กระต่ายกับเต่า

ณ ปา่ ใหญ่แหง่ หน่ึง มกี ระตา่ ยตวั หนง่ึ มั่นใจในความเรว็ ของฝีเท้า ตวั เองมาก และมกั พูดโม้โอ้อวดว่าไมม่ ีใครเทยี บเทยี มได้ จนวนั หนึ่ง เจ้ากระตา่ ยได้พบกบั เตา่ ทีก่ าลังเดนิ ตว้ มเตย้ี มผา่ นมา เมอ่ื เห็นดงั น้นั เจ้ากระตา่ ยก็หัวเราะเยาะและพูดลอ้ เลียนว่า \"นเี่ จ้าเตา่ มัวแต่เดนิ อดื อาดอยา่ งน้ี แลว้ เมือ่ ไรจะถึงบ้านกันละ่ เนีย่ ต่อให้เจา้ เดินนาหน้าไป กอ่ นครึง่ วนั ข้ายังตามเจา้ ทันเลย\"

เจ้าเตา่ ได้ยินดงั น้ัน ก็เกิดอาการไม่พอใจ เลยพูดตอบกลับไปว่า \"ถึงข้าจะเดนิ ชา้ แตข่ า้ ก็กลับถึงบ้านทุกวนั ถา้ อยา่ งงั้นเรามาลองวิ่ง แขง่ กันมัย้ ละ่ แลว้ ขา้ จะเอาชนะเจา้ ใหด้ \"ู

กระตา่ ยเหน็ ว่าเจ้าเต่าทา้ แข่งอย่างนนั้ กต็ อบตกลงพร้อมกบั พดู ไป อย่างขา ๆ วา่ \"ฮ่า ฮา่ ฮา่ โถ... เจา้ เตา่ เชอื่ งชา้ อยา่ งเจ้านะ่ เหรอ จะ มาชนะกระตา่ ยทร่ี วดเร็วอย่างข้าได้ ไม่มที างหรอก\"

เมื่อถงึ วันแขง่ ขนั เจ้ากระตา่ ยไดว้ ง่ิ ออกจากจุดเรมิ่ ตน้ ไปด้วยความเรว็ เต็มฝเี ท้า แซงหน้าเจา้ เตา่ ไปไกล

และเม่อื หนั หลังกลับไปดกู ไ็ มเ่ ห็นแมแ้ ต่เงาของเจา้ เต่า เลยคดิ ว่าคงอีกนานกว่าเจ้าเตา่ จะเดินมาถึง จงึ นึกในใจวา่ \"ง้นั ขา้ ของีบเอา แรงสกั หนอ่ ยดีกว่า ยังไงกช็ นะอยแู่ ลว้ \" แลว้ ไมน่ านเจา้ กระตา่ ยก็ เผลอหลับไป



สว่ นเจ้าเตา่ ก็ยงั คงเดินตว้ มเตีย้ ม ๆ อยา่ งไม่เหนด็ เหน่อื ยย่อท้อ เดิน มาเรอ่ื ย ๆ จนเกือบจะถึงเสน้ ชัย ทางดา้ นกระต่ายท่นี อนอยแู่ ถวนนั้ ก็ สะดงุ้ ตื่นข้นึ เหน็ รอยเท้าเต่าท่พี นื้ กร็ บี วิ่งตามไป แต่กไ็ มท่ ันเสียแลว้ เพราะเมอื่ เจ้ากระต่ายวงิ่ มาถงึ เส้นชัยก็พบวา่ เจ้าเตา่ ทีต่ นเคยสบ ประมาทไว้นัน้ ไดเ้ ดินเขา้ เส้นชยั เปน็ ผชู้ นะในการแข่งขนั คร้ังน้ี

เหตกุ ารณน์ ท้ี าใหเ้ จา้ กระต่ายรู้สกึ เสยี ใจมากท่ีต้องมาพา่ ยแพ้ให้กบั เจา้ เตา่ เพียงเพราะความประมาทของตวั เองนนั่ เอง...



นทิ านเรื่องน้ีสอนให้รวู้ า่ : หากเราใช้ชวี ิตอย่างประมาท กอ็ าจเป็น หนทางทน่ี ามาสคู่ วามพา่ ยแพ้ได้ ดงั เช่นเจา้ กระตา่ ยตวั นีท้ ป่ี ระมาท เลินเล่อ คดิ ว่าตัวเองว่งิ ได้เร็วกวา่ จึงชะลา่ ใจ ไมค่ ดิ ทจ่ี ะพยายาม หรอื วิ่งแขง่ ใหส้ าเร็จ จนสุดท้ายก็โดนเจ้าเต่าว่งิ แซงเข้าเสน้ ชยั ไปใน ที่สุด เชน่ เดยี วกันกับการเรยี น หากเดก็ ๆ หลงคดิ วา่ ตวั เองเก่งแลว้ จึงไม่ขยนั ตงั้ ใจอา่ นหนงั สอื เพอ่ื นท่เี ขามีความขยนั และมีความ พยายามมากกว่า กอ็ าจมีผลการเรยี นทด่ี กี วา่ เราได้

จดั ทาโดย นางสาวกญั ชรส อาสนิ รัมย์ รหัสนกั ศึกษา 61181020015 ครุศาสตร์ ภาษาองั กฤษ