GUNITA

Gunita (v.) Recollection of Memories

Gunita Opisyal na pahayagan ng mga mag-aaral ng Casa Del Nino Science High School @2021 Reserbo ang lahat ng Karapatan Alin mang bahagi ng aklat na ito maliban sa maikling sipi para sa lathala o pagsusuri ay ‘di maaaring gamitin nang walang nakasulat na pahintulot ng mat karapatang ari.

ENDOITTEORS Alas otso na ng gabi at heto ako nagc-cramming dahil bukas na ang pasahan ganun talaga hahaha. Masaya pala ang gumawa ng ganitong mga proyekto dahil napapaisip ako nagana yung utak ko ayun sana maenjoy mo ang pagbabasa ng aming proyekto dahil pinag hirapan namin ito sana Mabasa mo ito hanggang dulo kasi pagka hindi mo nabasa ito hanggang dulo edi wow choz pero pagka binasa mo ito hanngang dulo magkakaroon ka ng 5 taon na swerte kaya ipasa mo ito sa 5 tao na mahal mo ay joke indi pala ito chain mail HAHAHAHAH I hope na magandahan kayo dahil nahirapan ako mag edit dito huhu haha :) Gunita



May Isang Taong Hindi Magiging Sayo Pero Sobrang Mamahalin Mo Ni Hiraya Sadyang si Kupido ay hindi marunong Nabighani lang naman ako ng mga katangian maawa Hindi ako kayang mahalin ng giliw mong taglay Pagkabighaning nauwi sa kong minumutya Sa marupok kong puso ay sukdulan ng lumbay Kahit pa ang aking hindi na ako natutuwa Umiibig sa maling tao gawin ay wala na ring saysay Dahil itong nang hindi sinasadya aking damdamin ay dahan-dahan mong pinapatay Nagmahal lang naman ako na ang dulot ay hinagpis Sabay mo kasing pinasasaya at Wala ring halaga ang isang libo't isang panyo Sa pinasisikip itong dibdib Hindi na lamang aking mga luhang walang tigil sa pagtulo Sa anino kikibo at buong tiyagang magtitiis Kahit pa ng lungkot, naroon akong nakayuko Ikinukubli sa itong pagtawa ang pait ng pagkabigo puso'y pumapalahaw na sa sakit Kaya hahayaan ko na lamang na kalungkutan ang maghari Wala naman ako sa iyong pamimilian kaya paano mo ako mapipili Sisisid na lang ako sa dagat ng dalamhati Doon ako magpapakalunod Hanggang umibig akong muli

“Sa bawat padyak maraming hamon ang humaharap.Pero patuloy parin akong papadyak para sa aking mga pangarap” -SAN

7 LETRA Ni Pedro Oh kay sarap umibig para bang ang puso'y may bibig, ito'y nagbibigkas ng mga kataga mga salitang puno ng ligaya Ano ba talaga ito? puso ko'y nalilito, umiibig na ba talaga ako O dala lang ito ng Kapaguran ko. Tama na, ayoko na hindi na ako magpapaloko pa dahil sawa nako umasa pa kung sa dulo ay wala rin pala

“Sa aking paglalakbaymarami akong Natututunan,nakikilala at dahil sa Lakbay na ito gusto ko pa palawakin Ang karanasan ko sa buhay para hindi ko Ito malilimutan.” -hiraya \"Alam ko na mahirap at malayo pa Ang aking tatahakin pero alam ko Na magiging sulit ang lahat” -hiraya

Oras(maikling kwento) Ni Hiraya Sa panahon ngayon may isang tao ka ba na gagawin mo ang lahat para mabigyan mo lang ng oras? Kung mayroon bakit? Siguro napakaswerte ng taong iyon. Baliktad naman ang nangyari sa kwentong ito. May isang dalaga na nagngangalang Samantha. Ang kaniyang magulang ay si Roberto at Cynthia. Ang kaniyang mga magulang ay sobrang “workaholic”. Si Samantha ay lumaki ng kaniyang sarili lamang dahil halos madaling araw pa lang ay na alis na ang kaniyang mga magulang habang tulog pa siya. Sa gabi naman pagdating nila galling sa trabaho ay pagod na. hindi na nila nabibigyan ng oras ang kanilang anak. (flash back 2014) inaya niya ang kaniyang mga magulang dahil may celebrasyon ang kanilang paaralan “sige nak pupunta ako sa inyong paaralan bukas para tayong tatlo ay magkakasama hahabol kami” hanggang sa ayun na nga araw na ng celebration hindi dumating ang kaniyang mga magugulang. Sobrang nadismaya si Samantha hanggang nasanay na lang siya sa hanggang sa ngayon. Alam niya na para sa kanya ang ginagawa ng kaniyang mga magulang. “bakit ganoon bakit sa iba nabibigyan nila ng oras bakit ako hindi?” tanong niya sa sarili. Lagi silang nagkakasagutan ng kaniyang mga magulang dahil sa hindi pagkakaintindihan. Halos araw araw na sagutan, bangayan, at pagtatampuhan. Hanggang sa nagging kolehiyo na ang kanilang anak. Si Samantah ay naging pariwala halos hindi na siya napasok sa kanyang paaralan na hindi alam ng kaniyang magulang. Inom dito inom doon, walwal dito walwal doon. Nawalan na siya ng gana mabuhay, hanggang sa ayun na nga (kriing, kriiiing) “mahallll pakisagot nga ng telepono” sabi ni Cynthia ( dugdug) “ang lakas ng kabog ng dibdib ko cynthia”. Hanggang sa nasagot na nga ang telepono “magandang hapon ako po si mert ang guro po ng iyong anak ikaw po ba ang magulang ni Samantha? nandiyan po ba ang iyong anak? Ilang araw na kasi hindi siya napasok sa aking klase””opo ako nga kaso hindi siya natuloy saamin nasa dorm pero Sige babalitaan na lang namin kayo kung nandito na siya sa bahay” siya sagot naman ni Roberto.

Oras(maikling kwento) Ni Hiraya Cynthia tawagan mo nga ang iyong anak ilang araw na daw hindi siya napasok ng kaniyang klase” (kriingg kriingg) oh eto na pala natawag na sakin “hello anak?”” titaa hello po? Ako po ang kaibigan ni Samantha. Si Samantha po nagpakamatay pero buti na lang po ay Nakita ko po siya agad ng walang malay papunta na po kami sa hospital ngayon” “ano?!? Si Samantha? Sige papunta na kami diyan” tugon ni Cynthia. (vroom vroom) dali dali pumasok si Cynthia at Roberto sa loob ng ospital “anakkk ano nangyari sayo??” nagaalalalang sagot ni Cynthia *pumasok ang doctor* “hayaan po muna natin siyang magpahinga base sa aking mga naobserba siya ay may mga pasa sa mga ibat ibang bahagi ng katawan at may sakit po siya mayroon po siyang cancer” sabi ng doctor “opo tita stage 3 cancer po nilalabanan niya po ito ng halos 8 buwan na kaya hindi narin po siya napasok at inom na lang po ng inom ng alak at ayaw niya po ito ipaalam sainyo dahil ayaw niya po kayo ay magalala sakanya at alam niya naman po na hindi niyo po sa malagaan dahil busy po kayo sainyong mga trabaho” sabi ng kaibigan ni Samantha. “anaak bat naman ganitooo dapat sinabi mo man lang saamin” paiyak na tugon ni Cynthia” “nay kelan po ba kayo nagkaroon ng pake saakin?, diba paguwi ko ng bahay wala man lang mangangamusta saakin puro na lang kayo trabaho kaya hindi ko na lang sinabi sainyo atska isang buwan na lang naman ako mabubuhay bat patatagalin pa?”paluha na may galit na sabi ni Samantha. “nak wag mong sabihin yan” sabi ni Roberto “sige po pagpahingahin niyo po muna ang pasyente” sabi ng doctor *nagkaroon ng usap ang kaibigan ni Samantha at magulang niya “ tita alam niyo po ba grabe yan si Samantha magkwento tungkol sainyo na sobrang bait niyo po kaso wala nga lang po kayong time sakanya, kwento niya saakin na grabe daw po kayo magmahalan ni tito.

Oras(maikling kwento) Ni Hiraya Namimiss niya daw po yung favorite niyo na luto na sinigang na baboy. Tapos po sabi niya na mahal na mahal ko ang aking mga magulang kahit ganoon sila” sabi ng kabigan ni Samantha “ ganoon ba? Salamat sa pagaalaga sa aking anak kung wala ka baka siguro ano na ang nangyari sakanya” paiyak na sabi ni Cynthia “basta tita bigyan niyo po siya ng time lalo na po ay mawawala na siya sa mundong ito bigyan po natin siya ng memorable na experience” * makalipas ang isang lingo nakalabas na si Samantha ng ospital “nak welcome home! Namiss ka namin” sabi ni Roberto “ma nagabala ka pa mamatay rin naman ako” “nak wag kang ganiyan alam ko ang diyos bibigyan ka ng lakas para mawala ang sakit mo” oh heto ang paborito mong sinigang na baboy” *kumain na sila at bigla na lang napaluha si Samantha “ma sorry ma” paiyak na sabi ni Samantha “nak sorry rin dahil di ka na naming naasikaso dahil puro na lang kami trabaho ng mama mo di ka na namin napansin sana mapatawad mo kami””oh tama na ang drama kain na tayo paborito mo pa naman ang pagkain na ito” naluluhang sabi ni Cynthia. Sa loob ng isang buwan ay nagkaroon uli ng buhay ang bahay nila sumigla si Samantha pero bigla na lang siya ay bumagsak hindi na siya kumain at doon na nga siya namaalam “ma, pa Salamat sa lahat patawad rin paalam”. Biglang tumigil ang mundo na sana hindi na lang huli ang lahat sana makabalik pa.

Walang Pamagat Babangon tayo, ang mga Pilipino Walang buwan halos nakakulong Ni Hiraya Ang kalamidad ay hindi nagpapatalo Matatapos rin ang lahat ng ito Ano na ang nangyayari sa lipunan? Araw-araw may patayan, kaharasan Kahit sino o ano man ang kalaban Laging pqagnanakaw sa kaban ng bayan Ang mga Pilipino ay lalaban Halos nawawalan na ng karapatan Sa kabila ng kahirapan Tayo ay maghahanap ng paraan Nasaan na ngayon ang pamahalaan? Sapagkat nandiyan sila noong botohan Pero sa huli kami ang magtutulungan Dahil nawawala ang pamahalaan

“Gusto ko mapagisa Kung saan walang makakakilala saakin Gusto ko maging Malaya kahit Isang araw man lang Dahil pagod na pagod na ako” -Azie

PAG-IBIG Pagmamahal ko sayo ay iaalay Hanggang sa araw na ako'y Ni San nabubuhay Ang iyong angking ganda ay parang buwan Aking tanaw kahit Iisang salita na may pitong letra pa sa malayuan Salitang sadyang napakahiwaga Isang pakiramdam na kahanga-hanga, Parang nasa ulap pag ikaw ang Tila isang mahika ang nadarama. kausap Ako'y ligtas sa init ng iyong yakap Patuloy kang hihilingin kay Mga ngiti mong ka'y sarap panoorin bathala Oh, hanggang sa susunod na Mga tawang napakasarap sa tenga kabanata Makapiling ka lamang ay sapat na Para kang anghel sa aking mga mata.

“Ang aking larawan ay mula sa kung saan ko unang natuklasan ang pag-ibig ng diyos sa akin kung saan ako natutong maglingkod at namulat sa mga istorya at pangaral ng bibliya ito ang San Lorenzo Ruiz Parish ang aking simbahang pinagmulan, simbahang laging babalikan.” -Maria

“Ang buhay ay parang pag bibisikleta, kung gusto mo maging balanse kailangan mong umusad” -san “Wag ka mag hanap ng taong makakaintindi sayo. Ang hanapin mo yung taong hindi ka naiintindihan, hindi ka pa rin iiwan.” -San ”Gamitin mo ang pera para makisama wag na wag kang makikisama para sa pera.” -San

Pagitan Nandito na naman ako Sa pagitan ng pag-asa at pagsuko Ni Azie Iniisip na kung sa pagibig nga ba na ito Ay hindi tayo mabibigo Nandito na naman ako Sa lugar kung saan mo ako tinanong Nandito na talaga ako Kung pwede pa ba Muling naghihintay sayo Sa pangatlong pagkakataon At sana kapag umayon na ang panahon Mayroon padin pagkakataon Nandito na naman ako Sa loob ng maraming imahinasyon Mananatili ka at ako’y ipaglalaban mo Sa kung ano mang sitwasyon

“Ang cute mo nung baby ka “Edsa ka ba? Pero mas cute ka pag naging Kasi we’re made for baby kita” Edsader” “Tubig is water dagat is sea if you “Soap ka ba? Combine them together Soaper inlove kasi ako sayo ih” Wala paring forever” “Ano yung menu? “Taken” alisin ko Edi Me-n-u” Lang ang “t” Para akin ka na” \" Sabi nila Para saan ang iyong paningin “Ang tubig iniigib kung wala ka namang pagtingin sakin\" Ikaw iniibig”

Pamamaalam. (dagli) Ni Hiraya ntppaanpaklimmaAaannamggiaaayhnakkkguiagnaiaaapnnigmknnoniaapngakandlnasipllgaamgakaihmynnnaauiargaygaltrakaanpmpiwnangeinkainrnnnyayioanauagwnlhannlhaiautigygginaltynnaatodaadaaripnrkktiaianaauows,yngitssyauaainhiyannlaailuonoaknlpnldkaaaaai.alaranlknaagknog og (ding) (ding) (*kring Kriiiing*) *10 missed calls *25 received messages “tin wala na lola mo” “ ha ano?!? Hindi pwede baka tulog lang yan si lola hindi pwedee!!!” Paluha na sabi ni tin “ nak wala na siya pumunta ka na dito sa bahay ni lola mo para makapagpaalam ka bago naming siya dalhin sa morge” sabi ng nanay ni tin *tumakbo si tin papunta sa bahay ng lola niya* (dug dug dug dug) “lolaa hindi pwedee!! Diba lola mag papagaling ka pa? diba uuwi pa tayo ng cebu la gising na masama magbiro ng ganyan”  

“ Takip silim na mahal, nandito parin Ako sa dati nating tagpuan, kung saan dati tayong Magkasama. Heto parin ako naghihintay sayo aasa na Babalik parin sa dating tayo. Pero alam ko naming Hindi na pwede dahil nandiyan ka na sa taas kasama Ang Maykapal ” -Hiraya

Tingin (dagli) \"Bili na kasi!\" sinigaw ni pablo. Ni Pedro \"Umuwi ka nalang ayoko pakita sayo ung itinatago ko!\" sabi ni james. \"james , patingin naman ako nang tinatago mo\" At biglang sinuntok ni pablo si james at si james ay \"ayoko, wala pang nakaka-alam nito eh\" umiyak. \"bili na\" sabi ni pablo. Maya maya habang umiiyak si james ay umuwi na si pablo. \"Ayoko nga!\" sinigaw ni james At lumipas nang dalawang araw sila ay nagbati na \"bili na susuntukin kita!, ako mas-matanda sayo at naglaro na uli. sumunod ka sakin\" \"Ayoko nga put-\" \"Aba mag mumura pa\"

Maging akin muli Di mo rin inaakala na ang iyong tinig aki’y hinahanap rin Ni Maria Ang iyong bawat tuwa at ang iyong bawat sakit Ikaw man ay manlamig sa akin Akin di’y galak at pait pusong mong maramdamin Kung lingid pa sa iyo ang aking Lisaning man ng tuwa ang iyong pakikiloob pusong namamanglaw Subukan mong tuklasing totoo ang Mag ulap man sa lungkot diwa mong iyong tunay na pagkatao mapagimbot Ako’y Kapiling mo laging naghihintay Hindi man ako nangako ng sa tanging tawag mo marangyang buhay dito sa lupa Ang pag-ibig kong ito ay isang Maging miserable man ito ng dahil sa pananabik sa aking puso iyong pagtanggap sakin Sa ‘ yong pagbabalik sa piling kong Aking ipinapangako ang hirap na puspos ng pagsuyo ika’y manahimik, iyong matamasa dito sa lupa’y kapalit makinig ka at maging akin muli na kaginhawan sa tahanan ng aking Ama

Plano Ni Pedro \"Nak, mag 25 taong gulang ka na, matanong nga kita, ano ba talaga ang plano mo sa buhay? puro ka nalang kompyuter dyan.“ \"Simple lang naman plano ko sa buhay, makasali sa mga Esport na team, at pag natupad ko yon Nay, makakapag relaks na tayo habang buhay\" *Napaiyak na lamang si Aling Andres sa tinuran ng anak.* \"Nay?\" \"Ano ba yan mga plano mo, bente'sinko anyos ka na, puro laro ka paren, bente sinkong taon ka na rin nag rerelaks dito sa bahay!\"

“Hindi ka maaring umibig ng wala ang diyos sa iyong puso sapagkat ang diyos ay pag-ibig” -maria “ang paglilingkod sa panginoon ay hindi isang tungkulin ito ay isang pribilehiyo” -maria



Pandemic This new normal got me infected Not because of the virus but because I got rejected by Hiraya A lot of opportunities closed I felt down and want to explode The pandemic that shocked everyone Which we cannot undone This pandemic got me realized That no one expected A lot of people were tired Where number of people got infected Trying their best to live and to feel alive We had to face the new normal Because we cannot see the mortal We don’t know if this will extend Although these days feels so long Or when will it end Together we stand strong But I’m hoping we survive And we can say I survived the pandemic and I’m alive! We need to be strong So that we can go back to where we belong We need to have courage So that everyone can’t feel discouraged

The Academic and Me From that moment our relationship changed. He grew so entertaining. by San And Pedro And then it happened: It began on a strong April morning: I was the most brave student around, Oh no! Oh no! He was the most kind academic. He teased a frog. He was my friend, Alas, a frog! My kind friend, My friend teased a frog. My academic. It was crazy, so crazy. We used to laugh so well together, The next day I thought my lips had broken, Back then. I thought my heart had burst into flames, We wanted to smile together, around the world, (But I was actually overreacting a little.) We wanted it all. But still, he is in my thoughts. But one morning, one strong morning, I think about how it all changed that morning, We decided to smile too much. That strong April morning. Together we pushed an emo. It was beautiful, so beautiful. My heart... ouch! When I think of that kind academic, That kind academic and me.

Love Required Favored art thou handsome harmless Treasured by his sweet companion; by Maria For a hundred hearts would surface Too small to contain her passion. Lovers in the flowering pathway, Look beyond their lovely beckon, What a lovely warmth the day brings! Only \"they\" can see and convey As their dermis cruise the night breeze How the grains embrace their passion. Drenching up their tone as it sings Of their love, requited with ease. Happy art thou beauteous maiden Cherished by her lovesome angel; For thy delight seems so certain As thou melt in his warm cuddle.

\"Pagkilala\" AKDA MAY -AKDA PAHINA May isang tao hindi magiging sayo pero mamahalin mo Kurstin Pudan (Hiraya) 1 Litrato 1 Jersey Magparo(San) 2 7 letra JB Dela Cruz (Pedro) 3 4 Pahayag 1&2 Kurstin Pudan (Hiraya) 5-7 oras (maikling Kwento) Kurstin Pudan (Hiraya) 8 Walang Pamagat Kurstin Pudan (Hiraya) 9 Litrato2 10 Pag ibig Shana Mato (Azie) 11 Litrato 3 Jersey Magparo(San) 12 Pahayag 3,4,&5 Ysabelle Hernandez(Maria) 13 Pagitan Jersey Magparo(San) 14 Pahayag 6,7,&8 Shana Mato (Azie) 14 Pahayag 9,10,11,&12 Kurstin Pudan (Hiraya) 15 Pamamaalam(dagli) JB Dela Cruz (Pedro) 16 Litrato 4 Kurstin Pudan (Hiraya) 17 Tingin (dagli) Kurstin Pudan (Hiraya) 18 Maging akin muli JB Dela Cruz (Pedro) 19 Plano(dagli) Ysabelle Hernandez(Maria) 20 Pahayag 12&13 JB Dela Cruz (Pedro) 22 Pandemic (ballad) Ysabelle Hernandez(Maria) 23 The academic and me(ballad) Kurstin Pudan (Hiraya) 24 Love Required Jersey Magparo(San) &JB Dela Cruz (Pedro) Ysabelle Hernandez(Maria)

Kurstin Pudan \"Pasasalamat\" Jersey Magparo \"salamat sa aking mga kagrupo dahil JB Dela Cruz \"salamat sa taong tumulong hindi ko magagawa at makukumpleto sakin at nag bigay ng ang proyekto na ito kung wala kayo! \"Nagpapasalamat ako sa guro na nagpagawa samin nito, dahil insporation kung sino ka man salamat rin sa aming guro dahil mahal kita tatlong libo\" ginabayan niya kami \" nakapagsulat na rin ako nang tula. nagpapasalamt din ako sa kaibigan ko na tumulong sakin kung pano gumawa\" Shana Mato Ysabelle Hernandez \"Lubos akong nagpapasalamat unang una sa panginoon sakanyang paggabay sa akin sa bawat araw hindi ko magagawa ang lahat ng ito kung hindi dahil sakanya at taos puso din ako nagpapasalamat sa mga magulang na patuloy ang suporta at sa iyong mga mambabasa salamat sainyo pagpalain nawa tayo ng panginoon\"

Editorial Board 2020-2021 Editor in chief: Kurstin Pudan Features Editor: Kurstin Pudan Literary Editor: Kurstin Pudan Features Editor: Kurstin Pudan Entertainment Editor: Kurstin Pudan& JB Dela Cruz Graphics Editor: Kurstin Pudan Photojournalist: Kurstin Pudan, Shana Mato, Jersey Magparo, & Ysabelle Hernandez