อิสลามแท้

“หากเกิดบิดอะฮใฺ นอิสลามและการนง่ิ เงียบของอลุ ะมาอแ ละผูน าํ ศาสนาเปน เหตุใหเกิดการ ทํารา ยอสิ ลามและบัน่ ทอนความศรัทธาของมสุ ลมิ ละก็ เปน ความจาํ เปน สําหรับพวกเขาทจี่ ะตอ งใชส ่อื ทกุ อยางท่เี ปนไปดทําการปฏเิ สธบดิ อะฮเฺ หลานี้ ไมว าการปฏิเสธนน้ั จะถึงขน้ึ ถอนรากถอนโคนความ เสอ่ื มเสยี นัน้ ไดห รือไมกต็ าม เชนเดยี วกัน หากการนิง่ เงียบของพวกเขาถือเปนการปฏิเสธความเลวรา ยเหลานนั้ กต็ ามที ณ ท่นี ้ีไมตอ งพิจารณาประเดน็ เรอ่ื งอันตราย แตต องพจิ ารณาประเด็นเรือ่ งความสาํ คญั ตองมากอ น หากในการน่งิ เงียบของอุละมาอแ ละผนู ําศาสนา เปน ความกลัววา ความเลวรา ยจะกลายเปน เร่ืองดี และความดจี ะกลายเปนความเลวรา ยละก็ ยง่ิ จําเปน สําหรบั พวกเขาท่จี ะตอ งสาํ แดงความรู ออกมา ไมอ นุญาตใหเงียบถงึ แมว า เขากร็ ดู ีวา การปฏิเสธของพวกเขาจะไมสง ผลอะไรตอ ตัวของ ผกู ระทําสิง่ นั้นเลยก็ตาม ไมตอ งพจิ ารณาเรื่องอนั ตราย เพราะประเดน็ นเี้ ปน กฎเกณฑศ าสนาที่ไดรับ ความสาํ คัญอยางยิ่งยวดจากผตู ราบทบญั ญตั ิศาสนา” การน่งิ เงียบของรัฐบาลและเจา หนา ทีร่ ฐั ท้ังหลาย “บททดสอบของอสิ ลามในวนั น้ีกค็ อื หูซึ่งจําเปนตองเปดรับฟง ประเด็นปญ หาและความ ยงุ ยากของมุสลมิ นัน้ กลับหนวกไปแลว ล้ินซง่ึ จําเปน ตอ งกระดกพูดถงึ ผลประโยชนของมสุ ลมิ กลับ เปนใบไ ปแลว ดวงตาซง่ึ จาํ เปนตอ งพินิจความทุกขโศกซง่ึ เกดิ ข้ึนกับมุสลิมกลบั มืดบอดไปแลว เราจะ พูดอยา งไรกับอาการหหู นวก เปนใบ และตาบอดเหลานี้? รฐั ในภมู ิภาค (ตะวันออกกลาง) เหลาน้ีไม สําเหนยี กหรือวา ประเดน็ ปญหาเร่ืองเลบานอนน้ันเปนความหายนะหนง่ึ ? เปนความหายนะหนึง่ สาํ หรับมุสลิมโลก? หรอื วา การเขา โจมตขี องอิสราเอลตอเลบานอนและเขนฆา อยา งไรขอบเขตนนั้ มใิ ชเ ปนความหายนะกระนั้นหรือ? มใิ ชเ ปน ความหายนะสาํ หรับอิสลามกระนัน้ หรือ? สาํ หรับมวล มุสลมิ กระน้ันหรือ? การท่ีอเมริกากลาวอยางชดั เจนวา เปน การกระทาํ ท่ีถกู ตองแลวเสยี งนี้ไมเขาไปใน โสตประสาทของพวกเขาหรอื ? ถาหขู องพวกเขายงั ใชก ารไดทําไมจงึ ไมไดยนิ เสียงตะโกนและเสยี ง รองระงมของผูเ ปน ทีร่ ักยิ่งของพวกเราในเลบานอนเลา? ถา สยตาของพวกเขายังไมมดื บอล แลวทําไม พวกเขาจึงไมเ ห็นการเขนฆาทเี่ กดิ ขึ้นทกุ วันทุกหวั ระแหงในเลบานอน ในอหี รา น ชายหนมุ อนั เปนที่ รักย่ิงของพวกเราตองออกไปในสมรภูมิ สตรี เด็กและคนชราตอ งอยูแนวหลงั ตอ งพบกบั การทาํ ลาย ลางตามเมืองตา งๆ เลา ? หากพวกเขายงั มองเหน็ และรับรูถงึ ความวิบตั เิ หลา นนั้ แลว ทาํ ไมไมพูดออกมา บาง? หากพวกเขามีความรกั ความผูกพันตอ องคาพยพอิสลาม ตออลั กุรอาน ตอ ฮะรอ มัยน (แผน ดินอัน ศกั ดิส์ ทิ ธิท์ ้งั สอง) แลวทาํ ไมทกุ วันน้จี ึงไมมกี ารพูดถงึ อาณาบริเวณของศาสนานี้ทยี่ งั คงอยใู นอุงเทา อกี ทั้งอิสลาม อลั กุรอาน และฮะรอ มัยนฺชะรฟี ย นฺยงั ไดรบั การขมขูอยเู ลา ? ทําไมพวกเขาไมร ะดมกําลงั เขา ชว ยเหลือ? เกิดอะไรขน้ึ ทัง้ ท่ีพวกเขาก็ประจักษถึงความหายนะเหลานัน้ และเปน พยานยืนยัน อาชญากรรมของคนพวกน้ันไมเพียงแตพวกเขาเลอื กทีจ่ ะน่งิ เงยี บเทา น้นั พวกเขากลับสงเสรมิ การ กระทําของคนพวกนั้นอีก? พวกเขายังคงสนับสนุนขอ ตกลงแคม ปเ ดวิดและตงการใหมีการยืนยันตาม ขอ เสนอแนะของฟะฮดั (อดตี กษัตริยข องซะอูดี้) อีกทั้งยงั ตองการใหอสิ ราเอลไดรับการรับรองอีก

ความหายนะเหลาน้ีพวกเราจะตอ งไปรองขอความกรุณาจากใครดีเลา? รอ งขอความกรณุ าจากรัฐบาล ทหี่ แู ละดวงตาของพวกเขาปดสนิทและยอมอเมรกิ าอยางไมม เี งือ่ นไขกระนั้นหรอื ? พวกเขาเสียสละ พรอมกับประชาชนผถู กู กดขซ่ี ง่ึ ตกอยภู ายใตก ารบีบค้ันของรัฐบาลเหลา นี้ กระน้ันหรอื ? ตองบอกเลาเรือ่ งราวเหลา นีก้ บั ประชาชาตทิ ่เี ปน ดังเชน ประชาชาติอหี ราน ประชาชาติซ่ึงเคย ไดรับความหายนะจากนํา้ มือของอเมรกิ าและบริวารของมันซ่ึงก็คอื รัฐบาลพะฮเฺ ลวี พวกเขาคอื คน หนุม ผูกลาแหง อหี ราน คอื ประชาชาตอิ ีหรา น คอื ทหารหาญของอหี รา น คอื ทหารเรือ ทหารอากาศ และทหารบกของอีหราน คือกองกาํ ลังพทิ ักษข องอีหราน คือกองกาํ ลังอาสาสมัครบะซจี ญแ ละชน กลมุ นอ ยของอีหรา น ทพี่ วกเขาเขา ใจหนาที่รวมกนั ของพวกเขา พวกเขาต่นื จากภวังคแ ลว ชูกําปน ขึน้ มา กําปนน่ันเองทไ่ี ลกระแทกรถถังใหตกขอบสมรภูมติ ราบใดทีป่ ระชาชาติทงั้ หลายยังไมตนื่ จาก ภวงั ค ตราบใดที่ประชาชาตทิ ง้ั หลายยังไมเปนหนึง่ เดียวกัน ก็จงรูไวเ ลยวา พวกเขาก็ยังตกเปนเบย้ี ลาง รฐั บาลเส่ือม รัฐบาลทอี่ ยูภ ายใตการปกครองของอเมรกิ าโจรชว่ั และมหาอาํ นาจตวั อ่นี ท้งั ๆ ที่มี ทรพั ยากรมากมาย มีเคร่ืองไมเคร่ืองมือซง่ึ หากปดทอนา้ํ มนั ท่ีสงใหพวกมนั ชั่วเพียงหนง่ึ อาทิตย ปญ หา ทัง้ มวลก็จะไดรบั การแกไข พรอมๆ กบั ท่ีพวกเขาบอกวา เราไมมวี นั ทาํ อยา งน้ีหรอก เราไมอ าจบอก เลา ความทุกขโ ศกเหลานต้ี อผูใดไดเลย นอกจากตอ พระผอู ภบิ าลเทาน้นั ? เราไมอ าจฟอ งรอ งรฐั บาล เหลา นตี้ อ ใครไดเ ลย นอกจากพระผอู ภบิ าล? เราจะไมฟองรองกับพวกเขาทพี่ ยายามปดปากอีหราน ซึง่ ยืนหยัดข้ึนมาและตองการเผชิญหนา กบั มหาอาํ นาจทั้งหลาย ทาํ อิสลามใหเปนทป่ี ระจักษใ นโลกนี้ พูด ถงึ เร่ืองการญฮิ าดตอตา นอสิ ราเอลทบ่ี ังอาจทาํ สงครามกับอสิ ลามและยงั กลาวอยา งบงั อาจวา อาณา บริเวณตัง้ แตล มุ แมนาํ้ ไนลถึงยูเฟรติสนั้นเปนของมนั เราตอ งทนเจ็บปวดกับสงิ่ เหลาน้ีไปถึงไหนกัน จะเลา ความโศกเศรา นีใ้ หใ ครฟง ? จะบอกกบั ใครใหร บั รูความนง่ิ เงยี บท่ีคอยประหตั ประหาร ความนิ่ง เงียบท่ีเปน ตัวสนบั สนุนอาชญากรรมทงั้ หลายและความน่ิงเงยี บทเ่ี ปน กาํ ลงั ใจใหพวกกดข่ี อีกท้ังจาก ใครเลาทเี่ ราตอ งการความชว ยเหลอื และทาํ ลายความนิ่งเงยี บเหลาน้ี? ประชากรของพวกทานมจี าํ นวน นอย กระนั้นหรอื ? ทรัพยากรของพวกทานมีนอยกระนั้นหรือ? นา้ํ มนั ของพวกทานกไ็ มม อี ยา งนัน้ หรือ? ผนื แผน ดินของพวกทานกม็ ไี มมากอยางนน้ั หรือ? ศนู ยกลางทส่ี าํ คญั ซง่ึ นับไดวาเปนจุด ยุทธศาสตรน้ันไมไดอยใู นมือพวกทานหรอกหรอื ? เครอ่ื งไมเ ครอ่ื งมือมีอยางครบถว น แตขาดเพยี ง อยางเดยี วคอื อหี มา นความศรทั ธา ไมมีอหี มานความศรัทธา อีหรา นไมม อี ะไรเลย แตมีอหี มาน อีหมานนั่นเองทเี่ ปนตวั ขบั เคล่ือนใหพวกเขามชี ยั เหนือ มหาอาํ นาจทง้ั หลาย มสุ ลมิ ในประเทศท้งั หลายและรัฐบาลของพวกเขานัน้ มที ุกอยาง แตไ มมอี ีหมา น ส่งิ ท่ีทําใหประเทศของเราประชาชาติของเรากาํ ชยั ชนะไวค อื อหี มานทีม่ ีตอ พระเจาและความปรารถนา ทจี่ ะไดร บั ซะฮดี (ผูท่ีเสยี ชวี ติ ในวิถีทางของอลั ลอฮ)ฺ ความปรารถนาท่จี ะไดร บั ซะฮีดตอตานการ ปฏเิ สธศรทั ธาตอ ตานการกลับกลอก เพ่อื รักษาอสิ ลาม เพื่อปกปองอัลกรุ อาน แขกรบั เชญิ ทร่ี ักย่งิ ของเราท่ีไดมาเยือนเราคอื ผถู อื สารของอีหรา นทจ่ี ะนาํ ไปบอกกบั ประชาชาตขิ องพวกทา นใหค ดิ ถงึ เรอื่ งนี้ อยา นั่งนิ่งใหอเมริกาคอยชี้น้ิว เราตองทนทุกขไปถึงไหนกัน?

ดวงตาทงั้ หลายเม่อื ไรมันจะสวา งข้ึน ลิ้นทง้ั หลายเมอ่ื ไรจะไดกระดกพูดเสียที ศุมมุน บกุ มนุ อมุ ยุน ฟะฮมุ ลายะอฺกิลนู (พวกเขาเปน ใบ หหู นวก ตาบอด แลวพวกเขากไ็ มรูจักใชปญญาไตรตรอง-อัลบะกอ เราะฮฺ / ๑๗๑-)” การนิง่ เงียบของประชาชน “ขา พเจา ไดเ ตือนพวกทา นหลายตอหลายครงั้ ประชาชาตมิ สุ ลิมเอย และจะเตือนตอ ไป สภาพ นักการศาสนาและอสิ ลามกําลงั ตกอยูใ นอันตราย การนง่ิ เงียบตอหนา องคกรเครือขายทส่ี รางความ เสือ่ มเสียของพวกทรราชสาํ หรบั ประชาชาตอิ ิสลามแลว มันคอื ความนา อดสู ขอใหพวกทานอธบิ าย ความเสียหายเหลา น้นั ดวยถอยคาํ ทเ่ี ตม็ ไปดว ยเหตแุ ละผลอันแขง็ แกรง ของอิสลาม จงขจัดพวกชอบ ทําลายกฎเกณฑใหห มดไป พวกทา นตอ งแสดงการคดั คานออกมา จงประกาศสารออกไป สง เสยี งไป ยงั ประชาชาติอสิ ลามทงั้ หลาย โปรดทําใหพวกเขาไดเ หน็ พฤตกิ รรมอนั ไรมนษุ ยธรรมของคนพวก นัน้ ” “มุสลมิ ทั้งหลายเปน อะไรกันไปหมด พวกเขาน่ิงเฉยตอปญหาท่ีเกีย่ วขอ งกบั อสิ ลาม เก่ยี วพัน กบั สถานะของอสิ ลาม ทําตวั กลายเปน เพียงผูสงั เกตการณ? เราไมม ีความตองการกองทหารหรอื กอง กาํ ลังใดเลย เราจะจดั การมันเองตามกาํ ลังของเราเอง แตน า เศรา ก็ตรงท่มี สุ ลมิ ไมเ คยใหความสนใจตอ ปญหาท่ีเกิดข้ึนกับอิสลามพวกเขาไมสนใจอลั กรุ อาน ไมปฏิบัติตามสง่ิ ท่ีอัลกุรอานไดกลาวไวทว่ี า หากมชี นกลุม หน่งึ หรืออาจเปนมสุ ลมิ ดว ยกันเขา รุกรานมุสลิมอีกกลมุ หนง่ึ เปนหนา ที่ของมุสลมิ ท้ังหลายท่ตี อ งเขาปกปองมุสลิมผถู ูกกดขีก่ ลุมน้ัน ทาํ ไมพวกเขาไมสง นักขาวเขา ไปดูเหตกุ ารณท่ี เกดิ ข้ึนในอีหรานวา เกิดความยากลาํ บากเชนไรกบั พวกเขาเหลา นน้ั ? ทําไมหากพวกเขาเปน นักขาว เมือ่ ไดเ ห็นสภาพทีแ่ ทจริง พวกเขากลบั ไมรายงานหรอื พูดถึงในสถานวี ทิ ยุ ความน่ิงเงยี บทนี่ า สะพรึงกลวั น้ีคอื อะไร? พวกทานคดิ หรอื วา มันเปน เร่ืองของอริ ักกับอหี รา นเปนเรอ่ื งของซดั ดัมกับ ประชาชาติอีหราน? มนั ไมใ ชเรอ่ื งแคน ี้ มนั เปน เรือ่ งอิสลาม มันไมใชเรื่องเฉพาะของประชาชาติหนึ่ง มนั เปนเร่ืองของประชาชาตอิ ิสลามท้งั หลาย มันเปน เรือ่ งของกลมุ ชนผดู อยโอกาส” ปฏเิ สธการอยูรวมกับ องคกรเครือขายแหง การกดข่ีและมารรา ย ไมอนุญาตใหเขารว มกบั องคก รเครือขา ยของพวกมารรา ย “อลั ลอฮฺ (ซ.บ.) ไดทรงหา มไวใ นอลั กุรอานไมใหยอมศิโรราบพวกมารรา ยและอาํ นาจ ทางการเมืองอันไมช อบธรรมของพวกมันพระองคไดโนมนา วใหป ระชาชนลุกขึ้นสูตอ ตา นผูป กครอง เหลา น้นั พระองคไดท รงบัญชาใหมูซายนื หยัดสกู ับผูปกครองเหลา นนั้ ” “มีรายงานจากทานอะบาอบั ดิ้ลลาฮฺ ความวา ทา นศาสดา (ศ.) กลาววา ฟกุ อฮาอ (นักการ ศาสนาผวู ินจิ ฉัยความตามหลกั การศาสนา) คอื ผทู ี่ไดรับความไวว างใจของบรรดาศาสดา ตราบเทา ที่ พวกเขาไมเขาไปเกลือกกลวั้ (แสวงหาความสขุ และทรพั ยสนิ อนั มชิ อบของ) โลกนี้มีคนกลา วข้ึนวา

โอรอซลู ุลลอฮฺ การทพ่ี วกเขาเขา ไปในโลกน้ี มันหมายความวา อยางไร ทา น (ศ.) กลา วตอบวา การ ปฏบิ ัติตามผูป กครอง (ทีไ่ มชอบธรรม) ดงั นน้ั เมื่อพวกเขาไดทําเชนน้ีก็จงระวังพวกเขาในเรือ่ ง (อันตรายทอี่ าจเกิดกบั ) ศาสนาของพวกทา น” “หากผนู าํ รฐั บาลอิสลามรว มมือกบั ผแู ทนกลายเปน เครอ่ื งมอื สืบทอดอํานาจทางการเมอื งหรือ เศรษฐกจิ ของตางชาติตอ รฐั บาลอสิ ลามแลว โดยที่อิทธิพลทางการเมืองนนั้ เปนความนากลวั สําหรบั อิสลามหรือความเปน อิสรภาพของประชาชาตใิ นอนาคตกต็ าม ถอื วา ผนู าํ และผูแ ทนเหลา นี้เปน คน ทรยศ และสมมตวิ า การเขาสูต าํ แหนง ดังกลา วของพวกเขาเปน สทิ ธิของพวกเขากต็ าม กต็ อ งปลด พวกเขาออกจากตาํ แหนงเปนหนา ทีข่ องประชาชาตอิ สิ ลามท่ีตอ งลงโทษพวกเขา ถงึ แมว า จะดวย วธิ กี ารอารยิ ะขดั ขืนเชน ไมรวมคบคา สมาคม ไมรวมคาขาย และไมส นใจ พวกเขาไมวา กรณีใดก็ตาม และพวกเขาตอ งใหความสาํ คัญทีจ่ ะตอ งขบั ไลคนพวกน้ันออกจากหนาทที่ างการเมืองและไมใหไ ดรับ สทิ ธิทางสังคมอนื่ ดว ย” ญฮิ าดขัน้ สุดทายคือการตอ สูก บั ความอลังการ “อิสลามและศาสนาทุกศาสนาลวนมีการเคล่ือนไหวท้งั ส้นิ ทําหนา ทป่ี ลกุ ประชาชน คาํ สอน ของบรรดาศาสนทตู ทําหนาที่ปลุกประชาชน เตรยี มพรอมประชาชนเพ่อื ตอ ตา นมหาอาํ นาจทง้ั หลาย ตอตา นบรรดาผตู ้ังภาคี อาจกลา วไดวา อัลกรุ อานคือคมั ภรี แ หง การตอ สคู ือคัมภีรซ ่งึ ตระเตรียม ประชาชนเพ่ือการตอสู ขณะเดียวกนั ก็มคี ําสอนเก่ียวกบั มนุษยชาตอิ ยใู นนนั้ แตอะชดิ ดาอุอะลลั้ กุฟ ฟา ร รุฮะมาอุบยั นะฮมุ (เด็ดขาดตอ ผูป ฏิเสธ มเี มตตาในระหวา งพวกเขาดวยกนั -อลั ฟตฮฺ / ๒๙-) และ กอตลิ ลุ มุชริกีนะกาฟฟะฮฺ (พวกเจาจงตอ สูกบั บรรดาผตู ้งั ภาคที ้ังหมด-อัตเตาบะฮฺ / ๓๖-) อลั กรุ อานได โนมนา วผูค นและปลุกผูคน ใหก าํ ลงั ใจกบั ประชาชนวา มะลาอิกะฮจฺ ะอยูรว มกบั พวกทานมะลาอิกะฮฺ ไดเคยอยรู วมกบั พวกเขามาแลว มอื เล็กๆ ท่เี คลอ่ื นไหวนนั้ ยอมหักสะบัน้ อาํ นาจอนั ยงิ่ ใหญไดดวยกับ พลงั ศรทั ธาและการเคล่ือนไหวที่ศาสดาและอัลกรุ อานไดสรางขึ้นมา” “ฉะน้นั อลั กรุ อานและคมั ภรี แหง พระเจานนั้ คือสําหรับท่แี ผกวา ง ซึง่ ทุกคนสามารถใช ประโยชนได แตเปนการใชป ระโยชนต ามศักยภาพทัศนะอันเปน แกน ของคัมภีรแ หงพระเจาและ บรรดาศาสนทูตผูใหญก ็คือแพรขยายการรับรอู อกไป ทุกกจิ การงานทพี่ วกเขาเหลาน้นั ไดกระทาํ ไปก็ เพือ่ ทาํ หการรจู ักอลั ลอฮตฺ ามสภาวะทแี่ ทจรงิ นน้ั แพรข ยายออกไปสงครามท้ังหลายกเ็ พ่ือส่งิ น้ัน การยุติ ศึกก็เพอื่ ส่ิงนั้น จดุ มุงหมายของความยุตธิ รรมทางสังคมก็เพ่ือสงิ่ นมี้ ิใชเมื่อโลกน้อี ยภู ายใตทศั นะของ พวกเขาแลว พวกเขากต็ องการเพียงเพ่ือแกไขโลกนเี้ ทา นน้ั พวกเขาตองการแกไ ขปรบั ปรงุ ในทกุ เร่ือง ศาสนาใดทไ่ี มพูดเรอื่ งการสงคราม ยอมบกพรอ งถาเปน เชนนั้นจรงิ ขาพเจาคาดวา ในกรณีของทา นน บอี ซี า ซะลามลุ ลอฮฺอะลยั ฮิ หากพวกเขาเปดโอกาสใหทา นอกี สกั เล็กนอย ทา นกต็ องทําไปตาม ขั้นตอนทท่ี านนบีมูซา ซะลามุล ลอฮฺอะลยั ฮิ ทําเหมือนกบั ทีท่ านนบีนูฮฺ ซะลามลุ ลอฮฺอะลยั ฮิ ไดกระทาํ

ไป น่ันก็คอื เผชญิ หนากับพวกปฏิเสธ พวกที่ชอบเดาสุมวา ทา นนบีอีซาไมทํางานเหลา นเี้ ลย ทําหนาท่ี เพยี งตักเตือนเทา น้นั พวกเขากาํ ลงั ประทษุ รายตอสถานภาพการเปนนบีของทาน ถา เปน อยา งท่ีวา ก็ เขา ใจไดว า ทา นเปน เพยี งนักเทศนเ ทา นัน้ มิใชศาสนทูต นกั เทศนย อ มไมใชศ าสนทตู ศาสนทูตน้ันยอม ตองมคี ุณสมบัตพิ รอมท่จี ะแกไ ขปรับปรุงโลกน้ี ทาํ สงครามก็เพ่อื ทาํ ใหป ระชาชนปลอดภยั เพ่ือให ประชาชนปลอดภยั จากความเลวรา ยของคนพวกน้ัน” “การตอ สูของเราคือการตอ สทู างความเชื่อ ไมม ขี อบเขตทางภูมิศาสตรแ ละเขตแดน เรา จําเปนตอ งจดั ตั้งกองกําลังอาสาสมัครทหารของอิสลามข้นึ ในโลก” “การตอสลู ักษณะนีเ้ ปนส่ิงจําเปนสําหรับความยตุ ิธรรมหากประชาชนมีความเทย่ี งธรรมแลว การตอสกู ็ไมม ีความจาํ เปนหากประชาชนเปน มนุษย (ที่สมบรู ณ) แลว การตอสูกไ็ มตอ งใช แตเ มอ่ื ยงั มี คนกลมุ หนง่ึ ซึ่งเปน คนสว นมากยงั คงถกู เหยียบยา่ํ อยูเม่อื ศกั ด์ศิ รีของอิสลามและมุสลมิ ยงั ตกอยใู น อนั ตราย เราไมไ ดเปนฝายเรม่ิ ตน สงคราม เราอยใู นสภาพปกปองตวั เอง” “การสงครามของทานศาสดาผทู รงเกยี รติคือความเมตตาของทา นซง่ึ ไมไดย ่งิ หยอ นไปกวา คาํ ตกั เตือนของทานเลย พวกท่ีชอบคาดเดาวา อิสลามมิไดพูดวา สงคราม สงคราม จนกวา จะไดช ัยชนะ น้ัน หากจุดมงุ หมายของพวกเขาก็คือถอ ยความน้ีไมไ ดมีปรากฏอยใู นอัลกรุ อานละก็ ถอื วาพวกเขาพูด ถกู แตถาจุดมงุ หมายของพวกเขาคือไมมพี ระดํารสั ของพระเจา ท่ีใหความหมายสงู สง กวานี้อกี ละก็ พวกเขาผิดถนัด อลั กรุ อานกลาววา กอติลูฮมุ ฮัตตาลาตะกนู ะ ฟต นะฮฺ (พวกเจาตอ งตอ สกู ับพวกเขา จนกวา จะไมม กี ารสรางความวนุ วายอกี -อัลบะกอเราะฮฺ / ๑๙๓-) พระองคทรงเชญิ ชวนมนุษยชาติ ทง้ั หลายใหท ําการตอ สูเพ่ือขจัดความวนุ วาย หมายถงึ สงคราม สงคราม จนกวา ขจดั ความวนุ วานใน โลก นน่ั เอง ส่ิงนไี้ มใชสิง่ ทเ่ี รากาํ ลังกลาวอยู เราไดเ อามาเพียงบางสว นท่เี ล็กนอ ยเทาน้นั เราดํารงอยู ในวงกลมวงเล็กทรี่ ายลอ มดวยวงกลมวงใหญเ ทานั้น ที่เราพดู วา สงคราม สงคราม จนกวา จะไดชัย ชนะ จดุ มุง หมายของเรากค็ ือ จนกวาจะไดรับชยั ชนะเหนือซัดดาม หรอื เปน ชัยชนะท่สี มมติวา เหนือกวา คนอยา งซดั ดมั สิง่ ท่อี ัลกรุ อานกลา วไมใชส่ิงนี้ อลั กรุ อานกลาววา สงคราม สงคราม จนกวา ขจัดกความวุนวายในโลก หมายความวา บคุ คลใดก็ตามทปี่ ฏิบัตติ ามอัลกุรอาน พวกเขาจะตอ งคิดอยู เสมอวา ตราบเทา ทพ่ี วกเขายงั มอี าํ นาจอยู พวกเขาจะตอ งสูต อ ไปเรื่อยจนกวาจะสามารถขจัดความ วุนวายในโลกนีไ้ ดหมด นี่เปนความเมตตาหน่งึ สําหรบั โลก เปน ความเมตตาหนึ่งสาํ หรับทุก ประชาชาติในทกุ สภาพการณท ่เี ปนอยูการ สงครามของทา นศาสดาน้นั คอื ความเมตตาอยา งหนง่ึ ตอ โลก และเปน ความเมตตาแมก ระทัง่ ตอพวกปฏเิ สธท่กี ําลงั ตอตา นทานเอง เปน ความเมตตาตอ โลก เพราะถา ไมมคี วามวนุ วายในโลกแลว โลกก็จะรม เย็น หากพวกเขาเปน พวกอหังการละก็ ดวยการ สงครามนน่ั เองทจ่ี ะทาํ ใหพวกเขาตอ งกลบั ไปนง่ั ทีเ่ ดิม น่ีเปนความเมตตาสาํ หรบั ประชาชาตหิ น่ึงซึ่ง เคยกาํ ราบพวกอหังการได” “ในคมั ภีรนิรันดรเ ลมนี้ เราเหน็ วา อลั ลอฮตฺ รัสไวว า กลุ อนิ กานะ อาบาอกุ มุ วะอบั นาอุกมุ วะอิควานกุ ุม วะอซั วาุกุม วะอะชรี อตกุ ุมวะอัมวาลกุ ตะรอ็ ฟตุมฮู ุม วะติญารอตุนรคั เชานะ กะซาดะ

ฮา วะมะซา กนิ ตุ ั้รเฏานะฮา อะฮับบะอิลยั กมุ มนิ ้ัลลอฮิ วะรอซูลิฮี วะญิฮาดินฟซะลีลฮิ ี ฟะตะรอ็ บบะศู ฮตั ตายะอติยล้ั ลอฮุบิอมั ริฮี ว้ลั ลอฮลุ ายะฮฺด้ิลเกาม้ลั ฟาซกิ ีน (จงกลา วไปวา หากบรรพบรุ ุษของพวก ทาน ลูกหลานของพวกทาน พ่นี องของพวกทา น ภรรยาของพวกทาน เครอื ญาติของพวกทาน ทรัพยสนิ ของพวกทาน ท่ีพวกทานเสาะแสวงหามา การคาทพี่ วกทานกลวั การขายไมด ี และบา นเรอื น ที่พวกทา นมีความพงึ พอใจมัน เปนทรี่ ักยิง่ ของพวกทา นมากกวาอัลลอฮแฺ ละศาสดาของพระองค และ (เปน ทรี่ ักมากกวา) การเพียรพยายามสใู นวถิ ที างแหงพระองคแ ลว ไซรดังนัน้ พวกทานก็จงรอคอย จนกวาอัลลอฮฺจะทรงนําพระบัญชาของพระองคม า อลั ลอฮจฺ ะไมท รงชี้นาํ กลมุ ชนผูละเมดิ -อตั เตาบะฮ/ฺ ๒๔) อลั ลอฮฺทรงกลา วกบั พวกเจตนาดี พวกประนปี ระนอม พวกทีร่ สู กึ ผิดตอการเปน ซะฮดี ของ เยาวชนคนหนุม พวกทเ่ี ศรา เสยี ใจตอ การสญู เสยี ทรัพยส ิน สญู ิสิ้นชีวติ และความสญู เสยี ทง้ั หลาย และ ที่นา สนใจกต็ รงท่หี ลังจากทีพ่ ระองคกลา วถงึ ความรักท่มี ตี อพระเจาและศาสดาของพระองคแลว พระองคไดกลาวถงึ การญิฮาดในวถิ ที างของอัลลอฮฺ และทรงตกั เตือนวา การญฮิ าดอยใู นฐานะสดุ ยอด ของศาสนบญั ญัตซิ ง่ึ เปน การปกปองรักษาหลักการศาสนา และพระองคยังทรงเตอื นอกี วา ถานง่ิ เฉย ตอ การญิฮาดละก็ ใหพวกทา นรอคอยผลที่จะตามมาไดเลย ไมวาจะเปน ความตกต่ํา การเปน เชลย การ สูญสิน้ คณุ คา แบบอิสลามและความเปน มนษุ ย และส่งิ ทพ่ี วกทา นมีความหวาดกลวั อยูแ ลว ไมวา จะ เปนการสงั หารหมูล ูกเด็กเล็กแดง ผูอาวุโส และครอบครวั ถูกจับเปน ตัวประกัน เปน การชดั เจนเลยวา ทั้งหมดนน้ั เปนผลของการละทงิ้ การญิฮาด เฉพาะอยางยงิ่ การญฮิ าดแบบปองกันตัว ซึ่งเรากาํ ลงั เผชญิ อยูเวลานี้ และยงั มีโองการอื่นทช่ี ีถ้ งึ เรื่องน้ีเอาไว กลาวคอื ฟล ยะฮฺซะร้ิลละซีนะ ยคุ อลิฟูนะอนั อัมริฮี อนั ตศุ บี ะฮมุ ฟตนะฮฺ เอายศุ ีบะฮมุ อะซาบนุ อะลมี (บรรดาผซู งึ่ ฝนพระบัญชาของพระองค ตอ งระวงั ตวั ไววา ใหดีวา ความสับสนวนุ วายจะมาประสบกบั พวกเขา หรือไมก ็การลงทณั ฑอนั เจ็บปวดยงิ่ จะ ประสบกบั พวกเขา-อันนูร / ๖๓-)” การตอ สูและการยืนหยัดดาน พวกอหงั การและพวกอธรรม การตอ สูของบรรดาศาสนทูตตอ พวกอหังการ “ขอการประสาทพรอันไมม ีวนั จบสิน้ ไดป ระสบกับบรรดาศาสดา ผูม ุงมน่ั เชนฮบิ รอฮมี ผู ทําลายเจว็ด มซู าผปู ราบมารราย และอีซามะซีฮฺ ซึง่ หากทา นไดร ับโอกาส ทา นก็คงตองทําเชนเดียวกับ ทา นเหลาน้นั และรวมทงั้ มฮุ มั มดั มอื ปราบเจวด็ เตม็ รปู แบบและปรปก ษตลอดกาลตอ พวกต้ังภาคีและ พวกกดขี่ ขอสงความศานตแิ ดอ ิบรอฮีมคอ ลลี ุล ลอฮฺ ผูซ่ึงเขา จโู จมเจว็ดและผบู ชู าเจวด็ อยา งเดียวดาย หา วหาญไมกลัวกองเพลงิ สวนมูซากะลีมลุ ลอฮกฺ ็กตู ะโกนกอ งใสพวกฟรอูนทั้งหลายดว ยไมเ ทา ของ คนเล้ียงแกะน่ีแหละและไมเ คยเกรงกลวั ผูใด ขอสง ความศานตแิ ละการประสาทพรแดมุฮมั มัด ฮะ บบี ลุ ลอฮฺ ผูซึง่ ยืนหยัดเพียงผเู ดยี ว ทาํ สงครามจนวาระสุดทายของชีวติ กบั พวกปฏเิ สธทอี่ ธรรมทานไม เคยครํา่ ครวญถึงโชควาสนาเลย สําหรับศาสนาอันยิง่ ใหญข องบรรดาศาสดาแตก าลกอนและศาสนา

อสิ ลามอันยิง่ ใหญนี้ ในขณะทีม่ อื ขา งหนงึ่ ของพวกทา นเหลานนั้ ถือคมั ภรี แหง ฟากฟา คมั ภีรแ หงการ ชนี้ ํามืออกี ขา งหน่งึ ก็ถอื อาวธุ พฆิ าต อบิ รอฮีมคอ ลลี ุลลอฮฺ ซะลามุล ลอฮอิ ะลัยฮิ มือขา งหนึง่ มศี ฮุ ฟุ (บท บนั ทึกคัมภรี ) มอื อกี ขา งหนึ่งถือขวานเอาไวฟน เจว็ด มูซะกะลมี ซะลามลุ ลอฮิอะลัยฮิ มีมอื ขา งหน่งึ ถือ คัมภรี เตารอต มอื อกี ขางหน่ึงจับไมเ ทา ไมเทา ซ่งึ เขน พวกฟรอูนลงไปคลุกฝุน ไมเ ทา ซึ่งกลายเปนงู ยกั ษกลนื กนิ พวกทจุ รติ ทัง้ หลาย ทา นศาสดาผยู ่งิ ใหญ อิสลามนัน้ มือขางหน่ึงถอื กลั กุรอาน อีกขางหน่ึง ถือดาบ ดาบสําหรับโคน พวกฉอ ฉล อัลกรุ อานสําหรับการชน้ี ํา ผูท ่ยี อมรับการชนี้ าํ อัลกุรอานก็จะช้ีนํา พวกเขา พวกทไี่ มยอมรับการชนี้ ําและเปน กบฏดาบกจ็ ะอยูเหนอื หัวคนพวกนั้น” “บรรดาศาสนทูตซึง่ ไดร บั การแตงตั้งมานัน้ ก็เพ่ือดึงความสวางไสวทางดา นจิตวญิ ญาณและ ศกั ยภาพของประชาชนออกมา ซง่ึ พวกเขาเขา ใจวา เรานั้นมิใชอะไรเลย ยิง่ ไปกวานั้นพวกเขายังได นําพาพวกออ นดอ ยทั้งหลายออกมาจากอาํ นาจของพวกอหงั การ นบั ตั้งแตศาสดาทา นแรก พวกเขามี งานอยสู องอยาง งานทางดา นจติ วญิ ญาณทต่ี อ งนาํ พาผคู นออกมาจากทาศแหงอารมณ นําพาพวกเขา ออกมาจากทาสแหง การบูชาตน (ซึง่ เปนชัยฏอนตวั ใหญ) และพวกเขาจกั ตอ งชวยใหผูคนและ ผูดอยโอกาสทั้งหลายรอดพนจากแอกของพวกกดขี่ งานทั้งสองประการน้เี ปนงานของบรรดาศาสดา เม่อื มนุษยม องไปทท่ี านนบีมูซา มองไปท่ที านนบีอบิ รอฮีม และสิ่งทีไดรายงานถา ยทอดเรอ่ื งราวของ พวกเขาไวใ นอัลกุรอาน เขาก็จะเหน็ วาทา นเหลา น้ันมแี นวทางทงั้ สองอยู หนง่ึ เชิญชวนผูคนสูเอกานุ ภาพของพระเจา อกี หนึ่งก็คือชว ยพวกไรทางสูใ หอ อกจากการกดข่ี หากคาํ สัง่ สอนของทา นศาสดาอี ซา ซะลามลุ ลอฮอฺ ะลยั ฮิ ในเร่ืองนมี้ ีอยูไมมาก นน่ั ก็เปนเพราะทา นมอี ายนุ อยและโอกาสสัมผัสกับ ผูคนนอ ย มิเชนนั้นทา ทีของทา นก็ตอ งเปนทา ทเี หมือนทา นนบีมูซา และศาสดาท้ังมวลผทู ีอ่ ยสู งู ทสี่ ุด ของทานเหลา นน้ั ก็คือรอซูลุลลอฮฺ ศอ็ ลลั้ลลอฮุอะลยั ฮิวะอาลิฮวี ะซ้ัลลัม พวกเราก็ไดแ ลเห็นทา ทีทั้ง สองทีไ่ ดแ สดงออกมาในอัลกรุ อานในแบบฉบบั ของทา น และในพฤติกรรมของทานรอซูล แลว อลั กุ รอานไดเชิญชวนสูความสงู สงทางจิตวญิ ญาณจนถึงระดับขัน้ ทีม่ นษุ ยสามารถไปถึงได จะเหนือกวา น้ันหรือต่าํ กวา น้ันก็เปนไปอยา งยุตธิ รรม ทา นศาสดาและบุคคลอื่นทพ่ี ูดภาษาของวะฮยฺ ูนั้นกจ็ ะมี ลกั ษณะทาทีทงั้ สองประการที่กลา วไปตวั ของทานศาสดาเองก็มพี ฤติกรรมเชนทวี่ า นีจ้ ากวนั ทยี่ งั ไมได สถาปนาอาํ นาจรฐั ทา นยงั คงสรางความแขง็ แกรงทางจติ วิญญาณเรื่อยมา จนถึงวาระทีส่ ามารถ สถาปนาอาํ นาจรฐั ไดท า นก็สถาปนาอาํ นาจรฐั ควบคไู ปกบั การสรา งความสูงสงทางจิตวญิ ญาณทานได ปลดปลอ ยผขู ัดสนออกจากแอกของพวกกดข่ตี ามทีโ่ อกาสอาํ นวยจาํ เปนที่บุคคลทเ่ี รียกตัวเองวา เปนผู ปฏบิ ตั ิตามศาสดาทง้ั หลายจะตอ งทาํ ใหว ิถปี ฏบิ ตั ิอันดาํ รงอยูของศาสดาเหลา น้ันคงอยตู ลอดไป ไมวา จะเปน ดา นจิตวิญญาณซึ่งบุคคลกลมุ หนงึ่ รูจักสิง่ น้ันเปนอยางดี พวกเขาก็ตอ งทาํ ใหม นั แข็งแกรงขึ้น และกต็ องทําใหค วามสูงสงทางจติ วิญญาณของประชาชนแข็งแกรงตามไปดว ย ตัวของประชาชนเองก็ ตอ งทําส่งิ เหลานี้ และกต็ อ งดาํ เนินไปตามกรอบของการสถาปนาความยตุ ิธรรมรฐั บาลอิสลามจะตอง ถูกสถาปนาขนึ้ มาในชว งเวลาเดยี วกับที่ทาํ ใหค วามสูงสงทางจติ วญิ ญาณถกู ตอ งชัดเจนและแผข ยาย ออกไป หากเราเปน ผูปฏิบัตติ ามอิสลาม ตามศาสดาเหลา น้ัน น่ีก็คอื แนวทางของทา นเหลาน้นั และหาก

เราสมมติวา จะตอ งมีศาสดาคอ ไปตามความเหมาะสมของแตละบคุ คล การสถาปนาความเท่ยี งธรรม ในหมูป ระชาชนและการตัดมือของพวกกดขกี่ ็ยงั คงตอ งดาํ เนนิ ตอไป และเราจาํ เปนตอ งสรางความ แข็งแกรงใหก ับเรอื่ งทั้งสองน้ัน” “การประนีประนอมกบั ผูกดขี่ ก็คกื ารกดข่ีตอบรรดาผูถ กู กดข่ี การประนปี ระนอมกบั มหาอาํ นาจทัง้ หลาย กค็ ือความอธรรมตอมนุษยชาติ พวกที่บอกกับพวกเราวา ใหป ระนีประนอมนั้น ไมเ ปน พวกโงเขลา กเ็ ปนลูกจา งของพวกกดขี่ หมายถึง ดึงมืองพวกกดข่ีมาใหก ดข่ี สิ่งนีย้ อ มขัดแยงกับ ทัศนะของศาสดาทัง้ หลาย ทา นศาสดาผยู งิ่ ยงทําอยา งสดุ กาํ ลงั ที่จะขุดรากถอนโคนการกดขจ่ี ากพวก ชอบกดข่ี ไมวาจะเปนการขนึ้ มนิ บัร การส่ังสอน การกําชบั ใหท าํ ความดีและหา มปรามจากเรอ่ื ง เลวรา ยย จะเปน อนั ซ้ัลน้ลั ฮะดีดะ ฟฮ บิ ะอซ ุนชะดีด (เราไดสง เหล็กลงมา ในนนั้ มคี วามแข็งแกรงอยาง มาก-อัลฮะดีด / ๒๕) อาคริ ดุ ดะวาอ อัลกัย (ตัวยาสุดทายคอื ทําใหเดอื ด-เปน สภุ าษติ อาหรับ-) จากนั้น ถา คาํ ตกั เตือนสง่ั สอนไมเ ปนผลละกต็ ัวยาสุดทา ยที่จะรกั ษามนั ไดก ค็ ือทําใหเ ดอื ด ดาบคอื ตัวยาสดุ ทาย นั่นเอง” บรรดาอมิ ามคอื ผแู ผวทางการตอสกู บั พวกกดขี่ “อสิ ลามอันเปน อมตะน้นั ไดกาํ หนดใหบ รรดาอิมามของมุสลมิ ทาํ หนาที่เปนผูแ ผว ทางการ ตอสูกบั พวกกดข่แี ละพวกทรราชทแ่ี ยงชงิ สิทธิของพระเจา สทิ ธิของมวลมนุษยไ ป ขอสง ความศานติ อันไรจ ดุ จบไปยังทานอะมรี ลุ มุอมนิ ีนท่ีไดตอ สูก บั พวกที่มีรปู ลักษณภ ายนอกเปนมสุ ลมิ และพวกแอบ อางวา มศี าสนาซง่ึ เลวรา ยยง่ิ กวาผูปฏเิ สธเสียอกี และทา นกไ็ มเ คยหวาดหวั่นคนพวกนนั้ เลย ขออัลลอฮฺ ทรงประสาทพรแกฮ เุ ซนบินอะลีซง่ึ ยืนหยดั ตอ ตา นความอธรรมของพวกทแี่ ยง ชงิ อํานาจการปกครอง ไป ดว ยสหายธรรมท่ีมจี ํานวนเพียงเล็กนอ ย และดวยศกั ยภาพทม่ี ีอยูอยางจาํ กัดแตก ็ไมเ คยคิดที่จะ สมยอมกบั พวกกดขีเ่ ลยและทา นไดท ําใหก ้รั บะลาอเปนสมรภูมเิ ลอื ด แผน ดินตายของตนเอง ลกู หลาน และสหายธรรมของทา น ทานไดสง เสียงกูกองไปยงั โสตประสาตของผรู กั สจั ธรรมทั้งหลายวา ฮยั ฮาต มนิ นั้ซซ้ิลละฮฺ (ไปใหไกลจากเราความตาํ่ ตอ ยดอยคา เอย)” “มรี วิ ายะฮฺ (รายงานหลักการศาสนา) มากมายทไ่ี ดพดู โนมนา วใหม กี ารตอสูกบั การกดขีแ่ ละ กับบคุ คลทเี่ ขา มาครอบงาํ ศาสนา บรรดาอมิ ามมะอฺศูมีนและผูป ฏบิ ัตติ ามทา นเหลา นั้น หมายถงึ ชอี ะฮฺ ไดทําการตอ สรู ฐั บาลฉอ ฉลและอาํ นาจทางการเมืองอนั เปน โมฆะมาโดยตลอด ความหมายเชนนจี้ ะ พบไดใ นวถิ ีชีวติ ของพวกทานเหลา น้ันอยางสมบรู ณแบบ หลายตอหลายคร้งั ทานเหลา นน้ั ตอ งเผชิญ กับความทุกขเ ขญ็ จากผปู กครองธรรม ทานเหลา น้ันก็ตองดํารงตนในสภาพตะกยี ะฮฺ (ปกปองตนเอง ตามหลักการศาสนา) และอยใู นสภาพหวาดหวน่ั แตความหวาดหวัน่ ทีว่ าน้ันเปนไปเพอื่ ศาสนามใิ ช เพื่อตนเอง ประเดน็ เหลา นี้พบไดในริวายะฮตฺ า งๆ” “บรรดาอมิ ามผทู รงธรรมม ิไดต อ สูกบั ระบอบของพวกกดขี่รัฐบาลฉอ ฉล และทาสรบั ใชท ่ี สรางความเสอื่ มเสยี เพียงลาํ พังตัวทา นเองเทาน้ัน ทานเหลา นนั้ ยังไดเรียกตอ งเชิญชวนใหม สุ ลมิ ทั้งหลายรว มกันตอตานคนเหลาน้ันดว ย มีมากกวา ๕๐ รวิ ายะฮฺปรากฏอยใู นตําราวะซาอิลุซชีอะฮฺ มซุ

ตดั รอ็ กฯ และตําราเลม อืน่ ท่ไี ดส่งั ใหอ อกหา งจากผูป กครอง และระบบกดขแี่ ละใหพวกทานตะบัน หนาคนพวกน้ันใหคะมํา ใครมปี ากกาหรอื นํา้ หมกึ กใ็ หเ ทใสคนพวกน้ัน สรุปก็คือมคี ําบญั ชาไมให ความรวมมอื กับคนพวกน้ันและตองตดั ความสมั พันธใหส ิ้น” “เดือนมฮุ รั้ รอ็ มคอื เดือนที่ถูกเรม่ิ ตนดวยวีรกรรมความกลาหาญและความเสยี สละ เปน เดือนที่ โลหิตพชิ ติ ศาสตราวธุ เปน เดือนท่ีพลานุภาพแหง สัจธรรมไดพิพากษาความเปน โมฆะท้ังหลาย เปน เดอื นท่ีสอนคนรุนแลวรุนเลาใหรจู กั แนวทางทจ่ี ะเอาชนะอาวุธได เปนเดอื นท่ีไดบันทึกความพายแพ ของมหาอํานาจเม่อื ตองเผชิญหนากบั ถอยความแหงสัจจริงเปน เดือนที่อมิ ามของมสุ ลิมไดสอน บทเรยี นการตอสกู บั พวกกดขี่ใหแ กเ รา เปน เดอื นทก่ี ําปนอันทรงพลังของเสรชี น ผูรักเสรีภาพและผู แสวงหาสจั ธรรมจักตอ งเอาชนะรถถัง ปนกล และกองทหารอิบลซี (หัวหนาของมารราย) ใหได ถอ ย ความแหง สจั จะจกั ตอ งลบลา งความเปน โมฆะท้งั หลาย อมิ ามของมสุ ลมิ ไดสอนเราวา เมื่อพวกกดขใ่ี น ยคุ สมัยใดไดข ึ้นมามีอาํ นาจปกครองมสุ ลิมละกพ็ วกเขาจะตองลกุ ขน้ึ สูถงึ แมวา จะยงั ไมมพี ลังทเ่ี ปนรูป เปน ธรรมกต็ ามและตองแสดงความรงั เกียจออกมา หากพวกทานทง้ั หลายเห็นระบอบอสิ ลามตกอยใู น อนั ตรายพวกทานตองเสยี สละและพรอมหลัง่ เลอื ด” บรรดานกั การศาสนาคือผูถือธงชยั ดานความอธรรม “ในทุกขบานการและการปฏวิ ตั ใิ นนามของพระเจา และเพอ่ื ประชาชนนัน้ อุละมาออ สิ ลามคือ บคุ คลกลมุ แรกที่ไดเ กลอื กกล้ัวกบั เลอื กที่หลั่งออกมาและจบลงดว ยการเปน ซะฮีดไมมีการปฏวิ ัติเพอื่ อิสลามหรือเพ่ือประชาชนท่เี รารับรไู ดน้ันจะไมมีนักการศาสนาไดพลตี นตามแนวทางนั้นพรอ มจะเอา คอขึ้นตะแลงแกง และยนื หยดั มอบรางอันบรสิ ุทธ์เิ พอื่ การเปน ซะฮีด ในเหตกุ ารณ ๑๕ คุร ดอด และ เหตกุ ารณทั้งกอนและหลงั ชัยชนะแหง การปฏวิ ตั ิอิสลาม บรรดาซะฮีดกลุม แรกเปนใครกนั เลา? ขอ แสดงความสาํ นึกในพระมหากรณุ าธคิ ุณของอลั ลอฮฺท่ีมันเรม่ิ ตน ที่กําแพงสี่ดานของฟยฏยี ะฮฺ (สถาบัน สอนศาสนาอันมีชอ่ื เสยี งของเมอื งกมุ ) แลวไปส้นิ สุดทีโ่ พรงอันเปราะบางและโดดเดย่ี วของชาฮจาก ตรอกซอกซอยและถนนจนถึงมัสญิดและเมยี ะฮรฺ อบของอมิ าม มุ อะฮแฺ ละญะมาอะฮฺ จากหอ งทาํ งาน สแู นวหนา เลอื ดอนั บรสิ ุทธ์ิของซะฮีดทีม่ าจากสถาบันสอนศาสนาและนักการศาสนาไดเติมสสี นั ใหก ับวงการของอุละมาอแ ละเม่ือสิ้นสดุ สงครามรกุ รานทส่ี รางความภาคภูมนิ น้ั จาํ นวนซะฮดี นกั รบ และผสู ูญหายทเี่ ปน อุละมาอน ัน้ มจี ํานวนมากกวา ประชาชนกลมุ อื่นเสียอีก” ความหมายท่แี ทจ ริงของชยั ชนะและพา ยแพ “เราเปนผูป กปอ งอิสลาม ปกปองอิสลามดวยชีวติ ทรัพยส ินและบุคคลอนั เปนที่รกั ของตนเอง และไมม ีวนั นั่งอยเู ฉย ในโลกแหงวตั ถไุ มว าเราจะไดร ับชัยชนะหรอื ไมวา เราจะแพพ าย ชัยชนะก็ยงั เปน ของเราอยดู ี ทา นศาสดาแหง อสิ ลามบางครั้งทา นกต อ งพา ยในบางสมรภมู ิ แตช ัยชนะกต็ กเปนของ ทานอยดู ี เอลยิ อ (บาวผูเ ปนทรี่ ักย่งิ ) แหง อิสลามกเ็ ชน กัน บางครั้งศตั รกู ส็ ามารถเอาชนะเขาเหลานน้ั

ได แตชยั ชนะกย็ ังเปน ของเขาเหลานั้นอยูดี ชัยชนะยอ มอยูกบั สจั ธรรม สว นอธรรมทั้งหลายนั้นยอม มลายส้นิ ไป อันนั้ลบาฏลิ ะกานะ ซะฮูกอ (แทจ รงิ ความอธรรมยอ มตองมลายสิน้ -อัลอซิ รออ / ๘๑)” “เราจะไมวติ กกงั วลวา ในการงานทัง้ หลายท่เี ราไดทําไปนนั้ ไมวา จะงานสวนตนและเปน งาน ระหวางตวั เรากบั พระเจา ของเรา และไมว า จะเปน งานทางสังคมซ่ึงเปนหนา ท่ีของคนอ่นื เราจะตองไม วติ กกงั วลวา เราอาจตองพา ยแพ เราจะตอ งเปนกงั วลวาเราอาจไมไดท าํ หนาท่ขี องตนเองตา งหาก ความ วติ กกังวลลวนมาจากตวั เราทง้ั ส้นิ หากเราไดท าํ ตามหนา ทท่ี พี่ ระเจา ไดท รงมพี ระบญั ชาแกเ ราแลว เรา ตอ งไมหวน่ั เกรงวา เราจะพา ยแพ ไมว าจะเปนตะวันตกหรอื ตะวันออก ภายในหรอื ภายนอก หากเรา ไมไดทาํ หนา ที่ของตัวเองแลว เราพา ยแพต ัวเราเอง เราเปนผสู รางความปราชัยใหกบั ตัวเราเอง” การปฏวิ ัติอสิ ลามแหง อีหรา น คือภาพฉายของขบวนการของศาสนทตู ทงั้ หลาย “ขา พเจา ขอแสดงความยินดีแกผูดอ ยโอกาสทั้งหลาย ผถู ูกกันสิทธ์ิ และประชาชาตทิ ้ังหลาย เฉพาะอยางยิง่ มวลมสุ ลมิ เน่ืองในวโรกาสวนั วลิ าดะฮฺ (วนั เกิด) ท่เี ปย มลน ไปดวยความผาสุก และวนั แหงการอพยพที่เต็มไปดวยความจาํ เริญของคอตะมุนนะบยี ีนและศาสดาทด่ี เี ลิศสุด ซงึ่ เปนตนกาํ เนดิ ของขบวนการแหง อิสลาม รากเหงา ของความยตุ ธิ รรม ตวั การสรา งสรรคมนษุ ยชาติ และตนแบบแหง การเคลอ่ื นไหวสกู ารทาํ ลายรากฐานการกดข่ี ยกระดบั สูสถานะอนั สูงสง แหง ความเปนมนุษย การ อพยพจากการกดขที่ ้งั มวล จากคณุ ลกั ษณะของมารรา ยและความเปนสตั วส รู สั มีอันสัมบรู ณต านา้ํ แหง ความสมบรู ณแ บบและผสู ถาปนาประชาชาตแิ ละความเปน ผูนาํ การปฏวิ ัตทิ ่เี ปน แกน แท ยงิ่ ใหญ และเปน อิสลามน้ี ซึ่งเรากาํ ลังอยูใ นชว งแหง การเฉลิมฉลอง นี้คอื ภาพฉายของขบวนการทเ่ี ปยมไปดวยความย่งิ ใหญของทา นศาสดามฮุ ัมมัด รอซลู ุลลอฮฺ ซึ่งการถือ กําเนิดและการอพยพของทานนั้นไดสรา งความเคลื่อนไหวในหวงเวลาท่ีความมดื มนแหง ความ เสียหายตอ วิถตี อวิถีของบรรดาผดู อ ยโอกาส ขบวนการอสิ ลามของประชาชนชาวอีหรานไดเขายึด ครองพ้ืนทใี่ นหว งเวลาทีเ่ ปรยี บเสมือนหว งเวลาในสมัยญาฮิลียะฮฺ ภายใตบ รรยากาศและสถานการณท่ี มแี ตการทาํ ลา ยลางและการฆา ฟน แทนที่จะมีความเสรีแตกลับเต็มไปดวยความยากจน” “พวกทา นทงั้ หลาย โอประชาชาตินักสู ทานกาํ ลังเดินทางไปสูรม เงาแหงธงชัยท่ีกาํ ลงั โบก สะบดั อยเู หนือโลกแหงวตั ถุและโลกแหงจิตวญิ ญาณ พวกทานจะพานพบมนั หรอื ไมก็ตาม พวกทา นก็ กําลงั ดําเนินไปตามแนวทางซง่ึ เปนแนวทางหนึง่ เดียวของบรรดาศาสดาและเปนวถิ ีแหงความสมบรู ณ พูดสขุ อยา งแทจ ริง แนวทางน้คี ือสาเหตุหลักท่ีบรรดาเอาลิยาอไดโ อบกอดเอาการพลชี พี เขามาไวใน ออมแขนของตนและเชอ่ื มัน่ วา ความตายมคี วามหอมหวานยง่ิ กวา นาํ้ ผงึ้ เสียอีก (เปนคาํ ตอบทที่ า นกอ ซิมบตุ รชายของทา นอิมามฮเุ ซนผเู ปนอา) เยาวชนคนหนุมของพวกทา นไดล ิม้ ชิมรสมันแลว ใน สมรภมู ิ พวกเขามาดว ยความปติเปนลนพนและแสดงมนั ใหมารดา พีส่ าว-นองสาว บดิ า และพ่ชี าย- นอ งชายไดประจักษ และเราตองพูดความจรงิ วา ยาลัยตะนากุนนามะอะกมุ ฟะนะฟูซุเฟาซนั อะซีมา

(โอมนั คือความปรารถนาของเราที่จะไดอ ยูเคยี งขางกบั พวกทาน แลวเราก็จะไดร ับชัยชนะอันย่งิ ใหญ น้นั -สว นหน่งึ ของบทซิยาเราะฮฺ อมิ ามฮุเซน)” การปฏบิ ัติอิสลามคอื การฟน ฟอู ิสลาม “ในอีหรานเราไดล ุกข้ึนยนื หยดั ซงึ่ หวังในพระเจาผูทรงพลานุภาพ ผทู รงสงู สงยิ่ง เพื่อทจ่ี ะให มุสลมิ ทว่ั โลกเขามาอยภู ายใตร มธงแหงเตาฮดี (ความเชอ่ื ในเรื่องความเปนเอกะของพระเจา) และยดึ มนั่ ตอ กฎเกณฑอันกาวหนา ของอสิ ลาม ตัดมอื ไมของมหาอาํ นาจท่ีมีตอ ประเทศอิสลาม และนําเกียรติ ศกั ดขิ์ องมุสลิมในยกุ อรณุ รุงกลบั คืนมานําเอาอาํ นาจการปกครองท่ีไมช อบธรรมของพวกปฏเิ สธที่ชวง ชงิ ไปจากประเทศมุสลมิ นําอสิ รภาพและเสรภี าพกลบั คืนมายังมสุ ลมิ ” การปฏวิ ตั ิอิสลามคอื ผลงานของการแข็งขนื ตอการกดขี่ “ขบวนการอิสลามอนั ศกั ดิ์สิทธขิ์ องทา นท้งั หลาย ถึงแมจะเจ่งิ นองไปดวยเลือดอันบริสุทธิ์ ของบรรดาซะฮดี และความระทมทุกขทต่ี องสงั เวยชีวติ กต็ าม แตก ารแสวงหาอสิ รภาพและเสรีภาพ ของทานท้ังหลายไดถ ูกบันทึกไวในหนาประวตั ิศาสตรแ ลว พวกทานไดข ับไลศตั รเู ร่ิมแรกของตวั ทาน เองและของประเทศชาตใิ หอ อกไปจากหนาแผน ดิน และพวกทานก็ไดฝงกลบคนทรยศชาตไิ วใน สสุ านทางประวตั ิศาสตรไ ปแลวดว ยกบั การลุกขึ้นสูแ ละการยืนหยัดของพวกทา นนั่นเองท่ีทําให ประชาชาตผิ ดู อยโอกาสท้ังหลายมั่นใจวา อาวธุ ยทุ โธปกรณอนั ทันสมยั และมหาอาํ นาจของมารรา ยนั้น ไมอ าจตอ กรกับความตอ งการของประชาชาตซิ ง่ึ ไดย ืนหยัดปกปอ งความเชือ่ และสทิ ธิ์ของตนเองอยาง หา วหาญได อีกทง้ั พวกทา นไดพิสจู นแลว วา พลังอํานาจของประชาชาติทมี่ บี ทเรียนนั้นตอ งกาํ ชัยชนะ เหนืออาวธุ ของมหาอํานาจ” “ประชาชาตทิ ป่ี วารณาตนเองและทุกส่งิ ทเ่ี ปนของตนเองเพอ่ื อิสลามแลว ยอมตอ งไดรับชยั ชนะ เราชนะทั้งๆ ท่ถี ูกสงั หารหรือไมก ็ไดสังหารบรรดาศตั รขู องประชาชาติผูดอ ยโอกาสทงั้ หลายและ พวกขีข้ า มหาอํานาจผกู ดข่ตี างกเ็ รียกหามารรายของตนเองเพื่อการสรางความแตกแยกในหมูมุสลิม แต เม่ือพวกมนั เดินเกมสผดิ พลาดคล่ืนมหาชนมสุ ลมิ หลายลานคนทม่ี ีพ้ืนฐานจากการเรียนรหู ลักการ อิสลามไดท ําการโคน ลม คนพวกน้ันและตดั มือของพวกมนั จากการวางแผนทรยศชาติ อสิ ลามอนั เปน ที่รกั ย่งิ ของเราอนั มาจากรอยดา งทพี่ วกทรยศทําไวน้ันมีใหเ ห็นมากมายและถูก สง ไปเก็บรักษาไวท่มี ารรา ยประชาชาตอิ ันเปนท่ีรักยงิ่ ของเราน้ันไดร บั ชยั ชนะเหนอื กําลังอํานาจอนั ยิ่งใหญข องชยั ฏอนมารรา ยดวยกบั การกอ งตะโกนอัลลอฮอฺ ักบ้ัร ทั้งๆ ท่ีวนั น้นั พวกเขาไมม ีอะไรเลย นอกจากกาํ ปนและเลอื ดอันบริสุทธิ์ แตทกุ วันนอ้ี ัลฮัมดุลล้ิ ลาฮฺ ประชาชาติของเรามนี กั รบเยาวชนคน หนมุ สาวท่มี าจากนองชายและนอ งสาวของเรา จะตองกําชยั ชนะเหนือปญ หาความยงุ ยากและกําลงั อํานาจของมหาอาํ นาจชยั ฏอนดวยกบั การเรียนรยู ุทธวิธี รจู ักคดิ จัดการกับศตั รูของอีหรานและศัตรู ของอสิ ลาม ดว ยกับการยึดม่นั ตอ พลานภุ าพของพระเจาและการเสยี สละในวิถีทางของอลั ลอฮฺ ประชาชาตทิ ีผ่ านรอนผานหนาวมาตลอดตัง้ แตวนั ท่ี ๑๕ ครุ ดอด วันแหงการอาบโลหิต วันที่ ๑๗ ซะฮฺ รวี ร้ั วันแหง ความหวงั ใหมทโ่ี ลหติ จะมชี ัยและวันศุกรทีไ่ ดรับชัยชนะอยา งภาคภูมิใจ พวกเขาไมห วาด

วิตกตอการปดลอ มทางเศรษฐกจิ และการทหารเลย พวกเขากลวั ตอการท่จี ะมีความเชอ่ื วา เศรษฐกิจ เปน ตวั หลัก ทองเปน ท่รี วมความปรารถนาและโลกน้ีเปนทห่ี มายปอง” การปฏบิ ตั อิ ิสลามตอ ตา นอาํ นาจทงั้ ตะวนั ออกและตะวันตก “ใชแ ลว คาํ ขวญั ของเราท่ีวา ไมมีตะวันออกไมมตี ะวนั ตกเปน คาํ ขวญั หลักของการปฏวิ ัติ อสิ ลามในโลกของผูห วิ กระหารและผดู อยโอกาส เปนคาํ ขวญั ทีแ่ บง แยกการเมอื งทีไ่ มใ สใ จคาํ สอน ของอิสลามของประเทศอิสลามท้ังหลายและประเทศทใ่ี นอนาคตอันใกลนี้ดว ยการชว ยเหลือของพระ เจา จะใหก ารยอมรบั วาอิสลามคือแนวคิดท่ีชวยใหมนุษชาตปิ ลอดภยั และจะไมม วี ันเปลีย่ นแปลงไป จากแนวคิดทางการเมอื งนเี้ ปนอันขาด ประเทศอิสลามและมุสลมิ ทงั้ หลายจกั ตอ งไมผูกพันกบั ตะวนั ตก ยโุ รป และเอมรกิ า ขณะเดยี วกนั กจ็ ะตองไมผูกพันตอตะวันออกเชน โซเวียต อนิ ชาอัลลอฮฺ พวกเขาจักตองผูกพันอยกู บั อลั ลอฮฺ ศาสดาของพระองค และอิมามแหงยุคสมัย และดวยกับความ เช่อื ม่ันอยา งเต็มเปย มการหันหลงั กลับจากแนวคดิ ทางการเมอื งระหวา งชาตอิ สิ ลามนี้ ก็คือการหนั หลัง กลับจากระบอบอสิ ลามและเปนการทรยศตอทานศาสดา (ศ.) และอิมามผนู าํ ทาง (อ.) และคงจะไมม ี ใครคิดวา คาํ ขวัญน้ีเปนเพียงคาํ ขวัญปาหท่ี างการเมืองเทา น้ัน แตม ันคือแบบแผนของพฤติกรรมของ ประชาชนของเรา สาธารณรฐั อสิ ลามของเราและของมวลมุสลมิ ท่วั โลก ก็เพราะวา เง่อื นไขของการ เขาสูแนวทางแหงความโปรดปรานของผูทรงสจั จะน้นั คือความเปน เอกเทศและการออกหางจาก แนวทางอันหลงผิดซง่ึ ชนทุกกลมุ และสังคมอิสลามทุกสังคมตอ งดําเนินรอยตามนั้น” “การปฏวิ ตั อิ ิสลามแหง อีหรา นกเ็ หมอื นกบั การปฏวิ ตั ิในหนาประวตั ิศาสตรท่ีอยใู นมือของ บรรดาศาสนทตู ซึ่งไมตอ งผูกพนั กับสงิ่ ใดทงั้ ส้ิน ถาจะตองมคี วามผกู พันกต็ องเปน ความผูกพันตอ ปฐมบทแหง วะฮฺยูและผูกพันตอ พระเจา ผูทรงเกรียงไกรเทานน้ั อหี รานมาจากการปฏวิ ัตินั้นและไดร บั การวางรากฐานมาจากการปฏิวัตนิ ัน้ แนวทางก็คือ แนวทางของบรรดาศาสนทตู คอื แนวทางของวิถที างอนั เทย่ี งตรง ไมมีตะวนั ออกไมมตี ะวันตก มีแต สาธารณรฐั อสิ ลาม ทุกวนั นป้ี ระชาชาตขิ องเราก็ยงั คงยดึ มั่นตามแนวทางน้ี ไมว า จะตองเผชิญกบั ส่ิงที่ ไมคาดฝนและตอ งล้มิ รสความขมขนื่ ใด แนวทางอิสลามนี้กต็ องถูกรักษาไว แนวทางนตี้ อ งเดินไป ขา งหนา และมงุ ไปขางหนาอยา งทรงพลงั ยิ่งขนึ้ ” การปฏวิ ตั อิ ิสลามคือแบบอยา งสาํ หรับบรรดาผูดอยโอกาส “ประชาชาติของเราไดท าํ เรอ่ื งราวหนงึ่ ซง่ึ ทว่ั โลกตอ งตกอยูใ นภวงั คประชาชาตขิ องเรามีชยั เหนือมหาอาํ นาจทีย่ ง่ิ ใหญท ส่ี ุดในโลกประชาชาตขิ องเราไดตัดแขนตัดขาทท่ี รงพลังท่สี ุดของ มหาอาํ นาจใหออกไปจากประเทศของพวกเขา ไดตดั มือไมข องศัตรแู หง มนุษยชาติใหอ อกไปจาก ประเทศของพวกเขา นนั่ คอื แบบอยา งสาํ หรบั ประเทศผูดอยโอกาสท้งั หลาย” “พวกทานก็ไดเ ห็นแลววา อหี รา นไดเผชิญหนากบั มหาอํานาจหน่งึ ซ่งึ ปกครองอีหรานอยาง ฉอ ฉลมารเปน เวลากวา ๒๕๐๐ ปด ว ยกับจํานวนคนเพยี งนอยนิด ไรซึ่งอาวุธและไมม ีการจดั ต้ังใด และทุกวันนีก้ ็ยงั มีมหาอาํ นาจคอยชวยเหลือพวกมนั อยู ใหอ าวธุ และเคร่ืองไมเ ครื่องมอื ทุกอยาง

ประชาชาตติ วั เล็กๆ ตอ งยืนหยัดเผชญิ หนากับอภิมหาอาํ นาจ ทั้งหลายไมว าจะเปน ตะวนั ออกหรอื ตะวนั ตก ขอใหพ วกทา นอยาไดก ลัวความตายเลย ขอใหเ ปน ดงั เชนมนุษยคนหนึง่ ทปี่ รารถนาทีจ่ ะได พบกับพระเจาผทุ รงจําเรญิ ผทู รงสูงสงย่ิงและปรารถนาทจ่ี ะไดเ ปน ซะฮีด พวกเขาเดินไปถึงเปา หมาย แลว และกาํ ลังเดนิ ไปขางหนาประเทศอ่ืนก็เชน กันตอ งเปนเชนนี้ พวกเขาตอ งบอกรัฐบาลทง้ั หลายให รูต วั หากพวกเขายอมโอนออนผอ นตามและพรอมท่จี ะปฏิบัติตามหลกั การศาสนาก็จงยอมรบั พวกเขา แตถ า ไมพ รอมท่จี ะทาํ เชนนั้นและยงั กดขี่อีกละกอ็ ยาไดกลัวสิ่งใดเลย” การยอมอดทนตอ ความทกุ ขยาก และปญหาเมือ่ ตองตอสู ความทกุ ขย ากและปญหาอนั หนักหนวงของบรรดาศาสนทูต “ในโลกนี้ สัดสว นของการยอมอดทนตอ ความยุง ยาก ความเจบ็ ปวด การเสียสละ และการถูก กดี กันสทิ ธิ์นั้นจะเหมาะสมกับสัดสว นของเปาหมายอันยิง่ ใหญ ความมคี ณุ คา และสถานะอันสงู สง สง่ิ ซึง่ พวกทาน ประชาชาตผิ ทู รงเกียรติและนักตอสูไดทาํ การยนื หยัดเพือ่ สิ่งน้นั และกําลังดาํ เนนิ ไป ตามนนั้ ไดเสียสละชีวิตและทรพั ยสนิ ไปและกําลังทําอยูเย่ยี งน้นั คอื เปาหมายที่ดเี ดนทส่ี ุด สูงสง ที่สดุ และทรงคุณคาท่สี ดุ มันจะยังคงอยใู นโลกไปโดยตลอดและหลังจากโลกนีก้ ็ยงั ตองถูกกลาวถงึ ไปไมมี ส้ินสุดและจะตอ งเปน เชนนั้นระบอบของพระเจาตามความหมายทคี่ รอบคลุมและมแี นวคดิ เรอื่ งความ เปน เอกะของพระเจาท่ีมาพรอมกบั มิตอิ นั สงู สงในระดับตางๆ นั้นกค็ ือรากฐานของการสรางสรรค และที่ส้นิ สดุ ของมนั ซ่งึ แพรกระจายครอบคลมุ สง่ิ มชี ีวติ และอยูใ นระดับขั้นและชั้นความเรน ลับสงิ่ นั้น ถูกจาํ แลงอยใู นระบอบของมุฮัมมัด ศอ็ ลล้ัลลอฮุอะลยั ฮวิ ะอาลฮิ วี ะซัล้ ลัม สคู วามหมารยที่สมบูรณ แบบระดบั ขน้ั และมิตตา งๆ เปน ความพยายามท้ังหมดของบรรดาศาศนทูตผยู ่งิ ใหญ อะลัยฮิมซะ ลามุลลอฮฺ และเอาลิยาอ ซะลามลุ ลอฮอฺ ะลัยฮมิ เพื่อใหส ง่ิ นัน้ เปน จริงข้ึนมา...” “เมื่อพิจารณาวา ตอ งการจัดตั้งรัฐบาลแหงความเทีย่ งธรรม เมอื่ นนั้ กต็ องพบกบั ความ ยากลาํ บากเพ่อื รฐั บาลเทยี่ งธรรมนั้น จะตอ งเจออุปสรรคมากมาย ตอ งเจอกับความเจบ็ ปวด มิใชเ พอื่ ตนเอง แตเ พ่ือตองการใหป ระชาชนพบกับความเท่ยี งธรรมและไมต กอยภู ายใตแ อกใด นคี่ ือส่ิงที่มีมา ตั้งแตเร่ิมแรกของโลกจนถงึ วาระสุดทา ยของมนั บคุ คลใดลุกขึ้นสูเพ่ือดาํ รงความยุติธรรม ก็ตองเจอ การตอตาน พวกเขาจับทา นเหวย่ี งเขา ไปในกองเพลงิ นับตงั้ แตเ ร่มิ แรกของโลกจนถงึ เดีย๋ วนี้ อะไรก็ ตามที่ทาํ เพื่อความยตุ ธิ รรมเพือ่ การสถาปนาความเทีย่ งธรรมกต็ อ งถกู ตอตาน...” “การรกั ษาอสิ ลามเปน ความจาํ เปน ขัน้ สูงสุด ซึ่งบรรดาศาสดาผูยิง่ ใหญนับต้ังแตอาดัม อะ ลัยฮิซซะลาม จนถงึ คอตะมนุ นะบยี ีน ศอ็ ลลลั้ ลอฮุอะลัยฮิวะอาลฮิ ีวะซล้ั ลัม ก็ไดเ พียรพยายามและ เสยี สละอยางสดุ ชวี ติ มาแลว ไมมีส่งิ ใดมาหักหามทา นเหลา นั้นจากภาระหนาท่อี ันยงิ่ ใหญนี้ไปได เชนเดียวกัน ภายหลงั จากทา นเหลา นั้นก็ยังมีสหายธรรมผูที่ยึดม่ัน และอมิ ามแหงอิสลาม อะลยั ฮิมศอ

ละวาตลุ ลอฮฺ ก็ไดพยายามรักษามนั ดวยกับความเพยี รพยายามอยา งสดุ กําลงั จนถงึ ขนาดตอ งเสียสละ ชวี ิตของตนเอง” บรรดาอิมามกับความอดทนยอมรับสภาพ “อสิ ลามคือศาสนาแหงเลอื ดสาํ หรบั คนชั่วแตเปน ศาสนาแหง การชี้นาํ สาํ หรับประชาชนทัว่ ไป เอาลิยาอของเราไดพ ลเี ลอื ดโดยไมหวนั่ เกรงและเขา สสู มรภมู ิเลอื ดโดยไมกริ่งเกรง ทา นอะมีรลุ มุอ มนิ ีน ซะลามุลลอฮฺอะลยั ฮิ มนุษยผ ทู ี่มีนะฮฺุลบะลาเฆาะฮสฺ ําหรบั ชน้ี ําผคู นขณะเดยี วกนั ก็มีดาบคอย จดั การกบั พวกที่สรา งความวนุ วายเราพลีเลือดและใหซะฮดี อสิ ลามพลเี ลือดและใหซะฮีด เราได คนพบกลมุ ชนมากมายเชน อะลี บินอะบีฏอลิบ อะลี บนิ ฮุเซน และศีรษะทีถ่ ูกเสียบอยูบ นปลายหอก เชน ซัยยดิ ชุ ชฮุ ะดาอและบรรดาสหายของทาน อสิ ลามกาวหนา ตลอดทกุ ยคุ ทุกสมัยดวยกบั เลือด ดาบ และอาวุธ” “พวกทา นไดสละความสขุ ของตัวทา นเองเพ่อื อสิ ลาม เฉกเชน บรรดาเอาลิยาอข องพระเจา ท่ี ไดสละชวี ติ เพ่ืออิสลาม อิสลามมีเกียรติยง่ิ กวา ส่ิงท่เี ราคดิ เอาไว อสิ ลามคือส่ิงทที่ านรอซลู ไดเหนอื่ ย ยากอยางหนกั ก็เพือ่ สง่ิ นัน้ ตองเจอกับความยุงาก และตอ งเสียสละทงั้ คนหนมุ และบคุ คลผกู ลา อกี มากมาย อิสลามมีเกียรติย่ิงถึงขนาดท่ีลกู หลานของทา นศาสดา ตองเสยี สละชีวติ เพื่ออสิ ลาม ทานซัยยิ ดุชชฮุ ะดาอไ ดตอ สูเพอ่ื อิสลามพรอ มกับคนหนมุ และสหายของทาน ท่ีไดส ละชีวิตแลวทาํ ใหอิสลาม ยงั คงอยูตอ ไป” ประชาชนกบั การยอมอดทนตอความทุกขย าก “ประชาชนผมู ีเกยี รติแหงอีหราน มุสลมิ และบรรดาผรู ักเสรีภาพในโลกนีจ้ ะตองรับรูไวว า หากพวกเขาตอ งการยนื ดว ยลําแขงของตนเองไมเ อนเอยี งไปทางซา ยและขวา เปน อสิ ระจากอาํ นาจ ท้ังหลาย พวกเขากจ็ ะตอ งยอมจา ยราคาของอิสรภาพและเสรภี าพอยา งงดงาม บทเรียนของการปฏวิ ตั ิอสิ ลามในอีหรา นไดม าดวยกบั การหลั่งเลือดซะฮีดและผูบ าดเจบ็ หลาย พันคน บา นเรือนถูกทาํ ลายยอยยบั เรอื กสวนไรน าถกู เผาราบเรียบ หลายชีวติ ตอ งถกู สังหารดวยระเบดิ นาปาลม ลกู หลานของการปฏวิ ตั แิ ละของอสิ ลามตองถูกจับเปน เชลยดวยนา้ํ มือของพวกบะอษแหง อิรักและตองเผชญิ กับการขม ขทู กุ รปู แบบและการปดลอ มทางเศรษฐกจิ ประชาชาตอิ หี รานไดเ รียนรู บทเรียนของชัยชนะทีม่ เี หนือพวกปฏิเสธท่จี องทําลายบา นเรอื นทม่ี เี ด็กๆ นอนหลบั อยใู นน้ัน ดวยกบั การเสียสละและการตอสอู ยางไมร จู กั เหน็ดเหน่ือยพวกเขาไดท าํ ประกันการปฏิวัตแิ ละประเทศชาติ ของพวกเขาไวแ ลว” “การยนื หยัดของพวกทา นเพื่อพระเจาและปลดปลอ ยประชาชาติอสิ ลาม การยอมอดทนและ เจ็บปวดในวิถที างนั้นเปน สวนหน่ึงของอิลาดะฮฺ (การเคารพภักดีพระเจา ) ที่ยง่ิ ใหญ ดวยความโปรด ปรานของพระเจา มีมรรคผลของนักตอ สูเพ่ืออสิ ลามในยคุ อรุณรุง สําหรับพวกทานรออยู ความ ยาวนานของแนวทางของพระเจา ทาํ ใหพวกทานกลาแขง็ ขน้ึ ดังที่การยอมทนเจบ็ ปวดยีส่ ิบกวาปทาํ ให ทา นศาสดาศอ็ ลลั้ลลอฮุอะลัยฮิวะอาลิฮวี ะซล้ั ลมั กลา แข็งและเขม แขง็ ยง่ิ ข้ึน”

บทท่ี ๔ อิสลามของผูดอยโอกาส และผถู กู กันสิทธิ์ ความหมายและความคดิ รวบยอด ของคําวา ผดู อ ยโอกาส และผูอ หงั การ “ขาพเจา จาํ เปน ตองอธบิ ายความหมายของคําวา ผูดอ ยโอกาสและผูอลังการเทา ทเ่ี ปน ไปไดใ น ท่ปี ระชมุ แหงน้ี ผอู หงั การไมไดใ หความหมายเจาะจงทผ่ี ปู กครองทรราชเทา นัน้ ไมไ ดใ หความหมาย เจาะจงทีห่ ัวหนา รฐั บาล ไมไดใ หความหมายเจาะจงไปท่รี ฐั บาลของผกู ดขี่ ผอู หังการใหความหมาย ครอบคลมุ ทวั่ ไป สว นตวั บง ช้ขี องคาํ นี้กค็ ือชาวตา งชาตทิ ่ีคดิ วา ประชาชาตทิ ้งั หลายออ นแอและเขา รุกราน รฐั บาลทรราชและผปู กครองทีอ่ ธรรมทง้ั หลายซ่ึงคิดวา ประชาชาตขิ องตนเองออ นแอและเขา รอนรานพวกเขาก็อยูในประเด็นนีด้ ว ย มอื แหงการรกุ รานนี้ย่นื ไปยังประชาชาตทิ งั้ หลายดังเชนท่ีพวก ทา นประสบมาเปนระยะเวลากวา ๕๐ ป เราก็ประสบเชนนัน้ ประชาชาตทิ ง้ั หลายก็ประสบเชน นั้น พวกเขาคาดคะเนเอาวา ประชาชาติออ นแอและมองประชาชาตินน้ั ดวยสายตา แหง ความอหังการ เขา รกุ รานและลวงลา้ํ สิทธิของประชาชาตนิ นั้ วันนีเ้ ปน วันท่ีพระเจาผูทรงจาํ เรญิ ผทู รงสงู สง ไดป ระทานอสิ รภาพและเสรีภาพใหก ับเราแลว และพระองคก าํ ลงั ทดสอบเราดว ยอสิ รภาพและเสรภี าพนัน้ พระองคทรงประทานเมตตาใหเ ราไดร ับ อสิ รภาพซึ่งพระองคจ ะทรงดวู า เราใชค วามมอี สิ ระนี้ทาํ อะไรบา งเราเปนเอกเทศ พระเจา ทรงประทาน เมตตานี้ใหแ กเ ราแลว เราจะทําอะไรกันบาง เราจะเปน พวกอหงั การหรือเราจะเปน พวกดอยโอกาส? ทุกคนมีสิทธิจะเปนผอู หงั การและมีสิทธ์ทิ จี่ ะเปน ผดู อยโอกาส หากขา พเจา ไดลว งเกินบุคคลที่อยใู น ความคมุ ครองขา พเจา แมเ พยี งสี่คนและคดิ วา พวกเขาชา งมสี ถานะต่ําตอ ยกวา ขา พเจา คาดคะเนวา บา ว ของอลั ลอฮฺมีสถานะอนั นอยนิด ขา พเจา กเ็ ปนผูอหังการและพวกเขากเ็ ปน ผูดอยโอกาสและรวมอยใู น ความวา พวกอหังการและพวกดอยโอกาส หากพวกทานคอื บุคคล ท่คี ิดวาผูอยใู ตป กครองของพวก ทา นมีสถานะอันไรคา และลว งล้าํ สิทธขิ์ องพวกเขา ขอพระเจา อยา ไดพ งึ ประสงคเชนนั้น พวกทา นก็ กลายเปนผอู หังการและผอู ยใู ตป กครองพวกทานกเ็ ปนผูดอยโอกาส” “นค่ี อื อิสลามท่ไี ดใ หสญั ญาตอ บรรดาผูด อ ยโอกาสไววา วะนุรดี ุ อันนะมนุ นะอะล้ัลละซีนัซ ตฏุ อิฟูฟล อรั้ ฏิ วะนัจญอะละฮมุ อะอิมมะตนั วะนัจญอะละฮุมุลวาริษนี (เราปรารถนาทจ่ี ะประทาน ความโปรดปรานพเิ ศษแกบุคคลผซู ่ึงดอ ยโอกาสในแผน ดนิ นี้และจะดลบนั ดาลใหพวกเขาเปน ผูนาํ และจะดลบันดาลใหพ วกเขาเปนทายาท –อัลกอ ศ็อศ / ๕-) และมนั กจ็ ะตอ งเปนเชนนั้น ชนช้ันนซ้ี ง่ึ ถูก พวกท่ีอยเู หนือวา ดถู กู พวกเขาบอกวา พวกชนชั้นลาง วาทะของพวกอหังการกค็ ือขายความอหงั การ และความอวดดตี อ สังคม พวกเขาคะเนวา ประชาชาติของเราเปนชนช้นั ลางแลว ชนช้ันสูงคือใครกับ เลา?...”

อสิ ลามแทคอื ผสู นบั สนนุ ผูดอ ยโอกาส ขาพเจา ขอแสดงความสาํ นกึ ในพระมหากรุณาธคิ ุณของอัลลอฮทฺ ี่พระองคทรงมเี จตจาํ นงท่จี ะ ประทานความโปรดปรานพเิ ศาแกผ ดู อ ยโอกาสใหมชี ัยเหนือผอู หังการและทําใหแ ผนดนิ สะอาด บรสิ ุทธจ์ิ ากความโสโครกของพวกอหงั การ สง เสริมใหพวกดอ ยโอกาสไดป กครอง อสิ ลามมาเพือ่ เปาหมายนแ้ี ละคาํ สอนของอิสลามกส็ อนส่ังตามความหมายนว้ี า จะตองไมมีพวกอหังการบนหนา พิภพน้ี บรรดาพวกอหงั การไมสามารถทจ่ี ะเอาบรรดาผดู อยโอกาสเปน เมอื งขึน้ และหาประโยชนจ าก พวกเขา เราปฏบิ ตั ติ ามคาํ สอนอนั สงู สง ของอัลกรุ อานและสิง่ ท่ีเราไดรบั มาจากอสิ ลามท่มี อี ยูใ นวิถี ชีวติ ของทา นศาสดาผูท รงเกยี รตแิ ละอมิ ามผูทรงธรรม และไดรับแบบฉบับจากวิถชี ีวิตของบรรดาศา สนทตู ทอ่ี ลั กรุ อานไดถายทอดเอาไวว า บรรดาผูดอยโอกาสตอ งรวมตัวกันไวและตองปฏิวตั ิโคนลม พวกอหงั การใหไ ดพวกเขาตอ งไมปลอยใหคนพวกน้ันชวงชิงสิทธ์ขิ องพวกเขาไว” “อสิ ลามสําหรับทุกๆ คน อสิ ลามถูกอบุ ตั มิ าจากมวลชนลก็ทาํ งานเพ่ือปวงชน อสิ ลามมิไดถกู อุบตั ิมาจากชนชนั้ สงู ทานศาสดาผทู รงเกยี รติ (ศ.) ก็มากจากกลมุ ชนชั้นลางน้ี ทน ดาํ เนนิ ชวี ิตอยูกับ กลมุ คนนี้และยนื หยัดสูกับกลุม คนน้ี สหายธรรมของทา นก็มาจากกลมุ ชนชนั้ ลางนจี้ ากชนชน้ั ลางนี้ ชนชั้นสูงเปนผูฝา ฝน ทา นศาสดาผูทรงเกยี รตทิ า นถกู อบุ ัตขิ ้ึนมาในคนกลุมนี้และยนื หยัดทา มกลาง กลุมคนนที้ านไดนําศาสนบัญญัตทิ เ่ี ปนประโยชนก ับกลุมชนชั้นลางนม้ี า อนิ นะอักรอมะ กุมอินด้ัลลอ ฮฺ อตั กอกมุ (แทจ รงิ ผูม เี กียรติทสี่ ดุ ในหมูพวกทา นคอื ผมู คี วามยําเกรงเปนที่สุด-อัลฮุุรอด / ๑๓-) พระ เจา ผเู กรกิ เกียรตผิ ทู รงสงู สง มิไดมองทชี่ นชั้นวา นี่เปนชนชั้นสูง นเี่ ปน นายก นเ่ี ปน เจานายชน้ั สูง นเ่ี ปน นายพล อะไรเทือกน้ัน ณ อัลลอฮฺ (ซ.บ.) ส่ิงเหลา นไี้ มม ีการเอยถึงเลย ในอิสลามพูดถึงต๊ักวา (การมี ความยาํ เกรงพระเจา ) ใครมตี ก๊ั วา ใครท่ีมีตกั๊ วามากกวา ก็ไดรับเกียรติมากกวา ณ พระองค คนงาน กรรมกรทมี่ ีต๊ักวาปรากฏอยใู นหนา ที่การงานของเขานายกที่มีตก๊ั วาในหนาทีก่ ารเปนนายก มตี กั๊ วา ทางดา นการเมอื ง รัฐมนตรที ่ีมีตก๊ั วาน้ัน พวกเขาจะเปนผูมีตก๊ั วาในหนาที่การงานของพวกเขา อยกู ับ พระเจา ประธานาธิบดีท่ีมตี กั๊ วาก็เปน คนของพระเจา คนเหลา นี้มีเกียรติ หากไมมีตก๊ั วาปรากฏอยใู น การงานของพวกเขา ทั้งหมดกจ็ ะถกู ปฏเิ สธตามทศั นะของพระเจา ขอพระเจา อยา ทรงประสงคเ ชนน้ัน เลย วันใดทป่ี ระชาชาตินน้ั มีตกั๊ วา วันนนั้ พวกเขากจ็ ะเปน ประชาชาติท่บี รรลุผล มีเกียรตยิ ศไดร ับ เกียรติ ณ อัลลอฮฺ (ซ.บ.) โองการท่วี า อนิ นะอกั รอมะกุม อินดั้ลลอฮฺ อัตกอกุม น้ันไมมขี อ ยกเวน ทา น ศาสดา (ศ.) มีตก๊ั วามากที่สุด ทานกม็ ีเกยี รติมากทส่ี ุด ทานอะมีรุลมอุ ม นิ ีนเปน ผูทม่ี ีต๊ักวามากทส่ี ุด ภายหลังจากทา นศาสดา (ศ.) ทานก็มเี กียรติมากทส่ี ุด ไมมีเรื่องเช้ือชาติหรือสถานะทางสังคมเขามา เกยี่ วขอ ง มีแตเร่ืองตั๊กวาเทา นั้น” ชัยชนะของพวกดอ ยโอกาสเหนือพวกอหังการ “(โองการทีว่ า ) วะนุรดี อุ ันนะมุนนะอะล้ลั ละซีนซั ตุฏอิฟูฟลอ้รั ฎิวะนจั ญอ ะละฮมุ อะอิมมะตนั วะนัจญอะละฮมุ ุล วารษิ ีน (เราปรารถนาทจ่ี ะประทานความโปรดปรานพเิ ศษแกบ คุ คลผซู ง่ึ ดอยโอกาส

ในแผน ดินนี้ และจะดลบันดาลใหพวกเขาเปนผนู ํา และจะดลบนั ดาลใหพ วกเขาเปนทายาท –อัล กอศ็อศ /๕-) เจตนารมณข องอัลลอฮฺกค็ ือพระองคทรงฝากฝงบรรดาผูด อ ยโอกาสไวก ับการนาํ อนั เปย ม ไปดว ยวทิ ยปญญาบรรดาศาสดาและทายาทของทา นเหลา น้ันใหช ว ยพวกเขาเปนอสิ ระจากรฐั บาล ทรราชและใหช ะตาชีวิตข้นึ อยกู บั ตัวพวกเขาเองตามพระบญั ชาน้ี ประชาชาติท่ีรักย่งิ นตี้ องดาํ เนนิ ชีวิต เจริญรอยตามนกั การศาสนาที่มีความรบั ผดิ ชอบ” “หวังวา คําสญั ญาของพระเจา ทจี่ ะประทานความโปรดปรานพิเศษใหแ กบรรดาผดู อยโอกาส จะเปนจรงิ ขึ้นมาในเร็ววนั พระหตั ถอนั ทรงพลังขององคผูทรงสจั จะจะทรงดึงมอื ของประชาชาติผถู กู กดขแ่ี ละการเปล่ยี นแปลงในนามของพระเจา ทีไ่ ดบ ังเกิดขน้ึ กบั ประชาชาติอหี รานนัน้ ขอใหบงั เกิดกบั ประชาชาตแิ ละกลมุ ชนอ่ืนดวยตามพระประสงคของพระองคมือของผกู ดขีท่ ่ีสรา งความเลวรา ยเอาไว กับบรรดาผดู อยโอกาสในโลกจะถูกตดั ขาด และบรรดาผถู ูกกดขีก่ จ็ ะไดรับสิทธ์ิที่ถูกแยงชิงไป กลับคืนมา” นักการศาสนาเปนท่ีพ่งึ ของผูถูกกันสิทธทิ์ ั้งหลาย “หลายรอยปมาแลว ทนี่ กั การศาสนาอิสลามเปน ทพี่ งึ่ ของผูถูกกันสทิ ธิท์ ้งั หลาย ผูด อยโอกาส ท้ังหลายตา งกไ็ ดอ ิม่ เอมจากน้ําทพิ ยแหง การเรียนรขู องนกั ปราชญผ ูย ิ่งใหญม าโดยตลอด เราไดผาน เร่ืองราวการเพียรพยายามในดานความรแู ละวถิ ีของพวกเขาเหลา นัน้ ซึ่งตามความเปน จริงแลว มคี ุณคา ยง่ิ กวาหยาดเลือดของนกั รบเสียอีกพวกเขาไดอ ดทนตอ ความทกุ ขยากและขมขืน่ ตลอดยุคตลอดสมัยที่ ผา นมาเพื่อการปกปอ ง ความศกั ด์ิสทิ ธขิ์ องศาสนาและประเทศชาตขิ องตน พวกเขาตองตกเปนเชลย ถกู เนรเทศ ถูกคมุ ขงั และถูกทาํ รา ยสารพดั พวกเขาไดอุทิศชีวิตของซะฮดี ท่ีมคี ุณคาอันสงู ล้าํ แกส จั ธรรมอันศักด์ิสทิ ธิ์” “ขอพระเจา อยา ไดใหมวี นั น้ัน วันท่ีแนวทางการเมอื งของเราและของเจา หนา ที่รัฐไปใน ทศิ ทางท่ีไมป กปองบรรดาผูถูกกันสทิ ธ์ิแตหันกลับไปสนบั สนนุ และใหค วามสาํ คญั กบั พวกนายทนุ คนรวย และคนม่งั มี มะอาซั้ลลอฮฺ (ขอความคุมครองตออลั ลอฮ)ฺ ส่ิงนี้ไปกันไมไ ดกับวิถขี องบรรดา ศาสดา ทา นอะมีรุลมุอมินนี และอมิ ามมะอศฺ มู นี อะลยั ฮิมุซซะลาม เลยสถานะและความบรสิ ทุ ธิจ์ าก สิ่งนั้นไปตลอดกาลนค่ี ือความภาคภมู ใิ จและความจาํ เรญิ ของประเทศ การปฏวิ ัติ และนักการศาสนา ของเรา ซง่ึ พวกเขาตา งกล็ ุกขึ้นสนบั สนุนผูคนทไี่ มม ีอะไรเลยและทําใหค ําขวญั ทีต่ อ งปกปอ งสทิ ธิของ บรรดาผดู อยโอกาสมีชีวติ ชวี าขน้ึ มา” รกั ษาแนวทางหลักของการปกปองบรรดาผดู อ ยโอกาส “เราจักตอ งสาํ แดงความพยายามของเราท้ังหมดท่ีจะรกั ษาแนวทางของการปกปอ ง ผูดอยโอกาสไวใ นทกุ สถานการณท เี่ ปนไปได เจา หนา ท่ีรัฐของอหี รานจะตองรไู วด วยวามคี ุณกลุม หนงึ่ ทไ่ี มใ สใ จเรื่องพระเจา ทพี่ ยายามทาํ ลายลา งการปฏวิ ตั ใิ ครกต็ ามทตี่ องการทาํ งานเพอ่ื คนยากจน

และดาํ เนินรอยตามการปฏิวตั ิก็จะถกู ประณามวา เปนคอมมวิ นสิ ตและพวกปฏกิ ริ ิยาทันที ไมต อ งกลวั คาํ ใสร า ยพวกน้จี ะตอ งใสใจอยูกับพระเจา ตองพยายามอยางหนักท่จี ะสรา งความพงึ พอพระทยั ใหกบั พระองค จะตอ งทํางานเพื่อชวยเหลือคนยากคนจนและไมตองกังวลกบั ขอ ครหาอนื่ เลย” “ขาพเจา ในฐานะจอมทัพของสาธารณรัฐอสิ ลามแหง อหี รา นขอส่ังการไปยงั เจาหนาทรี่ ัฐและ ผมู อี ํานาจตัดสนิ ใจทง้ั หลายวา โดยปราศจากเงอ่ื นไขใดๆ พวกเขาจะตอ งเสรมิ สรา งสมรรถนะทางดาน อาวุธ การเรียนรูยทุ ธศาสตรช ้ันสูง และการคนควาวจิ ัยทจ่ี าํ เปน เฉพาะอยางยิง่ การดาํ เนนิ การไปจนถงึ ระดบั ทพี่ ่งึ พาตนเองไดใ นทางการทหาร พวกเขาตองคอยดูแลความพรอ มประเทศน้ีใหทําหนา ท่ี ปกปองคณุ คาอสิ ลามแท บรรดาผูถูกกนั สิทธ์ิ และบรรดาผดู อยโอกาส และจะตองไปปลอยใหการ สนใจเร่อื งอ่นื ทําใหต อ งละเลยเรอื่ งนี้” อทิ ธิพลของบรรดาผถู กู กนั สิทธิ์ ท่ีมตี อ ชยั ชนะของการปฏิวตั อิ สิ ลาม “การปฏวิ ัติอิสลาม การปฏวิ ตั อิ ิสลามท่ีมีความสําคัญย่ิงนเี้ ปน หนค้ี วามพยายามของชนช้นั นี้ ชนช้นั ผถู กู กันสทิ ธ์ิ ชนชั้นกรรมาชพี คอื ชนช้นั หนึง่ ทท่ี าํ ใหข บวนการนบี้ รรลุผลและเปน จรงิ ขน้ึ มา ขาพเจา เชอื่ วา ชนชัน้ นี้ ชนชั้นกรรมาชีพนี้สูงสงกวา ชนชนั้ เจา นายเสียอกี (หากพวกเขาเหมาะสมท่จี ะ ไดร บั การเปรยี บเทียบกับพวกทาน) เม่ือขาพเจา หวนไปคดิ ถึงบรรยากาศของการปฏวิ ตั ิ มผี เู ฒา คนหนงึ่ ทม่ี าจากชนชั้นนเี้ ดนิ ออกมาจากบา นอนั ซอมซอ แลว พดู ขึ้นวา เม่ือเชา ขึน้ มาเรากอ็ อกมารวมเดินขบวน พรอ มกับลูกๆ ของเรา (โอผูเ ฒา เอย ) เสนผมเพียงเสนเดียวของพวกทานน้ันมีคาย่ิงกวา พวกชนชนั้ สงู ที่ ไมไดม ีผลงานใหกับการปฏวิ ตั ิแถมยงั พยายามสกดั การปฏวิ ัตใิ นทุกวิถีทางทีจ่ ะทาํ ไดค นพวกน้ีไดทํา มาแลว และกําลงั ทาํ อยูอันที่จรงิ การเปรียบเทียบคุณคาเสน ผมหนงึ่ เสนของพวกทา นกบั คนพวกน้นั อาจ ยงั ไมถ ูกตอ งนัก” “จรงิ ๆ แลว เมอ่ื กลุมชนเทาเปลา และชนชนั้ ผมู รี ายไดนอยในสงั คมไดรับการทดสอบ พวกเขา นําพาตัวพวกเขาเขา ไปผูกพันกับหลักการศาสนาจนถึงขน้ั สละชวี ติ ผูเปนท่รี ักย่งิ เยาวชนคนหนุม และ บริจาคทุกอยา งเทาท่ีมอี ยนู ้ัน และอยูในทุกสถานการณ อินชาอลั ลอฮฺ ตองเปน เชนนั้นไปโดยตลอด พวกเขาไดเสียสละเลือดเนอ้ื ตามแนวทางของอัลลอฮฺ แลวทาํ ไมเราจะไมภ ูมใิ จที่ไดทาํ หนา ทร่ี ับใชบ า ว ผบู ริสุทธิ์ใจตอพระเจาน้แี ละผกู ลาอยา งแทจ รงิ น้เี ลา? เราขอกลา วซาํ้ อกี ครง้ั หนว่ึ วา เสน ผมหนึ่งเสน ของกลมุ ชนชั้นที่อาศยั อยบู า นดินและมอบซะฮดี ใหอสิ ลามยอมมเี กียรตแิ ละมีคุณคา มากกวา พวกท่ี อาศัยอยูในบา นอันหรูหรา” การรับใชผ ูถ กู กนั สทิ ธิ์และชาวบา นเทา เปลา

“สาระสาํ คญั ทางดา นจติ วญิ ญาณท่ยี งิ่ ใหญทส่ี ดุ เร่ืองหนึ่ง ก็คอื การรบั ใชบางของอลั ลอฮฺ รับใช ผูคนท่ถี ูกกนั สิทธิ์สิง่ นี้จะคงอยูกับมนุษยไปโดยตลอดและมันจะเปนประโยชนสาํ หรบั เขาในอกี โลก หนึ่ง ทรัพยส ินซง่ึ มนษุ ยใ ชมนั หมดไปนั้นไมม ีประโยชนสาํ หรับเขาอกี ” “นีค่ อื ความชว ยเหลอื ของอัลลอฮฺ นคี่ อื ความชว ยเหลือซ่ึงไมมีการบดิ พลว้ิ ทุกความชว ยเหลือ ท่พี ระองคทรงประทานให เราก็ชว ยเหลอื งานของพระองค เราเปนบา วผอู อ นแอ เราก็จะชวยเหลอื บา ว ของพระองค เพือ่ พระองค พระองคก็ทรงลงบญั ชกี ารชวยเหลอื น้วี าเปนการชว ยเหลอื ตอพระองคด วย โดยผา นตวั ชว ยมากมาย ท้ังๆ ท่ีพระองคน้ันทรงมีอยางมหาศาล พระองคท รงลงบญั ชีการชว ยเหลือผู ออ นแอ การชวยเหลอื ผูถูกกดขว่ี าเปน การชวยเหลือตอ พระองคเ อง กค็ อื พระดํารสั ท่ีวา อนิ ตนั ศุรลู ลอ ฮะ ยนั ศุร กมุ (หากพวกเจา ชว ยเหลืออลั ลอฮพฺ ระองคกจ็ ะทรงชวยเหลอื พวกเจา-มุฮมั มดั / ๔) มเิ ชนน้ัน แลว การชว ยเหลือจะใหค วามหมายเชนไร? เราเปน ใครทจี่ ะชว ยเหลืออัลลอฮฺ? โลกนีเ้ ปนส่ิงใดหรอื ? ทุกสรรพสิ่งในโลกน้ีลวนเปนศนู ย ความชวยเหลือทเ่ี ราทําอยูกเ็ พอื่ ศาสนาของอลั ลอฮฺ ความชว ยเหลือ ที่เราทาํ อยกู เ็ พ่ือบาวของพระองค พระองคทรงลงบญั ชกี ารชว ยเหลอื นน้ั วาเปนการชว ยเหลือพระองค เรารดู ีอยูแลววา พระองคไมท รงตอ งการความชวยเหลือของเราทงั้ สนิ้ เราชว ยเหลอื บาวของพระองค เราชว ยเหลอื ศาสนาของพระองค พระองคกท็ รงมพี ระเมตตายอมรับตามน้นั วาน่คี อื ความชวยเหลือตอ ขา” ชนชน้ั ที่ถูกกันสทิ ธ์นิ ้ันคือรากเหงา ของขา รฐั การ “คาํ ส่ังเสยี ของขา พเจา ตอ ประชาชาติทัง้ ในตอนนี้และอนาคตขา งหนา คอื พวกทานจะตอง เลือกสรรตวั แทนของพวกทานท่ีมคี วามยึดมัน่ ตอหลักการอิสลาม และสาธารณรฐั อสิ ลามซ่งึ สว นใหญ จะอยใู นชนช้ันกลางของสงั คม และชนชนั้ ผถู ูกกันสิทธิ์อันเท่ยี งตรง โดนหันไปหาตะวันตกหรือไมก็ ตะวันออก และจะตองไมใ ชผูที่ฝก ใฝอ ยูกับแนวคดิ หลงผิด ตองเปนบุคคลท่มี ีการเรยี นรู เขา ใจปญ หา รว มสมัย และการเมืองแบบอสิ ลามเขาไปในสภามัจญลซิ ดวยเจตนาอนั แนว แน ผูกพนั อยูกับศาสน บัญญัติอิสลาม และผลประโยชนข องชาติ” “อัลลอฮทฺ รงประทารนความโปรดปรานพิเศษแกเ ราทเ่ี อกอคั รราชท๖ุ และรัฐบาลของเราลวน มาจากบคุ คลทีเ่ ขา ใจปญ หาของสงั คม เพราะสวนใหญของพวกเขาเปน นกั การศาสนาซ่ึงมี ความสัมพนั ธอยูกบั ประชาชน พวกเขารวู า ประชาชนมีสภาพเชน ไรและรบั รูความเจบ็ ปวดของพวก เขา แตส ภาพกอ นหนานี้ บุคคลในคณะรัฐบาลไมส ัมพันธก ับประชาชนเลย พวกเขาไมเ ขาใจวา เกดิ อะไรขึน้ กบั ประชาชนแตตอนน้ีเปนพระประสงคของพระเจา รัฐบาลของผดู อ ยโอกาสไดรบั การ สถาปนาขนึ้ มา อลั ฮมั ดุลิ้ลลาฮฺ ถึงตอนน้ีผลงานก็ยงั ดอี ยู ขา พเจา หวังวา จากนี้ไปก็คงตองดยี ่งิ ข้ึนไป”

การขจัดความยากจนคือพ้ืนฐานเฉพาะ ของเศรษฐกิจอสิ ลาม “ภาพรวมของบทบัญญตั อิ สิ ลามในประเด็นปญ หาทางเศรษฐกจิ นั้น เม่ือถูกพจิ ารณาถึงเนอื้ หา ของอสิ ลามในสถานะเปนระบอบหนงึ่ และไดรบั การดําเนินการอยางเตม็ ระบบแลวจะเปน รูปแบบท่ดี ี ท่สี ดุ จะขจัดปญ หาความยากจนใหหมดไปและสกดั กั้นความเสียหายทเี่ กิดขึ้นโดยกลุมคนทเี่ ปน เจา ของทุน ในภาพรวมกค็ ือจะพทิ ักษป กปอ งสังคมจากความเสอื่ มเสียและไมเ ปนอปุ สรรคตอ ความ เจริญกาวหนา ทางศักยภาพและสาํ แดงความโดดเดนในดานการคดิ ริเร่ิมและการสรางสรรคของ มนุษย” “ทุกอยา งตองเปน อสิ ลามใหห มดวันซ่ึงเราจะไปถึงเปา หมายสุดทา ยกค็ ือทกุ อยางของเรานน้ั เปน อิสลามหมด ตลาดของเราก็ตอ งเปนตลาดอิสลาม พอ คา ซง่ึ ซ้อื สนิ คาชิ้นหนึง่ มา ๑ ตูมาน แตขาย ใหค นยากคนจนในราคา ๓๐ ตูมานนนั้ ระบบการตลาดเชน นมี้ ใิ ชระบบอิสลามพอคาซง่ึ นําของหนี ภาษเี ขา มาขายในราคาแพงเกินจริง โดยตองการทาํ ลายระบบการตลาดทง้ั หมด ไมใชอ สิ ลาม การตลาด ทีม่ ใิ ชอสิ ลามกต็ อ งทาํ ใหเปน อิสลาม พวกเขาตองทาํ ระบบของตวั เองใหเ ปน อิสลาม พอ คาซ่งึ ไมเ คย คิดเรอ่ื งคนออนแอและคนยากจน พอคา ซงึ่ มีคนประเภทนอี้ ยูรายลอ มเขา แตเ ขาไมค ดิ ถึงคนพวกนี้เลย นี่กม็ ิใชระบบตลาดแบบอิสลาม ประชาชาติซึง่ เอาแตส รา งอาคารใหญโ ต แตทน่ี ั่นยังมกี ลมุ ชนทก่ี าง กระโจมอยู (พวกทา นทั้งหมดกเ็ ห็นกลุมชนท่ีอยูใ นกระโจมวา เปน อยางไร พวกทานตองเคยเห็น มาแลว ขา พเจา กเ็ หน็ แลว) ประเทศชาตทิ ่ีมีกลมุ คนอยูกระโจมซึ่งยงั อยูในสภาพเชนน้ัน ถอื วามิใช ประเทศอสิ ลาม มแี ตรปู ลกั ษณแตเนอื้ หาไมใ ช ทานอะมร้ี (อ.) กลาววา (ตามการรายงานหนึ่ง) นา จะมี ใครสกั คนท่ีอดอยากอยุขา งๆ เพือ่ จะไดเ กิดความรสู ึกเจ็บปวด ซง่ึ หวงั วา ไมนาจะมใี ครอดอยากย่ิงไป กวาเขาแลว นน่ั คอื ผูนาํ ของเรา นัน้ คอื นายของเรา น่ันคืออมิ ามของเรา เราบอกวา อมิ ามวา อยางนนั้ แต เราไมตามทา น และไมปฏิบตั ิตามทา นแตอยางใดเลย อิมามและชีอะฮฺ (ผปู ฏบิ ัติ) คือความหมายทว่ี า ปฏิบัติตามกนั เหมอื นกบั การแบกหบี ใบใหญใ บหนงึ่ ถา ทกุ คนแบกพรอมกนั ในทิศทางเดียวกัน น่ันคือ การปฏิบตั ิตามกนั แตมคี นหนึง่ แบกไปทางหนึ่ง อีกคนแบกไปอีกทาง นีไ่ มเรียกวา การปฏบิ ัติตามกัน ชีอะฮฺ (ผูทปี่ ฏิบตั ิตาม) จะตอ งเปน เชนนี้ ตอ งปฏิบัติตามอะลี แตเราไมม ีอาํ นาจวาสนาพอทจี่ ะตามทาน ไดทุกเรอื่ ง ไมมีใครมีอาํ นาจวาสนาเชนน้ัน แตเ ราจะปฏบิ ตั ิตามทา นในเรอื่ งสมถะ เรือ่ งตก๊ั วา คอยดแู ล ผูถ กู กดข่ี และคอยดแู ลคนยากคนจน เราไมอาจดาํ เนนิ ชวี ิตเฉกเชน ทา นได เราไมอาจจะมวี ิถีชีวิตเชน ทาน เราทาํ ไมไ ด ทา นคอื สง่ิ ถูกสรางหนึ่งซึ่งเปน ความมหศั จรรยท ่รี วมของสง่ิ ทตี่ รงกันขาม ทา นทาํ ให สิ่งตรงกันขา มมารวมกนั ได เปน มนุษยท ม่ี ีอํานาจหน่งึ ซ่งึ ตามรวิ ายะฮบฺ อกวา มสี องบุคลกิ อยใู นตนเอง ตอ สอู ยา งหาวหาญกบั บุคคลท่ตี อตา นอสิ ลาม แตอกี บคุ ลิกหนึง่ เปนคนสมถะ เปน นักทาํ อิบาดะฮทฺ น่ี งั่ นมาซจนรุงสาง คนสมถะและนกั ทําอบิ าดะฮมฺ กั จะไมใ ชน ักรบ นักรบสว นใหญก็มักจะไมใ ชกลมุ ชน ประเภทมสี มถะ เปยมไปดว ยตกั๊ วา ทา นรวมทุกสิ่งซงึ่ เราไมอาจทาํ ไดเ ลย เราไมอ าจตามไดท ั้งหมด แต ก็ไดใ นบางสว น เราสามารถคอยดูแลคนยากคนจนในประเทศนี้ คอยดูแลคนออนแอของเรา”

ผลงานรฐั บาลของผูดอ ยโอกาสและผูถ กู กับสิทธิ์ “หากเราตองการยืนหยัดตอตานความอธรรมโดยไมเกรงกลัว และหวาดหวั่น ปกปอ งสจั ธรรม พลังอาํ นาจ อาวธุ อันทนั สมัยของพวกเขาและมารรา ย และการวางแผนรา ยของคนพวกนนั้ ไม อาจเขา มาแผว พานหัวจิตหวั ใจของพวกทาน พวกทา นตองทําตวั ใหเคยชนิ กบั การดํารงชีพอยางเรียบ งา ยและระมดั ระวงั ไมใ หหัวใจของตนเองตองไปผูกกระหวัดอยูกบั ทรัพยสิน ความสะดวกสบาย หนา ท่ี และตาํ แหนง ผยู ง่ิ ใหญ ซึง่ ไดท าํ งานอันย่ิงใหญร ับใชป ระเทศชาตแิ ละประชาชนน้ัน สว นใหญ ตองดาํ เนนิ ชวี ติ อยางเรยี บงา ยและไมใสใจตอความเยายวนของโลกน้ี บุคคลผูซึง่ เปนทาสอารมณใฝต ่ํา และมสี ญั ชาตญาณสตั วม กั จะยอมตนใหค วามตา่ํ ตอ ยไรคาเพยี งเพือ่ รักษาหรือไปใหถึงในส่ิงที่ตอ งการ ยอมนบนอบตอการใชกาํ ลงั และอาํ นาจแหงมารรา ย แตกลบั กา วรา วกบั ผทู อี่ อ นแอ สว นอิสรชนน้นั มักจะทําตรงกันขา ม เพราะชวี ติ หรหู ราฟุมเฟอ ยนั้นไมอาจรักษาคณุ คาแหง ความเปน มนุษยแ ละคณุ คา แบบอสิ ลามได คนหนุมคนสาวของอีหรา น สตรี และบุรษุ ซ่งึ เติบโตมาดว ยการสงั่ สอนอบรมแบบฏอ ฆูต (มารรา ย) ยอ มไมอ าจยืนหยัดตอตานอํานาจของมารรา ยได แตเ ม่อื ใดกต็ ามมันถูกเปล่ยี นดว ยน้ํามือ อันทรงพลังขององคผ สู ัจจรงิ ทีม่ ตี อ คนปฏิวตั ิหางไกลจากความผูกพนั ตอชัยฏอนมารรา ยละก็พวกเขาก็ สามารถโคนลมอํานาจท่วี า ยิ่งใหญไ ด...” “ลักษณะพิเศษของรฐั บาลของผูถกู กันสทิ ธ์ิ ผูด อยโอกาสและรัฐบาลของประชาชนก็คือ สภา ผูแทนฯของพวกเขาเขา ใจวา บรรดาผูด อ ยโอกาสและผูถูกกันสทิ ธห์ิ มายถึงใคร คณะรฐั บาลและ รัฐมนตรเี ขาใจวา หมายถึงอะไร ประธานาธิบดีและประธานสภาฯ รูดีวา สภาพถกู กันสทิ ธิน์ ้ันเปน อยางไร เพอื่ ที่พวกเขาจะไดส มั ผสั ดวยตัวเอง ตัวของพวกเขาไดส มั ผัสสภาพถกู กันสิทธนิ์ ั้น อยา งน้ีเอง พวกเขาจะเขา ใจไดว า สภาพอดอยากคอื อะไรและสภาพถกู กีดกันเปน อยา งไร ฉะน้นั ลักษณะเดนท่ี รัฐบาลของผถู กู กันสทิ ธ์ทิ ั้งหลายตองมีน้นั มอี ยูห ลายอยา งซ่ึงในตอนนี้ขา พเจา ขอยกมากลา วเพียง บางอยา งดงั น้ี หนึ่งในน้ันกค็ ือพวกเขารูสึกไดถึงความเปน ผถู ูกกนั สทิ ธ์ิ พวกเขาก็สามารถคิดถงึ พวก ถกู กนั สิทธไ์ิ ด สามารถเขา ใจไดวา ถา ไมม ถี นนหนทาง เวลามคี นปว ยในชนบทและตองนาํ ตัวสง โรงพยาบาลในเมืองมนั ชางลาํ บากลําบนขนาดไหน เมื่อไมมถี นนก็ตองน่งั ลาหรอื ไมก็ใหน ่งั เทียมมา พวกเขายอมเขา ใจไดวา มันเปน อยา งไร สมองวาดภาพไดเลย พวกเขาเขา ใจวา สภาพการขาดแคลนยา และสาธารณสุขขน้ั มูลฐานหมายถงึ อะไร คนพวกนีเ้ ขาใจวา สภาพการไมมสี ทิ ธ์ไิ ดใ ชนา้ํ และไฟฟา เปน อยา งไร จากการท่พี วกเขาไดสัมผสั มาแลว พวกเขาจงึ สามารถเขา ใจถงึ ปญ หาเหลานี้ได”

บทที่ ๕ อิสลามกับความเปน อยอู ยางเรียบงา ย ความเปน อยูอยางเรยี บงายคอื คุณคา อันสูงสง ของแนวคําสอนของพระเจา อันทรงคณุ คา “คุณคาตางๆ ในโลกน้ีน้ันมีมากมายตามแนวคดิ และคาํ สอนตา งๆ จากการตรวจสอบแนวคดิ ท่มี อี ยใู นโลกนี้และลทั ธิตางๆ ในแนวคิดทม่ี ีอยูนั้นมีความแตกตา งกัน มคี วามแตกตา งกนั ทางดา น อุดมการณอ ยู หากพวกทานยอนกลับไปตรวจสอบแนวคดิ วตั ถนุ ิยมและโลกทศั นท ่ีสนใจอยูแ ต เร่อื งราวทางวตั ถแุ ละทาํ ความเขา ใจกบั แนวคดิ เหลา น้ันโดยยังไมตอ งพิจารณาแนวคิดแหง เอกานภุ าพ ของอัลลอฮฺ พวกทานกจ็ ะเห็นวาแนวคิดทง้ั สองน่มี คี วามแตกตา งกันอยางส้ินเชงิ แนวคิดของผทู ่ี เชื่อมน่ั ในพระเจา องคเดียวกจ็ ะมคี วามเขา ใจในคุณคา ของสิง่ หนง่ึ มีรายละเอยี ดอยา งหนง่ึ แตแ นวคดิ ของพวกวัตถุนิยม ไมวา จะเปนคอมมวิ นิสต หรือทุนนยิ ม หรือแนวคดิ อ่นื มิใชแ นวคดิ ทม่ี าจากเบ้อื ง บนละก็ คุณคาตา งๆ กจ็ ะแตกตา งกนั พวกทา นลองพจิ ารณาประเทศของพวกทานเองในสมยั รัฐบาลฏอฆตู มคี ณุ คา อะไรบาง ประชาชาตทิ ย่ี อมรบั สภาพนั้นมคี ุณคาใดบา ง ในสมัยน้ัน สมัยท่ยี งั ไม มีรถรา กต็ องใชมา คุณคาอยทู ่ีรถมา วา มรี ถพวงมา กตี่ วั มมี ากยิ่งดี อาจถงึ แปดตัว บางทีมากกวา นี้ ตดิ สอยหอยตามดวยบรวิ ารท่ีรายลอมมากมายมีทั้งคนและสตั วทน่ี ง่ั อยบู นรถมา คุณคา แหง ความเปน มนษุ ยท ีพ่ ูดกนั ในหมูนักคิด ปญ ญาชน นกั เขยี น นกั กลอน ศิลปนในยคุ นัน้ กค็ อื ใครท่ีมรี ถลากมากกวา มีบริวารมากกวา กถ็ อื วามีคา มากกวา เพื่อน ชนชัน้ คนพวกนีม้ ีชอ่ื เรียกวา ชนชัน้ ผมู เี กยี รติ คา ของคนใน ทศั นะคนพวกนี้คือย่ิงมคี นรับใชมากเทา ไรใหม ากถึงสิบคน มมี าเทา ไร มสี ุนัขก่ตี วั ในหมูพวกนายทุน ก็เชน กัน คาของคนอยทู ี่มีเงินทุนมากขนาดไหน มีเงินสะสมไวเทาไร มเี งนิ เกบ็ อยใู นธนาคารเทาใด หรือมีสินทรัพยในโกดังมากขนาดไหนเม่อื เรามองคนสองกลุมน้ี ทง้ั ชายและหญงิ ของคนสองกลมุ นี้ คณุ คาของพวกเขาอยูทเี่ สอื้ ผา แบบ ลวดลาย การตัดเยบ็ และการประดบั ประดาเสื้อผา ของตน ใครท่ีมี เส้ือผา หรหู รูใส กด็ ูดีในสายตาของคนอ่ืน ดวู า มีคุณคา ขน้ึ มาผหู ญิงทแ่ี ตงหนา ไดอยา งถอดแบบจาก ยุโรปและใสเ ส้ือผา ท่ีลอกเลียนพวกยุโรปมา กจ็ ะไดร ับความนิยมชมชอบจากผูหญิงดวยกัน สวนใหญ เปนอยางนค้ี ุณคาของคนพวกนีอ้ ยูทวี่ ตั ถุ เมื่อใดกต็ ามที่กําหนดวา คุณคาของคนอยทู ี่มา ลอ ลา สุนขั บา น สนุ ขั ลา เน้อื และอื่นๆ คณุ คาเหลา นมี้ มี ากกวาคณุ คา ของตัวบุคคลเสยี อกี หากมา เปน ที่มาของ คุณคาอของมนุษยคนหน่ึงละก็มา ตวั น้ันก็ยอ มตองมีคุณคามากกวา มนษุ ย เพราะมันไดใ หคา แกมนุษย หากเฟอรนิเจอร ของสะสม และการประดบั ประดาทาํ ใหค ุณคาของมนุษยคนหนง่ึ เพิ่มสูงขนึ้ สงิ่ นั้นก็ ยอ มตองมคี า มากกวา มนุษย เพราะมันเปน ทีม่ าของคณุ คาของพวกเขา มนุษยไมมีคุณคาในตัวเองเลย คณุ คา ของเขาอยูท ก่ี ารเปน เจาของคอกวัว พวกนั้นมีคุณคามากกวาเขาเสยี อกี คณุ คา ของเขาอยทู ก่ี าร ดแู ลสวน คณุ คาของเขาอยูทีด่ แู ลเฟอรนเิ จอร ตามหลกั คิดทางปญญาบอกวา หากทมี่ าของผลลพั ธหนง่ึ อยู ณ จุดใดก็ตาม จากที่มานน้ั กอ ใหเกิดคณุ คา แกส่ิงหนง่ึ ไมวา จะเปน มนุษยหรือส่ิงอ่ืนใดท่มี าของ ผลลัพธนนั้ ยอ มตอ งมีคา กวา สงิ่ น้ันอยา งแนนอน”

“พวกทา นท้งั หลายท่ีทํางานอยใู นสถานทูต ตามหลักการทางศาสนาและวิธีคดิ ทัว่ ไปพวกทาน มหี นาที่ตอ งอยอู ยางเรยี บงาย สถานทูตของพวกทานตอ งเรยี บงา ย การปฏสิ ัมพนั ธกับบคุ คลท่พี วกทาน ทํางานอยูดว ย หรอื ท่ีพวกทา นเรยี กวาคนทีอ่ ยูในการปกครองของพวกทานน้ันตองอยูอยา งพ่ีอยางนอ ง ขณะเดยี วกนั พวกเขาก็ตองยอมรบั ตวั พวกทาน เมือ่ พวกทานบอกกลาวเร่อื งใด แตต อ งเปนแบบพีน่ อง เชนเดยี วกันสภาพแขกของพวกทา น ความเปนอยูของพวกทา น และสภาพทั่วไปของบคุ คล ซึ่งทํางาน อยทู น่ี ่ันกต็ อ งเปน อยางนี้ดวย มันตองเปลยี่ นไปสคู วามเปน อิสลามซึ่งใครกต็ ามมาท่นี นั่ พวกเขาก็จะ เหน็ การปฏบิ ตั แิ บบอิสลาม ไมว า เราจะกอ งตะโกนวา เราเปนอิสลาม เราเปนรฐั บาลอิสลาม แตเ ม่อื ผคู นเห็นเราปฏิบัติตัวแบบมใิ ชอิสลาม พวกเขากจ็ ะไมเ ชอ่ื ถือเราอีก พวกเขาจะเชอ่ื ถอื เราก็ตอเมือ่ เรา พูดเรื่องรฐั อสิ ลาม การปฏิบตั ติ วั ของเราก็ตองเปน อยา งน้ันดว ย มิใชป ฏิบตั ติ วั แบบฏอฆูต คาํ พดู ตอง เปนคําพดู แบบอสิ ลาม การปฏิบัติตวั แบบอสิ ลาม พฤติกรรมท้ังหลายก็ตอ งเปน อสิ ลาม การสนทนา แบบอสิ ลามเพอ่ื เปน ตวั กระจายขา วออกไปวา รัฐอิสลามอยทู า มกลางประเทศเหลาน้ัน” จาํ เปน ตองรักษาสภาพการเปนนักเรยี นศาสนา “ขา พเจา เชอื่ มน่ั วาการประสบความสําเรจ็ ของนกั การศาสนาและอทิ ธิพลของพวกเขาใน สังคมอิสลามอยทู ่ีคุณคาของพฤติกรรมและความสมถะของพวกเขา วนั น้มี เี พียงแตต องไมล ืมคุณคานี้ เทา นนั้ ยังตองทําใหมากขึ้นกวาแตกอ นไมมอี ะไรท่นี า รงั เกียจไปกวาการหลงโลกของนกั การศาสนา ไมมอี ะไรท่สี รา งรอยดา งพรอยใหแกน ักการศาสนาไดเ ลวรายไปกวา การยึดติดโลก มเี พือ่ นท่ีโงเ ขลา และศัตรทู ช่ี าญฉลาดมากมายท่ีตอ งการเบ่ียงเบนวิถีสมถะของพวกเขาดว ยการแสดงความเหน็ อกเหน็ ใจ บางพวกใหร ายวานักการศาสนากาํ ลังสนใจแตว ัตถอุ าจดวยความไมรูห รือต้ังใจกต็ าม ในชว งเวลา หนา สวิ่ หนาขวานและสําคญั ตอ การสรางอนาคตนี้ นักการศาสนาอยูในฐานะตวั หลักของประเทศและ อาจกอใหเกดิ อันตรายจากการแอบอา งใชน กั การศาสนาอยา งผดิ ๆ ก็ได จะตองระวงั การขบั เคลอื่ นทกุ อยา งของตวั ทา นเอง มกี ลุม คนมากมายทอ่ี ยูในองคก รของรัฐ สถาบันทางการเมอื ง และองคกรทั่วไปท่ี เม่อื ดภู ายนอกแลว เปนอิสลาม แตพวกเขาตอ งการใชส ถานะของตนเองทาํ รา ยอิสลาม” “พวกขข้ี านักลา เมอื งขนึ้ ตองการทาํ ลายสถานะอิสลามใหป นปพวกทานจะตอ งยนื หยดั ตอ ตาน ดว ยการรักตัวกลวั ตาย ถวิลหาอยกู ับตาํ แหนง ความยิง่ ใหญ และการหยิ่งทนงมิอาจนาํ ไปใชเ พอ่ื ตอ กร พวกเขา ผรู ูช่วั ผูรทู ่ลี มุ หลงดุนยา ผูรทู ค่ี ิดอยูแ ตรักษาตาํ แหนง มอิ าจตอ กรกับศตั รูอสิ ลามไดเ ลยแตจะมี อันตรายยง่ิ กวาคนอน่ื เสียอีก จงทาํ ใหท กุ อยางกาวมีศาสนา สลดั ความรักโลภในดุนยาออกไปใหหมด จากหัวใจ เม่อื นัน้ พวกทา นจะสามารถตอ สไู ด”

สวนที่ ๓ ลักษณะเดน ของอสิ ลามแบบอเมริกา “ การเมอื งตองแยกออกจากศาสนา มสุ ลมิ จะตอ งไมเ ขา ไปยงุ เก่ียว กับการเมือง ”

บทที่ ๑ การแยกศาสนาออกจากการเมอื ง อิสลามแบบอเมรกิ าดทู ี่การไมเขา ไปยุงเกยี่ วกบั การเมอื ง “ภายหลงั จากทา นศาสดา (ศ.) และชวงอรุณรงุ แหงอิสลามมอื โสมมและปญญาอนั ออนดอย เปนเหตุทาํ ใหประชาชนคอยๆ หันเหออกจากประเดน็ ปญหาหลกั ซงึ่ เคยดาํ รงอยูในอิสลาม มันทาํ ให ผคู นสนใจแตเพียงปญหาขอปลกี ยอย พวกเขาทาํ เปน ไมรับรใู นประเด็นปญ หาทั่วไปซึ่งประเทศ อสิ ลามจาํ เปน ตอ งใหค วามสนใจ และบางทกี ก็ ลับปฏเิ สธสง่ิ เหลานั้นดวย น่ีเปนแผนของมารรายซง่ึ ถกู วางเอาไวน บั ตัง้ แตส มัยบะนีอุมัยยะฮแฺ ละบะนีอบั บาซ ภายหลงั จากน้ันผูมีอํานาจตอ มากส็ นับสนุน เร่งื อนี้ และในทา ยทีส่ ดุ เมอื่ แนวทางของตะวัออกและตะวนั ตกถูกเปดโลงใหเขา มายงั รัฐอิสลาม ทัง้ หลาย เรอ่ื งนกี้ ็หวนกลบั คืนมาอีกคร้งั หนงึ่ วา อสิ ลามเปนปญหาความสมั พันธร ะหวา งยาวกบั พระ เจา เทา นน้ั การเมืองตอ งแยกออกจากศาสนา มุสลิมจะตอ งไมเ ขาไปยงุ เก่ียวกับการเมอื ง นักการศาสนา ตองไมเ ดินเขาไปในสนามการเมือง พวกเขาตอ งจบั เจา อยูแ ตในมสั ญิด งานของพวกเขามีเพยี งไปนํา นมาซและพร่ําบน ดอุ าอบ างบทและกลับไปบาน น่ีเปนแผนการรา ยหนึ่งซึ่งลงรากลึกมาตัง้ แตอิสลาม ในยุคเร่ิมตน ทกุ วันนี้รัฐบาลของพวกตะวนั ออกและตะวันตก อาํ นาจอันยงิ่ ใหญของพวกตะวนั ออก และตะวันตกกาํ ลงั ยืนหยัดตอกรกบั อสิ ลาม มนั กลบั มาซ้าํ รอยเดมิ อกี แลว” “การพดู ถึงปญ หาแยกการเมืองออกจากนักการศาสนาน้ัน มิใชเปน เรอื่ งใหมเลย ปญ หานม้ี ีมา ต้งั แตสมัยนะบอี มุ ัยยะฮแฺ ลว และเริ่มทรงอทิ ธพิ ลมากข้ึนในสมยั บะนอี ับบาซ ในชว งเวลาน้ีทีม่ อื ไม ของพวกตา งชาติที่ไดเขามาในรัฐตา งๆ แลว พวกเขาไดข ยายแนวคดิ เร่ืองนี้ถงึ ขนาดทนี่ าเศรา ตรงทม่ี ีผู เครง ครัดบางคนกับนักการศาสนากลบั หลงเชื่อคนพวกนี้วา สมมตมิ ีมลุ ลา (นกั การศาสนา) เขาไปยุง กบั การเมือง เขากจ็ ะเริม่ โจมตที ันที น่ีเปนแผนการรายท่ีไมธรรมดาของนักลา เมอื งขึ้น ซงึ่ มีบางคน หลงเชอ่ื ตามนั้น” สโลแกนแยกศาสนาและนกั การศาสนาออกจากการเมอื ง “ประเด็นปญหาหนึง่ ซ่งึ เปน เรื่องทีม่ คี วามสาํ คญั ซง่ึ พวกทา นท้ังหมดหรือสว นใหญต างก็รูด ี คอื เรื่องการแยกนักการศาสนาออกจากสังคม ในเรือ่ งนี้มีแผนการตางๆ มากมาย อาทเิ ชน แยก การเมอื งออกจากศาสนา ซึง่ นาเศรา ก็ตรงทแี่ ผนการนสี้ ง ผลอยา งรา ยแรงและเปนความยุงยากของ มุสลิมสวนใหญหรอื อาจบอกวาทง้ั หมดก็ได เปนอุปสรรคขดั ขวางทม่ี ากกวา อยา งอื่นเสยี อีก” “ทานอะมี้ร (อ.) ไดบ ริหารประเทศหน่งึ เปนนักการเมืองของประเทศนัน้ แลว ตอนน้ันอา คูนด (นักการศาสนา) ไมย ุง กบั การเมอื งหรือ? นี่เปน ประเดน็ ทน่ี ักลาเมอื งข้ึนตองการแยกอาคูนดอ อก จากรฐั และประชาชน พวกเขาเปา หเู ขา แลวอาคูนดก ็เชือ่ ตามนน้ั ตวั อาคนู ดก ลับมาตอ ตานเราวา พวก ทานไปยงุ อะไรกับการเมอื ง อาคนู ดค นน้ีเปน นักการเมืองไปแลว น่คี ือสิง่ ท่ีจะทาํ ใหเ ราลา หลัง อาคนู ด ยอมตองเปนตัวอยา งแบบอิสลาม”

ปฏิเสธอาลมิ ทเ่ี ปนนักการเมือง “มือท่ที องไมเ หน็ ของพวกสวาปามโลกไดเขามามีอทิ ธพิ ล โดยอาศยั คนกลมุ หน่ึงหรือกลมุ ตางๆ ทแ่ี ฝงอยใู นภาคสวนของประเทศอิสลาม ตลอดหลายปท ผี่ า นมาพวกเขาไดดาํ เนนิ การแผนงาน หน่ึงและนาเสยี ใจตรงทม่ี ันไดเ สร็จส้ินไปแลว และก็ไดสงผลงานอันนา ชิงชงั นนั้ ใหป ระชาชาตนิ นั้ ๆ ไปแลว ท่วี า การเขา ไปยงุ สังคมและการเมอื งในประเทศหนง่ึ ถือเปนความนา อับอาย ขัดแยงกบั ความ เทีย่ งธรรมและตาํ แหนงของนกั การศาสนา แมกระทัง่ ชุดทหารก็ถือวาเปน ชุดท่ีหากนักการศาสนาใส ชุดน้ันแลวตองขาดจากความเปนนักการศาสนาขาดจากสภาวะความเปนผูเท่ียงธรรม การเขา ไปยุง การเมืองถกู ตราหนา วา เปนเร่ืองทขี่ ดั แยง กับสถานะของนกั การศาสนา บอกวา อาลิมคนนนั้ เปน นักการเมืองไปแลว ตองไมส วมคราบอาลมิ อกี ” “แมกระท่ังเรื่องการเขาไปยุง เกย่ี วการเมอื งน้ันถกู ตราหนา วาเปน บาปอยา งหนึง่ และเปน ความ ชวั่ ราย บางคนมองรายไปกวา น้นั วา นคี่ อื หายนะของอิสลามท่ีอสิ ลามเผชิญมากอ นแลว๐ “หากมีรูฮานี (นักการศาสนา) คนหนึ่งพูดเรอ่ื งการเมอื งภาคประชาชน พวกเขาจะบอกวา ปลอ ยเขาไปเถอะ คนน้ีเปน นักการเมอื งไปแลว ความคดิ เชน นม้ี าจากชัยฏอนทงั้ ภายในและชัยฏอน ที่มาจากภายนอกอยา งไมต อ งสงสยั ” ผลของการไมเขาไปยงุ เกี่ยวการเมืองตอ สงั คมอสิ ลาม “เราทงั้ หมดรูดี และเราตอ งรบั รไู วดว ยวา หลายศตวรรษมาแลวจนถงึ เด๋ยี วนสี้ ่ิงที่เกดิ ขน้ึ กบั มสุ ลิม เฉพาะอยา งยิง่ ในชวงสองศตวรรษท่ผี านมา มอื ของตา งชาตเิ ร่ิมสยายเขามาในประเทศอิสลาม เงาแหง ความชว่ั รา ยของคนพวกนั้นแผค ลุมเปนเงาดําทะมนึ ไปท่วั ประเทศอิสลาม พวกมันไดทํา ใหท รพัยากรท่ีพระเจา ใหม าสูญสลายไป และยงั เปนเชนนเ้ี ร่ือยมา ความไมใสใ จของมสุ ลมิ ในประเด็น ปญหาทางการเมืองและสังคมอิสลามนัน่ เองท่ชี กั จงู ใหพ วกเขาตกไปอยูในมอื ของพวกนักลา เมืองขนึ้ นักฉกฉวยผลประโยชน ขี้ขาตะวนั ตก ขขี้ า ตะวนั ออก ซงึ่ แมก ระทั่งอุละมาออิสลามสว นใหญก ็ยังเดา สง เดชวา อสิ ลามปลอดจากการเมืองคนที่เปน มุสลมิ จะตอ งไมเขาไปยุง เกี่ยวการเมือง พวกประจบ สอพลอสันดานโกงไดพยายามท่จี ะทาํ ใหอ สิ ลามกลายสภาพไปเหมือนแนวคดิ คริสเตียนทถี่ ูกบิดเบอื น ไปแลว โดยอาศัยมือของพวกขข้ี าท่ีเรียกตัวเองวา นกั คิด พวกเขาไดกกั ขงั อุละมาอไ วใ นกรอบสี่เหลี่ยม ของการอิบาดะฮฺ อิมามมัสญิดวุนอยูแตในมัสญดิ อยูในงานพธิ ีกรรมแตง งาน สวนพวกทดี่ ูวามีศาสนา ก็หมกมุนอยูกับการพรํา่ บน แตดอุ าอ คนหนุมคนสาวของเรามว่ั อยูก บั ความสุขชวั่ ครชู วั่ ยาม พวกเขาได ทาํ ใหค นเหลา นัน้ หลุดออกไปจากพ้นื ทที่ างการเมอื ง สังคม การเอาใจใสปญหาของพี่นองมุสลิม และ ความทุกขย ากของมวลมุสลมิ พวกเขาอาศยั ชอ งทางนใี้ ชป ระโยชนจ ากความไมรูและหลงระเรงิ ของ เรา เขา ครอบครองประเทศมุสลิมหรือไมกเ็ ปด ทางใหพ วกฉกฉวย พวกเขาบงการใชผ ปู กครองมุสลมิ ไดอาศัยมอื คนพวกน้ีลากใหประชาคมตกอยูใ นความออนแอลา หลงั จมปลกั อยูกับความยากจน ไรถิน่ ฐาน ตอนนีม้ ุสลมิ ก็ยงั ตกอยใู นสภาพไมรูสึกตวั ขข้ี า ของนกั ลาเมืองข้นึ ก็ยงั คงโหมโฆษณาชวนเช่อื อยู

ตลอดเวลา มหาอํานาจกอ็ าศัยพวกประจบสอพลอเหลาน้นั อยู พวกอาคนู ดท่เี ปนทาสรับใชก ย็ ังคงแผ อทิ ธพิ ลควบคมุ มุสลมิ ความโงงมงาย และความหลงระเรงิ ของพวกเขาอยู” “การปกปก รักษาอิสลามเปน หนา ทท่ี างศาสนาสําหรบั เราทง้ั หมด การปกปอ งประเทศทมี่ ี แนวคิดเรื่องเอกานุภาพของพระเจาเปนหนา ทท่ี างศาสนาสาํ หรับทุกภาคสวนของประชาคม หาก ทั้งหมดไมร วมมอื กัน ไมอ อกมาอยูแถวหนา ไมไ ปออกเสยี งเลอื กผูแ ทน ไมอ อกเสียงเลอื กสภา ผูชํานาญการ ผูแทนซง่ึ สมควรตองไดรบั การเลอื กตัง้ แตไ ดค ะแนนเสียงนอย อยางนเ้ี ทา กบั ทาํ ขดั แยง กับหนาที่ ทุกคนตองมสี ว นรวม และขา พเจา ขอชแ้ี จงไปยังสถาบนั นักการศาสนาวา การแปลกแยกตัว เองออกมาจะกอ ใหเ กิดผลเหมือนในอดีตทอ่ี ลุ ะมาอของมัซฮับ ตา งๆ ที่ทาํ เปนไมอ นาทรรอนใจ มันคอื สาเหตทุ ีป่ ระชาชาติของเราและ ผูอาวุโสของเราถกู แยกออกจากกัน อะไรที่พวกเขาตอ งการ พวกเขาก็ ทาํ ตามอาํ เภอใจ พวกเขาปลอ ยใหประเทศชาตอิ ยใู นสภาพเชน น้ัน หากพวกทา นออกไปยืนอยูขา ง นอก อุละมาอ นักวิชาการออกไปยนื อยู นอกเวทกี ารเมอื ง มันก็จะเปน เหตุแหง ปญหาทม่ี นั เคยเกิดข้ึน ในอดีต ยอนกลบั มาอีกครั้งหน่ึง” ผลของการไมเขาไปยุงเก่ียวการเมอื งตอสถาบนั สอนศาสนา “คนพวกนั้นตองการสรา งเราและพวกทานใหเปนสิ่งมชี ีวิตทไ่ี รคุณสมบัติเดน ไมมีสีสัน ไมมี สว นรวมใดไมวา ประเทศชาตจิ ะเปน เชนไร ทรัพยากรของชาติตกอยใู นสภาวะใด รัฐบาลจะทาํ อะไร พวกคนพาลจะทาํ อะรกบั ประเทศชาติ บา นเรอื นจะเปน เชน ไร พวกเขาตองการคนท่ไี รสีสันและมักจะ ใหเกยี รติอยา งงาม พวกมันปดพวกเราออกนอกเสนทางโชคชะตาของเราถกู เขียนขึ้นในอเมริกา ซาฮท่ี ถกู ขับไลแ ละถูกสาปแชง ก็ไดเ อย ปากออกมาเอง ฉะนัน้ องคก รใดทสี่ ามารถเกณฑประชาชนไดแ ละ ถา มอี าํ นาจขึน้ มาก็สามารถเรยี กรวมพลในเรื่องราวใดๆ กไ็ ดหากใหโอกาสเขา คนพวกน้ันก็จะระงับ ยบั ยัง้ คนกลุมน้ดี วยเลหเ พทุบายตา งๆ หนึ่งในนั้นก็คือการทาํ ใหพวกผูร ูและประชาชนเช่อื วา พวกเขา จะตองไมเขามายงุ เก่ยี วการเมอื ง เรือ่ งนีข้ ัดแยง กับสถานะของพวกเขา แมกระท่ังพูดวา ขดั แยง กบั ความศกั ดส์ิ ิทธ์ขิ องพวกเขา ขัดแยงกับความศกั ดส์ิ ิทธิ์ของคนที่มีความรู การเขา มามสี วนรวมใน ประเทศและการเมอื งเปน เรอื่ งที่ขดั กัน” “เมอ่ื สโลแกน ศาสนาตอ งแยกจากการเมือง ดังขึน้ สภาพของฟุกอฮะฮฺ (การเปนผรู รู ะดบั วินจิ ฉัยปญ หาศาสนา) กจ็ มปลกั อยูกบั กฎเกณฑศ าสนาสว นบคุ คลและมงุ มั่นอยูกับการอิบาดะฮอฺ ยาง ไมลืมหูลืมตา ตัวของฟะกีฮฺ (นักการศาสนาระดับวินิจฉัยปญหาศาสนา) เองกไ็ มนําพาตวั เองออกมา จากวังวนนน้ั และเขา ไปมสี ว นรว มในทางการเมอื งการปกครอง ความเขลาของนกั การศาสนาในเร่ือง การอยูรว มกับผคู นน้นั ถกู ทาํ ใหด ูเสมือนเปนความประเสรฐิ ยิง่ ไปกวานัน้ บางคนยังไดรบั การใหเ กียรติ ท้ังๆ ท่ีตง้ั แตหวั จรดเทา ของคนพวกนมี้ องเหน็ แตค วามเบาปญ ญา หรือมิเชนนั้นนักการศาสนาหัวกาว หนา ท่เี อาจริงเอาจงั และฉลาดหลกั แหลมก็มีอาณาเขตเพยี งไมถ ึงครึ่ง”

บทที่ ๒ อิสลามแหง การประนีประนอม และความม่ังคง่ั อิสลามของพวกชอบสบายและชอบประนปี ระนอม “นับตั้งแตอรณุ รงุ แหง อสิ ลามจนถึงปจ จบุ นั นี้ มีแนวทางอยู ๒ แนว แนวทางหนึง่ คือแนวทาง ของกลมุ บุคคลทชี่ อบความสะดวกสบายคนพวกนมี้ ักชอบแสวงหาความสาํ ราญใจ กนิ นอน ทาํ อิบา ดะฮตฺ ามท่มี สุ ลิมทั่วไปเขาทาํ กัน แตเหนือสงิ่ อนื่ ใดในทัศนะของคนพวกนีค้ ือความสบายไวก อน มคี น พวกนอี้ ยูนับแตเรม่ิ แรกอสิ ลามเลย เม่อื ทา นชยั ยดิ ชุ ชฮุ ะดาอ ซะลามลุ ลอฮฺอะลยั ฮิ มีความประสงคท ีจ่ ะ เดินทางสูการผจญภยั อันยิ่งใหญ บางคนไดเ ตอื นทา นวา ทาํ ไมถึงอยทู น่ี ่ไี มได อยทู ่ีนกี่ ็ปลอดภยั แลว ... อยเู ฉยๆ น่งั กินนอนกนิ ก็พอแลว ยังมีบางคนถงึ ขนาดต้งั ขอ สงั เกตวาจะตอ ตา นอํานาจอันคบั ฟา ดวย กองกาํ ลังเพียงนอยนิดไดอยางไร ลักษณะเชน นมี้ อี ยูในหนา ประวตั ิศาสตรเ รอ่ื ยมา ในตอนเรม่ิ ขบวนการอสิ ลามของเรา เรากไ็ ดเห็นกลุมคนที่มลี ักษณะดงั กลา วเลือกความสุขสบายเหนือสิง่ อ่ืนใด คนพวกนีเ้ ขา ใจวา หนา ท่ีทา นสาสนาของพวกเขามเี พยี งการนมาซและถือศลี อดเทาน้ัน น่ังจับเจา อยูใน บานพรา่ํ บนดุอาอท ี่ตอ งการ มกี ารจองตฉิ ินนนิ ทาบุคคลอ่ืนในมัจญลซิ (ทชี่ ุมนุมกิจกรรมทางศาสนา) น่คี ือแนวทางหนงึ่ ซ่งึ ประชาชนบางกลุม ท่คี วามหวงั ทั้งหมดของการมีชีวติ อยูใ นโลกน้ีของพวกเขาคอื การเสพยสุขในชวงเวลาอันนอยนิดในดุนยา นั่งทาํ อิบาดะฮฺอยแู ตใ นบานพวกเขาสรปุ วา อสิ ลามคือ กจิ กรรมที่มุงอยแู ตการอบิ าดะฮฺเทา น้ันนอกจากเหนอื จากนแ้ี ลว ไมรูอะไรเลย...” ตนเหตแุ หงความประนปี ระนอมและการยอมจํานน “ขา พเจา มีความเชื่อวา หากมนุษยค นหนง่ึ มีชีวติ อยดู วยความบากบนั่ และความยากลาํ บากและ การดาํ เนินชวี ติ ทเี่ ปนตัวของตวั เองเขาจะมชี วี ติ ทเี่ ปนอิสระ บรโิ ภคสง่ิ ที่ตนเองหามาได มีคุณคาย่งิ กวา พวกทีน่ ง่ั เอกเขนกอยูในคฤหาสนอ นั ใหญโตและยื่นมอื ออกไปใหส ลามกับผคู น” “อินนะมาอาบลั้ ลอฮุซาลิกะอะลยั ฮฺม ลอิ ันนะฮมุ กานูยะเรานะ มนิ ัซซุลมะฮฺ อลั้ ละซนี ะบัยนะ อัซฮุรฮิ ิมุลมนุ กะรอวัล้ ฟะซาด ฟะลายันเฮานะฮมุ อัน ซาลิกะ รอ็ ฆบะตันฟม ากานยู ะนาลูนะมนิ ฮมุ วะ เราะฮฺบะตันมมิ มายะฮฺซูรนู (อันท่ีจริง อัลลอฮทฺ รงตําหนิพวกเขากเ็ พราะวา พวกเขาเหน็ ความเลวรา ย และความเสือ่ มเสยี อันมาจากความอธรรมซงึ่ กระจา งชัด อยเู บือ้ งหนา พวกเขา แตพ วกเขากลบั ไมหา ม ปรามพวกนัน้ ใหงดเวนส่ิงน้ัน เพราะความอยากไดใ ครดีในสง่ิ ที่พวกเขาไดรบั มันจากคนพวกน้ัน และ ความขยาดกลัวสิ่งทคี่ นพวกน้ันขูเอาไว- ตะฮฟุ ฟลุ อุกุล หนา ๒๗๑) ส่ิงทีพ่ ระเจาทรงรงั เกียจพวกนักบวชเพราะเหตุผลหลักท่ีวา พวกเขาเหน็ พวกอธรรมทําอะไร ไวบ างและสรางความโหดทารณุ ใดไวแ ตพวกเขากลับนง่ิ เงียบ ไมยอมหามปรามคนพวกนั้น การน่ิง

เงียบของพวกเขาน้นั -ตามการรายงานบทนี้-เพราะสองสาเหตุหลักคอื เอาแตป ระโยชน และความดอ ย สมรรถภาพ เปน พวกทลี่ ะโมบเอาแตไดแ ละชอบใชประโยชนจากความอธรรม พดู อีกอยางหนงึ่ ก็คอื เลอื ก รบั เฉพาะ สทิ ธิในการน่งิ เงียบ หรอื ไมก ็พวกข้ีขลาดเอาแตกลัวคนพวกน้ัน” ผปู กครองประเทศอิสลามท่ีชอบออนขอ “เราและพวกทา นอยางนอยท่ีสดุ กใ็ นชวง ๑๐๐ ปที่ผา นมาถา ไมไ ดป ระจักษเห็นการคืบคลาน เขามาของมหาอํานาจผูส วาปามโลกท่ีเขามายงั ประเทศอสิ ลามและประเทศเลก็ ๆ ดว ยสายตาก็อาจ ไดร บั การบอกเลา จากประวัตศิ าสตรท ถ่ี ูกตองทบ่ี อกกับเราวา ไมม ผี ูป กครองรฐั เหลาน้ันคนใดที่คิดถึง ความเปน อสิ ระ เสรภี าพ และความผาสุกของประชาชาตติ นเอง สวนใหญและแทบทง้ั หมดตา งก็มี ความเห็นสอดคลอ งไปในทํานองท่ีวา ยอมอยูภ ายใตแ อกส่งิ ที่พวกเขาทําไปก็เพือ่ ผลประโยชน สว น บคุ คลหรือไมกเ็ ฉพาะกลุม หรอื ไมก็เปนความสะดวกสบายของชนชน้ั สงู ไมวาชนช้ันลางแบกะดิน จะมีความเปนอยทู ีไ่ รซึง่ แมก ระทัง่ นํา้ และอาหารท่ีพอจะประทงั ชีวติ พวกเขาไดค วามโชครายทีค่ น พวกนเี้ ผชิญอยูกเ็ พ่ือความสขุ สบาย ของชนช้นั ท่ีอยเู หนือพวกเขาไป...” “เอาละ ประเทศอิสลามทั้งหลาย รัฐท้งั หลายทมี่ ีชือ่ วา เปน รฐั อสิ ลาม พวกเขาตองการอยู ภายใตความตา่ํ ตอยน้ีไปถงึ ไหนกัน ยอมรับความอดสนู ี้ไปถึงเม่อื ไหร?” การนิ่งเฉยและการออนขอ ตอ อิสราเอล “เราไดผ า นวาระครบรอบกุดซป  ๑๓๑๖ อันเปน ชว งเวลาทขี่ มขื่นและเจ็บปวดทีส่ ุดเราไดผาน ชวงเวลาทน่ี า เศรา ท่ีสดุ และตอ งระทมทุกขส ดุ คณานับ มิใชเ ปน เพยี งความขมข่นื และเจ็บปวดสาํ หรบั บรรดาซะฮดี ผูเรร อ นและผบู รสิ ุทธ์ิของเลบานอนผถู ูกกดข่ี และมิใชเ พยี งความนาเศรา และ โศกนาฏกรรมทเี่ กิดจากการโจมตขี องอสิ ราเอลดว ยการเขาถลมบา นเรือนทอี่ ยอู าศยั เผาผลาญท่อี ยูข อง ชาวอาหรบั และมสุ ลมิ ที่อยใู นกรงุ เบรตุ ทาํ ใหล กู เด็กแดงและคนเฒา คนแกหลายพันตองสงั เวยชวี ิต และไรท ่ีอยู...” “นา ประหลาด ยิง่ นานวนั โศกนาฏกรรมเลือดของการรกุ รานปาเลสไตนผ า นพนไปนานเทา ใด การน่ิงเฉย การออ นขอ ของผูปกครองประเทศอิสลาม และการผกู มติ รกบั อสิ ราเอลผูรุกรานกลบั เพิ่ม มากขน้ึ แมกระทั่งการประกาศเชิญชวนและสโลแกนทีเ่ ก่ียวขอ งกบั บยั ตลุ มุก็อดดซิ ไมไ ดเขามาใน โสตประสาท หากไมม ีประเทศและประชาชนของประเทศหนงึ่ ซง่ึ เหมือนกับอีหรา นท่ีไดลกุ ขึ้นมา สนบั สนุนประชาชนปาเลสไตนและกูกอ งรอ งตะโกน ท้ังๆ ทตี่ นเองกก็ าํ ลังเผชญิ หนากบั การรุกราน สงคราม และการควา่ํ บาตรอยกู ็ตาม คนพวกนั้นกลับหนั มารุมประณามและเปนเดือดเปน รอ นเมอ่ื มี การประกาศจดั งานวันหน่งึ ขน้ึ มาโดยใชช ื่อวา วันแหง กดุ ซ”

สวนท่ี ๔ ผสู นบั สนุนอิสลามแท กับอิสลามตามแนวคดิ อเมริกา “ พวกทา นตอ งไมล ะเลย ที่จะรบั ใชพ วกเขาโดยเฉพาะอยา งยิ่ง ผูดอยโอกาสทั้งหลาย ”

สภาพท่วั ไปของพรรคพวกของอสิ ลามทั้งสองแบบ “มีเพยี งสงิ่ เดียวทพ่ี วกทานตอ งคิดใหจ งหนกั ก็คือความมนั่ คงของรากฐานอสิ ลามแทข องทาน ศาสดามฮุ มั มดั ศ็อลล้ัลลอฮอุ ะลยั ฮิวะ อาลฮิ วี ะซล้ั ลัม อิสลามทีผ่ ถู อื ธงชัยอสิ ลามน้ันเปนผูท มี่ แี ตเทา เปลา ผถู กู กดข่ี และคนยากคนจนของโลกน้ี สวนศตั รขู องอิสลามก็คือ ผแู ข็งขนื ผูปฏิเสธศรัทธา พวก ทนุ นิยม และพวกบูชาเงินท้ังหลาย อิสลามซงึ่ มสี มัครพรรคพวกที่แทจริงเปน พวกท่ีไรซ ่งึ ทรัพยส ิน และอาํ นาจสว นศตั รูทแ่ี ทจ ริงคอื พวกคดโกง พวกบาอาํ นาจ และพวกที่ชอบแสดงวา ตนเองมีศาสนา” “แนวทางการตอสูกับอิสลามแบบอเมรกิ านั้นตอ งเผชิญหนา กับความสลบั ซบั ซอนซง่ึ ทกุ เหลีย่ มมมุ ของมันตองเปนท่ีกระจา งชดั สําหรับมุสลมิ เทา เปลา แตนา เศรากต็ รงทีถ่ ึงตอนน้ีแลวยงั มี ประชาคมมุสลิมอีกจาํ นวนมากท่ียังไมอ าจชีช้ ัดลงไปอยา งสมบรู ณวา เสน แบงระหวางอิสลามแบบ อเมริกากบั อสิ ลามแทของทา นศาสดามฮุ มั มดั อิสลามของประชาชนเทา เปลา กบั อิสลามของพวกแอบ อา งวา มีศาสนา พวกทุนนยิ มไรศ าสนา และพวกชอบเสวยสุขไรค วามรสู ึกใดๆ การสรางความกระจา ง ใหก ับขอเทจ็ จริงนี้ซึ่งเปนไปไมไดท่ีจะดาํ รงอยูในแนวคดิ เดยี วกันหรือศาสนาเดียวกัน มนั เปนสอง แนวคิดท่ตี รงขามและเผชญิ หนา กนั อยู ถือเปน งานทางการเมอื งทม่ี ีความสาํ คัญยิง่ ”

บทที่ ๑ ผูป กปองอสิ ลามแท ผูดอยโอกาสและผถู กู กนั สทิ ธ์ิท้งั หลาย “เสรีภาพท่ีเรามีอยูตอนน้แี ละไมม ีผูใดอาจหาญเขา มากา วกายในประเทศเราไดน ้ัน ใครเปน คนใหเรา? ไมมีใครเลยนอกจากพวกเทาเปลา พวกอยกู ระโจม พวกนกั ศึกษาท่ีไมไดร ับสทิ ธิ์ ประชาชนตามตรอกซอกซอยและตลาดทไี่ ดร วมตวั กนั ลุกขึน้ สูเ พ่ือพระเจาสรา งแนวรว ม และสงพวก เราใหไปถึงยงั อสิ รภาพ อปุ สรรคท่ีย่งิ ใหญซึง่ ไมม ีใครคาดวา จะลมครนื ลงมาได พวกเขาก็พังทลายมนั ลงมาและสง พวกเราใหไ ปเปน รัฐมนตรี ประธานาธบิ ดี เปนสมาชกิ สภาฯ ทง้ั หมดท่เี รามอี ยนู ้ันมาจาก ประชาคมมสุ ลิมกลุมนี้ อะไรทีเ่ รามไี ดก็เพราะมาจากประชาคมมุสลิมกลมุ น้ีซ่ึงทจี่ ริงกค็ อื ประชาชาติ อิสลามซง่ึ ปฏบิ ตั ิภารกิจดวยการกองตะโกนวา อัลลอฮอุ ักบัร” “คนยากคนจน คนขดั สน และพวกไกลปนเทีย่ งทัง้ หลายถือวาอยแู ถวหนาของสงั คม พวกคน เหลานี้ พวกที่อยูในกระโจม พวกที่อยตู ามชายขอบ และพวกทถี่ ูกกันสิทธิ์ทงั้ หลายคือผูท่ที ําใหก าร ปฏวิ ัตคิ ร้งั น้ีประสบผลสําเร็จ คนกลมุ นีค้ ือพวกทส่ี งผานทกุ อยางของตัวเองในหนทางแหงอิสลามอนั เปน ทรี่ ักและเทิดทูน ตอนนพ้ี วกเขาก็ยังทําอยา งนกี้ นั อยู คนกลมุ นี้แหละทีต่ อนน้ีกาํ ลังเสียสละอยูใน สนามรบคนหนมุ คนสาวทีม่ จี ากคนกลุมนี้ก็ยังคงงวนอยูกบั การทาํ งานเพอื่ สนบั สนนุ อสิ ลามอยทู ว่ั ประเทศท้ังภายในและนอกประเทศ ประชาชาติอนั มเี กียรติแหง อหี รา นนี้ยอ มตอ งสํานึกในบญุ คุณของ เยาวชนคนหนุมคนสาวเหลา นี้ ตองสาํ นักในบุณคุณของครอบครัวทม่ี อบพวกเขาใหก ับสังคม สุดยอด อยตู รงท่ี ณ อัลลอฮฺ (ซ.บ.) พวกเขาจะมีรศั มีอันเจดิ จรัสเปน พเิ ศษ ถา ไมม ีกลุมคนที่ถูกกันสทิ ธิ์ของ สังคมท่ีมัวเมาในดุนยาท่ีพวกเขาคิดวา มนั เลิศเลอเหลา น้ี ถา ไมมีความเอาจรงิ เอาจังของคนกลมุ ทถ่ี ูกกัน สิทธเ์ิ หลานี้ และความตั้งใจจรงิ ของพวกชาวบา นความเอาใจใสอยา งแข็งขันของประชาชนทอ่ี ยทู างใต (ประเทศอหี ราน) ถาไมม คี นพวกน้ี รฐั บาลทรราชกอ นหนานี้ก็ไมอ าจถกู กาํ จัดไปได และเรากค็ งไม อาจยนื หยดั ตอตา นปญหาทง้ั หลายท้ังปวงได” พวกดอ ยโอกาสท้งั หลาย คอื สหายของขบวนการของบรรดาศาสนทูต “ทกุ คนท่ีไดตรวจดูวิถชี ีวิตของบรรดาศาสดานับแตโ ลกในยคุ แรกตราบจนถงึ ปจ จุบันนี้ เขาก็ จะเหน็ วา บุคคลที่รายลอ มทานเหลาน้ันก็คอื พวกถูกกดขท่ี งั้ หลาย สว นพวกที่ตัง้ ปอ มเผชิญหนากับ ทา นเหลา นัน้ ก็คอื พวกคนพาล เราไมเคยเจอวา มศี าสนทตู คนใดทถ่ี ูกหลอหลอมมาจากพวกคนพาล ตอ ตา นประชาชาตขิ องตนเอง และเราไมเ คยพบเจอทายาทของศาสนทตู คนใดทีถ่ ูกฟูมฟก มาให ตอ ตา นประชาชนของตนเอง น่คี ือวิถขี องศาสนทูตทัง้ หลายนับตง้ั แตก อกําเนดิ โลกจนถึงยคุ สมัยของ

ศาสดาคนสุดทา ยนี้ ซ่ึงพวกทานเหลา นน้ั ยืนหยดั ตานอาํ นาจทงั้ หลายซ่ึงกดข่ีประชาชนทัง้ หมดอยใู น สถานการณเ ดียวกนั พวกทานเหลานั้นเริม่ จากตรงน้นั ” “ทุกศาสนาท่ีมาจากฟากฟาถือกาํ เนดิ มาจากกลุมคนและไดท ําการจูโ จมพวกอลงั การดวย ความชว ยเหลือของพวกดอ ยโอกาสทง้ั หลายผูดอยโอกาสเหลา น้ันในตลอดหนาประวัติศาสตต า งก็ยืน หยัดชวยเหลอื ศาสนทูตทัง้ หลาย พวกเขาทาํ ใหพวกอหังการตองกลับไปอยูในท่ๆี ของพวกมัน ใน อิสลามกเ็ ชน กัน ศาสดาแหงอิสลามกย็ นื หยดั ขึ้นมาทา มกลางพวกดอยโอกาสทง้ั หลาย และดวยกบั ความชวยเหลอื ของพวกดอยโอกาสเหลา นนั้ ทที่ า นไดทําใหพวกอหงั การทัง้ หลายไดร ูสาํ นึกหรอื ไมก ็ พบกับความวบิ ัติ” พวกนายทนุ พวกชอบสบาย และพวกทอี่ ยใู นคฤหาสน มไิ ดม บี ทบาทใดในการปฏิบตั เิ ลย “ทุกวนั นีเ้ ม่อื พวกทา นพจิ ารณาดูกลมุ คนทีก่ ําลงั สละชวี ติ อยูในแนวหนา นั้นเปน คนระดับ ไหน หากพวกทานเจอวา ทา มกลางคนเหลานน้ั มสี ักคนหน่ึงท่ีเปนพวกนายทุน มบี ุคคลที่เคยมอี ํานาจ วาสนาแตกอ น หากพวกทานเจอคนพวกน้ีละก็ มาเอารางวลั จากเราไดเ ลยแตขาพเจา รูวา พวกทา นหา ไมเ จอหรอก หาจากคนกลุมน้ไี มเจอหรอก ตอนนี้คนกลุมนี้กําลงั กุมหวั ใจของพวกเขาเอาไวปกปอ ง พวกทา นคนกลุมนค้ี อื พวกทคี่ อยปกปองพวกทา นและประชาชนในบา นเมอื ง และตามหมบู า น ทั้งหลาย คนระดบั นแ้ี หละที่มบี ญุ คุณตอ เรา มีบุญคณุ มาตั้งแตต น คนกลมุ นี้ไมเ คยท่ีจะนัง่ วาดหวงั อยู พวกทานก็รูดีวา ประชาชนเปน ผูสรา งรฐั คนพวกนี้ มิใชประชาชนทั้งหมด แตเปน ประชาชน เทา เปลา พวกพอ คา พวกชนชัน้ กลางและพวกถูกกันสิทธท์ิ ้ังหลาย การบบี คัน้ ท้งั ปวงกเ็ กดิ ขนึ้ กบั คน กลุม น้ีหมายถึง พวกเขาตอ งแบกรบั ภาระบีบคัน้ จากการปฏวิ ัตเิ อาไว หากพวกทานดูตามทอ งถนนใน ตอนเดินขบวนของประชาชนในสมัยทรราชและหลงั จากน้ันในยุคเร่มิ ตน ปฏิวตั ิ หากตรวจดกู ็จะพบวา ในหมคู นพวกนัน้ มีพวกชอบสบายอยูก่ีคน มีพวกท่ีไมไดรบั สิทธท์ิ ี่พงึ มีอยกู ่คี น? พวกทไี่ มไดรับสทิ ธ์ิ ทพ่ี งึ มนี เ่ี องที่ทาํ งานเยีย่ งนี้ได” เจา หนา ที่รัฐทั้งหลายเปน หนี้ กลุม คนผูดอยโอกาสและมหี นาทรี่ บั ใชพ วกเขา “ขา พเจา ขอสัง่ เสยี ไปยงั สภาทป่ี รกึ ษาอิสลาม รัฐบาล และเจา หนา ท่ีรฐั ทกุ คนวา พวกทา นตอง รูสํานกึ ในบญุ คุณของประชาชาตินีพ้ วกทา นตอ งไมละเลยท่ีจะรบั ใชพวกเขาเฉพาะอยา งยงิ่ พวกดอย โอกาสท้งั หลาย พวกไมไ ดรับสิทธ์ทิ ี่ควรได และบรรดาคนยากคนจนซ่ึงเปนแกว ตาดวงใจของเราและ เปนเจาของความสุขทเี่ ราไดรับอยู และสาธารณรฐั อสิ ลามแหง นกี้ เ็ ปนของขวัญของพวกเขา (ท่มี อบให เรา) และเปนจรงิ ข้ึนมาไดกด็ วยความเสียสละของเขาเหลา น้นั พวกทา นตอ งทําความรจู กั ตัวเองโดย อาศยั พวกเขา และรูจกั พวกเขาดว ยตวั ของพวกทา นเอง”

“เราเปนประชาชาติท่ีมีเสรภี าพ เปนประเทศท่ีมีอสิ รภาพ และมีความภาคภมู ิใจวา เราไดถอน รากถอนโคนความเสอ่ื มทรามท้ังหลายไปแลว หรอื ถามนั ยังฝงรากอยูละก็ อนิ ซาอลั ลอฮฺ เราก็จะถอน มนั ออกอีกและนกี่ ็เปน เพราะบะรอ กะฮฺ (ความจาํ เริญ) ของกลุมคนผูไมไ ดรับสทิ ธ์ทิ ่ีควรจะเปน นั่นเอง เขาเหลา นที้ ไี่ มมอี าหารตกถงึ ทองใน ตอนกลางวันและไรซึ่งอาหารเยน็ แตด ว ยกบั ความมุงมัน่ อนั สูงสง ยงิ่ ดว ยกับพลงั อาํ นาจทีม่ าจากเบอื้ งบน พวกเขากา วเทา ออกมาเผชญิ หนา กับรฐั บาลทรราช มอบ ซะฮีดเอาไว และเปด ศกึ จนไดร ับชยั ชนะในรัฐอสิ ลามนั่นเองทคี่ นกลุมน้ีแหละเปน ผูสนับสนุนตัวยง และพวกเขายงั ยืนหยัดอยา งเดด็ เด่ยี วที่สมรภูมิรบและแนวหนานั้น” นกั การศาสนาคอื รากเหงา “ความรูสกึ สํานึกในหนาท่ีตอประชาชนกลมุ ตางๆ น่ันเองที่หลอหลอมใหน กั การศาสนายังคง ดํารงอยู มน่ั คง และเปนทร่ี ัก จะมีอะไรทีม่ ีเกยี รติย่งิ ไปกวา การมีนกั การศาสนาที่ไมค อ ยมีปจจัยอยูใ น มอื แตไ ดขบั เคลอื่ นความคดิ แบบอิสลามแทก ระจายเขา ไปสทู วี่ า งทางความคิดของประชาชน และ สรา งความโดดเดนใหสถานภาพอันศกั ดสิ์ ิทธิข์ องฟุกอฮาฮเขา ไปอยใู นสวนพฤกษาแหงชีวิตและจติ วญิ ญาณของผคู งแกเรียนอีกมากมาย จริงๆ แลวหากใครสกั คนคดิ วาแนวคดิ แหง การลาอาณานคิ ม สมัยใหมไมต ามจองลา งจองผลาญนกั การศาสนาอยา งเอาเปนเอาตายละก็ นม่ี ใิ ชค วามคิดทเ่ี บาปญญา ดอกหรอื ?” “พวกเขาเขา ใจจากประสบการณอ นั ยาวนานตงั้ แตอดตี วาอลุ ะมาอผยู ง่ิ ใหญแหง อิสลามและ นักบรรยายศาสนธรรมผูไดรับการเคารพไดน ําพาประชาชาติอิสลามสผู ลประโยชนรวมของอสิ ลาม และอลั กรุ อานดว ยการตอ สูอยา งตอ เนื่องของตนเอง พวกเขาไมเ คยละทิง้ หนาท่ีเพียงเพราะการขม ขู และการติดสนิ บนจากเครอื ขายของพวกฉอฉลและสมุนรบั ใชของพวกมัน พวกเขารักษาสถานะของ ตนเองดวยพลังอํานาจอยางสมบรู ณแบบ พวกเขามีมสั ญดิ และสังคมท่นี อมรับใชอลั กรุ อานอันจําเริญ และอสิ ลามอนั เปน ท่รี ักยิ่งอยูในมอื หากมีใครสกั คนทม่ี ีผา ไพกหัวอยางไรเกียรตแิ ละไมร ูจกั พระเจา บงั อาจทาํ ตวั เขา ขา งพวกอหังการท้ังหลาย พวกเขากจ็ ะถกู ขับไลอ อกจากสงั คมของผูรูและสังคม อิสลาม ดวยเหตุนเี้ องทพี่ วกเขาไดวาดแผนการอนั ตรายขึน้ มาจนหลอนตวั เองวา มอื ไมของอลุ ะมาอผ ู ยง่ิ ยงและนักเผยแพรอิสลามถูกตัดขาดหมดส้ินแลว และไดน ําอิสลามกลับไปเปน ของเลน ของสมุน ของพวกมัน พวกมนั ไดถ อดเอาพืน้ ฐานศาสนาออกเพ่อื ใหตวั เองไดไปถึงเปา หมายซง่ึ กค็ อื ยึดกุม ทรัพยากรของประเทศ ปลอ ยใหประชาชนอยูในสภาพลาหลงั และรักษาสงิ่ ท่ตี นเองเลา มา” นกั การศาสนากับการยนื หยัด ตอ ตานสมนุ ของนกั ลาอาณานคิ ม “อสิ ลามและมซั ฮบั อนั ศักด์ิสิทธญ์ิ ะอฺฟะรเี ปน กาํ แพงขวางกน้ั พวกสมุนรับใชทง้ั หลายไมวาจะ เปน ขวาหรือซา ยก็ตาม นกั การศาสนาคือผูรกั ษากําแพงนั้น ดว ยกบั การมอี ยูของพวกเขา ตา งชาตไิ ม

สามารถท่จี ะทําอะไรตามใจชอบกับประเทศอิสลามและเฉพาะอยา งยง่ิ ประเทศอีหรา น ดว ยเหตุน้เี องท่ี หลายศตวรรษมาแลวทพ่ี วกเขาวางแผนทจี่ ะทาํ ลายกาํ แพงน้ลี งดว ยกับเลห กลตา งๆ นานา” “ขาพเจา ขอเปน พยานดวยความเช่ือม่นั วา หากมีกลุมบคุ คลอน่ื ท่มี ใิ ชน ักการศานาเขา มาทาํ หนาทน่ี าํ ขบวนการเคลอื่ นไหวเพอื่ การปฏิวตั ิและตัดสนิ ใจละก็ วันนี้เราจะไมมีอะไรหลงเหลืออยูเลย นอกจากความอดสู ความตอยต่ํา และความอบั อายตอหนาอเมรกิ าและพวกสวาปามโลก และการหัน เหออกจากหลักธรรมความเชอ่ื อสิ ลามและการปฏวิ ัต”ิ

บทที่ ๒ ผสู นบั สนุนอิสลามแบบอเมรกิ า พวกแอบอางอสิ ลาม “บุคคลทกี่ ําลงั บดขยีม้ สุ ลิม ขับไลไ สสง อาหรับมุสลิม และทาํ ลายลางประเทศอิสลามใหยอ ย ยับดวยขอ หาความเปน อสิ ลามผูน ั้นไมไดอ ยูใ นระดับชนั้ ของมสุ ลิมเลย ถงึ แมเ ขาจะปา วประกาศวา ขา คือมุสลมิ ก็ตาม กองตะโกนวา ขา ขอยืนยันคาํ กลาวปฏิญาณ ตนก็ตามแตน่เี ปน อสิ ลามแบบกลบั กลอก ซง่ึ ก็มกั จะอางคาํ ปฏิญาณตนและในยคุ อรณุ รงุ ของอิสลามกม็ กี ารกลา วอางเชน น้ี แตพ วกเขาเปน พวกมุ นาฟก (กลบั กลอก) ซึง่ เลวรายกวา พวกกุฟฟา ร (ปฏเิ สธศรัทธา) เสยี อกี ขา พเจา วอนขอตออัลลอฮฺ ตะ บารอ กะวะตะอาลา วา ขอใหพระองคท รงปลุกประชาคมมุสลมิ ท้งั หลายใหต่ืนขึน้ มาและปลุกสํานึก ประชาชาติอริ กั ใหพ วกเขาปลดแอกตัวเองออกจามหาอาํ นาจ และเชอื้ โรคที่สรา งความเสอื่ มเสียซึ่ง กําลังสงั หารหมมู สุ ลิมในนามของอิสลามกาํ ลงั เหยียบย่าํ หลกั การอิสลามในนามของอิสลาม สงั หารอุ ละมาออสิ ลามในนามของอิสลาม อุละมาอเชน ซยั ยิด มุฮัมมัด บาเกร็ อศั ศอ็ ดรฺ มันสมองของนกั คิด อสิ ลาม” “กอ นหนานใ้ี ครก็ตามเขยี นบทความขนึ้ มาช้ินหน่ึงกเ็ ปนนักวชิ าการอสิ ลามแลว เขยี น บทความสองสามบทในหนังสอื พมิ พก ็กลายเปน นักวิชาการอสิ ลามมีบางคนเขียนประวัติศาสตรขน้ึ มา ชนิ้ หนง่ึ ก็กลายเปน นกั วชิ าการอิสลาม หลังจากน้นั ก็เผาตาํ รบั ตาํ ราอสิ ลามเชน ศ็อสโรแลว ยังแอบอา ง วา เปน ศาสดาอกี การรอู ิสลามกลายเปน เร่ืองคุยโตโออวด ซดั ดามกย็ ังเปน นักวิชาการอสิ ลามเลย อนั วารซาดตั กย็ งั กลายเปนสว นหนึง่ ของนักวชิ าการอิสลามทก่ี ลาฟน ธงวาเรื่องอะไรบางทส่ี อดคลองกับ หลักการอสิ ลาม อะไรไมส อดคลอ ง เมอ่ื เร็วๆ นี้ คารเตอรก ็เปน นกั วิชาการอสิ ลามอีกคนหนึง่ ในตอน ประชมุ คราวเดนิ ทางเยอื นตางประเทศ มกี ารกลา วกนั วา ทก่ี าํ ลังทาํ กันอยใู นอีหรา นน้ันไมไดสอดคลอง กับอสิ ลามกเ็ ปนอันเขาใจไดวา เรามีนักวิชาการอิสลามเพ่มิ ขึ้นอีกคนแลวตอไปเบกนิ (อดีต นายกรัฐมนตรีอสิ ราเอล) ก็คงไดกลายเปนนกั วชิ าการอิสลาม หรอื อาจเปน ไปแลว ก็ได พวกเขามกั จะ พดู วา น่ันไมส อดคลอ งกับอิสลามแลว อิสลามเปนอยา งไร อิสลามทพี่ วกทานยังไมร ูเลยวาสะกดดวย ซีนหรอื ศอ็ ด แลวมายุงอะไรกบั อิสลาม? เขียนหนังสอื ข้นึ มาเลม หนง่ึ แลว บอกวา ขา คอื นกั วชิ าการ อสิ ลามมหี ลายคนทอี่ ายุ ๓๐ ป ๘๐ ปแ ลว อยูก ับอิสลามมาโดยตลอด ยังไมบอกวาตวั เองเปน นกั วิชาการอิสลามเลย แตค ารเ ตอรแ ละสหายของเขากลบั เขาใจตามนั้น” ผูน ําประเทศทอ่ี ยใู นฟากของอสิ ลามแบบอเมรกิ า “ความจริงอยตู รงท่ปี ระเทศนกั ลา อาณานิคมตะวันออก และตะวนั ตก เฉพาะอยา งย่ิงอเมริกา และ (อดีต) โซเวยี ตไดแบงโลกนอี้ อกเปนสองระบบการเมอื ง ในสวนทีเ่ ปนอสิ ระไมข น้ึ ตอกันนี้ มหาอาํ นาจพวกนี้ไมย อมรับอาณาเขต เขตแดน และกฎหมายใดทงั้ สน้ิ การรุกราน ผลประโยชนของ

ผูอ ่ืน การลา อาณานคิ มและเอาประชาชาตทิ งั้ หลายมาเปน ทาสนนั้ ไดรบั การชแ้ี จงวา เปน เรอื่ งจําเปน อยางเรง ดวน พวกเขาบอกวา เปนไปตามกฎหมายและสอดคลอ งกบั กฎบัตรทพ่ี วกเขาสรา งกนั ขึน้ มา เองในสหประชาชาติ ในสวนที่อยูภายใตก ารกกั กันทางการเมอื งซงึ่ นาเศรา ก็ตรงท่ใี นสว นนม้ี ีประเทศ ออนแอและดอ ยพฒั นาเฉพาะอยา งยิง่ ประเทศมุสลิมอยแู บบถูกจองจาํ พวกเขาไมมแี มแตส ทิ ธใ์ิ นการ ดํารงชพี และสิทธิใ์ นการแสดงความเหน็ กฎเกณฑกฎระเบยี บ และแบบแผนปฏิบตั ิก็เปนกฎเกณฑท ี่ถูก บงการเอาไวแ ละเปน ไปตามความตอ งการของรฐั บาลที่มอื ของนกั ลา อาณานิคมกําผลประโยชนเอาไว แลว นา เจ็บใจกค็ อื ตัวการขบั เคลอ่ื นในสว นนคี้ ือผูนําประเทศทถ่ี ูกบีบบังคบั หรอื ไมก ็พรอมดําเนนิ รอย ตามนกั ลา เมอื งขึน้ เลาน้นั อยูแลว แมก ระทง่ั เสียงรองที่แสดงถึงความเจ็บปวดในชวงเวลาที่ถูกควาํ่ บาตรยงั ถือวา เปน ความผดิ ทไี่ มอาจอภัยใหไ ดผลประโยชนของพวกสวาปามโลกบีบบังคับไมใหใ ครมี สิทธพิ ูดวลที ่ที ําใหพ วกเขาตอ งออนลา ลงหรือไมก็รบกวนการนอนอยา งสุขสบายของพวกเขาในพนื้ ที่ ทีม่ ุสลิมไมม ีสิทธ์ิทจี่ ะอธบิ ายความทุกขโศกซึง่ พวกผูนําไดทําไวกับพวกเขาเพราะถกู บีบบังคับ ขูเ ขญ็ และจับกุมนนั้ พวกเขากต็ องสามารถทจ่ี ะอธิบายความทุกขย ากและความเจ็บปวดนัน้ ไดอยา งอสิ ระใน แผน ดนิ ทเ่ี ปนดินแดนแหงความปลอดภัยของพระเจา เพื่อท่จี ะใหม สุ ลิมไดค ิดหาทางออกของตัวพวก เขาเอง ดังนนั้ เราขอเรยี กรอ งในประเด็นน้ีวา มุสลิมอยางนอยทส่ี ุดในบานแหง พระเจา และดินแดน แหงความปลอดภัยของพระองคก น็ าจะมอี ิสระจากแอกของพวกกดข่ีได พวกเขาสามารถแสดงการ ประกาศการเปนปรปก ษสิ่งทพี่ วกเขารังเกยี จในการแสดงพลงั เดนิ ขบวนอันยงิ่ ใหญ และใชประโยชน จากทกุ สอ่ื ทีท่ าํ ใหพ วกเขาเปน อิสระได” “รัฐบาลทัง้ หลายท่กี ลา วอา งวา เปนอสิ ลาม จะใหเ รายอมรับคํากลา วอา งเชนน้ันไดอยางไร โลกจะรับรูคาํ กลา วอา งนไ้ี ดอยางไรกัน พวกทา นกลา วอา งอสิ ลามดวยคาํ พูดแตทําลายอสิ ลามดวยการ ปฏิบตั ิและทาํ ใหศตั รูอิสลามกลา แขง็ ข้ึน อเมรกิ าเปน ศัตรูกับทกุ ศาสนา แมก ระทัง่ ศาสนาครสิ ต จรงิ ๆ แลว อเมริกาไมใ หความสาํ คญั กับศาสนาใดท้งั ส้ิน นอกจากผลประโยชนข องตนเองเทา น้ัน แมกระทง่ั ผลประโยชนของชาวอเมรกิ นั เองกต็ าม เขาตองการผลประโยชนข องรัฐบาลอเมรกิ าเทา นั้น จุดไฟเผา ไปท้งั โลกและยังทาํ อยูอ ยางนี้ พวกทา นอาแขนรบั เขาเขา มา ยอมใหท หารเขา มาในดินแดนอสิ ลาม เพ่ือที่จะขมขวญั เลบานอนและขอู ีหราน มสุ ลิมจะทาํ อยา งไรดีกับกลุม ชนที่มพี ฤติกรรมเยีย่ งนี?้ มสุ ลิม ซงึ่ ตองทนทกุ ขกับรฐั บาลพวกน้ี มสุ ลิมท่ีตองทนทุกขอ ยูกับผูปกครองพวกนจ้ี ะทําอยา งไรกนั ดี? ตอง น่ิงเงียบและมองดเู ฉยๆ? หากอีหรานมคี วามคดิ เชนนวี้ าธรุ ะไมใช เราควรยงุ แตเรือ่ งการทาํ มาหากิน ของเราและไมต องไปยุง เก่ียวกับปญหาแลว พระเจา ทรงรดู ีวา ถา อาํ นาจเชน น้ันยังคงมอี ยลู ะ กอ็ ะไรจะ เกดิ ข้ึนกับอิสลาม หากปลอ ยใหร ัฐบาลท่มี ใิ ชอิสลามทาํ ลายเนื้อหาของอสิ ลามอยางเห้ยี นเตยี น เหลือ เพียงรูปลกั ษณท ่ีไรเ นอ้ื หา หรือแมกระทั่งรูปลกั ษณกไ็ มอ าจรกั ษาไวไ ด ความหายนะทเี กิดข้ึนในสมยั นนั้ หวงั วาประวัติศาสตรคงจะบันทกึ ไวแ ลว นกั คิดนักเขียนไดเ ขยี นถึงปญหาเหลา น้ัน บนั ทึกเก็บ เอาไว แลวคอยดวู า คนรนุ ใหมจ ะทาํ อยา งไรกันตอ ตามขอตกลงทีต่ อ งการใหรากเหงาอิสลามถูก

ทาํ ลายจนส้ิน พวกเขาจึงไดเร่มิ ตน เปลย่ี นประวตั ศิ าสตรอ สิ ลาม พวกเขาไดเ ริ่มตน แลว พวกเขา ตองการแยกเยาวชนคนหนุม คนสาวของเราออกจากอิสลาม” พวกมุนาฟก มุนาฟก (พวกกลบั กลอก) เลวยิ่งกวากฟุ ฟาร (พวกปฏิเสธสจั ธรรม) “พวกมุนาฟก (กลบั กลอก) เลวย่งิ กวา พวกกฟุ ฟา ร (ปฏิเสธสจั ธรรม) เสียอกี คือพวกท่ีปาก บอกวา เปนมุสลมิ แตม พี ฤตกิ รรมขดั แยงอสิ ลาม และตอ งการทจ่ี ะทาํ กานขดั กบั อสิ ลาม ในอลั กุรอาน คนพวกนี้ไดรับการปฏิเสธอมากกวากลุมบคุ คลอ่ืน เรามซี ูเราะฮุมุนาฟกนู แตไ มม ีซูเราะฮกฺ ฟุ ฟาร เรา มซี ูเราะฮฺมุนาฟก ูนสําหรับพวกมนุ าฟก พูดถงึ คณุ ลักษณะของพวกเขาต้งั แตเรม่ิ ซเู ราะฮฺอสิ ลามมักจะ ตกเปน เหย่ือกลมุ คนลักษณะเชนนี้ ในชวงอรุณรุงอิสลามกม็ ีเปน จาํ นวนมาก ในยคุ สมัยของทา นอะ มรี ุลมอุ ม ินีน (อ.) กม็ มี าก ในยคุ สมัยของทา นศาสดาผูทรงเกียรติ (ศ.) ก็มีอยมู ิใชนอ ย ตลอดหนา ประวัตศิ าสตรอ ิสลามตอ งตกเปน เหย่อื ปญ หาทเี่ กยี่ วของกับคนพวกน้ี ผูที่ตกเปนเหยื่อก็เปน พวก มุสลมิ ดว ยกัน คนดี และประชาคมอิสลามที่ถกู คนพวกน้ีหลอกลวง บุคคลกลุมนีม้ าในคราบของ อสิ ลามและทาํ การหลอกลวง มเี ศรษฐคี นหนงึ่ มาหาขา พเจาที่นะญัฟ ขา พเจา ก็พดู คุยถึงเหตกุ ารณในอี หรานเขาพูดวา ผมกลวั วา มนั จะเลวรา ยไปใหญ ไมหรอกคณุ คุณไมไดกล่ัววามันจะเลวรา ยไปใหญ แตคณุ กลัวตัวเอว ในตอนที่ริฏอคานจอั าลมิ ถอดผา โพกศีรษะจากนน้ั ก็ไดม กี ารตรวจสอบสถาบนั สอน ศาสนาตามคาํ นยิ ามของเขา มอี ลุ ะมาอเมืองกมุ คนหนงึ่ ขออัลลอฮทฺ รงเมตตาเขาบอกกบั ขา พเจาวา คือ พวกเขาตอ งการแยกส่งิ ที่ไมดีออกจากสงิ่ ท่ีดไี มนา จะมปี ญ หาอะไรเลย ขา พเจา บอกกับเขาวา คนพวก นีเ้ ลวกด็ ว ยความดงี ามของทา นน่แี หละ พวกเขาไมตองการรจู ักความเลว พวกเขาตอ งการรูจกั ความดี งาม และไดทําลายความดงี ามนั้น เลหเพทุบายก็ยังมอี ยเู สมอจากวนั แรกของอสิ ลามตราบจนปจจุบนั น้ี จากวนั แรกท่มี มี นุษยจนเด๋ียวน้ี มีกลมุ บคุ คลท่ีชอบหลอกลวง มาดว ยรปู ลกั ษณท่แี ผกแตกตางกนั ใน ประเทศอสิ ลามทั้งหลาย หนาตากเ ปนหนาตาแบบอสิ ลาม ดูดี มาอานนมาซ ถอื ศีลอด ภายนอกดูเปน อิสลาม แตภ ายใจตอตานอสิ ลาม การทาํ ความรูจักคนพวกนี้ยากมาก เปน ปญ หามาก เยาวชนคนหนุม สาวของเราจึงถูกคนพวกน้ีหลอกไดงาย” “ทุกวันน้ีประชาชนสนใจอิสลาม พวกเขากห็ ันมาหาอิสลามกลายเปนนักปฏวิ ตั ิ คนกลมุ อื่น เสียสละคนหนมุ ของพวกเขา อกี กลมุ หน่ึงตองสูญสน้ิ ทรัพยสนิ เงินทอง แตค นกลุมหน่ึงโวยวายอยแู ต ในบาน ไมช วยไมท ําอะไรเลย คอยดูวาใครจะชนะ คอยเงย่ี หูฟงจากภายนอกอหี รา น ในอีหรา นก็นั่ง จบั เจา คอยฟง อยู คอยจอ งดูวา กลุม ไหนที่กาํ ลังตะลมุ บอนกันน้นั จะเปนฝา ยมีชัย กลุมไหนชนะพวก เขากจ็ ะไปอิงแอบอยใู ตรม ชยั กลมุ นั้น ตอนน้ีมุสลมิ เปนฝายชนะ พวกเขาก็มาอยูใตร ม ธงมุสลิม แตก็ยงั ไมว างมือจากความช่ัวรา ยของตน คอ ยๆ คืนไป ดภู ายนอกก็รวมรอ งตะโกนดว ย เผยแพรอิสลามดวย รวมประณามรัฐบาลกอ นวาเปน ทรราชกับเขาดวย เผยแพรอสิ ลามดวย รว มประณามรัฐบาลกอ นวา เปนทรราชกบั เขาดวย รว มชธู งวารัฐบาลปจ จบุ นั คือสาธารณรัฐอสิ ลาม แตยงั คงหลบอยใู ตมานเงาแหง

การปฏิเสธอสิ ลาม ขดั แยงกับสาธารณรฐั อสิ ลาม หากวนั นีค้ ารเตอรก า วหนา คนกลมุ นกี้ ต็ บอกดีใจกับ คารเ ตอร ตอนนพี้ วกเขาก็ซอนการแสดงความดีใจเอาไวใ หค ารเ ตอร ตอนนี้พวกเขากม็ ีสมั พันธกับคาร เตอรท ั้งโดยตรงและผานคนกลาง ทุกคนท่ีมาในแนวน้กี เ็ ปน อยา งน้ี พวกมนุ าฟกก็ทาํ ตวั อยางน้ี นีค่ ือ ลกั ษณะของพวกมนุ าฟก ” นักการศาสนาเทยี มและแสรงทําตวั ศักดิส์ ิทธ์ิ “เอยมุสลิมผทู รงพลังทัง้ หลาย รสู ึกตัวไดแลว รูจักตัวเองไดแลว และตองรจู กั อาลมิ ดวย พวก ทานตองขจัดความขดั แยง ทางมซั ฮบั และความขัดแยง ในภูมิภาคทเ่ี กดิ จากนํ้ามือของพวกสวาปามโลก และสมนุ รบั ใชทเี่ ส่ือมทรามของพวกมัน น่ันก็เพื่อปลนชินพวกทานและเหยยี บยา่ํ เกยี รติแหงความเปน มนษยและเกยี รติแหงอิสลามของพวกทา นตามขอบัญญตั ขิ องพระเจาและอลั กุรอานแลว การเหินหา ง และการสรา งความแตกแยกทม่ี าจากพวกอาคูนด (นกั การศาสนา) ท่ีกินเบย้ี หวดั และพวกชาตินิยมที่ไม รูเร่ืองอิสลามและผลประโยชนของมสุ ลมิ ซง่ึ อนั ตรายตอ อิสลามของคนพวกน้มี ิไดนอยไปกวาพวก สวาปามโลกเลย พวกเขาสําแดงอสิ ลามกลับทิศกลับทางและเปด ทางสะดวกสําหรบั การเขาปลน ขออลั ลอฮฺ (ซ.บ.) ไดโปรดใหอสิ ลามและมวลมสุ ลมิ ปลอดภยั จากความชัว่ รายของพวกสวาปากโลก และพวกทีม่ ีสมั พันธใ กลชิดกบั คนพวกนั้น” “ทุกวนั นเ้ี ราตอ งเผชญิ หนา กับพวกทีอ่ างนามอสิ ลามแตไมต อ งการปลอ ยใหมีรฐั บาลอสิ ลาม เปนคนกลุม หนึ่งทไี่ มสนใจ ไมรับรูอะไรท้ังส้ิน และอีกกลมุ หนง่ึ เปน ผูรูทไี่ มเ อาไหน มรี ายงานมาจาก ทานศาสดา (ศ.) วาทา นกลาววา มีชนสองกลุมทีห่ ักหลังฉัน ผรู ทู ี่ไมเ อาไหน และคนเขลาที่สมถะ ขา พเจา ไมรวู า อสิ ลามเสยี หายจากคนกลุมไหนมากกวากนั จากผูรูท่ีไมเ อาไหนหรอื จากคนเขลาที่ทํา ตัวสมถะ อยางไรกต็ ามทัง้ สองกลมุ ก็สรางความเสยี หายใหก ับอิสลามยงั มีอยู และคงจะยังมอี ยตู อไป จนวาระของการมาปรากฏของทานอมิ ามวะลียุลอัมรฺ ซึง่ มีรายงานกลาววา มอี ุละมาอท ป่ี ฏิเสธทา น” “ในสมัยทานศาสดาผูทรงเกียรติตอนท่ีอยทู ม่ี ักกะฮฺนัน้ ยงั ไมมีรฐั แตเมอื่ มายังมะดีนะฮฺ รฐั ก็ ไดร บั การสถาปนาขึน้ พวกทา นทราบดีวา พวกแสรงทาํ ตัววา มีศาสนาชาวมักกะฮแฺ ละชาวมะดีนะฮฺ น่ันเอง และพวกทชี่ อบแสดงความเหน็ อกเห็นใจนั้นทาํ อะไรไวก บั ทา นศาสดา? พวกทา นรด็ ีเพราะอลั กรุ อานก็กลา วเอาไว พวกทานไดอา นมาแลว? เม่ือทา นมีบัญชาวา พวกทา นจงออกสสู มรภมู ริ บ พวก เขากไ็ มไ ป หรือถา ไป กจ็ ะหนกี ลบั มาดวยขอ อา งสารพดั ” “พวกชอบทาํ ตัวศกั ดิส์ ทิ ธิ์คิดวา การนัง่ เฉยและไมเขารว มกับกิจการงานอิสลาม (เปนการดี และเหมาะสม) (แต) เขากาํ ลงั ทําตวั ขัดแยงกับอสิ ลาม” “ดงั ทเ่ี ราทราบกันดวี า ในยุคนี้ ไฟไดถกู จุดขึ้นในสมรภูมิทนี่ า กลัวน้อี าํ นาจของพวกสวาปาม โลกทัง้ ตะวันออกและตะวนั ตกตา งกห็ วาดกลัวความเปน เอกภาพในหมพู ี่นอ งมุสลมิ พันกวาลา นคน พวกเขาใชก ําลงั ทงั้ หมดทมี่ ีอยูทั้งทางตรงและทางออ มโดยอาศยั มอื ของสมุนที่หลงผิด สรางความ ขดั แยงใหเกิดขน้ึ เพื่อท่จี ะไดเขาครอบงาํ มุสลิมและมีอาํ นาจเหนอื พวกเขาและปลน ทรัพยากรอันไมมี วันหมดของพวกเขาไป อินชาอัลลอฮฺ ทานจะไดร ับชัยชนะในการเผชญิ หนา กบั การโฆษณาชวนเชอ่ื

ขององคกรเครอื ขายของพวกมนั และที่เลวรา ยย่งิ ไปกวานนั้ กค็ อื พวกอาคูนด (นกั การศานา) ราชสํานัก ซงึ่ ใชปากกาและคาํ พดู ทํารา ยรฐั อิสลาม” “เราเฝา ตดิ ตามมาเปนเวลากวา ๒๐ ปแลว ทีจ่ ะเห็นรัฐบาลอสิ ลามท้งั หลายเปนพี่นอ งกนั แตละ คนไมวา รา ยซงึ่ กนั และกัน ไมม ีการประณามวา อกี คนหนึ่งเปน กาเฟร (ผูปฏิเสธสัจธรรม) คนพวกนี้ กาํ ลงั พนยาพิษ นา เศรา กต็ รงทพี่ วกเขาสวมชุดมุฟตี (ผนู ําศาสนา) หรือไมก เ็ ปนมุฟตีอะอฺซ็อม (ผนู ํา ศาสนาสงู สดุ ) พวกเขาไมร เู ลยหรอื วาการกระทาํ เชน น้ันขัดแยงกับอิสลามและเปนการสมรรู ว มคิดกบั มหาอํานาจ? คนพวกนี้ไมร ูเ ลยหรือวา ไมวา พวกเขาจะร็หรอื ไมรูกต็ ามพวกเขาก็กาํ ลงั รับใชม หาอาํ นาจ อย?ู ทาํ ไมคนพวกน้ใี นฮญิ าซ (มักกะฮแฺ ละมะดนี ะฮฺ) ในคเู วต และในทตี่ า งๆ ตองตคี วามคาํ พดู ตา งๆ นานาตอ ตา นรัฐบาลอิสลามซึ่งมีความพยายามท่ีจะสรางความเปน ปก แผนใหเกดิ ขึ้นในหมพู ี่ นองมุสลิม และมคี วามพยายามทีจ่ ะตดั มอื ของมหาอํานาจทก่ี ําลงั แผอ ิทธิพลเขา มาในประเทศอิสลาม พวกนั้นกาํ ลงั รบั ใชม หาอาํ นาจโดยรหู รอื ไมรูก็ตามและพวกเขากําลงั สรางความแตกแยกในหมูมุสลิม พวกเขาไมรูหรอื วาจะตองไมส รา งความแตกแยดในหมูมสุ ลมิ และทําตวั ขัดกบั อลั กุรอาน? พวกเขาไม รับรูเ ลยหรือวากําลังทาํ งานรับใชใ หกบั มหาอาํ นาจขอพระเจา อยา ทรงประสงคเชน น้ันเลย” กลา วหามุสลมิ วา เปน พวกนอกรีต “เกิดอะไรข้ึน มีนักการศาสนาราชสาํ นักบางคนบอกวาอหี รา นไมใชม ุสลมิ ? อลั กุรอานกลา ว อยา งชัดเจนวา หากมีใครอางความเปน อิสลาม ก็ใหถ ือวา เขาเปน มุสลิม ใหย อมรบั เขา อยาไดปฏเิ สธ เขา (ความหมายจากซเู ราะฮอฺ นั นิซาอ อายะฮฺที่ ๙๔) คนพวกนี้รอู ะไรบา งเกี่ยวกบั อิสลาม? เราปา ว ประกาศวา เราเปน มุสลมิ และตง การนําอลั กุรอานและคําสอนอิสลามมาใชในประเทศน้ี และเรายงั ได ประกาศการเปนศัตรตู อ อิสราเอลและอเมรกิ ามามากกวา ๒๐ ปแลว” ตฟั ซ้รี (อรรถาธิบายอัลกรุ อาน) แบบไมรูจ รงิ และดัดแปลงความหมายอลั กรุ อานและรวิ ายะฮฺ “พวกเห็นแกตัวและมารรา ยไดเ อาอลั กรุ อานมาเปน เคร่ืองมอื สาํ หรบั รัฐบาลท่ีเปน ปรปกษ ตออลั กุรอาน มฟุ ซซิ้ร (นักอรรถาธิบายอลั กรุ อาน) และผูเชยี่ วชาญทรี่ ูจ ริงเกยี่ วกบั อัลกรุ อานซึ่งไดร ับรู ความหมายเหลานั้นจากทา นศาสดาศอ็ ลลัลลอฮุอะลัยฮวิ ะอาลฮิ ีวะซั้ลลมั และสุรเสียง อนิ นตี ารกิ ุนฟกุ มุษษะกอ ลยั นฺ อยูใ นโสตประสาทของพวกเขา พวกเขาไดบ บี บงั คบั ใหค นเหลาน้ันตองลา ถอยไปดว ย ขอ อางสารพัดและแผนช่วั ทไี่ ดเ ตรียมกันเอาไว และกับอัลกุรอานนั้นพวกเขายงั ไดถอดถอน ความหมายท่แี ทจ รงิ ของอลั กุรอานซ่งึ เปนระบอบการดําเนนิ ชีวิตในดา นวตั ถแุ ละจติ วิญญาณทย่ี ิ่งใหญ ที่สุดสาํ หรบั มนุษยชาติ ตราบจนวนั ทต่ี องเดินทางมายงั สระน้ําน้นั (วันกิยามะฮฺ) พวกเขาไดข ีดฆา รฐั บาลอนั เท่ียงธรรมแหง พระเจา ซง่ึ เปนหนง่ึ ในอุดมคติของคัมภรี อ ันศกั ด์ิสิทธ์ินี้ พวกเขาไดฝงราก การหลงผิดจากศาสนาของพระเจา คมั ภีร และแบบแผนของพระเจาถึงขนาดที่ปากกาก็ละอายทีจ่ ะ อธบิ ายมันออกมาเปนตวั อกั ษร ยง่ิ โครงสรางอันบิดเบยี้ วนโ้ี ผลมามากเทาใด การหลงทางและการหลง

ผิดก็จะย่ิงเพิม่ ขึน้ จนพวกมันไดส ลัดทง้ิ อัลกุรอาน ซ่งึ ถูกสง ลงมาจากองคผ ทู รงเอกะมายงั ผูเปด เผยอัน สมบรู ณม ฮุ ัมมัด (ศ.) เพอ่ื ทาํ ใหชาวโลกไดเ จริญข้ึนและเปน จดุ ศูนยร วมของมสุ ลิมทัง้ หมดไมเพียงเท นัน้ ยงั เปน จดุ ศูนยร วมของครอบครวั ประชาคมโลกอีกดว ย ซึ่งมนษุ ยชาตติ องไปใหถงึ และเปน ตัวชว ย ใหผ ลพวงของพระนามอนั วิจิตรของพระเจา (หมายถึงมนุษย) ไดห ลุดพนจากความชวั่ รา ยของชยั ฏอน และมารรา ยทง้ั หลาย นาํ พาโลกสูค วามเทยี่ งธรรมและความยุติธรรม และสงมอบรฐั ใหกบั เอาลิ ยาอุลลอฮฺ มะอศฺ ูมนี อะลัยฮิม ศอ ละวาตุลเอาวะลนี ะว้ัลอาคิรีน เพือ่ ทีท่ านเหลา น้ันจะไดจัดการให เหมาะสม พวกมันไดส ลัดอัลกรุ อานท้ิงจนถึงขนาดทอี่ ลั กรุ อานไมมีอทิ ธิพลตอ การช้นี าํ อะไรเลย เลย เถดิ จนถึงขนาดทอ่ี ัลกุรอานท่ีอยใู นมือของรัฐบาลฉอ ฉลและอาคูนดท ี่ต่ําทรามยิง่ กวา พวกฏอฆตู นน้ั ก ลายเปนเครอื่ งมือเพ่ือการดาํ รงอยขู องการกดข่ี การสรางความเส่ือมเสยี และขออา งของพวกกดขี่และ เปน ปรปกษต อองคผ ูทรงธรรม ย่ิงนาเศรา ไปกวา นน้ั ก็คือตกอยใู นมือของศตั รทู ่ีมแี ผลการราย และมติ ร ผูโฉดเขลาอลั กุรอาน คมั ภรี แหง การสรางสรรคไมมีบทบาทใดเลยนอกจากอยูในสถานที่ฝงศพและ อานในงานราํ ลกึ ถงึ คนตายอัลกุรอานแทนท่ีจะเปนส่ือเพื่อการรวมตวั กนั ของมสุ ลิมและประชาชาติ และเปน ธรรมนญู สาํ หรบั การดาํ เนนิ ชวี ติ กลับกลายเปน เคร่ืองมือทีส่ รา งความแตกแยก และการ ขดั แยง หรือไมก ็ถกู สลัดออกจากกรอบไปเลย ซึง่ เราเห็นแลววา หากใครสกั คนดาํ เนินการเพอ่ื ใหไดมา ซึ่งรฐั อิสลามและพดู ถงึ การเมอื งซงึ่ เปน บทบาท อันย่ิงใหญข องอิสลามและของทา นศาสดา ศ็อลล้ลั ลอ ฮฺ อะลัยฮวิ ะอาลอวี ะซล้ั ลมั อีกทง้ั อลั กุรอานและซุนนะฮฺกเ็ ตม็ ไปดว ยการเมือง กด็ เู หมือนวา เขาคนน้ัน ไดกระทาํ บาปอันยงิ่ ใหญท ี่สุด คาํ วา อาคูนตเลนการเมืองถูกนําไปเปรียบเทยี บกับอาคนู ดท ีไมมีศาสนา ตอนนี้กย็ ังมอี ย”ู บดิ เบือนความหมายของฮจั ญท แ่ี ทจ รงิ “จะมโี อกาสใดท่ีเหมาะสมและดยี ่ิงไปกวาการรว มชมุ นุมในพธิ ีฮจั ญซ ึ่งอลั ลอฮฺ (ซ.บ.) ไดท รง ประทานใหม สุ ลิม นาเสยี ใจกต็ รงทม่ี ติ ิตางๆ ของขอบังคับอนั ยิง่ ใหญกลับถูกเก็บงําไวอ ยา งคลมุ เครอื โดยอาศัยสภาพหลงทางของรฐั ลาลฉอ ฉลในประเทศอสิ ลาม อาคูนดร าชสํานักและความเขา ใจท่ีบดิ เบี้ยวของพวกท่ีมีผาโพกศรี ษะและแสรงทาํ ตวั วา นา เคารถ มคี วามเขา ใจทผ่ี ิดเพ้ยี นถึงขนาดบอกวาการ จดั ต้ังรฐั อสิ ลามเปนสง่ิ ผิดและเลวรา ยกวา รฐั บาลของพวกฏอฆตู เสยี อกี เปน ความคิดท่ไี มเขาทา ท่ี กําหนดใหพิธีกรรมฮจั ญอ ยูในวงจาํ กัดเพยี งรูปลักษณภายนอกไรซง่ึ เนื้อหาและการพูดถงึ ปญ หาความ ทุกขยากของมุสลมิ และประเทศอสิ ลามเปน เร่ืองขัดแยง กบั หลักคําสอน อาจเลยเถดิ ถงึ ขนึ้ นบั วา เปน การปฏิเสธเลยทเี ดยี ว พวกข้ึนตรงกับรัฐบาลฉอฉลที่หลงผดิ ไดช ชี้ วนใหเ ห็นวาเสยี งรอ งของผถู กู กดข่ี ทด่ี ังมาจากตรอกซอยท่ัวโลกแลวมารวมตวั กนั ท่ีศนู ยก ลางแหงน้เี ปนพวกนอกรีตและขัดแยง กบั อสิ ลาม” “อลั ลอฮฺ (ซ.บ.) และรอ ซลู ศ็อลลล้ั ลอฮุอะลยั ฮวิ ะอาลฮิ ี ไดท รงรองเรียกและปา วประกาศไป ทัว่ วา พระองคแ ละศาสดาตา งก็เปน ปรปกษกบั พวกตั้งภาคี วะอะซานมุ มินล้ั ลอฮิวะรอ ซลู ิฮีอลิ ันนาซิ เยามล้ั ฮจั ญิ้ลอกั บะริ อนั นล้ั ลอฮะบะรีอมุ มนิ ัล้ มุชริกนี ะวะรอ ซลู ุฮู (มีคาํ สง่ั ประกาศจากอลั ลอฮฺและ

ศาสดาของพระองคไ ปยงั มนุษยชาตใิ นวันพิธีกรรม ‘ฮจั ญ’ อันยง่ิ ใหญวา อลั ลอฮฺและศาสดาของ พระองคทรงเปน ปรปกษต อบรรดาผูต้ังภาคี-อัตเตาบะฮฺ / ๓) ในวนั น้ยั งั ไมปรากฎแนวทางของอเมริกา และพวกอาคนู ดร าชสาํ นักท่เี ปนตวั การจดั ผลประโยชนใหกบั ชัยฏอนตัวใหญ ซึง่ ไดออกฟตวา (คาํ วนิ จิ ฉยั ทางศาสนา) วา อัลลอฮแฺ ละรอ ซลู ของพระองคไ ดม ีคําบญั ชาทข่ี ดั แยงกบั พธิ ีกรรมฮจั ญ อลั อะ ยาซุบ้ิลลาฮฺ (ขอความคุมครองตออัลลอฮฺ) และกป็ ฏิบตั ติ ามนัน้ อีกทง้ั (บอกวา ) ฮัจญต องหา งไกลจาก ประเดน็ ปญ หาเหลานนั้ เมอ่ื ถึงวนั ทวี่ ะลียลุ ลอฮอฺ ัลอะอซฺ ็อม อิมามแหง ยคุ สมยั อจั ญะลัล้ ลอฮุตะอา ลาฟะรอญะฮซุ ซะรฟี ไดป รากฏตวั ขึ้น เพรียกหาความเทีย่ งธรรม และกองตะโกนสิ่งทขี่ ดั แยงกับพวก กดขแ่ี ละพวกปฏเิ สธอเมื่อนน้ั พวกอาคูนดกลุม นีแ้ หละก็จะต้งั ขอ หาสงสยั ในความเปน มสุ ลมิ ของทาน พรอ มกับสนับสนุนพวกอธรรมอยางเต็มท”ี่

สว นท่ี ๕ ความเปนศัตรูตอ อิสลามแท “ ทําไม พวกเขาตองแนะนาํ อสิ ลาม ไปในทางทีเ่ สยี หาย ตองแนะนาํ นักการศาสนาไปในทางที่เสียหาย? ”

บทท่ี ๑ สาเหตุแหงการตอตาน และการแสดงความเปน ศัตรู อสิ ลามขดั แยงกบั ผลประโยชน ของพวกนักลาอาณานิคมสมยั ใหม “อิสลามและมซั ฮับญะอฟฺ ะรีเปน ปราการหนง่ึ ทคี่ อยขัดขวางพวกตา งชาตแิ ละพวกข้ีขาของ พวกมนั ไมวาจะเปน ซา ยหรอื ขวา นกั การศาสนาซึ่งเปนผพู ิทักษปกปองอิสลามกเ็ ปนเคร่ืองกีดขวาง หน่ึงซึ่งพวกตางชาติไมอาจทําอะไรไดตามอาํ เภอใจ ตอประเทศอสิ ลามท้งั หลายเฉพาะอยา งย่ิง ประเทศอีหรา น ดังนั้น หลายศตวรรษทีผ่ า นมาพวกน้ันจงึ จอ งคอยทําลายปราการอันนี้ใหพงั ทลายลง บางทีก็อาศัยแนวทางใหพ วกขีข้ าอนั โสมมของพวกเขาเขา มามีอาํ นาจปกครองประเทศมุสลิมเหลา น้ัน และบางทีก็อาศยั แนวทางการสรางมซั ฮบั ทห่ี ลงผดิ เผยแพรค ําสอนของพวกบาบา พวกบาไฮ และพวก วะฮาบี หรอื บางทีกใ็ ชว ธิ กี ารสรางพรรคการเมอื งท่ีหลงทางขน้ึ มา” “ทาํ ไม พวกเขาตองแนะนําอสิ ลามไปในทางท่เี สยี หาย ตองแนะนาํ นักการศาสนาไปในทางท่ี เสียหาย? ก็ทา นเหลาน้ันยืนหยัดเพ่อื อิสลาม ตอตา นคนพวกนี้ คนท่ตี องการดําเนนิ การในเร่ืองนี้กค็ ือ นกั การศาสนา พวกเขาไมต อ งการใหเ รือ่ งนี้เปน จริงขนึ้ มา พวกเขาตองการใหอ ธบิ ายอสิ ลามไปในเชิง ทเี่ สยี หาย ใหผ ูคนหันหา งออกจากอสิ ลาม และเมือ่ นักการศาสนาออกนอกแนวทางไปแลว ก็จะเหลอื พวกเขา และคนท่พี วกเขาไวใจไดเทา น้ัน” อิสลามตอตานพวกลา อาณานคิ มสมยั ใหมแ ละพวกหวั ขโมย “อะบูซุฟยานและพลพรรคของเขาตอ งการใหทานศาสดาแหงอิสลามไมป ระสบความสาํ เรจ็ ในคาบสมทุ รอาหรับ ความตั้งใจของคนพวกนี้กค็ ืออิสลามจะตอ งไมปรากฏขึ้นมา เพราะพวกเขาเหน็ วา อิสลามตอ ตา นผลประโยชนของพวกเขา พวกเขารูวา ถาทา นศาสดาไดรบั ชยั ชนะเม่ือใด พวกมันก็ ไมอาจกดขแ่ี ละรกุ รานไดอีกตอไป จึงตอ งรวบรวมสรรพกาํ ลังอยา งเตม็ อตั ราศึกเพอื่ ตอ ตานอิสลาม แตอ ัลฮัมดลุ ิ้ลลาฮฺ พวกมนั ไปประสบความสําเร็จ ทุกวนั นี้ก็ยังคงเปน เชน นอี้ ยูเ ปน เหมอื นในยคุ สมัย เร่ิมแรกอิสลามทา นศาสดาผทู รงเกยี รตไิ มไดเตรียมการเผชญิ หนาพวกปฏเิ สธมากอน เพราะมีจาํ นวน นอ ย มเี คร่อื งไมเ ครอื่ งมือนอย สว นฝายตรงขามนั้นมีความเพยี บพรอ มทุกอยา ง เครื่องไมเ ครื่องมอื พรอ มแตเมอ่ื อลั ลอฮฺทรงประสงค และฝากความหวังไวก ับพระองค พวกเขาจงึ ไดรบั ชยั ชนะ จาํ นวน คนอนั นอยนิดสามารถเอาชนะกลมุ คนจํานวนมหมึ าได ผูค นซง่ึ ไมมีเคร่อื งไมเครอื่ งมอื ทเี่ หมาะสม สามารถเอาชนะกลมุ คนทม่ี ีเครือขา ยอยูรอบคาบสมทุ รอาหรบั ซงึ่ ไมต องการใหอ สิ ลามอบุ ัติขึน้ มา คน กลมุ นอ ยและมปี จ จยั นอ ยเอาชนะคนกลมุ ใหญแ ละมปี จ จยั ไมจ ํากัดได พวกเรา อัลฮมั ดุลิ้ลลาฮฺ ตอนน้ี เรามปี ระชากรที่พอใชการไดแลว แตเ มื่อตอ งเผชิญหนา กับมหาอาํ นาจหากปราศจากซึ่งอิสลาม อํานาจ

แหงอสิ ลามแลว เราถอื วา ไมมีอะไรเลย แตเ มอื่ มอี สิ ลามกเ็ ทา กับมีทุกอยา ง ดวยกับการมอบหมายตน ยังอัลลอฮฺน่ันเอง ทพ่ี วกเราก็จะเปนเหมือนทหารหาญในยคุ เริ่มแรกอิสลามทจี่ าํ นวนเพยี ง ๓๐ หรือ ๓๑ คนเทา น้นั แตเอาชนะคน ๖ หม่นื คนได ๖๐ คนตอ ๖ หมนื่ คน เริม่ แรกมคี นแค ๓๐ คนทีต่ องการ ออกไปรบ จากนั้นก็กลายเปน ๖๐ คน หกสิบคนท่ีเปนนักสูเพื่ออิสลาม เปนนักสทู ่ีพลีตนเพ่ือพระเจา เอาชนะคนหกหมื่นคนได อิสลามทาํ ใหพ วกเขามชี ัยเหนือคนพวกน้นั ตอนน้ีสภาพของประเทศของเราและสภาพของอิสลามกเ็ หมือนกับยุคอรณุ รุงอสิ ลามน้นั มีอะบซู ฟุ ยาน มพี รรคพวกอะบูซุฟยานมีคนท่จี ะเขา รว มกบั คนพวกน้ี พวกเขาเขามารว มมือกนั เพอ่ื ตอ กรกับอิสลาม พวกเขาจะไมย อมปลอยใหอ ิสลามเกิด ตอนน้ีกเ็ ปน อยางน้พี วกเขากาํ ลังยืนหยัด ตอตา นอิสลามและเจอพิษสางของอสิ ลาม พวกเขาเขา ใจวา หากอิสลามเปน จรงิ ขน้ึ มา เปนจริงตามที่ ควรจะเปนละกม็ ือไมของพวกตางชาตแิ ละมือไมข องพวกทีต่ ดิ สอยหอยตามคนพวกนี้ และสนบั สนุน คนพวกน้ีกจ็ ะถกู ตดั ขาดทันที ตอ ไปพวกเขาไมอาจเขามามีอาํ นาจปกครองในประเทศของเราได พวก เขารับรไู ดแ ละเหน็ ถึงพิษสงแลว แตไ มย อมวางมือ พวกเขาจะไมย อมปลอ ยใหอ สิ ลามบังเกดิ ข้ึนมาก็ เหมอื นในสมัยเร่มิ แรกอิสลามทพี่ วกอะบซู ุฟยานกไ็ มยอมปลอยเรอื่ งน้ีไว พวกเขาวางแผนรายดว ย ขอ อา งสารพดั ดว ยการอา งประเด็นปญหามากมายดว ยการตัง้ ขอสงั เกต” “อิสลามคอื ศาสนาแกง การเคลอื่ นไหว อลั กุรอานอันจาํ เรญิ คอื คัมภีรแหง การขบั เคล่ือน ขับเคลื่อนจากโลกแหงวตั ถุไปสโู ลกแหง จิตวิญญาณ เปน การเคลือ่ นไหวตามแนวทางแหง ความ ยุตธิ รรม เปนการเคล่ือนไหวเพื่อการสถาปนาธรรมาภิบาล แตเปน ท่นี า เศรา พวกท่ีตองการเอาโลก ตะวันออกเปน เมืองข้ึนและหวงั ใหประชาชาตอิ สิ ลามท้งั หลายเปนขาทาสบริวาร พวกเขาโหมโฆษณา จนพวกตะวันออกก็เชอ่ื คนพวกนั้นนน่ั เปนพวกท่ีไมรจู ักอสิ ลามและแนวคดิ เอกานุภาพของพระเจา เลย” นกั การศานาอสิ ลามคือปราการขวางกั้นพวกสวาปามโลก “ชาวยโุ รปเขา ใจประเด็นหน่ึงมาอยา งยาวนานวา ดว ยบทบาทของนกั การศาสนาและพลังแหง ความสัมพันธของคนท่มี ีศาสนาตอ ศาสนาน้ันเปนการยากมากท่พี วกเขาจะเขา มามีอทิ ธิพลเหนอื รฐั บาลอิสลามอยางงา ยดาย และชวงชงิ เอาทรพั ยสมบตั ิไปจากมือของพวกเขาอยางอกุ อาจ และดาํ เนนิ ตามเปา หมายของการลา เมืองข้ึนหรือการแสวงหาประโยชนข องตน พวกเขาไดขอ สรุปแลววา รากเหงา ของความสมั พันธระหวา งผคู นกับศาสนากค็ ือการเผนแพรข องนักการศาสนาอิสลาม และ ดว ยกบั ความรักความผูกพนั ของประชาชนทม่ี ีตอนักการศาสนานนั่ เอง เปนไปไมไดเลยทจี่ ะถอดถอน ความรกั ความผูกพันตอศาสนาของประชาชน พวกเขาประจกั ษแลว วา สนธิสัญญายาสบู ถกู ทา ทาย ดว ยกับการบอยคอตใหญใ นสมัยการนาํ ของมัรฮมู มรี้ ซาชีราซแี ละในที่สุดพวกเขาก็ไมอ าจดาํ เนนิ การ ไปถงึ เปา หมายทวี่ างไวไ ดนับจากวันน้ันหรอื กอนหนา นน้ั พวกเขาไดรับบทเรยี นท่ตี องจาํ ไปโดยตลอด และเขา ใจไดวาดว ยอิทธพิ ลของพวกเขาน้ันไมอ าจแยงชิงทรพั ยากรอันมีคา ของประชาชาตนิ ้ีไปได...”

“อาํ นาจของนกั การศาสนานัน่ เองที่พวกเขาไดแลเหน็ ดว ยตาและประสบการณจริงวา อาํ นาจ ของนกั การศาสนาสามารถยบั ยง้ั ความเสื่อมเสยี ซงึ่ คนพวกนั้นตองการสรางขึ้นมา สามารถสกัด ผลประโยชนซ่ึงพวกเขาตองการยดึ ไปจากเรา และควบคุมพวกเราไว พวกเขาทําไดแ คน ้ี กรณียาสูบใน ยุคของทานม้ีรซาทาํ ใหพ วกเขาเขา ใจไดวา ดว ยกับคาํ ฟตวาหนงึ่ เดยี วของนักการศาสนาคนหน่งึ ซ่งึ อยู ในชนบทในอิรักสามารถควา่ํ จกั รวรรดิลงได ผูปกครองในสมยั นั้นพยายามอยางหนักท่ีจะรักษาสญั ญา น้ันไวใ หไดแตเ ขาก็ทาํ ไมไดประชาชนชาวอีหรานไดลุกขนึ้ ตอตานและฉกี สัญญาอัปยศน้ันทง้ิ นี่คือ ประสบการณจริงสําหรับพวกเขา ซ่งึ ไดป ระจกั ษด วยสายตาวา นกั การศาสนาอาวุโสทีอ่ าศัยอยใู น ชนบทคนหน่ึงเม่ือไดเขียนถอยความหนง่ึ ขน้ึ มาวา วนั นีก้ ารใชย าสบู ถือเปนการทําสงครามกบั อิมาม ซะมานก็เกดิ คลน่ื ความคดิ ทเี่ รียกรองคนอีหรานทุกคน โดยซาฮตองเขาบดขยี้ ปากกาของอาลิมทา นน้ี ไดเขา บดขย้ีศาสตราวุธของวันนั้นได พวกเขาไดเขาใจแลววา จาํ เปน ตอ งริบเอาอาํ นาจน้ีออกไปตราบ เทาทีอ่ าํ นาจนี้ยงั คงดาํ รงอยูคงไมป ลอยใหคนพวกน้ันไดทาํ ตามใจปรารถนาได ไมป ลอยใหรฐั บาลท่ี ถูกกมุ บังเหยี นไดทําอะไรตามอําเภอใจตนเอง” รูจ ักพลังอํานาจแหงอิสลาม “พลังอาํ นาจซง่ึ พวกเขาเขา ใจวา มีพลงั พอท่ีจะสกดั กั้นพวกสวาปามโลกและอาํ นาจของคน พวกน้ันไดก็คือพลงั อํานาจแหง อิสลามซึง่ อยใู นอาณาจกั รอสิ ลามและความเช่ือแบบอสิ ลามพวกเขา เรม่ิ ตน คา นหลักการอสิ ลาม พวกนักเผยแพรของพวกนนั้ ตา งกร็ ว มคา นทุกศาสนาอยา งกวางขวาง เฉพาะอยา งอสิ ลาม ในทกุ ประเทศอสิ ลาม และพวกเขาตอ งการสาํ แดงอิสลามในรปู แบบอน่ื สวนตวั ประชาชนซึ่งอาศยั อยูในประเทศอิสลามและมคี วามเชื่อแบบอสิ ลาม พวกเขากต็ อ งการใหคนพวกนั้น หนั เหออกจากอสิ ลาม ดูอิสลามไรคา และดไู มด”ี “พวกเขากลัวอสิ ลาม พวกเขาสมั ผัสถึงพลงั แหงอิสลาม พวกเขาเขา ใจแลววา อิสลามคอื อะไร เขา ใจวา มหาอาํ นาจทัง้ หลายไมอ าจเผชิญหนา กับพลงั แหงอสิ ลามได” ความกลัวอิทธิพลของอิสลามในรฐั ท้ังหลาย “ส่ิงที่พวกทานเห็นก็คือ พวกตางชาติประเภทนีก้ าํ ลงั โหมโฆษณาชวนเชอื่ ตอ ตานอสิ ลามและ สอ่ื สารมวลชนของกลุมนีท้ ํางานตอ ตา นเราอยา งไมรุจักเหน็ดเหนื่อย ก็เพราะการลกุ ขึน้ สูนเ้ี พอ่ื อิสลาม เราตอ งการใหวฒั นธรรมอิสลามแพรเขาไปในทุกที่ คนพวกน้ีกลัววา อสิ ลามจะกา วลํา้ นาํ หนา ใน ประเทศของพวกเขา แลว คนพวกนี้ก็จะไมมีทีย่ นื ” “ทุกวนั นี้ ทกุ กลุม ท่อี ยภู ายนอกกาํ ลังทะเลาะกบั อิสลามท้ังทางวิทยุกระจายเสียง โทรทศั น และส่ือสงิ่ พมิ พข องพวกเขา ปญหานี้มใิ ชป ญ หาเรอ่ื งอหี ราน ถา หากเปน ปญ หาเร่ืองอีหรานพวกเขาคง ไมตองใหความสําคัญมากนกั แตมนั เปน การเผชิญหนา กบั อสิ ลามตา งหากมิใชเ ผชญิ หนากบั อีหราน

แตเปนเพราะพวกเขาเขา ใจวา สิง่ ทเี กิดข้ึนในอหี รานสอดรับกบั ความเปน ตวั ตนของอสิ ลาม มิได เปนไปตามท่พี วกตะวันตกกาํ ลงั อธิบายอย”ู โจมตีพลพรรคของอิสลามแท “มนษุ ยนั้นหากไดร ับการแกไขใหดีขึ้นทุกสิง่ ทุกอยางก็จะไดรับการแกไ ขใหดตี ามไปดว ย หลายปม านี้ พวกเขาไดเ พยี รพยายามทจ่ี ะไมใหมนษุ ยเปนมนุษย (สมบูรณแบบ) พวกเขาไมปลอ ยให มนุษยค นหนงึ่ มคี วามเปนมนุษยอ ยางเพยี บพรอ ม พวกเขาเหน็ แลววา หากพบมนษุ ยที่แทจ รงิ หน่ึงคน มนุษยผูนน้ั ก็จักตองชีน้ ําประชาชาติหนึ่งได และเปนไปไดวา ประชาชาตนิ ั้นคงตองทําอะไรขดั หขู ัด ตาพวกเขาเปนแนพ วกเขาจึงไมส บายใจทจี่ ะปลอยใหคนทั่วไปไดคน พบมนุษยค นหนึ่งทมี่ ีคณุ สมบตั ิ เปน มนษุ ยส มบรู ณแ บบ”

บทท่ี ๒ วธิ กี ารตอสูแ ละแสดงความเปน ศตั รู หลอกลวงและดูหมนิ่ “เปนทร่ี กู ันวา ตอ จากนี้ไปพวกสวาปามโลกและศัตรขู องประชาคมโลกจะไมย อมอยูนิ่ง พวก เขาจะใชว ิธกี ารหลอกลวง ลอหลอก และตหี ลายหนา พวกนักการศาสนาเทียม และผรู ูราชสํานัก พวก ผปู กครองทข่ี ายตวั พวกชาตนิ ยิ ม และพวกกลบั กลอกไดนําเอาปรัชญาตฟั ซ้ีร และการอางอิงทีผ่ ดิ และ หลงประเดน็ พวกเขาทาํ ทกุ อยา งที่จะปลดอาวุธมสุ ลิมและฟาดฟนไปทีจ่ ุดแข็ง เกยี รติยศ และอํานาจ อนั ชอบธรรมของประชาชาติมุฮมั มัด” “มสุ ลิมจะตอ งหาตัวเองใหเจอ หมายถึงตอ งเขา ใจวาตัวเองน้ันมวี ัฒนธรรม ตวั เองมีประเทศ ตวั เองมสี ถานะ พวกเขาสอดแทรกเขา ไปในความคิดของเยาวชนคนหนุมสาวของเรา เชน บอกวา มี แนวคิดหนงึ่ ซ่ึงควรไดร ับการแพรข ยายในทนี่ ี้ แนวคดิ ที่พวกทานมีอยูนั้นไมมีอะไรเลย นี่คอื การ โฆษณาชวนเชือ่ ที่มหาอาํ นาจไดด ําเนนิ การในอิหราน พวกเขาไดส รา งวฒั นธรรมหนึ่งขนึ้ มาใหเ รา ซ่ึง เรากลายเปน คนแปลกหนา ของตัวเราเอง และพวกเขาก็ไดเอาทุกอยา งท่ีเรามีอยไู ป ไดเอาสถานะทีเ่ รา มีอยไู ป” หนา ที่ของเราคือการเรียนรูอสิ ลาม “เรามหี นา ท่ีอนั ย่ิงใหญหน่ึง มิใชเ พียงเราเทา น้ัน แตเปน พี่นองมสุ ลมิ ท้งั มวลและก็มิใชเ ฉพาะ พวกทานเทานนั้ แตตองเปน กลมุ ชนทัง้ ผองท้ังท่อี ยใู นอีหรานและนอกอหี รา นทมี่ หี ลักยึดมั่นอยูกับ อสิ ลามเรามีหนาที่อันย่ิงใหญ นั่นกค็ ือ เราตอ งนําเสนออิสลามแบบทคี่ วรจะเปน อสิ ลามซ่งึ พระเจา ได ทรงบอกเอาไว อิสลามทปี่ รากฏอยใู นรายงานเรอ่ื งราวตา งๆ และท่ีอยใู นอลั กุรอานของเราใหแก ประชาชนทัว่ ไป และเราตองนําเสนออสิ ลามน้นั แกชาวโลกดว ย ความเปน ตัวตนของอสิ ลามน้นั มี อทิ ธพิ ลที่ย่ิงใหญก วาอาวธุ ยทุ โธปกรณใดๆ สิง่ ทีจ่ ะบงั เกขิ น้ึ ไดดวยกบั การชน้ี าํ กค็ ืออสิ ลามไดเ ปล่ียน หวั ใจของผคู นได งานอยางนี้และศิลปะเชนนมี้ าจากหลักการของอิสลาม อาวุธยุทโธปกรณไรซ ึ่ง ความสามารถท่จี ะทาํ ได พวกทา นกเ็ ห็นแลววา ประเทศมหาอาํ นาจทงั้ หลายทกุ วันนี้กําลังเผชิญกับสง่ิ ท่ี เรยี กวา ความปราชัย” สถาปนาความเปนหนง่ึ เดยี วระหวา งพีน่ อ งมสุ ลมิ “จาํ เปนทจี่ ะตอ งเรียนรูหลักธรรมคาํ สอนของศาสนาอิสลามดังที่อิสลามไดม บี ญั ชาวา ศรัทธา ชนทั้งหลายไมว า จะอยู ณ แหงหนตาํ บลใดกต็ าม พวกเขาเปน พี่นอ งกัน อิสลามไดม ีบัญชาวา พวก ทานตอ งยดึ เหนย่ี วสายเชอื กแหง อัลลอฮฺ ตองไมแ ตกแยกกัน อีกท้งั ยังมบี ัญชาในเร่อื งความขัดแยง ซ่งึ กันและกัน มเิ ชน นั้น พวกทานก็จะออนแอ เม่อื ใดก็ตามทพี่ ่ีนองมุสลิมทง้ั หลายสามารถปลดแอกจาก

กรงเลบ็ ของมหาอํานาจและรัฐบาลของพวกเขาท่ีนํามาซงึ่ ความเส่ือมแลว ซง่ึ น้นั กค็ อื การตอบสนอง ตอพระบญั ชาของพระเจา สงิ่ น้ีเปนการเรียกรอ งเชญิ ชวนของพระองค พวกเขาไดตอบรับการเรียกรอ ง เชญิ ชวนนนี้ บั ตง้ั แตอรุณรงุ แหง อิสลามตราบจนกาลอวสาน”

“...อสิ ลาม คือศาสนาแหงการเคลอ่ื นไหว อัลกุรอานอันจาํ เรญิ คอื คัมภีรแ หงการขบั เคลื่อน ขับเคลือ่ นจากโลกแหงวัตถไุ ปสูโลกแหง จิตวิญญาณ เปนการเคล่อื นไหวตามแนวทางแหง ความยตุ ธรรม เปน การเคลอ่ื นไหวเพอื่ สถาปนาธรรมาภิบาล...” ความเพยี บพรอมและศักยภาพแหงอสิ ลาม ความกา วหนา และความเปน ประชาธปิ ไตยในอสิ ลาม อิสลามคอื หลักประกันความผาสุกและเสรภี าพของมนษุ ยชาติ อสิ ลามเปนเน้ือเดยี วกบั การเมอื งบริสทุ ธ์ิ การเมืองในอลั กุรอาน และอลั ฮะดีษ ความสัมพนั ธระหวางศาสนบญั ญัตแิ ละภาคพิธกรรมกบั การเมอื ง การแยกศาสนาออกจากการเมือง อสิ ลามของพวกชอบสบายและชอบประนีประนอม ผลของการไมไปยงุ เกยี่ วกับการเมืองท่มี ีผลตอสงั คมอิสลาม ผปู กปอ งอสิ ลามแท พวกดอยโอกาสทัง้ หลายคือสหายของขบวนการของศาสนทตู นักการศาสนากบั การยนื หยัดตอ ตา นสมนุ ของนักลา อาณานิคม อสิ ลามขดั แยง กบั ผลประโยชนของพวกนักลา อาณานคิ ม รูจกั พลงั อํานาจของอสิ ลาม ความกลัวอิทธพิ ลของอิสลามในรฐั ทง้ั หลาย