นิทาน

ไปข้ึนตน้ ไมอ้ ยา่ งรวดเร็ว แต่ชายอีกคนหน่ึงวงิ่ ไม่ไดเ้ ร็ว เขาจึงร้องขอความช่วยเหลอื “ช่วยดึงฉนั ข้ึนไปดว้ ย” แต่ชายคนแรกปี นข้ึนไปอยบู่ นก่ิงไมส้ ูงเสียแลว้ และท้ิงเพื่อนของเขา เอาตวั รอดแต่ลาพงั “ฉนั จะทาอยา่ งไรดี” ชายคนท่ีอยใู่ ตต้ น้ ไมร้ าพงึ “ถา้ ฉนั ว่ิง หนี หมีมนั ก็จะตอ้ งเห็นฉนั และถา้ มนั เห็นฉนั เขา้ มนั กค็ งกดั กินฉนั แน่” ดงั น้นั เขาจึงลม้ ตวั ลงนอนกบั พ้นื ไมไ่ หวติง แลว้ ทาเป็นตาย หมีเดินเขา้ มาใกล้ และเดินวนเวียนรอบตวั เขา แลว้ ในที่สุด มนั ก็ผละ ไปจากท่ีน้นั ชายคนท่ีปี นข้ึนไปอยบู่ นตน้ ไม้ จึงไต่ลงมาหา เขาเอ่ยปากถามเพือ่ น ว่า “เม่ือก้ี หมีมนั มาอยใู่ กล้ ๆ กบั เพ่อื นมาก มนั พดู วา่ กระไรบา้ งนะ” “พดู ” เพ่ือนท่ีหนีไมท่ นั ตอบ “หมมี นั พดู วา่ อยา่ ไดร้ ่วมทาง ไปกบั คนที่เขาท้ิงเพ่ือนยามท่ีเพ่ือนประสบอนั ตรายเป็นอนั ขาด” คุณธรรม จริยธรรมท่ีได้รับจากเร่ืองส้ัน เพ่ือนแทจ้ ะไมท่ อดท้ิงยามตกทุกขไ์ ดย้ าก ทมี่ าของเรื่อง : ครูพร. นิทานอสี ป ฉบับประกอบภาพ. 2542 : 73-76 เร่ืองส้ันท่ีเป็ นคติ เพอ่ื สร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรมลูกเสือ หน้า 48 ช่ือเร่ืองส้ัน เร่ืองคาบ่นของนกยงู วตั ถุประสงค์ เมอ่ื จบเรื่องส้นั น้ีแลว้ ผเู้ ขา้ รับการฝึกอบรมควรจะสามารถ ประเภทของเรื่องส้ัน 1. ไดร้ ับความสนุกสนานจากการฟังเรื่องส้นั ท่ีสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรม ตวั ละคร 2. ปฏบิ ตั ิตามและเล่าเรื่องส้นั ได้ 3. ไดร้ ับคุณค่า บอกความหมายของเร่ืองส้นั ได้ 4. นาคุณธรรมจากเรื่องส้นั ไปประยกุ ตใ์ ชใ้ นชีวติ ประจาวนั ได้ เร่ืองส้นั เพ่ือสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรม ดา้ นการอยรู่ ่วมกบั ผอู้ นื่ ในสงั คม 1. นกยงู 2. เทพธิดา จโู น เนือ้ เร่ือง / เนือ้ หา กาลคร้ังหน่ึงนานมาแลว้ ยงั มนี กยงู ตวั หน่ึงไม่พอใจในน้าเสียงของมนั ท่ี ไมไ่ พเราะเหมอื นนกร้องเพลงตวั อืน่ ๆ มนั จึงบ่นกบั เทพธิดาจูโนวา่ “เสียงของขา้

ช่างแหบแหง้ เสียจริง ๆ ท่านช่วยเสกใหข้ า้ มนี ้าเสียงท่ีไพเราะดว้ ยเถิด จะได้ เหมาะสมกบั ความงามของปี กและหางของขา้ ” มนั พดู พร้อมกบั ราแพนขนหางของ มนั ดว้ ยความภมู ิใจ เทพธิดาจโู นไดฟ้ ังจึงตอบว่า “ท่านมขี นสวยเช่นน้ีกโ็ ชคดอี ยแู่ ลว้ เพราะ ยงั มีนกอกี หลายชนิดท่ีไม่มีขนต้งั แต่เกิดแมแ้ ต่เสน้ เดียว ท่านจงจาไวว้ ่า ถงึ ท่านไมม่ ีน้าเสียงท่ีไพเราะ แต่ท่านก็มขี นหางที่สวยงามมา ทดแทน ในขณะที่นกที่มีเสียงไพเราะหลายชนิด กย็ งั มี ขนสวยไมเ่ ท่าขนของท่าน ท่านกน็ ่าจะพอใจในส่ิงที่ธรรมชาติ ไดส้ ร้างใหท้ ่านมา” คณุ ธรรม จริยธรรมทไี่ ด้รับจากเรื่องส้ัน จงพอใจในสิ่งที่ตนมอี ยู่ ทม่ี าของเร่ือง : บญั ชา, สมโชค และสุชิราภรณ์. นิทานอสี ป เล่ม 1. 2543 : 25 เร่ืองส้ันท่ีเป็ นคติ เพอื่ สร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรมลูกเสือ หน้า 49 ช่ือเรื่องส้ัน เร่ืองลงิ กบั สุนขั จ้ิงจอก วตั ถุประสงค์ เมอื่ จบเร่ืองส้นั น้ีแลว้ ผเู้ ขา้ รับการฝึกอบรมควรจะสามารถ 1. ไดร้ ับความสนุกสนานจากการฟังเร่ืองส้นั ท่ีสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรม ประเภทของเรื่องส้ัน 2. ปฏบิ ตั ิตามและเลา่ เร่ืองส้นั ได้ ตวั ละคร 3. ไดร้ ับคุณค่า บอกความหมายของเรื่องส้นั ได้ 4. นาคุณธรรมจากเร่ืองส้นั ไปประยกุ ตใ์ ชใ้ นชีวติ ประจาวนั ได้ เรื่องส้นั เพื่อสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรม ดา้ นการอยรู่ ่วมกบั ผอู้ ืน่ ในสงั คม 1. ลงิ หางดว้ น 2. สุนขั จ้ิงจอก

เนือ้ เรื่อง / เนือ้ หา มีลิงหางดว้ นตวั หน่ึง เห็นสุนขั จ้ิงจอกมีหางเป็นพวงสวย กน็ ึกอยากจะมี หางสวยงามมาก ขา้ อยากมหี างสวยเช่นท่านบา้ ง ท่านจะมวี ิธีแนะนาอะไรขา้ บา้ ง ไหม” สุนขั จ้ิงจอกไดย้ นิ ลงิ หางดว้ นพดู เชน่ น้นั กน็ ึกขาในความ ไมเ่ จียมตวั ของลิง มนั จึงแกลง้ บอกว่า “ไม่ยากหรอกเพยี งแต่ท่านให้ เพอ่ื น ๆ ลิงของท่านช่วยกนั ดึงหางใหท้ ่านทุกวนั ไมน่ านหางของท่าน กย็ าวเองแหละ” ลิงหางดว้ นผโู้ ง่เขลาไดย้ นิ กด็ ีใจ มนั รีบระดมเพ่ือน ๆ ลิงจานวนมากให้ มาช่วยกนั ดึงพร้อมกบั บอกว่า “ดึงใหเ้ ตม็ แรงเลยนะ พรรคพวก” บรรดาเพอื่ นลงิ กพ็ ากนั ดึงหางท่ีมอี ยเู่ พยี งนอ้ ยนิดของลิงโง่สุดแรงเกดิ ทาใหห้ างของลงิ ผไู้ มเ่ จียมตวั ขาดออกทนั ที สร้างความเจบ็ ปวดใหม้ นั อยา่ งแสน สาหสั คุณธรรม จริยธรรมท่ีได้รับจากเรื่องส้ัน จงพอใจในสิ่งท่ีตนมี เป็นคนโชคดีท่ีสุดในโลก ที่มาของเรื่อง : บญั ชา, สมโชค และสุชิราภรณ์. นิทานอสี ป เล่ม 1. 2543 : 9 เรื่องส้ันที่เป็ นคติ เพอ่ื สร้างเสริมคณุ ธรรม จริยธรรมลูกเสือ หน้า 50 ช่ือเร่ืองส้ัน เร่ืองเพ่ือนทรยศ วตั ถุประสงค์ เม่ือจบเร่ืองส้นั น้ีแลว้ ผเู้ ขา้ รับการฝึกอบรมควรจะสามารถ ประเภทของเรื่องส้ัน 1. ไดร้ ับความสนุกสนานจากการฟังเรื่องส้นั ท่ีสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรม ตวั ละคร 2. ปฏบิ ตั ิตามและเลา่ เร่ืองส้นั ได้ 3. ไดร้ ับคณุ ค่า บอกความหมายของเรื่องส้นั ได้ 4. นาคุณธรรมจากเรื่องส้นั ไปประยกุ ตใ์ ชใ้ นชีวติ ประจาวนั ได้ เร่ืองส้นั เพื่อสร้างเสริมคุณธรรม จริยธรรม ดา้ นการอยรู่ ่วมกบั ผอู้ ื่นในสงั คม 1. สุนขั จ้ิงจอก 2. ลา 3. สิงโต

เนือ้ เรื่อง / เนือ้ หา สุนขั จิ้งจอกกบั ลาเป็นเพ่อื นกนั พวกมนั สญั ญากนั ว่าจะคอยช่วยเหลือซ่ึง กนั และกนั ยามมีภยั วนั หน่ึงขณะที่สตั วท์ ้งั สองตวั ออกไป ลา่ เหยอ่ื ดว้ ยกนั สุนขั จ้ิงจอกเหลอื บไปเห็นสิงโตตวั หน่ึงกาลงั เดินตรงมา มนั รีบ บอกลาวา่ “ลาเพอื่ นรัก ท่านรออยทู่ ่ีนี่ก่อนนะ ขา้ จะอาสาเดินไปเจรจาผกู มติ รกบั สิงโตตวั น้นั เสียก่อน พวกเราจะไดป้ ลอดภยั ” ว่าแลว้ สุนขั จิ้งจอกกเ็ ดนิ ตรงเขา้ ไป หาสิงโต มนั บอกกบั สิงโตว่าถา้ สิงโต ปล่อยมนั ไป มนั จะล่อลวงลามาใหก้ ินอยา่ งสะดวกสบาย ไมต่ อ้ งว่ิงไลจ่ บั ให้ เหน่ือย ในที่สุดลาก็ตกเป็นเหยอ่ื ของสิงโต พอกินเสร็จ สิงโตกห็ นั มาตะปบสุนขั จิ้งจอกกินเป็นอาหาร ก่อนตายสุนขั จ้ิงจอกกพ็ ดู เป็นเชิงตดั พอ้ วา่ “ท่านไมน่ ่า ทรยศกบั ขา้ เลย” สิงโตหวั เราะก่อนจะตอบวา่ “ทีเจา้ ยงั ทรยศกบั ลาที่เป็นเพ่ือนของเจา้ ได้ ทาไมขา้ จะทรยศต่อเจา้ ไม่ได”้ คุณธรรม จริยธรรมทไี่ ด้รับจากเรื่องส้ัน บุคคลที่ไร้สจั จะ อยา่ พึงหวงั สจั จะจากผอู้ ่นื ท่ีมาของเร่ือง : ชุลพี ร และพศิ าล. นิทานอสี ป เล่ม 4. 2544 : 31 บรรณานุกรม คีรีบูน. นทิ านอสี ป 2. พมิ พค์ ร้ังท่ี 2. ดอกหญา้ : กรุงเทพฯ : 2540. ครูพร. นิทานอสี ป ฉบับประกอบภาพ. เสริมวทิ ยบ์ รรณาคาร. กรุงเทพฯ : 2542. __________. นทิ านอสี ป ฉบบั สอนน้อง. เสริมวทิ ยบ์ รรณาคาร. กรุงเทพฯ : 2545. ชุลพี ร และพิศาล. นิทานอสี ป เล่ม 4. อกั ษรพพิ ฒั น์. กรุงเทพฯ : 2543. __________. นทิ านอสี ป เล่ม 5. อกั ษรพพิ ฒั น.์ กรุงเทพฯ : 2543. บญั ชา, สมโชค และสุชิราภรณ์. นิทานอสี ป เล่ม 1. อกั ษรพิพฒั น.์ กรุงเทพฯ : 2543. __________. นิทานอสี ป เล่ม 2. อกั ษรพิพฒั น.์ กรุงเทพฯ : 2543. __________. นิทานอสี ป เล่ม 3. อกั ษรพิพฒั น.์ กรุงเทพฯ : 2543. ปรีชา คงสุข. เกมกบั ไกด์. ซีเอด็ ยเู คชนั่ . กรุงเทพฯ : 2544. ไพโรจน์ อยมู่ ณเฑียร. ปรัชญาธรรมตามนยั คดิ ของอสี ป. แสงดาวการพิมพ.์ กรุงเทพฯ : 2546. อานาจ เจริญศิลป์ . นทิ านรอบกองไฟ. รุ่งแสงการพมิ พ.์ กรุงเทพฯ : 2547.

แฮปป้ี คิดส.์ 100 นทิ านอสี ป. เพาเวอร์พรินท.์ กรุงเทพฯ : 2548.