นิทานอีสป

ประเทศอนั ไกลโพน้ มพี อ่ คา้ มาจากประเทศ อนื่ ไดเ้ ขา้ มาขายทองคา แตค่ นในประเทศนัน้ ไม่ รจู ้ ักทองคาเลย จงึ ไมส่ นใจทจ่ี ะซอื้ มาครอบครอง พอ่ คา้ แปลกใจเลยรอ้ งถามวา่ \"อา้ ว เจา้ ไมร่ จู้ กั ทองคาเลยหรอื มนั เป็ น ของมคี า่ สาหรบั ประเทศขา้ ยงิ่ นกั เจา้ ไม่ ตอ้ งการของมคี า่ ของขา้ บา้ งหรอื \" ชาวบา้ นตอบวา่ \"ไมห่ รอก ขา้ เอามาก็ใชไ้ มเ่ ป็ น ไมร่ ู้ ประโยชนข์ องมนั \" \"หากเจา้ คดิ วา่ ของๆ ขา้ ไมม่ คี า่ ขา้ อยากจะ รวู้ า่ ของมคี า่ ของประเทศเจา้ คอื อะไร หาก ไมใ่ ชท่ องคา\" \"กอ้ นกรวดไง มคี า่ ยงิ่ นกั สาหรบั ประเทศเรา\"

:: นทิ านเรอ่ื งนสี้ อนใหร้ วู้ า่ :: ไมค่ วรยดึ ตดิ กบั สงิ่ ใดสงิ่ หนงึ่ ทคี่ ดิ วา่ มคี า่ สาหรบั เรา เพราะบางทขี องทคี่ ดิ วา่ มคี า่ นัน้ อาจะดไู รค้ า่ สาหรับ คนอน่ื :: พทุ ธภาษติ :: ตฏุ ฺฐี สขุ า อติ รตี เรน. ความสนั โดษดว้ ยปัจจยั ตามมตี ามได ้ นาสขุ มาให.้