อุทาน_merged

ชุดกจิ กรรมการเรยี นรู้ภาษาไทย เรื่อง ชนดิ และหน้าทขี่ องคา รายวชิ าภาษาไทย รหัสวิชา ท๒๑๑๐1 ชนั้ มธั ยมศกึ ษาปีที่ ๑ นางรวีชน ยตะโคตร ตาแหนง่ ครู วิทยฐานะ ครชู านาญการ โรงเรยี นโนนกลางวิทยาคม อาเภอพิบูลมงั สาหาร จังหวัดอบุ ลราชธานี สงั กดั องค์การบริหารสว่ นจงั หวัดอุบลราชธานี

ก คำนำ ชดุ กิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทย เร่ือง ชนิดและหน้าท่ีของคา ชุดท่ี ๗ เร่ือง คาอุทาน รายวิชาภาษาไทย รหัสวิชา ท๒๑๑๐1 สาหรับนักเรียน ช้ันมัธยมศึกษาปีท่ี ๑ จัดทาข้ึนเพื่อพัฒนาทักษะทางด้านหลักภาษาไทยใช้ ประกอบในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ปรับปรุง และพัฒนาผลสัมฤทธ์ิทางการ เรียน หน่วยการเรียนรู้ท่ี ๓ เร่ือง ชนิดและหน้าท่ีของคา สาหรับนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีท่ี ๑ นอกจากน้ียังเป็นคู่มือในการสอน ซ่อมเสริมได้ด้วย โดยได้ รวบรวมเน้ือหาท่ีเป็นข้อความรู้จากตาราและเอกสารทางวิชาการหลายเล่ม มี คาถามเพื่อทบทวนความรู้ความเข้าใจในบทเรียน และเมื่อเสร็จส้ินกิจกรรม ตามลาดับขน้ั ตอนแล้ว นกั เรยี นจะได้รบั การทดสอบเพือ่ ประมวลผลการเรียนรู้ ชุด กิจกรรมการเรียนรู้ เร่ือง ชนิดและหน้าท่ีของคา รายวิชาภาษาไทย รหัสวิชา ท๒ ๑๑๐๒ สาหรบั นกั เรียนชน้ั มัธยมศึกษาปีที่ ๑ ผู้จัดทาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าชุดกิจกรรมการเรียนรู้น้ี จะช่วยให้นักเรียน เข้าใจเน้ือหาได้ง่ายและชัดเจนยิ่งข้ึน มีพัฒนาการด้านผลสัมฤทธ์ิทางการเรียน สงู ข้ึน และเป็นประโยชนต์ อ่ ผู้สนใจศึกษาท่จี ะนาไปเป็นแนวทางในการปรับปรุงการ เรยี นการสอนและนวตั กรรมทางการศึกษา หากมีข้อบกพร่องในการจัดทาเอกสารน้ี กรุณาแจ้งต่อผู้จัดทาด้วยทั้งน้ี เพื่อจะได้นาข้อเสนอแนะไปปรับปรุงเอกสารเพื่อให้มีความถูกต้องและสมบูรณ์ ยิ่งขึน้ และขอขอบคุณมา ณ โอกาสน้ี รวีชน ยตะโคตร

ข สารบญั เรื่อง หน้า คานา....................................................................................................... ก สารบัญ………………………………………………………………………………………………………. ข คาแนะนาการใชช้ ดุ กิจกรรมการเรียนรู.้ ......................................... ค แผนภมู ิลาดับขนั้ ตอนการใชช้ ุดกิจกรรมการเรียนร้ภู าษาไทย………... ง ๑ คาชีแ้ จงการใช้ชดุ กิจกรรมการเรียนรสู้ าหรับครู............................. ๒ คาแนะนาการใช้ชุดกจิ กรรมการเรียนรภู้ าษาไทยสาหรับนักเรียน.... 3 มาตรฐานการเรียนรู้/ตัวช้ีวัด ………………………………………………………… 3 จดุ ประสงค์การเรียนรู้สู่ตัวช้ีวดั .................................................... 4 สาระสาคญั .................................................................................. ๕ แบบทดสอบก่อนเรียน เร่อื ง คาอทุ าน........................................... ๗ บัตรความรู้ เรื่อง คาอุทาน........................................................... 12 บตั รกิจกรรมท่ี ๗.๑ ชนิดของคำอทุ ำน......................................... 15 บตั รกิจกรรมท่ี ๗.๒ หน้ำที่ของคำอทุ ำน....................................... 18 บัตรกิจกรรมท่ี ๗.๓ แผนผังมโนทศั น์ เรอ่ื ง คาอุทาน ................... 19 แบบทดสอบหลังเรียน เร่อื ง คาอทุ าน........................................... 21 เฉลยบัตรกจิ กรรมที่ ๗.๑ ชนดิ ของคำอุทำน.................................. 24 เฉลยบัตรกจิ กรรมที่ ๗.๒ แผนผังมโนทัศน์ เร่อื ง คาอทุ าน ............ 27 เฉลยบัตรกจิ กรรมที่ ๗.๓ แผนผงั มโนทศั น์ เร่อื ง คาอทุ าน ............ 28 เฉลยแบบทดสอบก่อนเรียน – หลงั เรียน เรอ่ื ง คาอุทาน................. 29 บรรณานกุ รม ............................................................................... 30 ประวัติยอ่ เจ้าของผลงาน ...............................................................

ค คาแนะนาการใชช้ ดุ กิจกรรมการเรียนรู้ ๑. ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทย เร่ือง ชนิดและหน้าท่ีของคา รายวิชา ภาษาไทย รหัสวิชา ท๒๑๑๐1 ชั้นมัธยมศึกษาปีท่ี ๑ มีทั้งหมด ๗ ชุด ไดแ้ ก่ ชดุ ท่ี 1 เรือ่ ง คานาม ชดุ ท่ี 2 เรือ่ ง คาสรรพนาม ชดุ ท่ี 3 เรื่อง คากรยิ า ชดุ ท่ี 4 เรอ่ื ง คาวิเศษณ์ ชดุ ท่ี 5 เรือ่ ง คาบุพบท ชุดท่ี 6 เรื่อง คาสันธาน ชุดท่ี 7 เรื่อง คาอุทาน ๒. ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทย เร่ือง ชนิดและหน้าท่ีของคา เล่มน้ี นักเรียนสามารถเรียนรไู้ ด้ด้วยตนเองตามความสามารถ ซึ่งประกอบด้วย คาแนะนา การใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ มาตรฐานการเรียนรู้ สาระการเรียนรู้ ตัวชี้วัด สาระสาคัญ ผลการเรียนรู้ จุดประสงค์การเรียนรู้ แบบทดสอบก่อนเรียน บัตรคาส่ัง/บัตรเน้ือหา/บัตรกิจกรรม แบบทดสอบหลังเรียน เฉลยบัตรกิจกรรม เฉลยแบบทดสอบก่อนเรียนและหลงั เรียน บรรณานกุ รม ๓. นักเรียนศึกษาหาความรู้จากบัตรเน้ือหาด้วยความต้ังใจ หากมีข้อสงสัย หรือทาไม่ได้ให้พยายามศึกษาคาอธิบายในบัตรคาสั่ง/บัตรเน้ือหา/บัตรกิจกรรม หรือปรกึ ษาครผู ู้สอน ๔. ทาแบบฝึกหดั ตามลาดับข้ันตอนด้วยความซื่อสัตย์ ๕. ครูผู้สอนควรมีหน้าท่ีให้คาแนะนาและให้คาอธิบายประกอบ พร้อมสรุป ตามขนั้ ตอนของชดุ กิจกรรมการเรียนรู้

ง ๖. เมื่อศึกษาชุดกิจกรรมการเรียนรู้น้ีจบแล้วให้นักเรียนทาแบบทดสอบ หลังเรียน หากผลคะแนนของนักเรียนไม่ผ่านร้อยละ ๘๐ ข้ึนไป ก็ให้นักเรียนมา ศึกษาใหม่อีกครั้ง เพื่อความก้าวหน้าในการเรียน และจะประสบผลสาเรจ็ ๗. ชุดกิจกรรมการเรียนรภู้ าษาไทยเรื่อง ชนดิ และหน้าท่ขี องคา ชุดท่ี ๗ เรื่อง คาอทุ าน น้ี ใช้เวลา ๒ ชวั่ โมง

จ แผนภมู ิลาดับขั้นตอนการใชช้ ดุ กิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทย อา่ นคาชีแ้ จงและคาแนะนาในการใช้ชดุ กจิ กรรมการเรียนรู้ ภาษาไทย ศึกษาตวั ช้ีวัดและจุดประสงคก์ ารเรียนรู้ ทดสอบกอ่ นเรียน เสริม พื้นฐาน ศึกษาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยตามข้ันตอน ไม่ผา่ น ประเมินผลการจัดกจิ กรรมการเรียนรจู้ ากชุดกจิ กรรม การทดสอบ ทดสอบหลงั เรียน ผ่านการทดสอบ ศึกษาชุดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยเรือ่ งต่อไป แผนภมู ิลำดับข้ันตอนกำรเรียนโดยใช้ชดุ กิจกรรมกำรเรียนรู้ภำษำไทย ชุดท่ี ๗ เรือ่ ง คำอทุ ำน

๑ คาชี้แจงการใช้ชดุ กจิ กรรมการเรยี นรู้สาหรับครู 1. ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ รายวิชาภาษาไทย รหัสวิชา ท๒๑๑๐1 หน่วยการเรียนรู้ท่ี 3 เร่ือง ชนิดและหน้าท่ีของคา ชั้นมัธยมศึกษาปีท่ี ๑ ชุดท่ี ๗ เรือ่ ง คาอทุ าน 2. สว่ นประกอบของชดุ กิจกรรมการเรียนรภู้ าษาไทยประกอบดว้ ย 2.1 สาระการเรียนรู้ มาตรฐานการเรียนรู้ ตัวชี้วัด ผลการเรียนรู้ จดุ ประสงค์การเรียนรู้ และสาระสาคัญ 2.2 แบบทดสอบก่อนเรียน 2.๓ บัตรเน้ือหา 2.๔ บัตรกิจกรรม 2.๕ แบบทดสอบหลงั เรียน 2.6 แนวคาตอบบตั รกิจกรรม 2.7 เฉลยแบบทดสอบก่อนเรียน – หลงั เรียน 3. ครูต้องชี้แจงข้ันตอนการเรียนโดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทย ให้นักเรียนเขา้ ใจกอ่ นดาเนินกิจกรรมตา่ งๆ 4. ครูสามารถใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยในการจัดการเรียนรู้ ตามแผนการจัดการเรียนรู้ 5. ชุดกิจกรรมการเรียนรภู้ าษาไทยแต่ละชุดมีองคป์ ระกอบของชดุ กิจกรรม การเรียนรคู้ รบถ้วนสมบรู ณ์ในตัวเอง ผู้เรยี นสามารถใช้เรียนรไู้ ด้ด้วยตนเอง 6. การตรวจนับคะแนนแบบทดสอบหลังเรียน ตอบถูกได้คะแนนข้อละ 1 คะแนน โดยใช้เกณฑ์การผ่านร้อยละ 80 ถ้านักเรียนทาคะแนนได้น้อยกว่า ร้อยละ 80 ควรมีการสอนซ่อมเสรมิ

๒ คาแนะนาการใชช้ ุดกิจกรรมการเรียนรภู้ าษาไทย สาหรบั นกั เรียน ในการจัดการเรียนรโู้ ดยใช้ชุดกจิ กรรมการเรยี นรภู้ าษาไทยให้ผเู้ รียน ปฏิบตั ิตามขัน้ ตอน ดงั นี้ 1. นักเรียนศึกษาสาระการเรียนรู้ มาตรฐาน/ตัวชี้วัด สาระสาคัญ จุดประสงค์การเรียนรสู้ ตู่ ัวช้ีวัดของเร่อื งที่เรียนให้เขา้ ใจ 2. นกั เรียนทาแบบทดสอบกอ่ นเรียน (ทาลงในกระดาษคาตอบท่ีครูผู้สอน แจกให้) 3. นกั เรียนศึกษาและทากิจกรรมร่วมกับครูหรือร่วมกับกลุ่มตามท่ีกาหนด ไว้ในบัตรเน้ือหาและบัตรกิจกรรม 4. นักเรียนควรมีความซื่อสัตย์และวินัยในการทากิจกรรมการเรียนรู้ ทก่ี าหนดไว้ในชดุ กิจกรรมการเรียนรภู้ าษาไทย 5. นักเรียนตรวจสอบและประเมินผลการเรียนรู้ด้วยตนเองว่ามีความรู้ และทักษะตามจดุ ประสงค์การเรียนรหู้ รือไม่ และควรต้องแก้ไขอย่างไร 6. นกั เรียนทาแบบทดสอบหลังเรียน (ทาลงในกระดาษคาตอบท่ีครูผู้สอน แจกให้)

๓ สาระที่ ๔ หลกั การใชภ้ าษาไทย มาตรฐานการเรียนรู้/ตัวชีว้ ัด มาตรฐานการเรียนรู้ ท ๔.๑ เข้าใจธรรมชาติของภาษาและหลักภาษาไทย การเปล่ียนแปลง ของภาษาและพลังของภาษา ภูมิปัญญาทางภาษา และรักษาภาษาไทยไว้เป็นสมบัติ ของชาติ ตัวชี้วัด ท ๔.๑ ม.๑/๓ วิเคราะห์ชนดิ และหน้าท่ีของคาในประโยค จดุ ประสงคก์ ารเรียนรสู้ ตู่ ัวชีว้ ดั ๑. นกั เรยี นสามารถบอกลักษณะของคาอทุ านในภาษาไทยได้ (K) ๒. นกั เรยี นสามารถจาแนกคาอทุ านทอ่ี ยู่ในประโยคไดถ้ ูกตอ้ ง (K, P) ๓. นักเรยี นสามารถอธบิ ายความหมายของคาอุทานและจาแนกประเภท คาอทุ านได้ (K) ๔. นกั เรียนสามารถบอกหน้าที่ของคาอุทานพรอ้ มยกตัวอย่างได้ (K, P) ๕. นักเรียนสามารถเมื่อกาหนดสถานการณ์ให้สามารถใช้คาอุทานได้ ถูกตอ้ งเหมาะสม (P) ๖. นกั เรยี นสามารถเขยี นหรือแตง่ ประโยคโดยใช้คาอุทานได้ถกู ต้อง เหมาะสม (K, P) ๗. นกั เรยี นเหน็ คุณค่าของภาษาไทย (A)

๔ สาระสาคัญ คาอุทาน คือ คาท่ีเปล่งออกมาเพื่อแสดงอารมณ์ หรือความรู้สึกของผู้พูด ส่วนมากจะไม่มีความหมายตรงตามถ้อยคา แต่จะมีความหมายทางการเน้น ความรู้สึกและอารมณ์ของผู้พูดเป็นสาคัญ คาอุทาน แบ่งออกเป็น ๓ ชนิด คือ คาอุทานบอกอาการ คาอุทานในบทร้อยกรอง และคาอุทานเสริมบท คาอุทาน เป็นคาท่ีแสดงอารมณ์ความรู้สึกต่าง ๆ ท่ีเกิดข้ึนส่วนใหญ่จะไม่มีความหมายใน ตวั เอง ดังนั้นการศึกษาให้เข้าใจหน้าท่ีของคาอุทานจะช่วยให้สามารถเขียนประโยค ส่ือสารไ ด้อย่ างถู ก ต้อง แ ละจ าแนก ประเภ ทไ ด้ชัดเจ นจึง เป็นส่ิงจ า เป็นอย่ าง ยิ่ ง ท่ีจะต้องศึกษาเรียนรู้ในเร่ืองคาอุทาน หากมีความรู้ความเข้าใจในเร่ืองน้ีแล้ว จะส่งผลให้สามารถ อธิบายความหมายและบอกหน้าท่ีของคาอุทานแต่งประโยค ทใ่ี ช้ในการสอ่ื สารไดอ้ ย่าง ถกู ตอ้ งมีประสทิ ธภิ าพ

๕ แบบทดสอบก่อนเรียน เรื่อง คาอุทาน คาชี้แจง : ให้นักเรียนเลอื กคาตอบท่ถี กู ตอ้ งที่สดุ เพยี งขอ้ เดยี ว ๑. คาอุทานเปน็ คาทีใ่ ช้ในลักษณะใด ก. แสดงอารมณ์ ข. แสดงความรู้สึกของผู้พดู ค. เสรมิ คาให้สมบูรณ์ เสรมิ บทกลอนให้ไพเราะยิง่ ขึน้ ง. แสดงอารมณ์และความรู้สึกของผู้พูดเสริมคา เสรมิ บทกลอนให้ไพเราะ ยิ่งขึน้ ๒. ข้อใดมีคาอุทาน ข. โถทาไมเคราะห์ร้ายอย่างน้ี ก. เธอนีแ่ สนซนจริง ๆ ง. น่าโมโหจริง ๆ ฉนั ถกู แกล้งอยู่เสมอ ค. คณุ ต้องต้ังใจให้มากกวา่ นนี้ ะ ๓. คาอทุ านแบ่งออกเป็นกป่ี ระเภท ข. ๓ ประเภท ก. ๒ ประเภท ง. ๕ ประเภท ค. ๔ ประเภท ๔. “เปรยี้ ง ๆ เสยี งดังฟ้าฟาด” คา “เปร้ยี ง” เป็นคาอทุ านบอกอะไร ก. ความโกรธ ข. ความเข้าใจ ค. เสยี งธรรมชาติ ง. ความประหลาดใจ ๕. คาว่า “ลูกเตา้ เหล่าใคร” เปน็ คาอุทานประเภทใด ก. เสริมบท ข. บอกอาการ ค. เชื่อมประโยค ง. เช่อื มคา

๖ ๖. “ระวังให้ดี ปืนผาหน้าไม้มันอันตราย” ขอ้ ใดเป็นอทุ านชนดิ เดยี วกนั ก. ออ๋ ! ข. โธ่ ! บอกหนอ่ ยไม่ได้หรอื ค. อุ๊ย ! ขอโทษคะ่ ทีเ่ หยียบเทา้ คุณ ง. ในปา่ มีสงิ สาราสัตวเ์ ยอะแยะเลย ๗. “โธ่ ! ลม้ เข่าถลอกเจ็บมากไหม” คาอุทานบอกอะไร ก. เสริมบท ข. บอกอาการ นา่ สงสาร ค. เชื่อมคา ง. เช่อื มประโยค ๘. คาอทุ านทใ่ี ช้บอกอาการคือขอ้ ใด ก. ไชโย ! สอบเสร็จแลว้ ข. โธ่เอย๋ ! จริง ๆ ค. กระดูกกระเดยี้ วหักหมด ง. โธ่ ! นา่ สงสารจรงิ ๆ กระดกู กระเด้ียวหกั หมด ๙. “ลกู สาวปา้ พรเรียนพยาบงพยาบาลจบหรือยงั ” เป็นคาอุทานอะไร ก. บอกอาการ ข. เช่อื มคา ค. เสรมิ บท ง. เชอ่ื มประโยค ๑๐. คาอทุ านเสรมิ บทเป็นคาอทุ านทใ่ี ช้อย่างไร ก. ใช้เสริมกับข้อความเดิมเพื่อให้ความหมายชัดเจนข้นึ ข. ใช้เชอ่ื มประโยคให้ติดตอ่ กัน ค. ใชข้ ยายความให้สมบรู ณ์ยิง่ ขนึ้ ง. ใช้บอกลกั ษณนามหรือสรรพนาม

๗ บัตรความรู้ เรื่อง คาอุทาน ความหมายของคาอุทาน คาอุทาน คือ คาท่ีเปล่งออกมาเพื่อแสดงอารมณ์ หรือความรู้สึกของผู้พูด ส่วนมากจะไม่มีความหมายตรงตามถ้อยคา แต่จะมีความหมายทางการเน้น ความรู้สึกและอารมณ์ของผู้พูดเป็นสาคัญ คาอุทาน หมายถึง คาท่ีแสดงอารมณ์ของผู้พูดในขณะท่ีตกใจ ดีใจ เสียใจ ประหลาดใจ หรืออาจจะเป็นคาท่ีใช้เสริมคาพูด เช่นคาว่า อุ๊ย เอ๊ะ ว้าย โธ่ อนิจจา ออ๋ เป็นต้น เชน่ - เฮ้อ! คอ่ ยยงั ชั่วทีเ่ ขาปลอดภัย - เมือ่ ไรเธอจะตัดผมตดั เผ้าเสียทีจะได้ดูเรียบร้อย ชนิดของคาอุทาน หลกั ภาษาไทยได้แบ่งคาอุทานออกเป็น ๒ ชนดิ ดังน้ี ๑. อุทานบอกอาการ คอื คาท่บี อกอารมณ์หรอื ความรู้สึกต่าง ๆ ของ ผู้พูด คาอุทานชนิดน้ีมักอยู่หน้าประโยค และมีเคร่ืองหมายอัศเจรีย์ ( ! ) กากับ อยู่ทา้ ยคาอทุ าน แบ่งเปน็ - อุทานบอกอาการ ใช้เปล่งเสียงเพื่อบอกอาการและความรู้สึก ตา่ ง ๆ ของผู้พูด อุทานบอกอาการ อาจจะอทุ านแสดงความเข้าใจ ตกใจ โกรท เจ็บ ต่นื เตน้ สงสยั เช่น ออ๋ วยุ้ ตา๊ ยตาย ไฮ้ เชน่ อุ๊ย เจ็บจริง คาอุทานบอกอาการน้ี รวมทั้งท่ีแทรกอยู่ในคาประพันธ์ต่าง ๆ โดยมากก็เป็นคาสร้อย เช่น เฮย แฮ เอย นอ ร้องเรียก หรือบอกเพื่อให้รู้สึกตัว เช่น แน่น เฮ้ โว้ย เป็นตน้ ตวั อย่างของอทุ านบอกอาการ

๘ ๑.๑ อาการรอ้ งเรยี กหรือบอกให้รตู้ วั เชน่ นแ่ี น่ะ ! เฮย้ ! โว้ย ! ๑.๒ อาการโกรธเคือง เชน่ ดูดู๋ ! ชะๆ ! ชิๆ ! ๑.๓ อาการประหลาดใจหรือตกใจ เช่น เอ๊ะ ! ว้าย ! แม่เจ้า โว้ย ! ๑.๔ อาการสงสารหรือปลอบโยน เชน่ อนิจจา ! พธุ โธ่ ! ๑.๕ อาการเข้าใจหรือรับรู้ เชน่ เออ ! เออน่ะ ! ออ้ ! ๑.๖ อาการเจ็บปวด เชน่ โอย ! โอ๊ย ! ๑.๗ อาการจากสิง่ ธรรมชาติ เชน่ ตมู ! โครม ! เปรยี้ ง ! คาอุทานบอกอาการจะมีเคร่ืองหมายอัศเจรีย์ ( ! ) กากับอยู่ คาอุทาน บอกอาการน้ี จะพูดออกมาเพื่อแสดงอารมณ์ของผู้พูด เช่น ดีใจ เสียใจ ตกใจ แปลกใจ ฯลฯ คาอุทานบอกอาการ เป็นคาอุทานท่ีแสดงอารมณ์ และความรู้สึก ของผู้พูด เชน่ ตกใจ ใช้คาว่า วุ้ย ว้าย แหม ตายจริง ประหลาดใจ ใช้คาว่า เอ๊ะ หือ หา รับรู้ เข้าใจ ใช้คาว่า เออ ออ้ ออ๋ เจบ็ ปวด ใช้คาว่า โอ๊ย โอย อยุ๊ สงสาร เห็นใจ ใช้คาว่า โธ๋ โถ พทุ โธ่ อนิจจา ร้องเรยี ก ใช้คาว่า เฮ้ย เฮ้ น่ี โล่งใจ ใช้คาว่า เฮอ เฮอ้ โกรธเคอื ง ใช้คาว่า ชิชะ แหม โกรธเคอื ง เช่น ชิชะ ดดู ู๋ เปน็ ต้น ตกใจ เช่น ตายจริง ว้าย เป็นต้น สงสาร เชน่ อนจิ จา โถ เป็นตน้ โล่งใจ เช่น เฮ้อ เฮอ เป็นตน้ ขนุ่ เคือง เช่น อวุ ะ แล้วกัน เปน็ ตน้ ทักทว้ ง เช่น ฮา้ ไฮ้ เปน็ ต้น

๙ เยาะเย้ย เช่น หนอย ชะ เปน็ ต้น ประหม่า เชน่ เอ้อ อา้ เป็นต้น ชักชวน เชน่ นะ นา่ เปน็ ตน้ - โธ!่ ไม่นา่ เลย - โอ๊ย! น่ากลัวจรงิ - เอ๊ะ! ทาอย่างน้ไี ดอ้ ย่างไร - ตายแลว้ ! ทาไมเป็นอย่างนี้ รวมทั้งคาอุทานในบทร้อยกรอง คาอุทานเหล่าน้ีจะปรากฏอยู่ในบท ร้อยกรอง เช่น อ้า โอ้ เอย เอ๋ย เฮย แล แฮ นา นอ ฯลฯ ใช้แทรกลงใน ถ้อยคาเพอ่ื ความสละสลวย เชน่ โอ้ดวงเดอื นกำ่ ฟำ้ ชวนฝนั ยิงเอย ในพฤกษจ์ บั แสงจันทร์ ปำ่ กวำ้ ง หมู่แมลงเพรียกหำกัน ดจุ เพือน รกั นำ ปำ่ ปลอบผู้อ้ำงว้ำง ปลดเศร้ำอุรำหมอง จตุภมู ิ วงษ์แก้ว ๒. อุทานเสริมบท ใช้กล่าวเป็นการเสริมคาในการพูดเพื่อเน้นความหมาย ให้ชดั เจนข้นึ ทาให้สนุกในการออกเสียงให้น่าฟังข้ึน คาอุทานเสริมบท เป็นคาอุทาน ท่ีใช้เป็นคาสร้อยหรือคาเสริมบทต่างๆ คาอุทานประเภทน้ีบางคาเสริมคาท่ีไม่มี ความหมายเพอ่ื ยืดเสยี งให้ยาวออกไป บางคากเ็ พอ่ื เนน้ คาให้กระชบั หนักแนน่ เชน่ - เธอไม่สบายต้องกินหยูกกินยานะ - ช่วยหยิบถ้วยโถโอชามให้ดว้ ย - เข้ามาด่มื น้าด่มื ท่าเสยี ก่อน - ทาไมบา้ นช่องถึงสกปรกอย่างน้ี - เดยี๋ วนีม้ ือไม้ฉนั มนั ส่นั ไปหมด - หนังสอื หนงั หาเด๋ียวน้รี าคาแพงมาก - พ่อแม่ไม่ใช่หัวหลักหัวตอนะ

๑๐ อทุ านเสริมบท คอื คาท่นี ามาเสริมเพ่อื ให้เกิดความสละสลวยข้ึน คือ คาพูดเสริมข้ึนมาโดยไม่มีความหมาย อาจอยู่หน้าคา หลังคาหรือแทรกกลางคา เพื่อเน้นความหมาย ของคาท่ีจะพูดให้ชัดเจนข้ึน เป็นคาท่ีเพิ่มเข้ามาโดยไม่ได้ต้ังใจ ให้ความเพิ่มมาแต่อย่างใด เชน่ แขนแมน เสื่อสาด โตะ๊ เตอ๊ ะ จานเจนิ ไม่รไู้ ม่ช้ี พระสงฆ์องค์เจ้า โรงรา่ โรงเรียน ร้องห่มร้องไห้ เปน็ ต้น ๒.๑ มกั เป็นคาคู่ทีม่ ีเสยี งสมั ผัสคลอ้ งจองกนั เชน่ - หนงั สอื หนงั หา - อาบน้าอาบท่า - กินขา้ วกินปลา - ลมื หลู มื ตา - กินนา้ กินทา่ ถ้าเนือ้ ความมีความหมายในทางเดียวกัน เช่น ไม่ดูไม่แล ร้องราทาเพลง เรา เรียกคาเหลา่ นวี้ ่า คาซ้อน ๒.๒ ไม่นิยมใส่เคร่อื งหมายอศั เจรีย์ ( ! ) กากบั ๒.๓ คาสรอ้ ยในบทร้อยกรองก็จัดเป็นคาอทุ านเสริมบท ได้แก่คา ว่า แฮ เอย เทอญ นา ฤา โอ้ว่า แล เฮย เชน่ เสียงลือเสียงเลา่ อ้าง อันใด พีเ่ อย หน้าท่ขี องคาอุทาน หน้าท่ขี องคาอุทาน มีดงั นคี้ อื ๑. ทาหน้าท่แี สดงความรู้สึกของผู้พูด เชน่ - ตายจริง! ฉนั ลืมเอากระเปา๋ สตางคม์ า - โธ!่ เธอคงจะหนาวมากละซิ - เอ๊ะ! ใครกนั ทีน่ าดอกไม้มาวางไว้ท่โี ตะ๊ ของฉัน

๑๑ ๒. ทาหน้าทเ่ี พม่ิ น้าหนักของคา ซึ่งได้แก่คาอุทานเสริมบท เชน่ - ทาเสร็จเสยี ทีจะได้หมดเรอ่ื งหมดราวกันไป - เมือ่ ไรเธอจะหางงหางานทาเสยี ที - เธอเห็นฉันเป็นหัวหลกั หัวตอหรืออย่างไร ๓. ทาหน้าท่ีประกอบขอ้ ความในคาประพนั ธ์ เช่น - แมวเอ๋ยแมวเหมียว - มดเอย๋ มดแดง - กอ เอ๋ย กอไก่

๑๒ บตั รกิจกรรมที่ ๗.๑ เรื่อง ชนิดของคาอุทาน ๑. จงนาคาอทุ านในประโยคมาเขียนลงในช่องวา่ งให้ถูกต้อง ๑. ไชโย ! ฉนั สอบได้ที่ ๑ ____________________ ๒. โอ๊ย! เจ็บจงั เลย มีดบาดนวิ้ ____________________ ๓. แหม ! ไม่นา่ เชือ่ เลยว่าเธอทาได้ ____________________ ๔. โธเ่ อ๋ย ! น่าสงสารจริง คร้ังต่อไปต้องระวังหน่อยนะ ____________________ ๕. โอ้โฮ ! วนั น้พี ีป่ ลายฟ้าสวยจงั ____________________ ๖. น่แี นะ ! ฉนั ซือ้ ขนมเม็ดขนนุ มาฝาก ____________________ ๗. กรี๊ด ! แมลงสาบย้ัวเยี้ยเต็มไปหมด ____________________ ๘. เฮ้ ! พ่อกลับมาแล้ว ____________________ ๙. ว้าย ! เด็กตกน้าช่วยด้วย ____________________ ๑๐. ออ๋ ! บ้านเธออยู่ท่นี ่ีเอง ____________________ ๒. ใหน้ ักเรียนทาเครือ่ งหมาย ()หน้าคาอทุ านถกู ตอ้ ง หรือทาเครื่องหมาย () หนา้ คาอทุ านท่ไี ม่ถกู ตอ้ ง ๑. _____________ โอ้โฮ ! แม่ไกอ่ อกไขต่ ง้ั สิบฟอง ๒. _____________ ออ๋ ! ไมน่ า่ เลย ๓. _____________ โธ่ ! เห็นใจผมบา้ งสิ ๔. _____________ อยุ๊ ! ฉนั ทาการบ้านเสรจ็ แล้ว ๕. _____________ เฮ้ ! มารวมกนั ทางนี้ ๖. _____________ เอ ! ทาไมไม่รับโทรศัพทน์ ะ ๗. _____________ โอ้โอ ! เธอวาดรปู ได้สวยจริง ๆ ๘. _____________ โอ๊ย ! ปวดหัวจังเลย ๙. _____________ โอ๊ย ! พอ่ มาแล้ว ๑๐. _____________ เอ๊ะ ! ใครทาน้าหก

๑๓ ๓. ใหน้ ักเรียนขีดเสน้ ใตค้ าอุทานเสริมบทจากประโยคใหถ้ กู ต้อง ๑. แม่จัดห้องหบั ไว้ให้เรียบรอ้ ยแลว้ นะ ๒. บา้ นสมชายมีส้มสูกลูกไม้หลากหลายพันธ์ุ ๓. ไม่สบายก็ควรไปหามดหาหมอบา้ ง ๔. ทาไมใช้จ่ายมากจัง สะตงุ้ สตางค์ก็ไม่คอ่ ยมี ๕. เรื่องแคน่ ้ีไม่ต้องมาสาบงสาบานกนั หรอก ๖. ยายสอนวา่ ผ้าผ่อนท่อนสไบสวมใสใ่ ห้มิดชิด ๗. เด็กคนนีเ้ ป็นลูกเตา้ เหลา่ ใครถึงไดน้ า่ รักเชน่ นี้ ๘. เดินทางเวลากลางคืนระหว่างงูเงยี้ วเข้ยี วขอตามทางดว้ ยนะ ๙. เล่นกระโดดสงู ระวังกระดกู กระเด้ียวไว้บางอาจพลิกแพลงได้ ๑๐. ไปทาอะไรมามือไม้เลอะเทอะอย่างน้ี ๔. ให้นักเรียนเตมิ คาอทุ านเสริมบทในชอ่ งว่างให้ถกู ตอ้ ง ๑. __________________________ลูกไม้ ๒. กระดกู __________________________ ๓. ผ้าผ่อน__________________________ ๔. ผู้หลัก__________________________ ๕. __________________________เขีย้ วขอ ๖. ผมเผ้า__________________________ ๗. __________________________หนังหา ๘. __________________________พยาบาล ๙. __________________________ร้องไห้ ๑๐. บา้ นช่อง__________________________

๑๔ ๕. จงเลือกคาอทุ านเสริมบททีก่ าหนดใหเ้ ติมลงในช่องวา่ งให้ถกู ตอ้ ง เสอื้ แสง วดั วาอาราม หยกู ยา หมดเรีย่ วหมดแรง ฝนฟ้า พยาบงพยาบาล รถรา กรดกู กระเดยี้ ว มือไม้ ผมเผ้า ผู้หลักผู้ใหญ่ ๑. วีระเลน่ ฟตุ บอล_______________________________ ๒. จงั หวัดนครราชสมี ามี_______________________________หลายแห่ง ๓. แต่งกายดแี ล้ว_______________________________กต็ อ้ งดูดดี ว้ ย ๔. _______________________________ตกหนกั อย่างนี้ ถนนคงลน่ื ๕. เวลาเดินผ่าน_______________________________กิรยิ ามารยาทต้องเรยี บร้อย ๖. เธอไปทาอะไรมา_______________________________เปื้อนเปรอะหมดแล้ว ๗. เมือ่ ไม่สบายต้องไปหา_______________________________ตรวจรักษาสขุ ภาพ ร่างกาย ๘. คุณจะหายป่วยได้อยา่ งไร ถ้าไม่กนิ _______________________________ ๙. คนสูงอายุจะทาอะไรตอ้ งระมดั ระวัง_______________________________หกั จะ รกั ษายาก ๑๐. นักเรียนข้ามถนนต้องระมดั ระวงั _______________________________สัญจรไป มาด้วย

๑๕ บตั รกิจกรรมที่ ๗.๒ เรือ่ ง หน้าทข่ี องคาอุทาน ๑. จงโยงคาอทุ านให้สัมพนั ธก์ บั ขอ้ ความในประโยคให้เหมาะสม ๑. อยุ๊ !   เจ็บจังเลย ๒. โอ้โฮ !   คนตกนา้ ๓. ออ๋ !   เธอมากบั เขาดว้ ยหรอื นี่ ๔. ช่วยด้วย !   ใครมากดออดหน้าบ้าน ๕. โอ๊ย !   ไม่น่าเลย ๖. เอ๋ !   ยงุ กดั ๗. พุทโธ่ !   ฉนั สอบได้ท่ี ๑ ๘. อา้ ว !   ทาไมซือ้ ขนมมามากมายอย่างนี้ ๙. เอ !   เข้าใจแลว้ ๑๐. ไชโย !   จะตอบคาถามของใครก่อนดีนะ ๒. จงนาตัวอักษรที่กาหนดให้ต่อไปนี้ใสใ่ นชอ่ งวา่ งให้ถูกตอ้ ง ก. ออ๋ ! ข. ว้าย ! ค. เอะ๊ ! ง. ชว่ ยดว้ ย ! จ. พุทโธ่ ฉ. ลูกเต้าเหลา่ ใคร ช. หนังหา ซ. โธ่ ! ฌ. ไชโย ! ญ. โอย๊ ! ๑. __________เจ็บมากไหมลูก (สงสาร) ๒. __________เธอไปทาอะไรมากถึงไดส้ วยอย่างนี้ (แปลกใจ) ๓. __________ฉันชนะแล้ว (ดีใจ) ๔. __________ตายแลว้ ใครทาแก้วแตกน่ี (สงสยั ) ๕. __________งเู ล้ือยเขา้ บ้านฉนั (ตกใจ)

๑๖ ๖. ใกล้สอบอ่านหนงั สอื __________บา้ งนะ (เสริมบท) ๗. __________นัน่ คุณแม่มาดว้ ยหรอื (รับร,ู้ เข้าใจ) ๘. __________ปวดหวั จงั (เจ็บปวด) ๙. __________จะไปไหนกไ็ ป อยู่ทาของเสยี หายหมด (โกรธ) ๑๐. เด็กคนน้ีเป็น__________นา่ รกั จริง (เสริมบท) ๓. จงเปลี่ยนคาอทุ านทก่ี าหนดเติมลงในประโยคใหถ้ ูกต้อง เอ๊ะ! นา่ ชัง อยุ๊ ! นา้ ทา่ เอ๋ย นแ่ี น่ะ! โถ! เอ! อา้ ว! เฮ้! ครนื ! ๑. โธ่ ! ______________เธอไปหยิบกระเปา๋ มาให้ครูหน่อย ๒. จนั ทร์ โอ้วา่ ______________จันทร์เจ้า ๓. นา้ ใจ______________หามาให้ดม่ื ๔. เอ๊ะ ! ______________ ขอโทษค่ะ ไม่ไดต้ งั้ ใจ ๕. หน้าตาน่าเกลียด นา่ กลวั ______________ขออมุ้ หนอ่ ย ๖. ฟ้าร้อง เปร้ยี ง ! ______________ ๗. พุทโธ่ ! ______________เจ็บไหมลูก ๘. อยุ๊ ! ______________มาทางนีซ้ ิ ๙. ว้าย ! ______________จะทาอย่างไรดี ๑๐. เอ๊ะ ! ______________นภิ านน่ั เอง

๑๗ ๔. จงโยงประโยคที่มีคาอุทานให้สัมพนั ธก์ ับคาหรือข้อความที่กาหนด ๑. ไชโย ! ฉันชนะแล้ว   เลียนเสยี งธรรมชาติ  สงสาร ๒. ฟ้าร้องครนื !   เจ็บปวด ๓. อย่าลืมนาถ้วยโถโอชาม   ประหลาดใจ  รบั ร,ู้ เข้าใจ มาด้วยนะ  ดใี จ  ตกใจ ๔. โอย ! ปวดหวั จงั   โกรธ  สงสัย ๕. อนิจจา ! น่าสงสารเด็กแท้ ๆ   เสริมบท ๖. ว้าย ! แก้วแตก  ๗. เอ๊ะ ! ใครมาหน้าบ้าน  ๘. ออ๋ ! เปน็ อย่างนี้เอง  ๙. โอ้โฮ ! คาประพนั ธบ์ ทนี้  ไพเราะจริง ๆ ๑๐. พุทโธ่ ! คราวหลังอย่าทา  อย่างนีอ้ กี นะ

๑๘ บตั รกิจกรรมที่ ๗.๓ แผนผงั มโนทัศน์ เรือ่ ง คาอทุ าน คาชี้แจง ให้นกั เรียนสรุปความรู้ที่เกีย่ วกับ “คาอุทาน” เป็นแผนผงั มโนทัศน์ (Concept Mapping) ในกระดาษท่แี จกให้แลว้ นาเสนอผลงานหน้าชนั้ เรียน

๑๙ แบบทดสอบหลังเรียน เรือ่ ง คาอุทาน คาชี้แจง : ให้นกั เรียนเลอื กคาตอบท่ถี กู ตอ้ งทีส่ ุดเพยี งขอ้ เดยี ว ๑. ขอ้ ใดมีคาอทุ าน ข. โถทาไมเคราะห์ร้ายอย่างน้ี ก. เธอนีแ่ สนซนจริง ๆ ง. นา่ โมโหจริง ๆ ฉนั ถูกแกล้งอยู่เสมอ ค. คุณต้องตั้งใจให้มากกวา่ นีน้ ะ ๒. คาอทุ านแบง่ ออกเป็นกี่ประเภท ข. ๓ ประเภท ก. ๒ ประเภท ง. ๕ ประเภท ค. ๔ ประเภท ๓. คาอุทานเป็นคาทใ่ี ช้ในลักษณะใด ก. แสดงอารมณ์ ข. แสดงความรู้สึกของผู้พูด ค. เสรมิ คาให้สมบูรณ์ เสรมิ บทกลอนให้ไพเราะยิ่งขึน้ ง. แสดงอารมณ์และความรู้สึกของผู้พดู เสริมคา เสรมิ บทกลอนให้ไพเราะ ยิง่ ขึน้ ๔. “ระวังให้ดี ปืนผาหน้าไม้มันอนั ตราย” ขอ้ ใดเป็นอุทานชนดิ เดียวกนั ก. ออ๋ ! ข. โธ่ ! บอกหนอ่ ยไม่ได้หรอื ค. อุ๊ย ! ขอโทษคะ่ ทีเ่ หยียบเทา้ คุณ ง. ในป่ามีสิงสาราสตั ว์เยอะแยะเลย

๒๐ ๕. คาอทุ านท่ใี ช้บอกอาการคือขอ้ ใด ก. โธ่ ! น่าสงสารจริง ๆ กระดกู กระเด้ียวหกั หมด ข. กระดกู กระเดีย้ วหกั หมด ค. ไชโย ! สอบเสรจ็ แลว้ ง. โธเ่ อ๋ย ! จรงิ ๆ ๖. “โธ่ ! ลม้ เขา่ ถลอกเจ็บมากไหม” คาอทุ านบอกอะไร ก. เสริมบท ข. บอกอาการ นา่ สงสาร ค. เชื่อมคา ง. เช่อื มประโยค ๗. “เปรยี้ ง ๆ เสยี งดังฟ้าฟาด” คา “เปรยี้ ง” เป็นคาอทุ านบอกอะไร ก. ความโกรธ ข. ความเข้าใจ ค. เสยี งธรรมชาติ ง. ความประหลาดใจ ๘. คาว่า ลกู เตา้ เหล่าใครเป็นคาอทุ านประเภทใด ก. บอกอาการ ข. เสริมบท ค. เชื่อมประโยค ง. เช่อื มคา ๙. “ลกู สาวปา้ พรเรียนพยาบงพยาบาลจบหรือยงั ” เป็นคาอทุ านอะไร ก. บอกอาการ ข. เช่อื มคา ค. เสรมิ บท ง. เช่อื มประโยค ๑๐. คาอทุ านเสรมิ บทเป็นคาอทุ านท่ใี ช้อย่างไร ก. ใช้เสรมิ กับข้อความเดิมเพื่อให้ความหมายชดั เจนข้นึ ข. ใช้เช่อื มประโยคให้ติดตอ่ กัน ค. ใชข้ ยายความให้สมบรู ณ์ยิ่งขึน้ ง. ใช้บอกลักษณนามหรือสรรพนาม

๒๑ เฉลยบตั รกิจกรรมท่ี ๗.๑ เรือ่ ง ชนิดของคาอุทาน ๑. จงนาคาอทุ านในประโยคมาเขียนลงในช่องวา่ งใหถ้ กู ตอ้ ง ๑. ไชโย ! ฉันสอบได้ที่ ๑ ______ไชโย ! _______ ๒. โอ๊ย ! เจ็บจงั เลย มีดบาดนวิ้ ______โอ๊ย ! _______ ๓. แหม ! ไม่นา่ เชือ่ เลยว่าเธอทาได้ _______แหม ! _______ ๔. โธเ่ อ๋ย ! น่าสงสารจริง คร้ังต่อไปต้องระวงั หน่อยนะ _____โธเ่ อ๋ย ! ______ ๕. โอ้โฮ ! วนั น้ีพป่ี ลายฟ้าสวยจัง _______โอ้โฮ ! _______ ๖. นแ่ี นะ ! ฉันซื้อขนมเมด็ ขนนุ มาฝาก _______นแ่ี นะ ! _______ ๗. กรี๊ด ! แมลงสาบยั้วเยี้ยเต็มไปหมด _______กรี๊ด ! _______ ๘. เฮ้ ! พ่อกลบั มาแล้ว _______เฮ้ ! ________ ๙. ว้าย ! เดก็ ตกน้าชว่ ยด้วย _______ว้าย ! ________ ๑๐. ออ๋ ! บ้านเธออยู่ท่นี ่ีเอง _______ออ๋ ! _______ ๒. ให้นกั เรียนทาเครือ่ งหมาย ()หน้าคาอทุ านถกู ตอ้ ง หรือทาเครื่องหมาย () หน้าคาอทุ านท่ไี ม่ถกู ต้อง ๑. _____________ โอ้โฮ ! แม่ไกอ่ อกไขต่ ง้ั สิบฟอง ๒. _____________ ออ๋ ! ไม่น่าเลย ๓. _____________ โธ่ ! เหน็ ใจผมบา้ งสิ ๔. _____________ อยุ๊ ! ฉันทาการบ้านเสร็จแลว้ ๕. _____________ เฮ้ ! มารวมกันทางนี้ ๖. _____________ เอ ! ทาไมไม่รบั โทรศัพทน์ ะ ๗. _____________ โอ้โอ ! เธอวาดรูปได้สวยจริง ๆ ๘. _____________ โอ๊ย ! ปวดหวั จงั เลย ๙. _____________ โอ๊ย ! พ่อมาแลว้ ๑๐. ____________ เอ๊ะ ! ใครทาน้าหก

๒๒ ๓. ใหน้ ักเรียนขีดเสน้ ใต้คาอุทานเสริมบทจากประโยคใหถ้ กู ต้อง ๑. แม่จัดหอ้ งหับไว้ให้เรียบร้อยแล้วนะ ๒. บา้ นสมชายมีส้มสูกลกู ไม้หลากหลายพนั ธุ์ ๓. ไม่สบายกค็ วรไปหามดหาหมอบา้ ง ๔. ทาไมใช้จ่ายมากจงั สะตงุ้ สตางค์กไ็ ม่ค่อยมี ๕. เรื่องแคน่ ้ีไม่ต้องมาสาบงสาบานกันหรอก ๖. ยายสอนวา่ ผ้าผ่อนท่อนสไบสวมใส่ให้มิดชิด ๗. เดก็ คนนเี้ ป็นลกู เตา้ เหล่าใครถึงได้น่ารกั เชน่ น้ี ๘. เดินทางเวลากลางคืนระหว่างงูเงี้ยวเขี้ยวขอตามทางด้วยนะ ๙. เล่นกระโดดสูงระวงั กระดกู กระเดี้ยวไว้บางอาจพลิกแพลงได้ ๑๐. ไปทาอะไรมามือไม้เลอะเทอะอย่างนี้ ๔. ใหน้ กั เรียนเตมิ คาอทุ านเสริมบทในชอ่ งว่างใหถ้ กู ตอ้ ง ๑. _________สม้ สูก___________ลกู ไม้ ๒. กระดูก_________กระเดีย้ ว__________ ๓. ผ้าผ่อน_______ทอ่ นสะไบ_____________ ๔. ผู้หลัก_______ผู้ใหญ่_________________ ๕. _______งูเงี้ยว_______เขี้ยวขอ ๖. ผมเผ้า______รงุ รัง_________________ ๗. _______หนงั สอื ________หนงั หา ๘. _______พยาบง________พยาบาล ๙. ________ร้องห่ม________ร้องไห้ ๑๐. บา้ นช่อง_______ห้องหอ_____________

๒๓ ๕. จงเลือกคาอทุ านเสริมบททีก่ าหนดให้เติมลงในช่องวา่ งใหถ้ ูกตอ้ ง เสอื้ แสง วดั วาอาราม หยูกยา หมดเรี่ยวหมดแรง ฝนฟ้า พยาบงพยาบาล รถรา กรดกู กระเดยี้ ว มือไม้ ผมเผ้า ผู้หลกั ผู้ใหญ่ ๑. วีระเลน่ ฟตุ บอล_______หมดเรี่ยวหมดแรง______ ๒. จงั หวัดอบุ ลราชธานีม_ี ______วดั วาอาราม_________หลายแห่ง ๓. แต่งกายดแี ล้ว______ผมเผ้า______ก็ตอ้ งดูดดี ว้ ย ๔. ______ฝนฟ้า_______ตกหนักอย่างนี้ ถนนคงลน่ื ๕. เวลาเดินผ่าน_______ผู้หลกั ผู้ใหญ_่ _______กิรยิ ามารยาทต้องเรยี บร้อย ๖. เธอไปทาอะไรมา_______เสือ้ แสง_______เปื้อนเปรอะหมดแล้ว ๗. เมือ่ ไม่สบายต้องไปหา_____พยาบงพยาบาล______ตรวจรกั ษาสขุ ภาพ ร่างกาย ๘. คุณจะหายป่วยได้อยา่ งไร ถ้าไม่กนิ _______หยูกยา_____________ ๙. คนสงู อายจุ ะทาอะไรตอ้ งระมดั ระวัง_______กระดูกกระเด้ียว_________หัก จะรักษายาก ๑๐. นักเรียนข้ามถนนต้องระมัดระวงั _______รถรา________สัญจรไปมาดว้ ย

๒๔ เฉลยบตั รกิจกรรมท่ี ๗.๒ เรื่อง หน้าทข่ี องคาอุทาน ๑. จงโยงคาอทุ านให้สัมพนั ธก์ บั ข้อความในประโยคใหเ้ หมาะสม ๑. อยุ๊ !   เจ็บจังเลย ๒. โอ้โฮ !   คนตกนา้ ๓. ออ๋ !   เธอมากับเขาดว้ ยหรอื นี่ ๔. ช่วยด้วย !   ใครมากดออดหน้าบ้าน ๕. โอ๊ย !   ไม่น่าเลย ๖. เอ๋ !   ยุงกดั ๗. พทุ โธ่ !   ฉันสอบได้ท่ี ๑ ๘. อา้ ว !   ทาไมซือ้ ขนมมามากมายอย่างนี้ ๙. เอ !   เข้าใจแลว้ ๑๐. ไชโย !   จะตอบคาถามของใครก่อนดีนะ ๒. จงนาตวั อักษรที่กาหนดให้ตอ่ ไปนี้ใสใ่ นช่องวา่ งใหถ้ ูกตอ้ ง ก. ออ๋ ! ข. วา้ ย ! ค. เอะ๊ ! ง. ชว่ ยด้วย ! จ. พุทโธ่ ฉ. ลกู เตา้ เหลา่ ใคร ช. หนงั หา ซ. โธ่ ! ฌ. ไชโย ! ญ. โอย๊ ! ๑. _____ซ. โธ่ !______เจ็บมากไหมลูก (สงสาร) ๒. _____ค. เอะ๊ !_____เธอไปทาอะไรมากถึงได้สวยอย่างนี้ (แปลกใจ) ๓. _____ฌ. ไชโย !_____ฉนั ชนะแลว้ (ดใี จ) ๔. _____ข. วา้ ย !_____ตายแลว้ ใครทาแก้วแตกน่ี (สงสัย) ๕. _____ง. ชว่ ยดว้ ย !_____งูเล้ือยเขา้ บ้านฉัน (ตกใจ)

๒๕ ๖. ใกล้สอบอ่านหนังสอื _____ช. หนังหา_____บา้ งนะ (เสริมบท) ๗. _____ก. ออ๋ !_____น่นั คุณแม่มาดว้ ยหรอื (รับร,ู้ เข้าใจ) ๘. _____ญ. โอย๊ !_____ปวดหวั จัง (เจ็บปวด) ๙. _____จ. พุทโธ_่ ____จะไปไหนกไ็ ป อยู่ทาของเสยี หายหมด (โกรธ) ๑๐. เด็กคนน้เี ป็น_____ฉ. ลกู เต้าเหลา่ ใคร_____น่ารกั จริง (เสริมบท) ๓. จงเปลีย่ นคาอุทานท่กี าหนดเติมลงในประโยคให้ถกู ตอ้ ง เอ๊ะ! นา่ ชัง อยุ๊ ! นา้ ทา่ เอ๋ย นแ่ี น่ะ! โถ! เอ! อา้ ว! เฮ้! ครนื ! ๑. โธ่ !______นแ่ี น่ะ!_______เธอไปหยิบกระเป๋ามาให้ครูหน่อย ๒. จนั ทร์ โอ้วา่ ______เอ๋ย_______จนั ทร์เจ้า ๓. นา้ ใจ_____นา้ ท่า______หามาให้ด่มื ๔. เอ๊ะ ! ______อยุ๊ !_______ ขอโทษค่ะ ไม่ไดต้ ง้ั ใจ ๕. หน้าตาน่าเกลียด นา่ กลวั ______นา่ ชัง_______ขออมุ้ หนอ่ ย ๖. ฟ้าร้อง เปร้ยี ง ! _______ครนื !_______ ๗. พทุ โธ่ ! ______โถ!_______เจบ็ ไหมลกู ๘. อยุ๊ ! ______เฮ!้ _______มาทางนีซ้ ิ ๙. ว้าย ! _______เอ!_______จะทาอย่างไรดี ๑๐. เอ๊ะ ! ______อา้ ว!_______นภิ านัน่ เอง ๔. จงโยงประโยคที่มีคาอทุ านใหส้ ัมพนั ธ์กบั คาหรือข้อความทีก่ าหนด ๑. ไชโย ! ฉนั ชนะแล้ว   เลียนเสยี งธรรมชาติ

๒. ฟ้าร้องครนื !  ๒๖ ๓. อย่าลืมนาถ้วยโถโอชาม   สงสาร  เจบ็ ปวด มาด้วยนะ  ประหลาดใจ ๔. โอย ! ปวดหวั จงั   รบั ร,ู้ เข้าใจ  ดใี จ ๕. อนิจจา ! น่าสงสารเด็กแท้ ๆ   ตกใจ  โกรธ ๖. ว้าย ! แก้วแตก   สงสยั ๗. เอ๊ะ ! ใครมาหน้าบ้าน   เสริมบท ๘. ออ๋ ! เปน็ อย่างนี้เอง  ๙. โอ้โฮ ! คาประพนั ธบ์ ทนี้  ไพเราะจริง ๆ ๑๐. พุทโธ่ ! คราวหลังอย่าทา  อย่างนอี้ กี นะ เฉลยบัตรกิจกรรมท่ี ๗.๓ แผนผังมโนทศั น์ เรื่อง คาอุทาน

๒๗ คาชี้แจง ให้นักเรียนสรุปความรู้ที่เกีย่ วกับ “คาอุทาน” เป็นแผนผงั มโนทศั น์ (Concept Mapping) ในกระดาษท่แี จกให้แลว้ นาเสนอผลงานหน้าชนั้ เรียน เฉลยแบบทดสอบก่นเรียน – หลังเรียน เรื่อง คาอุทาน

๒๘ เฉลยแบบทดสอบก่อนเรียน เฉลยแบบทดสอบหลังเรียน ข้อ คาตอบ ขอ้ คาตอบ ๑ง ๑ข ๒ข ๒ก ๓ก ๓ง ๔ค ๔ง ๕ก ๕ก ๖ง ๖ข ๗ข ๗ค ๘ง ๘ข ๙ค ๙ค ๑๐ ก ๑๐ ก บรรณานกุ รม กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธกิ าร. คมู่ ือการจดั การเรียนร้กู ล่มุ สาระการ

๒๙ เรียนรภู้ าษาไทย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสนิ ค้าและ พัสดุภณั ฑ์ (ร.ส.พ.), ๒๕๔๕. _____________. แนวพระราชดาริเกา้ รัชกาล. กรงุ เทพฯ : โรงพิมพ์คุรสภาลาดพรา้ ว, ๒๕๔๔. กระทรวงศกึ ษาธกิ าร. หลกั สตู รแกนกลางการศกึ ษาขน้ั พนื้ ฐาน พทุ ธศกั ราช ๒๕๕๑. กรงุ เทพฯ : โรงพิมพ์ชมุ นุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย, ๒๕๕๒. กาญจนา นาคสกุล และคณะ. บรรทัดฐานภาษาไทย เล่ม ๑. กรงุ เทพฯ : สถาบนั ภาษาไทย กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ, ๒๕๔๕. กาชยั ทองหลอ่ . หลกั ภาษาไทย. พิมพ์ครั้งท่ี ๑๐. กรุงเทพฯ : รวมสาสน์ . ๒๕๕๐. นววรรณ พันธุเมธา. ความรู้เกีย่ วกบั ภาษาไทย. พิมพ์ครั้งท่ี ๗. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรสุ ภาลาดพรา้ ว, ๒๕๓๑. มหาวทิ ยาลัยสโุ ขทัยธรรมาธริ าช. การใชภ้ าษาไทย. กรงุ เทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสโุ ขทัยธรรมาธิราช, ๒๕๔๑. https://www.teachersaslearners.com/front/blog_one/81 https://sites.google.com/site/khrufasi/hnathi-khxng-kha-nam http://www.thaigoodview.com https://sites.google.com/site/phasathiym1/bth-thi-1-kar-phud-ni-xokas-tang http://www.pm.ac.th/files/20111002/files/7.pdf https://sites.google.com/site/phasathiykhrucin/chnid-khxng-kha-ni-phasa- thiy/khax ประวัตยิ ่อเจา้ ของผลงาน

๓๐ ชือ่ – สกุล นางรวีชน ยตะโคตร วัน เดือน ปี เกิด 18 ตุลาคม 2520 สถานทเ่ี กิด อาเภอพิบูลมังสาหาร จังหวดั อบุ ลราชธานี ทอ่ี ยปู่ จั จุบนั 153 หมู่ 9 บ้านอ่างศลิ า ตาบลอ่างศิลา อาเภอพิบูลมังสาหาร จังหวดั อบุ ลราชธานี เร่มิ รบั ราชการ 4 มกราคม 2555 ตาแหน่ง ครูผู้ช่วย โรงเรียนเทศบาลศรบี ุณยานุสรณ์ อาเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร สังกดั เทศบาลเมืองกระทุ่มแบน ตาแหน่งหน้าทป่ี ัจจบุ ัน ครู วิทยฐานะ ครูชานาญการ สถานท่ที างานในปัจจบุ ัน โรงเรียนโนนกลางวทิ ยาคม อาเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี องค์การบริหารส่วนจังหวดั อุบลราชธานี ประวัติการศึกษา พ.ศ. 2533 ช้ันประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอ่างหิน (เพียรพิทยาคาร) ตาบลอ่างศิลา พ.ศ. 2536 มธั ยมศกึ ษาปีที่ 3 โรงเรียนอ่างศลิ า ตาบลอ่างศลิ า อาเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี พ.ศ. 2539 มัธยมศกึ ษาปีที่ 6 โรงเรียนอ่างศิลา ตาบลอ่างศลิ า อาเภอพิบลู มังสาหาร จังหวัดอบุ ลราชธานี พ.ศ. 2543 ปริญญาศลิ ปศาสตรบณั ฑิต (ศศ.บ.) สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี จังหวัดอบุ ลราชธานี พ.ศ. 2557 ปริญญาการศกึ ษามหาบัณฑติ (กศ.ม.) สาขาวิชาบริหารการศกึ ษา มหาวิทยาลยั กรุงเทพธนบุรี