นางสาวทชิ า ประมูลทรพั ย์ รหสั นกั ศกึ ษา 594186007 หม่เู รยี น 59/2
การอบรมเลยี้ งดู
ชื่อเรื่อง : การส่งเสริมพฤติกรรมการแปรงฟันของเดก็ ก่อนวยั เรียนศูนยพ์ ฒั นาเดก็ เลก็ ขององคก์ ารบริหารส่วนตาบลเชียงดาว จงั หวดั เชียงใหม่ ชื่อผู้วจิ ัย : นิลุบล เบญ็ จกลุ , 2558 (มหาวทิ ยาลยั เชียงใหม่) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ โดยวตั ถุประสงคท์ ว่ั ไปเพื่อศึกษาผล โดยจดั กิจกรรมข้ึนโดยประยกุ ตท์ ฤษฎี ภายหลังการเข้าร่ วมโปรแกรมการ ควรมีการอบรมให้ความรู้ความเขา้ ใจ ของการส่งเสริมพฤติกรรมการแปรงฟัน PRECEDE Framework มีการจัด ส่งเสริ มพฤติกรรมการแปรงฟันใน 8 ในเร่ืองการแปรงฟันและการดูแลสุขภาพ ของเด็กก่อนวยั เรียน ศูนยพ์ ฒั นาเด็กเล็ก กิจกรรมท้ังหมดระยะเวลา 8 สัปดาห์ สัปดาห์ พบว่า คะแนนเฉล่ียของกลุ่ม ฟันของเดก็ ก่อนวยั เรียนใหแ้ ก่ผูป้ กครอง ขององคก์ ารบริหารส่วนตาบลเชียงดาว การจดั กิจกรรมระยะเวลา 3 ชว่ั โมง คือ ทดลองภายหลงั การส่งเสริมพฤติกรรม ซ่ึงจากการศึกษาพบวา่ นอกจากผดู้ ูแลเด็ก จังหวัดเชียงใหม่ และวัตถุประสงค์ วนั จนั ทร์ถึงวนั ศุกร์ จดั กิจกรรมให้เด็ก การแปรงฟันและการดูแลสุขภาพฟัน เม่ืออยทู่ ี่บา้ นผปู้ กครองมีส่วนสาคญั ท่ีจะ เฉพาะเพ่ือศึกษาความรู้ทศั นคติและการ แปรงฟันหลงั อาหารโดยใช้เสียงเพลง ดีกว่าก่อนการทดลองในเรื่ องความรู้ สามารถถ่ายทอดความรู้ให้กบั เด็กก่อน ปฏิบตั ิตวั ปริมาณคราบจุลินทรีย์บนตัว เป็ นตวั กากบั นาน 2 นาทีในขณะที่เด็ก ทศั นคติการปฏิบตั ิตวั มีความแตกต่างกนั วยั เรียนได้ ฟันของเด็กก่อนวยั เรียนในกลุ่มทดลอง แปรงฟัน อย่างมีนัยสาคญั ทางสถิติท่ีระดบั 0.001 และกลุ่มเปรี ยบเทียบระยะก่อนการ และคะแนนเฉลี่ ยของกลุ่มทดลอง ส่งเสริมพฤติกรรมการแปรงฟันของเด็ก ภายหลงั การส่งเสริมพฤติกรรมการแปรง ก่อนวัยเรี ยนระยะหลังการส่ งเสริ ม ฟั น แล ะ กา ร ดู แลสุ ขภา พ ฟั น ดี ก ว่า กลุ่ ม พฤติกรรมการแปรงฟันของเด็กก่อนวยั เปรียบเทียบในเรื่องความรู้ ทศั นคติการ เรียนและภายหลงั การส่งเสริมพฤติกรรม ปฏิบตั ิตวั ปริมาณคราบจุลินทรี ยบ์ นตวั การแปรงฟันของเดก็ ก่อนวยั เรียน ฟันมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคญั ทางสถิติที่ระดบั 0.001
ช่ือเรื่อง : ประสิทธิผลของโปรแกรมการแปรงฟันแบบฝึกปฏิบตั ิจริงสาหรับผปู้ กครองของเดก็ ก่อนวยั เรียนช่วงอายุ 2-3 ปี ในศูนยพ์ ฒั นาเดก็ เลก็ องคก์ ารบริหารส่วนตาบลบา้ นดง อาเภอแม่เมาะ จงั หวดั ลาปาง ช่ือผู้วจิ ัย : นางสุขนนั ทส์ ินี เพชรสุวรรณ วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ เพ่ือศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรม ใช้โปรแกรมการแปรงฟันแบบฝึ ก ผปู้ กครองที่ไดร้ ับโปรแกรมการแปรง ก า ร ติ ด ต า ม เ ยี่ ย ม บ้า น แ ล ะ เ ว ที การแปรงฟันแบบฝึ กปฏิบตั ิจริงสาหรับ ปฏิบตั ิจริงและการเยยี่ มบา้ น เกบ็ ขอ้ มูล ฟันแบบปฏิบตั ิจริงมีคะแนนความรู้เร่ือง แลกเปลี่ยนเรียนรู้ควรมีเครือข่ายอื่นที่ ผูป้ กครองของเด็กก่อนวยั เรียนช่วงอายุ โดยใช้แบบสอบถามวดั ความรู้ทนั ตสุข ทนั ตสุขภาพ การรับรู้ผลกระทบความ เกี่ยวขอ้ งเขา้ ร่วมดว้ ย เช่น ผบู้ ริหารหรือผู้ 2-3 ปี ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กองค์การ ศึกษา ทศั นคติ การรับรู้ผลกระทบความ รุนแรงเกี่ยวกับปัญหาสุขภาพช่องปาก ที่เกี่ยวขอ้ งองค์การบริหารส่วนทอ้ งถิ่น บริหารส่วนตาบลบา้ นดง อาเภอแม่เมาะ รุนแรงปัญหาสุขภาพช่องปาก และการ เด็กมีทัศนคติในการดูแลช่องปากของ ครู ผดู้ ูแลเด็ก เจา้ หนา้ ที่สาธารณสุข เพื่อ จงั หวดั ลาปาง ตรวจคราบจุลินทรีย์บนตัวฟันเด็ก ทา เด็กหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการ จะไดม้ ีมุมมองความคิดหลากหลายเพื่อ การเกบ็ ขอ้ มูล 3 คร้ัง และวิเคราะห์ขอ้ มูล ทดลองอย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ (p- เกิดเครือขา่ ยที่ยง่ั ยนื ได้ ด้วยสถิติพรรณนาและสถิติ Repeated value < 0.05) Measures ANOVA
ช่ือเรื่อง : ผลการใชม้ ุมประสบการณ์ในหอ้ งเรียนท่ีมีต่อความมีระเบียบวนิ ยั ของเดก็ ปฐมวยั ชื่อผู้วจิ ยั : ศุภลกั ษณ์ ศรีดอกไม,้ 2551 (มหาวทิ ยาลยั ศรีนครินทรวโิ รฒ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1. เพื่อศึกษาเปรียบเทียบความมีระเบียบ ใช้แผนการจัดกิจกรรมการใช้มุม 1. เด็กปฐมวยั ไดร้ ับการจดั กิจกรรมการ 1. กิจกรรมที่ครูจดั ควรให้เดก็ มีส่วนร่วม วินัยโดยรวมของเด็กปฐมวยั ก่อนและ ประสบการณ์ในหอ้ งเรียน เป็นระยะเวลา ใช้มุมประสบการณ์ในห้องเรี ยนเกิด ในการจัดเตรี ยมหาซ้ื ออุปกรณ์หรื อ ห ลั ง ไ ด้ รั บ ก า ร ท า กิ จ ก ร ร ม มุ ม 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วนั วนั ละ 30 ความมีระเบียบวินัยรวมหลงั ทดลองสูง ร่วมกันประดิษฐ์เพื่อให้เด็กเกิดความ ประสบการณ์ในหอ้ งเรียน นาที กว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยยะสาคญั ภาคภูมิใจและเป็ นการกระตุ้นให้เด็ก 2. เพ่ือเปรียบเทียบความมีวนิ ยั ในตนเอง ทางสถิติท่ีระดบั .01 สนใจอยากเรียนรู้ในกิจกรรม แ ล ะ ค ว า ม มี วิ นัย ต่ อ ส่ ว น ร ว ม ข อ ง เ ด็ ก 2. เมื่อวิเคราะห์ผลการวิจยั รายด้านเด็ก 2. ควรมีการศึกษาผลการจดั กิจกรรมมุม ป ฐ ม วัย ก่ อ น แ ล ะ ห ลัง ก า ร ใ ช้ มุ ม ปฐมวยั ได้รับการจดั กิจกรรมการใช้มุม ประสบการณ์ไปทดลองกบั เดก็ ในระดบั ประสบการณ์ในหอ้ งเรียน ประสบการณ์ในห้องเรียนเกิดความมี อื่นเช่นเดก็ พิเศษเป็นตน้ วินัยในตนเองและดา้ นวินัยต่อส่วนรวม หลงั การทดลองสูงกวา่ การทดลองอยา่ งมี นยั ยะทางสถิติท่ีระดบั .01
ช่ือเรื่อง : ผลของโครงการฝึกอบรมการเล้ียงดูเดก็ ที่มีแต่ความรู้และการเล้ียงดูเดก็ ของผปู้ กครอง ชื่อผู้วจิ ัย : ประภาภรณ์ จงั พานิช, 2553 (มหาวทิ ยาลยั ศรีนครินทรวโิ รฒ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม /วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ เพื่อเปรียบเทียบความรู้ในการอบรม 1.โครงการฝึ กอบรมการเล้ียงดูเดก็ 1. ผปู้ กครองเดก็ ปฐมวยั ท่ีเขา้ ร่วม สามารถใชเ้ ป็นแนวทางในการพฒั นา เล้ียงดูเดก็ ปฐมวยั ของผปู้ กครองก่อน 2. แบบประเมินความรู้และการปฏิบตั ิใน โครงการฝึกอบรมการเล้ียงดูเดก็ มี รูปแบบการใหค้ วามรู้แก่ผปู้ กครองเพื่อ และหลงั การเขา้ โครงการฝึกอบรมการ การเล้ียงดูเดก็ ที่ผวู้ จิ ยั สร้างข้ึน ความรู้ในการเล้ียงดูเดก็ หลงั เขา้ ร่วม พฒั นาความรู้และการปฏิบตั ิของพอ่ แม่ โครงการฝึกอบรมเล้ียงดูเดก็ สูงกวา่ ก่อน ผปู้ กครองเกี่ยวกบั การเล้ียงดูเดก็ ให้ เล้ียงดูเดก็ และเพ่ือเปรียบเทียบการ เขา้ ร่วมโครงการฝึกอบรมเล้ียงดูเดก็ สอดคลอ้ งและเหมาะสมกบั พฒั นาการ ปฏิบตั ิในการเล้ียงดูเดก็ ของผปู้ กครอง อยา่ งมีนยั สาคญั ทางสถิติที่ระดบั .01 ก่อนและหลงั การเขา้ โครงการฝึกอบรม 2. ผปู้ กครองเดก็ ปฐมวยั มีการปฏิบตั ิใน ของเดก็ ปฐมวยั การเล้ียงดูเดก็ หลงั เขา้ ร่วมโครงการ การเล้ียงดูเดก็ ฝึกอบรมเล้ียงดูเดก็ ดีกวา่ ก่อนเขา้ ร่วม โครงการฝึกอบรมเล้ียงดูเดก็ อยา่ งมี นยั สาคญั ทางสถิติท่ีระดบั .01
วทิ ยาศาสตร์ / คณติ ศาสตร์
ชื่อเร่ือง : ผลการจดั ประสบการณ์หน่วยเนน้ วทิ ยาศาสตร์นอกช้นั เรียนท่ีมีผลต่อทกั ษะการสงั เกตของเดก็ ปฐมวยั ผู้วจิ ยั : ศรีนวล รัตนานนั ท,์ 2540 (มหาวทิ ยาลยั ศรีนครินทรวิโรฒ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1. เพ่ือเปรียบเทียบทกั ษะการสังเกตของ ใชแ้ ผนการจดั ประสบการณ์หน่วยเนน้ 1 . เ ด็ ก ป ฐ ม วั ย ที่ ไ ด้ รั บ ก า ร จั ด ในการจดั ประสบการณ์ใดๆ ที่จดั นอก เด็กปฐมวยั ท่ีไดร้ ับการจดั ประสบการณ์ วิทยาศาสตร์นอกช้นั เรียนและแผนการ ประสบการณ์หน่วยเน้นวิทยาศาสตร์ ช้ันเรี ยน ควรเน้นกระบวนการกลุ่ม หน่วยเนน้ วิทยาศาสตร์นอกช้นั เรียนก่อน จดั ประสบการณ์หน่วยเนน้ วิทยาศาสตร์ นอกช้ันเรียนกบั เด็กปฐมวยั ท่ีได้รับการ เนื่องจากสะดวกในการดูแล และเด็กยัง และหลงั การทดลอง แบบปกติ โดยใช้เวลาในการทดลอง 8 จดั ประสบการณ์หน่วยเน้นวิทยาศาสตร์ ได้มีการปรึกษาหารือร่วมกัน ร่วมกัน 2. เพื่อเปรียบเทียบทกั ษะการสังเกตของ สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 คร้ัง คร้ังละ 20 แบบปกติมีทกั ษะการสังเกตสูงข้ึนกว่า สังเกต ซ่ึงวิธีการจัดอาจทาได้โดยจัด เด็กปฐมวยั ท่ีไดร้ ับการจดั ประสบการณ์ นาที ก่อนการทดลองอย่างมีนยั ยะสาคญั ทาง อุปกรณ์การศึกษาไวเ้ ป็นกลุ่ม หน่วยเน้นวิทยาศาสตร์แบบปกติก่อน สถิติที่ระดบั .01 และหลงั การทดลอง 2 . เ ด็ ก ป ฐ ม วั ย ที่ ไ ด้ รั บ ก า ร จั ด 3.เพ่ือเปรียบเทียบทกั ษะการสังเกตของ ป ร ะ ส บ ก า ร ณ์ ห น่ ว ย เ น้น วิ ท ย า ศ า ส ต ร์ เด็กปฐมวยั ที่ไดร้ ับการจดั ประสบการณ์ นอกช้นั เรียนมีทกั ษะการสังเกตแตกต่าง หน่วยเน้นวิทยาศาสตร์นอกช้นั เรียนกบั จ า ก เ ด็ ก ป ฐ ม วั ย ที่ ไ ด้ รั บ ก า ร จั ด เด็กปฐมวยั ที่ไดร้ ับการจดั ประสบการณ์ ป ร ะ ส บ ก า ร ณ์ ห น่ ว ย เ น้น วิ ท ย า ศ า ส ต ร์ หน่วยเนน้ วทิ ยาศาสตร์แบบปกติ แบบปกติอย่างมีนัยยะสาคญั ทางสถิติท่ี ระดบั .01
ช่ือเรื่อง : การพฒั นาทกั ษะพ้ืนฐานคณิตศาสตร์ของเดก็ ปฐมวยั โรงเรียนอนุบาลเจริญวยั จงั หวดั สมุทรปราการโดยใชก้ ิจกรรมการเล่านิทาน ประกอบภาพ ชื่อผู้วจิ ัย : วนั ดี ภู่สุวรรณ์, 2560 (มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั ธนบุรี) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1. เปรี ยบเที ยบทักษะพ้ื นฐานทาง ใชก้ ิจกรรมการเล่านิทานประกอบภาพ 1. ทักษะพ้ืนฐานคณิตศาสตร์ของเด็ก 1. ควรมีการใช้ภาพประกอบการเล่า คณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวยั ในภาพรวม ซ่ึงใชร้ ะยะเวลาในการจดั ประสบการณ์ ปฐมวยั หลังการจัดประสบการณ์การ นิทานที่หลากหลาย เน่ืองจากนักเรี ยน ก่อนและหลงั การจัดประสบการณ์การ การเรียนรู้ จานวน 4 สปั ดาห์ สัปดาห์ละ เรี ยนรู้โดยใช้กิจกรรมการเล่านิทาน แต่ละคนชื่นชอบลักษณะตัวละครใน เรี ยนรู้ โดยใช้กิจกรรมการเล่านิทาน 4 วนั วนั ละ 1 คาบ คาบละ 30 นาที รวม ประกอบภาพ ในภาพรวมสูงกว่าก่อน เรื่องไม่เหมือนกนั ประกอบภาพ ทงั สิ้น 16 คาบ การจัดประสบการณ์การเรียนรู้อย่างมี 2. ในระหวา่ งท่ีทากจกรรมการเล่านิทาน 2. เปรียบเทียบทกั ษะพ้ืนฐานคณิตศาสตร์ นยั สาคญั ทางสถิติท่ีระดบั .05 ประกอบภาพ ครูควรสร้างบรรยากาศ ของเด็กปฐมวยั เป็ นรายดา้ น ไดแ้ ก่ ดา้ น 2. ทกั ษะพ้ืนฐานทางคณิตศาสตร์ของเดก็ ความเป็นกนั เองกบั เดก็ และช่วยเหลือให้ การรู้ค่าจานวนการเรี ยงลาดับ การ ปฐมวยั ท้ัง 4 ด้าน ได้แก่ ด้านการรู้ค่า คาแนะนากบั เด็ก เพื่อท่ีเด็กจะไดม้ ีความ เปรียบเทียบ และการจดั หมวดหมู่ จานวน การเรียงลาดบั การเปรียบเทียบ กลา้ แสดงออก และ กา รจัดห มว ดหมู่ ห ลัง กา รจัด ประสบการณ์การเรี ยนรู ้โดยใช้กิจกรรม การเล่านิทานประกอบภาพสูงกว่าก่อน การจัดประสบการณ์การเรี ยนรู้ในทุก ดา้ นอยา่ งมีนยั สาคญั ทางสถิติท่ีระดบั .05
ช่ือเรื่อง: การพฒั นารูปแบบการจดั ประสบการณ์การเรียนรู้โดยใชส้ มองเป็นฐานเพื่อส่งเสริมทกั ษะพ้ืนฐานทางคณิตศาสตร์ของเดก็ ปฐมวยั ผู้วจิ ยั : วจิ ิตรา จนั ศิริ,2559( มหาวทิ ยาลยั บูรพา) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1 . เ พื่ อ พั ฒ น า รู ป แ บ บ ก า ร จั ด การจดั ประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้ 1. รู ปแบบการจัดประสบการณ์การ ในรูปแบบของการจดั ประสบการณ์ ประสบการณ์การเรียนรู้โดยใชส้ มองเป็น สมอ งเ ป็ นฐ าน เพื่ อ ส่ ง เสริ มทักษ ะ เรียนรู้โดยใชส้ มองเป็ นฐานเพ่ือส่งเสริม การเรี ยนรู้โดยใช้สมองเป็ นฐานเป็ น ฐาน เพื่อส่งเสริมทกั ษะทางคณิตศาสตร์ พ้ืนฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวยั ทกั ษะพ้ืนฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็ก ทางเลื อกหน่ึ งสาหรับครู ปฐมวัยที่ ของเดก็ ปฐมวยั โดยใช้เวลาในการทดลอง 8 สัปดาห์ ปฐมวยั ตามความคิดเห็นของผเู้ ชี่ยวชาญ สามารถนาไปใชเ้ พ่ือส่งเสริมทกั ษะทาง 2. เพื่อเปรี ยบเทียบทักษะพ้ืนฐานทาง สปั ดาห์ละ 5 วนั วนั ละ 20 นาทีรวมท้งั 40 มีความเหมาะสมอยู่ในระดับดีมากมี คณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวยั ซ่ึงการนา คณิตศาสตร์ของเดก็ ปฐมวยั ก่อนและหลงั นาที คา่ เฉลี่ยต้งั แต่ 3.75 ถึง 4.25 รู ปแ บบม า จา กปร ะ สบ กา ร ณ์ ขอ ง กา ร การใช้รูปแบบการจดั ประสบการณ์การ 2 . ผ ล ก า ร เ ป รี ย บ เ ที ย บ ทัก ษ ะ ท า ง เรียนรู้โดยใช้สมองเป็ นฐานครูปฐมวยั เรียนรู้โดยใชส้ มองเป็นฐาน คณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวยั ก่อนเรียน ค ว ร ศึ ก ษ า คู่ มื อ รู ป แ บ บ ก า ร จั ด 3. เพ่ือวดั เจตคติต่อการปฏิบตั ิกิจกรรม ข อ ง เ ด็ ก ป ฐ ม วั ย ที่ ไ ด้ รั บ ก า ร จั ด ประสบการณ์เรียนรู้โดยใช้สมองเป็ น ข อ ง เ ด็ ก ป ฐ ม วั ย ท่ี ไ ด้ รั บ ก า ร จั ด ประสบการณ์การเรียนรู้พบวา่ เดก็ ปฐมวยั ฐานและแผนการจัดประสบการณ์ให้ ประสบการณ์การเรียนรู้โดยใชส้ มองเป็น มีทักษะพ้ืนฐานทางคณิตศาสตร์หลัง เขา้ ใจก่อน ฐาน เรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสาคญั ทางสถิติ .01 3. ผลการศึกษาเจตคติของเด็กปฐมวยั ท่ี ได้รับการจดั กิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ สมองเป็ นฐานพบว่าเด็กปฐมวยั มีเจตคติ ท่ีดีอยใู่ นระดบั มาก
ช่ือเรื่อง : การส่งเสริมทกั ษะพ้ืนฐานทางคณิตศาสตร์ของเดก็ ปฐมวยั โดยการเล่านิทานคณิตศาสตร์ ช่ือผู้วจิ ยั : ขวญั นุช บุญยฮู่ ง, 2546 (มหาวทิ ยาลยั ศรีนครินทรวโิ รฒ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม / ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ วธิ ีดาเนินการ เพื่อเปรียบเทียบทกั ษะพ้ืนฐานทาง เดก็ ปฐมวยั ที่ไดร้ ับการจดั กิจกรรม 1. สามารถใชเ้ ป็นแนวทางในการจดั คณิตศาสตร์ของเดก็ ปฐมวยั ที่ไดร้ ับการ แผนการจดั กิจกรรมการเล่านิทาน การเล่านิทานคณิตศาสตร์ มีทกั ษะ กิจกรรมการบูรณาการคณิตศาสตร์และ จดั กิจกรรมการเล่านิทานคณิตก่อนและ คณิตศาสตร์ และแบบทดสอบทกั ษะ พ้ืนฐานทางคณิตศาสตร์ในทุกทกั ษะ การเล่านิทานใหม้ ีความหมายและเกิด หลงั การทดลอง พ้ืนฐานทางคณิตศาสตร์ท่ีมีคา่ ความ สูงข้ึนอยา่ งมีนยั สาคญั ทางสถิติท่ี ประโยชน์ต่อการพฒั นาเดก็ ปฐมวยั เช่ือมน่ั 0.90 การดาเนินการทดลอง ระดบั .01 และเมื่อจาแนกรายดา้ นแลว้ 2. ครูควรสร้างบรรยากาศความเป็น ไดแ้ ก่ แบบแผนการทดลอง One-Group พบวา่ ในดา้ นการนบั การรู้คา่ ตวั เลข กนั เองกบั เดก็ และช่วยเหลือให้ Pretest-Posttest Design และวเิ คราะห์ การจบั คู่ การเปรียบเทียบ การเรียงลาดบั คาแนะนากบั เดก็ ขอ้ มูลโดยใชส้ ถิติ t-test for dependent สูงข้ึนอยา่ งมีนยั สาคญั ทางสถิติท่ีระดบั sample .01 ในดา้ นการจดั ประเภท สูงข้ึนอยา่ งมี นยั สาคญั ที่ระดบั .05
เกมการศึกษา / ส่ือ
ช่ือเรื่อง : ผลการจดั กิจกรรมเกมการศึกษาที่มีต่อพฤติกรรมทางสงั คมของเดก็ ปฐมวยั ชื่อผวู้ จิ ยั : ลกั คะณา เสโนฤทธ์ิ, 2551 ( มหาวทิ ยาลยั ศรีนคริทรวโิ รฒ ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ เพ่ือศึกษาการเปล่ียนแปลงระดับ จดั กิจกรรมเกมการศึกษาใช้เวลาใน เด็กปฐมวยั ก่อนการจัดกิจกรรม 1. การจดั กิจกรรมการเล่นเกมการศึกษา คะแนนพฤติกรรมทางสังคมของเด็ก การทดลอง 8 สปั ดาห์ สปั ดาห์ละ 3 วนั แ ล ะ ร ะ ห ว่ า ง ก า ร จัด กิ จ ก ร ร ม เ ก ม ครูตอ้ งใหเ้ วลากบั เด็ก เน่ืองจากเด็กตอ้ ง ปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมเกม วนั ละ 30 นาที รวมระยะเวลาท้งั สิ้น 24 การศึกษาในแต่ละช่วงสปั ดาห์มีค่าเฉล่ีย ปรับตวั ให้เขา้ กบั รูปแบบวิธีการการเล่น การศึกษา คร้ัง โดยใช้แผนการจัดกิจกรรมเกม คะแนนพฤติกรรมทางสังคมโดยเฉล่ีย ท่ีมีกฎกติกา ซ่ึงในระยะแรกจะต้องใช้ การศึกษา รวมแตกต่างอย่างมีนยั สาคญั ทางสถิติท่ี ความอดทนและให้กาลังใจเด็กได้ทา ระดบั .01 กิจกรรมตลอดเวลา 2. ไม่ควรปล่อยให้เด็กได้เล่นเกมตาม ลาพัง ครู ต้องคอยดูแลอย่างใกล้ชิด เพื่อส่ งเสริ มพฤติ กรรมทางสังคมด้าน บวกและช้ีแนะพฤติกรรมทางสงั คมดา้ น ลบท่ีเกิดข้ึนขณะเล่นเกม
ชื่อเร่ือง : การพฒั นาความสามารถในการคิดแกป้ ัญหาของเดก็ ปฐมวยั โดยใชเ้ กมการศึกษา ช่ือผู้วจิ ยั : รุ่งทิพย์ ศรสิงห์, พรชยั ทองเจือ และผอ่ งลกั ษม์ จิตตก์ ารุญ วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1. เปรียบเทียบความสามารถในการคิด ใชแ้ ผนการจดั ประสบการณ์การเรียนรู้ 1. หลงั การจดั ประสบการณ์การเรียนรู้ ครูผูส้ อนจะต้องเตรี ยมความพร้อม แกป้ ัญหาของเด็กปฐมวยั ก่อนและหลงั จานวน 16 แผน รวมเวลา 4 สปั ดาห์ๆ ละ โดยใช้เกมการศึกษา เด็กปฐมวัยมี เก่ียวกับสื่อการสอนที่ใช้ประกอบใน การจดั ประสบการณ์เรียนรู้โดยใช้เกม 4 วนั ๆ ละ 30 นาที ทาการทดลองในช่วง ความสามารถในการคิดแกป้ ัญหาสูงกว่า หน่วยการเรี ยนโดยสื่อที่ใช้จะต้องมี การศึกษา กิจกรรมเกมการศึกษา ก่อนการจัดประสบการณ์การเรี ยนรู้ เน้ือหาสอดคลอ้ งตามหน่วยการเรียนรู้ 2. ศึกษาระดบั ความสามารถในการคิด อยา่ งมีนยั สาคญั ทางสถิติท่ีระดบั .05 เพ่ือให้การดาเนินกิจกรรมเป็ นไปอย่าง แกป้ ัญหาของเด็กปฐมวยั ท่ีไดร้ ับการจดั 2. หลงั การจดั ประสบการณ์การเรียนรู้ คล่องตัว และการเตรี ยมประเด็นการ ประสบการณ์โดยใชเ้ กมการศึกษา โดยใช้เกมการศึกษา เด็กปฐมวัยมี สนทนาและ ซกั ถามเดก็ ๆ เกี่ยวกบั เรื่องที่ ความสามารถในการคิดแก้ปัญหาใน สอนใชก้ ารเสริมแรงจูงใจให้เด็กกล้าพูด ภาพรวมอยใู่ นระดบั ดี กลา้ แสดงออก โดยการใชว้ ิธีแจกรางวัล สาหรับเด็กท่ีกล้าพูด กล้าแสดงออก เพื่อให้เด็กไดพ้ ูด และแสดงความคิดเห็น ออกมา
ช่ือเรื่อง : ผลการจดั ประสบการณ์โดยใชเ้ กมการศึกษาที่มีต่อความสามารถดา้ นมิติสมั พนั ธ์ข้นั พ้ืนฐานของเดก็ ปฐมวยั ช่ือผู้วจิ ยั : เบญจวรรณ ขนุ ทวี และบณั ฑิตา อินสมบตั วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1) เพื่อศึกษาระดบั ความสามารถดา้ นมิติ แผนการจดั ประสบการณ์โดยใช้เกม 1) เด็กปฐมวยั หลงั ไดร้ ับการจดั กิจกรรม ก า ร จัด กิ จ ก ร ร ม เ ก ม ก า ร ศึ ก ษ า สมั พนั ธข์ ้นั พ้ืนฐานของเดก็ ปฐมวยั การศึกษาเพ่ือพฒั นาความสามารถดา้ น มีระดบั ความสามารถดา้ นมิติสมั พนั ธ์ข้นั ค รู ผู้ส อ น ค ว ร จัด ก ลุ่ ม เ ด็ ก ที่ ค ล ะ 2) เพ่ือศึกษาจานวนของเด็กปฐมวยั ที่ มิติสมั พนั ธ์ของเดก็ ปฐมวยั ที่ผูว้ ิจยั พฒั นา พ้ืนฐานอยใู่ นระดบั ดี ความสามารถกนั โดยใหเ้ ดก็ เล่นเป็นกลุ่ม ได้รับการจัดประสบการณ์โดยใช้เกม ข้ึน มีจานวน 25 แผน ใช้เวลาในการจัด 2) เด็กปฐมวยั ร้อยละ 100 ท่ีไดร้ ับการจดั ผสู้ อนตอ้ งพยายามสังเกตและกระตุ้นให้ การศึกษาท่ีมีความสามารถด้านมิติ กิ จ ก ร ร ม แ ผ น ล ะ 3 0 น า ที ก า ร จัด ประสบการณ์โดยใช้เกมการศึกษา มี เด็กเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่ม เพื่อให้เด็กมี สมั พนั ธ์ข้นั พ้ืนฐานผ่านเกณฑร์ ้อยละ 70 ประสบการณ์จัดสัปดาห์ละ 5 วนั รวม ความสามารถดา้ นมิติสมั พนั ธ์ข้นั พ้ืนฐาน พัฒนา การด้าน สังคม และรู้ จักใช้ ของคะแนนเตม็ เวลา 5 สปั ดาห์ ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ของคะแนนเต็ม ความคิด ร่วมกนั แกป้ ัญหา 3) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถดา้ นมิติ อยา่ งมีนยั สาคญั ทางสถิติที่ระดบั .05 สัมพนั ธ์ข้นั พ้ืนฐานของเด็กปฐมวยั ก่อน 3 ) เ ด็ ก ป ฐ ม วั ย ที่ ไ ด้ รั บ ก า ร จั ด และหลังการจัดประสบการณ์ของเด็ก ประสบการณ์โดยใช้เกมการศึกษา มี ปฐมวยั โดยใชเ้ กมการศึกษา ความสามารถดา้ นมิติสมั พนั ธ์ข้นั พ้ืนฐาน คะแนนเฉลี่ยหลงั การจดั ประสบการณ์สูง กว่าก่อนการจัดประสบการณ์ อย่างมี นยั สาคญั ทางสถิติที่ระดบั .05
ศิลปะ
ช่ือเรื่อง : ความสามารถในการใชก้ ลา้ มเน้ือมดั เลก็ ของเดก็ อายุ 4-5 ปี ที่ไดร้ ับการจดั กิจกรรมศิลปสร้างสรรคด์ ว้ ยดิน ชื่อผู้วจิ ัย : ผกากานต์ นอ้ ยเนียม, 2556 ( มหาวทิ ยาลยั ศรีนคริทรวโิ รฒ ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1. เพื่อศึกษาระดบั ความสามารถในการ ใชก้ ารจดั กิจกรรมศิลปสร้างสรรคด์ ว้ ย 1 . ร ะ ดับ คว า ม ส า ม า ร ถ ใ น ก า ร ใ ช้ 1. การทากิจกรรมศิลปะสร้างสรรคด์ ว้ ย ใชก้ ลา้ มเน้ือมดั เลก็ ของเดก็ อายุ 4-5 ปี ดิน ซ่ึงทาการทดลองในช่วงกิจกรรม กลา้ มเน้ือมดั เลก็ ของเด็กอายุ 4-5 ปี หลงั ดินหากเดก็ มีความสนใจท่ีจะทากิจกรรม โดยรวมและรายดา้ น ก่อนและหลงั การ สร้างสรรค์ ใช้เวลาในการทดลอง 8 การจดั กิจกรรมศิลปสร้างสรรค์ดว้ ยดิน ครูควรมีการขยายระยะเวลาเพิ่มมากข้ึน จดั กิจกรรมศิลปสร้างสรรคด์ ว้ ยดิน สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วนั ได้แก่ วนั เด็กมีความสามารถในการใช้กลา้ มเน้ือ 2. ผปู้ กครองสามารถนากิจกรรมศิลปะ 2. เพื่อเปรียบเทียบระดบั ความสามารถ จนั ทร์ วนั พุธ วนั ศุกร์ ใชเ้ วลาวนั ละ 40 มดั เล็กโดยรวมอยู่ในระดบั ดี และเม่ือ สร้างสรรค์ด้วยดินไปใช้ เพ่ือส่งเสริม ในการใชก้ ลา้ มเน้ือมดั เลก็ ของเดก็ อายุ 4- นาที ระหว่างเวลา 10.00 – 10.40 น. แยกรายด้านพบว่าในแต่ละด้านอยู่ใน พฒั นาการดา้ นกลา้ มเน้ือมดั เลก็ ควบคู่ไป 5 ปี โดยรวมและรายดา้ น ก่อนและหลงั รวม 24 วนั ระดบั ดี กับทางโรงเรียน เพื่อให้เด็กได้พฒั นา การจดั กิจกรรมศิลปสร้างสรรคด์ ว้ ยดิน 2. ความสามารถในการใช้กลา้ มเน้ือมดั อยา่ งเตม็ ศกั ยภาพ เล็กของเด็กอายุ 4-5 ปี โดยรวมหลงั จาก ได้รับการจัดกิจกรรมศิลปสร้างสรรค์ ดว้ ยดินสูงกว่าก่อนการจดั กิจกรรมอยา่ ง มีนัยสาคัญทางสถิติท่ีระดับ .01 และ เม่ือพิจรณาเป็ นรายด้านพบว่าในแต่ละ ด้า น สู ง ก ว่า ก่ อ น ได้รั บ กา ร จัด กิ จ กร ร ม ศิลปสร้างสรรคด์ ว้ ยดินอย่างมีนัยสาคญั ทางสถิติที่ระดบั .01
ชื่อเร่ือง : ผลของการจดั กิจกรรมศิลปสร้างสรรคด์ ว้ ยวสั ดุธรรมชาติทอ้ งถิ่นท่ีมีต่อพฤติกรรมทางสงั คมของเดก็ ปฐมวยั ช่ือผู้วจิ ัย : พรเพญ็ บวั ทอง, 2555 ( มหาวทิ ยาลยั ศรีนคริทรวโิ รฒ ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1. เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบพฤติกรรม ใ ห้ นั ก เ รี ย น ท า กิ จ ก ร ร ม ศิ ล ป ะ 1. เด็กปฐมวยั ที่ได้รับการจัดกิจกรรม 1. เมล็ดพืชที่ใช้ในการจดั กิจกรรมอาจ ทางสงั คมของเดก็ ปฐมวยั ก่อนและหลงั ศิ ล ป ะ ส ร้ า ง ส ร ร ค์ด้ว ย ว ัส ดุ ธ ร ร ม ช า ติ ใช้เป็ นเมล็ดพืชที่ไม่สามารถนาไป การทากิจกรรมศิลปะสร้างสรรคด์ ว้ ย สร้างสรรคด์ ว้ ยวสั ดุธรรมชาติทอ้ งถิ่น ท้งั ทอ้ งถิ่นมีพฤติกรรมทางสังคมโดยรวม รับประทานได้ เช่น เมลด็ แตงโม เมลด็ แบบกลุ่มและแบบเด่ียว จัดกิจกรรม และรายดา้ นประกอบดว้ ยการช่วยเหลือ วสั ดุธรรมชาติทอ้ งถิ่น ในช่วงกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ 1 วนั การแบ่งปัน ในความร่วมมือสูงกว่าก่อน ฟักทอง เป็ นต้น เพื่อเป็ นการใช้วัสดุ 2. ศึกษาการเปลี่ยนแปลงของพฤติกรรม เดก็ สร้างผลงานแบบกลุ่มหรือเด่ียว 1 ชิ้น การจดั กิจกรรมอยา่ งมีนยั สาคญั ทางสถิติ ธร ร ม ช า ติ อ ย่า ง คุ้ม ค่ า แ ล ะ ใ ช้วัส ดุ ทางสงั คมของเดก็ ปฐมวยั แต่ละสปั ดาห์ ตามจินตนาการ โดยเปิ ดโอกาสให้เด็ก ธรรมชาติตรงตามวตั ถุประสงค์ ที่ไดร้ ับการจดั กิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ คิดและลงมือปฏิบตั ิอยา่ งอิสระ ในการจดั ท่ีระดบั .01 2. ควรมี การสังเกตเด็กตลอดช่ วง กิจกรรมแต่ละคร้ังอาจมีวสั ดุอุปกรณ์ท่ี 2. จากการวดั พฤติกรรมทางสังคมของ ดว้ ยวสั ดุธรรมชาติทอ้ งถ่ิน จากดั หรือจดั ไวท้ ่ีกองกลาง เพื่อให้เด็กมี เดก็ ปฐมวยั ท่ีไดร้ ับการจดั กิจกรรมศิลปะ ระยะเวลาในการทดลองเมื่อเด็กแสดง ปฏิสัมพันธ์ร่ วมกันระหว่างเพ่ือนกับ สร้างสรรคด์ ว้ ยวสั ดุธรรมชาติทอ้ งถ่ินทุก เพ่ือน ระหว่างเพื่อนกับครู รู้จักการ สปั ดาห์รวม 8 สปั ดาห์ พบวา่ เดก็ ปฐมวยั พฤติกรรมออกมาจะไดท้ าการบนั ทึกได้ ช่วยเหลือ การแบ่งปัน และความ มีพฤติกรรมทางสังคมโดยรวมและราย ร่วมมือโดยมีครู คอยเป็ นผู้กากับดูแล ดา้ นสูงข้ึนตามลาดบั ทันทีและควรเปิ ดโอกาสให้เด็กมีการ สบั เปล่ียนกลุ่มไดท้ ุกสปั ดาห์ กระตุน้ ใหแ้ รงเสริม เป็นเวลา 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วนั วันละ 40 นาที รวม ท้งั สิ้น 24 คร้ัง จานวน 24 กิจกรรม
ชื่อเรื่อง : การพฒั นาความสามารถดา้ นการคิดวจิ ารณญาณของเดก็ ปฐมวยั โดยการจดั กิจกรรมศิลปะประดิษฐ์ ช่ือผู้วจิ ัย : ปริยานุช จุลพรหม, 2547 (มหาวทิ ยาลยั ศรีนครินทรวโิ รฒ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม / วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1. เพ่ือศึกษาและเปรียบเทียบระดบั แผนการจดั กิจกรรมศิลปะประดิษฐ์ 1. ความสามารถดา้ นการคิดวิจารณญาณ สามารถนาแนวทางไปใชเ้ ป็นแนวใน ความสามารถดา้ นการคิดวจิ ารณญาณ และแบบวดั ความสามารถดา้ นการคิด ของเดก็ ปฐมวยั หลงั การทดลองสูงข้ึน การพฒั นาการจดั กิจกรรมศิลปะประดิษฐ์ ของเดก็ ปฐมวยั ท่ีไดร้ ับการจดั กิจกรรม วจิ ารณญาณที่ผวู้ จิ ยั สร้างข้ึนซ่ึงมีค่าความ กวา่ ก่อนการทดลองอยา่ งมีนยั สาคญั ทาง เพ่ือส่งเสริมการคิดวิจารณญาณสาหรับ เช่ือมน่ั ท้งั ฉบบั เท่ากบั 0.84 ในการศึกษา สถิติท่ีระดบั .01 เดก็ ปฐมวยั ในการจดั การเรียนการสอน ศิลปะประดิษฐ์ โดยมีองคป์ ระกอบ 4 คร้ังน้ีใชแ้ บบแผนการวิจยั แบบ One- 2. ระดบั ความสามารถดา้ นการคิด ภายในหอ้ งเรียนได้ โดยครูเป็นผู้ ดา้ นคือการใชเ้ หตุผล การวิเคราะห์ การ สงั เคราะห์ การประเมินค่า Group Pretest-Posttest Design และ วจิ ารณญาณของเดก็ ปฐมวยั หลงั การจดั ช่วยเหลือและใหค้ าแนะนา 2. เพ่ือศึกษาและเปรียบเทียบ วเิ คราะห์ขอ้ มูลโดยใชส้ ถิติ t-test แบบ กิจกรรมศิลปะประดิษฐโ์ ดยรวมทุก ความสามารถดา้ นการคิดวจิ ารณญาณ โดยรวมของเดก็ ปฐมวยั ก่อนและหลงั ที่ Dependent Sample ทกั ษะอยใู่ นระดบั สูงเม่ือพิจารณาในแต่ ไดร้ ับการจดั กิจกรรมศิลปะประดิษฐ์ ละทกั ษะพบวา่ ทกั ษะการใชเ้ หตุผล ทกั ษะการสงั เคราะห์ และทกั ษะการ ประเมินค่ามีความสามารถอยใู่ นระดบั สูง ส่วนทกั ษะการวเิ คราะห์มีความสามารถ อยใู่ นระดบั ปานกลาง
ช่ิอเรื่อง : การใชร้ ูปแบบกิจกรรมศิลปะสร้างสรรคเ์ พ่ือการเรียนรู้ต่อการพฒั นาทกั ษะทางสงั คมของเดก็ ปฐมวยั ช่ือผู้วจิ ยั : อโนชา ถิรธารง, 2550 ( มหาวทิ ยาลยั ศรีนครินทรวิโรฒ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม / วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ เพ่ือศึกษาการพฒั นาทกั ษะทางสงั คม ใชแ้ ผนการสอนการจดั กิจกรรม ทกั ษะทางสงั คมของเดก็ ปฐมวยั หลงั ขนาดกลุ่มท่ีเหมาะสมในการทา ของเดก็ ปฐมวยั ท่ีไดร้ ับการจดั กิจกรรม รูปแบบศิลปะสร้างสรรคเ์ พื่อการเรียนรู้ ผา่ นกิจกรรมรูปแบบกิจกรรมศิลปะ กิจกรรมศิลปะควร ไม่เกิน 5 คนเน่ืองจาก รูปแบบศิลปะสร้างสรรคเ์ พื่อการเรียนรู้ เป็นระยะเวลาไปสปั ดาห์ สปั ดาห์ละ 3 เดก็ จะไดม้ ีโอกาสในการทากิจกรรมมี วนั วนั ละ 45 นาที สร้างสรรคเ์ พ่ือการเรียนรู้แลว้ มีทกั ษะ โอกาสใชส้ ื่อไดอ้ อกความคิดเห็นมี พ้ืนฐานทางสงั คมโดยรวมและจาแนก โอกาสไดท้ ากิจกรรมอยา่ งต่อเน่ืองและ รายทกั ษะมีค่าเฉลี่ยคะแนนสูงข้ึนอยา่ งมี เรียนรู้การแกไ้ ขปัญหาร่วมกนั นยั สาคญั ทางสถิติท่ีระดบั .05 เมื่อ เปรียบเทียบกบั ก่อนการทดลอง
นิทาน
ช่ือเรื่อง : ผลของการจดั กิจกรรมเลา่ นิทานประกอบละครสร้างสรรคต์ ่อความมีวนิ ยั ในตนเองของเดก็ ปฐมวยั ผู้วจิ ยั : กรรณการ์ พงศเ์ ลิศวฒุ ิ, 2547 ( มหาวทิ ยาลยั ศรีนคริทรวิโรฒ ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1. เพ่ือวิเคราะห์ความแตกต่างและการ การทดลองในคร้ังน้ีดาเนินการในภาค พฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของ 1. ในการส่งเสริมพฤติกรรมความมีวินัย เปลี่ยนแปลงของคะแนนพฤติกรรมความ เรียนท่ี 2 ปี การศึกษา 2546 เป็ นเวลา 10 เด็กปฐมวยั ท่ีได้รับการจดั กิจกรรมเล่า ในตนเองของเด็กปฐมวยั ครูตอ้ งใหเ้ ด็ก มีวินัยในตนเอง โดยเฉล่ียรวมของเด็ก สั ป ด า ห์ โ ด ย สั ป ด า ห์ ท่ี 1 ส ร้ า ง นิทานประกอบละครสร้างสรรคก์ ่อนจดั ไดแ้ สดงความคิดยอมรับฟังความคิดเห็น ปฐมวยั ท่ีไดร้ ับการจดั กิจกรรมเล่านิทาน ความคุน้ เคยกบั เดก็ กลุ่มตวั อยา่ ง สปั ดาห์ กิจกรรมและระหว่างจดั กิจกรรมในแต่ ของเด็กซ่ึงจะเป็ นส่วนหน่ึงที่สาคญั ที่ ประกอบละครสร้างสรรค์ก่อนการจัด ที่ 2 ผูว้ ิจยั ดาเนินการทดลองด้วยตนเอง ละช่วงสปั ดาห์มีคะแนนพฤติกรรมความ ช่วยใหเ้ ดก็ อยากร่วมกิจกรรมมากยง่ิ ข้ึน กิจกรรมและระหว่างการจดั กิจกรรมใน โดยจดั เกบ็ ขอ้ มูลพ้ืนฐานพฤติกรรมความ มีวนิ ยั ในตนเองโดยเฉลี่ยรวมแตกต่างกนั 2. การจดั กิจกรรมเล่านิทานให้เด็กฟัง แต่ละช่วงสปั ดาห์ มีวินยั ในตนเองของเดก็ ปฐมวยั ท้งั 3 ดา้ น อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติท่ีระดับ .05 ครูผสู้ อนสามารถสอดแทรกจุดประสงค์ 2. เพื่อวิเคราะห์ความแตกต่างและการ ในช่วงกิจกรรมเล่นเสรี จากการจัด และเม่ือวิเคราะห์คะแนนพฤติกรรม ที่ตอ้ งการใหเ้ ดก็ เรียนรู้ลงไปในนิทานได้ เปลี่ยนแปลงของคะแนนพฤติกรรมความ กิจกรรมแบบปกติและทาการทดลอง ความมีวินยั ในตนเองของเดก็ ปฐมวยั แยก ทุกคร้ังโดยการปรับเน้ือหาของนิทาน มีวินยั ในตนเองของเด็กปฐมวยั แยกเป็ น ในช่วงกิจกรรมเล่มเสรีโดยจดั กิจกรรม รายด้านได้แก่การควบคุมตนเองการ 3. ในการส่งเสริมพฤติกรรมความมีวินัย รายดา้ นไดแ้ ก่ การควบคุมตนเอง ความ เล่านิทานประกอบละครสร้างสรรคเ์ ป็ น รับผิดชอบและการตรงต่อเวลาพบว่า ในตนเองของเด็กปฐมวยั โดยใช้นิทาน รับผิดชอบและการตรงต่อเวลา ท่ีไดร้ ับ ระยะเวลา 8 สปั ดาห์สปั ดาห์ละ 3 วนั วนั พฤติกรรมความมีวินัยในตนเองท้ัง 3 แบบเล่าไม่จบเป็ นส่ือน้ันควรเลือกใช้ การจดั กิจกรรมการเล่านิทานประกอบ ละ 50 นาที ด้านของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัด นิทานที่แปลกใหม่ ถา้ เป็ นนิทานเรื่องที่ ละครสร้างสรรค์ก่อนการจัดกิจกรรม กิ จกรรมเล่ านิ ทานประกอบละคร เด็กเคยฟังมาแลว้ เด็กจะยึดเน้ือเรื่องน้ัน และระหวา่ งการจดั กิจกรรมในแต่ละช่วง สร้างสรรค์ก่อนการจัดกิจกรรมใน ไม่เกิดความคิดใหม่ๆในการต่อเติม สปั ดาห์ ระหว่างการจัดกิจกรรมในแต่ละช่วง เช่ือมโยงเน้ือหาของนิทาน สปั ดาห์เพ่ิมข้ึนอยา่ งมีนยั สาคญั ทางสถิติ ท่ีระดบั .05
ชื่อเร่ือง : การส่งเสริมทกั ษะทางดา้ นการพดู ของเดก็ ปฐมวยั โดยใชห้ นงั สือนิทาน ชื่อผู้วยิ : นางสาวสุภี วงศพ์ ลบั , 2558 วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ เพ่ือส่งเสริมทกั ษะทางดา้ นการพูดของ ใชแ้ ผนการจดั ประสบการณ์ กิจกรรม 1. เดก็ มีพฒั นาการทางดา้ นการสื่อสาร 1. นิทานสามารถนาไปใชก้ บั กิจกรรมได้ เดก็ ปฐมวยั โดมใชห้ นงั สือนิทาน การเล่านิทาน เพ่ือพฒั นาทกั ษะการพูด กบั ผอู้ ื่นไดช้ ดั เจนข้ึน หลายกิจกรรม เพื่อใหผ้ เู้ รียนเกิดความ ของเด็กปฐมวยั จานวน 5 แผนแต่ละ 2. การจดั กิจกรรมการเล่านิทานโดยใช้ สนุกสนานเพลิดเพลิน แผนใช้ระยะเวลาในการสอน 15 นาที รูปภาพประกอบที่หลากหลายเพ่ือให้เดก็ 2. การเลือกหนงั สือนิทานควรมีสีสนั การจดั กิจกรรมใชเ้ วลา 3 สปั ดาห์ เกิดการเรียนรู้ที่ดีข้ึน สวยงามน่าสนใจ และไม่ควรมีสีฉูดฉาด 3. เดก็ ส่วนใหญ่มีความสนใจ และร่วม กิจกรรมอยา่ งมีความสุขสนุกสนาน เพลิดเพลิน 4. เดก็ กลา้ แสดงความคิดเห็นออกมา ทางดา้ นการพดู ไดม้ ากข้ึน
ช่ือเร่ือง : ผลของการจดั กิจกรรมเล่านิทานท่ีมีต่อความมีวนิ ยั ในตนเองของเดก็ ปฐมวยั ในชุมชนแออดั คลองเตย ชื่อผู้วจิ ัย : ศศินนั ท์ นิลจนั ทร์, 2547 ( มหาวทิ ยาลยั ศรีนคริทรวโิ รฒ ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการเปล่ียนแปลง ใช้การจดั กิจกรรมเล่านิทานก่อนการ เด็กปฐมวยั ในชุมชนแออดั คลองเตย 1. การจัดทาแผนการสอนโดยใช้ ระดบั คะแนนพฤติกรรมความมีวินัยใน จดั กิจกรรมเล่นอิสระตามมุม เป็ นเวลา หลงั จากไดร้ ับการจดั กิจกรรมเล่านิทาน กิ จกรรมเล่ านิ ทานควรนานิ ทานท่ี ตนเองของเด็กปฐมวยั ในชุมชนแออัด 8 สัปดาห์ๆ ละ 3 วนั ใช้เวลาในการ ในแต่ละช่วงสัปดาห์ท่ีแตกต่างกันมี คัดเลือกมาวิเคราะห์แยกย่อยด้านการ คลองเตยที่ได้รับการจัดกิจกรรมเล่า ทดลองวันละ 35 นาที โดยการจัด ระดบั คะแนนของพฤติกรรมความมีวินัย ส่งเสริมลกั ษณะนิสัยพฤติกรรมความมี นิทานในแต่ละช่วงสปั ดาห์ กิจกรรมเล่านิทานในช่วงเวลา 10.10– ในตนเองแตกต่างกันอย่างมีนัยสาคัญ วินัยในตนเอง ว่านิ ทานหน่ึ งเรื่ อง 10.30 น. และจดั กิจกรรมเล่นอิสระตาม ท า ง ส ถิ ติ ท่ี ร ะ ดั บ . 0 1 แ ล ะ มี ก า ร สามารถส่งเสริมพฤติกรรมความมีวินัย มุม เพ่ือทาการสังเกตพฤติกรรมความมี เปลี่ยนแปลงของพฤติกรรมความมีวินัย ในตนเองด้านใดบ้างจะทาให้แผนการ วนิ ยั ในตนเอง ในตนเองในดา้ นความรับผิดชอบ ความ ส อ น มี ค ว า ม ส ม บู ร ณ์ ค ร อ บ ค ลุ ม ซ่ือตรง การตรงต่อเวลา และการควบคุม จุดประสงค์ที่วางไว้ ในข้ันดาเนิ น ตนเองสูงข้ึนอยา่ งมีนัยสาคญั ทางสถิติท่ี กิจกรรมเล่านิ ทานควรมีการลาดับ ระดบั .01 ข้นั ตอนอย่างละเอียดไดแ้ ก่ ข้นั นา ข้นั ดาเนินกิจกรรม ข้นั สรุปและควรมีการ ประเมินผลกิจกรรมทุกคร้ัง
การพฒั นาทางดา้ นร่างกาย ( พลศกึ ษา )
ชื่อเรื่อง : ความสามารถทางพหุปัญญาของเดก็ ปฐมวยั ที่ไดร้ ับการจดั กิจกรรมกการละเล่นไทยกลางแจง้ ผู้วจิ ัย : วลิ ินดา พงศธ์ ราธิก, 2547 ( มหาวทิ ยาลยั ศรีนครินทรวโิ รฒ ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ เพ่ือเปรียบเทียบความสามารถทางพหุ ใช้การจัดกิจกรรมการละเล่นไทย ความสามารถทางพหุปัญญาของเด็ก 1. เมื่อเสร็จกิจกรรมในแต่ละวนั ควรมี ปัญญาของเดก็ ปฐมวยั ก่อนและหลงั การ กลางแจง้ ซ่ึงทาการทดลองในกิจกรรม ปฐมวัยก่ อนและหลังได้รับการจัด การสนทนาร่วมกันสรุปถึงกิจกรรมแต่ จดั กิจกรรมการละเล่นไทยกลางแจง้ กลางแจง้ ทดลอง 8 สปั ดาห์ๆ ละ 5 วนั ๆ กิ จกรรมการละเล่นไทยกลางแจ้ง ละวนั ว่าเป็ นอย่างไร รู้สึกอย่างไรกับ ละ 1 คร้ังๆ ละ 30 นาที เวลา 10:00 น. - แตกต่างกนั อย่างมีนัยสาคญั ทางสถิติท่ี กิจกรรมที่ไดท้ า เพ่ือเป็นการเปิ ดโอกาส 10:30 น. รวมท้งั สิ้น 40 คร้ัง จานวน 15 ระดบั .01 ใหเ้ ดก็ ไดแ้ สดงความรู้สึก กิจกรรม โดยสัปดาห์ที่ 1 - สัปดาห์ที่ 6 2. ในการจัดกิจกรรมการละเล่นไทย ดาเนิ นกิจกรรมตามลาดับ ส่ วนใน กลางแจง้ หากเด็กยงั ให้ความสนใจใน สัปดาห์ที่ 7 และสัปดาห์ที่ 8 เด็กเลือก การทากิ จกรรมอยู่ครู ควรขยายเวลาให้ กิจกรรมตามความสนใจจานวน 10 ยาวนานข้ึน กิจกรรม 3. วสั ดุอุปกรณ์ท่ีนามาใช้ในกิจกรรม การละเล่นไทยกลางแจง้ ควรใหเ้ ดก็ ไดม้ ี ส่วนร่วมในการจัดหาอุปกรณ์มา เช่น รูปภาพดอกไม้ ก้านกล้วย ผลน้ าเต้า เป็ นตน้
ชื่อเร่ือง : ผลของการใชเ้ กมเล่นการแจง้ ท่ีมีต่อพฤติกรรมร่วมมือของเดก็ ปฐมวยั ชื่อผู้วจิ ยั : สุมาลี บวั หลวง, 2557 (มหาวทิ ยาลยั เทคโนโลยรี าชมงคลธญั บุรี) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ 1. ศึกษาพฤติกรรมร่ วมมือของเด็ก ใช้แผนการจดั ประสบการณ์เกมการ 1. เด็กปฐมวยั ก่อนการจดั ประสบการณ์ ครูควรจัดกิจกรรมกลางแจ้งเพ่ือให้ ปฐมวยั ที่ไดร้ ับการจดั ประสบการณ์เกม เล่นกลางแจ้งเป็ นระยะเวลา 8 สัปดาห์ และระหวา่ งการจดั ประสบการณ์เกมการ เด็กได้มีโอกาสเล่นเกมอย่างสม่าเสมอ การเล่นกลางแจง้ สัปดาห์ละ 3 วนั วนั ละ 30 นาทีรวม 24 เล่นการแจ้งพบว่าคะแนนพฤติกรรม และให้เวลากบั เด็กในการปรับตวั ให้เขา้ 2. เปรียบเทียบพฤติกรรมร่วมมือของเด็ก คร้ัง ร่วมมือโดยเฉล่ียรวมมีการเปลี่ยนแปลง กบั รูปแบบวิธีการเล่นท่ีมีกฎกติกา ป ฐ ม วั ย ก่ อ น แ ล ะ ห ลั ง ก า ร จั ด ไปในทางที่เพ่ิมข้ึนตลอดช่วงระยะเวลา 8 ประสบการณ์เกมการเล่นกลางแจง้ สปั ดาห์ 2. ผลการวิเคราะห์คะแนนพฤติกรรม ร่วมมือของเด็กปฐมวยั โดยรวมและแยก เป็ นรายด้าน ได้แก่ การปฏิบตั ิตามกฎ กติกาและข้อตกลง การเล่นและทา กิจกรรมร่ วมกับผู้อ่ืนและการปฏิบัติ หน้าที่ท่ีได้รับมอบหมาย พบว่า เด็ก ปฐมวยั หลงั การจดั ประสบการณ์เกมการ เล่นกลางแจง้ มีพฤติกรรมร่วมมือสูงกว่า ก่ อ น ก า ร จัด ป ร ะ ส บ ก า ร ณ์ อ ย่า ง มี นยั สาคญั ทางสถิติท่ีระดบั .05
ชื่อเรื่อง : ผลของการใชเ้ กมเล่นการแจง้ ท่ีมีต่อพฤติกรรมร่วมมือของเดก็ ปฐมวยั ชื่อผู้วจิ ยั : วรรณพร มะลิรัตน์, 2554 ( มหาวทิ ยาลยั ศรีนครินทรวิโรฒ ) วตั ถุประสงค์ ลกั ษณะนวตั กรรม/วธิ ีดาเนินการ ข้อค้นพบ การนาไปประยุกต์ใช้ เพ่ือศึกษาการเปล่ียนแปลงระดับ ใ ช้ แ ผ น ก า ร จั ด กิ จ ก ร ร ม ก า ร ทักษะทางสังคมของเด็กปฐมวัย ครูควรเป็ นเพียงผทู้ ี่เตรียมสื่ออุปกรณ์ คะแนนทกั ษะทางสังคมของเด็กปฐมวยั เคล่ือนไหวพ้ืนฐานแบบกลุ่มใชเ้ วลาใน สัปดาห์ก่อนการทดลองและตลอดช่วง ต่างๆใหค้ าแนะนาและคอยช่วยเหลือเมื่อ ที่ได้รับการจดั กิจกรรมการเคล่ือนไหว การทดลอง 8 สปั ดาห์ สัปดาห์ละ 4 วนั การทดลองสัปดาห์ท่ี 1-8 มีค่าเฉล่ีย เดก็ พบปัญหาในการทากิจกรรม พ้ืนฐานแบบกลุ่ม วนั ละ 20 นาที รวมระยะเวลา 32 คร้ัง แตกต่างกันอย่างมีนัยสาคญั ทางสถิติที่ ระดับ .01 แสดงว่าค่าเฉล่ียทักษะทาง สังคมของเด็กปฐมวยั อย่างน้อย 1 ช่วง สัปดาห์ มีค่าแตกต่างกันอย่างชัดเจน และการทดลองคร้ังน้ีส่งผลต่อทกั ษะทาง สังคมร้อยละ 99 โดยมีการเปลี่ยนแปลง เพิ่มข้ึนอย่างมีนยั สาคญั ทางสถิติที่ระดบั .01 ในช่วงสัปดาห์ท่ี 2, 3, 4, 5, 6 และ 8 และมีการเปลี่ยนแปลงเพิ่มข้ึนเล็กน้อย ในช่วงสปั ดาห์ท่ี 1
Search
Read the Text Version
- 1 - 28
Pages: