ตำนานหลวงปู่วัดปากน้ำ

3 www.kalyanamitra.org

ตำ�น�นหลวงปผู่ ้ปู ร�บม�ร รจน�จดจ�รแผ่ขย�ย ปฏิปท�ผคู้ น้ พบธรรมก�ย แทนม�ลยั น้อมถว�ยบชู �ธรรม “แล้วเร�จะพบกันอีกคร้งั ” -กวีวรรณ- 4 www.kalyanamitra.org

ต�ำนำนหลวงป่วู ดั ปำกน�้ำ 5 www.kalyanamitra.org

ประนมมอื เหนอื เศยี รเพยี รบูชิต พระไตรรัตนศ์ ักด์สิ ิทธ์สิ ว่ำงไสว คุณครูบำอำจำรย์ช�ำนำญชยั จงอวยใหใ้ สวสิ ุทธ์ิดว้ ยปัญญำ จะสำธกยกต�ำนำนทีข่ ำนกลำ่ ว ถึงเร่อื งรำวพุทธบุตรชิโนรสำ สมญำนำมพระผูป้ รำบมำรำ เปน็ นทิ ำนกลอ่ มบรรดำสำธชุ น แรมหกค�่ำเดอื นสบิ เอด็ ในปวี อก สบิ ตุลำขำนบอกกำลกศุ ล ปสี องสีส่ องเจด็ วนั มงคล ปฐมเรมิ่ ประเดมิ ต้นแห่งตำ� นำน 6 www.kalyanamitra.org

ณ บำ้ นเหนือตรงข้ำมวดั สองพีน่ ้อง เมืองสุพรรณเรอื งรองสุดกล่ำวขำน หลวงปู่สดเกดิ กำยเปน็ ชำยชำญ บดิ ำมำรดำรกั ดุจดวงใจ นำมปรำกฏวำ่ “สด มแี ก้วน้อย” เรอื่ งฐำนะไมไ่ ด้ดอ้ ยกว่ำใครไหน โยมมำรดำนำมลอื ช่อื “สดุ ใจ” บิดำไซร้นำม “เงนิ ” จำ� เรญิ ดี ในครอบครวั พ่อค้ำผขู้ ำยขำ้ ว ทรัพย์สมบตั ิถงึ ครำวขั้นเศรษฐี แดนมงคลถือกำ� เนิดสร้ำงควำมดี สณั ฐำนมรี ูปละม้ำยคล้ำยดอกบัว 7 www.kalyanamitra.org

เด็กชำยสดไดเ้ ลำ่ เรยี นเพียรศึกษำ กับภกิ ษผุ ูเ้ ป็นนำ้ จนรทู้ ั่ว ท้ังกอไก่กอกำคลอ่ งทกุ ตัว ทง้ั เรยี นตัวสอื ขอม ณ วัดบำงปลำ จนอ่ำนเขยี นแคลว่ คล่องในตำ� รบั พระมำลยั ทงั้ ส�ำรับอยำ่ งแกลว้ กลำ้ นบั เป็นยอดคนดีมีวิทยำ จึงกลับมำชว่ ยบิดำทำ� กิจกำร คร้งั เปน็ เด็กเล็กใสวัยเดยี งสำ จิตเมตตำก็ประจกั ษเ์ ป็นหลักฐำน ครำวพำโคลงทุง่ ม่งุ ท�ำงำน ไม่ปลอ่ ยกำลเพลเพลำคำบ่ำวัว 8 www.kalyanamitra.org

เพรำะโบรำณทำ่ นถือเมตตำตั้ง ใหร้ ะวังกำยใจใหร้ ทู้ ่ัว กำรท�ำนำจนเพลคำบำ่ วัว ท่ำนว่ำชวั่ ไรเ้ มตตำเออ้ื อำทร เม่อื อำยทุ ำ่ นย่ำงเข้ำสบิ สี่ โยมบดิ ำสน้ิ ชีวไี ปเสียกอ่ น เหลือไวแ้ ต่ควำมดีใหอ้ ำวรณ์ สิน้ โพธิ์ทองสุนทรไรห้ ลกั ชยั ทำ่ นจึงสวมใจเดด็ เพชรพศิ ิษฏ์ มำดแู ลภำรกจิ อนั ยิง่ ใหญ่ ทเ่ี ล้ียงดูครอบครวั มำก่อนไกล คือกำรลอ่ งเรอื ไปคำ้ ธญั ญำ 9 www.kalyanamitra.org

พ่อคำ้ ชำยหนมุ่ น้อยลอยเรอื ลอ่ ง ผำ่ นล�ำคลองนอ้ ยใหญ่อยำ่ งหำญกล้ำ สพุ รรณบุรีบำงกอกเทียวไปมำ นำ� บรรดำลูกนอ้ งทอ่ งเทีย่ วไป เอำเรือท่ำกระดำนบรรทกุ ข้ำว ไปขำยแล้วตเี รอื เปล่ำกลับมำใหม่ ท�ำอย่ำงนห้ี ลำยปดี ว้ ยตง้ั ใจ กิจกำรเกรียงไกรชนลอื ชำ เมื่ออำยสุ บิ เก้ำขำยข้ำวแล้ว เรือกแ็ จวผ่ำคลองลัดท่ชี ือ่ ว่ำ “บำงนำงแทน่ ” แดนอุดมชมุ โจรำ ก็เกดิ เหตุทีต่ ้องตรำใหต้ รงึ ใจ 10 www.kalyanamitra.org

ดว้ ยระแวงโจรปำ่ ทมี่ ำปล้น ท่ำนให้คนงำนขยับต�ำแหน่งใหม่ มำอยทู่ ำ้ ยเรอื พำยชลำลยั แลว้ ท่ำนถือปืนไปอยู่หวั เรอื เรอื ลอยลอ่ งท่องคลองบำงนำงแท่น คลองที่แสนชกุ ชมุ ดว้ ยพวกเสือ พอ่ ค้ำหนุ่มถือปืนยืนหัวเรือ เกดิ สังเวชลน้ เหลอื อนิจจำ วำ่ เงนิ น้กี เ็ งินเรำใช่เขำได้ เมอื่ มภี ัยมำถงึ ซง่ึ ตรงหน้ำ เรำกลบั ให้ลูกนอ้ งทีจ่ ำ้ งมำ ตำยแทนเรำนัน้ มนั นำ่ สลดใจ 11 www.kalyanamitra.org

อยำ่ กระนัน้ เรำควรเส่ียงชีวิต หำกโจรมงุ่ หมำยปลดิ ให้ส้ินขยั ถำ้ จะตำยกป็ ล่อยใหต้ ำยไป ถึงอยำ่ งไรกไ็ มท่ ิง้ คุณธรรม จงึ ขยับกลบั มำท้ำยเรือล่อง ให้ลกู นอ้ งอยู่หวั ชว่ ยกนั จำ้� พลำงกต็ รกึ พนิ ิจพิศสัจธรรม ถงึ บ่วงกรรมบว่ งมำรที่รำนใจ ทรพั ย์สมบัตสิ ฤงคำร์นัน้ หำยำก ตอ้ งล�ำบำกต้ังแตเ่ กดิ จนหมดขัย ใครมที รัพยเ์ ขำกถ็ อื วำ่ ลือชยั ใครยำกไร้กห็ มดคำ่ รำคำคน 12 www.kalyanamitra.org

ตำยไปแล้วกเ็ อำไปไมไ่ ด้ เอำไปได้มีแตบ่ ุญกศุ ล ทัง้ ปยู ่ำตำยำยบรรพชน ไมม่ ีคนขนทรพั ยย์ ำมลับตำย บวชดกี วำ่ เขำ้ ส่ทู ำงสวำ่ ง ตำมแนวทำงพระอรยิ ะเจำ้ ทั้งหลำย ไมเ่ สยี ทีท่เี กดิ มำเป็นชำย จะได้สบื เช้ือสำยพระสมั มำ จงึ สำ� รวมตัง้ จติ อธษิ ฐำน เปน็ ปฐมต�ำนำนอนั สงู คำ่ แห่งหลวงปู่พระผู้ปรำบบีฑำ ผคู้ น้ พบวิชชำอนั เกรียงไกร 13 www.kalyanamitra.org

ขอใหเ้ รำอย่ำไดต้ ำยเสยี ก่อน เรำจะบวชในบวรพระศำสน์ใส เม่อื บวชแลว้ จะไมล่ ำสิกขำไป ชวี ติ น้ถี วำยให้พระพุทธองค์ ด้วยสัจจะวำจำอันกล้ำแกรง่ และดว้ ยแรงบำรมอี ำนสิ งส์ ทัง้ มโนปณิธำนอนั ม่นั คง ท่ำนจงึ ตรงสู่สุพรรณอยำ่ งปลอดภยั เมือ่ ดวงจติ แน่วแน่จะอุทศิ ท้งั ชวี ติ แด่พระศำสน์ด้วยเลอ่ื มใส ปณธิ ำนคงมั่นไมห่ วัน่ ใจ ทำ่ นจงึ ใช้ทกุ เวลำนำ่ ชืน่ ชม 14 www.kalyanamitra.org

ขะมกั เขมน้ ขวนขวำยคำ้ ขำยคลอ่ ง ทั้งทรัพย์สินเงนิ ทองก็ส่ังสม ดว้ ยหวังให้มำรดำสขุ อำรมณ์ ยำมท่ีทำ่ นเขำ้ ร่มกำสำวำ กรกฎำปีสองสส่ี ่เี ก้ำ กอ่ นถึงครำวก�ำหนดกำลพรรษำ “สองพน่ี อ้ ง” นำมอำรำมงำมจับตำ ทำ่ นเขำ้ สธู่ รรมำสมดั่งใจ “หลวงพอ่ ดี” เปน็ อปุ ัชฌำยน์ ำมปรำกฏ ใหฉ้ ำยำพระสดผบู้ วชใหม่ อำยุย่สี ิบสองด้วยนำมชยั “จนฺทสโร”จำรกึ ไว้เป็นตำ� นำน 15 www.kalyanamitra.org

“หลวงพอ่ เหนี่ยง”กรรมวำจำจำรยช์ �ำนำญทอ่ ง “หลวงพ่อโหน่ง” กเ็ รอื งรองบญุ ไพศำล เป็นค่สู วดอนสุ ำวนำจำรย์ สำ� เร็จกำลเกดิ ใหมใ่ นทำงธรรม นบั แต่เข้ำสูผ่ ้ำกำสำวพสั ตร์ ก็ทำ� วตั รปฏิบตั ไิ ม่ครำ่ ครำ่� บรบิ ูรณ์ท้งั กิจวัตรกจิ กรรม ทง้ั ได้ท�ำภำวนำฝึกจิตใจ จำ� พรรษำหนง่ึ ทว่ี ัดสองพีน่ ้อง พรรษำสองก็ยำ้ ยไปที่ใหม่ เพือ่ เรยี นรพู้ ระธรรมพระวนิ ัย ณ อำรำมไกรวดั พระเชตพุ น 16 www.kalyanamitra.org

เพ่อื ศึกษำทงั้ ปรยิ ตั ิแลปฏิบตั ิ ให้เจนจดั ครบเคร่ืองเรื่องกศุ ล ทัง้ ในนอกอำรำมเชตุพน แบกตำ� รำด้ันดน้ เรยี นวชิ ำ ครำวท่ที ่ำนย้ำยถน่ิ ฐำนทพ่ี กั บิณฑบำตลำ� บำกนักสุดจะหำ บำงวนั ไดเ้ พยี งขำ้ วทพั พเี ล้ียงชวี ำ แตท่ ำ่ นยงั อุตสำ่ ห์ขม่ จิตใจ ด้วยคิดว่ำหำกท่ำนอดตำยไปกอ่ น ทั้งพระนครก็คงมขี ำ่ วใหญ่ วำ่ พระขำดข้ำวปลำน่ำเศรำ้ ใจ เหล่ำทำยกคงไดใ้ ส่ใจบุญ 17 www.kalyanamitra.org

มีครง้ั หน่ึงบณิ ฑบำตท่ำนไดข้ ำ้ วสวย และไดก้ ลว้ ยผลหนง่ึ มำเก้ือหนนุ ท่ำนแลเห็นสุนัขโซขอสว่ นบญุ ด้วยกำรณุ ย์จงึ ปน้ั ข้ำวครึ่งทพั พี กลว้ ยนำ�้ หวำ้ อกี ครง่ึ แลว้ โยนให้ ด้วยเมตตำเตม็ ใจจนล้นปร่ี สุนขั น้ันกินข้ำวด้วยยินดี แตก่ ล้วยนั้นไร้ท่ำทจี ะกัดกิน ก็ไมร่ ูว้ ่ำหมำโซไม่กินกล้วย ครั้นจะฉวยกลับมำเสียศีล จงึ ตง้ั สัจอธิษฐำนด้วยชวี ิน ช่ือวำ่ อดจงหมดสิ้นอยำ่ ได้มี 18 www.kalyanamitra.org

นบั แตน่ ้นั ทำ่ นก็ไมต่ ้องอดอยำก มีศรทั ธำไหลหลำกมำเต็มที่ ถวำยทำนใหท้ ่ำนใช้ชวี ี เรยี นธรรมะพระมนุ สี ะดวกสบำย แม้ในยำมครัง้ หลังได้ครองวัด พทุ ธบริษทั กศ็ รัทธำมำถวำย ท่ำนเลย้ี งพระเลยี้ งคนได้มำกมำย ชือ่ ว่ำอดล�ำบำกกำยเปน็ ไมม่ ี ท่ำนศกึ ษำวทิ ยำหำควำมรู้ จำกหลำยครูหลำยส�ำนักขมนั ขมี จนคลอ่ งแคล่วอกั ษรขอมพระบำลี แปลคมั ภีรค์ ลอ่ งปำกและข้ึนใจ 19 www.kalyanamitra.org

แมจ้ ะเพยี รเขยี นอ่ำนพระปริยตั ิ แต่ปฏบิ ตั ิก็ไม่ทิง้ เร่อื งผอ่ งใส ทั้งปรยิ ัติปฏบิ ัตคิ วบคู่ไป ท่ำนศึกษำด้วยใจจนเชี่ยวชำญ ใครท่ดี ใี ครที่เด่นท่ำนไปหมด ไปก�ำหนดขอเป็นศิษย์ทวั่ สถำน ทุกส�ำนักทกุ ครบู ำทกุ อำจำรย์ จนปวงทำ่ นเหล่ำนัน้ ให้สอนคน แตท่ ว่ำหลวงป่ผู ูป้ ระเสรฐิ คดิ วำ่ ตนยงั ไมย่ งั สบั สน ควำมร้ยู งั ไม่พอจะช่วยตน จะช่วยคนไดอ้ ยำ่ งไรไมน่ ิยม 20 www.kalyanamitra.org

21 www.kalyanamitra.org

ในพรรษำท่สี ิบเอ็ดหลวงปู่สด ได้ก�ำหนดกมั มฏั ฐำนหมนั่ สง่ั สม จำ� พรรษำ ณ อำรำมงำมนำ่ ชม ในอำรำมนำมนิยม “วดั โบสถ์บน” สิบห้ำค�่ำเดือนสบิ จนั ทรเ์ ดน่ หล้ำ กลำงพรรษำท่ีสิบสองเปย่ี มกศุ ล ท่ำนกำ� หนดมนสิกำรในกมล วำ่ บวชเรียนครองตนมำเน่ินนำน แต่ธรรมะพระสมั มำยงั ไมถ่ งึ ยงั ไม่ได้ทีพ่ ง่ึ อันไพศำล ภำรกจิ งำนหยำบรีบจดั กำร แล้วหม่นั ท�ำกัมมัฏฐำนวิปสั สนำ 22 www.kalyanamitra.org

หลงั ฉนั เช้ำเขำ้ โบสถ์ส�ำรวมจิต ดว้ ยควำมคดิ เป็นกศุ ลอนั แรงกล้ำ หำกไม่ถึงกำ� หนดเพลเสยี งกลองมำ จะขอน่ังภำวนำตลอดไป น่งั สำ� รวมภำวนำ “สัมมำอะระหงั ” ชว่ งแรกยงั วำ้ วุน่ จิตกระสับกระส่ำย แต่ต้ังสัจไปแล้วช่ำงประไร ส�ำรวมใจหยดุ นิ่งภำวนำ จนกระท่ังใจรวมนิ่งสนิท ในดวงจติ ปรำกฏดวงสว่ำงจำ้ ใสสวำ่ งกว่ำรอ้ ยพันดวงอำภำ ตดิ ตรงกลำงกำยำแสนสขุ ใจ 23 www.kalyanamitra.org

ปีตลิ ำ�้ เหลือคณำจะสำธก เกินหยบิ ยกมำอำ้ งมำเอ่ยได้ ดวงสว่ำงกลำงกำยำพำสุขใจ จนกลองเพลใบใหญ่ดังลอยมำ เมื่อยำมคำ่� หลงั พระสงฆล์ งอโุ บสถ หลวงปูท่ ่ำนกก็ ำ� หนดในจติ ว่ำ ข้ำแต่องคส์ มั พุทธวมิ ตุ ตศิ ำสดำ จงประทำนธรรมำให้ได้ยล แมจ้ ะเปน็ เพยี งส่วนนดิ ก็ให้เกิด หำกจะก่อกอปรเกิดกำรณก์ ศุ ล หำกเป็นโทษโปรดอยำ่ ให้ได้ยินยล หำกเป็นคุณจะพลีตนแด่ศำสดำ 24 www.kalyanamitra.org

จะขอเปน็ ทนำยให้พระศำสน์ จะประกำศสัจธรรมอนั ล�ำ้ คำ่ จะขอเอำชพี ถวำยพทุ ธบชู ำ เพยี รภำวนำกวำ่ ชวี ันจะบรรลัย ในโบสถ์เก่ำมีมดค่ีวง่ิ รี่ทัว่ ท่ำนจงึ คดิ วงรอบตัวกนั มดไต่ ด้วยนำ�้ มันก๊ำดที่เขำเอำจุดไฟ แต่กไ็ ดค้ ดิ ในใจวำ่ ป่วยกำร ชวี ิตเรำยงั สละใหพ้ ระพทุ ธเจ้ำ กลวั ไรเล่ำกะแค่มดตัวจ้อยกว่ำ อย่ำสนใจจงเฝ้ำเพยี รภำวนำ เจริญจติ ในกำยำนน้ั ต่อไป 25 www.kalyanamitra.org

ในขณะหยุดน่งิ สำ� รวมจิต ก็มีเสยี งกลำงนมิ ิตกลำงดวงใส “มชั ฌมิ ำปฏิปทำ” ก้องกลำงใจ ท่ำนจงึ หยุดกลำงดวงไปตำมสทั ทำ บังเกิดดวงในดวงเปน็ ชนั้ ชน้ั จนถึงขน้ั กำยในกำยใสแจ่มจ้ำ จนบรรลุ “ธรรมกำย” กลำงกำยำ พบวิชชำพระนพิ พำนที่สูญไป “ถกู ตอ้ งแล้ว” กอ้ งดงั กลำงกำยแกว้ ทีก่ ระจำ่ งวำวแววสว่ำงไสว เออ มันยำกอยำ่ งนสี้ ไิ ม่แปลกใจ ถงึ ทำ� กนั ไมไ่ ด้มำเน่ินนำน 26 www.kalyanamitra.org

ท้ังเห็นจ�ำคิดรตู้ ้องรวมหยดุ แลว้ จงึ ดบั ในจดุ กลำงประสำน แล้วจงึ เกิดในกลำงอยำ่ งสรำญ ถำ้ ไมห่ ยดุ กป็ ว่ ยกำรไม่ดบั ลง เมื่อไม่ดบั กไ็ มเ่ กดิ นีจ้ ริงแท้ ของจริงแน่ต้องอยำ่ งน้สี มประสงค์ ไม่ถกู สว่ นน้ีไมเ่ ห็นเป็นมัน่ คง ไม่ตอ้ งตรงตำมทำงอย่ำงสมั มำ ธรรมเปน็ เครอื่ งลึกซง้ึ ถงึ เพียงนี้ เกนิ กวำ่ มำตรคำดคะเนไปนกั หนำ พน้ วิสัยกำรนกึ คิดพิจำรณำ จะถงึ ธรรมกลำงกำยำต้องหยดุ ใจ 27 www.kalyanamitra.org

ทำ่ นนั่งพจิ ำรณำธรรมอยู่พกั หนึ่ง ก็ปรำกฏภำพซ่ึงสวำ่ งไสว เปน็ ภำพของอำรำมรมิ ชลำลัย “วดั บำงปลำ”ชดั ในกลำงกมล ทำ่ นจึงรแู้ น่ชัดในวดั นน้ั มเี ผำ่ พนั ธเ์ุ ชอื้ สำยทำงกุศล ท่ีจะรูจ้ ะเห็นเชน่ ด้วยตน จงึ ตง้ั ม่นั จะดน้ั ด้นเผยวชิ ชำ ออกพรรษำรบั กฐนิ สิ้นภำรกิจ ท่ำนก็ไปตำมนิมติ ท่ีแจม่ จ้ำ สอนธรรมะปฏิบัติวปิ ัสสนำ ณ อำรำมนำมบำงปลำอยู่ส่ีเดือน 28 www.kalyanamitra.org

มภี ิกษุและฆรำวำสอำวำสนั้น ถึงธรรมกำยด้วยกันเห็นเด่นเหมอื น ดงั่ ท่ีท่ำนสอนธรรมะมำนบั เดอื น ไม่แชเชือนชดั ใสไดด้ จุ กนั ภกิ ษสุ ำมคฤหสั ถ์ส่ถี ึงกำยแกว้ ประจักษ์พยำนชดั แจ๋วได้สุขสันต์ มคี นรู้คนเหน็ ไดเ้ ชน่ กัน โอ้ประหลำดมหัศจรรย์วิชชำธรรมกำย ทำ่ นเฝำ้ เพยี รบ�ำเพ็ญธรรมทีล่ ้�ำลึก เพอื่ กร�ำศึกปรำบปรำมมำรท้ังหลำย เพ่อื คน้ หำท่สี ุดธรรมในกลำงกำย จะขนสตั ว์มำกมำยสูน่ พิ พำน 29 www.kalyanamitra.org

ปีสองส่หี กหนง่ึ มะเมยี ศก พระธรรมปิฎกวัดโพธ์จิ งึ บอกขำน ให้ท่ำนนั้นไปรั้งวัดเปน็ สมภำร “วัดปำกน�้ำ” ในย่ำนฝั่งธนบรุ ี ในตอนนน้ั วดั ปำกน้�ำไรเ้ จำ้ อำวำส ไมม่ ีใครสำมำรถครองพ้ืนที่ คนเก่ำเกำ่ ยำ่ นนน้ั รูก้ ันดี เจ้ำของท่ีมกี ำ� ลงั ทง้ั โยมพระ ท่ำนครองวัดดว้ ยควำมยำกลำ� บำก แตก่ ไ็ มป่ รำศจำกอุตสำหะ ปฏบิ ัติศำสนกิจไมล่ ดละ จนชำวบำ้ นศรัทธำพระจนั ทสโร 30 www.kalyanamitra.org

แต่พวกเหล่ำอนั ธพำลประจ�ำถ่ิน กไ็ ม่สนิ้ รงั ควำนพำลโทโส มำดักยิงหวงั ปลิดชีพพระเถโร จีวรท่ำนขำดโหว่เป็นสองรู ท่ำนมไิ ดเ้ ปน็ อะไรแมเ้ พียงนิด ดว้ ยองอำจออกภำษติ ว่ำ “ไมส่ ู้” และ “ไม่หนี” “ท�ำดีตอ่ ไป” ใหด้ ู จะได้ร้ชู ยั ชนะด้วยควำมดี จนทำ่ นเป็นทีเ่ คำรพสักกำระ ด้วยธรรมะปฏิบัตแิ ละหน้ำท่ี ชนท้งั หลำยตำ่ งศรทั ธำมำสรำ้ งบำรมี วัดปำกน้ำ� นำมนี้จงึ ลอื ไกล 31 www.kalyanamitra.org

แม้กำรงำนปกครองจดั กำรวัด สำรพัดภำรกจิ ทั้งน้อยใหญ่ แตด่ ว้ ยท่ำนซง้ึ ธรรมอนั อ�ำไพ จงึ เพยี รสอนวิชชำชยั ตลอดมำ มที งั้ ชที ้ังพระเณรเถรเถระ ท่ีถงึ พระแกว้ ใสสว่ำงจำ้ ไดธ้ รรมกำยกนั ตำมล�ำดบั มำ ทำ่ นจงึ ต้ัง “โรงงำนท�ำวิชชำธรรมกำย” แบ่งนกั ทำ� วปิ สั สนำเป็นกะกะ ท�ำธรรมะศึกษำวชิ ช์ที่หลำกหลำย แบง่ ท่นี ่งั พระโยมทงั้ หญงิ ชำย เปน็ สดั สว่ นเพอ่ื คน้ กำยในกำยำ 32 www.kalyanamitra.org

ห้ำมบคุ คลภำยนอกเขำ้ มำใกล้ เพือ่ ใหไ้ ดค้ วำมสงบสว่ำงจำ้ ในฝ่ำยชีมีช่องสง่ สอ่ื วชิ ชำ เพอ่ื คน้ คว้ำวิชชำอนั ลือชยั เมอื่ สำ� นกั วดั ปำกนำ้� ชื่อกระฉอ่ น ทง้ั นครยินยลธรรมผ่องใส จงึ ศรัทธำสำธุชนทั้งเทศไทย ตำ่ งหลั่งไหลวัดปำกนำ�้ สง่ั สมบุญ หลวงป่สู ดจึงสัง่ ต้ังโรงทำน เพือ่ สบื สำนต่อยอดสนับสนนุ ให้บรรดำสำธุชนคนใจบญุ ไดค้ ้ำ� จนุ พทุ ธศำสน์เลยี้ งพระเณร 33 www.kalyanamitra.org

วดั ปำกน้ำ� พระเณรไม่ตอ้ งบิณฑบำต เพรำะสำมำรถเลย้ี งดทู ัง้ ชเี ถร ภัตตำหำรบรบิ ูรณ์ทั้งเช้ำเพล เป็นก�ำลงั ให้พระเณรวปิ ัสสนำ หลวงปูน่ นั้ ดุจพระพ่อผใู้ ห้ ผู้มใี จกำรณุ ย์ทรงคุณค่ำ เป่ยี มควำมรกั เป่ยี มเมตตำกรุณำ สมฉำยำหลวงพ่อพระเดชพระคณุ ฝำ่ ยปริยัติเรียนตำ� รำวิชำคนั ถะ ทั้งเณรพระท่ำนพรอ้ มสนับสนนุ ตง้ั โรงเรียนหำครูและหำทุน เป็นทำงบุญสบื พระศำสนำหำ้ พนั ปี 34 www.kalyanamitra.org

ในฝ่ำยจติ กัมมัฏฐำนกส็ อนส่ัง ให้หม่ันนงั่ ภำวนำหมัน่ เขำ้ ท่ี เพอื่ ฝกึ หยุดใจใหส้ นทิ กลำงจติ ดี ตำมแนวทำงพระมนุ ตี น้ ธรรมำ ยำมโลกพบทกุ โศกสงครำมรำ้ ย ชนทั้งหลำยหวำดประหวัน่ เป็นหนกั หนำ พระเดชพระคณุ หลวงป่สู มู้ ำรำ คมุ ทมี งำนท�ำวชิ ชำพำพ้นภยั แม้มีผู้ปรำมำสวชิ ชำแก้ว ว่ำไม่แววไม่แจม่ ไม่สดใส ไม่ใช่ทำงแห่งธรรมพระทรงชยั ท่ำนกใ็ ชป้ ญั ญำมำอธิบำย 35 www.kalyanamitra.org

คนเช่นเรำใช่ว่ำจะม่ทู ู่ ช่ัวกร็ ดู้ กี ็เห็นเป็นไฉน จะปรำรถนำลำมกไปท�ำไม ฆำ่ ตัวเองไปไยไร้หลกั กำร เขำว่ำเรำก็เพรำะเขำไมร่ ู้ ธรรมกำยมอี ยไู่ หนหลกั ฐำน เขำไมร่ มู้ ำวำ่ เอำด้วยเพรำะพำล ถึงปดิ ได้กไ็ ม่นำนเกินคอยรอ ในไมช่ ้ำดวงแกว้ พุทธศำสนำ กจ็ ะแจง้ แจ่มจำ้ สว่ำงหนอ ให้ผ้มู บี ำรมบี ุญมำกพอ ไดป้ ระจักษ์พบต่อสำยตำตน 36 www.kalyanamitra.org

เขำเอำเรำไปว่ำว่ำทำ� ผิด เหลำ่ บณั ฑติ จะไดร้ ู้ถงึ กศุ ล วดั ปำกนำ้� น้ันฉันแล้วรูเ้ รียนมนต์ รนู้ ง่ั ค้นน่ังคว้ำรภู้ ำวนำ ใช่วำ่ ฉันเช้ำแลว้ เอนเพลแลว้ หลับ อรยิ ทรพั ย์ภำยในไมป่ รำรถนำ เขำชว่ ยเรำป่ำวประกำศโฆษณำ มีคนว่ำก็ตอ้ งมคี นชม ธรรมะน้ันต้องชนะอธรรมะ ตำมสมั มำสมั พทุ ธะท่ำนเพยี รบ่ม พร่ำ� สอนเรำมำชำ้ นำนกำลบรม เรำเช่ือมั่นชนื่ ชมคำ� ทรงชยั 37 www.kalyanamitra.org

วชิ ชำแกว้ ธรรมกำยอันวสิ ทุ ธิ์ ทำงวิมตุ ติสนู่ พิ พำนอันไสว เปน็ ทพ่ี ่งึ พุทธบริษัทอจินไตย พำหมชู่ นสขุ ในกลำงกำยำ เม่อื อำยุหลวงปผู่ ศู้ ักดิส์ ทิ ธ์ิ เจด็ สิบปขี องชวี ติ ในสังขำร์ ทำ่ นประกำศกับศิษยท์ ่วั โลกำ วำ่ อกี ห้ำปคี รบจะลำไกล สงิ่ ทที่ ่ำนไดน้ ำ� จงท�ำตอ่ อยำ่ ทอดท้งิ ย่อทอ้ และเผลอไผล จงชว่ ยกนั แผข่ ยำยวิชชำชัย ขององค์พระจอมไตรชนะมำร 38 www.kalyanamitra.org

นับแตน่ ้สี ืบไปในภำยหนำ้ วัดปำกนำ้� จะสง่ำโลกกล่ำวขำน สดดุ วี ีรกรรมเป็นตำ� นำน มหำชนจะกลำ่ วขำนอีกนำนไกล และจงเกบ็ กำยเนอ้ื ไว้ทีน่ ่ี ในภำยหน้ำจะมีคนหลงั่ ไหล จำกทกุ ทิศำนทุ ศิ ท้ังเทศไทย แลว้ คนตำยจกั ได้เลยี้ งคนเป็น ท่ำนเพียรเคี่ยวฝึกวิชชำสงำ่ เลิศ เพอ่ื ขยำยทำงประเสรฐิ ใหง้ ำมเดน่ สอ่ งสว่ำงดจุ พระจันทร์คนื วันเพญ็ ใหช้ ำวหลำ้ รเู้ ช่นธรรมกำย 39 www.kalyanamitra.org

40 www.kalyanamitra.org

สำมกุมภำปีศนู ย์สีม่ ะแมศก ตะวันตกคลอ้ ยลงในยำมบ่ำย องค์หลวงปู่ผคู้ ้นพบวิชชำธรรมกำย ละสงั ขำรตำมทำ่ นไดพ้ ยำกรณ์ เสยี งระฆังดังกอ้ งวดั ปำกนำ้� เหลือเพียงธรรมเทศนำในครำก่อน และวชิ ชำธรรมกำยพระชนิ วร ทท่ี ำ่ นเฝ้ำเพียรสอนเสมอมำ ให้รู้จักประกอบชอบในเหตุ รสู้ ังเกตในผลทนเถดิ หนำ ประเสริฐนกั นี่แหละแก่นธรรมำ ท่พี ระผ้ปู รำบมำรำแจ้งคดี 41 www.kalyanamitra.org

หยดุ เปน็ ตัวสำ� เรจ็ เสรจ็ ทกุ กจิ เหน็ จำ� คดิ รู้สนทิ กลำงวถิ ี นิง่ ในนิ่งใสในใสกลำงกำยี จะไดพ้ บทำงมนุ ีชนะมำร เรือ่ งตำ� นำนหลวงปวู่ ัดปำกน้ำ� ทไ่ี ดน้ ำ� มำเล่ำมำกล่ำวขำน ก็เพือ่ หวังแผข่ ยำยมโนปณิธำน ของมหำปชู นยี ำจำรย์ตน้ วิชชำ ให้ไดร้ ับรู้เร่อื งรำวแต่ครำวหลัง ครงั้ ท่ำนยังมชี วี ติ ครำนน้ั วำ่ พระเดชพระคุณหลวงปตู่ ้นวชิ ชำ ธรรมกำยเป็นมำนน้ั อย่ำงไร 42 www.kalyanamitra.org

หวังให้วญิ ญชู นไดร้ ้คู ิด ถงึ ชวี ติ บณั ฑติ ผยู้ ่งิ ใหญ่ ว่ำรอยเทำ้ ทำ่ นยำ่ งมำอยำ่ งไร เรำจะได้ตำมไปไม่หลงทำง เร่ืองรำวของครูบำอำจำรย์น้ัน คอื ลำยแทงสู่ฝันใสกระจ่ำง ใหเ้ รำเดนิ ตำมแนวท่ถี กู ทำง ตำมแบบอย่ำงมหำปูชนยี ำจำรย์ บุญกศุ ลใดใดท่ไี ด้ก่อ จงประมวลดุจชอ่ รวมประสำน แทนมำลยั แห่งบุญไปกรำบกรำน แทบบำทพระปรำบมำรผ้ทู รงชัย 43 www.kalyanamitra.org

และขอพรหลวงปู่ผทู้ รงฤทธิ์ จงอวยพรศักดสิ์ ิทธส์ิ วำ่ งไสว ให้ลูกหลำนหลวงปูส่ ดสขุ กำยใจ ได้ถงึ ธรรมภำยในถ้วนทัว่ กัน คิดสิ่งใดจงสมดง่ั ตั้งใจคิด หวงั ส่งิ ใดจงสมั ฤทธิส์ มใจฝนั เป็นนักสร้ำงบำรมพี ันธตุ์ ะวนั ตำมหลวงปู่ตรำบนิรนั ดร์ถงึ สุดธรรมฯ ............................... จบ ต�ำนำนหลวงปู่วดั ปำกนำ้� 44 www.kalyanamitra.org

ตำ� นำนหลวงปู่วัดปำกน�ำ้ ผู้เขยี น -กววี รรณ- สงวนลิขสทิ ธิ์ สงิ หำคม 2563 พิมพ์ครง้ั ท1่ี พระมหำศุภเกยี รติ สุภกิตฺติโก บรรณำธกิ ำร พระปัณณทตั ธมมฺ ทตฺโต พรรณนภำ อนันตเสรี วรรณวิษำ ทองกันยำ วชั รพนั ธ์ มูลหงษ์ เจำ้ ของ โรงเรียนภำษำและวฒั นธรรมตะวนั ออก บรษิ ัท โอเรียนท์ สตำร์ จ�ำกัด [email protected] 45 www.kalyanamitra.org

ตำ�น�นหลวงปผู่ ูป้ ร�บม�ร รจน�จดจ�รแผข่ ย�ย ปฏิปท�ผู้ค้นพบธรรมก�ย แทนม�ลัยนอ้ มถว�ยบูช�ธรรม “แล้วเร�จะพบกันอกี ครงั้ ” -กววี รรณ- 46 www.kalyanamitra.org