Korea

เรยี นรภู้ าษาเกาหลีเบอ้ื งต้น 한국어

คานาหนงั สือ “เรยี นรูภ้ าษเกาหลีเบ้อื งตน้ ” เล่มนจี้ ดั ทาข้นึ เพ่อื ใช้ประกอบการเรยี นการสอน วิชาการสอนภาษาเกาหลใี นฐานะภาษาตา่ งประเทศ โดยผู้เขียนนาเสนอจากเร่ืองพัฒนาการของการเรียนการสอนภาษาเกาหลี จากนัน้ รวบรวมแนวคดิ พน้ื ฐานทีเ่ ก่ยี วขอ้ งกับการเรยี นการสอนภาษาเกาหลีวธิ กี ารสอนภาษาตา่ งประเทศการออกแบบหลักสตู ร การเตรียมการสอนการทบทวนการสอน รวมถงึ กิจกรรมและการจดั การเรยี นการสอนซง่ึ ผู้เขยี นคดิ ว่านา่ จะเป็นแนวทางในการจดั การเรยี นการสอนภาษาเกาหลไี ด้

สารบญั 1 2พยญั ชนะเดี่ยว 3สระเด่ียวสระผสมคาศัพทภ์ าษาเกาหลี1.1 การทกั ทาย1.2 การขอโทษ1.3 การถาม1.4 บคุ คลและครอบครวั

พยญั ชนะเด่ียวㄱ ชอ่ื ว่า 기역 (คยี อก) เสียงของมนั คือ ค/กㄴ ชือ่ วา่ 니은 (นอี ึน) เสียงของมนั คือ นㄷ ช่ือวา่ 디귿 (ทีกดึ ) เสียงของมนั คอื ท/ดㄹ ช่อื ว่า 리을 (รอึ ลึ ) เสยี งของมันคอื ร/ลㅁ ชือ่ ว่า 미음 (มอี ึม) เสียงของมนั คือ มㅂ ชอ่ื วา่ 비읍 (พอี ึบ) เสียงของมันคอื พ/บㅅ ชอ่ื วา่ 시옷 (ชีโอส) เสียงของมนั คอื ซ (ถา้ ผสมกบั สระอีหรือควบกับ ว จะออกเสยี งเปน็ ช)ㅇ ชื่อวา่ 이응 (อีอึง) ตวั หน้าไม่ออกเสียงตัวสะกด ตัวหลงั ออกเสียง งㅈ ชื่อวา่ 지읒 (ชอี ึจ) เสียงของมันคือ ช/จㅊ ชอ่ื วา่ 치읓 (ชีอ่ ึช) เสียงของมันคือ ช (เสยี งหนัก)ㅋ ชอ่ื วา่ 키읔 (ค่ีอึค) เสียงของมนั คือ ก (เสยี งหนกั )ㅌ ชอ่ื วา่ 티읕 (ทอ่ี ทึ ) เสียงของมนั คอื ทㅍ ชอ่ื ว่า 피읖 (พ่อี พึ ) เสยี งของมนั คอื พ (เสยี งหนัก)ㅎ ชอ่ื ว่า 히흫 (ฮ่อี ึฮ) เสียงของมันคอื ฮ

สระเดี่ยวㅏ อา่ นว่า อา, อะㅑ อา่ นวา่ ยาㅓ อา่ นวา่ เอาะ, ออㅕ อา่ นว่า ยอㅗ อ่านวา่ โอะ, โอㅛ อ่านว่า โยㅜ อ่านวา่ อ,ุ อูㅠ อ่านวา่ ยูㅡ อ่านว่า อึ, ออืㅣ อ่านว่า อ,ิ อี

สระผสมㅐ อ่านวา่ แอ (แต่เวลาออกเสียงจรงิ ๆ จะอ่านว่า เอ)ㅒ อ่านวา่ แย (แตเ่ วลาออกเสยี งจรงิ ๆ จะอ่านวา่ เย)ㅔ อา่ นวา่ เอㅖ อ่านว่า เยㅘ อา่ นวา่ วาㅙ อา่ นวา่ แว (แต่เวลาออกเสยี งจรงิ ๆ จะอา่ นวา่ เว)ㅚ อ่านวา่ เวㅝ อ่านว่า วอㅞ อ่านวา่ เวㅟ อา่ นว่า วีㅢ อ่านวา่ อยึ , อี, หรือ เอ (ข้นึ อยกู่ ับคาๆ น้ัน)

1.1 การทักทาย안 녕 (อันยอง) สวัดดี처 음 (ชออมึ ) ครง้ั แรก븹 다 (เบบดา) พบกนั감 사 하 나 (กาซาฮาดา) ขอบคุณ당 신 (ดงั ซิน) คุณ평 안 하 다 (พยองอันฮาดา) สบายดี반 갑 다 (บนั กบั ดา) ยนิ ดี여 보 세 요 (ยอโบเซโย้) ฮัลโหล성 함 / 이 름 (ซองฮา/อรี มื ) ช่ือ무 엇 (มอู อด) อะไร

1.2 การขอโทษ미안하다 (มอี นั ฮาดา) ขอโทษ유감스럽다 (ยกู าซอื หรอบดา) เสยี ใจ용서하다 (ยงซอฮาดา) ขออภยั잘못하다 (จัลมดฮาดา) ทาผดิ괜잖다 (แกวนซันทา) ไม่เป็นไร

1.3 การถาม누구 (นูกู) ใคร왜 (แว) ทาไม어떻게 (ออคอเค) อยา่ งไร어디서 (ออดีซอ) ที่ไหน

1.4 บคุ คลและครอบครัว남자 (นมั จา) ผ้ชู าย여자 (ยอจา) ผหู้ ญิง게이 (เกอี) กระเทย어른 (ออ รึน) ผ้ใู หญ่님 자 아 이 (นมั จาอาอี) เด็กชาย여 자 아 이 (ยอจาอาอี) เด็กหญงิ아 버 지 (อาบอจี) พอ่어 머 니 (ออมอนี) แม่아들 (อาดลึ ) ลูกชาย딸 (ตัล) ลูกสาว형 (ฮยอ็ ง) พี่ชาย(นอ้ งชายเรียกพี่ชาย)