สร้างสรรค์บทกวี-วรัญญา

สรา้ งสรรคบ์ ทกวี ท่ีนา่ อา่ น นางสาววรัญญา นามสกลุ ยอดเวียน คณะศึกษาศาสตร์ สาขาวิชา ภาษาไทย

คานา หนงั สืออิเลก็ ทรอนิกส์ เรอ่ื ง สรา้ งสรรคบ์ ทกวที ่ีน่าอา่ น เป็นสว่ นหนง่ึ ของรายวิชาการอ่านและการเขียนรอ้ ย กรองเชิงสรา้ งสรรค์ ๖๐๔-๒๐๕ ของนกั ศึกษาคณะศกึ ษาศาสตรแ์ ละศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลยั หาดใหญ่ จดั ทาขึน้ เพ่ือเรยี บเรียงบทประพนั ธป์ ระเภทโคลง กาพย์ ฉนั ทก์ ลอน และรา่ ย ซ่งึ ผปู้ ระพนั ธไ์ ดร้ วบรวมบทประพนั ธไ์ วท้ งั้ หมด จานวน 12 เรอ่ื ง โดยมีการประพนั ธท์ งั้ งานเด่ยี วและงานกลมุ่ ซง่ึ งานท่ีประพนั ธร์ ว่ มกนั นนั้ ผปู้ ระพนั ธไ์ ดร้ ะบชุ ่ือผแู้ ต่งไว้ ดา้ นลา่ งของบทประพนั ธ์ ผปู้ ระพนั ธด์ วงเป็นอย่างย่ิงวา่ หนงั สืออิเลก็ ทรอนิกสเ์ ร่อื งสรา้ งสรรคผ์ ่านบทกวจี ะเป็นประโยชนแ์ ก่ผอู้ ่านอย่าง ย่ิงหากมีขอ้ เเนะนาหรอื เสนอแนะประการใดผเู้ ขียนขอนอ้ มรบั คาติชมอย่างเตม็ ใจเป็นอย่างย่ิง ผจู้ ดั ทา วรญั ญา ยอดเวียน

เร่ือง สารบญั • กาพยย์ านี 11 เรื่อง ทะเลท่ีสวยงาม • กลอนดอกสร้อย เร่ือง โควิด • สาลินีฉนั ท์ เรื่อง ชื่อของฉนั • กลอนเปลา่ เรื่อง ความรัก • ร่ายโบราณ เร่ือง โอก๊ กบั คนตดั ตน้ ไม้ • กาพยย์ านี 11 เรื่อง ฉนั ชอบเทอ • กาพยย์ านี 16 เร่ือง ฉนั เกลียดฉนั กลวั • กาพยส์ ุรางตนางค์ 28 เรื่อง วนั น้ีวนั นหนา้ • วรรณรูป เรื่อง ใกลแ้ ละไกล



กลอนดอกสร้อย เร่ือง โควดิ กกั เอ๋ยกกั ตวั ใช่วา่ กลวั โควดิ มาติดต่อ โดนบงั คบั กดไวไ้ ดเ้ เต่รอ เม่ือไรหนอจะพน้ วิกฤตน้ี คงอดตายเสียก่อนกวา่ จะเเก้ เช้ือโรคเเผข่ ยายตวั ทว่ั ทอ้ งที่ กาลงั ใจคนไทยน้นั ไม่มี อยากจะหนีไปต่างดาวเเลว้ เราเอย วรัญญา ยอดเวียน ผปู้ ระพนั ธ์

สาลินีฉนั ท์ 11 ช่ือฉนั วรัญญา ปฏิบตั ิกตญั ญู บุญกรรม ธ ค้าชู เสนาะหูสราญใจ พอ่ เเม่เเละไมตรี รชนีอุดมไซร้ ดงั่ เเสงสวา่ งใส หฤทยั เจริญงาม วรัญญา ยอดเวยี น ผปู้ ระพนั ธ์

ร่ายโบราณ เรื่อง โอก๊ กบั คนตดั ตน้ ไม้ ณ ป่าแหง่ หนง่ึ มีตน้ โอ๊กขนึ้ เรยี งรายเป็นจานวนมาก บรรดาคนตดั ไมจ้ งึ พากนั ไปตดั พวกเขาชว้ ยกนั ตตดั และผ่ามนั ออกเป็นท่อนๆ จากนน้ั ก็ใชก้ ่ิงของมนั ทาเป็นล่มิ เพ่อื ขดั ลาตน้ เหลา่ ตน้ โอก๊ ท่ียงั มา่ ตดั เม่ือเห็นเชน่ นน้ั ก็ไดแตบ่ น่ ในใจว่า ขา้ ไม่เคยสนใจขวานหรอื เลือ้ ยท่ีพวกเขา นามาฟันถอนรากถอนโครขา้ เลย แตส่ ่งิ ท่ีขา้ เสียใจท่ีสดุ คอื ชนิ้ สว่ นลิม้ เล็กๆ พวกนน้ั มนั ทามาจากก่ิงกกา้ นของพวกขา้ เอง รา่ ย (สภุ าพ) เรอ่ื ง ตน้ โอ๊กกบั คนตตดั ตน้ ไม้ ณ สว่ นตน้ โอก๊ แหง่ หน่งึ คนสนิทเช่อื ไวว้ างใจ ในทกุ เร่อื งท่ีปรกึ ษา กลบั มาทารา้ ย โยนความผิดใหผ้ อู้ ่นื ตัวเรน้ เล่ียงเบอื นบิด เจ็บ เพราะมิตรหกั หลกั ชงั ชนิ มากย่งิ แล้ หนกั เจบ็ ปวดรา้ วแท้ กวา่ ถว้ นเจ็บใด ทา่ นเอย นางสาววรญั ญา ยอดเวียน 6206510042 นางสาวนิลาวณั ย์ อาแว 6206510046 ผปู้ ระพนั ธ์

กาพยย์ านี 11 เร่ือง ฉนั ชอบเทอ ฉนั ชอบผลไมไ้ ทย ชอบลาใยชอบพทุ รา กินแลว้ หวานขนึ้ ตา ขนึ้ ช่ือวา่ ผลไมไ้ ทย ฉนั รกั ธรรมชาติ นา้ สะอาดนา่ หลงใหล ฉนั เองรูส้ กึ ได้ นา้ สดใสสดช่ืนเอย วรญั ญา ยอดเวยี น ผปู้ ระพนั ธ์

ฝึกเเตง่ กาพยฉ์ บงั 16 กาพยย์ านี 16 เร่ือง ฉนั เกลียดฉนั กลวั ฉนั เกลยี ดเช่นการหกั หลงั หน่งึ ในนนั้ ยงั คือคนท่ีเราไวใ้ จ ฉนั กลวั กบั การรอ้ งไห้ ถึงเเมว้ ่าใครก็มีผลสาหรบั ฉนั วรญั ญา ยอดเวียน ผปู้ ระพนั ธ์

กาพยส์ ุรางตนางค์ 28 เรื่อง วนั น้ีวนั นหนา้ วนั น้ีไปเท่ียว ใส่เส้ือสีเขียว นดั เจอกบั เพอื่ น เมื่อถึงเวลา สุดทา้ ยตอ้ งเลื่อน เนื่องจากเพ่ือนเพ่อื น ลืมนดั ฉนั ไป วนั หนา้ คงเหงา รอคอยเพ่ือนเรา เพอ่ื นเอ๋ยอยไู่ หน อยา่ ลืมเพอื่ นกนั พบกนั เร็วไว เรานดั กนั ใหม่ หวงั ไดเ้ จอกนั วรัญญา ยอดเวยี น ผปู้ ระพนั ธ์

วรรณรูป เร่ือง ใกลแ้ ละไกล

การอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ นางสาววรัญญา นามสกลุ ยอดเวียน คณะศึกษาศาสตร์ สาขาวิชา ภาษาไทย มหาวิทยาลยั หาดใหญ่