ธอร์นไดค์

ประวตั นิ กั จติ วิทยาเอด็ เวิรด์ ลี ธอรน์ ดด์์ ธอรน์ ไค์เ์ กิคเมอ่ื วนั ที่ 31 สงิ หา์ม 1874 เขา้ ศึกษาในสถาบนั หลายแหง่ ไคแ้ ก่ เวสเลยนั ฮารว์ ารค์ และ โ์ลมั เบยี ทา่ นไคส้ าเร็จการศกึ ษาขน้ั ปรญิ ญาเอกทางจติ วทิ ยา วทิ ยานิพนธเ์ รอ่ื งชาวปัญญาของสตั วข์ องเขาเป็ นงานวจิ ยั แบบทคลองทมี่ ชี อ่ื เสยี งมากเรอื่ งหน่งึ งานเขยี นของธอรน์ ไค์ม์ มี ากสว่ นใหญแ่ ลว้ เกี่ยวกบั เรอื่ งทางการศึกษา

ธอรน์ ไค์ไ์ คใ้ หก้ าเนิคทฤษฎกี าร เรยี นรูท้ เ่ี ผยแพรห่ ลาย ทฤษฎีของเขาเนน้ ์วามสมั พนั ธเ์ ชอื่ มโยงระหวา่ งสง่ิ เรา้ กบั การ ตอบสนอง ธอรน์ ไค์เ์ ชอ่ื วา่ การเรยี นรจู้ ะ เกคิ ข้ึนไคค้ ว้ ยการทม่ี นุษยห์ รอื สตั วไ์ คเ้ ลอื ก เอาปฏิกิรยิ าตอบสนองเชอ่ื มตอ่ เขา้ กบั สงิ่ เรา้ อยา่ งเหมาะสมหรอื การเรยี นรจู้ ะเกคิ ข้นึ คว้ ย การสรา้ งสง่ิ เชอ่ื มโยงหรอื พนั ธะระหวา่ งสง่ิ เรา้ กบั การตอบสนองนนั่ เองคว้ ยเหตุน้จี งึ เรยี ก ทฤษฎนี ้ีวา่ ทฤษฎพี นั ธะระหวา่ งสงิ่ เรา้ กบั การ ตอบสนองหรอื ทฤษฎีสมั พนั ธเ์ ชอื่ มโยง

การทดลองของธอรน์ ดด์์  สรา้ งกรงไมข้ ้นึ มา ขา้ งในกรงจะม์ี านไมซ้ ง่ึ ผกู คา้ ย เชอื กแขวนเอยี งไว้ เชอื กน้ีจะตอ่ ไปยงั ประตถู า้ หากกค ์านไมไ้ คป้ ระตกู ็จะเลื่อนเปิค  แมวไปขงั ไวใ้ นกรงทสี่ รา้ งข้นึ และนาปลาไปวาง ลอ่ ไวน้ อกกรงใหห้ า่ งพอประมาณ โคยแมวไม่ สามารถยนื่ เทา้ ไปเขี่ยไค้  บนั ทกึ การทคลองพบวา่ ระยะแรกๆแมวใชเ้ วลาแกไ้ ข ปัญหานานมนั พยายามใชว้ ธิ ตี า่ ง ๆ เพื่อจะออกจาก กรงจนกระทงั่ เทา้ ของมนั ไปเหยยี บถูกไม์้ านเขา้ โคย บงั เอญิ

ลาดบั ขนั้ ตอนการเรยี นรดู้ ว้ ยการแกป้ ัญหาแบบลองผดิ ลองถกู 1. แมวเกิค์วามตอ้ งการข้ึน 2. แมวแสคงพฤติกรรมตอบสนองอะไรหลายๆ เชน่ ขีคข่วนพ้ืน สง่ เสียงฟ่ อ ๆ วง่ิ ไปรอบ ๆ 3. การทแ่ี มวกค์านไมแ้ ละสามารถเปิคประตไู ค้ ์รงั้ แรกนนั้ เป็ นไปคว้ ย์วามบงั เอญิ

ลาดบั ขนั้ ตอนการเรยี นรดู้ ว้ ยการแกป้ ัญหาแบบลองผดิ ลองถูก (ต่อ) 4. แมวจะ์อ่ ย ๆ ละท้งิ การตอบสนองทไ่ี มใ่ ชใ่ นการแกป้ ัญหาออกไปหลงั จากท่ีไค้ ทคลองทาซา้ ๆ เมอ่ื แมวตอบสนองไปเรือ่ ย ๆ จะ์อ่ ย ๆ ์น้ พบวา่ การกค์านไมก้ บั การ 5. เปิคประตูในตอนแรกแมวเพียงแตเ่ อาเทา้ ไปแตะ์านไมเ้ บา ๆ ซง่ึ ไมม่ ีผลให้ ประตเู ปิคจงึ ไคใ้ ชเ้ ทา้ หนา้ กค์านไมแ้ ละประตกู ็เปิคออก 6. การทแี่ มวไคท้ คลองและฝึกฝนแกป้ ัญหาบอ่ ย ๆ จะทาใหพ้ นั ธะระหวา่ งสิง่ เรา้ และการตอบสนองมี์วามเขม้ แข็งมากยง่ิ ข้ึน

ทฤษฎแี ละหลกั การ การเรยี นรูเ้ กคิ จากการเชอื่ มโยงระหวา่ งสงิ่ เรา้ กบั การตอบสนอง เราเรยี กการตอบสนอง เชน่ น้ีวา่ การลองถกู ลองผคิ (Trial and error)” จากการศกึ ษาทาใหเ้ ราทราบกระบวนการการเรยี นรแู้ ละพฤตกิ รรมการเรยี นรู้ เชน่ การเรยี นรู้ ทกั ษะ การเรยี นรูภ้ าษา การเรยี นรูก้ ฎเกณฑ์ และหลกั กการและการเรยี นรู์้ วาม์คิ รวบยอค

กฎการเรยี นรทู้ ่ีสา์ญั กฎ์วามพอใจ ( Law of Effect ) • การสรา้ งแรงจงู ใจ การใหร้ างวลั การเสรมิ แรง สง่ เสรมิ การแสคงพฤตกิ รรมตา่ ง ๆ หรอื กอ่ ใหเ้ กคิ การเรยี นรูข้ ้นึ กฎการฝึ กหดั ( Law of Exercise ) • กฎการไคใ้ ช้ ( Law of Use ) • กฎการไม่ไค้ ( Law of Disuse ) กฎ์วามพรอ้ ม ( Law of Readiness ) • เมือ่ บุ์์ลพรอ้ มทจี่ ะทาแลว้ ไคท้ าเขายอ่ มเกคิ ์วามพอใจ • เมื่อบุ์์ลพรอ้ มทจี่ ะทาแลว้ ไมไ่ คท้ าเขายอ่ มเกคิ ์วามไมพ่ อใจ • เมอื่ บุ์์ลไม่พรอ้ มทจ่ี ะทาแตต่ อ้ งทาเขายอ่ มเกคิ ์วามไมพ่ อใจ

การประยุกตท์ ฤษฎีของธอรน์ ไค์ใ์ นการสอน 1.ในการเรยี นการสอน์รูตอ้ งให์้ วามสา์ญั และ์วามเขา้ ใจใน ์วามแตกตา่ งของผเู้ รียน และการตอบสนองตอ่ การเรียนไคไ้ ม่ เทา่ กนั ตอ้ งสรา้ งทศั น์ตทิ ีค่ ใี หก้ บั ผเู้ รียน 2.การวางเง่ือนไข ์รู์วรมีการวางเง่ือนไขในการเรียน จคั ทา กจิ กรรมนนั ทนาการเพ่ือ์ลาย์วามเ์รยี ค และ์วรใชก้ ารวาง เงื่อนไขที่แตกตา่ งกนั ไมใ่ ชใ่ ชเ้ พียงเงื่อนไขเคยี ว 3.ในการสอน ์วรมกี ารเสริมแรงทางบวกแกผ่ เู้ รียนเพ่ือเป็นการ กระตนุ้ ใหผ้ เู้ รียนเกิคพฤตกิ รรมท่ีพึงประสง์์ และ์วรสงั เกตวา่ การเสริมแรงแบบใคทีส่ ง่ ผลตอ่ การตอบสนองพฤติกรรมทค่ี ี

การประยุกตท์ ฤษฎขี องธอรน์ ไค์ใ์ นการสอน (ตอ่ ) 4.์รูผูส้ อนไม่์วรใชก้ ารลงโทษทร่ี ุนแรงเกนิ ไป เพราะจะทาใหไ้ มเ่ กคิ การเรยี นรู้ ทาใหผ้ เู้ รียนเกคิ ์วามอ์ติ 5.กอ่ นคาเนินการสอน ์รูตอ้ ง์านึงถึง์วามพรอ้ ม ของผเู้ รียน และ์รูผสู้ อนตอ้ งสรา้ ง์วามพรอ้ มทาง ์วามรูใ้ หก้ บั ผูเ้ รียน 6.์รูผสู้ อน์วรมกี ารกระตุน้ ใหผ้ เู้ รยี นเกคิ การฝึกหคั แต่ ์วรเป็ นแบบฝึกหคั ทเ่ี ป็ นเรอ่ื งเคยี วกนั แตม่ รี ูแ้ บบที่ หลากหลาย เพอ่ื ไมใ่ หผ้ เู้ รยี นเกคิ ์วามเบือ่ หน่าย

กล่มุ เราขอจบการนาเสนอเพยี งเท่าน้ี ขอบ์ุณ์่ะ / ์รบั