ประวัติวิทยากร

ประวตั ิวิทยากร วิทยากรสาเร็จการศกึ ษา - น.บ. นิติศาสตร์บณั ฑิต จากมหาวิทยาลยั ธรรมศาสตร์ - ค.บ. คุรศุ าสตร์บณั ฑิต จากวทิ ยาลัยครูบา้ นสมเด็จเจ้าพระยา - ศศ.บ. ศลิ ปะศาสตร์บัณฑิต(รัฐศาสตร์) จากมหาวิทยาลัยรามคาแหง - ค.ม. ครศุ าสตรม์ หาบัณฑิต จากจฬุ าลงกรณ์มหาวทิ ยาลัย - ประกาศนียบตั รกฎหมายมหาชน (สานกั งานคณะกรรมการกฤษฎีการ่วมกับมหาวทิ ยาลัยธรรมศาสตร์) - ประกาศนยี บตั รกฎหมายมหาชนภาครฐั ระดับกลาง (สานกั งานคณะกรรมการกฤษฎีกา) - ประกาศนยี บัตรรา่ งกฎหมายและการดาเนนิ การคดปี กครอง (สานักงานคณะกรรมการกฤษฎกี า) - วฒุ ิบตั รการอบรมผ้บู ริหารระดบั กลาง (สานกั งาน ก.พ. ร่วมกบั สานกั งาน ก.ค.) ประสบการณ์ - เป็นวทิ ยากรใหห้ น่วยงานทางการศึกษาของกระทรวงศึกษาธกิ ารและเอกชน และกรงุ เทพมหานคร - อาจารยบ์ รรยายพเิ ศษใหม้ หาวทิ ยาลยั ของรัฐและเอกชน - เป็นวทิ ยากรสานกั งานพระพทุ ธศาสนาแห่งชาติ - เป็นวทิ ยากรกระทรวงสาธารณสุข - เป็นวทิ ยากรใหก้ ารไฟฟา้ ฝ่ายผลติ แห่งประเทศไทย - วทิ ยากรใหข้ า้ ราชการสังกดั องค์การบริหารส่วนจงั หวัด - เคยเปน็ ข้าราชการครู กรมสามญั ศึกษา โรงเรยี นทวธี าภเิ ศก 9 ปี (บางกอกใหญ่ กรงุ เทพฯ) - ชว่ ยราชการกองการเจ้าหน้าท่กี รมสามัญ 2 ปี - เป็นผูแ้ ทน ก.ค.ศ. ในเขตพื้นที่การศึกษาประจวบครี ขี นั ธ์ 2 วาระ - เป็นผู้แทน ก.ค.ศ. ในเขตพ้ืนที่การศึกษากระบ่ี - ศกึ ษาดงู านดา้ นกฎหมายและบรหิ ารการศกึ ษา จากประเทศอังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมัน ออสเตรยี เนเธอร์แลนด์ เบลเยี่ยม สวีเดน เดนมาร์ค นอรเ์ วย์ ญีป่ นุ่ จีน และเกาหลีใต้ สหรฐั อเมรกิ า และอัฟริกา - อนุกรรมการพจิ ารณาการดาเนินการทางวนิ ยั ของ อ.ก.ค.ศ. วสิ ามญั เก่ยี วกบั วนิ ยั และการออกจาก ราชการ ก.ค.ศ. - อนุกรรมการพิจารณาการดาเนินการทางวินัยชองข้าราชการ กรงุ เทพมหานคร - อนุกรรมการพิจารณาลักษณะต้องห้ามของผู้ขอข้ึนทะเบียนรับใบอนุญาตประกอบวชิ าชพี ทางการศกึ ษา คุรุสภา - ผ้เู ขียนบทความ วนิ ัยเรือ่ งสนกุ ในวาระสานักงาน ก.ค.ศ. ปจั จบุ ัน - เปน็ ผทู้ รงคุณวฒุ ิให้ ก.ศ.จ. ลาปาง และอนุกรรมการ อ.ก.ศ.จ. ลาปาง - อดตี ผอู้ านวยการภารกจิ เสริมสร้างและมาตรฐานวินัย สานักงาน ก.ค.ศ. กระทรวงศึกษาธกิ าร - ข้าราชการบานาญ วทิ ยากรท่านนค้ี อื อาจารย์อดุ ม อินทรเวศนว์ ไิ ล

1. แนวคิดในการเสริมสรา้ งวินัย ก. วินยั เป็นผลที่เกดิ จากภาวะความเป็นผู้นา ข. วินยั เปน็ ปัจจัยทีส่ ร้างความสาเร็จและความก้าวหน้า ค. วนิ ยั ในตนเองนั้นเกิดจากความศรัทธา ง. ถกู ทุกขอ้ ที่กล่าวมา 2. ความหมายของคาวา่ จรรยาบรรณ ก. ขอ้ ห้ามและข้อปฏบิ ตั ิของบคุ คลอาชพี ท่ีต้องปฏบิ ตั ิ ข. ความประพฤติท่ดี งี ามของผปู้ ระกอบวิชาชีพที่องคก์ รวิชาชพี กาหนดใหค้ นในวงการพึงประพฤตปิ ฏบิ ัตเิ พ่ือ รกั ษาและส่งเสรมิ เกียรติคุณ ชือ่ เสยี งฐานะสมาชิก ค. สถานสาหรับยดึ ถือควรปฏบิ ตั ติ ามรูปแบบศาสนาชง่ึ อยใู่ นตัวตน เป็นความดี ความถูกต้องช่ึงมีอยภู่ ายใน จติ ใจของตน ง. ข้อพันธะผูกพันที่มีต่อสังคม 3. วงจรการสร้างวินยั ควรปฏบิ ัติตามข้อใด ก. ปราบปราม สง่ เสริม ป้องกัน ข. ลงโทษ ไล่ออก อาญา ค. ให้รางวัล ประกาศเกีตรติคุณให้ข้ึนเงนิ เดือน ง. ชมเชย ยกยอ่ ง ให้รางวัล เฉลย ( ข้อ 1 = ง. ) ( ข้อ 2 = ข. ) ( ข้อ 3 = ก. ) เรือ่ ง นายอาเภอสมเดช

1. นายสมเดช กาแหงมหา นายอาเภอดอนแจ้ง เป็นขวัญใจของชาวบ้าน มนุษย์สัมพันธ์กับประชาชน และหน่วยงานต่างๆ ดมี าก จุดเด่นของนายอาเภอสมเดชอยู่ตรงที่เม่ือชาวบ้านมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันถึงขนาด จะฆ่ากนั ตาย นายอาเภอสมเดชสามารถขจัดปัญหาให้คลี่คลาย โดยทั้งสองฝ่ายไมอ่ าฆาตบาดร้ายต่อกัน เรียกว่า เป็นนายอาเภอเปาบนุ้ จ้นิ กว็ า่ ได้ ประชาชนมักพูดกนั ว่า ถา้ นายอาเภอสมเดชย้ายไปแล้วละก็ อาเภอดอนแจ้งจะ ลกุ เปน็ ไฟทเี ดยี ว นายอาเภอได้ทางานด้านพัฒนาอาชีพของชาวบ้านอาเภอดอนแจ้ง เม่ือได้ผลผลิตของชาวบ้าน ออกมาไม่ว่าจะเป็นผ้าไหม ตะกร้อหวาย ไม้แกะสลัก ฯลฯ นายอาเภอสมเดชจะนาไปจาหน่ายท่ีกรุงเทพฯ ได้ หมด ตอนแรกๆ นายอาเภอสมเดชก็ได้นาเงินมาชาระให้ชาวบ้านอย่างครบถ้วน ไม่หักค่าใช้จ่ายแต่อย่างใดเลย มาในคร้งั สุดทา้ ย นายอาเภอติดค้างเงินนายสันต์ ชาวบ้านผมู้ อี นั จะกนิ ผหู้ นงึ่ จนเวลาลว่ งมาได้ 1 ปี นายอาเภอ ยังไมส่ ามารถจะนาเงินจานวนสองหม่ืนบาทมาใชน้ ายสนั ต์ได้ คาถาม ถา้ ท่านเปน็ นายสันต์ ท่านจะร้องเรียนตอ่ ผูว้ ่าราชการจงั หวดั หรือไม่ เพราะเหตใุ ด โปรดระบเุ หตผุ ลต่างๆ ทัง้ หมดท่ีทา่ นนึกไดถ้ ึงประโยชนท์ ่จี ะไดร้ บั จากทางเลือกน้ัน ข้าพเจา้ จะ .................รอ้ งเรยี น ...............ไมร่ ้องเรยี น เพราะ........................................................................................................................ ................................... .................................................................................................................................................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ............................................................................................................................. ....................................................... ................................................................................................................................................................ .................... .............................................................................................................. .................................................................... .. ............................................................................................................................. ....................................................... . เร่อื ง ทารกพกิ าร 2. ในทันทีที่นายแพทย์เดินออกมาจากห้อง นายมานพก็รู้สึกว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดข้ึน ซ่ึงก็เป็นความจริง นายแพทย์ไดบ้ อกแก่มานพว่า เด็กเกดิ ใหมซ่ งึ่ เป็นลกู คนที่ 2 ของมานพนี้ มโี รครา้ ยแรงประจาตวั จะเป็นเด็กพิการ ต่อไป แตท่ ่รี ้ายกว่าน้นั กค็ ือ เด็กมีปัญหาทหี่ ัวใจซงึ่ จะต้องทาการผ่าตดั ภายใน 24 ชัว่ โมงน้ีแต่การผ่าตัดน้ีอาจจะ

ล้มเหลวกไ็ ด้ นอกจากน้แี ลว้ ถา้ เดก็ รอดก็จะต้องมีการผ่าตัดต่อไปอีกหลายคร้ังอย่างไรก็ตามเด็กคนนี้คงจะมีอายุ ไมย่ นื นกั นายแพทยบ์ อกแก่มานพวา่ อาจจะเป็นการดีถ้าจะปล่อยให้ “เป็นไปตามธรรมชาติ” ซึ่งก็หมายความ วา่ อาจจะปลอ่ ยใหเ้ ด็กตายไปเอง มานพควรจะปรกึ ษาหารือกับภรยิ า แลว้ แจง้ ให้แพทย์ทราบโดยด่วน คาถาม ถ้าท่านเป็นนายมานพ ทา่ นจะรักษาอาการของเด็กหรอื ไม่ เพราะเหตใุ ด จงตอบเหตุผลทง้ั หมดท่ีท่าน นกึ ได้ถงึ ประโยชนท์ ่จี ะไดร้ บั จากทางเลือกนนั้ ข้าพเจา้ จะ ................ปล่อยใหเ้ ดก็ ตาย ................รักษาเด็ก เพราะ........................................................................................................... ................................................ ............................................................................................................................. ...................................................... ........................................................................................................................................................ ........................... ....................................................................................................... ......................................................................... ... ............................................................................................................................. ...................................................... ............................................................................................................................. ......................................................