นิทานอีสป

กาลคร้งั หนง่ึ ณ หมู่บา้ นท่แี สนอบอนุ่ มเี ด็กหญงิ หนา้ ตาน่ารัก นง่ั เล่นดคู ณุ แมท่ าอาหารอย่ใู นครวั เพ่ือนบา้ นทกุ คนต่างพา กนั เรียกเธอว่า \"หนูนอ้ ยหมวกแดง\" ตามสีของหมวกทเ่ี ธอใส่ เปน็ ประจา และวันน้ีเธอกไ็ ดร้ ับ คาสั่งจากคณุ แมใ่ ห้นาอาหารและ ขนมไปเย่ียมคณุ ยายซ่งึ อาศยั อยูใ่ นหมู่บา้ นขา้ ง ๆ

\"เอาตะกร้าน้ไี ปสง่ ใหถ้ ึงมอื คุณยายนะจ๊ะ แล้วก็ รบี ไปรีบกลบั อยา่ ไปเทีย่ วเลน่ เถลไถลท่ไี หนไกล อย่าพูดคยุ กบั คนแปลกหน้าดว้ ยละ่ เขา้ ใจไหม ?\" คณุ แมค่ นสวยกาชับด้วยความเป็นหว่ ง ลกู สาว ตัวน้อยก็ตอบรับและสัญญา แลว้ ออกจากบ้าน ไปอย่างร่าเริง

ระหวา่ งทางไปบา้ นคณุ ยาย บังเอิญมีหมา ปา่ เจ้าเลห่ เ์ ดินมาพบกบั หนูนอ้ ยหมวก แดง จงึ เข้าไปทกั ทายหวงั จับเด็กหญงิ ทา เป็นอาหารม้ือเยน็ \"สวสั ดจี ะ้ สาวนอ้ ย มา ทาอะไรในป่าตรงนคี้ นเดยี วเหรอจะ๊ ?\"

\"หนูกาลงั ไปเยีย่ มคณุ ยายทีห่ ม่บู ้านใกล้ ๆ น้ีเองค่ะ\" หนนู ้อยหมวกแดงตอบอยา่ งเป็นมิตร แตก่ ลบั ทาให้ เจา้ หมาปา่ คดิ อุบายหลอกล่อ หวังจับคณุ ยายของ เธอมาเป็นเหยือ่ ด้วยอีกคน CREDITS: This presentation template was created by Slidesgo, including icons by Flaticon, infographics & images by Freepik

\"แตว่ า่ สาวน้อย.. เอาตะกรา้ เล็ก ๆ ไป แคน่ ี้ คณุ ยายเสียใจแย่เลย ฉนั ว่าเราไป เกบ็ ดอกไม้สวย ๆ มาเป็นของขวัญเพ่มิ กนั เถอะ\" หมาปา่ ชกั ชวนให้หนูนอ้ ย หมวกแดงออกนอกเสน้ ทาง มนั จะได้ รบี ตรงไปจบั คุณยายกินกอ่ น แลว้ ดกั รอ หนนู อ้ ยหมวกแดงทบ่ี ้านนั้นเลย

โชคไมด่ ีทหี่ นูนอ้ ยหมวกแดงหลงเชอ่ื คาชวน แล้วหนั ไปเกบ็ ดอกไม้ และเดนิ เล่นอยา่ ง เพลดิ เพลนิ จนลืมท้ังเวลา ทั้งคาตกั เตอื นของคณุ แม่ไปหมดสน้ิ กระทง่ั เจ้าหมาป่าเดินทางไปถงึ หมูบ่ า้ นขา้ ง ๆ แล้วจับตัวคุณยายซอ่ นเอาไว้ในตู้ ก่อนนาเสื้อผ้ามาใส่ เพอ่ื ปลอมตัวเปน็ คุณยาย นอนปว่ ยอยู่บนเตียง รอใหห้ นนู ้อย หมวกแดงมาถึงแลว้ จบั กินท้ังยายทั้งหลานพรอ้ ม กันทีเดียว

เมอ่ื หนูนอ้ ยหมวกแดงรู้ตัวว่าทาผิดคาสั่งคุณแม่ กร็ บี ว่ิงไป หาคณุ ยายที่บา้ นทันที แต่กลับพบว่าคณุ ยายของเธอน้นั มี ทา่ ทางและหนา้ ตาแปลกประหลาดไปจากเดมิ

\"คณุ ยายคะ ทาไมคุณยายต้องนอนคลมุ โปง ด้วยละ่ คะ ?\" หนนู ้อยถามด้วยความสงสยั \"ยายเป็นไข้ไมส่ บาย ยายเลยหนาวจ้ะ หลาน\" หมาป่าดดั เสยี งตอบ \"คณุ ยายคะ ทาไมเสยี งของคุณยายแปลก จังเลยคะ ?\" หนูนอ้ ยถามอีกครงั้

\"ยายเจ็บคอ ไอหนกั มาก เสยี งเลยเพ้ยี นไปหนอ่ ยจ้ะหลาน\" หมาปา่ ตอบพร้อมแกล้งทาเปน็ ไอค่อกแค่ก ทาให้หนูนอ้ ยหมวก แดงสงั เกตเหน็ เขยี้ วแหลมในปาก \"คณุ ยายคะ ทาไมคณุ ยายถงึ มเี ขี้ยวยาวขนาดนั้นล่ะคะ ?\" หนู นอ้ ยหมวกแดงถาม แลว้ คอ่ ย ๆ เดินถอยออกมา เพราะเร่มิ รสู้ กึ ไม่ปลอดภยั

\"ก็เพราะยายมีเข้ยี วไวจ้ บั หลานกินไงละ่ เจา้ หนูนอ้ ย !!\" คราวนี้ หมาปา่ ไมแ่ สรง้ ทาตัวใจดอี กี ตอ่ ไป พรอ้ มกระโจนมาตะครุบตัว หนูน้อยหมวกแดงอยา่ งเกรีย้ วกราด แต่โชคดีท่ีเสียงกร๊ีดของหนู น้อยดงั ไปถึงนายพรานหนุ่มสองคนทผี่ ่านมาพอดี

ปัง ปัง ปงั !!! เสียงปนื ดงั ข้นึ สามนดั พรอ้ มกับร่างของหมาป่า ดิ้นรนอย่างเจบ็ ปวด นายพรานหนมุ่ บุกเข้ามาชว่ ยชีวติ หนนู อ้ ย หมวกแดง และพาคุณยายออกจากตเู้ สอื้ ผ้าได้อย่างปลอดภยั หนู นอ้ ยหมวกแดงสารภาพความผดิ และขอโทษคุณยายที่ตัวเองเถล ไถลจนได้รบั อันตรายกันท้งั คู่

\"ยายไมโ่ กรธอะไรหรอกจะ้ แค่หนไู มเ่ ป็น อะไรก็พอแลว้ แต่ต้องสญั ญากบั ยายกอ่ น นะว่าจะไม่เช่ือฟังคนแปลกหนา้ ไม่เล่นซน จนลืมเวลาแบบคราวน้ีอกี \" หนนู ้อยหมวก แดงพยกั หนา้ รบั คา พอคุณยายเหน็ ดังนัน้ ก็ ย้ิมรบั แลว้ เลีย้ งอาหารมื้ออรอ่ ยให้ นายพรานแทนคาขอบคณุ กอ่ นท้งั สองจะ พาหนนู อ้ ยหมวกแดงกลับสู่ออ้ มกอดของ คุณแม่ทบ่ี า้ นโดยสวัสดิภาพ..

..