๑ หนูเเก่ตวั หน่ึงเดินทางมาจนถงึ ลาธารท่ชี ายป่ า หนูแก่ตวั น้ันต้องการจะข้ามไปยงั ฝ่งั ตรงข้ามจงึ เข้าไปหาเจ้ากบตวั น้อยท่รี ิมลาธาร เเล้วเอ่ยขอให้กบช่วยพาตนข้ามลาธาร
๒ กบน้อยมองหนูเเล้วปฏเิ สธอย่างสภุ าพว่า… “ โธ่ ฉันน่ะตัวเลก็ พอๆ กบั ท่าน เเล้วจะพาท่านข้ามไปได้ อย่างไรกนั ล่ะจะ๊ ”
๓ เเต่หนูไม่ยอม กลับอ้างว่าตนเป็นสตั ว์ผู้อาวุโสกว่า ถ้ากบไม่ยอมช่วยตนกจ็ ะไปป่ า ประกาศให้สรรพสตั วท์ ้งั หลายร้ถู งึ ความใจดาของกบ
๔ เม่อื ถูกข่เู ขญ็ เช่นน้ัน กบจงึ ต้องจายอมให้หนูเอาเท้าผูก กบั เท้าของตนเเล้วกพ็ าว่ายข้ามลาธาร
๕ เเต่ทว่าพอท้งั สองว่ายไปได้เเค่คร่ึงทางกบตวั น้ันกเ็ ร่ิมหมดเเรง
และก่อนท่ที ้งั คู่จะจมนา้ ตาย เหย่ยี วตัวหน่ึงกโ็ ฉบลงมาแล้ว ๖ ใช้กงเลบ็ อนั แหลมคมจบั เอา ท้งั กบเเละหนูไปกนิ
๗ “นิทานเร่ืองน้ีสอนให้ร้วู ่า” คดิ ประโยชน์จากผู้ท่ไี ม่สามารถให้ได้ ย่อมมเี เต่เสยี หาย
Search
Read the Text Version
- 1 - 9
Pages: