หนังสือนิทานอีสป

นทิ านอีสป เรอื ง นกกาสองพนี อ้ ง

นกกาสองพนี ้องอาศัยอยูใ่ นรงั เดยี วกัน ในรงั มรี ู โหวอ่ ยูร่ ูหนึง นกกาตัวพคี ิดวา่ \"น้องชายของขา้ จะ ต้องซอ่ มรงั แน่ๆ และนกกาตัวน้องก็คิดวา่

พชี ายของขา้ จะต้องซอ่ มรงั แนๆ่ \" เวลาผา่ นไปปรากฏวา่ ไมม่ ใี ครซอ่ มแซม รงั และรโู หวน่ นั ก็ใหญข่ นึ เรอื ยๆ นกกา ตัวพกี ็คิดวา่

\"คราวนพี ชี ายของขา้ ต้องซอ่ มแซมรงั แนๆ่ เพราะ เขาจะอาศัยอยูใ่ นรงั ทีเสยี หายเชน่ นไี ดอ้ ยา่ งไร\"

เมอื ฤดหู นาวมาถึง ลมทิศตะวนั ออกเฉียงเหนอื ก็พดั ครวญครางและเกรด็ หมิ ะก็ตกลงมาอยา่ งหนาแนน่ นกกาทังสองพนี อ้ งก็กอดกันอยูใ่ นรงั ทีเสยี หาย แล้วนกกาก็รอ้ งออกมาวา่

\"หนาวเหลือเกิน! หนาวเหลือเกิน!\"

นกกาตัวพคี ิดวา่ นอ้ งชายของมนั คงไม่ สามารถทนความหนาวเยน็ เชน่ นไี ดแ้ นๆ่ มนั จงึ คิดวา่ ต้องซอ่ มรงั แล้วล่ะ

นกกาตัวนอ้ งคิดวา่ พชี ายของมนั ไมส่ ามารถทนความหนาวเยน็ เชน่ นไี ด้ แนๆ่ มนั เลยคิดวา่ ต้องซอ่ มรงั แล้วล่ะ

แต่นกกาทังสองก็ไมไ่ ดท้ ําอะไรนอกจาก กอดกันแนน่ ๆ ลมก็เรมิ พดั แรงขนึ ทกุ ที ในทีสดุ รงั ของนกกาก็ถกู ลม

พดั ลงมากองอยูบ่ นพนื ดนิ และนกกาทังสองก็ต้องสนิ ใจตาย เพราะความหนาวเหนบ็ ทีแสนทรมาน

:: นทิ านเรอื งนสี อนใหร้ วู้ า่ ::การทําประโยชนอ์ ยา่ เพยี ง แต่คิด ควรลงมอื ทําเลย