เด็กหญิงแก้มหวาน

เรื่องและภาพประกอบ ทิพานัน อุดมสันติ์ สิริยากร บุญยั้ง





คำนำ “เด็กหญิงแก้มหวาน” เป็นหนังสือภาพสำหรับเด็กในรายวิชา วรรณกรรมสำหรับเด็ก ( 0563310 ) ซึ่งจัดทำขึ้นเพื่อช่วยเสริม สร้างพัฒนาการสำหรับเด็กอายุ 6-9 ขวบ และช่วยสานสร้าง สายใยรักใครอบครัวผ่านการอ่านหนังสือนิทานให้ลูกฟังนอกจาก ความรักความอบอุ่นที่เกิดขึ้นแก่เด็กแล้ว สมองของเด็กยังได้รับการกระตุ้นให้รู้จักคิดและเรียนรู้ควบคู่กันไป การได้ฟังเรื่องราวและการดูภาพประกอบของหนังสือ ก่อให้เกิด ความอยากรู้อยากเห็น เด็กจะคิดและเกิดจินตนาการกว้างไกล ยิ่งคิดบ่อยเซลล์สมองของเด็กเซลล์สมองของเด็กในช่วงวัยนี้ยิ่ง แตกแขนงออกไปมากขึ้น ยิ่งแตกแขนงเด็กก็จะยิ่งฉลาดมากขึ้น

หนังสือ “เด็กหญิงแก้มหวาน”เล่มนี้ ยังให้ข้อเท็จจริงและช่วย ส่งเสริมให้เด็กในวัยนี้เกิดนิสัยรักการอ่าน ฝึกทักษะการเขียน ผ่านการอ่านเพิ่มทักษะในด้านการฟังและการทำตามเยี่ยงอย่าง อันนี้นั้นด้วยเพราะผู้เขียนได้ถ่ายทอดเรื่องราวของเด็กหญิงแก้ม หวานผ่านเนื้อหาที่มีการเรียบเรียงขึ้นอย่างน่าสนใจ มีการใช้ ภาษาที่เข้าใจง่าย แต่ละบทมีการใช้คำคล้องจองซึ่งทำให้เกิด ความสนุกในการอ่านด้วย และแฝงข้อควรปฏิบัติตนของเด็ก การศึกษาเรื่องจากเล่มนี้จึงเป็นปัจจัยให้เกิดความรู้ทั้งทาง ทฤษฎีและแนวปฎิบัติด้วยทั้งสองทาง หากผู้อ่านชอบใจ เด็กหญิงแก้มหวาน กรุณาส่งใจมาขอบพระคุณ ท่านอาจารย์วรางคณา เทศณา ที่ให้แนะนำและส่งเสริมให้ ผู้เขียนได้มีโอกาสจัดทำเล่มนี้ขึ้น เอาละนะ พูดพร้อมกันเด็ก ๆ “ขอบพระคุณท่านอาจารย์มาก ๆ นะคะ”



ตอน แก้มหวานรักความสะอาด แก้มหวาน 6 ขวบ

ตื่น ตื๊น ตื่น…… หนูแก้วหวานตื่นได้แล้วจ้า เสียงแม่แว่วมา พาชวนให้ตื่น หนูร้องตอบกลับขึ้นกับแม่ว่า หนูตื่นแล้วหนา สดชื่นเริงร่า “ สวัสดีจ้า ทุกคน ”



เพื่อนอาจจะสงสัยว่าหนูนั้นเป็นใคร ขอแนะนำให้ เพื่อนได้เรียกทัก หนูชื่อแก้มหวาน คิดว่าชื่อนี้คงน่ารัก อย่าลืมล่ะ อย่าลืมเรียกทัก แก้มหวานยินดีที่ได้รู้จักกับทุกคน



แก้วหวานจ๊ะรีบมาอาบน้ำแปรงฟัน เดี๋ยวอาบน้ำแล้วมากินข้าวเช้ากัน เอ๊าเร็วแข็งขัน เดี๋ยวไม่ทันท่วงที แก้มหวานรีบอาบน้ำแปรงฟันอย่างแข็งขัน แปรงฟันมีฟองฟู่ๆ ขัด ขัด ถูถู อู้วหูว !! สงสัยฟันจะสะอาดจริง



แก้มหวานบอก หนูไม่เคยลืมแปรงฟัน ทุกวันขยันแปรง เพราะจะทำให้ฟันแข็งแรง เวลายิ่มแฉ่ง เพื่อนชมสวยจัง



อาบน้ำเสร็จ ก็ต้องรีบเช็ดตัว แล้วทาแป้งให้กลิ่นหอมทั่ว เช็ดหัวให้แห้งไม่รอรี ไม่มัวแต่ชักช้ารีบ ๆ แต่งตัวให้เร็วรี่ สิ่งที่แม่สอนทุกวันนี้ ฟังจนจำขึ้นใจ



กินข้าวก็ต้องกินร้อนและใช้ช้อนกลาง อ้อ! ทุกวันนี้ก็ควรเว้นระยะห่าง กินเสร็จต้องล้างมือให้ทุกท่า เชื้อไวรัสร้าย ไม่มาถามหา ทำเช่นนี้ได้ โรคภัยคงบอกลา



วันนี้วันหยุดเป็นวันเสาร์ แก้มหวานคิดไม่อยากเหงาจะทำยังไงดี เลยขอคุณแม่ว่าจะไปเล่นบ้านเมษา บ้านเพื่อนอยู่ด้านหน้าตรงข้ามบ้านเรานี้ แม่อนุญาตตอบตกลงว่า “เอาชี้ เอาชี้”





ตอน แก้มหวานแบ่งปัน (แก้มหวานโตแล้ว)

แก้มหวานเด็กดีรีบไปโรงเรียน มาถึงโรงเรียนก่อนแปดโมงเช้า รีบเร่งฝีเท้าเดินเข้าเร็วรี่ คิดถึงเพื่อนๆ สุดๆ เต็มที อ๊ะ นั่นลูกหยีกับชมพู่ไง แก้มหวานดีใจวิ่งไปทักทายอย่างรวดเร็ว



“สวัสดีจ้า ลูกหยีชมพู่ เป็นอย่างไรบ้างสบายดีไหม วันนี้แก้มหวานเอาขนมมาให้ ลูกกวาดหลากสีมีมากมาย ช็อกโกแลตแสนอร่อยถูกใจ เดี๋ยวแบ่งให้เพื่อนๆ กินด้วยกัน”



นั่งกินขนมวิ่งเล่นสนุกสนาน เริงร่าสำราญใจตามประสา กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงกริ่งบอกเวลา แปดนาฬิกาได้เวลาเข้าห้องเรียน วันนี้คุณครูพาหัดวาดเขียน วาดรูประบายสีด้วยสีเทียน สร้างสรรค์ผลงานตามจินตนาการ



“แก้มหวาน แก้มหวาน” ลูกหยีสะกิดเรียก “แก้มหวานมีสีชมพูไหมจ๊ะ ถ้ามีลูกหยีขอยืมหน่อยค่ะ” ส่วนแก้มหวานได้ยินก็ไม่รอรี รีบหยิบสีชมพูยื่นให้อย่างเร็วจี๋ “อะ นี่จ้ะ” ลูกหยีรับไว้ พร้อมกับพูดว่า “ขอบใจนะ”



วาดรูประบายสีเพลินอยู่นาน เสียงกริ่งบอกเวลาอาหารเที่ยง คุณครูจึงเรียกรวมแถวอย่างพร้อมเพียง แก้มหวานดีใจที่จะได้กินของอร่อย เด็กๆ ทานข้าวอย่างเรียบร้อยและมีความสุข พอทานเสร็จปุ๊บก็ลุกไปแปรงฟัน



แก้มหวาน ลูกหยีและชมพู่กำลังนั่งเล่น มองเห็นคุณครูถือของเดินผ่าน เด็กๆ ไม่รีรอคิดนาน รีบเดินเข้าไปถามช่วยถือของทันที “คุณครูคะ เดี๋ยวพวกหนูถือของช่วยค่ะ” คุณครูยิ้มที่เห็นเด็กๆ มีน้ำใจ จึงชื่นชมพร้อมกับสอนว่า “เด็กดีต้องรู้จักช่วย เหลือและแบ่งปันผู้อื่นนะจ๊ะ”