Negarestan Magazine

‫گاهنامه الک ونیکی کانون فرهنگی _ ادبی دبیرستان دخ انه فرهنگ ‪ ٧‬تهران‬ ‫ش ره ‪ _ ١‬زمستان ‪١٣٩٩‬‬ ‫آنچه در این ش ره می خوانیم ‪:‬‬ ‫مصاحبـــه با مدال آوران دبیرســـتان دخ انه فرهنگ ‪ ۷‬در‬ ‫ا پیاد ادبی ‪۱۳۹۹‬‬ ‫منتخب دست نوشته ها‪ ،‬مقا ت‪ ،‬اشعار‪ ،‬داستان های کوتاه‬ ‫و عکس های دانش آموزان‪ ،‬پیرامون موضوعات ارائه شـــده‬ ‫در کانون فرهنگی ‪ -‬ادبی ‪ -‬ه ی دبیرستان فرهنگ ‪۷‬‬

























‫آفتاب‪ ،‬چشـــم روشنی ســـاحل و دریا‪ ،‬و مایه ی‬ ‫امیدواری برای آینده و فردا ‪...‬‬ ‫مادر گیاهان و بیابان های داغ!‬ ‫خورشید با اقتدار‪ ،‬تاریکی شب را کنار می زند‬ ‫و نگین بی مانندی می شـــود برای‬ ‫انگش آس ن‪.‬‬ ‫است در‬ ‫ماه با همه زیبائی اش ناچیز‬ ‫برابر خورشید!‬ ‫کـــه نور خورشـــید‪ ،‬نه تنهـــا زیبا‪ ،‬که رهگشـــا و‬ ‫گرمابخش است و روشنی ده و حامی ماه‪.‬‬ ‫مشوق شکوفایی شکوفه ها ‪...‬‬ ‫و عامل ردهی درختان‪.‬‬ ‫طلوع آفتاب‪ ،‬طلوع دوباره ی عشق است و ا ّمید‪.‬‬ ‫و درخشـــش آن‪ ،‬درخشـــش دوباره ی عا پس از‬ ‫تاریکی شب‪ ،‬در پرتو عظمت الهی‪...‬‬ ‫که یادآور این شـــعر سهراب می شود‪» :‬به کوتاهی‬ ‫آن لحظه ی شـــادی که گذشـــت‪ ،‬غصـــه هم می‬ ‫گذرد‪.‬آن چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند«‪.‬‬ ‫ﺣﺴﻨﺎ ﺻﻤﺪى‬ ‫ﭘﺎﯾﻪ ى دﻫﻢ‬ ‫ﻋﻀﻮ واﺣﺪ ﻣﺘﻦ ﮐﻮﺗﺎه ﮐﺎﻧﻮن ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ‪-‬ادﺑﻰ‬

























‫صبح دی آمده سوی دو چشمت بی خ‬ ‫سفرهی یلدای ن وقتش ام و رفت سفر‬ ‫بر د افتاده است برف عظیمی آمده‬ ‫جای گرمم طالب ترک و اشایش شده‬ ‫آتش خورشید من اندک بر این می زند‬ ‫ذرهای کم باشد اما صد دل از من میبرد‬ ‫فصل نو برگشته و سوز ضخیمی بر بدن‬ ‫خواهش و آه مرا بشنو و دیگر هم مزن!‬ ‫جان صبحم را چهجا و در کجا برپا کنم؟‬ ‫چای اول را چگونه با چهکس‪ ،‬تنها خودم؟!‬ ‫خالق هستی من صبحم بنازم ای خدا‬ ‫محو زیبایی دم همیشه کارم ای خدا‬ ‫ساز و آواز کبوتر خندهی من را شکفت‬ ‫گرچه ذهنم هم نداند ذرهای آن لب چه گفت!‬ ‫اﻟﯿﻨﺎ ﺗﻮﭘﭽﻰ ﭘﻮر‬ ‫ﭘﺎﯾﻪ ﯾﺎزدﻫﻢ‬ ‫ﻋﻀﻮ واﺣﺪ ﺷﻌﺮ ﮐﺎﻧﻮن ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ‪-‬ادﺑﻰ‬