ภาษาไทยพื้นฐานหน่วยที่1

ภาษาไทยพื้นฐาน (Basic Thai) 20000-1101 ครูณชิตา เถาว์โท Ubonratchathani Vocational College สาขาภาษาไทย

บทที่ 1 ภาษากับการสื่อสาร

การ สือ่ สาร สือ่ สาร การสื่อสาร

องคป์ ระกอบของการสือ่ สาร ผ้สู ่งสาร สาร สือ่ ผู้รบั สาร ปฏิกิริยาตอบกลบั

ผู้ส่งสาร เจตนาแนช่ ัด เขา้ ใจเนือ้ หา น่าเชื่อถือ เขา้ ใจผรู้ บั สาร กลวิธีเหมาะสม

ผ้รู บั สาร รับร้ขู ่าวสารเป็น มีควานมิจไหวรสู้ ึกเร็วและถูกต้อง บงั คบั ความสนใจได้

สาร เรื่องราวอันมีความหมาย แสดงออกโดยอาศยั ภาษาหรือ สัญลกั ษณ์

“สาร” แบง่ ได้เป็น 3 ประเภท 1. สารแสดงขอ้ เท็จจริง 2. สารแสดงขอ้ คิดเห็น 3. สารแสดงอารมณ์และความรสู้ ึก

ปฏิกิริยาตอบกลบั ปฏกิ ริ ยิ าท่ผี ้รู บั สารแสดงออกต่อสารท่ีได้รับ อาจเปน็ คำพดู หรือ กริ ยิ าอาการ

หลักในการสือ่ สาร บรบิ ท กรอบแห่งการอา้ งองิ วัตถปุ ระสงค์ชัดเจน ปฏิกริ ิยาตอบกลบั ทกั ษะในการใชภ้ าษา

วัตถปุ ระสงค์ในการสื่อสาร ผู้ส่งสาร ผูร้ บั สาร แจง้ ใหท้ ราบ สอนหรือให้การศึกษา เพือ่ ทราบ เสนอหรือชกั จูงใจ เพือ่ เรียนรู้ สร้างความพอใจ/ใหค้ วามบันเทิง เพื่อการตดั สินใจ เพือ่ หาความพอใจ

ประเภทของการสื่อสาร จำนวน ภาษา การเห็นหน้า ความแตกต่าง ลกั ษณะของเนือ้ หาวิชา

ผสู้ ง่ สาร สาร อุปสรรคในการสือ่ สาร บริบท ชอ่ งทางหรือสือ่ ผรู้ บั สาร

ความสมั พันธ์ระหว่างภาษากับการสื่อสาร วัจนภาษา อวัจนภาษา ภาษาพูด กาลภาษา เทศภาษา ภาษาเขยี น อาการภาษา วัตถภุ าษา กายภาษา ปริภาษา



ความสมั พนั ธร์ ะหว่างภาษากบั การสือ่ สาร วจั นภาษา แทนคำพูด อวัจนภาษา เสริมความ ซำ้ ความ เน้นความ ขัดแยง้ กัน

ขอ้ ควรคำนึงการใช้ภาษาในการสื่อสาร 1. ระดบั ของภาษา 2. ความชัดเจน 3. ความถูกต้อง 4. ความเหมาะสม