นิทานกระต่ายกับเต่า

นทิ านกระต่ายกบั เตา่

ณ ปา่ ใหญแ่ หง่ หน่งึ มีกระตา่ ยตัวหน่งึ มั่นใจในความเรว็ ของฝเี ท้าตวั เอง มาก และมักพูดโม้โอ้อวดว่าไมม่ ีใครเทยี บเทียมได้ จนวนั หนึง่ เจา้ กระต่ายได้ พบกับเต่าทก่ี ำลังเดนิ ต้วมเตยี้ มผา่ นมา เมื่อเหน็ ดงั นน้ั เจา้ กระต่ายก็หวั เราะ เยาะและพดู ล้อเลียนว่า \"นี่เจา้ เตา่ มวั แต่เดนิ อดื อาดอยา่ งน้ี แลว้ เมอ่ื ไรจะถงึ บา้ นกนั ละ่ เนี่ย ตอ่ ให้เจา้ เดนิ นำหน้าไปกอ่ นครงึ่ วนั ขา้ ยงั ตามเจา้ ทนั เลย\" เจา้ เตา่ ได้ยินดังน้ันก็เกิดอาการไม่พอใจ เลยพูดตอบกลบั ไปวา่ \"ถงึ ขา้ จะ เดนิ ชา้ แตข่ า้ กก็ ลับถงึ บา้ นทกุ วัน ถา้ อยา่ งงัน้ เรามาลองวงิ่ แข่งกันมย้ั ล่ะ แลว้ ขา้ จะเอาชนะเจ้าใหด้ ู\"

กระตา่ ยเห็นว่าเจา้ เตา่ ท้าแข่งอยา่ งน้นั ก็ตอบตกลง พรอ้ มกับพดู ไป อยา่ งขำ ๆ ว่า \"ฮา่ ฮา่ ฮา่ โถ... เจา้ เตา่ เชอ่ื งชา้ อยา่ งเจา้ นะ่ เหรอ จะมาชนะ กระตา่ ยทรี่ วดเรว็ อยา่ งขา้ ได้ ไมม่ ที างหรอก\" เม่ือถึงวนั แข่งขัน เจา้ กระตา่ ยไดว้ ิ่งออกจากจุดเร่มิ ตน้ ไปดว้ ย ความเรว็ เตม็ ฝเี ทา้ แซงหน้าเจา้ เตา่ ไปไกล และเมอ่ื หนั หลงั กลับไปดูก็ไมเ่ ห็น แมแ้ ตเ่ งาของเจ้าเตา่ เลยคดิ วา่ คงอีกนานกวา่ เจ้าเต่าจะเดินมาถงึ จงึ นึกในใจ วา่ \"ง้นั ขา้ ของบี เอาแรงสกั หนอ่ ยดกี วา่ ยงั ไงกช็ นะอยแู่ ล้ว\" แลว้ ไมน่ านเจา้ กระตา่ ยกเ็ ผลอหลบั ไป

สว่ นเจ้าเต่าก็ยงั คงเดนิ ต้วมเตี้ยม ๆ อยา่ งไม่เหนด็ เหนอื่ ยย่อท้อ เดนิ มาเรอื่ ย ๆ จน เกอื บจะถึงเสน้ ชัย ด้านกระตา่ ยทน่ี อนอยู่แถวนั้นกส็ ะดุ้งตน่ื ขนึ้ เห็นรอยเทา้ เตา่ ที่พน้ื ก็รบี วิ่งตามไป แตก่ ็ไมท่ นั เสียแล้ว เพราะเมอ่ื เจา้ กระตา่ ยว่ิงมาถงึ เส้นชยั กพ็ บว่าเจ้าเตา่ ทตี่ ัวเอง เคยสบประมาทไวน้ ้ันไดเ้ ดนิ เข้าเส้นชยั เป็นผชู้ นะในการแข่งขันครั้งน้ี

เหตกุ ารณ์นี้ทำให้เจ้ากระต่ายรสู้ กึ เสยี ใจมากทต่ี อ้ งมาพ่ายแพใ้ หก้ บั เจา้ เตา่ เพียงเพราะความประมาทของตัวเองนัน่ เอง...

นิทานเรอื่ งนส้ี อนใหร้ วู้ า่ : หากเราใช้ชีวิตอย่างประมาทกอ็ าจเป็นหนทางทนี่ ำมาสู่ความพ่ายแพ้ ได้ ดงั เชน่ เจ้ากระต่ายตวั น้ีทป่ี ระมาทเลินเลอ่ คดิ วา่ ตัวเองว่ิงได้เรว็ กว่า จงึ ชะล่าใจ ไม่คิดท่ีจะพยายามหรือวิ่งแขง่ ใหส้ ำเรจ็ จนสดุ ทา้ ยกโ็ ดนเจา้ เต่าวิ่ง แซงเขา้ เสน้ ชยั ไปในท่สี ดุ เช่นเดียวกันกบั การเรยี น หากเดก็ ๆ หลงคิดวา่ ตวั เองเกง่ แลว้ จงึ ไมข่ ยันตง้ั ใจอ่านหนงั สอื เพื่อนทเ่ี ขามคี วามขยันและมี ความพยายามมากกว่า ก็อาจมผี ลการเรยี นทด่ี ีกวา่ เราได้