nliw (1)

ภาพโดย : นายเมธสั เจรญิ พงษ์ เรื่อง : จันทรรัตน์ ภานพุ ิจารณ์

เชา้ วันอากาศสดใสมสี ัตวม์ ากมายในปา่ กว้างใหญ่ มนี กรอ้ งเสียงใสมกี ระต่ายเรงิ รา่ มีกวางเลม็ หญ้า อารมณด์ แี ละมที ี่อยูอ่ าศัยของมดจิว๋ สรี ้งุ ลึกลงไปยัง โพรงใต้ดิน

ภายในรงั ของมดจิ๋วสีรุ้งตา่ งมีสิ่งที่ชอบทำบ้างชอบอ่าน นทิ านชอบวาดรูปชอบประดิษฐ์ของเลน่ ชอบวา่ ยนำ้ ชอบ รอ้ งเพลงและชอบวงิ่ เล่นกบั เพ่ือน ๆ

วันนี้ท้องฟ้าแจม่ ใสมดจ๋วิ สีรุ้งจงึ ชวนกันวิ่งเลน่ สนกุ สนาน ตา่ งสง่ เสียงหัวเราะเบกิ บาน แตม่ ดจ๋ิวจะร้ไู หมนะว่ามสี ตั ว์ อีกตัวแอบซอ่ นอยู่

อะ๊ ! มนั คอื ตวั อะไรกันนะท่กี ำลงั มงุ่ ตรงมาหามดจิว๋ สีเหลอื งพดู วา่ “ น่ันตวั กนิ มด! ลิน้ ยาวของมนั จะคอยตวดั กินมดปลวกและดว้ ง ตวั อ่อนท่ีต่อมน้ำลายของมนั เหนยี วมากนะหากพวกเราถูกจับกิน ต้องแย่แนเ่ ลย” มดจวิ๋ สแี ดงพดู วา่ “ จ้าทค่ี รสู อนได้ไหมหากเกดิ ปญั หาเราต้องช่วยกันแกไ้ ขและเคารพความคดิ ของกันและกนั ” มดจวิ๋ สรี ุ้งวางแผนรบั มือตา่ งร่วมแรงร่วมใจทำตามแผนการ ทันที

มดจวิ๋ สีแดงทวี่ ง่ิ เรว็ กวา่ ใครจึงหลอกลอ่ เจา้ ตวั กนิ มดเพ่ือเบ่ียงเบนความสนใจ

ดนู นั่ สิ! เพ่อื น ๆ ของมดจวิ๋ สีเขยี วเจ้าผเี สอื้ หนอนเขยี ว และดว้ งกวา่ งตา่ งมาชว่ ยกลิ้งขอนไม้เข้าขวางทาสว่ นมด จวิ๋ สีส้มกย็ นื เปล่งเสยี งรอ้ งทรงพลงั ใสเ่ จ้าตัวกนิ มดทเี่ ข้า มาใกลจ้ นตกใจหนี

เจา้ ตัวกนิ มดว่งิ หนีโซเซจนเผลอชนหินก้อนใหญ่ พอมันลมื ตาข้นึ มาทันใดกต็ กใจกบั ภาพทีเ่ ห็น ทนั ทเี จ้าตวั กินมดเจอกบั อะไรนะ

มันคือสงิ โตใหญย่ ักษท์ ่ีมดจิ๋วสีม่วงวาดเอาไวน้ น่ั เอง เจ้าตวั กินมดตกใจกลัวมากวิง่ หนีกลบั เข้าปา่ ไปมดจิ๋ว สรี งุ้ และเพื่อน ๆ ตา่ งก็ดใี จที่ปลอดภยั

มดจิว๋ สีรุ้งจงึ ชวนกันไปลอ่ งทล่ี ำธารมมี ดจว๋ิ สี ครามประดษิ ฐ์เรอื ใบไมไ้ ว้ใหแ้ ล้วมดจิ๋วสีนำ้ เงนิ ขออาสาว่ายนำ้ พาไปนำเรอื ใบไม้แล่นฉิวไปอย่าง เพลิดเพลิน

เม่อื ถงึ เวลาเย็นยา่ มดจว๋ิ สีร้งุ และเพื่อน ๆ ตา่ งเอย่ คำรำ่ ลาและแยกยา้ ยกนั กลับบา้ นพรอ้ มความรูส้ ึกตน่ื เตน้ ท่ีจะ ไดเ้ ลา่ เรือ่ งราว

เมอื่ กลับถึงรงั มดจ๋วิ สรี งุ้ ตา่ งผลดั กันเลา่ เรอ่ื งราว ผจญภัยคณุ พอ่ คุณแมก่ ็ต้ังใจฟังจนจบและชนื่ ชม ความสามัคคพี ร้อมสอนให้รูจ้ กั สังเกตสิ่งรอบตัว และระมดั ระวงั ตวั ด้วยมดจ๋ิวสรี ุง้ พร้อมเพรยี งกนั ขานรับคำสอนและยิ้มอยา่ งมีความสุข