ท�ำให้พวกเรามีเส้นทางในการด�ำเนิน ชีวิตที่ดีในแบบทุกวันนี้ ก็คงเป็นเพราะพวกเรามีหัวใจแห่งความความรักท่ีมีต่อ องค์ประธานโครงการ TO BE NUMBER ONE ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี จึงท�ำให้พวกเราชาว TO BE NUMBER ONE ประสบความส�ำเร็จได้ และก้าวผ่านส่ิงต่างๆ มากมายมาได้แบบทุกวันนี้ พระองค์ทรงทุ่มเทเพ่ือเยาวชนไทย อยากให้เยาวชนคนรุ่นใหม่เป็นก�ำลังส�ำคัญในการขับเคล่ือนประเทศชาติให้เดินหน้าต่อไป ในอนาคต ทรงมพี ระเมตตาแก่พวกเราชาว TO BE NUMBER ONE ท่ัวทุกหนแห่ง รอยยิม้ และพระหัตถ์ของพระองค์ท่านท่ีทรงท�ำมินิฮาร์ทตอบรับเสียง “ทรงพระสเลนเดอร์” ของพวกเราเหล่าสมาชิกโครงการ TO BE NUMBER ONE ทุกคน เปรียบเสมือนพลังใจ สำ� คญั ทท่ี ำ� ให้พวกเรามีแรงในการดำ� เนินโครงการ TO BE NUMBER ONE สบื ตอ่ ไป 18138 เร่ืองดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 138

นางสาวกาญผจูเ้ ขนยี นา ถานทะนิโย รองประธานชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรยี นละอุ่นวิทยาคาร จังหวดั ระนอง หนเู ป็นเด็กธรรมดาๆ คนหนึ่งท่ีถูกมองว่าเป็นเด็กเกบ็ กด เป็นเดก็ มีปญั หา เปน็ เด็ก ที่ไม่กล้าเเสดงออกเลย จนท�ำให้ค�ำพูดเหล่านี้มักจะเข้ามาท�ำร้ายจิตใจของหนูอยู่เสมอ บางคนอาจจะมองว่ามันเป็นเร่ืองเล็กๆ เเต่ส�ำหรับหนูน้ัน มันเเทบจะเป็นเรื่องที่เข้ามาท�ำให้ ทุกอย่างในชีวิตของหนูมันมืดดับสนิทไปหมดเลย หนูเสียใจมากๆ ที่หนูไม่ได้เก่ง ดี กล้าเเสดงออกเหมือนลูกคนอื่นๆ เเละท�ำให้พ่อเเม่ภาคภูมิใจในตัวหนูได้เลย ทุกๆ ครั้ง หลังเลิกเรียนกลับบ้านมา หนูก็เก็บตัวอยู่เเต่ในห้องนอนเเคบๆ ท่ีรู้สึกว่ามันอึดอัดมากๆ เเทบจะหายใจไม่ออก อ่านเเต่หนังสือ ท�ำการบ้าน พอเช้าไปโรงเรียนก็เอาเเต่เรียนๆ ไมท่ �ำไม่เข้าร่วมกจิ กรรมใดๆ ท้ังสิ้นของโรงเรยี น อาจเปน็ เพราะความไม่กล้า กลัว เขิน อาย ของหนูมากจนเกินไป จึงท�ำให้หนเู คยรอ้ งให้ เเละคดิ อยาก “ตาย” จนวันหน่ึงหนูได้เขา้ ไปเรียนในโรงเรียนเลก็ ๆ ประจ�ำอ�ำเภอ นัน้ กค็ อื ร้วั โรงเรียนท่ี มีชื่อว่าโรงเรียนละอุ่นวิทยาคาร วันเเรกที่เดินเข้าไปก็รู้สึกตื่นเต้นเเละกลัวมากๆ เพราะมี คนเยอะเเยะมากมาย เเละก็เเอบดใี จมากๆ เพราะจะไดเ้ จอกบั รุ่นพไี่ อดอล ได้เจอคุณครทู ี่ เป็นไอดอลท่ีหนูเเอบปล้ืมมาตอนประถม เพราะเขาคือคณะตลกคณะหนึ่งที่มีร้อง เต้น เล่นตลก เยอะเเยะมากมาย ทุกๆ คร้ังท่ีเขามีงานเเสดงหนูก็จะไปอยู่ชิดติดขอบเวทีอยู่เสมอ หนเู เอบดูเขาอยู่ใกลๆ้ หนรู สู้ ึกว่าอยากเป็นแบบน้ันบ้าง อยากเป็นคนท่ีทำ� ใหค้ นอ่นื มีรอยยิม้ มีเสียงหวั เราะเพราะเรา มอบใหเ้ ขาบ้าง ทุกๆ ครัง้ ทหี่ นรู สู้ ึกเเบบนั้น มนั ก็ท�ำใหภ้ าพบนเวที ภาพน้ันมันเป็นหนูทุกครั้ง เเต่มันก็เป็นได้เเค่เป็นเพียงความฝัน เพราะเด็กที่ชอบ เขินอายอย่างหนูคงท�ำอะไรแบบนั้นไม่ได้เเน่ๆ คือก่อนหน้าน้ีหนูดูถูกตัวเองเเบบนี้มา โดยตลอด เเต่ไม่เคยบอกใครให้รู้เรื่องนี้เลย เพราะหนูเก็บมันไว้เป็นความลับมาโดยตลอด วนั เเรกท่ไี ดเ้ ขา้ ไปสมั ผัส มันท�ำใหห้ นกู ล้ายิม้ ให้คนอืน่ ถงึ เเม้จะไมไ่ ด้เเสดงออกมากสกั เพยี งใด ก็ตาม เเละวันหนึ่ง ในวันพฤหัสบดี คาบสุดท้ายของวิชาเรียน มีการเลือกชมรม มีชมรม เยอะเเยะมากมาย เเต่หนูเลือกท่ีจะเปิดโอกาสให้ตัวเองสักคร้ังในชีวิต เลือกท่ีจะเข้าไปอยู่ ในชมรม TO BE NUMBER ONE ท่ีที่เรียกว่ารวมคนเก่งคนสุดยอดเลยทีเดียวก็ว่าได้ วันเเรกท่ีหนูเดินเข้าไป หนูไม่ได้หวังจะต้องยอดเย่ียมเหมือนรุ่นพ่ี ขอเเค่เวลาเขาซ้อมโชว์ หนไู ดด้ อู ยใู่ กลๆ้ ชว่ ยขนของถอื โนน้ ถอื นกี้ ด็ ใี จเเลว้ ค�ำวา่ TO BE NUMBER ONE เเปลว่า อะไร วันนน้ั หนกู ไ็ มร่ ู้ เเค่ว่ามคี นที่เราติดตามมาตลอดอยใู่ นทเ่ี เหง่ น้นั ในใจลึกๆ ก็คิดวา่ ก็คง เหมอื นชมรมท่วั ไปเเหละสนกุ ไปวนั ๆ เเต่มันไมไ่ ด้เปน็ อย่างท่เี ราคดิ เลย วนั เเรกท่ีไดเ้ เนะน�ำตัว 18เร่ืองดดี ี ปี 139 TO BE NUMBER ONE

หนูนั่งตัวส่ันยิ่งกว่าเจ้าเข้าอีก เพราะหนูกลัว หนูอาย กลัวสิ่งท่ีหนูต้องท�ำมันออกมาไม่ดี เพราะหนไู มเ่ คยลองทำ� อะไรแบบน้ี จนถึงควิ หนูได้เเนะน�ำตวั ครถู ามหนวู ่าหนูมาจากไหน ชื่ออะไร ชอบท�ำอะไร หนตู อบไดเ้ เค่ชือ่ เเละโรงเรยี นทจ่ี บชั้นป.6 ส่วนชอบทำ� อะไรหนตู อบ มันไมไ่ ด้ ทง้ั ๆ ท่คี นอืน่ เขารูก้ นั หมดวา่ ตัวเองชอบอะไร ไม่วา่ จะเป็นรอ้ งเพลง ร�ำ เต้น ต่างๆ นานา เเต่หนูกลับไม่รู้ความสามารถของตัวเอง เเต่ครูก็ท�ำให้หนูรู้ โดยใช้ค�ำพูดท่ีรู้สึกว่า เปิดโอกาสให้เด็กคนนี้ได้รู้ตัวตนของตัวเอง วันน้ันมันเหมือนกับมีคนเดินเข้ามาเปิดประตู หอ้ งเเคบๆ ทีเ่ ดก็ คนหนงึ่ อย่มู าตลอดระยะเวลาถงึ 12 ปี ให้รู้สกึ วา่ มีแสงสวา่ ง รู้สึกสดชน่ื เริม่ หายใจออก ไม่อดึ อัดเหมือนที่ผ่านมา มันน่าท่ึงมากๆ ส�ำหรับหนู เพราะรู้สกึ วา่ เราเร่มิ เป็นตัวของเราเองมากขน้ึ หลงั จากกลับจากโรงเรยี นมาวนั นนั้ หนกู ็ไดข้ โมยเครื่องส�ำอางเเม่ เเล้วเข้าไปในห้องพร้อมล็อคประตู เเล้วมีกระจกหน่ึงบาน วันน้ันหนูใช้เวลาในการฝึก เเต่งหน้าตลกให้ตัวเอง เพราะอยากเป็นอยากท�ำเหมือนพ่ีๆ เขา พอเเต่งเสร็จรู้สึกได้ว่า ตัวเองเหมือนลิงน้อยเจ้าปัญญาเลยทีเดียว นั่งข�ำตัวเองอยู่นาน แต่งจนไม่กล้าเดินออก จากห้อง เอาไงล่ะทีน้ีไม่อยากใหเ้ เม่กบั พอ่ เห็น กเ็ ลยเอาผา้ ขนหนคู ลุมหัวเเลว้ ปนี ออกทาง หน้าต่างเพ่ือไปล้างท่ีถังน�้ำหลังบ้าน หนูดูมีพิรุธมากจนเเม่จับได้ ทุกคนก็เลยหัวเราะ มีรอยย้ิม มันท�ำให้หนูรู้สึกว่า หรือว่าความฝันของเราก�ำลังจะเป็นจริงเหมือนที่เราเคย อยากจะเป็นผู้สร้างรอยยิ้มเเละเสียงหัวเราะให้กับคนอื่น หลังจากวันน้ันหนูก็ได้ท�ำกิจกรรม ของชมรมเยอะเเยะมากมาย ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมในโรงเรียนหรือนอกโรงเรียน ครูพาเรา ไปทุกกิจกรรม ท�ำให้เราชินข้ึนเร่ือยๆ จนเรามีความสุขเพ่ิมขึ้นมาก บางคนเห็นเราในวันนั้น ถึงกับอ้ึง ถึงกับตะลึงไปเลยด้วย เพราะก่อนหน้านี้เขามองเราอีกมุมหนึ่งอยู่ โดยที่ไม่เคยเห็น มมุ ๆ นี้ของเรา ครเู ห็นเเวววา่ หนูน่าจะพูดเก่ง ครเู ลยสอนใหห้ นฝู กึ พดู จนท�ำใหห้ นไู ดเ้ ปน็ พธิ ีกรโรงเรยี น เปน็ ผนู้ ำ� เสนองานตา่ งๆ ทเ่ี ข้ามา TO BE NUMBER ONE เป็นจุดเรม่ิ ตน้ ของหนู เข้ามาพลิกชวี ิตของเดก็ ผูห้ ญงิ ธรรมดาๆ คนหนงึ่ ให้เเขง็ เเกร่ง กล้าคิด กล้าท�ำ กล้าเเสดงออก เพิ่มมากขน้ึ ทกุ ๆ คร้ังที่ TO BE NUMBER ONE มีกิจกรรมที่ต้องนอนโรงเรียน จะมคี รูสองท่าน ที่เป็นทุกอย่างให้กับพวกเรา เหมือนเเม่ที่ดูเเลลูกๆ อย่างใกล้ชิด เหมือนพ่อท่ียอมเหน่ือย เพอื่ ท�ำทกุ ๆ อย่างใหล้ กู มีเหมือนคนอืน่ เหมอื นพนักงานขบั รถเวลาพาลกู ไปเทย่ี วไปเรียนรู้ ไปเเสดงนอกบ้าน เหมือนพนักงานประปาท่ีต้องตื่นมาในเวลาตีส่ีเพื่อปั้มน้�ำให้ลูกได้อาบ อย่างเต็มท่ีเเละเพียงพอ เหมือนช่างไฟฟ้าส่วนภูมิมิภาคท่ีดูเเลเร่ืองไฟไม่ให้ลูกกลัวความมืด เหมือนกับหมอที่คอยดูเเลเวลาลูกป่วยไม่สบาย เป็นเหมือนเชฟที่ท�ำอาหารให้ลูกๆ กิน อย่างอร่อย ถงึ เเมต้ วั เองมักจะได้ทานหลังลกู ๆ กต็ าม ทกุ ๆ อยา่ งมันท�ำใหเ้ รารู้สกึ ประทับใจ กับสิ่งท่ีครูมอบให้ บางคนอาจจะมองข้ามเร่ืองเล็กๆ เเต่ครูท้ังสองท่านสอนให้เราใส่ใจ ตั้งเเต่เรื่องเล็กๆ ถึงเร่ืองใหญ่ๆ เรากินข้าวหม้อเดียวกัน นอนเหมือนกันเพราะค�ำว่า ครอบครัว TO BE NUMBER ONE ทำ� ให้เรารักกัน อยู่ด้วยกัน ช่วยดูเเลกัน พี่ดูเเลน้อง น้องก็เช่ือฟังพ่ี มันเหมือนสายใยๆ หนึ่งท่ีตัดกันไม่ขาด ทูบีเป็นค�ำที่ส้ันๆ เเต่ล้�ำค่าใน 18140 เร่ืองดดี ี ปี TO BE NUMBER ONE 140

ความหมายมาก ทูบีสร้างเด็กสร้างชาติสร้างทุกๆ อย่างที่มีคุณค่า ทูบีมักเปล่ียนวิกฤตให้ เป็นโอกาส เเละมองว่าโอกาสเป็นส่ิงท่ีเด็กๆ ควรได้รับ ทุกๆ กิจกรรมท่ีเกิดข้ึนมันแสดง ให้เห็นถึงพลังอันยิ่งใหญ่ ใครจะไปคิดว่ากิจกรรมของ TO BE NUMBER ONE จะท�ำให้ เด็กทั้งประเทศได้มารู้จักกัน ได้มาเจอกัน ได้ท�ำงานร่วมกัน ทั้งๆ ที่ต่างคนต่างอยู่ คนละทิศคนละทาง หนูในฐานะได้เป็นตัวเเทนจังหวัดเข้าร่วมกิจกรรมค่ายพัฒนาสมาชิก TO BE NUMBER ONE สู่ความเป็นหน่ึง รุ่นท่ี 23 หนูรู้สึกภูมิใจกับท่ีเเห่งน้ีมากๆ เพราะเป็นค่ายที่ไม่ได้เเค่เนื้อหาสาระอย่างเดียว เเต่เป็นค่ายที่สอนให้เรารักกัน ท�ำให้เรา รู้จักตวั ตนของตัวเองมากข้นึ ท�ำให้เราเจอเพอื่ นๆ ทุกๆ จงั หวัดในประเทศไทย ท�ำให้เราได้ พฒั นาศกั ยภาพในรอบดา้ น ท�ำใหเ้ จอพ่ๆี ดารา พ่ีๆ ไอดอล ต้นเเบบท่ีดเี ยอะเเยะมากมาย มันรู้สึกว่าท่ีเเห่งนั้นมันมหัศจรรย์เเละน่าค้นหาจริงๆ เลย เเละในวันท่ีรับเสด็จ ทลู กระหมอ่ มหญงิ อุบลรัตนราชกญั ญา สิริวัฒนาพรรณวดี ก็มีกจิ กรรมโชวต์ อ่ หนา้ พระองค์ ไม่ว่าจะเป็น เทควันโด เต้น บีบอย เเละอีกเยอะเเยะมากมาย เเต่หนูเลือกท่ีจะสมัคร เขียนเรียงความ เพ่ือท่ีจะน�ำความน้ันไปพูดต่อหน้าพระองค์ วันเเรกท่ีเห็นคนสมัคร มันท�ำให้หนรู ้สู กึ ว่าคงไมไ่ ด้เเน่ๆ เลย เพราะคนสมัครเยอะมาก หนูก็ไดเ้ เต่ปลอบตัวเองว่า ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไรนะ เเค่ได้เห็นหน้าพระองค์เราก็ดีใจมากเเล้ว ในวันน้ันหนูได้มีรายช่ือ ในรอบ 12 คนท่ีติดเข้าไป ได้ไปซ้อมพูดให้ป้าหม่อม (หม่อมหลวงยุพดี ศิริวรรณ) ฟัง ทุกคนทั้ง 12 คน ในวันน้ัน ต่างตื่นเต้นเเละลุ้นกันอย่างสุดใจ พอได้พูดกันครบทุกคน ป้าหม่อมก็จะเลือกเพียงเเค่ 4 คนเท่าน้ัน วินาทีที่ป้าหม่อมประกาศชื่อหนูข้ึนมา ท�ำให้ น�้ำตาหนูไหลพูดอะไรไม่ถูก มีเพ่ือนรอบข้างคอยพูดว่าดีใจด้วยนะ โดยไม่มองว่าเราคือผู้ท่ี ต้องเเข่งกัน มันท�ำให้หนูย้ิมเเละรู้สึกมั่นใจกับส่ิงเหล่าน้ันมากข้ึน ทุกๆ วันในเเคมป์หลัง จากเสร็จสน้ิ กจิ กรรม หนตู อ้ งเข้าห้องซอ้ มทุกๆ วนั บางวนั อาจจะซอ้ มกบั พๆ่ี ทมี งาน ซ้อม กับผู้อ�ำนวยการบ้าง บางวันก็ต้องซ้อมกับป้าหม่อมโดยตรง จนถึงวันสุดท้ายวันที่ต้องพูด ต่อหน้าพระองค์จรงิ ๆ หนตู ืน่ เต้นมาก หนรู ู้สกึ ดีใจมากๆ ทตี่ อนนน้ั หนไู ด้พูดเเล้ว คนท่ีไดฟ้ งั หนูพูดอยูใ่ กลๆ้ ก็คอื ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สริ วิ ัฒนาพรรณวดี หนูไม่คดิ เลย ว่าเดก็ โรงเรียนเล็กๆ มาจากเเดนไกล จะไดม้ ีโอกาสท�ำในสง่ิ ทตี่ ัวเองอยากทำ� อยากพูดใน ส่ิงที่ตัวเองอยากพูด วินาทีนั้นคือพูดไปน�้ำตาไหลไป เเต่ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ก็น่ังแย้มพระสรวลตลอดเวลาท่ีหนูพูด เม่ือหนูพูดจบพระองค์ก็ท�ำ มินิฮารท์ ให้ พร้อมกับปรบมอื น่ีคอื เรอื่ งราวดๆี ที่ทำ� ให้หนรู ู้สกึ ภาคภูมใิ จมากๆ การได้เขา้ มาเปน็ สมาชิกทบู ีนัมเบอร์วนั ท�ำให้หนรู สู้ กึ วา่ หนูคอื พลอย พลอยทใ่ี ครๆ กร็ ู้จัก พลอยทม่ี ี ชีวิตชวี าอกี ครั้ง ต้ังเเต่หนไู ด้เขา้ ไปอยใู่ นชมรม TO BE NUMBER ONE วันเเรกจนถึงวนั นี้ ความรู้สึกดีๆ ของหนูไม่เคยจางหายไปไหนเลย อาจเป็นเพราะพรหมลิขิตหรือโชคชะตา อนั นี้หนไู ม่เเนใ่ จวา่ อะไรกนั เเน่ที่ทำ� ใหห้ นไู ดม้ าเจอส่งิ ดีๆ ทีล่ ำ้� ค่า ทๆ่ี ท�ำให้ใครหลายๆ คน รู้จกั ตวั เองเพ่ิมมากขึน้ ทำ� ใหเ้ ด็กตดิ ยา เดก็ มีปัญหา มที ี่ยนื ในสังคม เปน็ ทเี่ เหง่ เเรกที่เปดิ 18เร่ืองดดี ี ปี 141 TO BE NUMBER ONE

โอกาสให้เด็กสถานพินิจฯ เด็กเรือนจ�ำ มีจุดยืน มีก�ำลังใจอยากกลับตัวกลับใจเป็นคนดี เป็นบ้านทูบีที่ท�ำให้คนท้องไม่พร้อมในวัยเรียน คนบ้า คนยากจน มีก�ำลังใจอยากกลับมา เรียนหนังสือ หนูเปรียบทูบีด่ังโดเรม่อน เป็นโดเรม่อนที่มีประตูวิเศษ คอยพาเราไปยังอีก โลกท่กี วา้ งๆ ที่เราไม่เคยเจอไมเ่ คยไป เปน็ โดเรมอ่ นท่ีมีกระเปา๋ วเิ ศษคอยหยบิ ย่นื โอกาสให้ กับหนูในทุกๆ เรื่อง ไม่ว่าเร่ืองน้ันจะเป็นปัญหาหรือไม่เป็นปัญหาก็ตาม เเละที่ส�ำคัญยัง เป็นโดเรม่อนทีร่ ักสมาชิกทกุ ๆ คน เหมือนกับทีเ่ ขาไดร้ ักโนบติ ะเพอ่ื นรักของเขาอยา่ งหมดหวั ใจ โดยไม่มีข้อเเม้ใดๆ ท้ังส้ิน ตลอดระยะเวลาท่ีท�ำงานทูบี อย่างเเรกของการท�ำงานเลย เราต้องเจอปัญหา เจออุปสรรค เหมือนกับการเดินทางบนเรือในมหาสมุทรที่ต้องเจอพายุ เจอคล่ืน เจอลม เเต่พวกเราก็ผ่านทุกๆ อย่างมาได้เพราะค�ำว่า เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส เเละผ่านมนั ไปดว้ ยกนั ทบู คี อื ฝนั ของพวกเราทีพ่ ร้อมมีใจดวงเดียวกัน รวมกันเปน็ หนึง่ ทุกๆ ครัง้ เมอ่ื ทำ� งานรว่ มกนั TO BE NUMBER ONE สอนให้เรามเี ปา้ หมายในชีวติ สอนให้รจู้ ักคดิ รู้จักท�ำผ่านกระบวนการที่ไม่ซับซ้อนเเละยุ่งยาก เด็กทูบีอาจจะต้องเหนื่อยกว่าเด็กคนอื่นๆ ก็จรงิ เเตส่ ิ่งทเี่ ดก็ ทบู ไี ด้รบั กลับทำ� ให้หายเหนื่อยเเละไม่รูจ้ ักค�ำวา่ เหนอื่ ยเลยดว้ ยซำ�้ สุดท้ายนี้หนูอยากจะขอขอบคุณโครงการทูบีนัมเบอร์วัน ขอบคุณป้าหม่อม หม่อมหลวงยุพดี ศริ ิวรรณ ขอบคณุ พี่ๆ ทมี งานทูบนี ัมเบอร์วันทุกคน ขอบคณุ สาธารณสขุ ขอบคุณสสจ.จังหวัดระนอง ขอขอบคุณคุณครูท่ีปรึกษาเพื่อนๆ พ่ีๆ น้องๆ ในชมรมทูบี ละอุน่ ทอ่ี ยขู่ ้างๆ กัน ส่งเสรมิ อบรม สั่งสอน สนับสนนุ ให้หนูเป็นหนูในทกุ วนั นี้ โดยท่ีไมเ่ คย กลับไปซ้�ำเติมอดีตท่ีเคยผ่านมา หรือไม่เอาช่วงเวลาที่เลวร้ายกลับมาท�ำร้ายตัวเองอีกเลย เเม้สักคร้ัง เพราะทุกสงิ่ ทุกอยา่ งที่หนูไดร้ ับมกั มีเเตพ่ ลังบวกมากกวา่ พลงั ลบ ทุกๆ สิง่ ทกุ ๆ อยา่ ง ที่เข้ามากลับท�ำให้หนูมีความสุขและสู้กับส่ิงท่ีเจอในชีวิตทุกวันน้ีได้อย่างดีเสมอมา โดยที่ ไมเ่ คยกลัวเลยว่าจะตอ้ งเขินอาย เเพห้ รอื ชนะ ทำ� ได้หรือท�ำไมไ่ ด้ เพราะหนูเชอ่ื วา่ ไม่มีอะไร ในโลกใบน้ีท่ีมนุษย์เราจะท�ำไม่ได้ ท�ำไม่ทัน เเละท�ำไม่เป็น ถ้าหากหนูยังไม่ลงมือท�ำ เเละ ทุกรางวลั ไมไ่ ด้การันตีวา่ หนูคือคนทเ่ี ก่งทีส่ ุด เยีย่ มท่ีสดุ เเต่ทุกๆ ผลงานกลบั ท�ำให้หนรู ้สู กึ ว่าเราจะต้องกา้ วเดนิ ต่อไปเเละพัฒนาตนเองใหด้ ีกว่าเดมิ ให้ได้ ทกุ ๆ รางวลั มนั ไม่ไดบ้ อกวา่ นนั้ คือรางวัลของเราคนเดียว เเต่ทกุ ๆ ส่ิงท่ีล้วนไดม้ ามักมเี บือ้ งหลงั อยเู่ สมอ ฉะน้นั หนเู ลย มองว่ารางวลั ทุกรางวัลท่ีหนูได้มา คอื รางวัลของโรงเรยี น ของครทู งั้ โรงเรียน ของครอบครวั ของบา้ นหลังใหญ่ของเรา นนั่ กค็ อื บ้าน TO BE NUMBER ONE เเละสิ่งทขี่ าดหายไมไ่ ด้เลย คือขอขอบคุณทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี องค์ประธาน โครงการ TO BE NUMBER ONE ท่ีไม่เคยท้ิงพวกหนูไปไหน คอยอยู่ข้างๆ อย่างห่วงๆ ไมว่ า่ จะโรงเรยี นเล็ก โรงเรียนใหญ่ ท่านใหโ้ อกาสกับพวกเราเสมอมา มอบความรักความหว่ งใย ให้พวกเราโดยไม่หวังผลตอบเเทน นอกจากโอกาสเเละการเปลี่ยนเเปลงที่พวกเรา ชาวทบู นี มั เบอรว์ ันทุกคนจะไดร้ บั หนูรักทลู กระหมอ่ มคะ่ 18142 เร่ืองดดี ี ปี TO BE NUMBER ONE 142

นางสาวปรยี าผภเู้ ขรยี ณน ์ แกน่ เกลี้ยง โรงเรยี นนาสนุน่ วทิ ยาคม จงั หวดั เพชรบูรณ์ ทุกวันนี้บ้านเมืองของเราเกิดการเปล่ียนแปลงมากมาย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นน้ัน มีทั้งด้านดีและไม่ดีปะปนกันไป แต่ทั้งน้ีทั้งน้ันการจะท�ำให้บ้านเมืองกลับมาสงบสุข ประชาชนอยู่อย่างปลอดภัยเหมือนเช่นในอดีตนั้นก็ข้ึนอยู่กับ การประพฤติปฏิบัติ ความ สมัครสมานสามัคคีของทุกคนในสังคม ปัจจุบันปัญหาใหญ่ที่ทุกคนต้องร่วมมือกันแก้ไข อย่างเร่งด่วนคงไม่พ้นปัญหาเก่ียวกับยาเสพติดที่เกิดข้ึนในเวลาน้ี มีผู้ติดยาเสพติดที่เป็น กลุ่มเสี่ยงอยู่ในชุมชนมากมายและมักจะเป็นกลุ่มเด็กวัยรุ่น ตัวฉันเองก็เป็นวัยรุ่นคนหนึ่ง ในสงั คมเลก็ ๆ แตถ่ ึงกระนน้ั สังคมเล็กๆ น้ี ก็ไมอ่ าจหนีพ้นจากยาเสพติด คร้ังหน่ึงฉนั ทเี่ คย คิดอยากจะลองขายยาเสพติดเพราะมันท�ำให้ฉันสามารถหาเงินได้ง่ายและได้เงินมาก แต่ในทางกลับกันผลท่ีจะตามมาเม่ือเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดมีมากกว่าเงินท่ีจะได้รับ จากปัญหายาเสพติดเกิดขึ้นในปัจจุบันนี้ท�ำให้ฉันรู้ว่า การเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด มันไม่ใช่แค่ปัญหาของการติดยาเสพติดเท่าน้ัน แต่มันส่งผลไปถึงปัญหาการก่ออาชญากรรม การปล้น และการฆ่าตัวตาย ส่วนใหญ่แล้ว กลุ่มเสี่ยงจะเป็นเด็กวัยรุ่นที่อยากรู้อยากลอง ที่มีความคิดว่าแค่ลองไม่ท�ำให้ติดยาเสพติดซึ่งถือว่าเป็นความคิดที่ผิด และน่ีอาจจะท�ำให้ ยาเสพติดแพร่กระจายในสังคมของเราไปอย่างรวดเร็ว ยาเสพติดมีหลายประเภทด้วยกัน เช่น กัญชา มอร์ฟีน ยาบ้า ยาอี เฮโรอีน การเสพก็เช่นกัน การเสพมีหลายรูปแบบ ท้ังแบบฉีด ดม ดูด หรือการรับประทานเข้าไป สารเสพติดเรานี้ถ้าเราเสพมากๆ หรือ เสพจนเกินขนาด จะท�ำให้เรามีอาการหรือมีผลข้างเคียงตามมาอย่างมากมาย เช่น อาการหลอน การกดประสาท กระตนุ้ ประสาท ฤทธิ์แบบผสมผสาน เป็นตน้ ยาเสพตดิ ได้ ระบาดไปทั่วตามแหล่งชุมชนเล็กๆ ครอบครัวท่ีท�ำงานไม่มีเวลาว่างได้ดูแลบุตรหลาน ส่วนมากแล้วกลุ่มเสี่ยงจะพบในเด็กวัยรุ่นที่อยู่กับปู่ย่าตายายหรือที่ตัวคนเดียวไม่ได้อยู่กับ พ่อแม่ กลุ่ม เด็กนักเรียนชายที่ติดเพื่อน อยากรู้อยากลองตามเพ่ือน จนตอนน้ียาเสพติด เป็นปัญหาใหญ่ของโรงเรียนหลายโรงเรียน บางโรงเรียนต�ำรวจได้เข้ามามีส่วนร่วมในการ ช่วยสังเกตพฤติกรรมของนักเรียนที่ตกอยู่ในกลุ่มเส่ียง แต่ยาเสพติดก็ยังแพร่ระบาด มากข้ึน จนได้มีโครงการ TO BE NUMBER ONE เป็นหน่ึงได้โดยไม่พึ่งยาเสพติดของ ทูลกระหม่อมหญงิ อบุ ลรัตนราชกญั ญา สริ ิวฒั นาพรรณวดี เขา้ มาเพอื่ ป้องกันและแก้ไข 18เรือ่ งดีดี ปี 143 TO BE NUMBER ONE

ปัญหายาเสพติดภายในประเทศให้ด�ำเนินไปด้วยความเรียบร้อยและมีประสิทธิภาพ กระตุ้นและปลุกจิตส�ำนึกของประชาชนในสังคมและประเทศชาติให้มีความรู้ ความเข้าใจ และตระหนักว่าการที่จะเอาชนะปัญหายาเสพติดนั่นไม่ใช่หน้าท่ีของต�ำรวจหรือทหาร เพียงอย่างเดียว แต่ทุกคนในสังคมจะต้องร่วมแรงร่วมใจกันเป็นพลังของสังคม คอยสอน ลูกสอนหลานไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับสารเสพติด เราทุกคนจะต้องต่อสู้และเอาชนะปัญหา ยาเสพตดิ ให้ได้ ตัวฉนั เองได้มโี อกาสเข้ามาเปน็ สมาชิกของโครงการ TO BE NUMBER ONE โครงการ TO BE NUMBER ONE เป็นโครงการท่ีฉันชอบและฉันก็รักในโครงการนี้ ตั้งแต่ท่ีฉันได้รู้จักกับโครงการ TO BE NUMBER ONE ท�ำให้ฉันได้รับความรู้ในเร่ืองของ ปัญหายาเสพติดมากข้ึน และท่ีส�ำคัญของโครงการนี้ท�ำให้ฉันได้รู้จักตัวตนท่ีแท้จริงของ ตัวเองมากข้ึน ฉันที่จะกล้าแสดงออก กล้าท่ีจะลงมือท�ำ กล้าที่จะตัดสินใจ และโครงการ TO BE NUMBER ONE ไดใ้ หป้ ระโยชนอ์ ะไรกับฉนั มากมาย ไดใ้ ห้ขอ้ คดิ วธิ กี ารแก้ไขปัญหา ต่างๆ สง่ิ ดีๆ จากโครงการ TO BE NUMBER ONE ทฉี่ นั ไดร้ บั มเี ยอะแยะมากมายไม่วา่ จะ เป็นการได้เข้าอบรมเก่ียวกบั TO BE NUMBER ONE ในโรงเรียนต่างๆ ไดท้ �ำกจิ กรรมทเี่ ป็น ประโยชน์ ได้รู้จกั เพือ่ นใหมต่ ่างโรงเรยี น ได้ไปศึกษาดูงานนอกพืน้ ท่เี ป็นการเปดิ โลกทัศน์ที่ ฉันไม่เคยรู้จัก และสิ่งที่ส�ำคัญที่สุดโครงการนี้ท�ำให้ฉันรู้ถึงปัญหาและโทษของยาเสพติด ฉันได้รู้วิธีปฏิบัติตนให้ห่างไกลจากยาเสพติด เมื่อฉันกลับมาท่ีโรงเรียนส่ิงที่ฉันน�ำความรู้ท่ี ไดร้ บั จากการอบรมมาถ่ายทอดใหแ้ ก่เพอ่ื นๆ นอ้ งๆ ใน โรงเรียน ฉันและเพอ่ื นๆ กล่มุ แกนน�ำ ร่วมกันจัดตั้งชมรม TO BE NUMBER ONE เพ่ือให้เด็กนักเรียนในโรงเรียนมีส่วนร่วม ในโครงการ TO BE NUMBER ONE ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์มากท่ีสุด และกระตุ้น ปลุกจิตส�ำนึกให้มีความรับผิดชอบต่อสังคมและประเทศชาติ และเป็นการฝึกให้นักเรียน กลา้ ที่จะแสดงออก กล้าทจ่ี ะลงมอื ทำ� ท�ำในสงิ่ ทต่ี นเองรัก รู้จักตวั ตนของตนเองว่าชอบทำ� อะไร ถนัดอะไรถนดั ในดา้ นไหน และกล้าทีจ่ ะลองทำ� ลองปฏิบัติ สร้างอาชพี เสรมิ หารายไดใ้ ห้กับ ตนเองโดยไมเ่ ปน็ ทาสของยาเสพตดิ เป็นเยาวชนทดี่ ที พ่ี รอ้ มสรา้ งชาตใิ นอนาคต วัยร่นุ เปน็ วัยท่อี ยากรู้อยากลอง ตดิ เพ่ือนตามเพอ่ื น เราจงึ ต้องคอยอบรมสง่ั สอนเขา และปฏบิ ตั ิเปน็ ตัวอย่างให้เขาดู ถ้าเขาท�ำผิดเราต้องตักเตือนเขาด้วยเหตุผล ไม่ใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล เพราะเด็กวัยรุ่นจะมีอารมณ์ที่ร้อนโมโหง่าย สิ่งส�ำคัญที่เราจะสอนเขาได้ไม่ได้อยู่ท่ีค�ำพูด อย่างเดียวแต่อยู่ท่ีการกระท�ำของเรา เราเป็นแบบอย่างที่ดีเราก็สามารถสอนเขาได้ตักเตือน เขาได้ เพราะเราท�ำให้เขาเห็นแล้วว่าการท่ีไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดมันท�ำให้มีความสุข มีร่างกายและจิตใจท่ีดี เราอยู่ได้โดยท่ีไม่ต้องไปพึ่งยาเสพติด และสิ่งดีๆ จากโครงการ TO BE NUMBER ONE กม็ ีอะไรให้ได้ท�ำอกี มากมาย สง่ิ ทีฉ่ นั ชอบมากทส่ี ุดในโครงการนี้ 18144 เรอื่ งดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 144

ก็คือ ในทุกๆ ปีโครงการ TO BE NUMBER ONE จะมีการจัดการแข่งขันกิจกรรมต่างๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็นการเขียนเรยี งความ TO BE IDOL หรือกิจกรรมอ่ืนๆ มากมาย และ สงิ่ ที่ฉนั ประทบั ใจในโครงการ TO BE NUMBER ONE กค็ ือ การเปิดโอกาสให้ทุกคนไดม้ ี ส่วนร่วมเป็นส่วนหน่ึงในการท�ำกิจกรรมต่างๆ ที่น่าสนใจและมีประโยชน์ ส่วนตัวฉันเอง ก็เป็นคนหน่ึงท่ีไม่ชอบท�ำกิจกรรมไม่ชอบเข้าร่วมกิจกรรม แต่เม่ือได้มารู้จักกับโครงการ TO BE NUMBER ONE เป็นหน่ึงได้โดยไม่พึ่งยาเสพติด ท�ำให้ฉันชอบและอยากเข้าร่วม เป็นส่วนหน่ึงในการท�ำกิจกรรมต่างๆ มากข้ึน ฉันสนุก ฉันมีเพ่ือนมากมาย ฉันกล้าท่ีจะ เปิดเผยตัวตนมากขึ้น ท้ังท่ีปกติฉันเป็นคนข้ีอาย ไม่กล้าแสดงออก ชอบอยู่คนเดียว แต่โครงการ TO BE NUMBER ONE เปลี่ยนแปลงตัวฉันเป็นอย่างมาก ฉันมีความสุข ทุกครง้ั ที่ฉนั ได้เข้าร่วมโครงการ TO BE NUMBER ONE ความสุขท่ฉี ันได้ท�ำกิจกรรมตา่ งๆ กับเพ่ือนๆ กับน้องๆ ในโรงเรียนของฉัน ฉันดีใจท่ีฉันได้รู้จักกับโครงการ TO BE NUMBER ONE เป็นหนึ่งได้โดยไม่พึ่งยาเสพติด ท�ำให้ฉันได้รู้ประโยชน์ในตัวของตัวเอง มากขึ้น ทำ� ใหฉ้ ันไดใ้ ชเ้ วลาว่างให้เกดิ ประโยชน์มากขึ้น และฉันก็ดีใจทีฉ่ นั เปน็ คนดีและอยู่ ในสังคมได้โดยท่ีไมต่ ้องพ่ึงยาเสพติด สง่ิ ดีๆ จากโครงการ TO BE NUMBER ONE ทีฉ่ ัน ภูมิใจมากท่ีสุดก็คือ ฉันได้มีส่วนร่วมในการประกวดเขียนเรียงความในคร้ังน้ี ฉันดีใจท่ีฉัน ไดเ้ ปน็ สว่ นหนงึ่ ในการเขา้ ร่วมกิจกรรมต่างๆ ของโครงการ TO BE NUMBER ONE ในครัง้ น้ี และสิ่งท่ีฉันได้จากโครงการนี้ก็คือ การที่กล้าแสดงออกกล้าที่จะลงมือท�ำในทางท่ีดี ฉันกล้าแสดงออกมากขึ้นมันท�ำให้ฉันเป็นท่ีรู้จักในโรงเรียนมากขึ้นกล้าท่ีพูดกล้าที่จะท�ำ ฉันภูมใิ จในตวั เองทฉี่ นั สามารถทำ� ให้ตัวเองเปน็ ท่รี ้จู ักของคณะครูและนกั เรียน ฉันภูมิใจใน ตนเองทฉี่ ันทำ� ใหพ้ ่อแมไ่ ดภ้ าคภูมิใจในตวั ฉนั ฉนั กลา้ ท่ีจะพดู จะสอ่ื สารส่งิ ดีๆ ให้กับทุกคน ฟัง ฉันดีใจคร้ังหน่ึงฉันได้เกิดมาฉันได้เข้าร่วมโครงการดีๆ แบบนี้ และโครงการ TO BE NUMBER ONE กท็ ำ� ใหฉ้ ันไดเ้ ปน็ สภานกั เรยี น และได้เป็นประธานสภาเด็กของต�ำบล และ ไดร้ ับตำ� แหนง่ รองประธานสภาเด็กของอำ� เภอ แลว้ มนั กท็ ำ� ให้ผู้คนไดร้ จู้ กั ฉนั มากข้ึน ทำ� ให้ ฉันมคี วามเป็นผนู้ ำ� มากขน้ึ ฉนั สามารถนำ� ไปบอกน้องๆ ได้ว่าโครงการ TO BE NUMBER ONE ไดใ้ ห้อะไรกับเราบา้ ง ฉันกลา้ ท่ีจะบอกน้องๆ ได้เลยวา่ ส่ิงดีๆ ท่ีฉนั ได้จากโครงการน้ี มีมากมายและถ้าใครได้มีโอกาสเข้ามาเป็นส่วนร่วมในโครงการน้ีจะไม่ท�ำให้ผิดหวังเพราะ โครงการ TO BE NUMBER ONE ไดใ้ หท้ ง้ั ความรู้ในเร่อื งของยาเสพติด และท�ำใหเ้ ราทจี่ ะ กลา้ แสดงออกกลา้ ท่ีจะท�ำ ท�ำใหเ้ รารูจ้ ักตัวตนของตัวเองมากข้นึ ท�ำใหไ้ ด้ร้จู ักกับเพอ่ื นต่าง โรงเรียน ทำ� ใหม้ เี พ่อื นมากข้นึ และโครงการ TO BE NUMBER ONE ยังท�ำให้เราร้ถู ึงโทษ ของยาเสพตดิ อีกด้วย ทส่ี ำ� คญั ก็คือ โครงการ TO BE NUMBER ONE เปิดโอกาสให้คน 18เร่ืองดีดี ปี 145 TO BE NUMBER ONE

ทกุ เพศทกุ วัยไดเ้ ขา้ ร่วมและเปน็ สมาชิกของโครงการ TO BE NUMBER ONE เปดิ โอกาส ใหเ้ ขา้ รว่ ม กิจกรรมต่างๆ มากมาย ทำ� ใหเ้ ราได้ใช้เวลาวา่ งใหเ้ กดิ ประโยชนม์ ากท่ีสุด เราจะ ไดไ้ ม่ตอ้ งตกไปเป็นทาสของยาเสพตดิ ฉนั อยากขอขอบคณุ โครงการ TO BE NUMBER ONE ที่ท�ำให้ฉันและโรงเรียนหรือชุมชนของฉันได้รู้จักเก่ียวกับโทษของสารเสพติดมากขึ้น และได้เปดิ โอกาสใหไ้ ด้เปน็ ส่วนหนึ่งหรือเปน็ สมาชกิ ของโครงการ TO BE NUMBER ONE และไดส้ อนอะไรหลายๆ อยา่ งให้กับเรามากมาย ท�ำใหร้ ู้คุณค่าของคน ทำ� ให้ตัวฉันมีสิง่ ดีๆ ทจ่ี ะใหจ้ ดจำ� ไวเ้ ป็นประสบการณใ์ นชีวติ ว่าครง้ั หน่งึ ฉนั ไดม้ ีโอกาสเขา้ รว่ มโครงการ TO BE NUMBER ONE ฉันดีใจและภูมิใจที่ฉันได้เข้าร่วมโครงการ TO BE NUMBER ONE ฉันมีความสุขที่ฉันไม่ได้ท�ำให้สังคมและประเทศชาติเดือดร้อนเพราะการที่ฉันได้ศึกษา โครงการ TO BE NUMBER ONE ท�ำให้ฉันรู้ว่ายาเสพติดเป็นโทษต่อสังคมและประเทศ ชาติของเรามากมายขนาดไหน ถ้าคนในสังคมของเราไม่เข้าไปยุ่งเก่ียวกับยาเสพติด ไมอ่ ยากร้อู ยากลอง สังคมและประเทศชาติของเราก็จะน่าอยมู่ ากขนึ้ และปญั หาอ่ืนๆ ก็จะ ไมม่ ี สังคมและประเทศชาตขิ องเราก็จะสงบสขุ คนในสงั คมตระหนกั ถงึ โทษ รู้ถูกรผู้ ิด ส่งิ ดๆี ทฉ่ี นั ไดจ้ ากโครงการ TO BE NUMBER ONE เป็นหนึง่ ไดโ้ ดยไม่พงึ่ ยาเสพตดิ ฉันกจ็ ะนำ� สิ่งดีๆ เหล่านี้ที่ฉันได้มาไปบอกต่อเพ่ือนๆ น้องๆ ในโรงเรียนและคนในชุมชนของฉัน ชักชวนให้พวกเขาไดม้ ามีส่วนรว่ มในโครงการ TO BE NUMBER ONE คนในชุมชนของฉัน จะได้ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์มากที่สุดและจะได้น�ำความรู้ที่ได้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ สงู สุด เพ่ือวนั ขา้ งหน้าลกู หลานของเราจะไดถ้ า่ ยทอดใหก้ บั รนุ่ ต่อๆ ไป สุดทา้ ยน้ีฉันอยาก ให้ทุกๆ คนเข้าร่วมเป็นสมาชิกโครงการ TO BE NUMBER ONE โครงการดีๆ ที่มี คุณประโยชน์ เราสามารถน�ำไปประยุกต์ใช้ในการด�ำเนินชีวิตได้มากมาย โครงการนี้สอน อะไรเราหลายๆ อยา่ ง ทกุ คนจะไมผ่ ิดหวงั ที่ได้รู้จกั และไดเ้ ข้าไปเปน็ ส่วนหนึง่ ของโครงการ TO BE NUMBER ONE เรามีเพื่อนท่ีมีอุดมการณ์เดียวกัน เพ่ือนท่ีมีเป้าหมายเหมือนกัน เพอ่ื นทเ่ี ปน็ กัลยาณมติ รท่ดี พี รอ้ มใหค้ �ำปรึกษาแก่เรา เราไดท้ ำ� กิจกรรมท่ีสรา้ งสรรค์ และที่ ส�ำคัญเราได้รับความรู้เกี่ยวกับโทษของยาเสพติดซ่ึงเป็นบ่อนท�ำลายอนาคตของเรา และ ฉันอยากบอกน้องๆ วยั รนุ่ หลายๆ คนท่ีอยากรู้อยากลองยาเสพติด อยากให้น้องๆ คดิ ใหด้ ๆี กอ่ นทีจ่ ะไปยุ่งเกี่ยวกบั มัน อยากใหต้ ระหนกั ถงึ โทษของมนั และผลท่ตี ามมาจะเปน็ อยา่ งไร จะท�ำให้พ่อแม่เสียใจหรือไม่ทุกครั้งท่ีเราท�ำผิดพลาดพ่อแม่ให้อภัยเราเสมอ ถ้าเราเจ็บคน ท่ีเจ็บกว่าคือพ่อแม่ของเรา และฉันก็ขอขอบคุณโครงการ TO BE NUMBER ONE อีกคร้ังหน่ึง ที่เข้ามาเป็นส่วนหน่ึงในชีวิตของฉัน และของเพ่ือนๆ น้องๆ ของฉัน ท�ำให้ พวกเราไดร้ ูว้ ่าพวกเราเป็นหนง่ึ ไดโ้ ดยไมต่ ้องพงึ่ ยาเสพตดิ 18146 เรื่องดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 146

นายวัชรพผู้เงขียษน์ ต๊ะพรหม โรงเรยี นแม่ตนื วทิ ยา จังหวัดลำ�พูน เรื่องดีๆ 18 ปี TO BE NUMBER ONE “เป็นหน่ึงโดยไม่พ่ึงยาเสพติด” เป็นค�ำขวัญท่ีท�ำให้ต่ืนรู้ว่าทุกคนสามารถเป็นหน่ึงได้ โดยรู้คุณค่าของตนเอง การที่จะรู้ คุณค่าจึงต้องเริ่มต้นค้นหาส่ิงดีที่มีอยู่ในตัว หากค้นพบค�ำตอบว่าสิ่งที่ตัวเองชื่นชอบ สนใจ และมีความถนัดนั้นแล้ว จึงไม่ใช่เรื่องยากในการฝึกฝนและท�ำจนเป็นผลส�ำเร็จได้ ความส�ำเร็จน้ันอาจไม่ใช่รางวัลหรือช่ือเสียง แต่คือการมีความสุขในสิ่งท่ีตนก�ำลังท�ำด้วย ความเชื่อม่ันและมีความภาคภูมิใจ ค�ำขวัญดังกล่าวนั้นจึงเป็นจุดเร่ิมต้นแห่งการสร้างแรง บนั ดาลใจใหแ้ กต่ นเองจุดประกายไฟฝนั ให้ลกุ โชน ผมเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแม่ตนื วิทยา ในระดบั ช้นั มธั ยมศึกษาปที ่ี 1 เน่ืองจากมีรุน่ พี่เชิญ ชวนโดยท่ีผมยงั ไมท่ ราบรายละเอียดมากมายนกั แนน่ อนวา่ ท�ำให้ผมเกดิ ความลังเลว่าผมมี ความสามารถมากพอที่จะเข้ามาอยู่ในชมรมนี้ได้หรือไม่ ขณะนั้นผมหันไปเห็นป้าย ประกาศมีข้อความตัวโตๆ ว่า “เป็นหน่ึงโดยไม่พ่ึงยาเสพติด” ข้อความน้ีท�ำให้ผมเกิดแรง บันดาลใจในการเข้ามาอยู่ในชมรมได้อย่างไม่ลังเล ในปีเดียวกันน้ันชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแม่ตืนวิทยาได้เข้ารับการประเมินระดับประเทศรอบลงพ้ืนท่ี ผมอาสาไปช่วยท�ำความสะอาดห้องชมรม TO BE NUMBER ONE คณุ ครกู ็ใหเ้ ริม่ จากการ ปัดกวาด เชด็ ถู จากน้นั จงึ ฝกึ ผกู ผา้ ตกแต่งหอ้ ง หลายคนอาจมองว่าเป็นงานง่ายๆ ใครๆ ก็ ท�ำได้ แต่ส�ำหรับผมแล้วงานเหล่านี้ถือเป็นงานฝีมือและต้องใช้หัวใจในการท�ำด้วยผลงาน จึงจะออกมาสวยงามไม่เพียงแต่ต้องตาเท่าน้ัน เพราะสามารถต้องใจผู้พบเห็นได้ด้วยเช่นกัน หลังจากรับการประเมินเสร็จ ผมเห็นคุณครูและรุ่นพี่จัดเตรียมท�ำบูธนิทรรศการที่จะไป ประกวดทีเ่ มืองทองธานซี ง่ึ เปน็ ความหวงั เล็กๆ ของเด็กต่างจงั หวดั คนหนง่ึ ที่จะได้เข้าเมอื งหลวง ผมคิดว่าถ้าผมได้ช่วยคุณครูและพ่ีๆ ท�ำบูธนิทรรศการด้วย ความหวังเล็กๆ ของผม คงจะเปน็ จรงิ ผมจงึ ไปช่วยทำ� บูธนิทรรศการทัง้ การตกแตง่ ทาสี ติดกระจก ขนของต่างๆ อย่างไม่รีรอ แต่แล้วก็เกิดความผิดหวัง เม่ือถึงวันประกาศรายชื่อผู้ที่ได้ไปเมืองทองธานี กลบั ไมม่ ชี อ่ื ผมแม้ จะแอบรสู้ กึ เสยี ใจแตก่ บ็ อกกบั ตัวเองวา่ “ปีหนา้ ผมตอ้ งไดไ้ ปเมืองทอง” หลังจากวนั น้ันเมอ่ื รุ่นพีก่ ลับมาจากไปประกวดมาแล้ว ผมไดฟ้ ังเรื่องราวดๆี ทพี่ ี่ๆ มาเล่าให้ฟัง ผมรู้สึกต่ืนเต้นเหมือนได้ไปสัมผัสประสบการณ์คร้ังนั้นด้วยตนเอง อีกท้ังความประทับใจ ที่สุดคือ ได้เฝ้ารับเสด็จทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ได้เห็น 18เร่อื งดีดี ปี 147 TO BE NUMBER ONE

ดารานักแสดงชื่อดังมาเล่นคอนเสิร์ตมีกิจกรรมต่างๆ และอยากจะท�ำกิจกรรมของชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแม่ตืนวทิ ยา จนมาถึงปตี อ่ ๆ มา ความหวงั ของผมกเ็ ปน็ จริง เมื่อผมมีโอกาสได้ไปประกวดชมรมระดับประเทศที่เมืองทองธานี ได้สัมผัสประสบการณ์ เหมือนท่พี ๆ่ี เคยเลา่ ให้ฟังไมม่ ีผิด แมป้ ีน้นั จะไม่ได้รางวัลกลับมาแตพ่ วกเราไดเ้ ปดิ โลกทศั น์ ใหม่ให้กับเด็กบา้ นนอกคนหนึง่ ได้ นับเปน็ ความภาคภมู ิใจในชีวิตยิง่ กวา่ การได้รบั รางวลั จนกระท่ังในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีท่ี 3 ผมได้มีโอกาสได้ร่วมแคมป์ 13 ท่ีเดอะไพน์รีสอร์ท จังหวัดปทุมธานี ผมรู้สึกต่ืนเต้นมาก กับการเดินทางไปแคมป์คร้ังนี้ โดยจงั หวัดล�ำพนู ส่งเขา้ ร่วมท้ังหมด 6 คน เมอื่ ถงึ เดอะไพน์ ผมลงทะเบียนได้รับเสื้อ หมวก สายรัดข้อมือ ป้ายชื่อ โดยมีกิจกรรมที่สนุกสนาน มีทั้งการสอนให้ค�ำปรึกษา พัฒนา EQ กจิ กรรมรอ้ งเพลง เต้น เรียนภาษาจนี เกาหลี ลลี าศ การแสดง พธิ กี ร บุคลกิ ภาพ วา่ ยนำ้� และอีกมากมาย ความประทับใจมากไปกว่าน้ันคือ ได้ท�ำการแสดงหน้าพระพักตร์ ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ผมเลือกการแสดงลีลาศ เพราะคิดว่าสนุกและท้าทายสามารถ และดึงศักยภาพในตัวออกมาใช้อย่างเต็มที่เวลานั้น ผมรู้สึกต่ืนเต้นอย่างบอกไม่ถูก แต่ผมคิดในใจอยู่ตลอดเวลาว่าโอกาสเข้ามาแล้วจึงต้องท�ำ อย่างเต็มที่ท่ีสุด เพราะประสบการณ์ในคร้ังน้ีถือเป็นเกียรติและความภูมิใจมากที่สุดใน ชวี ติ หลงั จากแคมป์ 13 จบลง ผมมเี พ่ือนท้ังทัว่ ประเทศและเป็นท่ีรจู้ กั ของพี่ๆ Staff ใน โครงการรวมถงึ เพื่อนทีเ่ ป็น TO BE NUMBER ONE IDOL ร่นุ ท่ี 3 ทุกครัง้ เม่อื มาประกวด ผลงานที่เมืองทองธานี พวกเราจะดีใจทุกครั้งท่ีได้พบเจอเพื่อนๆ ต่างสถาบัน จนถือได้ว่า ทุกวนั ที่ 15-17 กรกฎาคม ของทกุ ปีเปน็ วาระแห่งชาติของครอบครวั TO BE NUMBER ONE ท่ีจะไดม้ ีโอกาสมาเจอกนั อกี ครงั้ และเมือ่ วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2556 นบั เป็นพระกรณุ าธิคณุ ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี เสด็จเปิดศูนย์เพื่อนใจ/ชมรม TO BE NUMBER ONE ในจงั หวัดล�ำพนู ผมไดม้ โี อกาสถวายปากกาให้กบั ทูลกระหม่อมฯ และพระองค์ท่านได้ตรัสกับผมว่า “บูธนิทรรศการสวยมากเลย” ผมรู้สึกประทับใจมากที่ ครั้งหน่ึงเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินได้เสด็จบ้านเกิดของผม หลังจากวันน้ันผมเริ่มท่ีจะเข้าใจถึง โครงการ TO BE NUMBER ONE ว่าไมใ่ ช่แคจ่ ดั ตกแตง่ สถานทเ่ี พื่อการตอ้ นรับกรรมการ และทำ� บธู นิทรรศการ นำ� เสนอผลการด�ำเนนิ งานชมรมฯ คืออะไร 3ก 3ย คอื อะไร เมือ่ ผม อยู่ชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายผมได้เร่ิมท่ีจะเข้าใจมากข้ึนว่า 3ก นั้นประกอบไปด้วย กรรมการ กองทุน และจัดกิจกรรมภายใต้ 3 ยุทธศาสตร์โดยมีการสร้างกระแส สร้าง ภูมิคุ้มกัน และสร้างเครือข่ายท่ีผมสงสัยมาโดยตลอดนั่นคือ หลักการด�ำเนินงานของ โครงการ TO BE NUMBER ONE เม่ือครัง้ ทีผ่ มเรยี นในระดบั ช้นั มัธยมศกึ ษาปีที่ 5 ผมไดร้ บั 18148 เร่ืองดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 148

เลือกให้เปน็ ประธานชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแม่ตนื วิทยา โดยการเลอื กต้ัง จากสมาชิกชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรยี นแมต่ นื วทิ ยา โดยมีวาระด�ำรงต�ำแหน่ง สองปี ตลอดระยะเวลาทท่ี ำ� กจิ กรรม ชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรยี นแมต่ นื วทิ ยา ผลการเรียนของผมไม่ต่�ำกว่า 3.00 ผมรักษาผลการเรียนให้อยู่ในระดับที่ดี และบริหาร จัดการเวลาในการเรียนและการท�ำกิจกรรมให้สมดุล ท�ำให้ทางบ้านไม่ได้ห่วงเรื่องผลการ เรียนของผม และเม่ือผมอยู่ช้ันมัธยมศึกษาปีท่ี 6 ผมได้เป็นตัวแทนน�ำเสนอผลงานระดับ ภาคเหนือ และไดเ้ ปน็ ตัวแทนเข้าประกวด TO BE NUMBER ONE IDOL รนุ่ ที่ 6 ระดับ ภาคเหนือ แต่ไม่ผ่านเข้ารอบ 40 คนสุดท้าย และในปีเดียวกันผมได้น�ำเสนอผลงาน ทผี่ มเขา้ ท�ำกิจกรรมของชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแม่ตืนวทิ ยามาโดยตลอด ท�ำให้ผมได้รับการคัดเลือกเป็นเยาวชนคนเก่งในโครงการด้วยรักและห่วงใย ในสมเด็จ พระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเดจ็ พระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกมุ ารีรุน่ ที่ 7/2558 และได้เข้ารับพระราชทานเข็มปรมาภิไธย สธ. และเข้าเฝ้าสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเดจ็ พระเทพรตั นราชสุดาฯ สยามบรมราชกมุ ารี ณ พระราชวงั ดุสิต หลงั จากเรียน จบผมไดร้ บั ทนุ เขา้ ศกึ ษาตอ่ มหาวิทยาลยั ศรีปทมุ สาขาวิชาธุรกจิ การบนิ จนจบปรญิ ญาตรี ตลอด 4 ปี ในระหว่างที่ศึกษาในระดับอุดมศึกษา ผมได้กลับไปช่วยท�ำกิจกรรมชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรยี นแมต่ นื วทิ ยาและระดับประเทศทีเ่ มอื งทองธานี เมือ่ ในปี 2561 ผมได้มีโอกาสเปน็ ตวั แทนครทู ่ปี รกึ ษาชมรมฯ เข้ารว่ มสมั มนาระดบั ประเทศจังหวัด หนองบัวล�ำภู จังหวัดเชียงราย กรุงเทพฯ และได้แลกเปล่ียนเรียนรู้การด�ำเนินโครงการ TO BE NUMBER ONE ท�ำให้ผมเป็นท่ีรู้จักของสมาชิก TO BE NUMBER ONE ท่วั ประเทศ อีกทั้งท�ำให้ผมมคี วามรูเ้ รอื่ งโครงการ TO BE NUMBER ONE มากขึน้ และได้ กลับมาถ่ายถอดให้กับทางชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแม่ตืนวิทยาจนได้รับ พระราชทานรางวัลชนะเลิศอันดับที่5 จากทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ประเภทสถานศึกษาข้ันพ้ืนฐาน (ดีเด่น) ในปี 2562 และหลังจากน้ัน ผมได้รับเกียรติเป็นวิทยากรให้กับเครือข่ายต่างๆ ในจังหวัดล�ำพูนและจังหวัดต่างๆ ปัจจุบันผมได้ส�ำเร็จการศึกษาปริญญาตรี ด้วยเกียรตินิยมอันดับสอง (3.33) สาขาวิชา ธุรกิจการบิน มหาวิทยาศรีปทุม หลังจากเรียนจบผมได้กลับมาช่วยงานชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแม่ตืนวิทยา ได้มากข้ึนและได้มีโอกาสได้ช่วยพ่ีน้องเครือข่าย ชมรม TO BE NUMBER ONE จงั หวัดหนองบัวล�ำภู ในดา้ นการท�ำสื่อบอร์ดนิทรรศการ การจัดสัมมนาทั่วประเทศ ณ จังหวัดหนองบัวล�ำภู ตลอดระยะเวลาท่ีเข้ามาเป็นสมาชิก โครงการ TO BE NUMBER ONE ท�ำใหผ้ มไดร้ จู้ ักตัวตนของตนเองทเ่ี เทจ้ ริง ท�ำให้ผมกล้า 18เรอื่ งดดี ี ปี 149 TO BE NUMBER ONE

ที่จะคิด กล้าที่จะท�ำ และลงมือท�ำอย่างเต็มที่เม่ือได้รับโอกาสในทุกๆ ครั้ง ได้รู้จักการ บริหารจัดการเวลาของตนเอง พร้อมทจ่ี ะเรยี นรู้ส่ิงใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลาเพ่ือเปน็ เเนวทางใน การพัฒนาตนเองให้เป็นบุคคลที่มีคุณภาพของสังคม อีกทั้งยังเรียนรู้การเป็นพลเมืองที่ดี ของสังคมในการพัฒนาตนเองควบคู่กับการพัฒนาสังคมให้ดีขึ้น และในการเป็นเยาวชน ตน้ เเบบใหแ้ กน่ อ้ งๆ แกนนำ� ชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแม่ตนื วิทยาท้ังในดา้ น การเป็นผู้น�ำกิจกรรม TO BE NUMBER ONE ด้านการเรียน การใช้ชีวิตในสังคม และ การท�ำงานร่วมกับผู้อ่ืนได้อย่างมีประสิทธิภาพ จนสามารถท�ำให้ชุมชนได้เห็นถึงศักยภาพ ของผมและน้องๆ แกนนำ� ชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแม่ตืนวิทยา ทจี่ ะได้จดั กิจกรรม TO BE NUMBER ONE ท่ีสร้างสรรค์กิจกรรมดีๆ ให้เยาวชนได้แสดงศักยภาพ ของตนเอง และใชเ้ วลาวา่ งให้เกดิ ประโยชน์ ห่างไกลจากยาเสพติดท�ำใหผ้ ู้นำ� ชมุ ชน ผู้น�ำองค์กร ส่วนทอ้ งถิ่น ผู้นำ� ทกุ ภาคส่วนรวมถงึ หนว่ ยงานตา่ งๆ ไดใ้ หก้ ารสนับสนุนอยูเ่ สมอ โครงการ TO BE NUMBER ONE จะดำ� เนนิ ไปได้น้ัน เยาวชนจะต้องเปน็ ผคู้ อย ผลักดันและขับเคลื่อนทุกอย่างไปข้างหน้าอย่างพร้อมเพรียงกันด้วยความร่วมมือของ หน่วยงานทุกภาคส่วน และหัวใจส่ิงท่ีส�ำคัญของโครงการน้ี คือการที่ทูลกระหม่อมหญิง อุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี องค์ประธานโครงการ TO BE NUMBER ONE ทา่ นอยากให้สมาชิก TO BE NUMBER ONE ทุกคนเป็นคนเกง่ คนดี ห่างไกลจากยาเสพติด และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เยาวชน รวมใจ ให้เป็นหนึ่งโดยไม่พึ่ง ยาเสพติด เกิดพิษผล สร้างคนเก่ง คนดี ชี้ค่าคนพระเมตตา สร้างชน ล้นปรานีสิบแปดปี โครงการ สานคุณค่า พฒั นา เยาวชน ลน้ ศกั ดศ์ิ รีร่นุ ต่อรนุ่ สานต่อ ก่อส่งิ ดีรักษ์ “ทบู นี ัมเบอรว์ ัน” นิรันดร 18150 เรื่องดดี ี ปี TO BE NUMBER ONE 150

นางสาวอผรเู้ พขยี รนรณ โกกิม ประธานชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรยี นเบญจมราชรังสฤษฎ์ิ จังหวัดฉะเชิงเทรา เรอ่ื ง โลกใบใหญ่ กับ TO BE NUMBER ONE “ฉนั เดก็ ผหู้ ญงิ ผู้เอาแต่ใจ.....เป็นความหวัง” ฉันเติบโตมาในครอบครัวที่ได้รับการเล้ียงดูแบบตามใจ และได้รับการเอาใจใส่ ดูแลจากครอบครัวเป็นอย่างดี เน่ืองจากฉันเป็นลูกสาวคนสุดท้อง สิ่งเดียวที่ฉันได้รับ การปลูกฝังว่าต้องท�ำให้ได้ดีที่สุดคือ การเรียน ครอบครัวบอกอยู่เสมอว่า ให้ต้ังใจเรียน โตไปจะไดม้ ีอนาคตทดี่ ี ฉนั จงึ ตั้งใจเรียน มุง่ มั่นในการเรยี นเป็นอยา่ งมาก จนกระทั่งสอบติด ท่ีโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฎิ์ โรงเรียนมัธยมศึกษาประจ�ำจังหวัด เป็นโรงเรียน ยอดนิยม เม่ือได้เข้ามาศึกษาในโรงเรียนแห่งน้ี ฉันคิดว่าฉันจะตั้งใจเรียนตามที่ครอบครัว คาดหวัง จนกระท่ังช้ัน ม.3 ภาคเรียนท่ี 2 ฉันเรียนวิชาแนะแนวกับครูพิมซึ่งเป็นครู ทีป่ รกึ ษาชมรม TO BE NUMBER ONE ดว้ ย ครสู อนแนะแนวและเชื่อมโยงถึงเร่อื งกิจกรรม ชมรม TO BE NUMBER ONE ครูชวนฉันและเพ่ือนๆ ให้มาร่วมท�ำกิจกรรม TO BE ดว้ ยกัน เพือ่ นในกลมุ่ ของฉันสนใจอยากทีจ่ ะท�ำกิจกรรม จงึ ชวนให้ฉันไปสมัครเปน็ แกนน�ำ ชมรมฯ ดว้ ยกัน ฉันและเพอื่ นอกี 3 คน จึงไปสมคั รเข้าเปน็ คณะกรรมการสมทบของชมรม TO BE NUMBER ONE BRR หลงั จากน้นั ฉนั และเพ่ือนก็ไปท่ีห้องชมรมฯ ในยามวา่ งได้พูดคุย กับพ่ีๆ แกนน�ำชมรมฯ ฟังพ่ีๆ เล่าถึงประสบการณ์ที่ได้จากการท�ำกิจกรรม TO BE NUMBER ONE แต่ฉันก็เพียงแค่ฟัง ไมส่ นใจท่จี ะทำ� กิจกรรมมากนัก จนชน้ั ม.4 ภาคเรียน ท่ี 1 พ่ีๆ ได้เรียกฉันและเพ่ือนๆ ท่ีเป็นคณะกรรมการสมทบไปประชุม เพื่อพูดคุยเตรียม ความพร้อมในการเป็นแกนน�ำชมรมฯ และในวันน้ัน ฉันจึงได้รู้ว่าเพ่ือนสนิทของฉันท่ีชวน ฉันเข้ามาท�ำกิจกรรม ลาออกจากชมรมไปแล้ว เหตุผลเพราะอยากมุ่งมั่นในการเรียน มากกว่า มันท�ำให้ฉันรู้สึกผิดหวังมากท่ีเพ่ือนฉันลาออกโดยไม่บอกฉันเลย แวบน้ัน ! ฉันลาออก จิตใจว้าวุ่น ไม่มีเพอ่ื น ไมร่ ้จู ะท�ำกิจกรรม TO BE เพ่อื อะไร เพราะวนั น้ันที่สมัคร เข้าชมรมฯ ก็เพราะเพ่ือน จนวันหน่ึงพ่ีๆ เรียกประชุม คณะกรรมบริหารชมรมฯ และ แกนน�ำทั้งหมด เพื่อเตรียมจัดการประกวด TO BE NUMBER ONE BRR IDOL ของ โรงเรียน พี่ๆ ได้บอกถึงสิ่งท่ีต้องท�ำ หน้าท่ีรับผิดชอบแล้วให้เลือก ฉันจึงเลือกเป็นผู้ขาย 18เร่ืองดีดี ปี 151 TO BE NUMBER ONE

บัตรโหวต และคิดว่าหากจบงานนี้ ฉันจะลาออกจากชมรมฯ และวันงานก็มาถึง.. ฉันสนุกสนานกบั การขายบตั รโหวตมาก ถงึ จะเป็นสว่ นหนึง่ เลก็ ๆ ของกจิ กรรมน้ี เปน็ งาน เลก็ ๆ น้อยๆ แตเ่ ป็นงานเลก็ ๆ น้อยๆ ที่ฉันไม่เคยทำ� มากอ่ นเลย ฉันไม่เคยคดิ วา่ จะไดม้ าทำ� อะไรแบบน้ี ไม่เคยคิดว่า แค่การตะโกน ขายบัตรโหวต มันจะท�ำให้ฉันสนุกมากขนาดนี้ และน่คี อื สิง่ ทที่ �ำใหฉ้ ันเลอื กทจี่ ะอย่กู ับชมรม TO BE NUMBER ONE ตอ่ ไป สิง่ แรกท่ฉี นั ได้รับจากการท�ำกิจกรรม TO BE คือ สอนให้ฉันรู้ว่า ฉันมีโอกาสได้ท�ำในส่ิงที่ไม่เคยมี ในหอ้ งเรียน ชวี ิตของฉนั กับ TO BE NUMBER ONE เริ่มต้นอยา่ งจรงิ จัง เรียนรู้งานจากร่นุ พี่ และคณุ ครูทป่ี รกึ ษา มาตลอดจนได้เป็นคณะกรรมการเงาในตำ� แหนง่ เหรญั ญกิ และเรยี นรู้ การจดบันทึกรายรับ-รายจ่ายของชมรมจากรุ่นพี่ที่เป็นคณะกรรมการฝ่ายเหรัญญิก และ ท�ำกิจกรรมอื่นๆ ของชมรมสม�่ำเสมอ ชมรมของเราอยู่ในระดับรักษามาตรฐานพร้อม เป็นต้นแบบระดับทองปีท่ี 1 ในขณะน้ัน มีการประเมินรอบลงพื้นท่ี วันประเมินคณะ กรรมการประเมินมาถงึ ฉันตนื่ เตน้ มาก ทง้ั ท่ีตอนฉนั อยู่ ม.3 ฉันรว่ มร้องเพลงเปน็ หนึง่ ไม่พึ่ง ยาและท�ำท่าทางประกอบกับเพ่ือนๆ ท้ังระดับและพ่ีระดับม.5 รวมประมาณ 1,500 คน แต่วนั น้ี ฉนั เปน็ คณะกรรมการเงาที่ต้องดชู ่วยพๆี่ เตรยี มการทุกขนั้ ตอน เหน็ ต้งั แต่ก้าวแรก ของคณะกรรมการเมอ่ื มาถึง จนกวา่ ท่านกา้ วขึน้ รถกลับถึงจะเสร็จสนิ้ การประเมนิ ฉันรูส้ ึก ตื่นเต้นแทนพี่ๆ คณะกรรมการชมรมและแกนน�ำท่ีต้องอธิบายถึงกิจกรรมต่างๆ ต่อหน้า คณะกรรมการและผู้ท่ีมาเยี่ยมชมและร่วมงานประเมิน โดยเฉพาะรุ่นพี่ทีมนำ� เสนอผลงาน ชมรมฯ ที่ต้องขึ้นไปพูดน�ำเสนอผลงานบนเวที แล้วทุกอย่างก็ผ่านไป หลังจากน้ันฉันได้มี โอกาสไปช่วยจดั บูธนทิ รรศการและอ่นื ๆ ที่พี่บอกใหช้ ว่ ยเตรยี มการประกวดผลงานชมรมฯ ระดับประเทศท่ีเมืองทองธานีปี 2561 เมื่อถึงวันน�ำเสนอผลงานระดับประเทศช่วงท่ี คณะกรรมการประเมินมาเย่ยี มชมนิทรรศการ พีๆ่ ไม่อยู่ ก�ำลังทานอาหาร ฉนั เป็นคนดแู ลบธู มคี นบอกวา่ กรรมการมาแลว้ คือคณะกรรมการจะมาฟงั น�ำเสนอและชมนทิ รรศการ ครูพิม จึงให้ฉันและเพ่ือนเตรียมพูดแทน ตอนน้ันฉันต่ืนเต้นมาก มองไปเห็นคณะกรรมการเดิน เขา้ มาใกลท้ ุกที ฉนั ยงิ่ รู้สกึ ตน่ื เต้น แตพ่ ีๆ่ ก็มาถงึ บธู กอ่ นคณะกรรมการ เฮอ้ ! โลง่ ไป ฉันไม่ ได้พดู และการน�ำเสนอครั้งน้ันกผ็ ่านไปได้ด้วยดี หลงั จากน้นั ฉนั กม็ าชว่ ยงานทห่ี ้องชมรมฯ ตลอด จนถึงวาระทตี่ อ้ งเลือกตงั้ ประธานชมรมฯ ร่นุ ต่อไป เพื่อนเสนอชอื่ ของฉันกับเพอ่ื น อีกคนที่สมัครใจเป็นประธานชมรมฯ แต่ผลคือฉันได้รับเลือกเป็นประธานชมรมฯ ฉันไม่ม่ันใจเลยว่าจะท�ำหน้าที่น้ีได้ แต่เมื่อได้รับเลือกแล้วฉันต้ังใจว่าจะท�ำให้ดีที่สุด งานแรกของฉนั คือ กิจกรรมตามนวตั กรรมเดมิ ของรนุ่ พ่ี TO BE Walking Street ตลาดนัด คนดีวิถีพอเพียง ฉันไม่มีประสบการณ์ในการจัดการเลย ฉันเสนอหัวข้อนี้ในการประชุม 18152 เรอื่ งดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 152

คร้งั เดยี วกับเพอื่ นแกนน�ำฯ แบ่งงาน ไม่มีการตดิ ตามงานแตอ่ ยา่ งใด จนเกอื บสามทุม่ ของ คนื ก่อนถงึ งาน ฉันจงึ ถามถงึ ความคบื หน้ากับเพื่อนท่ีรับผดิ ชอบ และผู้ท่ีเตรยี มของมาขาย ในงานที่เป็นร้านของชมรมฯ ปรากฏว่า มีเพ่ือนแกนน�ำฯ คนหน่ีงไม่สามารถหาของที่ตน รับผิดชอบมาได้แต่ก็เตรียมอะไรไม่ทันแล้ว วันท่ีท�ำกิจกรรม ฉันวุ่นวายมาก ไม่รู้จะประสาน อะไร ยงั ไง กับใคร งานท่ีดีพอ วง่ิ ดตู รงนน้ั ตรงน้ีตลอดเวลา หลังจบกิจกรรมเหลอื แกนนำ� ฯ เพียงไม่กค่ี นช่วยกนั เก็บของ อกี ท้งั ก�ำไรจากการขายของรา้ นชมรมฯ ไดก้ ำ� ไรเพียง 5 บาท เน่อื งจากขาดอุปกรณ์ในการขาย เตรยี มอปุ กรณไ์ มค่ รบ ฉันรู้สึกเสยี ใจ เหน่ือยและผดิ หวัง ในตัวเองมาก ท�ำให้คิดว่าฉันไม่เหมาะสมท่ีจะเป็นประธานชมรมฯ แต่ก็ยังไม่ได้บอกใคร หลังจากนั้นพๆี่ แกนนำ� ชมรม ระดบั ม.6 ทเ่ี ป็นผรู้ ับผดิ ชอบจดั คา่ ยเสรมิ สร้างทกั ษะแกนนำ� และเครอื ข่าย TO BE NUMBER ONE ฉันได้เข้าร่วมและเป็นน้องค่ายฯ ในค่ายฉนั ได้ท�ำ กจิ กรรมต่างๆ มากมาย ได้รบั กำ� ลงั ใจจากรนุ่ พแี่ ละคุณครทู ปี่ รึกษา ฉันคิดวา่ เมื่อจบคา่ ย ฉนั จะตั้งใจพัฒนาตนเอง และท�ำหนา้ ท่ปี ระธานชมรมฯ ใหด้ ที ่สี ดุ จากนน้ั ฉนั เปล่ียนแปลง ตัวเองว่า ฉันจะท�ำงานและประสานงานภายในชมรมฯ สนับสนุนให้ก�ำลังใจ โดยมีสมุด ส�ำหรับจดข้อควรจ�ำ ปัญหาท่ีต้องแก้ไขในกิจกรรมต่างๆ จนถึงวันที่ต้องจัด TO BE Walking Street อกี คร้งั ฉนั น�ำปัญหาตา่ งๆ ในครงั้ กอ่ นมาปรับแลว้ ใช้ ทำ� ให้งานผ่านพ้นไป ได้ด้วยดี มีก�ำไรได้รายได้เข้ากองทุนชมรมเพ่ิมขึ้น หลังจากน้ัน...อีกบทบาทที่สร้างความ ต่ืนเต้น ฉันต้องเป็นผู้น�ำเสนอผลงานเพราะเป็นประธานชมรมจะท�ำให้ได้คะแนนเต็ม ซ่ึงฉันไม่มีความมั่นใจ ท�ำไม่ได้เพราะแค่เห็นรุ่นพ่ีพูดน�ำเสนอบนเวทีฉันยังต่ืนเต้น แต่ฉัน ต้องท�ำเพราะฉันเป็นประธาน ฉันจึงเริ่มซ้อมพูดทุกๆ เช้าช่วงเข้าแถว ท�ำให้บางครั้งเข้า ห้องเรียนสาย ถกู คณุ ครูประจำ� ช้นั ต�ำหนิ บางครั้งฉันท้อใจ แตฉ่ นั ก็สู้ จนมาถึงรอบประกวด ผลการด�ำเนินงานของชมรมฯ ปี 2562 ระดับภาคกลางและภาคตะวันออก เป็นคร้ังแรก ที่ฉันต้องขึ้นไปพูดบนเวที ฉันตื่นเต้นมาก และในระหว่างน�ำเสนอ สายไมโครโฟนพันขา ของฉัน ตอนน้ันฉันไม่รู้จะท�ำอย่างไร แต่ก็พูดไปเรื่อยๆ เวลายังคงด�ำเนินอยู่ จนส้ินสุด การนำ� เสนอ ฉันลงจากเวที ฉนั รู้สึกโล่งใจมากแตก่ เ็ สยี ใจท่ีท�ำผดิ พลาดบนเวที ฉนั จงึ ร้องไห้ ครง้ั น้ที ำ� ใหฉ้ ันเรียนรกู้ ารแกป้ ญั หาเฉพาะหน้า มาถึงการประเมินระดับพนื้ ที่ ครั้งน้ีฉันต้อง ลงมอื ทำ� ดว้ ยตัวเองกับเพื่อนๆ น้องๆ ไมม่ รี ุ่นพ่ี แต่อ่นุ ใจทมี่ ีคณุ ครูทป่ี รึกษาทีอ่ ยู่เคียงขา้ งให้ ค�ำแนะน�ำ ให้ค�ำปรึกษาตลอด การเตรียมงานในครั้งนี้ท�ำให้แม่ต้องขับรถมารับฉัน และ ต้องรอเป็นเวลานานติดต่อกันหลายวัน ฉันจึงถูกแม่ต�ำหนิทุกคร้ัง เม่ือถึงวันประเมินรอบ ลงพื้นที่ ฉันต่ืนเต้นอยู่บ้างแต่น้อยกว่าปีท่ีแล้ว แม้ในคร้ังน้ีฉันเป็นผู้น�ำเสนอก็ตาม การประเมินผ่านไปด้วยดี เมื่อเสร็จงานทุกคนช่วยกันเก็บของ สถานท่ี แต่แม่ของฉัน 18เรือ่ งดดี ี ปี 153 TO BE NUMBER ONE

มารอรับเชน่ เดิม ฉนั ถกู ต�ำหนอิ ีก ครัง้ นี้ฉนั รอ้ งไหเ้ พราะแค่ทำ� งานกเ็ หน่ือยมากแล้ว ยังโดน ต�ำหนิจากคนท่ีฉันอยากให้เขาให้ก�ำลังใจฉันมากที่สุด เวลาล่วงไปผ่านการประกวดระดับ ประเทศ แม่ฉันเห็นรูปที่ฉันน�ำเสนอบนเวที ท่านภูมิใจในตัวฉัน ท�ำให้ฉันรู้สึกดีใจมาก จากน้ันชมรมฯ ของเราเป็นแหล่งศึกษาดูงานจากหลายหน่วยงาน จนคร้ังหน่ึงคุณครู ที่ปรึกษา (ครูพิม)ป่วย มีคุณครูท่านอ่ืนมาช่วยบ้าง ฉันกับแกนน�ำจึงเป็นผู้ด�ำเนินการ ประสานงาน จดั การทุกอย่างใหพ้ รอ้ มสำ� หรับต้อนรับคณะศึกษาดงู าน ทุกอยา่ งก็ผา่ นไปได้ ด้วยดี ฉันได้รับค�ำชมจากผู้บริหารและคุณครู ฉันรู้สึกดีใจและภูมิใจในตัวเองมาก โดยเฉพาะคุณครูประจ�ำช้ันที่เคยต�ำหนิฉันท่านก็ชมฉันด้วย ระยะเวลาประมาณ 2 ปี ทฉี่ นั ได้ท�ำกิจกรรม TO BE NUMBER ONE ฉนั ได้รบั ความส�ำเรจ็ ในส่งิ ทฉี่ ันไม่เคยทำ� ได้รับ การพัฒนาตนเอง เรียนรู้ใจตนเอง เรยี นรจู้ ากผ้คู น ความผิดพลาดในการท�ำงานของฉันและ ของผู้อื่น เก็บประสบการณ์ ด้วยความเพียรพยายามจนประสบความส�ำเร็จ ฉันมองเห็น ตนเอง รู้ว่า “หากวันน้ันฉันเพียงน่ังอยู่ในห้องเรียน ต้ังใจเรียน เพื่อเกรดท่ีดี คะแนนที่ดี ฉันก็จะได้ความส�ำเร็จในรูปแบบที่ใช้เพียงความพยายามและความขยัน..แต่ความส�ำเร็จ ในวันนี้ที่ฉันได้รับจากการท�ำกิจกรรม TO BE NUMBER ONE ฉันต้องพยายาม พัฒนา ตนเองอย่างสม่�ำเสมอ ฉนั ตอ้ งใช้ความอดทน ท�ำงานเป็นทีม มกี ารประสานงาน การจดั การ การแก้ปญั หาเฉพาะหนา้ ทีส่ ำ� คัญ ฉนั มสี ังคมเพื่อนตา่ งทมี่ า ตา่ งความคดิ ทำ� ใหต้ อ้ งปรับ ตัวเข้าหากนั ฉนั มีความกล้าที่จะแสดงออก กล้าตัดสินใจ กลา้ ยอมรบั ความผดิ พลาด และ แก้ไข ช่วยเหลือกัน หากฉันอยู่เฉพาะในครอบครัวที่โอบอุ้มดูแลพร้อมท่ีจะแก้ไขปัญหาให้ ฉนั เสมอ ฉันจะไม่ไดเ้ รียนรโู้ ลกใบใหญน่ เ้ี ลย ความภูมิใจท่ีไมม่ ใี นหอ้ งเรยี น ค�ำบอกของครู พิมว่าฉันเปลี่ยนไป “กลา้ + ดี + มศี ักยภาพ” “ขอบคณุ นะ TO BE NUMBER ONE ให้โอกาสตวั ฉนั ไดเ้ รยี นรู้ โลกกวา้ งใหญ่ มติ รมากมายมกี ูรู ฉันเป็นผู้น�ำ ตาม กลา้ รับฟงั กจิ กรรมตามยุทธฯ สุดดีเลศิ ร่วมกลุม่ เกิดนวัตกรรมที่สรา้ งสรรค์ นำ� ตอ่ ยอดในชีวติ ส�ำเรจ็ พลนั ฉนั เปน็ TO BE NUMBER ONE นิรนั ดร” 18154 เร่ืองดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 154

ผเู้ ขียน นางสาวปิยะนุช วงค์ทอง รองประธานชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรยี นละอุ่นวทิ ยาคาร จังหวัดระนอง 18 ปที บู นี ัมเบอรว์ นั ช่วยสร้างสรรคเ์ ยาวชนไทยทุกแหง่ หน เปน็ จุดสร้างชแี้ นะชว่ ยนำ� ตน ให้ปวงชนมีสุขทุกชีวี ค่อยสอ่ งทางสวา่ งไสวดา้ นความคิด ชว่ ยฝึกจติ ตงั้ ม่ันแกป้ ัญหา ให้โอกาสเด็กไทยไดพ้ ฒั นา รูค้ ุณคา่ ไมพ่ ง่ึ ยาพาสุขใจ การเป็นสมาชกิ โครงการ TO BE NUMBER ONE ของดฉิ นั เร่มิ ตน้ จากทีด่ ฉิ ันเรียน ช้ันประถมศึกษา ได้ไปเดินในงานต่างๆ เช่น งานลอยกระทง งานแข่งขันเรือยาว ดิฉันเห็นสมาชิกของชมรม TO BE NUMBER ONE แต่ละโรงเรียนมีการแสดงต่างๆ มากมาย แต่มีการแสดงของชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนละอ่นุ วทิ ยาคาร ทด่ี ฉิ นั ประทับใจเปน็ อยา่ งมาก ในชดุ การแสดงทีม่ ชี ื่อวา่ “ชวนชมโชว์” พีๆ่ สมาชกิ ไดม้ ีการร้อง เต้น เล่นตลก ท�ำให้ดิฉันรู้สึกว่าต้องมีกิจกรรมที่น่าสนุกและน่าต่ืนเต้นมากมายอย่าง แน่นอน และเม่ือดิฉันเข้าศึกษาต่อระดับชั้นมัธยมศึกษา ดิฉันได้สมัครเรียนท่ีโรงเรียน ละอนุ่ วทิ ยาคาร ซงึ่ เปน็ โรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็กประจ�ำอำ� เภอ แต่จุดประสงค์สำ� คญั ก็คือโรงเรียนอยู่ใกล้บ้านเดินทางสะดวกนักเรียนเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ที่เป็นเด็กในเขตพ้ืนที่ และอาจมีบ้างบางส่วนโยกย้ายมาจากพ้ืนที่อ่ืนๆ และใกล้เคียง แต่ที่แน่ๆ โรงเรียน ของดิฉันเปิดรับและให้โอกาสนักเรียนทุกระดับมันสมอง ไม่มีการแบ่งชนชั้นศาสนาและ เช้ือชาติ เพราะสถานที่แถวชุมชนบริเวณโรงเรียนอยู่ติดต่อกับประเทศเพ่ือนบ้าน คือ ประเทศเมียนมาร์ ดิฉันก็ได้สมัครเป็นสมาชิกของชมรมของ TO BE NUMBER ONE โรงเรยี นละอนุ่ วทิ ยาอาคารตั้งแต่ระดับช้ันมธั ยมศึกษาปีท่ี 1 คร้งั แรกท่เี ข้าเป็นสมาชกิ กไ็ ม่ ทราบเลยวา่ TO BE NUMBER ONE คืออะไร ไม่เขา้ ใจเกยี่ วกบั โครงการเลย แตเ่ มอ่ื ไดเ้ ขา้ ร่วมกิจกรรมต่างๆ ของชมรม ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมส่งเสริมพัฒนาศักยภาพและการแสดง ความสามารถ ทำ� ให้เรากล้าคดิ กล้าท�ำ กลา้ แสดงออกในสิง่ ดๆี ทำ� ให้ดฉิ ันรูจ้ ักตวั เองมาก ย่ิงข้ึน ว่าชอบท�ำอะไร มีความสามารถด้านไหน นอกจากนี้ยังมีดนตรีกีฬาเพ่ือเข้าถึงกลุ่ม บุคคลเพราะ TO BE NUMBER ONE ไม่ได้มีแค่กิจกรรมเดียว แต่มีการส่งเสริมและ สนับสนุนในทุกๆ กิจกรรม ขอเพียงแค่กิจกรรมน้ันไม่ข้องเก่ียวกับยาเสพติด นอกจากน้ี ยังมีการให้ความรู้แก่สมาชิก เก่ียวกับการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด ท่ีจะต้องเริ่ม 18เรอ่ื งดีดี ปี 155 TO BE NUMBER ONE

จากตัวเราเอง จากครอบครัวจากเพ่ือนชุมชนและประเทศชาติ ซึ่งการท�ำงานน้ันเรา ไม่สามารถด�ำเนินกิจกรรมเพียงคนเดียวได้แต่จะต้องมีสมาชิกทุกคนในชมรมร่วมกัน ท�ำงานเป็นทมี ปัจจุบนั ดฉิ ันได้เป็นแกนนำ� ของชมรม TO BE NUMBER ONE ของโรงเรยี น ละอุ่นวิทยาคาร โดยด�ำรงต�ำแหน่งรองประธานชมรม ซึ่งดิฉันได้ร่วมท�ำงานและท�ำกิจกรรม ของชมรม มาถงึ 4 ปยี า่ งเขา้ ปีที่ 5 นักเรียนทุกคนในโรงเรยี นเป็นสมาชกิ TO BE NUMBER ONE ร้อยเปอร์เซ็นต์ เราจะอยู่กันเหมือนครอบครัว เปรียบเสมือนบ้านหลังที่ 2 ที่มีครู ท่ีปรึกษาของชมรมเป็นผู้ปกครอง มีพ่ีเจ้าหน้าที่สาธารณสุขเป็นที่ปรึกษาของชมรมและ มีศิษย์เก่ารุ่นพ่ีสมาชิกของชมรม TO BE NUMBER ONE คอยให้ความช่วยเหลือและ ให้ค�ำแนะน�ำเสมอมา ยามสุขก็สุขด้วยกัน ยามทุกข์เราก็ทุกข์ด้วยกัน ยามเจอปัญหาเรา กช็ ่วยกนั แก้ไขฝา่ ฟันอปุ สรรคต่างๆ ไปดว้ ยกัน โดยไมท่ ้งิ ใครคนหนึง่ ให้ตอ้ งลำ� บากในทางที่ ร่วมกันสร้าง รว่ มกันเดนิ เพราะพวกเรายึดค�ำพูดของ พนี่ พพร บ�ำรุง เจา้ หนา้ ท่ีสาธารณสขุ ท่เี ป็นทปี่ รกึ ษาของชมรมเราวา่ “เราไม่ท้ิงเครือข่าย เครือขา่ ยไมท่ งิ้ เรา” หรอื เพ่อื นชว่ ยเพ่ือน บางคร้ังในบางกิจกรรมก็มีท้อกันบ้าง เจอปัญหาอุปสรรคมากมายก็เหน่ือยบ้างแต่พวกเรา ก็สู้ด้วยการไมย่ อมแพใ้ หก้ �ำลงั ใจซง่ึ กนั และกนั ในการที่ดิฉันได้มาเป็นสมาชิกชมรม TO BE NUMBER ONE เป็นเด็กกิจกรรม อย่างเต็มรูปแบบท�ำให้ช่วงแรกท่ีฉันประสบปัญหาการแบ่งเวลาเรียนและการกระท�ำ กจิ กรรมไม่ค่อยดแี ตก่ ม็ คี ำ� แนะน�ำจากคณุ ครูและรุ่นพี่ใหค้ �ำปรึกษา ดิฉันจึงสามารถจัดสรร เวลาได้ดีมากย่ิงข้ึน โดยท่ีท�ำกิจกรรมและไม่ละทิ้งการเรียนเพราะหน้าท่ีหลักของค�ำว่า “นักเรียน” คือต้องเป็นนักเช่ียวชาญผู้หาความรู้เพ่ือน�ำไปประกอบอาชีพในอนาคต ตามสโลแกนของโครงการคอื เก่งและดี TO BE NUMBER ONE หลายๆ คร้ังที่ดิฉนั มักเจอ บคุ คลท่ี 3 ถามวา่ ทำ� กจิ กรรมไดอ้ ะไร ท�ำไปเพอื่ อะไร ท�ำแตก่ ิจกรรมเดีย๋ วกเ็ สียการเรยี น แต่วันนี้ดิฉันก็สามารถให้ค�ำตอบได้แล้วว่าหากเราจัดสรรเวลาดีก็สามารถท�ำให้ดิฉันได้ เรียนรู้ประสบการณ์ต่างๆ มากมาย ได้ทั้งความรู้จากการเรียนและประสบการณ์จากการ ท�ำกิจกรรม จะมีแค่พวกเราเท่าน้ันท่ีเข้าใจว่าเป็นเด็กกิจกรรมดีอย่างไร เราไม่สามารถพูด หรืออธิบายออกมาหมดได้แต่สามารถท�ำให้บุคคลกลุ่มท่ี 3 เห็นได้ว่าการเป็นเด็กกิจกรรม ดกี วา่ ทีพ่ วกคุณคิด เพราะการท�ำกิจกรรมตา่ งๆ สามารถสรา้ งภมู คิ ้มุ กนั สร้างความเปน็ ผนู้ �ำ และผู้ตามท่ีดี เข้าใจความรู้สึกของตนเองและผู้อ่ืน สร้างความรู้สร้างประสบการณ์และ ท่ีส�ำคัญคือการสร้างมิตรภาพอันดีงามต่อสมาชิกในโรงเรียนและต่างโรงเรียน ท�ำให้มีมิติ ในหมู่เพื่อนแลกเปล่ียนการเรียนรู้จากกิจกรรม ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาท�ำให้ได้พิสูจน์ อะไรหลายๆ อย่างจากกิจกรรม จากส่ิงที่เราคิดว่าเราท�ำไม่ได้แต่หากเราลองเรียนรู้ฝึกฝน ก็สามารถท�ำให้เราท�ำในสิ่งนั้นได้และท�ำได้เป็นอย่างดี ท�ำให้ดิฉันเชื่อม่ันในตนเอง เปล่ยี นทัศนคติใหร้ ู้จักมองโลกในแงด่ ี ซง่ึ โครงการ TO BE NUMBER ONE นส้ี ามารถพัฒนา 18156 เรื่องดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 156

ศักยภาพสมาชิกให้เป็นบุคคลที่มีคุณภาพที่ดี รู้จักการท�ำงานเป็นทีม รับฟังความคิดเห็น ของผู้อ่ืนรับฟังปัญหาและให้ค�ำปรึกษาแก่สมาชิกปรับเปลี่ยนมุมมอง พัฒนา EQ รู้จักใช้ เวลาว่างให้เกิดประโยชน์และส่ิงส�ำคัญ คือต้องไม่ยุ่งเก่ียวกับยาเสพติด กิจกรรมเหล่านี้ สามารถท�ำให้สมาชิก TO BE NUMBER ONE ของเราไม่ยุ่งเก่ียวกับยาเสพติดได้จริง ทางชมรม TO BE NUMBER ONE ของเราไดม้ กี ารสนับสนนุ ส่งเสรมิ สมาชกิ ทุกๆ คนไดเ้ ข้า รว่ มกิจกรรมตา่ งๆ ของโครงการท้งั ในสถานทแ่ี ละนอกสถานท่ี เช่น การเปน็ ผเู้ ขา้ ร่วมค่าย คุณธรรม TO BE NUMBER ONE การเปน็ ผูช้ ่วยวิทยากรในคา่ ยคุณธรรม TO BE NUM- BER ONE กจิ กรรม TO BE NUMBER ONE RANONG CAMP การจดั อบรมใหแ้ กส่ มาชิก ในโรงเรียน กิจกรรมทบู ปี ันสขุ ใหน้ ้อง กิจกรรมทูบีเวทคี นเก่ง กิจกรรมมหกรรมรวมพลสมาชิก TO BE NUMBER ONE ระดับประเทศเป็นต้น และการสนับสนุนให้สมาชิกท�ำกิจกรรม ตา่ งๆ เชน่ กจิ กรรมการประกวดชมรม TO BE NUMBER ONE ซง่ึ ทางโรงเรยี นก็ผ่านการ คัดเลือกจากระดับจังหวัดระดับภาคถึง 3 ปีซ้อนและก็น�ำข้อเสนอของกรรมการมาพัฒนา แก้ไขปรับปรุงเพื่อจุดมุ่งหมายสู่ระดับประเทศให้ได้ ตลอดระยะเวลาของการเป็นสมาชิก TO BE NUMBER ONE ในฐานะเดก็ กจิ กรรมคนหนงึ่ ดิฉนั ตอ้ งขอขอบคุณโครงการดีๆ ท่ีมี กจิ กรรมดๆี ให้แกเ่ ดก็ และเยาวชน บอ่ ยคร้งั ท่เี รายงั ไม่รวู้ า่ เราคือใคร แตก่ ารทเี่ ราได้เข้ามา อยใู่ นสถานทแี่ หง่ น้ี ในโครงการ TO BE NUMBER ONE แบบนที้ ำ� ให้เราไดร้ ู้จักตวั เองมากยง่ิ ข้ึน ท�ำให้เรามีจุดยืนอย่างม่ันคงโดยไม่ฝืนธรรมชาติและกิจกรรมต่างๆ เหล่านี้ ทำ� ให้ดิฉนั มผี ลงานต่างๆ มากมาย มีผลการเรียนท่ดี ีจากการรู้จักการจัดสรรเวลา ส่งผลให้ ดิฉันผ่านการเข้ารับการประเมินรางวัลนักเรียนพระราชทานระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ขนาดเลก็ ในปี 2561 ซ่ึงถอื ไดว้ ่าเปน็ รางวลั อันทรงเกียรติสงู สุดในของดฉิ นั และวงศ์ตระกลู เป็นการสร้างช่ือเสียงให้แก่โรงเรียนและนักเรียนรางวัลพระราชทานที่จะยึดตามค�ำสอน ของพระบาทสมเดจ็ พระเจา้ อยหู่ ัวรชั กาลที่ 9 และจะรกั ษาความดดี ุจเกลือรกั ษาความเค็ม ส�ำหรบั ดิฉนั แล้ว โครงการ TO BE NUMBER ONE เป็นโครงการท่ถี ือไดว้ า่ ประสบความ ส�ำเรจ็ เปน็ อย่างมากเพราะสามารถทำ� ใหเ้ ดก็ และเยาวชน เลือกท�ำกจิ กรรมดๆี ปรบั เปลี่ยน คุณภาพชีวิตของตนเองให้เป็นบุคคลท่ีมีศักยภาพ เข้าใจวัยรุ่นในปัญหาด้านต่างๆ ท�ำให้ รู้จักแก้ไขปัญหาให้ผ่านพ้นไปได้ ในวาระครบ 18 ปี TO BE NUMBER ONE พวกเรา สมาชิกชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนละอุ่นวิทยาคารจะขอเป็นส่วนเล็กๆ ในโครงการท่ีจะท�ำคุณประโยชน์สร้างเสริมสังคมให้สร้างสรรค์ ให้พ้ืนท่ีในสังคมเป็นพ้ืนที่ สีขาวและปลอดยาเสพติด พร้อมช่วยขับเคลื่อนประเทศชาติให้มั่นคง ขอบคุณโครงการ TO BE NUMBER ONE ทท่ี ำ� ใหส้ มาชกิ เด็กและเยาวชนไทยเปน็ หน่ึงโดยไม่พึง่ ยาเสพตดิ ขอขอบคณุ โครงการท่ีเหมือนฝนั คือ TO BE NUMBER ONE ท่สี ่งเสรมิ ใหโ้ อกาส เยาวชนไทยได้กา้ วเดิน พรอ้ มด�ำเนินสืบต่อพระปณิธาน 18เรอ่ื งดดี ี ปี 157 TO BE NUMBER ONE

นางสาวนสุ บผ้เูาขยี พน รหมอารกั ษ์ เลขานกุ ารชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรยี นธาตพุ นม อำ�เภอธาตุพนม จงั หวดั นครพนม สิบแปดปโี ครงการสานคณุ คา่ “เป็นหนง่ึ ไมพ่ ึง่ ยา” พาสร้างสรรค์ “ปรับทกุ ข์” รา้ ยคลายปัญหาสารพัน เพราะทูบีนัมเบอรว์ ันนนั้ สร้างคน “สร้างสุข” สรา้ งชวี ิตคดิ มงุ่ ม่นั ร่วม “ปอ้ งกันและแก้ไข”ใช้เหตผุ ล “แก้ปญั หา” พาผา่ นกา้ วความมดื มน เยาวชนตอ่ ตา้ นทกุ พาลภยั “พัฒนาอีคิว” ไดย้ อดเยยี่ ม ล้วนแปลเป่ียมเก่งและดมี วี ิสัย “เด็กน�ำผใู้ หญห่ นนุ ” จนุ เจือใจ เราคนไทยเปน็ หนงึ่ ไม่พึง่ ยา เม่ือฉันก้าวเข้ามาในโรงเรียนมัธยมขนาดใหญ่ฉันก็เพียงเด็กผู้หญิงคนหน่ึงที่เรียน อยูฉ่ ัน ม.1 ห้องทา้ ยๆ ทม่ี เี พอื่ นๆ จากโรงเรยี นประถมหลายๆ โรงเรยี นมารวมกนั อยใู่ นห้องนี้ มีจ�ำนวนนักเรียนถึง 35 คน บางคนจบจากโรงเรียนเอกชนช่ือดัง บ้างก็จบโรงเรียนท่ี กิจกรรมโดดเด่นเรียกได้ว่าเป็นเจ้าเหรียญทองสายกิจกรรมเลยทีเดียวและก็ยังมีโรงเรียน ขนาดเล็ก ซ่ึงฉันเองก็เป็นนักเรียนที่จบจากโรงเรียนขนาดเล็ก ไม่เป็นที่รู้จัก ไม่มีกิจกรรม โดดเดน่ หรือมีช่ือเสียง เนอ่ื งจากมนี ักเรยี นในโรงเรยี นไมถ่ งึ 100 คน ซ่งึ หลงั จากฉนั จบออก มากม็ ีประกาศปดิ โรงเรยี น ซง่ึ น่ันกห็ มายความวา่ โรงเรยี นได้ถูบยุบตวั ลงไปแลว้ ฉนั จึงตั้งใจ ที่จะเชื่อมมิตรสัมพันธ์กับเพ่ือนๆ ทุกคน นั่นก็เพราะตอนประถมฉันเป็นคนมีเพ่ือนน้อย เพราะในชั้นมีแค่ห้องเดียวและมีนักเรียนเพียง 10 คน ในการเข้ามาเรียนวันแรก จ�ำนวน เพื่อนในหอ้ งมีมากถึง 30 กว่าคน มเี พยี งคนเดียวที่ฉนั รูจ้ กั คอื เพือ่ นจากโรงเรียนเดมิ ที่ได้มา อยู่ห้องเดียวกัน เป็นห้องท้ายๆ ของระดับชั้นเลยก็ว่าได้ ฉันยังจ�ำได้ดีวิชาท่ีเรียนวิชาแรก คือวิชาคณิตศาสตร์ ครูผู้สอนเปน็ คุณครูทป่ี รึกษาหอ้ งของฉนั เอง ครูยงั ไมท่ นั ได้สอนอะไรก็ เอ่ยถามข้ึนมาว่า “ห้องเรามีหัวหน้าห้องหรือยังครับ” ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้อง ทุกคนก็หนั หน้ามองกันด้วยกร็ ู้ทันทวี า่ จะตอ้ งมกี ารคดั เลอื กหวั หนา้ หอ้ ง ในขณะทไ่ี ม่มใี คร ตอบคุณครูสักคำ� ครูก็ไดบ้ อกว่า งั้นมาเลอื กหัวหน้าห้องเรียนกนั “ใครอยากจะรับผดิ ชอบ เปน็ หัวหนา้ ห้องยกมอื ครบั ” ทกุ คนก็หันหนา้ มองกนั ไปรอบหอ้ งอีกเชน่ เคย ฉันจึงยกมอื ขึ้น เพียงคนเดียวในห้อง ความคิดในตอนน้ันฉันอยากมีช่องทางในการพูดคุยกับเพ่ือนๆ ได้ มากกว่าเดมิ ไมม่ ีใครยกมอื ขนึ้ นอกจากฉัน แผนการของฉันสำ� เร็จ เมื่อไม่มคี นยกมอื คุณครู จึงได้ให้ฉันอธิบายประวัติตัวเองพอสังเขป และถามว่าท�ำไมถึงอยากเป็นหัวหน้าห้อง หลงั จากท่ีฉนั ไดพ้ ูดออกไปทั้งหมดทีค่ รถู าม ใจฉันเตน้ รวั มือไมส้ น่ั ทำ� ตวั ไมถ่ ูกทต่ี อ้ งกลา้ พูด 18158 เรือ่ งดดี ี ปี TO BE NUMBER ONE 158

ให้คนจ�ำนวนมากจับจ้องสายตามายังฉันเพียงคนเดียว ทุกคนปรบมือให้กับฉัน และฉันก็ ท�ำหน้าที่เป็นหัวหน้าห้องคอยรายงานข่าวสารท่ีประชุมกับเพ่ือนนักเรียน และข่าวสารที่ ติดต่องานกับคุณครู ตลอดจนรับผิดชอบในเกือบทุกๆ เรื่องของห้องเรียนเรื่อยมา จนกระทั่งผา่ นไปสองเดือน เพอื่ นชายคนหนึ่งไมม่ าเรียนโดยไม่มใี ครทราบสาเหตุ ฉนั ยงั จำ� ช่ือจริงของเขาได้ แม้จะไม่ได้สนิทสนมหรือพูดคุยด้วยบ่อยเท่าไหร่นัก ฉันทราบสาเหตุ เม่ือเวลาผ่านไปนานแสนนานจากเพ่ือนคนหน่ึงต่างห้องท่ีเขาอยู่บ้านใกล้กับเพื่อนคนที่ ออกเรียนไป เขาบอกว่าเพ่ือนชายคนนั้นข้องเกี่ยวกับสารเสพติด มีกลุ่มเพื่อนเป็นแก๊ง ใหญ่ๆ มว่ั สุมสารเสพติดด้วยกนั จนถกู จับตวั ไปยงั สถานพนิ จิ และคุม้ ครองเด็กและเยาวชน จ.นครพนม นั่นเป็นความรู้สึกผิดและตราบาปในหัวใจของฉัน หากฉันสังเกตพฤติกรรม เพ่ือนในห้องให้มากกว่านี้ หากได้พูดคุยกับเขาบ้าง ก็อาจจะปรึกษาคุณครูและช่วยเหลือ ไดท้ นั แต่มันก็สายไป... เมื่อผ่านพ้นช่วงชั้นม.1ไปฉันก็ข้ึนม.2ได้เลื่อนห้องมาอยู่ห้องที่เรียกว่ามีเพ่ือน ครบครันหลากหลายความสามารถเพราะเป็นห้องคิงส์ท่ีเน้นห้องนี้ในเรื่องการเรียน มากกว่าห้องอื่นๆ ฉันตั้งใจวา่ ฉนั จะรู้จักเพือ่ นทกุ คนเทา่ ที่ฉนั จะทำ� ไดแ้ ล้วกป็ ระสบความส�ำเรจ็ เพ่ือนๆ ทุกคนไม่มีใครน่าเป็นห่วงมีความสามารถในตัวแตกต่างกันไม่มีใครมีพฤติกรรม สุ่มเส่ียง เมื่อย่างกรายเข้ามายังช่วงชั้น ม.3 ฉันมีโอกาสได้เข้าแข่งขันทักษะภาษาไทย โดยคุณครูท่านหน่ึงซ่ึงหยิบย่ืนโอกาสดีๆ เข้ามา ประจวบกับชักชวนให้เข้าไปท�ำกิจกรรม ในนามโครงการ TO BE NUMBER ONE ฉันก็ยินดีเต็มใจเข้าไปเป็นแกนน�ำของชมรม โดยเริ่มจากท�ำงานในศูนย์เพื่อนใจเป็นที่ปรึกษาให้เพ่ือนพ่ีน้องในโรงเรียนโดยผ่าน การถ่ายทอดงานจากรุ่นพ่ีแกนน�ำมาก่อน และยังได้เข้ารับการอบรมหลักสูตรการให้ ค�ำปรึกษาท่ีศูนย์สุขภาพจิตและยาเสพติด ณ โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชธาตุพนม ท�ำให้ฉันรู้จักท่ีจะรับฟังปัญหาของคนอื่นและเป็นที่ปรึกษาคอยช่วยเหลือท�ำให้เรื่องหนัก กลายเป็นเร่ืองเบา ท�ำให้เกิดเป็นมิตรภาพที่ดีจากคนที่ไม่รู้จักกันก็ได้ช่วยเหลือเจือจุนเป็น เหมือนเพ่ือนคอยรับฟังเมื่อไม่สบายใจ น่ันท�ำให้ฉันมีความสุข ผ่านพ้นช่วงชีวิตฉัน ม.3 เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ฉันเลื่อนช้ันข้ึนชั้นม.4จ�ำเป็นที่จะต้องเลือกทางเดินชีวิต ในอนาคตหรือเลือกสายการเรียนนั่นเองในตอนนั้นฉันรู้ตัวเองว่าฉันชอบภาษาและความ งดงามของศิลปะในหลายๆ ด้าน ฉันจึงตัดสินใจเรียนสายการเรียนศิลป์ภาษา ช่วง ม.4 ฉันเข้าแข่งขันในด้านภาษาอยู่บ่อยๆ คือการเขียน การแต่งค�ำประพันธ์ และรางวัลที่ฉัน ภาคภูมิใจท่ีสุดคือ “การแต่งบทกลอนสารานุกรมไทยในพระราชประสงค์ของพระบาท สมเด็จพระเจ้าอยหู่ วั รัชกาลท่ี 9” ฉันไดร้ ับรางวลั ชนะเลิศระดับภาคอสี านและเปน็ ตวั แทน เข้าแข่งขันในระดับท่ีสูงขึ้นไป เป็นความภาคภูมิใจของเด็กผู้หญิงคนหน่ึงที่ต้ังใจสุดความ สามารถโดยจะส�ำเร็จได้ยากหากไม่มีคุณครูท่านหนึ่งซ่ึงอยู่เบ้ืองหลังความส�ำเร็จน้ี ซึ่งครู คนน้ันคือครูคนเดียวกับที่ชักชวนให้ฉันเข้ามาเป็นแกนน�ำชมรมฯ นั่นเอง เม่ือคุณครูที่ 18เรอื่ งดดี ี ปี 159 TO BE NUMBER ONE

ปรึกษาชมรมทูบีนัมเบอร์วันเห็นความสามารถในทักษะการเขียนของฉัน ฉันจึงได้ร่วมมือ กับเพื่อนๆ ในชุมนุมวรรณศิลป์เขียนบทละครเรื่อง “มหาพุทธานุสรณ์สถานต�ำนาน พระธาตุพนม” เพือ่ จดั แสดงเป็นพุทธบูชาในงานนมัสการพระธาตพุ นมปี 2563 เปน็ เวลา 9 วนั 9 คืน และฉนั ก็ยงั เปน็ 1 ในนักแสดง 60 คน ทไี่ ดร้ ว่ มถ่ายทอดเรอื่ งราวประวตั ศิ าสตร์ ความเป็นมาของศาสนสถานท่ีส�ำคัญของท้องถ่ิน น่ันก็คือองค์พระธาตุพนม ฉันได้กล้า แสดงออกในด้านของการพูด การแสดงละครการถ่ายทอดอารมณ์ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น หัวเราะร้องไห้หรือยินดีปรีดา นักแสดงละคร สมาชิกชมรมทูบีนัมเบอร์วัน พวกเราทุกคน ในกองละคร ได้ร่วมท�ำกิจกรรมที่สร้างสรรค์ ทุกคนได้แสดงศักยภาพในตัวออกมา ได้ใช้ เวลาว่างใหเ้ กดิ ประโยชน์ ไดร้ ู้จักการวางแผน ความสามัคคีเปน็ อนั หนง่ึ อนั เดียว การรบั ฟัง ความเห็นของแต่ละฝ่าย โดยนักแสดงท่ีมีความสนใจได้ร่วมท�ำงานในกองละครก็ได้เข้า ศึกษาต่อในคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม นักแสดงทุกคนได้รับความเมตตา จากท่านพ่อพระเทพวรมุนี เจ้าอาวาสวัดพระธาตุพนม ให้การสนับสนุนทุนการศึกษา นักแสดงคนละ 2,000 บาท และได้รับการสนับสนุนจากหน่วยงานต่างๆ ตลอดจนผู้ชม การแสดงที่ได้ร่วมบริจาคคนละเล็กคนละน้อย เงินจากการระดมทุนหรือเงินท่ีได้จากการแสดง เราได้น�ำมาปรับปรุงห้องศูนย์เพื่อนใจ ให้มีวัสดุอุปกรณ์ส�ำนักงานครบครัน จัดซื้อหนังสือ มากมาย และยังมีการติดเคร่ืองปรับอากาศให้สะดวกสบายในการเข้ามาใช้บริการ และท่ี ส�ำคัญ ฉันเองจากท่ีไม่กล้าพูดเท่าไหร่นักเพราะเป็นคนข้ีเขินอาย จับไมค์ครั้งไหนเป็นต้อง ขาสั่นใจสั่น ฉันก็ได้กล้าพูด กล้าคิด กล้าลงมือท�ำ กล้าแสดงออก จากแกนน�ำชมรมหรือ อาสาสมคั รประจ�ำศูนยเ์ พอ่ื นใจ กไ็ ด้รบั ความเห็นชอบจากคุณครูที่ปรึกษา และเพื่อนพน่ี อ้ ง ในชมรมให้ด�ำรงต�ำแหน่งเป็นรองประธานฝ่ายกิจกรรม ฉันสนุกและมีความสุขมากข้ึน เร่ือยๆ ในการท�ำกจิ กรรม ตง้ั แตก่ ารจดั ทำ� แผนด�ำเนินโครงการ ออกแบบรปู แบบกจิ กรรม เพ่ือให้สมาชิกสนใจและท�ำกิจกรรมอย่างมีความสุข ตลอดจนออกไปส�ำรวจความคิดเห็น และข้อเสนอแนะของสมาชิก โดยมีท้ังกิจกรรมท่ีท�ำต่อเน่ืองเป็นประจ�ำทุกปี อย่างเช่น การจดั ค่ายอบรม ภายใต้แนวคดิ “ใครติดยายกมอื ข้นึ ” เพอื่ อบรมตรวจสารเสพติด บำ� บดั และฟื้นฟูสมาชิกที่ติดสารเสพติด โดยตลอดระยะเวลาท่ีด�ำเนินการมาตั้งแต่ปีการศึกษา 2559-2562 ได้พบสมาชิกที่ติดสารเสพติดประเภทกัญชาท้ังหมด 7 ราย และได้สมัครใจ เข้ารับการบ�ำบัดรักษาฟื้นฟูร่างกายและจิตใจ โดยบ�ำบัดตาม MATRIX PROGRAM จนสามารถหายกลบั มาเปน็ ปกติ กลบั มาเรยี นไดจ้ นจบการศกึ ษาพรอ้ มเพอ่ื น และได้เข้ารบั การศึกษาต่อในระดับอดุ มศึกษา และกิจกรรมทีเ่ กดิ ขนึ้ ใหมต่ ามความเหมาะสม มีกิจกรรม ในแต่ละเดือนอย่างน้อย 1 กิจกรรม บางคร้ังก็ออกนอกสถานท่ีไปขยายเครือข่ายร่วม แลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างชมรมของเรากับชมรมภายนอก บางครั้งก็มีชมรมอ่ืนเข้ามา ศึกษาดูงาน และได้เข้าค่ายพัฒนาศักยภาพแกนน�ำชมรมทูบีนัมเบอร์วัน ฉันไม่คิดว่าค่าย จะเป็นจดุ เปลี่ยนในการแสดงออกของฉนั อยา่ งกบั หน้ามอื เป็นหลังมอื ฉันกลา้ ทจี่ ะ 18160 เรอื่ งดดี ี ปี TO BE NUMBER ONE 160

ท�ำความรู้จักกับเพ่ือนต่างโรงเรียน กล้าท่ีจะจับไมค์บรรยายเรื่องการป้องกันการมี เพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควรให้ทุกคนในค่ายฟัง กล้าที่จะเต้นเพลงเกาหลีร้อยล้านยอดวิว ไดอ้ ยา่ งสนกุ สุดเหวยี่ ง กลา้ ที่จะสานสัมพนั ธก์ ับเพ่อื นทไี่ มเ่ คยรู้จักกันมาก่อน ฉันมีความสขุ จริงๆ ท่ีได้เป็นส่วนหนึ่งของชมรม ท่ีจะร่วมพัฒนาเยาวชนและสังคมให้เป็นคนเก่งคนดี เป็นแบบอย่างในทางทดี่ ใี หก้ ับสังคม เม่ือชมรมของเราก�ำลังจะเขา้ ประกวดผลการดำ� เนนิ งาน TO BE NUMBER ONE ระดับประเทศ ท่ีเมืองทองธานี บรรยากาศการท�ำงานดูเป็นไป อย่างรวดเร็วและจริงจัง ทุกคนมีหน้าท่ีท่ีต้องรับผิดชอบ ตรวจสอบเอกสารให้ครบถ้วน สมบูรณ์ เตรียมจัดเก็บบูธ เตรียมการแสดงวงโปงลางในการเชียร์ เตรียมน�ำเสนอผล การด�ำเนินงาน ทุกคนท�ำงานอย่างเหน็ดเหนื่อย และปีนี้เป็นปีที่เราเข้ารับประกวดผล การด�ำเนินงานเป็นปีแรก เม่ือผลการประกาศออกมา น้�ำตาแห่งความปลื้มปริ่มก็ได้ปริล้น ออกมาด้วยความดีใจ ที่ผลคะแนนอยู่ในล�ำดับที่ 6 ทุกคนได้ท�ำอย่างสุดความสามารถ ความเหน็ดเหนื่อยก็เหือดหายไปพร้อมกับหยาดน้�ำตา ปรากฏเป็นรอยยิ้มแสดงความดีใจ ในหมู่คณะ และฉันก็ยงั ได้รบั เสด็จทูลกระหม่อมหญงิ อบุ ลรตั นราชกัญญา สริ ิวฒั นาพรรณวดี ในงานประกวดผลการด�ำเนินงานระดับประเทศท่ีเมืองทองธานี พระองค์ทรงพระสิริโฉม งดงาม ดุจดังแสงทองส่องประกาย ชีท้ างสว่างไสวให้ปวงชนชาวไทยให้ห่างไกลจากยาเสพติด และอบายมุข และพระกรุณาธิคุณของพระองค์ที่ความห่วงใยต่อเยาวชนคนไทยที่ได้ ทรงกอ่ ต้ังโครงการให้หน่วยงานสถานศกึ ษา อุดมศกึ ษา ประชาชน ฯลฯ ตลอดจนประชาชน คนไทยทุกคน ได้มีภูมิคุ้มกันทางจิตที่ดี ไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด หรือแม้บางครั้งในชีวิต ของคนเราก็อาจจะมีใครท่ีท�ำผิดพลาดไปบ้างแต่ก็ยังสามารถกลับตัวกลับใจได้เสมอและ สังคมยังพร้อมท่ีจะให้ความช่วยเหลือทุกคนให้มุ่งหน้าด�ำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างมีคุณค่า ช่วงเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานฉันก็เล่ือนช้ันมายังช้ัน ม.5 ซึ่งเป็นช่วงท่ีฉันเรียนอยู่ ปัจจุบันนเ่ี อง ฉนั ไดร้ บั ความเห็นจากครูท่ีปรกึ ษาและกรรมการฝ่ายต่างๆ ในชมรม ให้เป็น เลขานุการของชมรม เป็นอีกงานหนึ่งที่ให้ประสบการณ์การเรียนรู้ท่ีดี ในการตรวจสอบ ข้อมลู ใหล้ ะเอยี ดถ่ีถ้วน การคิดอยา่ งรอบคอบและละเอียดครอบคลุม ความแมน่ ยำ� ในการ ตดั สินใจและแกไ้ ขปญั หา ตลอดจนได้ประสานงานกับหน่วยงานต่างๆ และคณะกรรมการ ฝ่ายต่างๆ ในการด�ำเนินงาน และยังได้เป็นตัวแทนน�ำเสนอผลการด�ำเนินงาน TO BE NUMBER ONE ระดับประเทศ ซ่ึงฉนั ยง่ิ ม่นั ใจวา่ วนั น้ี ฉนั กล้าแสดงออกอย่างเตม็ ที่ และ ไม่ใชฉ่ ันเพียงคนเดยี วที่ไดร้ บั ประสบการณ์การเรียนรูท้ ี่เกดิ ขึน้ ในชมรม TO BE NUMBER ONE สมาชิกทุกๆ คนก็ยังได้เรียนรู้ทักษะ ได้ร่วมกิจกรรมที่สร้างสรรค์ที่เกิดข้ึนภายใน ชมรมเชน่ กนั และฉนั จะนำ� สง่ิ ทีไ่ ดจ้ ากชมรมฯ พัฒนาตนเองใหด้ ยี ง่ิ ขึ้นไปเรอื่ ยๆ ตลอดจน ประยุกต์ใช้ในทางที่ดีเพื่อให้เกิดความสร้างสรรค์ในสังคมและเป็นคุณประโยชน์ต่อ ประเทศชาติสืบไป 18เรื่องดีดี ปี 161 TO BE NUMBER ONE

นายลผภู้เขสั ยี นจวิ๋ อยู่ รองประธานชมรม TO BE NUMBER ONE วิทยาลยั อาชวี ศึกษาอตุ รดติ ถ์ จงั หวัดอุตรดติ ถ์ เป้าหมายของการทาํ งานคือการทํางานอยา่ งมเี ป้าหมาย ยอ้ นกลบั ไปเม่ือ 18 ปที แี่ ล้ว ตรงกบั ปีพทุ ธศักราช 2545 ซึ่งตรงกับปีเกดิ ของผม และในขณะเดียวกันก็มีโครงการดีๆ โครงการหน่ึงได้กําเนิดเกิดข้ึนพร้อมกับส่ิงมีชีวิตเล็กๆ หนง่ึ ชวี ติ แบบผม ผมรู้สึกว่าชวี ิตของตนเองเป็นเกยี รติอย่างยิ่งทม่ี โี อกาสได้เกดิ มาพรอ้ มกับ โครงการดีๆ ที่ช่ือ “TO BE NUMBER ONE” ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ทรงพระกรุณาธิคุณรับเป็นองค์ประธานโครงการรณรงค์ป้องกันและ แก้ไขปัญหายาเสพตดิ ในชอ่ื โครงการที่ทกุ คนร้จู กั กันเป็นอยา่ งดี TO BE NUMBER ONE ภายใต้คําขวัญท่ีว่า “เป็นหน่ึงโดยไม่พึ่งยาเสพติด” พระองค์ทรงมีความห่วงใยประชาชน และเยาวชนไทยเป็นอย่างย่ิง เพราะประเทศไทยต้องเผชิญกับปัญหายาเสพติดมาอย่าง ช้านาน ยาเสพติดในขณะนั้นถือว่าเป็นปัญหาที่สําคัญระดับชาติ มีการระบาดตั้งแต่ ครอบครัว ชุมชน สถานศึกษา สังคมและประเทศชาติ มีเยาวชนหลายแสนคนหลงเข้าสู่ วังวนของยาเสพติด โดยมากมักจะเร่ิมด้วยการอยากรู้อยากลองและความคึกคะนองเป็น สว่ นใหญ่ สภาพแวดล้อม สงั คม และคา่ นิยมในกลมุ่ เปน็ แรงผลักดนั อกี ช้ันหนงึ่ ประกอบกบั หาซ้ือได้ง่าย เหตุน้ีพระองค์จึงทรงเล็งเห็นว่าเป้าหมายหลักที่จะต้องมุ่งเน้นการรณรงค์ กค็ ือกล่มุ ของวยั รนุ่ และเยาวชน เพือ่ สร้างกระแสค่านิยมและเสริมสรา้ งภูมิค้มุ กนั ทางจิตใจ ในกลุ่มเยาวชนไม่ให้ยุ่งเก่ียวกับยาเสพติด พร้อมทั้งพัฒนาศักยภาพและคุณภาพของ เยาวชนให้เป็นคนรุ่นใหม่ทเ่ี ช่ือมัน่ และภาคภมู ิใจในตนเอง และยังสนบั สนนุ ใหเ้ ยาวชนและ ชุมชนจัดกิจกรรมที่สร้างสรรค์ เพื่อสร้างความเข้าใจและยอมรับผู้ที่มีปัญหายาเสพติด โดยให้โอกาสกลับมาเป็นคนดีของสังคมหลายคนอาจจะหลงผิดไปบ้างตามค่านิยม ทางสังคม แต่คนเหล่าน้ันก็ควรได้รับโอกาสท่ีจะกลับมาเป็นคนท่ีทําความดีได้ อดีตน้ัน ผ่านไปแล้ว หมดไปแลว้ เราไม่สามารถกลับไปแกไ้ ขอะไรไดเ้ ลย สว่ นอนาคตน้นั ยังมาไม่ถึง ยังไม่แน่นอน ซึ่งจะเป็นเช่นไรเรารู้ไม่ได้ ดังน้ันการทําให้สิ่งต่างๆ ดีขึ้นก็ด้วยการกระทํา ในปัจจบุ ัน ซ่งึ สงิ่ ท่มี ีประโยชน์มากก็คือ การสอบถามและขอคาํ แนะนาํ จากทา่ นผู้รู้ ว่าควร ทําอะไรและทําอย่างไร เพื่อบรรเทาผลเสียจากการกระทําในอดีต โครงการ TO BE NUMBER ONE จึงเปน็ โครงการทตี่ อบโจทย์เปน็ อยา่ งมากสําหรบั การช่วยเหลือผ้ทู ี่มี 18162 เร่อื งดดี ี ปี TO BE NUMBER ONE 162

ปัญหาทางด้านยาเสพติด ไม่ว่าจะเป็นประชาชนทั่วไปหรือเยาวชนท่ีอยู่ในสถานศึกษา สถานพินิจหรือเรือนจํา ได้ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ ได้ทําในส่ิงที่ตนเองรักสิ่งท่ีตนเอง สนใจและส่ิงที่ตนเองมีความถนัดในด้านนั้นๆ ผลที่ได้ก็คือจากการที่เอาเวลาไปยุ่งเก่ียวกับ ยาเสพติดก็เอาเวลาน้ันมาทําสิ่งท่ีเกิดประโยชน์ให้กับตนเอง ประโยชน์ที่เกิดกับตนเองน้ัน ก็คือไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด ได้พัฒนาความสามารถของตนเองจากพรสวรรค์ท่ีตนเองมี เพ่ือเป็นการแสดงให้ทุกคนได้เห็นว่าตนเองน้ันมีความสามารถเพียงใดเม่ือได้ใช้เวลาว่างไป กับส่ิงที่รักแล้วก็จะหันหลังให้กับยาเสพติดและกลับมาเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ท่ีปลอดจาก ยาเสพติด โอกาสคือส่ิงที่สําคัญมากในการท่ีจะเริ่มต้นใหม่เพราะฉะน้ันโครงการ TO BE NUMBER ONE จึงไดใ้ ห้โอกาสบคุ คลท่ีติดยาเสพติดได้กลับมาเปน็ คนดขี องสงั คม เมอ่ื ไดร้ บั โอกาสแล้วก็ต้องรู้จักท่ีเรียนรู้และพัฒนาตนเองอยู่ตลอดเวลาเพราะทุกโอกาสสําคัญเสมอ เหตขุ า้ งตน้ จงึ ทําใหเ้ กิดโครงการ TO BE NUMBER ONE ข้นึ โดยมกี รมสขุ ภาพจติ กระทรวง สาธารณสุขเป็นแกนกลางในการประสานความร่วมมือระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ทัง้ ภาครัฐและเอกชน ซึ่งทุกๆ หนว่ ยงานไดใ้ ห้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เพราะทกุ หน่วยงาน ก็มีจุดมุ่งหมายเช่นเดียวกันท่ีจะป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด โดยมีการดําเนินงาน อยา่ งตอ่ เนือ่ งมาโดยตลอดจนปจั จุบนั เป็นเวลาถงึ 18 ปี ระยะเวลา 18 ปี เมื่อเทียบกับชีวิตของผมท่ีมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันตอนนี้ กค็ งเป็นชว่ งเวลาทผี่ มกาํ ลังจะสาํ เร็จการศกึ ษาข้นั หน่งึ และกาํ ลงั จะก้าวเขา้ สกู่ ารศึกษาอกี ขนั้ หนึง่ ทีส่ งู กวา่ แต่ถา้ เปรยี บเทียบกับโครงการดีๆ อย่าง TO BE NUMBER ONE แล้วละก็ เป็นปีที่ก้าวสู่ความสําเร็จอย่างมากและเป็นปีแห่งความภาคภูมิใจที่โครงการดีๆ ได้ผลิต เยาวชนดๆี และมคี ุณภาพใหแ้ ก่สังคมไทยมากมาย TO BE NUMBER ONE เปรยี บเสมอื นบ้าน ท่ีมีครอบครัวท่ีอบอุ่น บ้านหลังนี้ใหญ่มากทุกคนอยู่ด้วยกับแบบมีเป้าหมายเดียวกัน ทูลกระหม่อมฯ เปรียบเสมือนต้นตระกูลของบ้านและมีป้าหม่อมก็เปรียบเสมือนแม่ ของบ้านแม่ที่คอยหุงหาข้าวปลาให้กับทุกคนในบ้าน TO BE NUMBER ONE หลังนี้ ได้ผลิตเยาวชนท่ีดีมีคุณภาพให้แก่สังคมมากมายเยาวชนคือ รากฐานและอนาคตของชาติ การพัฒนาศักยภาพของเยาวชนคนรุ่นใหม่ทั้งด้านความสามารถและการเป็นคนดี ช่วยสร้างความเจริญให้กับหลายๆ ด้านของประเทศไม่ว่าจะเป็นเศรษฐกิจหรือสังคม บ้าน TO BE NUMBER ONE ของเราจึงมุ่งดําเนินโครงการพัฒนาเยาวชนและส่งเสริม การศึกษาเรียนร้ทู ีห่ ลากหลาย เพ่ือการพัฒนาเยาวชนท้งั ในดา้ นสตปิ ัญญาและจติ ใจ โดยมี กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข เป็นแรงขับเคล่ือนและมุ่งเน้นการนําความรู้ ความสามารถมาชว่ ยพฒั นาสงั คม ชมุ ชน และประเทศชาติ รวมถึงการสร้างคณุ ลักษณะทีด่ ี ของเยาวชนใหม้ จี ิตสาํ นึกในการทําประโยชนต์ อ่ สงั คม คาํ นึงถงึ ประโยชน์สว่ นรวมมากกวา่ ส่วนตน มีความสามารถในการปรับตัวตอ่ การเปลี่ยนแปลงอยา่ งสรา้ งสรรค์ คอื การเปน็ 18เรือ่ งดีดี ปี 163 TO BE NUMBER ONE

“คนเกง่ ” ควบคไู่ ปกับการเป็น “คนด”ี ของสังคม กจิ กรรมเปรียบเสมอื นคําสั่งสอนของแม่ เพราะกิจกรรมทุกๆ กิจกรรมของ TO BE NUMBER ONE ล้วนแต่มีประโยชน์ทั้งสิ้น จึงเปรียบได้กับคําสอนของแม่เพราะแม่ทุกคนก็ให้แต่สิ่งท่ีมีประโยชน์ท่ีสุดกับลูกเสมอ ตอนจะกินแมก่ ็จะหาของที่มีประโยชนท์ ่สี ุดให้ลกู กนิ ตอนหัดเดินแม่กซ็ ื้อรองเท้าทใ่ี ส่สบาย ทสี่ ดุ ให้ใส่ บ้านทบู ีหลังน้ีก็เชน่ กนั จัดกิจกรรมทส่ี รา้ งสรรคก์ ิจกรรมทด่ี ีมีคณุ ประโยชนใ์ ห้กบั สมาชิกของบ้านที่เสี่ยงตอ่ การไปยงุ่ เก่ียวกับยาเสพตดิ สิ่งท่บี า้ นทบู หี ลงั น้ไี ดท้ ําอกี อยา่ งนน้ั ก็คือการช่วยเหลือสังคมไม่เพียงเฉพาะแค่ให้สมาชิกในบ้านออกไปในสังคมแล้วปลอด ยาเสพติดเพียงอย่างเดียว แต่ยังทําให้โลกใบน้ีน่าอยู่เพราะเราทุกคนมีโลกใบเดียวกันอยู่ ในสงั คมเดียวกัน เมอื่ ทุกคนไม่ยงุ่ เกีย่ วกบั ยาเสพตดิ โลกเรานา่ อย่ขู ึ้นเกินคําทจี่ ะบรรยายได้ “ความสําเร็จ”เป็นส่ิงท่ีหลายคนไขว่คว้าสําหรับบางคนดูเหมือนมันอยู่ไกลสุดหล้าฟ้าเขียว สําหรับบางคนดเู หมอื นเปน็ จดุ หมายท่วี างอยู่บนเส้นทางทีไ่ มม่ ีจดุ ส้นิ สดุ แตส่ ําหรบั บางคน ก็ง่ายและใกล้กว่าสองคนข้างต้น อยู่ที่ว่าใครจะนิยามความสําเร็จของตัวเองยังไง ความสําเร็จไม่ใช่เรื่องของโชคหรือการมีชื่อเสียง แต่ต้องไม่หยุดพยายามทําให้สุดความสามารถ นั่นคือสิ่งที่ควบคุมได้ นอกนั้นมันอยู่เหนือการควบคุม เพราะเราไปห้ามให้คนอ่ืนตัวใหญ่ กว่าเรา สูงกว่าเรา ฉลาดกว่าเราไม่ได้ ส่ิงที่ทําได้คือการควบคุมตัวเอง พยายามดึง ความสามารถทด่ี ที ี่สุดของตัวเองออกมา ถ้าเราสามารถดงึ เอาศักยภาพที่ดที ส่ี ดุ ของตวั เองออก มา นนั่ กถ็ อื วา่ เราทาํ สําเรจ็ แลว้ “พยายามจนสดุ กาํ ลงั แล้วตวั คณุ นน่ั แหละคอื ความสาํ เรจ็ ” ความสําเร็จก็เปรียบเสมือนโล่เกียรติยศอันทรงคุณค่าท่ีไม่ได้มีไว้เพียงประดับบ้านของเรา เท่าน้ัน แต่สิ่งนี้ยังเป็นเครื่องหมายการันตีว่าบ้าน TO BE NUMBER ONE หลังนี้ได้ ประสบผลสาํ เร็จตามเปา้ หมายเป็นอย่างดแี ต่ยงั ไมถ่ ึงทีส่ ุด เพราะ TO BE NUMBER ONE จะตอ้ งดขี นึ้ ไปเรอ่ื ยๆ สิ่งทีไ่ ด้จากความสาํ เรจ็ ก็คอื ความภาคภมู ิใจและความประทับใจทีย่ งั คอยตามหลอกหลอนในชีวติ ไมม่ ีวันจบส้ิน ความประทับใจส่ิงแรกของผมคือการท่ีผมได้เกิดมาเป็นลูกของพ่อและแม่ ความประทับใจลาํ ดับตอ่ มาคือการท่ผี มได้เกดิ มาพรอ้ มกับโครงการ TO BE NUMBER ONE โครงการดีๆ ที่ไม่ได้ให้ประโยชน์แค่กับประเทศชาติ สังคม ประชาชนหรือเยาวชน เพียงอย่างใดอย่างหน่ึงเลย แต่โครงการน้ียังให้ประโยชน์กับผมและยังสร้างแรงบันดาลใจ ใหก้ ับผมอีกดว้ ย จดุ เรม่ิ ต้นทท่ี ําให้ผมได้รจู้ กั กับโครงการ TO BE NUMBER ONE คือผม รู้จกั กับรุน่ พี่ทเ่ี ปน็ ประธานชมรม TO BE NUMBER ONE ของวิทยาลยั ในขณะน้นั ต้องขอ ท้าวความก่อนว่า ที่บ้านผมมีอาชีพเป็นลิเกและย่าของผมเป็นครูสอนลิเกให้กับเยาวชนท่ีอยู่ ในชมุ ชนและผทู้ ่สี นใจทจี่ ะสืบสานวัฒนธรรมไทย และรุ่นพีค่ นนเ้ี ขาเปน็ ลกู ศษิ ย์ของย่าและ เราเคยแสดงลิเกด้วยกัน ผมจึงได้รู้จักกบั พเ่ี ขา พอผมไดเ้ ข้ามาศกึ ษาตอ่ ในวิทยาลยั เดยี วกัน พ่ีเขาจึงชวนผมให้มาร่วมทํากิจกรรมของชมรม กิจกรรมแรกที่ผมได้ทําก็คือ แสดงลิเก 18164 เรือ่ งดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 164

ในกิจกรรมวันต่อต้านยาเสพติดโลก ผมต้องขอบคุณรุ่นพ่ีคนนี้ท่ีให้โอกาสกับผมได้มาร่วม แสดงในครั้งน้ี ซ่งึ เป็นการแสดงท่ผี มรสู้ กึ ประทบั ใจมากเพราะเด็กๆ เยาวชนรนุ่ ใหม่นอ้ ยคนมาก ท่ีจะได้เห็นศิลปะวัฒนธรรมของไทยแท้ๆ ซ่ึงได้สอดแทรกเน้ือหาเกี่ยวกับการรณรงค์ ต่อต้านยาเสพติด ในน้ันมีทั้งความสนุกเฮฮา และมีสาระความรู้สอดแทรกอยู่ในนั้นด้วย ซ่ึงเป็นการดึงดูดความสนใจจากเด็กๆ ที่น่ังชมอยู่ได้เป็นอย่างดีครับ ต่อมาผมได้โควตา ในการเข้าค่ายพัฒนาสมาชิก TO BE NUMBER ONE สู่ความเป็นหน่ึง รุ่นท่ี 22 ค่ายน้ี ได้สอนสง่ิ ตา่ งๆ มากมายใหก้ ับผม ค่ายนใี้ ห้ทง้ั ความรูแ้ ละความสุขไปพรอ้ มๆ กันจนกระทัง่ ถึงวันรับเสด็จองค์ประธานโครงการผมรู้สึกปล้ืมปิติอย่างมากท่ีได้รับเสด็จองค์ประธาน ผมคิดกับตัวเองว่าจะมีสักก่ีคนที่ได้รับเสด็จใกล้ชิดแบบนี้ และผมได้ต้ังปณิธานกับตนเอง ไวเ้ ลยว่าจะต้งั ใจทาํ งานของโครงการให้ดที สี่ ดุ และตง้ั ใจทุกๆ อยา่ งในชีวิตอย่างท่ผี มไดบ้ อก ไว้ขา้ งตน้ ว่า TO BE NUMBER ONE เป็นแรงบนั ดาลใจให้กับผมจรงิ ๆ ถึงแม้จะเปน็ เวลา เพียงแค่ส้ันๆ ที่ผมได้เข้ามาทํางานให้กับชมรม TO BE NUMBER ONE ของวิทยาลัย แต่ผมกล้าพูดไดเ้ ตม็ ปากเลยวา่ ผมรัก TO BE NUMBER ONE คาํ วา่ รกั ในความหมายของ ผมคือ ความรู้สึกดีๆ ต่อส่ิงใดส่ิงหน่ึง เม่ือได้รักแล้วก็จะมีพลังมหาศาลในการทําส่ิงดีๆ ให้กับสิ่งนั้นและแน่นอนว่า สิ่งท่ีเราได้ทําลงไปเราเองก็สุขใจด้วย ผมมีความฝันอย่างหนึ่ง ทอ่ี ยากจะเป็นเยาวชนต้นแบบเกง่ และดี TO BE NUMBER ONE แตค่ วามฝนั กเ็ ปน็ เพยี ง ความฝนั ผมไม่ไดด้ บั ฝนั ของตนเองนะครบั ผมไดค้ าํ นงึ ถงึ บางสิง่ บางอยา่ งในตวั เองแลว้ ผม คงยังมีอะไรหลายๆ อยา่ งที่ยงั ไม่พร้อม แลว้ ผมกค็ ดิ ว่าคนเราทกุ คนกม็ ีความหลากหลายทางชวี ภาพ เหมือนกับต้นไม้ มันจะมีทั้งไม้ใหญ่ ไม้เล็ก ไม้ดอก ไม้ใบ ไม้ยืนต้นคละกันไปแต่ต้นไม้ กค็ อื พชื พืชท่ีมีหน้าที่ คณุ คา่ และราคาในตวั ของมนั เอง เพราะฉะนน้ั ไมว่ ่าผมจะได้ทาํ งาน เบ้ืองหน้าหรือเบื้องหลังเราก็สามารถเป็นต้นแบบที่เก่งและดีได้ครับ ความสุขของผมคือ การได้ทําในสิ่งที่ผมรักทําให้ผมทุ่มเท ใช้ความสามารถ ใช้ฝีมือและความถนัดของตัวเอง ความประทับใจทีผ่ มไดท้ าํ ให้กบั โครงการ คอื ผมภมู ิใจในตัวเอง ช่วยทําให้เพิ่มคณุ ภาพชีวติ ของผม และทําให้เกิดความพึงพอใจในชีวิตมากกว่าการใช้ชีวิตที่สนุกสนานไปวันๆ เป้าหมายที่แท้จริงของผมคือคุณภาพชีวิต ความพึงพอใจในชีวิต ความสุขท่ีย่ังยืนโดยการ ใช้ชีวิตท่ีดี และชีวิตท่ีมีความหมายแทนที่จะหาความสุขจากการทําเร่ืองสนุกสนาน หรือความสะดวกสบาย ผมจงึ ให้ความสําคญั กบั การพัฒนาตนเอง มสี ว่ นรว่ มในการพัฒนา คุณภาพชีวิตของคนอื่นๆ แล้วปล่อยให้ความสุขเป็นผลพลอยได้จากการเห็นคุณค่าของ ตนเอง จากความพงึ พอใจในงานท่ีทําสําเรจ็ การไดท้ าํ สิ่งทมี่ คี ุณค่าและมคี วามหมายในทาง พระพุทธศาสนาได้สอนไว้ว่า “คนเราต้องเข้าใจตนเอง รู้จักตนเองก่อน แล้วเราจึงจะ สามารถเข้าใจคนอื่นได้”ดังน้ันถ้าเราเห็นคุณค่าในตนเองแล้วก็สามารถนําไปสู่เป้าหมาย ความสาํ เร็จได้อย่างมคี วามสขุ 18เร่อื งดีดี ปี 165 TO BE NUMBER ONE

นางสาวธวผูเ้ัลขยีรนตั น์ สมิ พลี โรงเรยี นลำ�ปลายมาศ จงั หวัดบรุ ีรมั ย์ “ใครติดยา ยกมอื ข้นึ ” หลายๆ คนอาจจะค้นุ ชนิ หรือเคยไดย้ นิ ประโยคนี้ ซึง่ เป็น อกี หนงึ่ ในโครงการของชมรม TO BE NUMBER ONE จากวนั นน้ั ถึงวันนคี้ รบรอบ 18 ปี โครงการ TO BE NUMBER ONE ซึ่งส่งเสรมิ ใหเ้ ราทกุ คนต่างมีดอี ยใู่ นตัวเอง หากคน้ พบ สิ่งท่ีตัวเองช่ืนชอบ สนใจและมีความถนัด สามารถฝึกฝนและท�ำจนเป็นผลส�ำเร็จได้ ทำ� แล้วมคี วามสุข มีความเช่อื มั่นและมีความภาคภูมิใจ “ปัญหายาเสพติด” เป็นหนึ่งในปัญหาหลักของเยาวชนชาวไทยซ่ึงรัฐบาลถือเป็น นโยบายระดับชาติท่ีต้องเร่งด�ำเนินการจัดการแก้ไข ความร้ายแรงของยาเสพติดมีผล โดยตรงต่อความมั่นคงปลอดภัยของประเทศชาติเป็นอย่างมาก เพราะถ้าหากประเทศใด มปี ระชากรติดยาเสพตดิ จำ� นวนมาก ประเทศนัน้ ย่อมอ่อนแอ เศรษฐกิจเสียหาย มีปัญหา สังคมต่างๆ เหล่านี้ย่อมส่งผลเสียต่อประเทศ ส่งผลกระทบโดยตรงต่อร่างกายของ ผู้เสพยาเสพติดเอง โดยผู้ท่ีตกเป็นทาสของยาเสพติด ร่างกายจะซูบซีด ความคิด ความอ่านช้า ความจ�ำเสื่อม ขาดสติ มีปัญหาสุขภาพตามมาอีกมากมาย และอาจจะ เสียชีวิตในที่สุด ยาเสพติดยังเป็นต้นเหตุท่ีก่อให้เกิดปัญหาสังคมตามมาอีกมากมาย โดยเฉพาะอย่างย่ิงปัญหาอาชญากรรม ต้ังแต่ปี พ.ศ.2542 เป็นต้นมา ยาบ้า หรือ สารแอมเฟตามีน ก�ำลังแพร่ระบาดตั้งแต่ระดับครอบครัวเล็กๆ โรงเรียน ภายในชุมชน ตรอกซอกซอย สงั คมขนาดใหญ่ และระดับประเทศชาติ จากขอ้ มลู พบวา่ มเี ยาวชนจ�ำนวนกวา่ 6 แสนคน หลงเข้าสู่วังวนของยาเสพติด และจากสถิตินักโทษเด็ดขาดของกรมราชทัณฑ์ ที่ถูกจ�ำคุกอยู่ตามทัณฑสถานทั่วประเทศ ส�ำรวจ ณ วันท่ี 31 ธันวาคม 2543 มีจ�ำนวน รวมท้ังสิ้น 137,344 คน ในจ�ำนวนนี้เป็นนักโทษคดียาเสพติดเกินกว่าครึ่ง คือประมาณ 87,966 คน คิดเป็นร้อยละ 64.05 และในจ�ำนวนนักโทษเด็ดขาด คดียาเสพติดเหล่าน้ี มีจ�ำนวนมากถงึ 27,499 คน หรือคิดเปน็ ร้อยละ 31.26 ของนักโทษคดียาเสพติดที่ตอ้ งโทษ ในคดีเสพหรือครอบครองและท้ังเสพและครอบครอง ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ทรงมีความห่วงใยต่อประชาชนชาวไทยเป็นอย่างย่ิง โดยเฉพาะกลุ่ม ของเด็กและเยาวชนท่ีเป็นกลุ่มขนาดใหญ่ เพราะมีจ�ำนวนถึง 21 ล้านคน และเป็นกลุ่ม ท่ีมีคุณค่าอย่างย่ิงต่อการพัฒนาประเทศ เด็กและเยาวชนที่เป็นอนาคตของชาติก�ำลัง 18166 เรอ่ื งดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 166

ตกอยู่ในกลุ่มเสี่ยงต่อการติดยาเสพติดสูง เนื่องจากเป็นวัยท่ีต้องการเรียนรู้ในส่ิงต่างๆ แต่ยังขาดวุฒิภาวะทางอารมณ์ท่ีดีพอ รวมทั้งต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงท้ังร่างกาย และจิตใจ จึงทรงพระกรุณาธิคุณรับเป็นองค์ประธานโครงการรณรงค์ป้องกันและแก้ไข ปัญหายาเสพติดภายในประเทศ ซ่ึงปัจจุบันได้ใช้ชื่อเพ่ือให้ง่ายต่อการรณรงค์ว่าโครงการ TO BE NUMBER ONE เพื่อรณรงค์ป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดภายในประเทศ ให้ด�ำเนินไปด้วยความเรียบร้อยและมีประสิทธิภาพ โดยความร่วมมือและรวมพลังจาก ภาครัฐและเอกชน กระตุ้นและปลุกจิตส�ำนึกของปวงชนในชาติให้มีความรู้ ความเข้าใจ และตระหนักว่าการที่จะเอาชนะปัญหายาเสพติดมิใช่หน้าท่ีของบุคคลใดบุคคลหน่ึงหรือ องคก์ รใดองคก์ รหน่งึ แต่ทุกคนในชาตจิ ะรว่ มแรง ร่วมใจกันเป็นพลงั ของแผน่ ดินทจ่ี ะต่อสู้ และเอาชนะปัญหายาเสพติดให้ได้โดยเร็ว โดยทรงมีพระประสงค์มุ่งเน้นการรณรงค์ ในกลุ่มเป้าหมายหลัก คือ วัยรุ่นและเยาวชน โดยกลวิธีสร้างกระแสการแสดงพลังอย่าง ถูกต้องโดยไม่ข้องแวะกับยาเสพติด การเสริมสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตให้แก่เยาวชนในชุมชน จดั ระบบการบ�ำบดั รักษารองรับภายใต้โครงการ “ใครติดยา ยกมอื ข้นึ ” ทง้ั นี้เพื่อคืนคนดสี ู่ สงั คมและปอ้ งกันการกลับมาเสพซ�ำ้ ตลอดจนการสร้างเครอื ข่ายสมาชิกและชมรม TO BE NUMBER ONE เพ่ือร่วมกันรณรงค์และจัดกิจกรรมป้องกัน และแก้ไขปัญหายาเสพติด เป็นเสมือนการเติมสิ่งที่ดีให้กับชีวิต เพ่ือให้เกิดค่านิยมของการเป็นหนึ่งโดยไม่พ่ึงยาเสพติด ดังพระด�ำรัสในวโรกาส การแถลงข่าวเปิดตัวโครงการ “TO BE NUMBER ONE” เม่ือวันท่ี 15 กรกฎาคม 2545 ณ ห้องประชมุ กระทรวงสาธารณสขุ ความว่า “กจิ กรรม ในโครงการ TO BE NUMBER ONE จะเบนความสนใจจากการหาความสุขชั่วครงั้ ช่วั คราว จากยาเสพติด อยากให้โครงการนี้ส�ำเร็จด้วยดี แต่จะท�ำคนเดียวไม่ได้ จึงขอความร่วมมือ จากทกุ คน” ดงั นน้ั โครงการ TO BE NUMBER ONE จงึ เรม่ิ ด�ำเนินงานมาตั้งแต่ ปี 2545 จนถึงปัจจุบัน โดยมี “กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข” ได้รับมอบหมายท�ำหน้าท่ี เลขานุการโครงการ เพ่ือเป็นแกนกลางในการประสานความร่วมมือระหว่างหน่วยงาน ท่ีเกี่ยวข้องท้ังภาครัฐและเอกชน ภายใต้ค�ำขวัญโครงการ “เป็นหน่ึงโดยไม่พึ่งยาเสพติด” ความหมายคอื การเป็นหน่งึ ทุกคนเป็นได้ เพราะทุกคนตา่ งมีดอี ยใู่ นตัวเอง หากค้นพบสิ่ง ทตี่ ัวเองชื่นชอบ สนใจและมีความถนัด สามารถฝึกฝนและทำ� จนเปน็ ผลส�ำเรจ็ ได้ ท�ำแลว้ มี ความสุข มีความเชื่อม่ันและมีความภาคภูมิใจ โดยมีวัตถุประสงค์เพ่ือสร้างกระแสค่านิยม และเสริมสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตใจในกลุ่มเยาวชนไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด พัฒนา ศักยภาพและคุณภาพเยาวชนให้เป็นคนรุ่นใหม่ท่ีเชื่อม่ันและภาคภูมิใจในตนเอง เพื่อสนับสนุนเยาวชนและชุมชนให้จัดกิจกรรมสร้างสรรค์โดยการสนับสนุนของสังคม สรา้ งความเข้าใจและยอมรับผมู้ ปี ญั หายาเสพตดิ โดยให้โอกาสกลบั มาเปน็ คนดีของสงั คม 18เรื่องดดี ี ปี 167 TO BE NUMBER ONE

เพื่อเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดในกลุ่มประชาชนและ เยาวชนท่ัวไป นอกจากนี้โครงการรณรงค์ป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดยังมีโครงการย่อย อีกหลายโครงการ อาทิเช่น โครงการใครติดยายกมือข้ึน ซึ่งจัดขึ้นเพื่อให้บริการบ�ำบัด รักษาในสถานบริการ โรงพยาบาลในสังกัดกระทรวงสาธารณสุขทุกแห่งท่ัวประเทศ เป็นบริการส�ำหรับสมาชิกชมรม TO BE NUMBER ONE ที่เสพหรือติดยา และมีความ ประสงค์จะรักษาตวั เพอื่ ให้หายและเลิกเสพอยา่ งถาวร ศูนยเ์ พ่อื นใจ TO BE NUMBER ONE ซ่ึงเป็นกิจกรรมหนึ่งของชมรม TO BE NUMBER ONE ที่มีการด�ำเนินงานอย่าง ต่อเน่ือง เน้นการช่วยเหลือดูแลสมาชิกและพัฒนาสมาชิกให้มีคุณภาพและมีความสุข การดำ� เนนิ งานภายใตแ้ นวคิด “ปรับทกุ ข์ สรา้ งสขุ แกป้ ญั หา พัฒนา EQ” ทัง้ จากการเรยี นรู้ ด้วยตนเอง และการเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่ม อาศัยกระบวนการกลุ่มให้เกิดความสนุก พร้อมกับการพัฒนาทักษะต่างๆ อาทิ การควบคุมอารมณ์ และความต้องการของตนเอง รู้จักเห็นใจผู้อ่ืน มีความรับผิดชอบต่อส่วนรวม (ดี) มีความสามารถ ในการรู้จักตนเอง มแี รงจูงใจ สามารถตัดสินใจแกป้ ญั หา แสดงออกไดอ้ ย่างเหมาะสม และมสี ัมพันธภาพทดี่ ี กบั ผอู้ ่ืน (เก่ง) มีความภาคภูมิใจในตนเอง พอใจในชีวติ มีความสงบสขุ ทางใจ และสามารถ ด�ำเนนิ ชีวติ อยา่ งเป็นสขุ (สขุ ) รวมทัง้ จดั บริการเพื่อให้โอกาสสำ� หรบั การแสดงออกถึงพลงั สร้างสรรค์ท่ีมีอยู่ ของวัยรุ่นในสถานศึกษา เพื่อเสริมสร้างภูมิคุ้มกันทางจิต และป้องกัน แก้ไขปัญหาพฤติกรรมวัยรุ่นเชิงรุกในพ้ืนที่ท่ีเส่ียงต่อการเกิดปัญหาวัยรุ่นได้ง่าย โครงการ เยาวชนต้นแบบเกง่ และดี TO BE NUMBER ONE (TO BE NUMBER ONE IDOL) จัดข้ึน เพื่อให้สมาชิกท่ีมีความสามารถในด้านการเต้นและการร้องเพลงได้แสดงออกในทางสร้างสรรค์ และเป็นแบบอยา่ งให้กับสมาชิกท่ัวประเทศ จวบจน 18 ปีท่ที ูลกระหมอ่ มหญงิ อบุ ลรัตนราชกัญญา สริ ิวฒั นาพรรณวดี ทรงรับ เป็นองค์ประธานโครงการ ทรงงานจนเปน็ ที่ประจักษ์ โดยทรงมุ่งหวงั จะสรา้ งกระแสค่านิยม และเสริมสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตใจในกลุ่มเยาวชนไม่ให้ยุ่งเก่ียวกับยาเสพติด รณรงค์ป้องกัน และแก้ไขปัญหายาเสพติดในสถานศึกษา หน่วยงานทั้งภาครัฐและภาคเอกชน องค์กร และชุมชนต่างๆ ตามพระปณิธาน เป็นหนึ่งโดยไม่พึ่งยาเสพติด โดยมีกรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข เป็นแกนกลางในการประสานความร่วมมือระหว่างหนว่ ยงานภาครัฐ และเอกชน ด�ำเนินกิจกรรมเสริมสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตใจ พร้อมจัดระบบการบ�ำบัดรักษา รองรบั ภายใต้โครงการใครตดิ ยา ยกมือขึ้น เพือ่ คนื คนดสี ูส่ ังคมและป้องกนั การกลับมาเสพ ซ�้ำตลอดจนสร้างเครือข่ายสมาชิกและชมรม TO BE NUMBER ONE เพื่อร่วมรณรงค์ และจดั กิจกรรมเพ่อื แก้ไขปัญหายาเสพตดิ ให้หมดไปจากสังคมไทย 18168 เรื่องดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 168

นางสาวผว้เู ขนัียนวรี ภคั ดี ประชาสัมพันธช์ มรม TO BE NUMBER ONE โรงเรยี นละอนุ่ วิทยาคาร จังหวัดระนอง บางคร้ัง การค้นพบตนเองน้ันเป็นเร่ืองยากมาก หลายคนท่ีจะต้องเคว้งคว้าง เมื่อถึงเวลาที่จะต้องเลือกอะไรในชีวิต โดยเฉพาะการเลือกสาขาวิชาที่เรียนต่อ ไปจนถึง การประกอบอาชีพในอนาคต หากเรายังไม่รู้ตัวเองว่าชอบอะไร ถนัดอะไร ดิฉันเองก็เป็น หนึ่งในนั้น โครงการ TO BE NUMBER ONE ถือเป็นโครงการท่ีเปิดโอกาสให้เเก่เด็ก เเละเยาวชนไดพ้ ัฒนาตนเอง ศักยภาพใหเ้ เกต่ นเอง ก่อนหนา้ นี้ดฉิ นั เปน็ อกี คนทีไ่ มร่ ตู้ ัวเอง ว่ามีความสามารถอะไร ถนัดด้านไหน ดิฉันไม่ค่อยได้แสดงความสามารถอะไร นอกจาก การเรียน ซึ่งบางคร้ังก็ท�ำให้เกิดความเครียดและกดดัน ด้วยดิฉันเป็นลูกคนโต พ่อแม่จึง คาดหวงั กับฉนั ไว้มาก และต้องพยายามเร่อื งการเรียน จนเกิดความทอ้ บางครั้งมปี ัญหากับเพ่ือน กไ็ ม่รู้จะหาทางออกอยา่ งไร ได้แต่เกบ็ ไว้ จนกลายเปน็ คนเกบ็ กด จนกระท่งั ดฉิ ันไดม้ าเรียนต่อ ในระดับมัธยมศึกษา โดยดิฉันได้เป็นสมาชิกของทางชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนละอุ่นวิทยาคาร ดิฉันรู้สึกเหมือนหลุดไปอยู่อีกโลกหนึ่ง โลกท่ีสนุก มีความสุข ไดแ้ สดงออกอยา่ งเต็มท่ี ทางชมรมมีรนุ่ พ่ีและครูทป่ี รกึ ษาทีค่ อยส่งเสรมิ และสนบั สนุนใหม้ ี กิจกรรมต่างๆ ท�ำให้ดิฉันสามารถพัฒนาตนเอง ทางด้านการกล้าเเสดงออก มีบุคลิกภาพ ทด่ี ีข้นึ มคี วามกลา้ ท่จี ะเป็นผนู้ ำ� ดิฉนั ยงั ไดค้ วามรู้ใหมๆ่ มากมายทางดา้ นชมรม นอกจากน้ี ยังได้เข้าร่วมกิจกรรมของทางโครงการทั้งในระดับจังหวัดและระดับประเทศ ถือเป็นความ ท้าทายและเป็นประสบการณ์ท่ีดิฉันไม่มีวันลืมเลย ดิฉันได้เปิดโลกทัศน์ใหม่ๆ มีเพื่อน มากมายที่เป็นเครือข่ายทั่วประเทศ เเละทุกๆ กิจกรรมนั้นมักมีข้อคิดเเละมีคุณค่ามาก ดิฉันรู้สึกว่าเป็นคนโชคดีท่ีได้มีส่วนร่วมกับทุกๆ กิจกรรมของ TO BE NUMBER ONE ระหว่างการท�ำกิจกรรมดิฉันยังสามารถเเบ่งเวลาได้เป็นอย่างดี รู้จักการวางเเผนการท�ำงาน รู้จักกระบวนการท�ำงานเป็นทีม เรียนรู้และเข้าใจการอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัว สามารถ ปรับตัวให้เข้ากับทุกคน ทุกสถานการณ์ได้เป็นอย่างดีและมีความสุขมากข้ึน ดิฉันภูมิใจ ที่ได้ปฏิบตั งิ านภายใตพ้ ระปณิธานขององคป์ ระธาน โครงการ TO BE NUMBER ONE 18เรอ่ื งดีดี ปี 169 TO BE NUMBER ONE

เดก็ หญิงวราผ้เูภขียรนณ์ พมิ พ์ทอง โรงเรียนบ้านก้านเหลือง จังหวดั ศรสี ะเกษ “โอกาส” คำ� น้แี วว่ ดงั ในหู เพราะเม่ือเดอื นสงิ หาคม ปี 2561 ดิฉนั แทบไมไ่ ดใ้ ชเ้ วลา ในการตดั สนิ ใจเลย เมอื่ ครูหยบิ ยน่ื คำ� วา่ หวั หนา้ ทีมหรือท่เี พ่ือนๆ พีๆ่ น้องๆ คณุ ครูเรียก แบบติดปากว่ากัปตัน ท่ีผ่านมาเราได้รับโอกาสที่ดีเช่นนี้หรือ สมองสั่งการด่ังสายฟ้าฟาด ด้วยค�ำตอบรับ ค่ะ ครูให้เหตุผลในหลายเร่ืองท�ำให้ทุกคนไร้ข้อกังขา ดิฉันผูกพันกับ ต�ำแหนง่ นถี้ งึ สองปเี ต็มๆ ในตลอดระยะเวลาสองปที ี่ผา่ นมาท่ีดิฉันได้ทำ� งานให้กับโครงการ TO BE NUMBER ONE โครงการนี้ไดส้ อนใหด้ ิฉันได้เรียนรทู้ ำ� ความร้จู กั กับหลายสงิ่ หลายอย่าง ประสบการณ์ที่ได้รับ ผ่านท้ังรอยยิ้ม ความสุข มิตรภาพ ความผิดหวัง คราบน�้ำตา ซ่ึงถือเป็นแบบทดสอบ แบบฝึกทักษะในการน�ำมาแก้ไขปัญหาต่างๆ ท่ีเกิดข้ึน จนรวม หลอ่ หลอมกลายเปน็ นานาประสบการณ์ทด่ี ี ซงึ่ เปน็ ทีแ่ น่นอนอยู่แลว้ วา่ ประสบการณเ์ หล่าน้ี ยอ่ มไม่มีวางขายตามร้านทว่ั ไป หรือหา้ งสรรพสนิ ค้า หัวหนา้ กจิ กรรม TO BE NUMBER ONE เป็นต�ำแหน่งที่ดิฉันได้รับอนุมัติจากท้ังเพ่ือนๆ พ่ีๆ น้องๆ และคณะครูที่โรงเรียน ดว้ ยคะแนนเอกฉันท์ ดิฉนั พยายามผลักดนั ให้กิจกรรม TO BE NUMBER ONE กลายเป็น โครงการท่ีท้ังโรงเรียน ชุมชน ผู้ปกครองยอมรับ โรงเรียนบ้านก้านเหลือง เป็นโรงเรียน ขยายโอกาส เด็กนักเรียนก็เป็นเด็กในพ้ืนที่ โรงเรียนของดิฉันเปิดรับนักเรียนทุกระดับ มันสมอง ไม่ได้คัดเลือกไว้เฉพาะแต่ระดับมันสมองดีเลิศอย่างที่โรงเรียนในตัวเมืองหลายแห่ง ปฏิบัติจึงดูเหมือนจะกลายเป็นเรื่องที่คุ้นชินกันไปเสียแล้วในหมู่ครูบาอาจารย์ว่า สอนเด็กบ้านนอก สอนไปก็เท่านั้น พาไปแข่งขันอะไรกับเขาไม่ได้หรอก ดิฉันเคยได้ยิน คุณครูบางท่านคุยกันแล้ว ก็อดไม่ได้ท่ีจะรู้สึกท้อใจ จนกระทั่งดิฉันมีโอกาสได้พูดคุย กับครูท่านหน่ึง คุณครูท่านนั้นเป็นอาจารย์ท่ีปรึกษากิจกรรม TO BE NUMBER ONE ของดิฉันเอง ท่านบอกกับดิฉันว่า มนุษย์พึงระลึกไว้อยู่เสมอว่า เลิกเอาชนะคนอื่น แล้วหันกลับมาท�ำในสิ่งอันเป็นประโยชน์ท่ีตนเองถนัดให้เปี่ยมประสิทธิภาพไม่ดีกว่าหรือ ประโยคค�ำพูดอันศักดิ์สิทธิ์ของคุณครูนั้น ท�ำให้ฉันฉุกคิด ในวันรุ่งขึ้นดิฉันรีบเอาความคิด ของดิฉนั ไปเสนอคณุ ครถู ึงรปู แบบกิจกรรมย่อยทจ่ี ะสนบั สนนุ ใหน้ อ้ งๆ และเพื่อนๆ ได้รว่ มกัน ปฏิบัติในโครงการ TO BE NUMBER ONE ของโรงเรียนของเรา ในกิจกรรมต่างๆ อันหลากหลาย โดยกิจกรรมของพวกเราได้เลือกท�ำในส่ิงที่เขาถนัดและมีใจรัก คุณครู ท่ีปรึกษาโครงการ กล่าวว่า ความรัก จะท�ำให้มนุษย์รู้จักการทุ่มเทซ่ึงดิฉันเห็นว่ามัน สอดคลอ้ งกันเป็นอย่างดีทีเดยี วกบั หลักอิทธบิ าทสี่ อนั ประกอบไปด้วย ฉนั ทะ วริ ยิ ะ จติ ตะ 18170 เร่ืองดดี ี ปี TO BE NUMBER ONE 170

วมิ ังสา การฝึกซ้อม การท�ำกิจกรรมตา่ งๆ ในโครงการ TO BE NUMBER ONE ของพวกเรา ยังดำ� เนนิ ตอ่ ไปอยา่ งต่อเนอ่ื งและสม�่ำเสมอ ดิฉันและเพอ่ื นๆ ดำ� เนนิ การพยายามในปีต่อมา ปี 2562 ตอนน้นั เราไม่ได้เป็นแคต่ ัวแทนของจังหวดั เท่านนั้ แตพ่ วกเราไดเ้ ปน็ ตัวแทนระดบั ภาคตะวนั ออกเฉยี งเหนอื ตอนน้นั กิจกรรม TO BE NUMBER ONE ของพวกเราเนอ้ื หอมมาก ผู้หลักผู้ใหญ่ถามไถ่กันให้ควัก โดยท่านผู้ว่าราชการจังหวัดศรีสะเกษ นายวัฒนา พุฒิชาติ ท่านรองผวู้ ่าราชการจังหวัดศรีสะเกษ นายธงชยั เจริญพานิชกลุ โรงเรียน องค์การบรหิ าร ส่วนต�ำบลหมากเขียบ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพต�ำบลบ้านก้านเหลือง หอการค้า จังหวัดศรีสะเกษ กองทุนพัฒนาเด็กชนบทจังหวัดศรีสะเกษ ผู้ใหญ่ใจดีอีกหลายท่าน และสาธารณสุขจงั หวัดศรีสะเกษใหท้ นุ สนบั สนุนเรามาจ�ำนวนหน่งึ ในการเตรยี มตัวไปแขง่ ในเวทีระดับประเทศ ในวันท่ีพวกเราปรากฏตัวบนเวทีท่ีเดอะมอลล์บางกะปิ กรุงเทพมหานคร เป็นเวทีที่ยิ่งใหญ่ท่ีสุดส�ำหรับนักเรียนบ้านนอกอย่างพวกเรา ใหญ่ท้ังในระดับของ ขนาดเวทีและจ�ำนวนคนดู เราไม่ได้แข่งกับใครทั้งสิ้น เราแข่งกับตัวเราเอง และย่ิงใหญ่ ไปกว่านั้นคือ พวกเราได้มีโอกาสเข้าเฝ้ารับเสด็จทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ผู้ซึ่งเป็นองค์ประธานโครงการ TO BE NUMBER ONE ซึ่งถึงแม้ว่า วันนั้นโชคจะไม่ได้หยิบย่ืนรางวัลระดับประเทศให้เราแต่อย่างน้อย การพลาดจากรางวัลน้ัน ไม่ได้ท�ำให้พวกเราหมดก�ำลังใจในการท�ำกิจกรรมท่ีพวกเรารักกันต่อไป กิจกรรม ในโครงการ TO BE NUMBER ONE ของพวกเรายังด�ำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง และสม่�ำเสมอ ดิฉันและเพื่อนคณะกรรมการด�ำเนินการก็พยายามปรับเปล่ียนรูปแบบกิจกรรม เพื่อลงสู่ชุมชนมากขึ้น เรามีโครงการช่วยชาวบ้านท�ำปุ๋ยหมักชีวภาพส�ำหรับใช้ใน การเกษตร มีโครงการธนาคารขยะรีไซเคิลขยายไปตามแต่ละหมู่บ้าน ผ่านทางนักเรียน แกนน�ำของหมู่บ้านน้ันไปจนถึงโครงการถวายความจงรักภักดีต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษตั รยิ ์ เน่อื งในโอกาสวนั สำ� คญั ต่างๆ หัวหน้ากจิ กรรม TO BE NUMBER ONE ของโรงเรียน รางวัลของชีวิตที่ดิฉันภูมิใจเป็นท่ีสุดแล้วส�ำหรับเด็กบ้านนอกอย่างดิฉัน หากจะมีรุ่นน้องหรือเพ่ือนสักคนหนึ่งเข้ามาถามดิฉันว่าในฐานะหัวหน้ากิจกรรม TO BE NUMBER ONE ดฉิ ันรู้สึกเหนอ่ื ยบ้างไหมทตี่ อ้ งมาคิดโครงการยิบย่อยอะไรมากมายขนาดนี้ เพ่ือใครไมร่ ู้ ทงั้ ๆ ทต่ี �ำแหน่งหัวหนา้ กิจกรรม TO BE NUMBER ONE ท่ีดิฉนั รับผิดชอบอยนู่ ้ี ก็เป็นเพียงต�ำแหน่งเล็กๆ ในโรงเรียนท่ีนักเรียน ผลัดเปล่ียนกันขึ้นมาเป็น ไม่มีเงินเดือน เงินดาวน์อะไรตอบแทน ดิฉันก็ต้องขอตอบอย่างเต็มปากเต็มค�ำเลยว่า ไม่เหนื่อย ความเหน็ดเหน่ือยของดิฉันย่อมกลายเป็นเพียงหยาดละอองน้�ำเล็กๆ ไปทันที และจะน�ำ ไปเทียบไม่ได้เลยกับสายธารแห่งอุตสาหะในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ที่ทรงอุทิศเวลาและพระวรกายทุ่มเทงาน TO BE NUMBER ONE ด้วยพระองคเ์ อง ด้วยความวิรยิ ะ อตุ สาหะ มาอยา่ งตอ่ เน่ืองยาวนาน 18เรื่องดดี ี ปี 171 TO BE NUMBER ONE

เด็กหญงิ ศผศูเ้ ขปิ ยี นระภา ใจจง โรงเรยี นบ้านก้านเหลือง จังหวัดศรสี ะเกษ ทุกวันนี้โลกและสังคมเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ตามกระแสโลกาภิวัตน์ ความทันสมัยที่เปล่ียนแปลงอาจจะมีทั้งเปล่ียนไปในทางท่ีดีก็ได้ ท้ังน้ีอยู่ที่ตนเอง สังคม รอบข้าง ท่ีเลือกจะเปล่ียนยอมรับสิ่งเหล่าน้ันเข้ามาในชีวิตในสังคมของตนเองหรือไม่ และสิ่งเลวร้ายที่ทุกคนทราบกันดีเป็นปัญหาที่ใหญ่ระดับชาติท่ีก�ำลังด�ำรงอยู่และเป็นไป ในปัจจุบันจนอยากจะแก้ไขก็คือ ปัญหายาเสพติด เพราะยาเสพติดเป็นสิ่งที่ท�ำลาย ทุกอย่างรอบๆ ตัว ให้จมอยู่กับความเศร้าเสียใจ ส่งผลให้เกิดปัญหาอาชญากรรมต่างๆ มากมาย คอื ยาเสพตดิ และส่ิงดีๆ ที่กำ� ลงั เข้ามา เพื่อการขจัดปัญหานี้ โดยเฉพาะ นน้ั ก็คอื โครงการ TO BE NUMBER ONE ดฉิ นั เป็นนกั เรียนคนหน่ึงอาศยั อยใู่ นจังหวดั เล็กๆ ทางภาคตะวนั ออกเฉยี งเหนือ ของประเทศไทย จังหวัดศรีสะเกษ วันหนึ่งได้เห็นข่าวเก่ียวกับยาเสพติดในส่ือออนไลน์ ทาง FACEBOOK ท�ำให้ดิฉันเกิดค�ำถามต่างๆ มากมายต้องบอกว่าตอนน้ันเห็นข่าวแล้ว น่ากลัวมากจริง แม่ของดิฉันบอกว่ายาเสพติดมันเป็นส่ิงที่ไม่ดีอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติด นะลูก ฉันก็รับปากกับแม่ว่าจะไม่ยุ่งเก่ียวกับยาเสพติดเด็ดขาด ทูลกระหม่อมหญิง อบุ ลรัตนราชกญั ญา สิรวิ ฒั นาพรรณวดี พระองคท์ รงเหน็ดเหนือ่ ยพระวรกายท่ตี ้องทรงงาน แก้ไขปัญหายาเสพติด เพื่อให้เหล่าพสกนิกรมีความสุขทั่วกัน ฉันจึงมุ่งม่ันต้ังใจที่จะสนอง พระปณิธานของทลู กระหม่อมฯ ในสว่ นตวั นน้ั ดฉิ ันไดร้ ูจ้ กั โครงการ TO BE NUMBER ONE จากท่านผู้อ�ำนวยการโรงเรียนและครูท่ีปรึกษามีกิจกรรมจิตอาสากิจกรรมน้ีเจ๋งมากๆ เลย ดิฉันเลยคดิ วา่ อยากจะท�ำงานแบบนั้นมากเลย ดฉิ ันรูส้ ึกตื่นเตน้ มากเลยครั้งแรกทีก่ ้าวเข้ามา ในโครงการนี้ เพราะการประกวด TO BE NUMBER ONE DANCERCISE ดิฉันแข่งขัน ในรุ่น PRE-TEENAGE เมื่อก้าวย่างและเดินบนเส้นทางการท�ำงานในโครงการน้ี ย่ิงท�ำให้ ดิฉันมีความรู้ความเข้าใจและการน�ำมาใช้ประโยชน์แก่ตนเอง และสังคมรอบข้างอย่างไร บ้าง การเรียนรู้แบบไม่หยุดนิ่ง เรียนรู้ตลอดเวลาจนกลายเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ โดยได้ศึกษาเพิ่มเติมว่าศูนย์เพ่ือนใจ TO BE NUMBER ONE จัดต้ังข้ึนเพื่อตอบสนอง ความต้องการของวัยรุ่น ที่ต้องการสิ่งพ่ึงพาทางจิตใจ โดยเฉพาะจากผู้ที่มีความรู้และ ทักษะการให้ค�ำปรึกษาวัยใกล้เคียงกันหรือวัยเดียวกัน ช่วยเหลือให้ค�ำแนะน�ำในลักษณะ เพอ่ื นชว่ ยเพือ่ น และใหว้ ัยรุ่นมสี ถานทท่ี ีเ่ หมาะสมในการทำ� กิจกรรมทสี่ นใจร่วมกันทเ่ี ปน็ ท่ี ยอมรับจากทุกฝา่ ย ได้รับประสบการณเ์ พิม่ พูนทักษะจากการแก้ไขปญั หาและพัฒนาความ ฉลาดทางอารมณ์หรือ EQ เป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ โดยมีแนวคิด 18172 เร่อื งดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 172

“ปรบั ทุกข์ สร้างสขุ แกป้ ญั หา พฒั นา EQ” แม้ว่าโรงเรยี นของเรายงั ไมไ่ ด้เปิดศนู ย์เพื่อนใจ TO BE NUMBER ONE อย่างเป็นทางการ แต่พวกเราก็จะพยายามผลักดันให้กิจกรรม เหล่าน้ีเกดิ ขึ้นใหไ้ ด้ เพราะดฉิ นั คดิ วา่ เปน็ บา้ นอกี หลังของพวกเรา เปน็ ครอบครัว TO BE NUMBER ONE ของพวกเรา คณุ ครูทุกทา่ นกเ็ หมือนพอ่ แม่พวกเรา เวลาพวกเราขดั แย้งกนั หรือทะเลาะกนั พ่อกบั แมแ่ ละเพื่อนๆ น้องๆ ก็ชอบบอกว่าเปน็ ครอบครัวเดยี วกนั ก็ต้องรกั กนั พวกเราจะต้ังใจท�ำงานให้ดี มีผู้คนท่ีมีปัญหาต่างๆ มากมายรอให้เราช่วยเหลือพวกเขาอยู่ ดังน้ัน ครอบครัวของเราอย่าทะเลาะกันอย่าท�ำตัวให้มีปัญหารักกันเข้าไว้ค�ำพูดของคุณครู ทปี่ รึกษาท�ำให้พวกเราเลกิ มอี คตติ อ่ กัน พยายามหันหนา้ มาคุยกนั ปรกึ ษากนั มากขน้ึ ทำ� ให้ พวกเราเร่ิมมองเห็นค�ำว่าครอบครัว ที่คุณครูพูดถึงเป็นส่ิงที่ดีมากจริงๆ พอเรียนจบช้ัน ประถมศกึ ษาปที ่ี 6 ฉนั ไม่เคยลงั เลทจี่ ะเรียนตอ่ ชน้ั มธั ยมศกึ ษาปีที่ 1 ท่ีโรงเรียนบา้ นกา้ นเหลอื ง ประสบการณ์ที่ได้รับสามารถน�ำมาพัฒนาตนเองและสมาชิกคนอื่นๆ ในโรงเรียนของเรา ขอขอบคุณส�ำนักงานสาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ ผู้อ�ำนวยการโรงเรียน และคุณครู ท่ปี รึกษาโครงการ เพราะดิฉันได้รับคัดเลือกเข้าคา่ ยพัฒนาสมาชกิ TO BE NUMBER ONE สู่ความเป็นหนึ่ง รุ่นที่ 22 ประสบการณ์ความรู้ มิตรภาพ มันเปี่ยมล้นสุดๆ ไม่เคยคิดว่า ตัวดิฉันเองจะได้รับโอกาสที่ดีแบบนี้ ส่ิงดีๆ ที่น�ำมาปรับใช้เพื่อจะได้ช่วยปกป้องคนอ่ืนๆ ให้พน้ ยาเสพตดิ และคงคดิ ว่าไม่มอี ะไรท่ีจะทำ� ได้จริงเหมือนโครงการ TO BE NUMBER ONE ปัจจุบันนี้ฉันภูมิใจท่ีได้เป็นผู้ให้ความรู้ ให้อาวุธแก่น้องๆ ที่จะน�ำไปป้องกันตนเอง ให้ห่างไกลจากยาเสพติด ฉันเชื่ออย่างน้ัน โครงการ TO BE NUMBER ONE ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ทรงรับเป็นองค์ประธาน โครงการไม่ว่าจะเป็นตอนนั้น ตอนที่ฉันเป็นเด็กประถมศึกษา และพอฉันเรียนอยู่ มัธยมศึกษาที่มีเร่ืองยินดีเกิดข้ึนอีก ไม่ต้องอธิบายมากมายว่ากิจกรรม โครงการ TO BE NUMBER ONE เปน็ ส่งิ ที่ดี เปน็ การชว่ ยเหลอื ผู้อืน่ เพราะปญั หายาเสพติดเป็นปัญหาใหญ่ ระดับชาติ และดิฉันภูมิใจว่าดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ได้ช่วยชาติ และถ้าไม่อยากให้แม่ว่า ก็ต้องตั้งใจเรียน ไมใ่ ห้เสยี การเรยี น แสดงใหค้ นไม่เหน็ ด้วยวา่ การท�ำกจิ กรรมไปด้วย เรียนไปดว้ ย ก็ได้เกรดดีๆ ได้ นับเป็นพระกรุณาธิคุณ ท่ีพระองค์ท่านทรงเป็นขวัญก�ำลังใจแก่ฉัน และนักเรียน และสมาชิก TO BE NUMBER ONE ทุกคน ดังน้ันทุกคนจึงพร้อมท่ีจะ ช่วยเหลอื โรงเรียน สงั คม ชมุ ชน ดว้ ยความตัง้ ใจมุ่งมัน่ และทำ� ให้ยืนหยัดอยจู่ นถงึ ทุกวันนี้ หากบอกว่าการท�ำกิจกรรมเป็นสิ่งที่ดี ต้องบอกเลยว่าฉันน้ันโชคดี 2 เท่าเพราะกิจกรรม ท่ีฉันเลือกท�ำ คือ โครงการ TO BE NUMBER ONE เป็นโครงการที่ท�ำประโยชน์ต่างๆ ให้แก่สังคม ประเทศชาติมากมายได้ช่วยเหลือผู้อ่ืน ได้ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ ร้จู ักคณุ คา่ ของเวลา ได้ประสบการณท์ ีไ่ ม่มตี �ำรา ไดใ้ ชค้ วามรู้และเวลาทงั้ หมดชว่ ยปกป้อง ผู้คนให้พ้นจากภัยยาเสพติด โดยเฉพาะที่น้องสมาชิก TO BE NUMBER ONE โรงเรียน บา้ นก้านเหลอื ง และกจิ กรรม TO BE NUMBER ONE นเ้ี ป็นกจิ กรรมทสี่ อนใหฉ้ นั ได้รวู้ ่า ทุกคนสามารถเป็นหนึ่งโดยไมพ่ ง่ึ ยาเสพตดิ และท�ำได้ผลจริงๆ ด้วย 18เรื่องดีดี ปี 173 TO BE NUMBER ONE

เด็กชายปยิ ผู้เะขพยี นงษ์ แผน่ ผา โรงเรยี นบา้ นทา่ พระตระกาศ จงั หวดั ศรสี ะเกษ ครอบครวั ของฉนั ก็เหมือนครอบครวั คนอื่น แค่มีพีช่ ายเป็นเพศท่สี ามและพ่อของฉนั ก็รับไม่ได้ พ่ีฉันเคยบอกฉันว่าถ้าเราเป็นเพศท่ีสามขอให้เราเป็นคนดีก็พอแล้วก็ต้ังใจเรียน ช่วยงานพ่อแม่ แต่พีช่ ายคนทส่ี องของฉนั เขา เป็นคนที่ไม่ต้งั ใจเรียนคบเพอื่ นผดิ เพ่อื นของเขา ชวนพี่ชายของฉันไปท�ำสิ่งไม่ดีและชักชวนพ่ีชายไปยุ่งเก่ียวกับยาเสพติดแล้วตอนฉัน ยังเด็กอยู่ฉันคิดว่าพ่อและแม่ต้องเสียใจ และฉันคิดว่าฉันจะไม่เป็นแบบพ่ีคนท่ีสอง ฉันคิดว่าพี่คนทหี่ นงึ่ พอ่ แม่ต้องภูมใิ จ และมาถึงตวั ฉันๆ ก็เป็นเพศทส่ี ามฉันก็ตอ้ งทำ� งานชว่ ยแม่ ฉันคิดว่าฉันต้องไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดเพราะฉันคิดว่าพ่อแม่ต้องเสียใจขนาดไหน พ่อแม่ต้องหาเงินมาเลี้ยงฉันแล้วฉันก็จะท�ำตามฝันที่ฉันอยากเป็น แล้วฉันก็ต้องท�ำงาน หาเงินเองเพอื่ ใชใ้ นชีวติ ประจ�ำวันของฉัน และอีกส่วนหน่ึงก็จะให้แมเ่ กบ็ ไว้ เพราะฉนั คิดวา่ ยาเสพติดเป็นโทษต่อสังคมไทย เวลาว่างฉันก็จะหากิจกรรมท�ำโดยการเล่นกีฬา และก็จะ รอ้ งเพลงเตน้ ร�ำอยู่คนเดียวส่วนมาก ฉันกต็ อ้ งเรียนใหจ้ บและกท็ ำ� งานบ้านทำ� ความสะอาดบ้าน แล้วฉันเป็นเพศที่สามมักจะถูกเพ่ือนแกล้งอยู่เสมอ ฉันคิดว่าเพศที่สามก็มีความรู้สึก เหมือนกับคนอ่ืน ถึงฉันจะเป็นแบบน้ีฉันก็ภูมิใจในสิ่งท่ีตัวเองเป็น และฉันก็ต้องท�ำความดี และมีหน้าท่ีต้องท�ำอะไรบ้าง ต้องท�ำให้ส�ำเร็จเพราะว่าต้องท�ำให้พ่อแม่ภูมิใจในส่ิงท่ีเรา เป็นและมีอยู่ การท่ีเราเป็นเพศที่สามเราอาจท�ำให้ทุกคนย้ิมได้เพราะเราจะไม่ท�ำให้คนท่ี เรารักเสียใจ เพราะเราไม่ยุ่งเก่ียวกับยาเสพติด ฉันอยากให้พี่ชายของฉันเลิกยาเสพติด เพราะฉันกลัวท่ีจะไม่มีพ่ีชายอีกคน ฉันคิดว่ายาเสพติดมีอาการไม่เหมือนกัน แล้วฉัน ก็ท�ำได้เพียงบอกให้พี่หยุดท�ำ แต่พ่ีก็ไม่หยุดเพราะพ่ีติดเพื่อนมาก ฉันว่าพี่ชายคนท่ีหนึ่ง สอนฉันให้เป็นคนดีต่อสังคมที่มีแต่ความดี และฉันคิดว่าการท�ำกิจกรรมในชุมชนของ ตัวเองอาจทำ� ให้ชมุ ชนดขี นึ้ การท�ำกิจกรรมกลางแจ้ง เชน่ เล่นกีฬา และการรอ้ งเล่นเต้นร�ำ อาจทำ� ใหต้ ัวเองดีขึ้นและชักชวนคนในชุมชนหนั มาทำ� กิจกรรมกับฉนั และเปน็ การสง่ เสริม ให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง แล้วไม่มีโรคภัยไข้เจ็บและสร้างมาตรการการป้องกันแก้ไข การติดยาเสพติดของคนในชุมชนอีกด้วย การที่เพศที่สามอย่างฉันจะให้ชุมชนของฉัน รณรงค์ต่อต้านยาเสพติด ให้กับวัยรุ่นท่ีติดยาเสพติด ฉันคิดว่าการที่เราช่วยกันรณรงค์ ท�ำใหเ้ กดิ การเปล่ียนแปลงของชุมชนของฉันและจะไมม่ คี นติดยาเสพติด ฉันจะต้องทำ� ใหด้ ี 18174 เรือ่ งดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 174

ที่สุดเท่าที่ฉันจะท�ำได้ เพราะเราทุกคนไม่เหมือนกันและอยากให้ทุกคนเข้าใจในเพศที่สาม สว่ นตวั ฉันคิดว่าต้องทำ� ความเข้าใจกับทุกคน เราสามารถจะท�ำอะไรกไ็ ด้ แตต่ อ้ งคิดก่อนท�ำ เหมือนพ่ีท้ังสองคนของฉันครอบครัวจะต้องท�ำงานเพ่ือหาเล้ียงชีพ ครอบครัวอันเป็นที่รัก ของฉัน ฉันต้องท�ำตามท่ีพ่อแม่คอยบอกคอยสอนรวมท้ังคุณครูของฉัน ฉันชอบการ ไปโรงเรียนมากเพราะโรงเรียนสอนหลายๆ อย่างกบั ฉนั แลว้ ฉันมีเพ่ือนทรี่ กั ของฉัน ฉนั ตอ้ ง ขยันท�ำงานทำ� การบ้านและช่วยพ่อแม่ทำ� งานต่างๆ ฉันขอบคณุ พ่ชี ายคนที่หนง่ึ ของฉนั มาก เพราะพ่ีได้สอนการเป็นเพศท่ีสาม และอะไรก็ตามถ้าเรามีความอดทนและขยันแล้ว ท�ำอะไรกจ็ ะส�ำเรจ็ ฉันจงึ บอกกับตวั เองว่าจะท�ำอะไรก็ตามใหค้ ิดกอ่ นท�ำ และถ้าผิดพลาด ก็ต้องรู้จักแก้ไขและสู้เพื่อคนที่เรารัก เราอาจจะท�ำไม่ส�ำเร็จเราก็ต้องบอกกับตนเองว่า ต้องท�ำความเข้าใจกับงานมากขึน้ และเชือ่ วา่ สักวนั มันต้องส�ำเร็จและท�ำใหพ้ อ่ กับแมภ่ ูมิใจ 18เรือ่ งดดี ี ปี 175 TO BE NUMBER ONE

นางสาวกมลวผรู้เขรียณน ภิบาลจอมมี โรงเรยี นสตรสี ิริเกศ จังหวดั ศรีสะเกษ ข้าพเจ้าเป็นเยาวชนคนหน่ึง ท่ีศึกษาในโรงเรียนประจ�ำจังหวัดศรีสะเกษ และเมื่อต้นปที ี่แล้วมีคณุ ครูทา่ นหนึ่งเรียกข้าพเจา้ เข้าพบ ในเร่อื งของการประกวด TO BE NUMBER ONE IDOL SISAKET ข้าพเจา้ ไดด้ �ำรงตำ� แหนง่ TO BE NUMBER ONE IDOL เปน็ ระยะเวลา 1 ปี ขา้ พเจ้ามีความสขุ มาก ตลอดระยะเวลาท่ไี ดด้ �ำรงตำ� แหน่งนี้ ขา้ พเจา้ ได้ พัฒนาบุคลิกภาพ ได้เรยี นการรอ้ ง การเตน้ รวมถงึ เรียนการเป็นแบบอย่างท่ีดี ในช่วงแรก ข้าพเจ้ารู้สึกเครียดและกังวลมากเก่ียวกับคลาสของการเต้น และแอบร้องไห้บ่อยๆ นั้น เป็นอีกสาเหตุหน่ึงที่ท�ำให้ข้าพเจ้าต้องฝึกฝนตัวเองให้ดีข้ึน ข้าพเจ้าได้ท�ำกิจกรรมมากมาย เชน่ เข้าค่าย TO BE NUMBER ONE CAMP 22 โดยมแี มๆ่ พ่ีๆ จากส�ำนกั งานสาธารณสุข จังหวัดศรีสะเกษเป็นผู้ไปส่ง ณ เดอะไพน์ รีสอร์ท ข้าพเจ้าได้เรียนว่ายน้�ำ การเดินแบบ การแสดง การร้อง การเต้น และวิชาท่ีข้าพเจ้าชอบมาก คือการเรียนภาษา ข้าพเจ้ารู้สึก ตนื้ ตนั ใจอยา่ งมาก เพราะวันสดุ ท้ายของการจบคา่ ย ข้าพเจ้าจะได้แสดงตอ่ หน้าพระพกั ตร์ ของทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี และได้รับเกียรติบัตร จากพระองค์ด้วย ข้าพเจ้าน�้ำตาไหลด้วยความปลื้มปิติอย่างมาก นอกจากน้ีข้าพเจ้า และ TO BE NUMBER ONE IDOL ไดม้ โี อกาสดีๆ ท่ีได้มคี อนเสิร์ตเปน็ ของตัวเองครั้งแรก และไม่เคยคิดว่าจะได้รับโอกาสดีๆ แบบนี้ ไดแ้ สดงโชว์ให้กับพ่อแม่พ่นี ้องชาวจังหวัดศรสี ะเกษ ข้าพเจ้าได้เข้าร่วมงานต่างๆ มากมายเพื่อจุดประสงค์หลักคือ การต่อต้านยาเสพติด การพัฒนาบคุ คล มีความเป็นอยู่ที่ดี โครงการ TO BE NUMBER ONE ได้สอนข้าพเจ้าร้จู กั กบั หลายอยา่ ง ทงั้ รอยย้มิ มิตรภาพ และน้ำ� ตาแหง่ ทกั ษะการแก้ปญั หาต่างๆ และสิ่งส�ำคัญทสี่ ดุ คือประสบการณ์ที่หาไม่ได้จากท่ีไหน มีน้องๆ จ�ำนวนมากท่ีได้ทักมาพูดคุยกับข้าพเจ้า ไม่ว่าจะเป็นการคุยตัวต่อตัว และพูดคุยผ่านทางโซเชียลว่า “อยากเป็นแบบพี่และอยาก เปน็ แบบอย่างกบั คนอื่นๆ” นัน้ หมายความวา่ TO BE NUMBER ONE IDOL ของขา้ พเจา้ ส�ำเร็จอีกขั้น ข้าพเจ้ารู้สึกดีใจมากค่ะ และตระหนักเสมอว่าต้องพัฒนาตัวเองต่อไปเร่ือยๆ ขา้ พเจา้ ชอบคำ� สอนของครูท่านหน่ึงว่า “จงทำ� ตัวเป็นนำ้� ไมเ่ ต็มแกว้ พร้อมเตมิ ตลอดเวลา” ส�ำหรบั การแบ่งเวลาเรียนกับเวลากิจกรรมของขา้ พเจา้ ทกุ ครงั้ ท่ีมกี จิ กรรมซ้อมดกึ บา้ ง 18176 เร่ืองดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 176

ข้าพเจ้าจะเอาสมุด หนังสือไปอ่านด้วย เพื่อนข้าพเจ้าถามว่าเหนื่อยบ้างม้ัย ข้าพเจ้า ตอบเต็มค�ำเลยวา่ ไม่ ไมเ่ หนือ่ ยเลยสักนดิ ถ้าเทียบกับการทุ่มเทพระวรกาย ทุ่มเทการทรงงาน เสียสละเวลาอันมีค่าของทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ตอนนีข้ ้าพเจา้ ใกลจ้ ะหมดวาระ การเปน็ เยาวชนตน้ แบบเกง่ และดี TO BE NUMBER ONE IDOL แต่ข้าพเจ้าน�ำทุกอย่างที่ได้จากโครงการ TO BE NUMBER ONE มาใช้และจะเป็น แบบอย่างท่ีดีกับเยาวชน โครงการ TO BE NUMBER ONE จะด�ำรงอยู่ในสายเลือด ของข้าพเจ้า ตลอดไป ข้าพเจ้าอยากขอบคุณ ผู้ใหญ่ใจดี แม่ๆ พ่ีๆ จากส�ำนักงานสาธารณสุขจังหวัด ศรีสะเกษ และคุณครูทุกท่านค่ะ ทุกท่านดูแลข้าพเจ้าดีมาก เป็นก�ำลังใจให้ข้าพเจ้าและ ทสี่ ำ� คัญข้าพเจา้ ขอบคณุ ครอบครัวมาก ขอบคุณครอบครัว TO BE NUMBER ONE 18เร่ืองดีดี ปี 177 TO BE NUMBER ONE

นายวนั ผชเู้ ขัยยี นละนิโส โรงเรยี นปรางค์กู่ จังหวัดศรสี ะเกษ TO BE NUMBER ONE เป็นหน่งึ โดยไม่พงึ่ ยาเสพตดิ สำ� หรบั ตัวผมคือการได้เปน็ ส่วนหนึ่งของการได้ช่วยเหลือ และเป็นแกนน�ำเพ่ือน�ำพาเยาวชนให้ใช้เวลาว่างให้เกิด ประโยชนส์ ูงสดุ และกลมุ่ เยาวชนทหี่ ลงผิดใหก้ ลับมาในทางที่ถูกตอ้ ง มีอนาคตท่ีดเี พื่อชีวิต ของเขาและให้เปน็ คนทีด่ ี อยใู่ นสังคมประเทศ สวัสดีครับ ปีน้ีผมจบช้ัน ม.6 ก�ำลังเตรียมตัวเข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษา ผมเลยอยากจะมาเล่า เรื่องราวส่ิงดีๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาท่ีเข้าร่วมชมรม TO BE NUMBER ONE เร่ิมจากท่ีทางโรงเรียนได้มีการจัดกิจกรรมเพ่ือคัดเลือกตัวแทน ของโรงเรียนและระดับอ�ำเภอในการเป็น TO BE NUMBER ONE IDOL เข้าแข่งขันต่อ ในระดบั จังหวัด ตวั ผมเองครบั กเ็ ป็นเด็กท่ีคอ่ นข้างไม่คอ่ ยกลา้ แสดงออกเท่าไหร่ แตค่ ณุ ครู ที่โรงเรียนกลับมองว่าตัวผมเองสามารถท่ีจะเป็นเยาวชนต้นแบบได้ ตอนน้ันอายุ 17 ปี กำ� ลงั ขนึ้ ช้นั ม.5 กถ็ อื วา่ โตแลว้ แตก่ ็ยงั ไมร่ ู้และทราบวา่ กจิ กรรมน้มี เี รือ่ งราวอย่างไร จนได้ เขา้ ศึกษาและติดตามขา่ วสารเกีย่ วกบั ชมรม TO BE NUMBER ONE ตลอดมา ก็เลยชวน เพอ่ื นเข้าร่วมชมรมเพือ่ ท�ำการแข่งขันกจิ กรรมน้ี ผมซ้อมอย่นู านครบั ทั้งรอ้ งเพลง ทงั้ เต้น ตอนแรกก็ค่อนข้างยากครับ เพราะไม่ค่อยกล้าเต้นและร้องเพลงค่อนข้างไปทางเพ้ียน เลยทีเดียวครับ จนถึงวันแข่งขันทุกอย่างท�ำด้วยความเต็มท่ีและเต็มใจสุดความสามารถ เอาชนะใจตัวเอง ผลออกมาสรุปได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนเพื่อเข้าสู่การแข่งขันในระดับ จังหวดั ต่อไป ทางคณุ ครแู ละโรงพยาบาลปรางคก์ ู่ ก็มีการเตรียมความพรอ้ มท่ดี ีมากในการ ฝึกซ้อมเพื่อเข้าแข่งขันต่อ ไม่ว่าจะเป็นการจัดหาสถานที่ท่ีดีเพ่ือทำ� การซ้อมร้อง ซ้อมเต้น และมีการปรับเปลี่ยนทัศนคติให้ไปในทางท่ีดีข้ึน ได้สอนให้ผมได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ และรู้จัก กับหลายส่ิงหลายอย่างท้ังรอยยิ้มแห่งมิตรภาพและคราบน้�ำตา ผมยอมรับเลยครับว่า กิจกรรมนี้ โครงการน้ีสามารถที่จะเปลี่ยนเด็กหนุ่มคนหน่ึงท่ีไม่กล้าแสดงออกให้กลายเป็น คนที่โตขึ้นในวันข้างหน้าท่ีพร้อมจะอยู่ในสังคมให้มีความสุข และสามารถใช้ชีวิตได้อย่าง ระมัดระวังเพ่ือท่ีจะได้มีความสุข ตอนนี้ไกล้ถึงวันแข่งขันที่ซ้อมค่อนข้างท่ีจะจริงจัง แต่ก็เป็นเรื่องปกติถ้าจะมีอุปสรรคเข้ามา ไม่ว่าจะเป็นงานที่โรงเรียน ในช่วงใกล้สอบและ กิจกรรมท่ีโรงเรียน แต่ทุกหน่วยงานที่เก่ียวข้องก็พยายามท่ีจะช่วยเหลือ เพ่ือให้ทุกอย่าง ออกมาได้อย่างดี และไม่กระทบ ถึงวันคัดเลือกตัวแทนก็ได้ไปคัดเลือกตามปกติ แอบตน่ื เต้นครับ เพราะว่าไมเ่ คยท�ำกจิ กรรมแบบน้ี แต่มเี พอื่ นมีนอ้ งๆ ทโี่ รงเรียนตามไป 18178 เร่ืองดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 178

เชียร์ติดขอบเวทีก็รู้สึกอุ่นใจ สรุปผลการคัดเลือกออกมาซึ่งไม่ได้ไปต่อ แต่คณะกรรมการ บอกว่า “ไม่ใช่เราไม่ดี แต่มีคนที่พร้อมกว่าเรา” ตอนน้ันแอบเสียใจที่ไม่ชนะการแข่งขัน และได้เป็นตัวแทนเข้าร่วมคัดเลือกต่อ แต่ก็ภูมิใจที่ตัวเองสามารถเอาชนะใจตัวเอง กล้าท่ีจะมาแข่งขันคัดเลือก บวกกับความอดทนและความพยายามอย่างเต็มที่ หลังจาก การคัดเลอื กตัวแทนของจงั หวัดซ่งึ ไม่ไดต้ �ำแหนง่ แตก่ ็ยังคงเปน็ TO BE NUMBER ONE IDOL ของโรงเรียนอยู่ ก็กลับมาท�ำหน้าท่ีของตัวเองต่อ ไม่ว่าจะเป็นการน�ำเสนอแนวคิดดีๆ การใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์สูงสุด การป้องกันตัวเองเพื่อที่จะได้ห่างไกลจากยาเสพติด ผ่านไป 1 ปกี บั การเป็นตวั แทนและทำ� หน้าท่ี ตอนนผ้ี มขึน้ ช้ัน ม.6 แล้วครบั ปีนต้ี ้องเป็นพ่ี ทชี่ ่วยคดั เลือกน้องๆ เพือ่ ที่เปน็ ตวั แทนท�ำหน้าทตี่ อ่ ไป ประกอบกับการเรียนท่ีค่อนข้างหนกั ก็ได้บอกและพูดกับตัวเองว่านี่เข้าปีท่ี 2 แล้วท่ีเข้าร่วมโครงการและกิจกรรมน้ี ก็อยากให้ นอ้ งๆ ได้ตำ� แหนง่ และได้เป็นตัวแทนในระดบั ที่สูงข้นึ ทางโรงเรียนได้จัดงบเพอื่ ทีจ่ ะคัดเลอื ก ตัวแทนเข้าแข่งขันในระดับจังหวัดเช่นเดิม แต่ปีน้ีมีน้องๆ สนใจเป็นจ�ำนวนมาก ท่ีสนใจ เข้าร่วมโครงการ การแข่งขันเป็นไปอย่างสนุกสนานพร้อมกับการคัดเลือกที่ค่อนข้างยาก ปีนที้ างโรงเรยี นส่งน้องๆ ทีผ่ า่ นการคดั เลือกหลายคน เพราะทางจงั หวัดให้มีการส่งตัวแทน ไดม้ ากข้นึ นอ้ งๆ ทไ่ี ด้เป็นตัวแทนตา่ งกม็ ีความฝันเป็นของตัวเอง ไม่วา่ จะอยากใช้พรสวรรค์ พร้อมกับพรแสวงที่มีในตัวออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์ประกอบกับการสร้างผลงาน หลังจากน้องๆ ได้ผ่านการคัดเลือกระดับอ�ำเภอและทางโรงเรียนมาแล้ว ก็มีการเตรียม ความพร้อมเพื่อที่จะเข้าแข่งขันเพ่ือคัดเลือกตัวแทน TO BE NUMBER ONE IDOL เป็นหน่ึงโดยไม่พ่ึงยาเสพติด ในช่วงซ้อมก็เห็นถึงความต้ังใจท่ีพ่ีๆ บอกและคุณครูสอน อย่างเต็มที่ มีการแลกเปลี่ยนความคิดว่าในแต่ละช่วง วัยรุ่นมีการเปล่ียนแปลงและ มีค่านิยมที่เปล่ียนไปอย่างไร สรุปในการแข่งขันคัดเลือกตัวแทนระดับจังหวัดในปีน้ี น้องๆ ของเราก็ได้เป็นตัวแทน 2 คน เพ่ือท่ีจะเข้าแข่งขันต่อในระดับภูมิภาค ไม่ว่าผล การแขง่ ขันจะเป็นอย่างไร ความดี ความสามารถ ประสบการณท์ ่ีเราไดล้ งมอื ทำ� กต็ ดิ ตัวเรา ไปตลอดชีวิต ขอบคุณโครงการและกิจกรรมดีๆ ท่ีช่วยผลักดันเยาวชนให้มีชีวิตและ ทศั นคตทิ ีด่ ขี ้นึ อย่างมาก ในระยะเวลา 2 ปที ่ีเข้ารว่ มโครงการ TO BE NUMBER ONE นบั วา่ เป็นช่วงชวี ิต หนึ่งที่มีคุณค่าเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นการได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ท่ีเกิดข้ึน ได้เรียนรู้ การท�ำงานซึ่งท�ำให้เรามีประสบการณ์ที่ดี ที่สามารถน�ำไปปรับใช้และปรับเปล่ียนการใช้ ชีวิตในอนาคตที่ดีข้ึน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ต�ำแหน่งท่ีย่ิงใหญ่มา แต่เราได้ความภาคภูมิใจ ทค่ี ร้งั หนง่ึ ในชีวิตไดท้ �ำหน้าท่ีเป็นตวั แทน TO BE NUMBER ONE IDOL เยาวชนต้นแบบ ให้กับน้องๆ หลายคน ได้แลกเปลี่ยนการใช้ชีวิตและการใช้เวลาว่างให้ไปในทางท่ีถูกและ เกิดประโยชน์สูงสุด และภูมิใจท่ีได้เป็นหนึ่งในครอบครัว TO BE NUMBER ONE ของชาวจงั หวัดศรสี ะเกษ 18เร่ืองดีดี ปี 179 TO BE NUMBER ONE

นางสาวถิรผู้เพขียรนแกว้ วงษา โรงเรยี นไพรบงึ วิทยาคม จงั หวัดศรสี ะเกษ “รา้ ยกวา่ ไวรัสโคโรนาซะอกี ...” ทุกวันนหี้ ลายๆ คนคงคุ้นชนิ กบั การพกแมสหรอื หน้ากากอนามัยติดตัวเวลาออกจากบ้าน รวมไปถึงเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิตประจ�ำวัน ไปแบบหน้ามือหลังมือเลยทีเดียว ทั้งน้ี ก็เพ่ือความปลอดภัยของตัวเราครอบครัว หรือคนท่ีเรารัก ในการป้องกันเชื้อร้ายยุค ปี 2019 ที่ก�ำลังระบาดท่ัวโลกอยู่ในขณะนี้ หากใครไม่รู้จักถือว่าเชยไปค่ะ จ�ำได้ โควิด 19 ได้เข้าสู่ประเทศไทยเมื่อต้นเดือนมีนาคม ซ่ึงกระทบต่อการด�ำเนินชีวิตของคนไทยเป็นอย่างมาก ทุกส่ิงทุกอย่างหยุดชะงัก ปิดบริการช่วั คราว หรือปิดกจิ การถาวรเลยก็มี โชคดีท่ีโรงเรยี นสอบปลายภาคเสร็จส้นิ พอดี จากวันน้ันถึงวันนี้ ระยะเวลาล่วงเลยมาเกือบ 4 เดือนแล้ว สถานการณ์เร่ิมคลี่คลายไป ในทางท่ีดีขึ้น จนท�ำให้โรงเรียนสามารถเปิดเรียนตามปกติได้ ถึงแม้จะไม่เต็มรูปแบบ ยุ่งยากตามแบบวถิ ีชวี ติ ใหม่ NEW NORMAL กต็ ามที อย่างน้อยดฉิ ันก็ได้เจอเพือ่ นๆ ในชมรม TO BE NUMBER ONE P.B.K. อกี คร้ัง เนอื่ งจากคุณครสู ง่ ขอ้ ความบอกทุกคนในกลมุ่ ว่า จะมีการอบรมเชิงปฏิบัติการเปิดพื้นท่ีเชิงบวกให้กับเยาวชน TO BE NUMBER ONE ทโ่ี รงแรมพรหมพมิ าน ในตัวเมอื งศรสี ะเกษ เมื่อวันที่ 16 - 19 มิถนุ ายน ทผี่ า่ นมา บอกไดเ้ ลย ว่าเหน่ือย แต่สนุกมากๆ เพราะได้เต้นท้ังวัน ถือว่าเป็นกิจกรรมที่มีประโยชน์ต่อเยาวชน มากมาย ไดใ้ ช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ ไดเ้ พอ่ื นใหม่ ไดอ้ อกกำ� ลงั กายเข้าใจหลักการของ การเตน้ มากขน้ึ อยากใหเ้ พื่อนๆ ทมี DANCE ท่ีโรงเรยี นมากนั เยอะๆ ปีน้ีคงเป็นปสี ดุ ท้าย แลว้ สินะที่จะได้ท�ำกิจกรรมในชมรมรว่ มกับน้องๆ เพราะปีน้ี ดิฉนั เป็นพใี่ หญส่ ดุ แล้วค่ะ ย้อนเวลากลับไปตอนที่สมัครเข้าชมรมฯ ใหมๆ่ ยอมรับว่าไปตามเพอ่ื น แต่พอได้ เข้าไปร่วมกิจกรรมกับเพ่ือนๆ ตามแนวทางที่คุณครูชี้แนะ ตามหลักการบริหารงาน ของชมรมในรูปแบบ 3 ก 3 ย แล้ว รู้สึกว่าคนไทยโชคดีมากท่ีทูลกระหม่อมหญิง อุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ท่านทรงมีพระด�ำรัสให้จัดท�ำโครงการน้ีขึ้น เพื่อรณรงค์ป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด มีการติดตามงาน มีการประกวดกิจกรรม ต่างๆ มากมาย ให้เยาวชนเป็นคนเก่งและดี ท่ีส�ำคัญใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ ไม่ไป ข้องแวะหรือยุ่งเก่ียวกับยาเสพติด ซึ่งถือว่าเป็นมหันตภัยร้ายท่ีเป็นบ่อนท�ำลายชาติไทย ก็ว่าได้ ยาเสพตดิ กอ่ ให้เกิดผลเสียต่อผู้เสพโดยตรงและสง่ ผลกระทบต่อครอบครวั ผูใ้ กล้ชดิ และประเทศชาติอย่างมากมาย กล่าวคือ มีผลต่อผู้เสพยาเสพติดท�ำให้สุขภาพของ ผู้เสพติดเส่ือมโทรมอย่างรวดเร็ว ความต้านทานโรคน้อยกว่าปกติท�ำให้ติดเช้ือได้ง่าย ส่วนมากมกั จะเปน็ โรคผิวหนงั โรคทางเดินอาหาร วณั โรค อารมณ์แปรปรวนง่าย ซมึ เศร้า 18180 เรอ่ื งดดี ี ปี TO BE NUMBER ONE 180

วิตกกังวล บุคลิกภาพสูญเสีย นอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อครอบครัว ผู้ติดยาจะขาด ความรับผดิ ชอบตอ่ ครอบครวั ไม่หว่ งใยดแู ลครอบครัว เป็นภาระของครอบครวั ท�ำใหค้ รอบครวั แตกแยก ขาดความอบอนุ่ และอาจจะเปน็ ตวั อยา่ งหรอื เป็นสาเหตุท�ำใหส้ มาชกิ ในครอบครวั หันไปเสพยาเสพติดได้ ที่ส�ำคัญยังมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจและสังคม การที่มียาเสพติด แพร่ระบาดในประเทศ ท�ำให้รัฐเองก็ต้องสูญเสียงบประมาณและเจ้าหน้าท่ีจ�ำนวนมากใน การป้องกันและปราบปรามยาเสพติด และตัวผู้เสพล้วนแล้วแต่มีพฤติกรรมท่ีก่อให้เกิด ปัญหาสังคม การก่ออาชญากรรม ลักเล็กขโมยน้อย หรือท�ำให้เกิดอุบัติเหตุต่างๆ ซึ่งผล ของปัญหาเหล่าน้ี อาจมีความรุนแรงจนน�ำไปสู่ปัญหาเกี่ยวกับความมั่นคงของชาติได้ ปัญหายาเสพตดิ เป็นปัญหาใหญ่ทเ่ี กดิ จากหลายสาเหตดุ ว้ ยกัน การแก้ไขปัญหาจงึ ควรตอ้ ง ด�ำเนนิ การพร้อมๆ กันหลายๆ วธิ ี เชน่ การป้องกัน การสร้างภมู คิ ุม้ กนั ทางปญั ญา การสง่ เสรมิ สถาบันครอบครัว และควรสนับสนุนให้สมาชิกในครอบครัวหันไปสนใจในเรื่องกีฬา และออกก�ำลังกายในยามว่าง ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ จะได้มีสุขภาพดี อารมณ์แจ่มใส และไมไ่ ปสนใจกับยาเสพตดิ น่ันเอง ซงึ่ เป็นหลักการของโครงการ TO BE NUMBER ONE ท่ีก�ำลังด�ำเนินการกับกลุ่มเยาวชนอยู่ในขณะน้ี จากผลที่คนไทยร่วมมือร่วมใจ ท�ำให้ไวรัส โคโรนา หรือ โควิด-19 ใกล้หมดไปจากประเทศไทยแล้ว ภายในระยะเวลาสั้นๆ เพียง 4 เดือนเท่าน้นั ดิฉันคิดวา่ พลังคนไทยน้ันยง่ิ ใหญเ่ สมอ แตม่ สี ่งิ หนึง่ ทไี่ ม่หมดไปจาก ประเทศไทยสักที ถอื ว่าเปน็ ภยั ร้ายที่ระบาดอยู่ในประเทศไทย รา้ ยกวา่ ไวรสั โคโรนาก็วา่ ได้ ดิฉันก�ำลังหมายถึง “ยาบ้า”หรือยาเสพติด ซ่ึงนับวันยิ่งแพร่ระบาดไปสู่คนทุกเพศทุกวัย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กลุ่มเยาวชนซึ่งเป็นอนาคตของชาติ เห็นข่าวเด็กเยาวชนถูกจับกุม ก่อปัญหาอาชญากรรม ตกเป็นทาสของยาเสพติดแล้ว ดิฉันไม่สบายใจมาก ถึงเวลาแล้ว หรือยัง ทเี่ ราคนไทยทุกคนตอ้ งรว่ มด้วยช่วยกัน ลองมองยอ้ นกลบั ไปดูวา่ สถาบนั ตา่ งๆ ใน สังคมไทย โดยเฉพาะสถาบันทางสังคมในระดบั รากหญา้ ได้แก่ สถาบันครอบครัว สถาบนั ชุมชน สถาบนั โรงเรยี น สถาบนั ศาสนา ไดท้ ำ� บทบาทหน้าทขี่ องตน ครบถ้วนสมบูรณแ์ ลว้ หรือยัง หากยังไม่ท�ำ จงเริ่มต้นท�ำบทบาทหน้าท่ีตั้งแต่วันน้ี เม่ือสถาบันครอบครัว ชุมชน โรงเรียน ศาสนา ต่างท�ำหน้าที่บทบาทของตนอย่างครบถ้วนสมบูรณ์แข็งแรง และเม่ือ ชุมชนหลายๆ ชุมชน มีความเข้มแข็ง เวลานั้นแหละสังคมไทยจึงจะปลอดจากยาเสพติด ปญั หายาเสพตดิ เป็นปัญหาระดับชาติ ดังนั้น การปอ้ งกนั และแก้ไขปญั หายาเสพติดจงึ มใิ ช่ หน้าท่ีของใครคนใดคนหนึ่ง หรือองค์กรใดองค์กรหน่ึงแต่หากเป็นหน้าท่ีของทุกคนในชาติ ที่จะต้องร่วมมือ ร่วมใจกันป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด โดยมีเป้าหมายร่วมกัน คือ การขจัดยาเสพติดให้หมดไปจากแผ่นดินไทยก่อนที่ชาติไทยจะตกเป็นทาสของ “ยาเสพตดิ ” 1 ปที ีเ่ หลือน้ี ดฉิ ันและชมรม TO BE NUMBER ONE P.B.K โรงเรียนไพรบงึ วิทยาคม จะขอเป็นส่วนหนึ่งในการท�ำงานเพื่อร่วมรณรงค์และต่อต้านกับยาเสพติด ให้เพ่อื นๆ รวมถงึ เยาวชนไทย เป็นหนึง่ โดยไม่พง่ึ ยาเสพตดิ ” ส้ไู ปดว้ ยกนั นะคะ 18เรอ่ื งดีดี ปี 181 TO BE NUMBER ONE

นางสาวธผนเู้ ขัตียนฐา คูณชัย โรงเรียนบ้านข้เี หล็ก จังหวัดศรสี ะเกษ เม่อื กอ่ นสภาพแวดลอ้ มในชุมชนของฉันเตม็ ไปดว้ ยอบายมขุ การสูบบหุ รี่ ด่ืมสุรา คนในชุมชนถือเร่ืองเหล่านี้เป็นเรื่องปกติจนเหมือนกลายเป็นส่วนหนึ่งในการด�ำเนินชีวิต ล้วนเป็นบ่อเกิดท่ีให้ยาเสพติดเข้ามาในชุมชน เช่น การทะเลาะวิวาท การลักขโมย และครอบครัวแตกแยก ผู้น�ำชุมชนเล็งเห็นปัญหาท่ีเกิดขึ้นจึงร่วมมือกับชาวบ้าน และเยาวชนในชุมชน ช่วยกันแก้ไขปัญหาและป้องกันยาเสพติดโดยน้อมน�ำโครงการ TO BE NUMBER ONE ในทูลกระหมอ่ มหญงิ อบุ ลรัตนราชกัญญา สริ วิ ัฒนาพรรณวดี มา แก้ไขปัญหายาเสพตดิ ในชมุ ชนของเรา ฉันรู้จักกับโครงการ TO BE NUMBER ONE จากการท่ีได้ไปร่วมกิจกรรม การประกวดชมรม TO BE NUMBER ONE ในชุมชน ท่ีจงั หวดั ขอนแกน่ น่ันเปน็ ก้าวแรก ท่ีท�ำให้ฉันได้รู้จักกับโครงการ TO BE NUMBER ONE ต่อมาฉันได้เข้าชมรม TO BE NUMBER ONE ของชุมชน ปีแรกที่ฉันเข้าชมรมฉันไม่ค่อยกล้าที่จะแสดงออก แต่ตอนน้ีฉันกล้าคิดกล้าแสดงออกมากขึ้นแถมยังได้เป็นถึงคณะกรรมการของชมรม เป็นรุ่นพ่ีท่ีเป็นตัวอย่างให้รุ่นน้อง ฉันได้เรียนรู้และได้ประสบการณ์มากมายจากการเข้ามา เป็นสมาชกิ ของชมรม TO BE NUMBER ONE และความภาคภมู ิใจท่ีฉนั และชมรมภมู ิใจ คอื การท่ีชมรมของเราไดเ้ ปน็ ตวั แทนของจงั หวดั ไปประกวดชมรม TO BE NUMBER ONE ระดับภาค แต่ที่สุดแห่งความภาคภูมิใจคือเราได้เป็นตัวแทนไปประกวดชมรม TO BE NUMBER ONE ระดับประเทศถึง 2 ปี คือปี 2561 - 2562 และปี 2563 เป็นปีที่ 3 ท่ีเราได้เป็นตัวแทนไปประกวดชมรม TO BE NUMBER ONE ระดับประเทศ รางวัลและความภาคภูมิใจเหล่านเี้ ป็นแรงผลักดันที่จะท�ำให้ชมรมของเราเติบโตไปข้างหน้า หลังจากชุมชนมีชมรม TO BE NUMBER ONE มาเป็นแนวทางในการแก้ไขปัญหา และปอ้ งกันยาเสพติด เยาวชนในชุมชนไมไ่ ปยุง่ เกีย่ วกับยาเสพติดจงึ ท�ำใหช้ มุ ชนของเราไม่มี ผู้เสพสารเสพติด และฉันขอต้ังปณิธานว่าจะสานต่อพระปณิธานของทูลกระหม่อมหญิง อุบลรัตนราชกญั ญา สิรวิ ฒั นาพรรณวดี ผเู้ ปน็ องคป์ ระธานโครงการ TO BE NUMBER ONE เพ่อื ป้องกนั ยาเสพตดิ พัฒนาสังคมและประเทศชาติต่อไป 18182 เรอ่ื งดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 182

นางสาวอรปผูเ้รขียยี นา จนั ทร์เทศ วิทยาลัยเทคนคิ ศรสี ะเกษ จังหวดั ศรสี ะเกษ เรื่องเลา่ ดีๆ ของฉันเกี่ยวกับ TO BE NUMBER ONE มีหลายอยา่ งมากคะ อย่างแรก ขอชื่นชมเก่ียวกับโครงการนี้ก่อนคะ โครงการนี้เป็นโครงการรณรงค์ป้องกันและแก้ไข ปัญหายาเสพติด ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ทรงเป็น องค์ประธานโครงการรณรงค์ป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด เร่ืองเล่าของฉันเกี่ยวกับ TO BE NUMBER ONE ฉนั รู้จักโครงการนี้คร้ังแรกจากในขา่ วโทรทศั น์ ตอนฉนั ดูทวี คี ร้ังแรก เก่ียวกับข่าวน้ีฉันก็แอบคิดสงสัยว่า ? ตอนแรกๆ ฉันก็คิดแบบน้ี และไม่สนใจอะไรเท่าไร แล้วท�ำแล้วได้ความรู้อะไรพอมาเห็นอีกท่ีโครงการน้ีก็ได้เห็นผ่านตาบ่อยๆ จนฉันรู้ว่าเป็น โครงการ TO BE NUMBER ONE แน่นอน จงึ ทำ� ให้ฉันรวู้ ่าโครงการนี้ชว่ ยรณรงค์ป้องกนั และแกไ้ ขปญั หายาเสพติด เป็นโครงการที่เปลย่ี นจากเดก็ ไม่ร้อู ะไรไม่สนใจ เปล่ียนจากเด็ก ทเ่ี กเร เปลี่ยนจากเด็กที่ติดยาเสพตดิ เชน่ บหุ ร่ี สรุ า เปน็ ต้น ใหก้ ลายเป็นคนดี มนี �้ำใจ จิตใจ เอื้อเฟื้อเผ่ือแผ่ รู้จักแบ่งปันและช่วยเหลือคนอ่ืน ตอนแรกฉันคิดว่าโครงการจะมีแค่น้ี แค่อบรมจากเด็กๆ ที่เป็นคนไม่ดีกลายเป็นคนดี แต่พอวันหน่ึงรายการในโทรทัศน์ ได้มี การถา่ ยทอดสด กับ TO BE NUMBER ONE ครงั้ น้ีกเ็ กยี่ วกบั การป้องกนั จากสารเสพตดิ เหมือนเดิมแน่นอนว่าจุดประสงค์ของโครงการน้ีคือเพ่ือการรณรงค์ปลุกจิตส�ำนึกและสร้าง กระแสนิยมเอื้อต่อการป้องกัน และแก้ไขยาเสพติด เพื่อสร้างภูมคุ้มกันด้านจิตใจให้แก่ ประชาชน เพื่อสร้างและพัฒนาเครือข่าย เก่ียวกับปัญหายาเสพติด แต่พอลองต้ังใจดูข่าว โครงการนี้จริงๆ เลยรู้ว่าโครงการน้ีอยากให้ทุกคนกล้าแสดงออกมา ไม่ว่าจะเป็นการเต้น การร้องหรืออื่นๆ ทุกคนสามารถแสดงมันออกมาได้ ถ้าจ�ำไม่ผิดโครงการนี้ ชื่อโครงการว่า โครงการเยาวชนต้นแบบเก่งและดี TO BE NUMBER ONE ฉันว่าโครงการนี้คิดดี ท�ำให้อยาก จะแสดงออกมาได้อย่าง ร่าเริง และสร้างสรรค์ และเพ่ือให้เหล่าสมาชิก จากเครือข่ายทั่วประเทศ ได้ร่วมภาคภูมิใจ กับผลงานและความส�ำเร็จของโครงการ ตลอดจนรว่ มรบั รู้และเข้าถงึ กิจกรรม มีมาอย่างยาวนาน TO BE NUMBER ONE CAMP รุ่นที่10 ซง่ึ ฉันมีความภาคภูมใิ จอยา่ งไม่ลืมแน่นอน เพราะการเข้าค่ายในครั้งนี้ท�ำให้ฉันได้ค้นพบว่าตัวเองมีความสามารถในการพูดและมี ความกล้าแสดงออก เพยี งแค่เม่อื กอ่ นไมก่ ล้าน�ำความสามารถ เหลา่ นนั้ ออกมาใช้เทา่ น้นั เอง 18เรื่องดดี ี ปี 183 TO BE NUMBER ONE

นับตั้งแต่วันน้ีไป ฉันสามารถค้นพบความสามารถของตัวเอง ฉันสัญญาว่าฉันจะน�ำความ สามารถเหล่านนั้ ออกมาใชใ้ ห้เกดิ ประโยชนต์ ่อตนเอง และสงั คมแน่นอน จริงๆ แลว้ ฉันไม่ ได้คาดหวังอะไรจากโครงการนี้เลย และฉันก็ไม่คิดว่าโครงการนี้จะให้อะไรกับฉันมากมาย ขนาดน้ี ท�ำให้ฉนั ได้เรียนรูเ้ พอื่ น เรียนรู้คนรอบข้างเรยี นรู้การใชช้ ีวติ เรียนร้สู งั คมและเรียน รู้โลกใบน้ีว่ามันกว้างเกินกว่า ท่ีเราจะท�ำอะไรคนเดียวได้อย่างโครงการน้ีที่ท�ำให้ฉันได้มี ประสบการณใ์ ช้ชีวิตและมเี พ่ือนมากถึง 77 จังหวัดเลยทีเดยี ว อยา่ งไรก็ตาม ส่งิ ดๆี ต่างๆ ท่ี โครงการ TO BE NUMBER ONE ให้กบั เยาวชนทกุ คน เยาวชนเหล่าน้ันเปรยี บเสมือนดนิ เปน็ ส่วนหน่ึง ท�ำให้ต้นกล้างอกเงย ฉันม่ันใจว่าเยาวชนที่เข้าร่วมโครงการ TO BE NUMBER ONE ไม่เสียโอกาสแน่นอน แถมยังได้รับโอกาสดีๆ อกี มากมาย เมือ่ ก่อนฉันเคยคดิ วา่ การ ตั้งใจเรียน จะพาให้ฉันมีอนาคตท่ีดีน่ันมันก็จริงจากหลายๆ คน ท่ีเรียนเก่งๆ ถ้าถามว่า ท�ำงานโครงการ TO BE NUMBER ONE แล้วได้อะไรฉันตอบได้มากมายไม่ว่าจะเป็นได้ ครอบครวั ใหมท่ ี่แสนจะอบอ่นุ มพี ่อ แม่ พ่นี ้อง ที่รักใคร่กลมเกลียว ได้ทำ� ประโยชน์แกส่ ังคม ไดใ้ ชช้ ีวติ นกั เรยี นอยา่ งคุ้มคา่ ได้ท�ำกิจกรรมทีเ่ ปน็ ประโยชน์ตอ่ ผู้อนื่ ถงึ แมว้ า่ จะเปน็ บุคคล หลายคน หลายกล่มุ ไมเ่ ห็นดว้ ยก็ตามแต่พวกเราก็ไม่ท้อถอย หลายคนไม่สามารถทนแรง กดดันต่างๆ ได้ลาออกไป รุ่นพ่ีของฉันเคยบอกว่า คนท่ีสามารถทนแรงกดดันต่างๆ ได้ ก็ เหมอื นทองคำ� ทีถ่ ูกความรอ้ น เปลวไฟแผดเผา กจ็ ะเหลอื ทองแทเ้ ทา่ นนั้ นอกจากนนั้ แกน น�ำรุน่ พี่กเ็ คยบอกวา่ กจิ กรรม ทเ่ี ราท�ำนน้ั ท�ำให้เราได้ประสบการณ์ ได้ความรทู้ ี่ไมม่ ตี �ำรา เรียงความสิง่ ดีๆ TO BE NUMBER ONE บอกวา่ ท�ำกิจกรรมแล้วไมม่ ีเวลานน้ั ส�ำหรับฉัน กลับมีเวลาเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม ในวันเดียวปกติคนเรามีเวลา 24 ช่ัวโมงเท่ากัน การท�ำ กิจกรรมและแบ่งเวลาดูหนัง ท�ำการบ้าน ทุกอย่างใช้ชีวิตก็จะลงตัวไม่มีปัญหาหากบอก ว่าการท�ำกิจกรรมเป็นสิ่งที่ดี ต้องบอกว่าฉันนั้นโชคดี 2 เท่าเพราะกิจกรรมท่ีฉันเลือกท�ำ คอื กจิ กรรมโครงการ TO BE NUMBER ONE เป็นโครงการท่เี ปน็ ประโยชน์ใหแ้ กส่ ังคม ประเทศชาตมิ ากมาย ไดช้ ่วยเหลือผอู้ ่นื ได้ใชเ้ วลาวา่ งใหเ้ กิดประโยชน์ รู้จักคุณค่าของเวลา ได้ประสบการณ์ ท่ีไม่มีต�ำรา ได้ใช้ความรู้ และเวลาทั้งหมดช่วยปกป้องผู้คนให้พ้นจาก ภัยยาเสพติด โดยเฉพาะพ่ีน้องสมาชิกชมรม TO BE NUMBER ONE วิทยาลัยเทคนิค ศรสี ะเกษ และกจิ กรรม TO BE NUMBER ONE นี้ เป็นกจิ กรรมทส่ี อนใหร้ วู้ ่าคนทกุ คน สามารถเป็นหน่ึงโดยไม่พึ่งพายาเสพติดและท�ำได้ผลจริงๆ ด้วยฉันเช่ือเสมอว่า หนทาง แก้ปัญหาต้องเร่ิมจากการเปล่ียนแปลงตัวเอง และไปสู่คนรอบข้างโดยการแสดงพลัง ความส�ำเร็จท่ีย่ิงใหญ่อย่างแท้จริงเพียงแค่เราเชื่อว่าเราท�ำได้ด้วยสองมือเราจะไป หรือจุดมุ่งหมายที่เราฝันจะไกลแค่ไหนสักวันคงต้องเป็นความจริงหากท�ำด้วยใจ 18184 เรื่องดีดี ปี TO BE NUMBER ONE 184