วรรคทองในวรรณกรรม

คานา การจัดทาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เรื่อง วรรคทองในวรรณกรรม ข้ึนในครั้งนี้ เป็นผลอันสืบเนื่องมาจาก การศึกษาในวิชา ภาษาต่างประเทศในภาษาไทย รหัสวิชา ๑๕๔๔๒๑๓ โดยมี ผศ.กฤตพล วังภูสิต เป็นอาจารย์ ผู้สอน ผ้แู นะแนวทาง และผู้ใหโ้ อกาสหนงั สืออิเล็กทรอนิกส์นี้เกิดเป็นรูปเป็นร่างข้ึน ซ่ึงคณะผู้จัดทาได้จัดทาข้ึนใน การศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชาภาษาไทย วิทยาลัยการฝึกหัดครู มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร ได้มีการ พฒั นาปรับปรุงมาโดยตลอดเพ่ือให้เกิดความสมบูรณ์ยิ่ง ในหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้ จะเป็นการรวบรวมวรรค ทองในวรรณกรรมบ้างส่วนในบรรณพิภพ ที่คณะผู้จัดทาเล็งเห็นว่าดี และก่อเกิดประโยชน์ในการดาเนินชีวิตทาง กาย และทางใจแก่ผ้อู า่ น สว่ นวรรคทองในวรรณกรรมที่คดั เลือกมาบรรจุไว้ในหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้น้ัน ได้คัดเลือกบางส่วนมา จากหนังสือ “วรรคทองในวรรณคดี” ที่อาจารย์อาจิณ จันทรัมพร เป็นผู้เขียนและผู้รวบรวมข้ึน ซึ่งต้องขอกราบ ขอบพระคณุ ท่านเป็นอย่างสงู เพราะหนงั สือ “วรรคทองในวรรณคดี” ของท่าน เป็นแรงบันดาลใจ เป็นแนวทางใน การศึกษา และชว่ ยให้หนงั สืออิเล็กทรอนกิ ส์เล่มน้ีเกดิ ข้ึนไดอ้ ยา่ งสะดวกและเกดิ ประโยชน์ คณะผู้จัดทาขอขอบพระคุณ ผศ.กฤตพล วังภูสิต ผู้ให้ความรู้และให้โอกาสในการศึกษา จนก่อร่างมาเป็น หนังสืออิเล็กทรอนิกส์เรื่อง “วรรคทองในวรรณกรรม” เล่มนี้ คณะผู้จัดทาหวังเป็นอย่างย่ิงว่าหนังสือ อิเลก็ ทรอนิกส์เล่มนี้ จะก่อให้ความรู้และเกิดประโยชน์โภคผลทางปัญญาแก่ผู้อ่านทุกท่าน เพราะคณะผู้จัดทาได้ สร้างหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้ เพ่ือเป็นบริการภาษาไทยหวังว่าจะจรรโลงใจผู้อ่านให้นาเอาความรู้ไปพัฒนา ประยุกต์ใช้ในชีวิตประจาวัน และเป็นหลักใจให้ผู้อ่านดาเนินไปในทางท่ีควร ประโยชน์ใดอันเกิดจาก หนังสือ อิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้ ขออุทิศบูชาแด่บูรพาจารย์นักเขียนผู้รังสรรค์วรรคทองในเล่มน้ีทุกท่าน และขอให้หนังสือ อเิ ลก็ ทรอนกิ ส์เลม่ นี้ชว่ ยเป็นแรงผลกั ดันให้ผู้อ่านรักษภ์ าษาไทยและรักการอา่ นยิ่งขนึ้ ไปเทอญ คณะผจู้ ัดทา มกราคม ๒๕๖๕

สารบญั เรอ่ื ง หนา้ คานา วรรคทองรอ้ ยแก้ว..................................................................................................................................................๑ วรรคทองรอ้ ยกรอง.................................................................................................................................................๙ อ้างองิ ....................................................................................................................................................................๑๘

สารบญั ภาพ ภาพที่ หนา้ ๑ นวนิยายส่ีแผน่ ดนิ ๒ ม.ร.ว.คึกฤทธ์ิ ปราโมช........................................................................................................................................๒ ๓ หนงั สอื สนั ติวรบท...............................................................................................................................................๓ ๔ นวนยิ ายขา้ งหลังภาพ..........................................................................................................................................๔ ๕ หม่อมเจา้ อากาศดาเกงิ รพีพัฒน์.........................................................................................................................๕ ๖ ก.สรุ างคนางค์ ศลิ ปินแห่งชาต.ิ ............................................................................................................................๖ ๗ อาจนิ ต์ ปัญจพรรค์ ศิลปินแหง่ ชาติ......................................................................................................................๗ ๘ ทา่ นพทุ ธทาสภกิ ขุ................................................................................................................................................๘ ๙ หนังสอื ขอบฟ้าขลบิ ทอง.......................................................................................................................................๙ ๑๐ ม.ล.ปิ่น มาลากลุ .............................................................................................................................................๑๐ ๑๑ อุชเชนี ศิลปนิ แห่งชาติ....................................................................................................................................๑๑ ๑๒ เจ้าพระยาธรรมศักดม์ิ นตรี (ครเู ทพ)…………………………………………………………………………………………………๑๒ ๑๓ อนสุ าวรีย์พระสนุ ทรโวหาร.............................................................................................................................๑๓ ๑๔ พระราชวรวงศเ์ ธอ กรมหมน่ื พทิ ยาลงกรณ์.....................................................................................................๑๔ ๑๕ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานชุ ิตชิโนรส.......................................................................................๑๕ ๑๖ ท่านองั คาร กัลยาณพงศ์ ศิลปนิ แหง่ ชาติ........................................................................................................๑๖ ๑๗ เนาวรตั น์ พงษไ์ พบูลย์ ศิลปนิ แห่งชาติ...........................................................................................................๑๗

1 วรรคทองร้อยแก้ว ๑. “พลอย มาช่วยข้าคัดทับทิมหน่อยสิ คัดให้ได้ขนาดตามที่ข้าคัดเอาไว้แล้วนะ ข้าละเบ่ือจริง ๆ ไอ้พวกเคร่ือง เพชรเครื่องทองพวกนี้ ใสเ่ ขา้ ไปไมเ่ คยสบายใจเลย ครั้นจะไม่ใส่คนน้ันก็ว่าอย่างงั้น คนโน้นก็ว่าอย่างง้ี ไม่รู้ว่าไป เห็นมันดียงั ไง หวิ เขา้ มากก็ นิ เข้าไปไม่ได้ ไดแ้ ต่มาใสร่ กรุงรังตามตัว ” “ พลอย เคยสงั เกตบางไหม ไอข้ องตา่ ง ๆ เหล่านี้ท่ีมีราคาน่ะ ดีจริง ๆ มีราคาจริง ๆ ก็เพราะว่าปากคน พูด ถ้ามีคนใดคนหน่ึงที่คนเช่ือถือบอกว่าไอ้น่ันดีไอ้น่ีดี คนก็เห็นดีเห็นงามตามกันไปหมด อย่างถ้าเจ้านายในวัง นัดเอากอ้ นกรวดมาแขวนคอกันทกุ องค์ ต้องก็มีคนท้งั หลายเหน็ ดีเห็นงามทาตามกันไปหมดอกี น่ันแหละ” “แต่นั่นแหละไม่ว่าจะกรวดหรือว่าเพชร ถ้ามันหายไปเราก็ต้องเสียเป็นธรรมดา ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียดาย มาก ถ้าไม่อยากจะทุกข์ไม่อยากจะเสียคน ก็ไม่ต้องไปรักอะไรให้มันมากนัก ถ้าจะรักก็ต้องให้รู้ว่ากาพืดมันเป็น กรวดหรอื เป็นเพชร ถา้ เรารูร้ าคาจริง ๆ ของมนั แลว้ ถ้ามันหายไปก็ไม่ต้องไปเสียอะไรมันมากนัก สิ่งท่ีข้าพูดหม่ัน จดหมัน่ จาเอาไวใ้ ห้ดนี ะพลอย” “อย่างพลอยเน่ีย ก็เคยมีคนมาพูดกับข้าว่าหน้าตาดี ๆ อย่างเจ้าเนี่ย ทาไมไม่พาตัวไปถวายเป็น คณุ พนักงาน ขา้ กห็ วั เราะซะเฉย ๆ อยา่ งงนั้ แหละ” “เร่ืองการหาบุญหาวาสนาใส่ตัวมันไม่ยากหรอกนะพลอย แต่ข้าเช่ือว่าบุญวาสนามันไม่ทาให้คนมี ความสุขได้ และความสุขที่คนอื่นหามาให้ ก็ไม่เท่ากับความสุขท่ีเจ้าตัวหาเองหรอกนะ ข้าก็ได้แต่เฝ้าดูเจ้าหา ความสขุ ในทางที่ถกู ตอ้ งเท่าน้นั แหละ” “ชาตนิ ี้ท้ังชาตหิ ม่อมฉันขอสนองพระคุณเสด็จ อย่างทท่ี าอยู่ทุกวันนก้ี พ็ อแลว้ มังคะ” “ไมพ่ อหรอกพลอย ขา้ ใชว่ ่าจะอยคู่ า้ ฟ้า วันขา้ กต็ อ้ งตายลง” “เจ้าจงจาเอาไว้ให้ดีนะ ว่าสิ่งท่ีเราทาในวันนี้จะเกิดผลในวันหนึ่งข้างหน้า ถ้าเราทาส่ิงท่ีดีท่ีถูกต้องผลใน วนั ขา้ งหนา้ ก็จะเป็นผลทด่ี ี แต่ถ้าเราทาสิ่งท่ีไม่ถูกต้อง ผลในวันข้างหน้าก็จะเป็นผลที่ไม่ถูกต้องและเป็นผลที่ไม่ดี เลย” “ชวี ิตของคนเราน่ะ มนั กเ็ หมือนละคร เรามีหนา้ ที่รา เราก็ราไป ส่วนปพ่ี าทยเ์ ขาก็เล่นอกี ทางหน่งึ เราเปน็ ตวั ละคร เราก็ต้องราใหถ้ กู จังหวะ และถา้ ใครราได้ถกู จังหวะจะโคนแล้วคนน้นั ก็จะไดร้ บั แตค่ าชม” ม.ร.ว.คกึ ฤทธ์ิ ปราโมทย์ (สแี่ ผ่นดนิ )

2 รปู ที่ ๑. นวนยิ ายสี่แผ่นดิน (ท่ีมา : https://pantip.com/topic/35710375) รปู ท่ี ๒.ม.ร.ว.คึกฤทธ์ิ ปราโมช ผเู้ ขยี นนวนิยายสีแ่ ผ่นดิน (ที่มา : https://mgronline.com/qol/detail/9510000046080) ๒. “สวดมนต์เย็นบนพระท่ีน่ังบ่ายวันน้ีมังคะ เสด็จให้มาทูลถามเสด็จว่าจะเสด็จหรือไม่เสด็จ ถ้าเสด็จจะเสด็จ เสด็จจะเสด็จด้วย” “พลอยถ้าจะยงั ไม่เคยไดย้ นิ ภาษาชาววงั ไหนพลอยบอกมาลัยเขาสิวา่ เสดจ็ ใหไ้ ปทูลเสด็จวา่ เสด็จจะเสดจ็ ถ้าเสดจ็ จะเสด็จด้วย เสด็จกจ็ ะดีพระทัยมาก” ม.ร.ว.คกึ ฤทธ์ิ ปราโมทย์ (ส่ีแผน่ ดนิ ) ๓. “โลกนี้เปน็ โรงละครและท่านเป็นผู้เลน่ จงออกฉากด้วยความกล้า การประหม่าและลังเลจะไม่ทาให้ท่านแสดง บทบาทไดถ้ กู เลย จงหมายเป็นตัวเอกเสมอ ถ้าทา่ นจะทาผิด กข็ อใหผ้ ิดดว้ ยความกล้าเถิด” สด กูรมะโรหติ

3 ๔. ‘Do no wrong is do nothing’ จงระลกึ ถงึ คตพิ จน์วา่ ‘Do No wrong is do nothing’ ‘ทาอะไรไม่ผิดเลย ก็ คอื ไมท่ าอะไรเลย’ ธมมฺ วติ กฺโกภิกขุ (สันตวิ รบท) รูปท่ี ๓.หนงั สอื สนั ติวรบท (ทมี่ า : https://www.mebmarket.com) ๕. จิตที่สง่ ออกนอก เป็นสมุทยั ผลอนั เกดิ จากจติ ท่ีส่งออกนอก เปน็ ทกุ ข์ จติ เหน็ จติ เป็นมรรค ผลอันเกดิ จากจติ เหน็ จิต เป็นนโิ รธ พระราชวรคุณ (สมศักดิ์ ปณฺฑโิ ต) ผรู้ วบรวมจากคาสอนหลวงปดู่ ูลย์ อตโุ ล (หลวงปู่ฝากไว)้ ๖. แม้นเรามิไดเ้ กดิ เป็นดอกซากุระ ก็อย่ารังเกยี จที่เกิดเปน็ บุปผาพนั ธอ์ุ ่ืนเลย ขอแต่ใหเ้ ป็นดอกท่ีงามทีส่ ดุ ในพันธุ์ ของเรา ภเู ขาไฟฟูจิมอี ยลู่ ูกเดียว แตภ่ เู ขาทั้งหลายกห็ าไรค้ ่าไม่ แมน้ มไิ ด้เปน็ ซามูไร ก็จงเป็นลกู สมุนของซามไู รเถดิ เราจะเป็นกัปตนั กนั หมดทกุ คนไม่ได้ ด้วยว่าถ้าปราศจากลูกเรอื แลว้ เราจะไปกนั ได้อยา่ งไร.... ศรีบรู พา ขา้ งหลงั ภาพ

4 รปู ท๔่ี .นวนยิ ายขา้ งหลังภาพ (ทมี่ า : https://m.se-ed.com) ๗. วา่ กันตามจรงิ ความสภุ าพเป็นสิง่ พงึ ปลูกฝังให้มอี ยู่ แต่ความสุภาพตอ้ งไมใ่ ช่ความอ่อนเปยี ก ความกะปลก กะเปลี้ย หรอื แม้แต่ความโลเลท่ีจะเผล้ไปเผลม้ าแล้วแตล่ มเบา ๆ จะเป่ามาทางทศิ ไหน นดิ นรารกั ษ์ ๘. ความอิม่ เอิบด้วยอารมณท์ างรปู เสียงกล่นิ รสสัมผัสนั้นเป็นอาหารฝ่ายโลก ส่วนความอ่ิมเอิบด้วยปตี ปิ ราโมทย์ อันเกิดจากความที่ใจสงบจากอารมณร์ บกวนนั้น เปน็ อาหารฝา่ ยธรรม พทุ ธทาสภกิ ขุ ๙. การทีม่ นษุ ย์ทอดตวั ลงเปน็ ทาสของยศศักดิ์ทรัพย์สนิ และเคร่อื งมวั เมาต่าง ๆ น้นั เปน็ เรอื่ งท่ีพอจะมองเหน็ เง่อื นไขและเขา้ ใจได้ แตง่ โค้งตวั ลงเป็นทาสแก่อานุภาพของภูตผีและมนษุ ยเ์ ปน็ ๆ ด้วยกนั น้ี นบั ไดว้ า่ เปน็ ความ “อัศจรรย์” ประการหนึ่งของคนเรา ลาว คาหอม ไพรฟ่ า้ (ฟา้ บ่กั้น) ๑๐. พทุ ธศาสนาถอื วา่ โลกเป็นแดนทกุ ข์ เราเกิดมาในโลกน้ีคล้ายถกู จองจาอยู่ในคกุ ตอ้ งหมนุ เวยี นเปล่ียนแปรไป ในวัฏสงสาร เราถูกพันธนาการอยใู่ นความมีความเปน็ ตา่ ง ๆ ซ่ึงถ้าจะพูดตามภาษาคุณยายกน็ า่ จะเรยี กวา่ “ภพ” ถา้ พูดอยา่ งฝรั่งก็วา่ Existence เม่ือร้เู หน็ เชน่ นี้แล้ว ผู้ฉลาดกพ็ ึงหาทางหลกี ให้พ้นจากแดนทกุ ขก์ ็ตอ้ งประหาร มลู เหตุใหห้ มดไปฉันน้ัน วิลาศ มณีวัต สายลม-แสงแดด

5 ๑๑. การศกึ ษาหาความรูห้ รอื การติดตามความเจริญของโลกนัน้ มอี ยู่ดว้ ยกนั หลายวิธี แตว่ ธิ ใี ชไ้ ด้ทว่ั ไปไม่ว่าที่ไหนก็ คอื การอ่านหนงั สอื สมบัติ พลายนอ้ ย วิธหี าเวลาว่างอา่ นหนงั สือ ๑๒. “กธ็ รรมรสอันล้าเลศิ น้ันคอื อะไร? ไดแ้ กญ่ าณอันรวู้ า่ ทุกขท์ งั้ ปวงดบั หมดแลว้ ” ผูใ้ ดไดร้ ับรสธรรมนี้ก็ยอ่ มพบ ความหลุดพน้ อนั เปน็ ผลเที่ยงไม่แปรพัน เพราะส่งิ ใดไรส้ าระเป็นอย่ชู ั่วขณะ สงิ่ น้ันไม่ใช่ของจริง สิง่ ใดมีสาระคงท่ี ถาวร สงิ่ นั้นเป็นของจริง และเป็นทีส่ ุดแหง่ สง่ิ มายาทง้ั ปวง เสถียรโกเศศ - นาคะประทปี กามนติ ๑๓. จริงอยู่ ชีวติ ของเราตามธรรมดามีความขมข่ืนระทมทกุ ข์อยู่มาก แตก่ ย็ อ่ มจะมคี วามสมหวงั ความสุข เปน็ รางวัลหรอื สินนา้ ใจบา้ งบางคราวเปน็ แน่ โชคเป็นของแปลกไมม่ ีใครสามารถจะทราบหรอื เดาได้ลว่ งหนา้ จนกระทัง่ ยาจกวณิพกยงั ไมอ่ ยากตาย ทง้ั นเี้ พราะอะไร? ชีวิตเปน็ สง่ิ ท่ีไม่น่าอยจู่ ริงหรอื ? ม.จ.อากาศดาเกิง จากเรอ่ื ง ผวิ เหลืองหรอื ผิวขาว รปู ที่ ๕.หม่อมเจ้าอากาศดาเกิง รพีพฒั น์ ผูเ้ ขยี น ผิวเหลอื ง-ผวิ ขาว,ละครแหง่ ชวี ิต ฯลฯ (ที่มา : https://th.wikipedia.org) ๑๔. หญงิ หรือชายก็ตาม ตา่ งก็มีหน้าทีด่ าเนินไปคนละอย่างพอชว่ ยให้มชี วี ิตรอดไปได้ตามแต่สติปัญญาและ การศึกษา หญิงชั้นสูงอาจมีจติ ใจต่า เช่นเดียวกบั หญิงชัน้ ตา่ ที่อาจมีจิตใจสงู ความชวั่ ถ้ายังไมม่ ีผูร้ ู้เหน็ ก็ยงั คงเปน็ ความดี แตว่ า่ ในโลกนจี้ ะมีสักกคี่ นเล่าที่เช่ือวา่ ความดีนนั้ ย่อมมีอยแู่ ม้ในหมูข่ องหญิงท่ีไดช้ ือ่ วา่ โสเภณี ก. สุรางคนางค์ หญิงคนชว่ั

6 รปู ที่๖. ก.สุรางคนางค์ ศลิ ปนิ แหง่ ชาติ ผู้เขยี นเรอื่ ง หญงิ คนชวั่ ฯลฯ (ท่มี า : https://www.baanjomyut.com) ๑๕. ความเสอื่ มของวรรณคดียอ่ มแสดงถงึ ความเส่ือมของชาติ The decline of literature indicates the decline of the nation. เกอเต (Goethe) ๑๖.“เข้าใจผิดถนัด ความรักของฉันจะเปรียบด้วยดอกไม้สีอะไร ๆ ไม่ได้ เพราะฉันได้ยินกล่าวกันว่า ความรักที่ แท้จริงไม่ใช่สีแดง ย่อมมีสีดาดั่งสีนิลเหมือนดั่งสีศอพระศิวะเมื่อดื่มพิษร้ายเพื่อรักษาโลกไว้ให้พ้นภัย ความรัก แท้จริงด้วยสามารถต้านทานพิษแห่งชีวิตและต้องเต็มใจลิ้มรสขมข่ืนที่สุดเพื่อเสียสละให้ผู้ที่เรารักคงชีพอยู่ และ เพราะด้วยความขมขน่ื ทสี่ ุดนค้ี วามรกั ย่อมเตม็ ใจเลือกเอาสีนิลคือสแี ห่งความขมขื่นไว้ดีกว่าจะเลือกเอาสีอ่ืน คือมุ่ง แตจ่ ะหาความบันเทิงสขุ อย่างเดียว” เสฐียรโกเศศ-นาคะประทปี กามนติ ๑๗.ไม่มีความช่ัวใดที่ทาลงไปโดยไม่มีผลชั่วสนอง ถ้ามนุษย์ลงโทษกันเองมิได้มีธรรมะอันเรืองฤทธิ์จะเข้ามา เกยี่ วข้องธรรมะสั่งใหค้ นรบกนั ฆ่าฟนั กันลม้ ตาย เพ่ือใช้หน้ีที่มนุษย์ได้ประหารชีวิตสัตว์ซึ่งไร้ความผิด ซึ่งไม่มีปาก เสียงจะเรียกร้องความยุตธิ รรม” นายตารา ณ เมอื งใต้ บคุ คลภาษติ ในสามกก๊

7 ๑๘. “ยามปรกตเิ ราอิจฉากนั เอง แม้ไมเ่ จรจาออกมาก็เก็บไว้ในใจอย่างทารณุ ดหู มนิ่ กันเองอยา่ งหวั สูง สาวไส้ กันเองอยา่ งไร้มารยาท พลางน่งั ตบยุงและบี้มดไฟเลน่ แต่ในยามบา้ นเมืองคบั ขันเดอื ดรอ้ น เรามพี รสวรรคแ์ ละไหวพริบสาหรับหันหลงั ชนกนั ส้ตู ้ังแต่พญายมถึง พระพรหม” อาจินต์ ปัญจพรรค์ คาใหก้ ารของชาวกรงุ ใหม่ รูปท๗่ี . อาจินต์ ปัญจพรรค์ ศลิ ปินแห่งชาติ ผเู้ ขียนเร่อื ง คาใหก้ ารของชาวกรงุ ใหม่ ฯลฯ (ที่มา : https://mgronline.com) ๑๙. “พระองค์ทรงพระประสงค์ที่จะอบอุ้มพระโอรสอันแสนรักไว้ในวงพระหัตถ์อีกหนึ่ง และจุมพิตด้วยการ จมุ พติ แห่งการลาพรากเป็นครง้ั สดุ ทา้ ย แต่พระกุมารประทมอยู่ภายในวงแขนแห่งมารดาซึ่งพระองค์มิสามารถจะ ทรงยกข้นึ มาได้ โดยไม่ทาใหค้ นทง้ั สองตื่นขึ้น และเปน็ ภัยแกม่ หาภเิ นษกรมณอ์ นั สูงสดุ ของพระองคเ์ มอื่ เจา้ ชายจาก พระเนตรน่ิงอยู่ดังน้ี ความทรมานใจในการจากพรากได้ทันเกิดขึ้นครอบงาพระองค์อย่างแรงกล้าพ้นประมาณ แมว้ ่าพระหฤทยั ของพระองค์จะแนน่ หนัก ถึงกบั ไมม่ สี ิ่งใดท่ีสามารถกระทบกระทั่งความอธิษฐานจิตตกลงพระทัย ของพระองค์ให้เปล่ยี นแปลงไปไดก้ ็ตาม แมก้ ว่านนั้ น้าพระเนตรก็ได้รว่ งพรลู งอย่างงา่ ยดาย” พทุ ธทาส ภิกขุ เกยี รติคณุ พระพทุ ธเจา้

8 รปู ที่๘. ทา่ นพทุ ธทาสภกิ ขุ ผูเ้ ขียนเรอื่ ง เกียรติคณุ พระพุทธเจา้ ฯลฯ (ทมี่ า : https://hilight.kapook.com) ๒๐. “พลอยจาคาแมไ่ ว้ให้ดถี า้ เจ้าจะมีลูกมีผัวตอ่ ไปก็หาคนท่ี เขาใจเดียวอย่าไปได้ผัวเจ้าชู้เมียมากจะต้องร้อน ใจเหมือนแม่” แมน่ ่งิ อยคู่ ร่หู นงึ่ แลว้ พูดต่อไป “แลว้ กอ็ ยา่ ไปเป็นเมยี น้อยใครเขาเป็นอันขาดจาไวน้ ะ” คกึ ฤทธ์ิ ปราโมช ส่ีแผ่นดิน

วรรคทองรอ้ ยกรอง 9 ๑. ฉันอยู่เพอ่ื ความฝันอนั เพริศแพร้ว เมื่อโลกแผว้ หลุดพน้ คนหลอกหลอน เมอ่ื อามสิ ฤทธ์แิ รงแทง่ ทองปอนด์ มอิ าจคลอนใจคนให้หม่นมวั ฉนั อยเู่ พือ่ ยุคทองของคนยาก ท่ีเขาถากทรกรรมซ้าปน่ั หวั เพ่ือความถกู ทีเ่ ขาถมจมทงั้ ตัว เพื่อความกลวั กลับกล้าบ่นั อาธรรม เพอื่ โลกใหมใ่ สสะอาดพลิ าศเหลอื เม่อื คนเออื้ ไมตรีอวยไมข่ วยขา เพ่ือแสงรักสอ่ งรงุ่ พงุ่ เป็นลา สว่างนานอ้ งพม่ี ชี ัยเอย อชุ เชนี อยู่เพื่ออะไร (หนงั สอื ขอบฟ้าขลบิ ทอง) รปู ที่๙. หนังสอื ขอบฟ้าขลบิ ทองของ อุชเชนี ศิลปนิ แหง่ ชาติ (ทม่ี า : https://www.facebook.com/z.books.rca/photos)

๒. อันอานาจใดในโลกน้ี ไม่เหน็ มีเปรยี บปานการศึกษา 10 สร้างคนหาคา่ มิไดใ้ นโลกา ขนึ้ จากคนทหี่ าค่าไมม่ ี ม.ล.ป่ิน มาลากลุ รูปท่ี๑๐. ม.ล.ปน่ิ มาลากลุ (ที่มา : https://th.wikipedia.org) ๓. เปบิ ขา้ วทุกคราวคา จงสจู าเป็นอาจิณ เหงื่อกูทีส่ กู ิน จงึ กอ่ เกดิ มาเปน็ คน จติ ร ภมู ศิ ักดิ์ ๔. ๏ ถงึ ใครเหาะเหินวิมตุ ิสดุ ฝัง่ ฟา้ เดือนดารกิ าเป็นมรคาย่ิงใหญ่ แต่เราขอรกั โลกนี้เสมอไป มอบใจแด่ปฐพีทกุ ชวี ีวาย ๏ จะไมไ่ ปแมแ้ ต่พระนริ พาน จะวนว่ายวฏั ฏะสังสารหลากหลาย แปลค่าแทด้ าราจักรมากมาย ไวเ้ ปน็ บทกวีแดจ่ กั รวาล ท่านองั คาร กลั ยาณพงศ์ (ปณธิ านกวี)

๕. ที่จะอยู่เพื่อคนทเ่ี ธอรกั 11 ที่จะหักพาลแพรกแหลกเปน็ ผง ท่ีจะมุ่งจุดหมายปรายทะนง อชุ เชนี ที่จะคงธรรมเทีย่ งเคียงโลกา (ขอบฟา้ ขลิบทอง) เพ่ือโค้งเคียวเรียวเดอื นและเพือ่ นโพ้น เพื่อไผโ่ อนพลว้ิ พ้อล้อภูผา เพื่อเรอื งขา้ วพราวแพร้วแพรว้ ท่ัวแนวนา เพือ่ ขอบฟ้าขลบิ ทองรองอรณุ รปู ท๑่ี ๑. อุชเชนี กวีหญิง ศิลปินแห่งชาติ (ท่ีมา : https://eugenie.csct.or.th) ๖. สงครามทาบัดนี้ ดว้ ยเงิน แพ้ชนะบอกตามกนั หมดสน้ิ กว่าหน้รี อดยบั เยนิ หลายช่วั คนแล ราษฎร์แบกหนกั หนา้ ด้ิน เดชภาษี ครเู ทพ โคลงกลอนของครูเทพ

12 รูปท๑ี่ ๒. เจา้ พระยาธรรมศกั ดิ์มนตรี (ครเู ทพ) (ทมี่ า : https://www.khaosod.co.th.) ๗. อันปวงกรรมทาไวแ้ ต่ปางหลัง เป็นพืชยังปางนใ้ี ห้มีผล หว่านพืชดผี ลดีมแี ก่ตน หว่านพชื ชวั่ กลัวผลที่ขน้ แคน้ ความจรงิ ขอ้ น้ีมีมาแลว้ ไมค่ ลาดแคลว้ เปน็ อ่ืนทกุ หม่นื แสน จะเปลี่ยนช่วั ให้ดีมมี าแทน ถึงแมน้ แมนแมน่ ไม่เปลย่ี นไดเ้ อย น.ม.ส. นิทานเวตาล ๘. สักวาหวานอ่ืนมีหมน่ื แสน ไมเ่ หมอื นแมน้ พจมานทีห่ วานหอม กล่นิ ประเทยี บเปรยี บดวงพวงพะยอม อาจจะนอ้ มจติ โนม้ ดว้ ยโลมลม แมน้ ลอ้ ลามหยามหยาบไม่ปลาบปลืม้ ดังดูดด่มื บอระเพด็ ตอ้ งเขด็ ขม ผูด้ ไี พรไ่ ม่ประกอบชอบอารมณ์ ใครฟังลมเมินหน้าระอาเลย กรมหลวงบดินทรไพศาลโสภณ ๙. หนังสือคอื เพือ่ นรัก แน่ตระหนกั เสมอไป ยามทกุ ข์ปลกุ ปลอบใจ ท่ีเหงาหงอยค่อยเคล่อื นคลาย กลอ่ มจติ ให้คิดฝนั ล้วนส่ิงบรรเจดิ เพริดพราย เป็นมติ รสนทิ กาย ใหค้ วามรู้เชิดชตู น ฐาปะนีย์ นาครทรรพ

๑๐. ถงึ บางพดู พูดดเี ปน็ ศรศี ักด์ิ 13 มีคนรักรสถอ้ ยอร่อยจติ แมพ้ ูดชัว่ ตวั ตายทาลายมติ ร สนุ ทรภู่ จะชอบผดิ ในมนษุ ยเ์ พราะพูดจา นริ าศภูเขาทอง ๑๑. ไมเ่ มาเหลา้ แล้วแตเ่ รายงั เมารกั สุดจะหักหา้ มจติ จะคดิ ไฉน สนุ ทรภู่ นิราศภูเขาทอง ถึงเมาเหล้าเชา้ สายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจาทุกคา่ คืน รปู ท๑ี่ ๓. อนสุ าวรยี ์พระสุนทรโวหาร กวีของโลก (ท่ีมา : https://th.wikipedia.org) ๑๒. อันความกรุณาปราณี จะมใี ครบงั คับก็หาไม่ หลัง่ มาเองเหมอื นฝนอันชนื่ ใจ จากฟากฟา้ สุราลัยส่แู ดนดิน ร.๖ เวณชิ วาณิช

14 ๑๓. ยามเยาวเ์ ห็นโลกลว้ น แสนสนุก ยามหนมุ่ เพลดิ เพลนิ สุข ค่าเช้า กลางคนจับเหน็ ทุกข์ มีคู่ สุขแฮ ตกแกจ่ งึ รเู้ ค้า ว่าลว้ น อนิจจงั กรมพระยาดารงราชานุภาพ ๑๔. รอ้ ยชฤู้ ๅเท่าเนือ้ เมียตน เมียแล่พันฤๅดล แม่ได้ ทรงครรภค์ ลอดเป็นคน ฤๅงา่ ย เลยนา เลีย้ งยากนกั ท้าวให้ ธริ าชผู้ มคี ุณ ลิลิตพระลอ ๑๕. หญิงไมอ่ ยากมีสามี หาในโลกน้ีหาไหน อันพวงบุปผามาลัย เกลียดแมลงภู่ไซรฤ้ ามี ควรจาธรรมดานาไร่ จกั ไม่รบั ไถใช่ที่ ฉนั ใดชาดานารี พงึ มีสามีแนบตวั น.ม.ส กนกนคร รปู ท๑่ี ๔. พระราชวรวงศเ์ ธอ กรมหม่ืนพิทยาลงกรณ์ พระนามแฝง น.ม.ส. พระนิพนธ์ นทิ านเวตาล กนกนคร ฯลฯ (ทมี่ า : https://web.cpd.go.th)

๑๖. สายหยุดหยุดกลนิ่ ฟุ้ง 15 สายบห่ ยดุ เสนห่ ห์ าย กีค่ นื กว่ี นั วาย ยามสาย ถวิลทกุ ขวบค่าเช้า หา่ งเศรา้ วางเทวษ ราแม่ หยุดไดฉ้ ันใด สมเด็จกรมพระปรมานุชิตชโิ นรส ตะเลงพา่ ย รูปท๑ี่ ๕. สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานชุ ติ ชิโนรส (ท่มี า : http://oknation.nationtv.tv) ๑๗. ใครดูถกู ดหู มน่ิ ศิลปะ อนารยะสถุลสกุลสัตว์ ราวเสอื สางกลางป่าชฏั ใจมืดจัดกวา่ น้าหมึกดา ท่านองั คาร กัลยาณพงศ์

๑๘. โลกน้มี ิอยู่ดว้ ย 16 ทรายและส่งิ อน่ื มี ปวงธาตตุ า่ กลางดี มณี เดียวนา ภาคจกั รพาลมริ ้าง ส่วนสรา้ ง ภพน้มี ใิ ช่หล้า ดุลยภาพ กาก็เจา้ ของครอง เพราะน้า แรงไหน เมาสมมุตจิ องหอง หงส์ทอง เดยี วเลย นา้ มิตรแลง้ โลกมว้ ย ชีพดว้ ย หีนชาติ หมดสิ้น สขุ ศานติ์ ทา่ นอังคาร กลั ยาณพงศ์ รูปท่ี๑๖. ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ศิลปนิ แหง่ ชาติ (ท่มี า : http://celebonline.in.th) ๑๙. ฝากอุมาสมรแมแ่ ล้ ลักษมี เล่านา ทราบสวยภูวจกั รี เกลอื กใกล้ เรยี มคดิ จบจนตรี โลกล่วง แล้วแม่ โฉมฝากใจแมไ่ ด้ ยิ่งดว้ ย ใครครอง นายนรินทรธเิ บศร์ (อิน) นิราศนรนิ ทร์

17 ๒๐. อย่าประมาชาติเลนเห็นเละเหลว เพราะสิ่งเลวหลอมดีน้ันมีหลาย บวั จากโคลนคนจากคราบบาปอบาย ข้าวจากควายไหมจากหนอนร้อนแลว้ เย็น เนาวรัตน์ พงษไ์ พบูลย์ นริ าศกระชอ่ ง รปู ท่ี๑๗. เนาวรัตน์ พงษไ์ พบูลย์ ศิลปนิ แหง่ ชาติ (ท่ีมา : https://www.posttoday.com)

18 อา้ งองิ อาจณิ จนั ทรมั พร.(๒๕๔๖).วรรคทองในวรรณคดี.พิมพ์คร้งั ที่๖.กรงุ เทพฯ:ปนิ่ อกั ษร.

19 คณะผจู้ ดั ทา ๑.นายกฤษณะ ศรสงู เนิน รหัส ๐๐๖ ๒.นางสาวบุณยาพร ศรเี พชร รหสั ๐๑๕ ๓.นายณฐั วัฒน์ โพธิกุล รหัส ๐๒๐ ๔.นางสาวสาริกา พนู ยศ รหัส ๐๒๙ ๕.นางสาว ชตุ ิกาญจน์ รักป้อม รหสั ๐๓๒ ชน้ั ปที ่ี ๒ สาขาวชิ าภาษาไทย วทิ ยาลยั การฝกึ หดั ครู มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั พระนคร