วนอุทยานแพะเมืองผี

วนอทุ ยานแพะเมอื งผี ขอมลู ท่วั ไป วนอุทยานแพะเมืองผี อยูในทองทีต่ ําบลแมหลาย ตําบลนํ้าชาํ ตําบลทงุ ทุงโฮง อําเภอเมอื ง จังหวดั แพร มเี น้อื ท่ปี ระมาณ 167 ไร กรมปาไมไดป ระกาศจดั ต้ังเปนวนอทุ ยานเมอื่ วนั ที่ 4 มีนาคม 2524 มีอาณาเขตติดตอ ดังน้ี ทิศเหนอื จดลําคลองชลประทาน ทศิ ใต จดทุงนา ของราษฎร ทิศตะวันออก จดทุงนาของราษฎรบา นนํ้าชาํ ทิศตะวันตก จดทางหลวงหมายเลข 101 ถนนยนั ตรกิจโกศลและคนั คลองสง นํ้า ชลประทาน วนอทุ ยานแพะเมอื งผี เมอ่ื คร้งั ในอดตี กาลนานมาแลว ชาวบานขนานนามวา เปน “แพะเมืองผี” ไมม ีผใู ดทราบประวัตเิ ปนท่ี แนน อนแตไดเ ลาสบื ทอดกันมาวา แตกอนบรเิ วณปาแหง นี้ เปนพ้ืนทีอ่ ุดมสมบูรณ มพี ันธไ มใ หญข้ึนอยูหนาแนนและสัตวปานอยใหญเปน จาํ นวนมาก ในสมัยนัน้ มคี รบู าปญโญฯ เปน เจาอาวาสวัดนํ้าชํา ตําบลนา้ํ ชํา ซ่ึงชาวบา นไดพรอ มใจกันนิมนตม าเปนเจาอาวาสองคแรกของ วดั นํ้าชําและไดบอกเลาประวัตแิ พะเมืองผีสบื ทอดติดตอ กันมาวา มีหญงิ ชราคนหนึง่ ซ่ึงชาวบานเรียกวา “ ยาสมุ ” เขา ไปหาผัก หนอไม เปน อาหาร แตห ลงปาแลวไปพบหลุมเงนิ ทองคํา จึงไดนาํ เงนิ และทองคํา ใสถ งุ แลวเตรยี มหาบจะกลับบานเสรจ็ แลวเกดิ หลงปาอีก โดยไม สามารถนําเอาหาบเงิน ทองคาํ ออกมาได ยาสมุ จึงวางหาบจะกลับบา นเสรจ็ แลว เกิดหลงปาอกี โดยไมส ามารถนําเอาหาบเงิน คํา ออกมาได ยา สมุ จึงวางหาบแลวหาไมม าคาดเปน ราว (ราวไม) ตอมาออกจากปาจนถึงบา นและเดินกลับไปราวไมท่ีคาดไวเ ปนแนวทางไว ซงึ่ ปจ จุบนั เปน รองทางนาํ้ พบเหน็ ได เปน แนวออกไปทางบานน้ําชําทิศตะวันออกของแพะเมอื งผี ยาสุม จึงไดชักชวนชาวบานใหเขาไปดว ยปรากฏวา ชาวบา นกไ็ ดตดิ ตามยาสุม เขาไปถงึ จุดทีย่ า สมุ วางหาบไวแ ตไมพ บเงินและทองคํา ในหาบแตอยาใด ไมร วู าหายไปไดอยา งไร ชาวบานจงึ ขนานนามสถานทีน่ นั้ วา “แพะยาสุมคาดราว” และไดชว ยกนั คนหา พบรอยเทาคนเดนิ ยาสุม และชาวบานไดเดนิ ตามรอยเทา เหลา น้ันไป จนกระท่งั มาถงึ พ้ืนท่ีซงึ่ ชาวบานขนานนามวา “แพะเมืองผี” ภาษาพื้นเมืองทางภาคเหนอื คําวา “แพะ” ในทน่ี หี้ มายถงึ ปา แพะน่ันเอง สวนคํา วา เมอื งผี ก็เปนชื่อทีช่ าวบานเรยี กกันสืบมาในสมัยดกึ ดําบรรพ โดยอาจจะเห็นวา ปาแพะตรงนี้มีลักษณะพิสดารของภมู ิประเทศ และเพราะ ความเรนลับตามเร่อื งราวท่เี ชอ่ื ถือเลาสบื ทอดกันมาจนถงึ ปจ จุบันนีก้ อ็ าจเปนได วนอทุ ยานแพะเมอื งผมี ีสภาพเปนปา บนทร่ี าบลอนคล่นื สภาพสูงๆ ตํ่าๆ ไมส มํา่ เสมอ มลี ักษณะเปน เนินเตยี้ ๆ สงู จากระดับนํ้าทะเลปานกลางประมาณ 180-210 เมตร จะมีเสาดนิ รปู รา งประหลาด เกดิ จากกระบวนการกระทําของน้ําไหลและชะช้ันดนิ ทม่ี ีความแขง็ ไมเทา กัน นักธรณีวทิ ยาประมาณ คา อายขุ องดินแหงน้ีวา อยูในยคุ QUATERNARY ซ่งึ เปนยคุ คอนขางใหม มอี ายุตัง้ แต 15 ลานป จนถงึ ปจ จุบนั ลกั ษณะการเกิดของเสาดนิ เกดิ จากหนิ เซมิคอนโซลิเดเตด (SEMICONSOLIDATGED) คือ หินท่ียงั แข็งตัวไมเ ตม็ ทป่ี ระกอบดว ยชั้นดินทราย ( SILTSTONE) ชนั้ หินทราย ( SANDSTONE) สลบั กนั เปนช้ัน ๆ แตละชน้ั มีความตานทานตอการผพุ ังไมเ ทา กัน เมื่อถูกนํา้ ฝนชะซึมสชู ั้นหนิ ท่ีมคี วามตานทานตอ การผุพงั นอ ยกวา (LESS- RESISTANT BED) ก็จะถกู กรอนโดยงายเหลือช้ันทม่ี คี วามตานทานตอการผพุ ังมากกวา ( MORE - RESISTANT BED) ทําหนาที่เสมือน แผน เกราะวางอยูขา งบน เรยี กวา แคป ( CAP) ทาํ ใหน้าํ ไมส ามารถชะกรอนตอ ไปไดง าย สว นที่เหลอื ใหเหน็ อยโู ดยการเกิดลกั ษณะนี้ จงึ มี รปู รางเปนหยอ มแตกตางกนั ท่ีมาของขอ มูล “วนอุทยานแพะเมอื งผี” 2550. [ออนไลน]. เขาถงึ เมื่อ: 7 กมุ ภาพนั ธ. จาก http://www.dnp.go.th/parkreserve/asp/style2/default.asp?npid=45&lg=1