งานเล่น-วรัญญา042

สร้างสรรค์บทกวี ทน่ี ่าอ่าน นางสาววรัญญา นามสกลุ ยอดเวยี น คณะศึกษาศาสตร์และศิลปะศาสตร์ สาขาวชิ าภาษาไทย

คำนำ หนงั สืออิเล็กทรอนิกส์ เร่ือง สร้ำงสรรคบ์ ทกวีที่น่ำอ่ำน เป็ น ส่ วนหน่ึงของรำยวิชำกำรอ่ำนและกำรเขียนร้อยกรองเชิง สร้ำงสรรค์ ๖๐๔-๒๐๕ ของนักศึกษำคณะศึกษำศำสตร์และศิลป ศำสตร์ มหำวิทยำลยั หำดใหญ่ จดั ทำข้ึนเพ่ือเรียบเรียงบทประพนั ธ์ ประเภทโคลง กำพย์ ฉันท์กลอน และร่ ำย ซ่ึงผู้ประพันธ์ได้ รวบรวมบทประพันธ์ไว้ท้ังหมดจำนวน 12 เรื่ อง โดยมีกำร ประพนั ธ์ท้งั งำนเดี่ยวและงำนกลุ่มซ่ึงงำนท่ีประพนั ธ์ร่วมกนั น้ัน ผปู้ ระพนั ธไ์ ดร้ ะบุช่ือผแู้ ต่งไวด้ ำ้ นล่ำงของบทประพนั ธ์  ผูป้ ระพนั ธ์ดวงเป็ นอย่ำงย่ิงว่ำหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เร่ือง สร้ำงสรรค์ผ่ำนบทกวีจะเป็ นประโยชน์แก่ผูอ้ ่ำนอย่ำงย่ิงหำกมีขอ้ เเนะนำหรือเสนอแนะประกำรใดผเู้ ขียนขอนอ้ มรับคำติชมอยำ่ งเตม็ ใจเป็นอยำ่ งยงิ่ ผจู้ ดั ทำ วรัญญำ ยอดเวียน

สารบญั เร่ือง กำพยย์ ำนี 11 เรื่อง ทะเลท่ีสวยงำม กลอนคละ เรื่อง โอท้ ะเลแสนงำม กลอนดอกสร้อย เร่ือง โควดิ โครงสองสุภำพ เรื่อง ธรรมชำติใน ม. เรำ สำลินีฉนั ท์ เรื่อง ชื่อของฉนั โครงส่ีสุภำพ เร่ือง คุณค่ำของแผน่ ดิน กลอนเปล่ำ เร่ือง ควำมรัก ร่ำยโบรำณ เรื่อง ตน้ โอก๊ กบั คนตดั ตน้ ไม้ กำพยย์ ำนี 11 เรื่อง ฉนั ชอบไปโรงเรียน กำพยย์ ำนี 16 เรื่อง ฉนั เกลียดคนหกั หลงั กำพยส์ ุรำงคนำงค์ 28 เร่ือง วนั น้ีเป็นวนั ดี วรรณรูป เร่ือง ใกลแ้ ละไกล

กาพย์ยานี 11 ทะเลทีส่ วยงาม ยำมเยน็ มองทะเล เป็นเสน่ห์ยำมทอ้ ใจ หำดทรำยแสนสดใส พำอำรมณ์ใหเ้ บิกบำน ลมโชยพดั ไปมำ มองณภำอยเู่ นินนำน คล่ืนสำดเสียงประสำน ไออุ่นท่ีสมีหลำ วรัญญำ ยอดเวยี น ผปู้ ระพนั ธ์

กลอนคละ เรื่อง โอ้ทะเลแสนงาม กลอน 4 ขบั รถตรงไป เขำ้ ใกลส้ งขลำ แสนสุขอรุ ำ เพลินตำเพลินใจ กลอน 6 ขบั ตรงไปผำ่ นหลำยท่ี สุขีมีอยสู่ ดใส เห็นเมฆลอยล่องวอ่ งไว ลอยไปตำมลมพดั มำ กลอน 7 ไดย้ นิ เสียงคลื่นอยมู่ ิไกล จึงไดร้ ับรู้ทนั ทีวำ่ คงเขำ้ ใกลก้ บั สมิหลำ แหล่งน่ำเขำ้ เยยี่ มเที่ยวชม

กลอน 8 เห็นเงือกริมชำยหำดกร็ ู้ได้ วำ่ มำในถ่ินสงขลำน่ำสุขสม ยอดตำนำนนิทำนสุดภิรมย์ ท้งั ระทมสุขจิตที่เรียนมำ กลอน 9 ไดช้ ื่นชมหำดทรำยขำว ณ แดนน้ี กด็ ูมีควำมสุขแสนประเสริฐค่ำ อยำกจะลองนงั่ ลงเพื่อชมทอ้ งฟ้ำ ใหเ้ ตม็ ตำเตม็ ดวงจิตสนิทใจ วรัญญำ ยอดเวียน ผปู้ ระพนั ธ์

กลอนดอกสร้อย เรื่องโควดิ โคเอ๋ยโควดิ เหมือนโคบำ้ ไล่ขวดิ ชีวติ เขำ ผคู้ นซ่อนตวั หลบเมืองซบเซำ กระจำยทวั่ ไม่เบำเอำเขำ้ ไป ขำดรำยรับรำยจ่ำยสุดทำ้ ยอด งำนกง็ ดกนั หมดเพรำะกลวั ติด มองขำ้ งหนำ้ สิ้นหวงั กำลงั ใจ อีกนำนไหมหนอโควดิ จะหมดเอย วรัญญำ ยอดเวียน ผปู้ ระพนั ธ์

โครงสองสุภาพ เร่ืองธรรมชาตใิ น ม. เรา ตน้ หมำกแดงเด่นล้ำ สูงใหญ่จริงขอย้ำ คู่ไวม้ ิหำย ไปนำ อำคำรหมำยจดั ต้งั ศิษยม์ ุ่งเรียนทุกคร้ัง สุขลน้ ชีวี วรัญญำ ยอดเวียน ผปู้ ระพนั ธ์

สาลนิ ัฉันท์ 11 เรื่อง ช่ือของฉัน ชื่อฉนั วรัญญำ ปฏิบตั ิกตญั ญู บุญกรรม ธ ค้ำชู เสนำะหูสรำญใจ พอ่ เเม่เเละไมตรี รชนีอุดมไซร้ ดงั่ เเสงสวำ่ งใส หฤทยั เจริญงำม วรัญญำ ยอดเวยี น ผปู้ ระพนั ธ์

โคลงส่ีสุภาพ เรื่องคุณค่าของแผ่นดนิ หยดหยำดน้ำเหง่ือยอ้ ย ไคลไหล งำนก่อเกิดเพ่ือไทย ทว่ั หลำ้ ทรงงำนห่วงเป็นใย ภำคถ่ิน แดนชน ไทพ้ อ่ ร.๙กลำ้ เก่งแทป้ รำชญส์ ยำม วรัญญำ ยอดเวยี น ผปู้ ระพนั ธ์

กลอนเปล่า เร่ือง ความรัก ควำมรักเอยไม่ใช่กำรครอบครอง รักเเอบมองเรียกวำ่ รักขำ้ งเดียว รักจริงเเทค้ ือเมตตำเหลียว พลนั กลมเกลียวควำมรักใครนิยำม วรัญญำ ยอดเวียน ผปู้ รพนั ธ์

ร่ายโบราณ เร่ือง ต้นโอ๊กกบั คนตัดต้นไม้ ณ ป่ ำแห่งหน่ึง มีตน้ โอ๊กข้ึนเรียงรำยเป็ นจำนวน มำก บรรดำคนตดั ไมจ้ ึงพำกนั เขำ้ ไปตดั พวกเขำช่วยกนั ตดั และผ่ำมนั ออกเป็ นท่องๆ จำกน้นั ก็ใชก้ ่ิงของมนั ทำเป็ นล่ิม เพื่อขดั กบั ลำตน้ เหล่ำตน้ โอก๊ ที่ยงั ไม่ตดั เม่ือเห็นเช่นน้นั กไ็ ด้ แต่บ่นในใจว่ำ ขำ้ ไม่เคยสนใจขวำนหรือเล้ือยที่พวกเขำ นำมำฟังถอนรำกถอนโคนขำ้ เลย แต่ส่ิงที่เสียใจท่ีสุดคือ ชิ้นส่วนเลก็ ๆ พวกน้นั มนั ทำมำจำกกิ่งกำ้ นของพวกขำ้ เอง ร่ำย (สุภำพ) เร่ืองตน้ โอก๊ กบั คนตดั ตน้ ไม้ ณ ส่วนตน้ โอ๊กแห่ง คนสนิทเชื่อไวว้ ำงใจ ในทุกเร่ืองท่ี ปรึกษำกลบั มำทำร้ำยโยนควำมผดิ ให้ผอู้ ่ืนตวั เร้นเล่ียงเบือน บิด เจ็บเพรำะมิตรหักหลัง ชังชิงมำกย่ิงแล้ หนักเจ็บ ปวดร้ำวแท้ กวำ่ ถว้ นเจบ็ ใด ท่ำนเอย วรัญญำ ยอดเวียน นิลำวณั ย์ อำแว ผปู้ ระพนั ธ์

ฝึ กแต่งกาพย์ยานี 11 เร่ือง ฉันชอบไปโรงเรียน 1 ฝึ กแต่งกาพย์ยานี 11 ฉนั ชอบไปโรงเรียน ฉนั ชอบเรียนฉนั ชอบเขียน ไปเรียนกนั ทุกเดือน แต่งำนคำ้ งไม่ชอบทำ ฉนั รักในกำรเรียน ฉนั ชอบเขียนฉนั ชอบทำ งำนกำรฉนั ไม่ทำ แต่ฉนั รักในกำรเรียน บทกวแี ต่งรวม TH2/62

กาพย์ฉบงั 16 เรื่อง ฉันเกลยี ดคนหักหลงั 2 ฝึ กแต่งกาพย์ฉบงั 16 ฉนั เกลียดคนหกั หลงั พดู ไม่ฟังอะไรเลย เรำทุกคนตอ้ งทำใจ ฉนั กลวั กำรใหใ้ จ เพรำะใหไ้ ป ไม่ไดอ้ ะไรเลย บทกวแี ต่งร่วม TH2/62

กาพย์สุรางคนางค์ 28 เร่ือง วนั นีเ้ ป็ นวนั ดี 3 ฝึ กแต่งกาพย์สุรางคนางค์ 28 สุขใจและเปรมปรีด์ิ วนั น้ีเป็นวนั ดี ช่วงเวลำน้นั ตอนน้นั เรำแฮปป้ี เรำน้นั ยนิ ดี มีควำมสุข ที่ยงั มีเธอ สุขใจจริงเอ่ย วนั หนำ้ มีเธอ กบั เธอวนั น้นั ที่ไดพ้ บเจอ น่ำรักจุงเบย ฉนั จึงรักเธอ จีบเธอไดไ้ หม บทกวแี ต่งรวม TH2/62

วรรณรูป เร่ือง ใกล้และไกล

การอ่านและการเขยี นร้อยกรองเชิง สร้างสรรค์ นำงสำววรัญญำ ยอดเวยี น คณะศึกษำศำสตร์และศิลปะศำสตร์ สำขำวิชำภำษำไทย