ทุกคนล้วนมีก้าวแรกเสมอ

• เมื่อนกึ ยอ้ นเวลากลบั ไป ใ น ห้ อ ง ท า ง า น ห้ อ ง เ ดิ ม เวลานัน้ ทีย่ ังไม่ไดบ้ ูรณะปรับปรุง ก่อนหน้านีร้ าว ๆ เป็นห้องทางานใหม่เหมือนใน เวลาน้ี ตน้ ปี 2562 ส า นั ก ง า น ค ว า ม ร่ ว ม มื อ ระหว่างประเทศ บนอาคาร 11 ชน้ั 4 ของกรมควบคุมโรค ภายในห้องส่ีเหลี่ยมสีขาว ส ะ อ า ด ต า ข น า ด ก ะ ทั ด รั ด เพียงพอที่จะนั่งทางานรวมกัน ราว 20 กว่าคน

โตะ๊ ท่ีน่งั ทางานยังเป็นสไตล์ แบบเก่า แตฉ่ นั ยังจาไดด้ ถี ึง บรรยากาศการทางาน ที่เรยี บง่าย อบอนุ่ เหมอื นอยู่ ครอบครัว ถึงแมว้ า่ จะมีจานวนคนไมม่ ากนกั เทา่ กับกองวิชาการ หรือสานัก อน่ื ๆ ในกรมควบคมุ โรค

ทกุ คนนง่ั รวมกนั อยู่ตามกลมุ่ งานของตนเอง ภาพของผคู้ นท่ีกาลังขะมักเขมน้ นัง่ ทางานอย่หู นา้ จอ คอมพวิ เตอร์ ท่ามกลางเสยี งพูดคุยกันเปน็ ระยะ ๆ สลับกับเสียงปริ้นเตอร์กาลังทางาน และเสียงโทรศัพท์ท่ีดัง เปน็ ช่วงๆ พร้อมกบั เสยี งเรียกช่ือใหม้ ารบั โทรศพั ท์ “เปน็ ภาพท่ฉี ันเหน็ จนชนิ ตา และได้ยินอยู่เสมอจนรู้สึก คุน้ เคยเปน็ อย่างดี”

ผงั ท่นี งั่ ถูกจดั เรยี งกันเป็น 4 กล่มุ งาน เริ่มจากกลุ่มบริหารท่ัวไป กลุ่มวิเทศสัมพันธ์ กลุ่มแผนงานและพัฒนาองค์กร จนถึงกลุ่ม ของฉนั ทอี่ ยดู่ า้ นในสุดของห้อง ช่อื ว่า “กลมุ่ พฒั นาความร่วมมอื ระหวา่ งประเทศ” ซึ่งมีสมาชิกในกลุ่ม 6 คน ฉันนั่งอยู่ตรง กลางของแถวด้านหลังสุดติดกับพี่หัวหน้ากลุ่ม ที่นั่งอยู่ด้านซ้ายมือ ท่ีพร้อมเป็นท่ีปรึกษาให้ ฉนั รสู้ ึกอุ่นใจเสมอ

หลังจากที่ฉันได้ย้ายมาทางานที่น่ี เกือบๆหนึ่งปี ยังอยู่ในช่วงปรับตัว เรียนรู้งานใหม่ท่ียังจับต้นจนปลายไม่ ค่อยถูกกาลังปะติดปะต่องานหลายๆ งานย่อย ให้มองเห็นเป็นภาพรวม เหมือนกาลงั ต่อจิก๊ ซอว์ สิ่งท่ีจาเป็น และหลีกเล่ียง ไม่ไดอ้ ย่างหนึ่งของงานท่ีอยู่ในความ รบั ผิดชอบของกลมุ่ ฉนั กค็ ือ….. “การใช้ภาษาองั กฤษ” สมกับชื่อคาวา่ …พัฒนาความ ร่วมมอื ระหวา่ งประเทศ

“ เ ดื อ น ห น้ า พ่ี และแล้ววนั หน่ึง ม อ บ ใ ห้ อุ๊ ไ ป “พเ่ี กษ เกษณี ศรรี ักษา” ป ร ะ ชุ ม MBDS หวั หนา้ กลุ่มพฒั นาความร่วมมอื ทกี่ ัมพชู านะ” ระหว่างประเทศ มอบหมายให้ฉันไปเขา้ ร่วมการประชุม MBDS (Mekong Basin Disease Surveillance) ความรว่ มมอื เฝา้ ระวังโรค ในอนภุ ูมิภาคลุ่ม แมน่ า้ โขง ทก่ี รงุ พนมเปญ ราชอาณาจกั ร กมั พชู า ในเดอื นกุมภาพันธ์ 2562

เมอื่ ดูเวลาแลว้ นา่ จะเหลอื เวลาเตรียมตัวอีก ประมาณ 2 สัปดาห์ แลว้ ฉันจะตอ้ งเตรยี มตวั อะไรบา้ ง จะต้องตดิ ตอ่ ประสานงานกบั ใคร แล้วจะต้องดาเนนิ การอย่างไรบา้ ง ในฐานะผปู้ ระสานงาน ผเู้ ข้าร่วม ประชุม “ชา่ งเป็นเรื่องใหม่ สาหรับฉัน ที่ต้องเรยี นรอู้ กี มากจริงๆ”

นานาคาถามเริ่มผุดขน้ึ มาในหวั ฉนั มากมาย และท่ีสาคัญนอกจากฉันจะต้องทาหน้าท่เี ปน็ ผปู้ ระสานงานหลัก (Focal point) ของกรมควบคมุ โรค แล้วยังต้องทาหน้าทเี่ ป็น Head of delegate of Thailand ! อกี ด้วย “ฉนั จะทาไดไ้ หม” ยิ้มสๆู้ ๆ

ฉันยังจาไดด้ ี วนั ท่ีผู้อานวยการสานักงานความ ร่วมมือระหวา่ งประเทศ หรอื ทใี ครๆรจู้ กั กนั ดวี า่ “คณุ หมอจบุ๊ สัตวแพทยห์ ญงิ เสาวพักตร์ ฮ้ินจอ้ ย” บอกกบั ฉันวา่ ในการไปประชมุ ครัง้ น้ี พ ร้ อ ม ท้ั ง ข้ึ น ก ล่ า ว เ ปิ ด ก า ร ป ร ะ ชุ ม หรอื กลา่ ว Remark ซึ่งหมายถึงการพูดแสดงความคิดเห็น ท่ีเก่ียวข้องกับเน้ือหาการประชุมบนเวที ร่ ว ม กั บ ตั ว แ ท น ข อ ง แ ต่ ล ะ ป ร ะ เ ท ศ MBDS ในฐานะหัวหน้าคณะผู้เข้าร่วม ประชมุ ของประเทศไทยอกี ด้วย

แวบแรกที่ฉันคิด หลงั จากท่ีรูว้ ่า จะตอ้ งไปเข้าร่วมการประชมุ MBDS เป็นครงั้ แรก ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เคยมปี ระสบการณก์ ารประชมุ นี้มากอ่ น “โอ้ ! น่ีชา่ งเปน็ ภารกิจที่ยิ่งใหญ่ สาหรับฉนั จริงๆเม่ือเทยี บกับ ประสบการณ์อนั นอ้ ยนิดทฉี่ นั ม”ี ยม้ิ สูๆ้ ๆ

ถึงฉนั จะมองวา่ มันเป็นเรื่องยากสาหรบั ฉนั แตใ่ นทางกลบั กนั ก็นบั ว่าเปน็ โอกาสที่ดีมาก ๆ ที่ทา่ นผบู้ รหิ ารให้ความไวว้ างใจมอบหมายให้ทาภารกิจทส่ี าคญั น้ี คุณหมอจุบ๊ แสดงถงึ ความมั่นใจสง่ เป็นพลงั มาให้ฉนั “พีอ่ ทุ๊ าเต็มทไี่ ปเลยคะ่ ”

“ เหอะนา่ พเ่ี ช่อื วา่ น้องตอ้ งทาได้ ” พเ่ี กษ หวั หนา้ กลุ่มของฉัน คอยพรา่ บอกให้กาลงั ใจฉนั เสมอมา ท้ังๆท่ีฉนั ยงั ไมค่ อ่ ยจะมัน่ ใจตวั เองเลย เหมอื นอย่างที่เราเคยไดย้ นิ มา ความยากถือวา่ เป็นงานทท่ี ้าทาย เช่นนั้นเราจะรออะไรอกี นอกจาก…เดินหนา้ ต่อไป

” น้องบาส วฒั นา มะสังหลง ” “ พอี่ ุส๊ ่ง File กลุ่มวิเทศสัมพนั ธ์ มาเลย เดีย๋ วผม ช่วยดูให้ครับ ” ท่มี ีน้าใจคอยชว่ ยฉันเรอ่ื งการใช้ ภาษาองั กฤษเสมอ รวมถงึ คุณหมอจบุ๊ กบั อาจารยด์ า ท่ีช่วยปรบั แก้ไขจนมาเปน็ คากลา่ วเปิด การประชุมฉบบั สมบรู ณค์ วามยาว ประมาณ 1 หนา้ กระดาษครึ่ง

ท่ชี ว่ ยกรณุ าส่งไฟลข์ ้อมูล FYI (For Your Information) มาให้ฉันทางอเี มลอีกด้วย แล้วฉันจงึ เริ่มเขียนร่างคากล่าวเปดิ การประชุมเปน็ ภาษาองั กฤษเปน็ ครั้งแรก ฉันเรม่ิ ต้นจากการเตรยี ม ข้อมลู ค้นหารายละเอยี ด จากแหล่งข้อมูล เวป๊ ไซด์ ต่างๆ ทางอนิ เตอรเ์ น็ต รวมถงึ ข้อมูลบางส่วนท่ไี ดม้ า จากพ่เี กษ และ อาจารย์ดา สพญ.กิ่งเนตร ท่ีปรึกษา ของสานกั งานความ ร่วมมือระหว่างประเทศ

“ กลัวก็กลวั แตบ่ ทบาทหน้าท่คี วามรับผดิ ชอบ ทาให้ The show must go on ! ” หลังจากทไ่ี ด้รายชื่อคณะเดนิ ทางเข้ารว่ มการประชุมครบทง้ั 5 คนแลว้ “เราทา Line กลมุ่ ไวต้ ดิ ต่อกันดีมย้ั คะ” ฉนั เสนอกับพเี่ จียร์ แล้วจึงไดต้ ง้ั กลุม่ MBDS 14-15 Feb 2019 ขึน้ มา ทาให้ชอ่ งทางการติดตอ่ ประสานงานสะดวกรวดเรว็ และ งา่ ยข้นึ เมอ่ื ประสานรายชื่อคณะเดินทางเรยี บร้อยแล้ว ต่อไปกถ็ งึ เวลาในการประสานขอไฟล์นาเสนอ การดาเนินงาน เฝ้าระวงั โรค ท่ีผ่านมาของแตล่ ะจังหวัด โดยตอ้ งแปลเป็นภาษาองั กฤษท้ังหมดกอ่ น แล้วจงึ จะสง่ ให้ ผ้จู ดั การประชุมทางราชอาณาจกั รกัมพชู า

สว่ นเร่อื งการประสานงานในฐานะผู้ประสานงานหลัก ฉันต้อง ประสานขอรายชอื่ กับคณะของสาธารณสขุ จงั หวัด ๓ จงั หวัด ท่จี ะตอ้ งเดินทางไปด้วยกันเพื่อรวบรวมรายช่อื ของผ้ทู ่ีจะเข้าร่วม การประชมุ ท้ังหมดสง่ ใหก้ บั ผจู้ ัดประชมุ ของราชอาณาจกั รกัมพูชา พเ่ี จียร์ พนั ธ์ฉวี สขุ บตั ิ นกั วิชาการสาธารณสุข ชานาญการพเิ ศษ สานกั งานสาธารณสขุ มุกดาหาร เปน็ ผปู้ ระสานกบั คณะของสาธารณสขุ จงั หวัดให้ คอยตดิ ตามจนกระทง่ั ได้รายชอื่ และสาเนาหน้าหนังสอื เดินทางราชการมาจนครบ พรอ้ มจะส่งรายชือ่ ใหก้ ับ ผจู้ ัดประชุม MBDS ของราชอาณาจกั รกัมพชู าได้ทนั ที หลังจากท่ฉี นั เตรียมรา่ งอีเมลบางส่วนไวบ้ ้างแล้ว เพ่อื การสง่ ขอ้ มลู ท่สี ะดวกรวดเร็วข้นึ

อาจารยด์ า พดู กบั ฉันด้วยนา้ เสยี ง ทอี่ อ่ นโยน แล้วช่วยปรบั แกไ้ ข คาและประโยคจนสละสลวย ไดส้ าเร็จ ใหฉ้ นั ประสานสง่ ตอ่ ใหก้ บั ผจู้ ัดประชุม MBDS ทางราชอาณาจักรกมั พูชาได้ทนั เวลา “ ไม่เปน็ ไร ลองส่งมา กอ่ นเดย๋ี วพจี่ ะ ช่วยดูให้ ”

“ หนังสอื ขออนมุ ตั ิเดนิ ทางของคณุ หมอดากบั พ่อี ุ๊ ไดแ้ ล้วนะครับ อธิบดีทา่ นเซน็ ใหแ้ ลว้ ” “นอ้ งวฒั น์ วรี วัฒน์ แกว้ รักษ”์ กล่มุ วิเทศสัมพันธ์ ท่คี อยดแู ลติดตามเสนอหนงั สือขออนมุ ตั ิ ตัวบุคคลให้กบั บุคลากร กรมควบคุมโรคในการเดนิ ทางไป ต่างประเทศ อยู่เสมอ รีบเขา้ มาบอกความคบื หนา้ ในทันที

ใกลถ้ ึงเวลาทจ่ี ะออกเดินทางกนั แล้ว คณะของเรานดั ข้นึ เครื่องไปกรุง พนมเปญ ราชอาณาจักรกัมพูชา ท่ีท่าอากาศยานนานาชาตสิ วุ รรณภมู ิ แลว้ จงึ เดนิ ทางเขา้ พักทโ่ี รงแรมซนั เวย์ ทานองเพลงระนาดทชี่ ายหน่มุ ชาวเขมรใสเ่ สอ้ื ขาวราชปะแตน กาลังบรรเลงอยนู่ นั้ เป็นทสี่ ะดดุ หู จนพวกเราตอ้ งหนั ไปมองพรอ้ มๆ กัน ชายหน่มุ ชาวกัมพชู าเงยหนา้ ยิ้มใหเ้ ห็นฟันขาวเรยี งกันเปน็ ระเบียบ ตดั กับสผี ิวสีน้าตาลเขม้

เย็นวนั นั้น คณะผ้เู ขา้ ร่วมประชมุ ยงั มกี ารซกั ซอ้ มเตรียม ความพรอ้ มสาหรับการนาเสนอในวันพรงุ่ นี้ รวมถึงตัวฉันดว้ ยทีจ่ ะต้องเตรียมกลา่ วเปดิ การประชุม ตั้งแต่แรกเลย “ ไมต่ อ้ งกลัวไหนลองมาซอ้ มพดู ใหพ้ ฟี่ ังหน่อย เดยี๋ วพี่จะช่วยดใู ห้ ” อาจารย์ดา พูดกับฉันด้วยน้าเสียงที่อ่อนโยนเหมือนเช่นเคยคงจะ สังเกตเหน็ ความกงั วลท่แี สดงออกมาทางสีหนา้ และแววตาของฉัน พร้อมกับช่วยช้ีแนะการออกเสียงบางคาท่ีออกเสียงยาก การเว้นวรรค การเน้นเสียงหนักเบา จนฉันรู้สึกคลายความกังวลลงได้มาก แต่ก็ยังอยากจะซ้อมแล้วซ้อมอีก เพ่อื เพม่ิ ความมั่นใจให้มากข้นึ

และแลว้ เชา้ วันประชุม MBDS Cross-Border Partners’ Collaboration Forum for Disease Prevention and Control วันแรกก็เรม่ิ ขึ้น ในหอ้ งประชุมโถงใหญจ่ ดั โต๊ะเป็นรูปตวั ยซู อ้ น 2 แถว หันหนา้ เขา้ หากนั ทา่ มกลางผเู้ ขา้ รว่ มประชมุ ราวๆ 70 คน เต็มห้องประชุม พิธีกรเชิญใหต้ วั แทนของแตล่ ะประเทศขนึ้ ไปนง่ั บนเวที

เมือ่ หันหนา้ เข้าหาเวที ท่ีน่ังด้านซา้ ยมอื สุดคอื Dr. Rattanxay Phetsouvanh อธบิ ดกี รมควบคุมโรคติดต่อ สาธารณรัฐ ประชาธิปไตยประชาชนลาว ถดั มาคือ Dr. Dong Xiaoping ผ้อู านวยการศูนยส์ าธารณสขุ โลก สาธารณรฐั ประชาชนจนี ซง่ึ เป็นประธาน MBDS ปี ค.ศ. 2019 ดว้ ย ที่นัง่ ตรงกลางคือ Dr. Ly Sovann อธบิ ดีกรมควบคุมโรคติดต่อ ราชอาณาจักรกัมพูชา ประธานการประชมุ ในครงั้ นี้ ถดั มาคอื Dr. Nguyen Dang Vung รองอธิบดีกรมควบคุมโรคติดต่อ ประเทศ เวยี ดนาม ท่นี ั่งติดกบั ฉนั ทน่ี ง่ั อยูด่ ้านขวามือสดุ “ ทา่ นดูใจดมี ีเมตตามาก ยื่นมือมาทักทายฉัน ดว้ ยรอยยม้ิ ทเี่ ป็นมติ ร ”

Good morning, how are you? ” อยา่ งนอ้ ยก็ทาใหฉ้ ันรสู้ ึกอุ่นใจขึน้ กับมติ รไมตรีทไ่ี ดร้ บั ในชว่ งเวลาท่ีรสู้ ึกได้ ถงึ ความประหม่าในขณะนนั้ หลงั จากทีป่ ระธานการประชมุ Dr. Ly Sovann อธิบดกี รมควบคุม โรคติดตอ่ ราชอาณาจกั รกมั พูชา กล่าวตอ้ นรับและเปดิ การประชมุ อยา่ ง เปน็ ทางการแล้ว พิธกี ร Dr. Teng Srey รองอธบิ ดกี รมควบคุมโรคติดต่อ ราชอาณาจกั รกัมพชู า จงึ เชญิ ให้ตวั แทนของแต่ละประเทศ กลา่ วเปดิ การประชมุ เมอื่ ไดย้ ินเสียงเชญิ ใหป้ ระเทศไทยกลา่ วเปิดการ ประชุม ในลาดับตอ่ ไป

“ฉนั ทาสาเรจ็ แลว้ ” • “Next, I would like to invite representative from ฉันทาภารกิจสาคญั นีส้ าเรจ็ ลลุ ่วงผา่ นไป Thailand to open remark ไดแ้ ล้ว ภารกิจต่อไปฉันจะตอ้ งเขา้ ร่วมรับ please” ฟงั แลกเปลี่ยนความคดิ เหน็ ในท่ปี ระชุม ฉนั ยังกังวลไม่ม่นั ใจวา่ จะสามารถฟังและ • สายตาของผู้เข้ารว่ มประชุมมองมาทฉ่ี นั พดู สือ่ สารภาษาองั กฤษกับผเู้ ขา้ ร่วม ในขณะนนั้ มอื ของฉันเร่มิ สนั่ และเย็นเฉียบ ประชุมนานาชาตไิ ดเ้ ขา้ ใจและร้เู ร่อื ง ฉนั ใจเตน้ แรง ตัวเบาหววิ ฉนั พยายาม ตอ้ งรวบรวมความกล้าอกี ครัง้ ท่ีจะพดู รวบรวมสตกิ ลบั มา บอกกบั ตัวเองว่า แลกเปล่ยี นความคิดเหน็ เก่ยี วกบั โครงการ ของประเทศไทยทีม่ ีเครอื ขา่ ยความร่วมมอื • “ฉนั ตอ้ งทาได้” ที่ดดี า้ นการเฝา้ ระวังป้องกันควบคมุ โรค • ฉนั ไม่ได้ยนิ เสียงอะไรอกี นอกจากเสียงของ ของจงั หวัดชายแดน และจังหวดั ชายแดน คู่ขนานประเทศเพอ่ื นบา้ น (Twin Cities) ตัวเอง ทพี่ ูดคากล่าวออกไปจนจบในเวลา จนเกิดเปน็ ภาพความสาเร็จร่วมกนั ประมาณ 3 นาทนี น้ั วินาทหี ลังจากน้นั ชา่ ง ภารกจิ ท่ี 2 ชว่ ยทะลายความกลัวของ เป็นชว่ งเวลาท่เี หมือนยกภูเขาออกจากอก ฉนั ลงไดอ้ กี ครัง้ ฉันเอาชนะความกลัวขนึ้ กล่าวเปดิ การ ประชุมบนเวทีในฐานะหัวหนา้ ทีมผ้เู ขา้ ร่วม ประชุมของประเทศไทย

คณะผูเ้ ขา้ รว่ มการประชมุ ของประเทศ ไทย มกี ารนาเสนอการดาเนนิ งานเฝา้ ระวงั โรคทผ่ี ่านมาของทั้ง 3 จังหวดั เปน็ ภาษาองั กฤษ โดย พ่ีสมเกยี รติ ทองเล็ก สานกั งานสาธารณสขุ จังหวดั สระแกว้ พ่ีเจียร์ พันธฉ์ วี สุขบตั ิ สานกั งาน สาธารณสุขจงั หวัดมุกดาหาร และน้อง สุพจน์ รตั นเพียร สานักงานสาธารณสุข จังหวดั ตราด ฉนั สังเกตเหน็ ความมุง่ มัน่ ตัง้ ใจที่ทุกคน พยายามทาใหส้ าเรจ็ ลงได้ดว้ ยดี พร้อมท้งั กาลงั ใจที่สง่ ถงึ กัน และมารู้ ทีหลงั วา่ เวที การพดู ภาษาองั กฤษนเ้ี ปน็ ครง้ั แรกของ อกี 2 คนเหมือนกนั “ทกุ คนล้วนมกี ้าว แรกเสมอ” ฉันราพงึ เบาๆกบั ตัวเอง และร้สู กึ อ่มิ เอมใจท่กี า้ ว ข้ามความกลัวน้นั มาได้

ฉันนึกถึงผู้คนหลายๆคนรอบตัวฉันท้ังที่ ได้เอ่ยชื่อและไม่ได้เอ่ยช่ือ และอยากจะ ขอบคุณทุกคนท่ีมีส่วนช่วยเหลือสนับสนุน ให้ฉันได้ก้าวข้ามอุปสรรคทั้งหลาย ไม่ว่าจะ เปน็ เรอ่ื งเลก็ หรือเรอื่ งใหญ่ ฉันระลึกเสมอว่าบางครั้งเรื่องที่ เล็กของใครบางคนอาจจะเป็นเรื่อง ใหญ่สาหรบั เราก็ได้ เหมือนที่ฉันรู้สึกได้ในครั้งน้ี และ พ ร้ อ ม ท่ี จ ะ เ ป็ น ก้ า ว แ ร ก ท่ี ม่ั น ค ง ตอ่ ไปในอนาคต



“จะยากแคไ่ หน ขอแค่ใจพรอ้ มสู้ ทมี งานพร้อมลุย ทุกอยา่ งกส็ าเร็จ ลงได้” สนับสนุนโดย กรมควบคมุ โรค และ กระทรวงสาธารณสขุ www.ddc.moph.com