น.ส.นิรชา ขำหรุ่น

RESUME น. ส. นิ รชา ขำหรุ่ น เลขที่ 6 TG.3102 NIRACHA KAMHRUN NO.6 TG.3102 LANNA POLRTECHNIC CHIANGMAI TECHNOLOGICAL COLLEGE

เราชื่อ น.ส. นิรชา ขำหรุ่น ชื่อเล่นเราชื่อกิ่ง วันนี้จะมาเล่าประวัติส่วนตัว คร่าวๆให้ฟังสัก 3 หน้า เราเป็นลูกคนเดียวบ้านอยู่ตาก เราไม่ได้เกิดที่ เชียงใหม่หรือว่าอาศัยอยู่ที่เชียงใหม่ตั้งแต่แรกเรามาเรียนที่นี่ปีนี้เข้าปีที่ 3 แล้ว เหตุผลที่มาเรียนที่นี่น่ะหรอ เพราะว่าเรารู้สึกว่าที่นี่หางานง่ายกว่าที่ บ้านเราที่บ้านเราเป็นเมืองเล็กๆไม่ได้ใหญ่เหมือนเชียงใหม่ เราอาศัยอยู่ บ้านเช่าที่เชียงใหม่โดยอยู่กับญาติไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ แต่พ่อแม่ก็ขึ้นมา เที่ยวหาเราประมาณเดือนละ 2 ครั้งช่วงแรกๆที่มาอยู่นี่ตอนปี 1 เรารู้สึก เครียดมาก เนื่องจากเรารู้สึกว่าเราอยู่กับพ่อกับแม่มาตลอดจนวันหนึ่ง ต้องมาเรียนต่างที่ เราเลยมีความรู้สึกโดดเดี่ยวจากที่ แม่เคยทำให้เราทุก อย่างทำกับข้าวซักผ้าแต่พอมาอยู่นี่ต้องดูแลตัวเองทำทุกอย่างเองหมด แต่เราก็ผ่านความเครียดและช่วงเวลาที่โดดเดี่ยวมาได้ เราผ่านมันมาได้ ยังไงนะหรอ เราคิดตลอดว่าเราต้องสู้เพื่อพ่อกับแม่ เขามีความภูมิใจที่ส่ง เรามาเรียนถึงเชียงใหม่เราก็ต้องตั้งใจดีและทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด จากปี 1 มาปี 2 รู้สึกถึงความเรียนยากยิ่งขึ้นในทุกปี ที่เลือกเรียนการ ท่องเที่ยวก็เพราะว่าน่าจะประกอบอาชีพได้หลายอย่าง เช่น ไกด์ หรืออาจ จะเป็นคนประชาสัมพันธ์ในด้านต่างๆ ดูเป็นอาชีพที่ใช้เพียงคำพูดเพื่อหา รายได้ ปี 2 ที่ผ่านมาเรามีเพื่อนมากขึ้นมีสังคมที่ใหญ่ขึ้นรู้จักเพื่อนต่าง ห้องทำให้เรารู้สึกว่ามาเรียนที่นี่ก็ไม่ได้แย่แถมมีความสุขที่ได้พบเจอโลก กว้างมากขึ้น

สำหรับชีวิตปี 3 ที่กำลังดำเนินอยู่นั้นรู้สึกเหนื่อยกับโปรเจคเหลือเกิน กว่า จะผ่านไปแต่ละอย่างไหนจะชื่อโปรเจค เตรียมส่งพอร์ตเตรียมสอบ สัมภาษณ์ เตรียมไปฝึกงาน เวลาในแต่ละวันก็คือเดินไปไวมาก อาทิตย์หน้า ก็เตรียมสอบสัมภาษณ์แล้วรู้สึกกลัวกับการสอบสัมภาษณ์เป็นพิเศษ ตื่น เต้นว่าจะได้สัมภาษณ์กับครูคนไหน ช่วงนี้รู้สึกเครียดหลายอย่าง วิธีแก้ เครียดของเราก็คือออกไปเที่ยวออกพบเจอสิ่งใหม่ๆหรืออาจจะไปกินหมูกะ ทะกับเพื่อน ช่วงนี้ก็เที่ยวเที่ยวร้านเหล้าตอนเย็นแต่เราก็ไม่ได้ไปบ่อย ตั้งแต่ เรามาอยู่เชียงใหม่เราก็เพิ่งจะเคยไปเที่ยวร้านเหล้าตอนอยู่ปี 3 นี่แหละที่ ผ่านมาก็ไม่ได้ไปด้วยความที่เราไม่รู้ที่แล้วเพื่อนเราก็น้อย มันก็เป็นอีกหนึ่ง ประสบการณ์ใหม่ของเราเหมือนกันนะ มีเพื่อนเพิ่มมากขึ้นจากที่ไม่รู้จักกัน ตอนอยู่วิลัยก็มารู้จักกันในร้านเหล้า แล้วก็กลายมาเป็นเพื่อนกันเฉย ได้เห็น สิ่งที่ไม่เคยเห็นจากเพื่อนตอนอยู่วิลัย เช่น ได้เห็นเพื่อนอ้วก ได้หิ้วเพื่อนกลับ บ้าน เรามีเพื่อนที่สนิทก็คือตามลไปไหนไปกัน นี่เราก็ว่าจะไปฝึกงานที่ เดียวกันอยู่เนื่องจากบ้านเราสองคนอยู่ใกล้กันตามลมาหาเราที่บ้านบ่อย มากเรารู้สึกคุยกับตามลถูกคอตามลเป็นคนตลก รักเพื่อน เพื่อนมีปัญหาตา มลก็พร้อมที่จะช่วยเหลือเท่าที่ทำได้เอาจริงๆเราก็สนิทกับทุกคนในแก๊ง แหละ กลุ่มเรามีตามล แบมบู อาย เบล จีน และเพื่อนสนิทของเราอีกคนก็ คือวันดีคนนี้เป็นทั้งเพื่อนและน้องเราอาศัยอยู่บ้านเดียวกันเพราะเป็นลูกพี่ ลูกน้องกัน วันดีก็คือ(รถแดง)ของครูที่อยู่ห้อง3ค่ะ

เราก็เล่าทั้งเรื่องอดีตที่ผ่านมาแล้วก็ปัจจุบันที่เป็นอยู่ให้ฟังมาเยอะแล้ว งันลองไปฟังเรื่องอนาคตที่เราว่างแผนไว้บ้างไหม เราว่างแผนทางด้าน การเรียนไว้ว่าจะเรียนให้จบ ปวส. แล้วก็จะทำงานก่อนสำหรับเรา เรา คิดว่าความรู้ระดับ ปวส. ก็ทำงานได้แล้วส่วนใหญ่ที่เราเห็นเดี๋ยวนี่ก็ เปิดรับสมัครพนักงานในระดับวุฒิ ปวส. ตั้งเยอะเราว่าทำออกมา ทำงานก่อนก็ดีเหมือนกันทำให้มีประสบการณ์ในด้านการทำงานแต่ถ้า อยากเรียนในระดับปริญญาตรีก็ค่อยเรียนในช่วงเสาร์อาทิตย์ สำหรับ เราถ้าคิดจะเรียนและทำงานไปด้วยจะต้องมีความรับผิดชอบในตัวเอง สูงมาก ไหนจะเหนื่อยจากการทำงานในช่วงวันจันทร์-ศุกร์ แล้วยังจะ ต้องเรียนในวันเสาร์-อาทิตย์อีก เราไม่หวังว่าจะต้องทำงานตรงกับสาย ที่เรียนมาดราแค่ขอให้มีงานทำ มีเงินเดือนที่เลี้ยงตัวเองและพ่อกับแม่ ได้ก็พ่อแล้ว เราเป็นตากแต่เราก้ไม่คิดที่จะซื้อบ้านที่เชียงใหม่เพราะเรา มีความคิดที่จะเก็บตังกลับไปปรับปรุงตกแต่งบ้านที่ตากให้สวยงาม มากยิ่งขึ้น เราเป็นคนที่ชอบรถมากไม่ว่าจะเป็นรถ รถยนต์หรือรถมอ ไซค์เรามีความฝันที่จะมีบิ๊กไบค์สักคัน แต่ถ้าความฝันเรามันจะไม่เป็น จริงเราก็ไม่ได้เสียใจนะ เราขอแค่คนในครอบครัวของเรามีความสุขอยู่ ด้วยกันกินข้าวอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาเราก็รู้สึกดีและมีความสุขมากๆ แล้ว สุดท้ายนี้เราอยากจะฝากข้อคิดอย่างหนึ่งว่า อยู่กับปัจจุบัน และทำปัจจุบันให้ดีที่สุดก็พอ :)

Thank you