นิทานลูกหมูสามตัว

ลกู หมสู ามตัว คร้งั หน่งึ เมือ่ นานมาแล้ว มีแม่หมูกบั ลกู หมูพีน่ อ้ ง 3 ตัว อาศยั อยใู่ นท่ีแห่งหนึ่ง ลูกหมูตัวโตสุดซึ่ง เป็นพ่ใี หญน่ ้นั เปน็ หมูท่ีออกท่จี ะเกียจคร้านเป็นอย่างมาก แลว้ กม็ ักทีจ่ ะชอบไปแอบหาที่หลบหลับนอน อยู่ตลอดเวลา ลูกหมูตัวที่สองซึง่ เป็นน้องหมูตัวกลางก็เป็น หมูที่ตะกละเป็นที่สุด จะไม่ชอบทำงาน แม้ เวลาทำงานกจ็ ะหาเรือ่ งพกั แล้วกนิ อาหาร ท่แี อบพกเอาตดิ ตวั มาดว้ ยอยูเ่ สมอ ๆ แต่ว่าลูกหมูตวั ที่สามน้ัน เป็นหมทู ขี่ ยันขนั แข็ง และชอบทำงานเป็นอย่างมาก ถึงแม้ว่า น้องหมูตัวสุดท้องจะเป็นหมูที่ขยันขันแข็งทำงานเป็นอย่างมากอย่างไรก็ตามที แต่อาหารท่ีหามาไดน้ ั้นก็ต้องหมดลงไปอย่างรวดเร็วในไม่ช้า ด้วยเป็นเพราะว่า ที่บ้านของเขานั้นมหี มทู ่ี ขี้เกยี จกับหมทู ่ีชอบกนิ อยู่ตั้งสองตวั นั่นเอง วันหนงึ่ แม่หมูได้พูดข้นึ วา่ \" ตอนน้ีพวกเธอก็โตกันขึ้นมามาก แลว้ ถงึ เวลาท่ีจะต้องแยกยา้ ยกันออกไปสรา้ งบา้ นเปน็ ของตวั เองอยทู่ ข่ี า้ งนอก \" น้องหมูตัวสุดทอ้ งเม่ือได้ ฟงั แมห่ มพู ูดว่าอยา่ งนนั้ ก็เกดิ มคี วามปิติยินดีข้ึนมาอย่างมาก \" เราจะสรา้ งบ้านของเราแบบไหน แล้วเอา อะไรมาสร้างเป็นบ้านดีนะ??\" พ่ีหมูตัวโตตัวขี้เกียจ เมื่อได้ยินแม่หมูพูดมาว่าเช่นนั้นก็พูดบ่นขึ้นทันที ดว้ ยเพราะไมค่ ่อยชอบท่ีจะทำงานอยแู่ ลว้ นนั่ เอง...ก็เลยโดนแมห่ มดู ุเอาให้วา่

\" อย่ามามัวบ่นอยู่อย่างนั้นสิ...รีบ ๆ ออกไปจัดการสร้างบ้านเป็นของตัวเองเดียวนี้เลย..\" พ่หี มตู ัวโตจงึ จำใจทีจ่ ะตอ้ งออกไปสรา้ งบ้านแตก่ ด็ ว้ ยอย่างไมค่ ่อยทจ่ี ะเตม็ ใจสักเท่าใดนกั \" อ๊ดู อู๊ด..มัน เป็นเรื่องที่น่าเบือ่ รำคาญเป็นอย่างมาก แต่ว่าถ้าเป็นบา้ นที่ทำด้วยฟางล่ะ.. ใช่สิ เราก็สามารถที่สร้าง มันขึ้นมาได้อย่างง่าย ๆ และรวดเร็วอีกเสียด้วย \" แล้วบ้านที่ทำขึ้นมาจากฟางก็ถูกสร้างขึ้นมาอย่าง รวดเร็ว และเสร็จลงในไม่ชา้ พี่หมูตัวโตได้มาคุยโวอวดพวกน้อง ๆ หมูว่า \" เห็นไหม ฉันสร้างบ้านได้ เสร็จรวดเรว็ ก่อนใคร ๆ พวกแกจงดเู อาฉันเป็นตัวอย่าง แล้วสรา้ งบา้ นของพวกแก ให้เสร็จข้นึ เร็ว ๆ \" พี่หมตู ัวท่ีสองได้พูดชมพห่ี มใู หญว่ ่า \"พเ่ี กง่ จังสรา้ งบา้ นได้เสรจ็ รวดเร็ว และวเิ ศษมากเนี้ยบจรงิ ๆ \" แต่ว่าน้องหมตู ัวที่สามกลับท้วงติงขึน้ ว่า \" แต่ว่านะ ! บ้านที่ทำขึ้นมาจากฟางน่ีน่ะ มันก็คงจะ ต้านทานลมที่พัดมาแรง ๆ ไม่ได้เสียน่ะสิ \" เมื่อพี่หมูตัวที่สองได้ฟังเช่นนั้นก็พูดขึ้นว่า \" มนั เปน็ ความคดิ ท่ีดีมาก! ถา้ อย่างนนั้ เหน็ ทีว่าเราจะสร้างบ้านของเราดว้ ยไมด้ กี วา่ เพราะมันสามารถ ทจ่ี ะตา้ นลมทีพ่ ดั มาแรง ๆ ไดอ้ ยา่ งแนน่ อน..\" เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วพี่หมูตัวที่สองก็รีบเข้าไปที่ในป่า แล้วได้เก็บรวบรวมเอาเศษ ไม้มาใน ทนั ทที นั ใด \" ปอ๊ ก ป๊อก !\" แล้วกต็ อกตะปูลงไปอย่างน้ีอกี หน่อย แค่น้ีเอง..เรากไ็ ด้บ้านที่ ทำข้ึนมาจาก ไมแ้ ข็งแรง เห็นไหมสรา้ งได้เสรจ็ เป็นบ้านแลว้ ...\"จึงเป็นอันว่าพี่หมูตัวที่สองก็ได้ สร้างบ้านของตัวเองท่ี ทำขึน้ มาจากไมไ้ ด้สำเร็จเสร็จลงเช่นกนั \"ดูสิ ! บา้ นทท่ี ำขนึ้ มาจากไม้ของขา้ สรา้ งเสรจ็ แล้วนะ เป็นบา้ น ที่วิเศษสามารถต้านลมได้อย่างดี อีกเสียด้วย\" พี่หมูตัวที่สองพูดแบบคุยโวอวดน้องหมูตัวที่สามอีก เช่นกนั แตน่ อ้ งหมูตวั ท่ีสามกลับพดู ว่า

\" ถงึ แม้ว่าบา้ นที่ทำขึ้นมาจากไมน้ นั้ จะต้านลมได้ดกี จ็ ริง แตม่ ันกค็ งจะต้องพังลงมาถ้ามีใครมา บุกโจมตี \" พี่หมูตัวท่ีสองเมือ่ ไดฟ้ ังเชน่ นั้นกใ็ ห้เป็นนึกโกรธน้องหมูขึ้นมาในทนั ที \" แกพูดวา่ อะไรของ แก ? ถ้ามัวขืนแต่จะมาเดินขนอิฐอะไรของแกอยู่นั่นอย่างช้า ๆ แกก็จะไม่มี ทางสร้างบ้านของแกได้ เสรจ็ ลงทนั เวลาเพราะว่าอีกไมน่ านมนั กจ็ ะคำ่ มืดลงแลว้ เดยี๋ วเถอะ..เด๋ียวพวกหมาปา่ มนั ก็จะไดเ้ วลาที่ จะออกมาหากินของมนั เสยี ด้วยสิ \" น้องหมูตัวทส่ี ามได้พดู วา่ \" เราเพยี งแตต่ ้องการทจี่ ะสร้างบ้านของ เราดว้ ยอิฐท่ีแข็งแรงไว้เป็นท่ีพกั อาศยั เพราะมันจะได้ไม่พงั ลงมาได้อย่างง่าย ๆ แล้วยิ่งไปกวา่ นน้ั แม้ว่า จะมีลมแรง ๆ พดั มาก็จะไมเ่ ปน็ อะไรทงั้ สนิ้ \" น้องหมตู วั ท่ีสามไดแ้ บกเอาอฐิ มากองรวมกนั เอาไว้ แลว้ หลงั จากนั้นเขาก็ผสมปนู ซีเมนต์ แลว้ เอามาทาลงไปอีกครงั้ เพื่อทำฐานของบ้านให้แข็งแรง โดยซ้อนอิฐเรียงกันทีละก้อนทีละก้อนแล้วฉาบด้วยปูนอีกครั้งอย่างเหนียวแน่น \" ปัต! ปัต !จะต้อง สรา้ งบ้านทแ่ี ข็งแรงทสี่ ุดมากกว่าใคร\" แล้วทนี่ ัน่ ..พหี่ มทู ้งั สองตัวกไ็ ด้โผล่หนา้ ออกมา \" นี่มันก็จะค่ำมืด ลงแล้วนะ แกมามัวทำอะไรของแกอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวพวกหมาป่ามันก็จะได้เวลาที่จะ ออกมาหากินของมนั แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเกิดแกจะโดนหมาป่ากิน เข้าไปแล้วละก็ ขา้ ทั้งสองไมช่ ว่ ยนะ จะบอกให้ \" พหี่ มูทง้ั สองพูดจบแลว้ กร็ บี แยกย้ายจากไปอยา่ งรวดเรว็ นอ้ งหมตู ัวทส่ี ามไดพ้ ดู ว่า \" กอ่ อฐิ ที ละก้อน ๆ เรียงขน้ึ ไป ๆ เรอ่ื ย ๆ เดยี วก็จะไดบ้ า้ นทีแ่ ขง็ แรงปอ้ งกันอันตรายให้ได้ แมว้ า่ หมาป่าจะมาก็ ไม่เป็นไร ไม่กลัวหรอก? \" และแล้วเมื่อความมืดเข้ามาเยือน เม่ือบนท้องฟ้าพระจันทรข์ ึ้นจนเต็มดวง แลว้ และในเวลานั้นบา้ นทส่ี รา้ งขนึ้ มาจากอฐิ ของน้องหมตู วั ท่สี ามก็ สรา้ งไดส้ ำเรจ็ ลงอยา่ งเรียบรอ้ ย



บา้ นทสี่ รา้ งข้นึ มาจากไม้ส่งเสียง \" ปาริ..ปาริ \"และมีอันตอ้ งแหลกสลายลงไปเปน็ เสย่ี ง ๆ ในทั้นทีทนั ใด หมาปา่ ได้กระโจนเข้าไปจนเกือบจะชิดตรงที่ลูกหมูท้ังสองตัวกำลังโอบกอดกนั อยู่ด้วยอาการสั่นเทา \" จ๊าก..แย่แล้ว....ช่วยพวกเราด้วย..จ้า \" หมูทั้งสองตัวรบี วิ่งหนีไปอย่างส้ินหวัง โดยมีเจ้าหมาป่าก็ได้ว่งิ ตามมาตดิ ๆ \" จะหนไี ปไหน ! กลับมาให้ข้ากินเสียดี ๆ \" พี่หมูทัง้ สองตวั วิ่งหนีมาจนถึงท่ีบ้านของน้อง หมูตัวที่สามด้วยความยากลำบาก \"เร็ว ๆ หมาป่ามันกำลังตามมา..รีบปิดประตูใส่กุญแจไม่เช่นนั้น เดีย๋ วตอ้ งโดนมันกนิ แน่ ๆเลย \" พี่หมูทั้งสองตัวรีบลงกลอนประตู แม้กระนั้นน้องหมูตัวที่สามกลับยิ้มแล้วพูดว่า \"มันไม่เป็นปัญหา หรอก เพราะบ้านทีท่ ำข้ึนมาจากอิฐนนั้ แข็งแรง แมห้ มาป่าจะมาโจมตีอยา่ งไร กไ็ มม่ ที างพังลงมาอย่าง ง่าย ๆ แน่นอน\" \" อ้ายหมูหน้าโง่ทั้งหลายเอ้ย แม้จะหนีมาแอบอยู่ในบ้านที่เป็นแบบนี้ก็ตามเถอะ ข้าจะพงั ให้ดูเดย๋ี วนี้เลย \" ว่าแลว้ หมาป่าก็โผเข้าไปทีป่ ระตบู า้ นอยา่ งรวดเร็ว \"ปง้ั ปงึ ปงึ !\"แต่มันแทบจะถอดกระดูกของมันออกเป็นชิน้ ๆ เลยทีเดยี ว ด้วยความแขง็ ของอิฐ\" อ๊อก! อั๊กๆๆ\" หมาป่าต้องได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นมันจำใจต้องถอยออกไปอย่างไม่ค่อยที่จะเต็มใจสัก เท่าใดนัก \"เย เย้..ดีมาก!\" หมูทั้งสามตัวตกลงใจกันว่าจะอาศัยอยู่ด้วยกันที่บ้านของนอ้ งหมูตัวที่สาม ชั่วขณะหนึ่ง ส่วนเจ้าหมาปา่ นั้นก็ ตั้งแต่วันนั้นมันได้เงียบหายไป สงสัยว่าคงจะเจ็บมากนั่นแหละเลย ไม่คิดที่จะมากอ่ กวนอกี แต่แล้วในวนั หนึ่ง พวกลูกหมูทัง้ สามได้ออกเดินทางไปที่ภูเขาเพื่อจะไปเก็บผลแอปเป้ิลและท่ี นนั่ ก็เหมือนเดิมที่หมาป่าได้ออกมาปรากฏตัวอกี คร้ัง พวกหมทู ้งั สามเมอ่ื เห็นดังนั้นจึงได้รีบปีนหนีขึ้น ไปบนต้นแอปเปิ้ลอย่างรวดเร็ว ด้วยหมาป่านั้นมันไม่มีความสามารถที่จะปีนขึ้นต้นไม้ได้นั่นเอง \" ชิต! ก็ได้..ข้าจะรอ จนกว่าพวกแกจะลงมาเองน่ันแหละ ! \" เมื่อหนึง่ ชั่วโมงผ่านไป และสองชั่วโมงก็ ผ่านไป..หมาป่าก็ยงั ไม่ยอมจากไปจากที่นัน่ น้องหมูตวั ที่สามใช้ความคดิ และได้พูดวา่ \" นี่ นี่ หมาป่า, แกคงหวิ แล้วสินะ อยากกนิ แอปเปล้ิ หรอื เปล่าล่ะ ? ? ? \"พดู แลว้ เขากข็ ว้างผลแอปเปิ้ลลงไปที่ข้างล่าง หมาป่าด้วยก็กำลังหิวอยู่พอดีนั่นเอง มันจึงรีบวิ่งตามผลแอปเปิ้ลที่โดนขว้าง ลงมาและก็ได้กลิ้งไปที่ ขา้ งหน้าอยา่ งรวดเรว็ \" เรว็ ๆ เปน็ โอกาศดแี ลว้ ทีจ่ ะคิดหนี！