สุรเชษฐ์ ยงยศ

ธ กาลครง้ั หน่ึงนานมาแลว้ …ณ ป่าใหญแ่ ห่งหน่ึง ช่วงน้ีเป็นช่วงฤดูแลง้ ขาดแคลนอาหาร ทาใหส้ ตั วป์ ่าตา่ งๆ ไดล้ ม้ ตายไปเป็นจานวนมากเพราะ ความหวิ วนั หน่ึงมกี าตวั หน่ึงกาลงั ออกหาอาหาร แลว้ สายตาพลนั ไปเหน็ ชีส กอ้ นหน่ึงตกอยูท่ ่ีพ้นื เจา้ กาจงึ รบี บนิ โฉบลงมาคาบชีสกอ้ นน้นั ไปทนั ที

มนั คาบชีสไปอยู่บนก่ิงของตน้ ไมใ้ หญ่ตน้ หน่ึง และระหว่างนนั้ กไ็ ดม้ สี ุนขั จ้งิ จอกทก่ี าลงั หวิ โหยเน่ืองจากไม่ไดก้ นิ อะไรมาหลายวนั เดินผ่านมา มนั ไดก้ ล่นิ ชีส แลว้ กม็ องตามกล่ินนนั้ ไปสุนขั จ้งิ จอกเห็นชีสที่กาคาบไวอ้ ยู่ จึงอยากไดช้ ีสกอ้ น โตมา ของเจา้ เหลอื เกนิ ใครๆกพ็ ูดกนั วา่ เจา้ มีเสยี งท่ไี พเราะ ขา้ ไม่เคยไดย้ นิ มา ก่อน เจา้ ลองเปลง่ เสยี งใหข้ าฟงั หน่อยไดห้ รอื ไม่”ครอบครอง จงึ ออกอบุ ายแลว้ บอกกบั กาว่า “ขา้ อยากไดย้ ินเสยี ง

กาหลงตวั เองมากท่ีมีเสยี งไพเราะ กาจงึ อา้ ปากแผดเสยี งของมนั ออกมา ทา ใหช้ ีสกอ้ นโตท่อี ยูใ่ นปากของกาตกลงมาอยู่ในมือของสนุ ัขจ้งิ จอกแทน

เม่ือสมใจเจา้ สนุ ัขจ้งิ จอก มนั กไ็ ดบ้ อกความจรงิ วา่ “นอกจากเสยี งของเจา้ จะ ไม่ไพเราะแลว้ ยงั มีปญั ญาท่โี งเ่ ขลาอกี ดว้ ย” เม่อื ไดฟ้ ังดงั น้นั กาก็รูส้ กึ พอใจในคากลา่ วของสุนขั จ้งิ จอกเป็นอย่างมาก สุนขั จ้งิ จอกกย็ งั คงกลา่ วต่อไปว่า “ขา้ ชกั อยากฟงั เสยี งของเจา้ ดูเสยี เหลือเกนิ วา่ จะไพเราะสกั เพยี งใด” กาไดย้ ินเช่นน้นั จงึ อา้ ปากเพอ่ื เปล่งเสยี งรอ้ ง

ใหส้ ุนขั จ้งิ จอกฟัง ทาใหเ้ น้ือช้ินใหญ่ท่ีกาลงั คาบอยู่น้ันตกลงมาท่พี ้นื สุนัข จ้งิ จอกสบโอกาสจงึ รบี เขา้ ไปคาบเน้ือช้ินน้นั ก่อนท่จี ะรบี ว่งิ หนีหายไปอย่างรวดเรว็

ดงั น้นั มนั จงึ อา้ ปากกวา้ งสง่ เสยี งรอ้ งดงั ท่ีสดุ ออกมา และแลว้ เนยแข็งก็ ล่วงหลน่ ลงมาเขา้ ปากหมาจ้งิ จอกซ่ึงอา้ รอรบั อยูพ่ อดิบพอดี \"ขอบคุณ\" หมาจ้งิ จอกกลา่ วเสยี งหวานขณะเดนิ จากไป \"แมว้ ่าจะแหบหา้ ว ไปสกั หน่อย แตเ่ สยี งเจา้ กเ็ ป็นอย่างท่คี าดเอาไว้ วา่ แต่สติปญั ญาของเจา้ อยู่ท่ไี หน หรอื \"