มัทนะพาธา

มทั นะพาธา

มทั นะพาธา ผูแ้ ต่ง ตวั ละคร คา เรอ่ื งย่อ คุณค่า ประพนั ธ์ 2

ผแู้ ตง่ 3

พระบาทสมเดจ็ พระมุงกฎเกลา้ เจา้ อยหู่ วั รชั กาลท๖่ี 4

ตวั ละคร ภาคพ้ืนดนิ ภาคสวรรค์ 5

สุเทษณะ เทพบุตร์ จติ ระเสน จติ ระรถ นางมทั นา มายาวนิ 6

พระนางจณั ฑี (มเหสขี อง ทา้ วชยั เสน) นนั ทวิ รรธนะ (อมาตยข์ อง ทา้ วชยั เสน) พระกา อราลี ละทรรศนิ ,ฤาษี ( นางคอ่ มฃา้ (คณาจารยอ์ ยู่ หลวงพระนาง ในป่ าหมิ ะวนั ) จณั ฑี) ทา้ วชยั เสน ศุภางค์ (กษตั รยิ จ์ นั (นายทหารคน ทรวงศผ์ ทู้ รง สนิธของทา้ ว ราชยใ์ นนคร หสั ตินาปุระ). ชยั เสน) 7

ลกั ษณะคาประพนั ธ์ 8

แบง่ ออกเป็น ๒ ลกั ษณะ ฉนั ท์ ๒๑ ชนิด กาพย์ ๓ ชนิด  กาพยย์ านี ๑๑ เชน่ อทิ รวเิ ชยี รฉนั ท์  กาพยฉ์ บงั ๑๖ ๑๑  กาพยส์ ุรางคนางค์ ๒๘ วสนั ตดลิ กฉนั ท์ ๑๖ 9 เป็ นตน้

เรอื่ งยอ่ 10

ป๊ า !! ไหนป๊ าบอกวา่ จะเล่า ตานานดอกกุหลาบใหล้ กู ฟังไง มาๆนง่ั ขา้ งๆ ป๊ า เดย๋ี วป๊ าจะเลา่ ให้ ถึงเชา้ เลย! ฮา่ ๆ 11

เร่ืองมนั มี 2 ภาคเลยนะลูก ภาคสวรรค์ กบั ภาคพ้ืนดนิ เหตุการณ์แรกเกิดข้ึนบนสวรรค์ เทพบุตรสุเทษณ์หลงรัก เทพธิดามทั นา แตน่ างไม่ปลงใจดว้ ย สุเทษณจ์ งึ ขอใหว้ ทิ ยาธรมายาวนิ ใชเ้ วทมนตร์ สะกดเรยี กนางมา มทั นาจึงเจรจาตอบสุเทษณ์อย่างคนไมร่ ูส้ กึ ตวั สุเทษณไ์ ม่โปรด จงึ ขอใหม้ ายาวนิ คลายมนตร์ มทั นาก็รูส้ กึ ตวั และตอบปฏิเสธสเุ ทษณ์ 12

แลว้ สเุ ทษณไ์ ม่โกรธหรอป๊ า ทนั ใดนน้ั . . . สุเทษณโ์ กรธจงึ สาปใหเ้ ธอจตุ ไิ ปเกดิ บนโลกมนุษย์ มทั นาขอไปเกิดเป็นดอกกุหลาบ สุเทษณก์ าหนดวา่ ใหด้ อกกุหลาบดอกนนั้ กลายเป็นมนุษยเ์ ฉพาะวนั เพ็ญเพียงวนั เดยี วคนื เดยี วและ ตอ่ เมอ่ื มีความรกั จงึ จะพน้ สภาพจากเป็ นดอกไม้ หากเป็น ความทกุ ขเ์ พราะความรกั ก็ใหว้ งิ วอนตอ่ พระองคพ์ ระองคจ์ ะชว่ ย 13

แอก้ แอก้ ! ป๊ าเล่าจน โธ่ ! แม่สาวนอ้ ย ผมรสู้ กึ คอแหง้ หมดเลย สงสารนางจงั เลยป๊ า ป๊ า! เดย๋ี วผมไปเอานา้ ใหค้ รบั ชน่ื ใจจงั ตอ่ ไปจะเป็นภาคพ้ืนดนิ ตอ่ ละ ตง้ั ใจฟังดๆี ละ่ 14

ณ กลางป่ าหิมะวนั ฤาษีกาละทรรศินพบตน้ กุหลาบจึงขุดไป ปลูกไวท้ อ่ี าศรม เมือ่ มทั นากลายเป็นมนุษยก์ ็เล้ียงดูรกั ใครเ่ หมือนลกู วนั ตอ่ มาทา้ วชยั เสนกษตั ริยแ์ หง่ เมืองหสั ตนิ าปุระ เสดจ็ ไปลา่ สตั ว์ จงึ ไดพ้ บนางมทั นาก็เกดิ ความรกั มทั นาก็มีใจเสน่หาตอ่ ชยั เสนดว้ ยเชน่ กนั ทงั้ สองจงึ สาบานรกั ตอ่ กนั และมทั นาไมต่ อ้ งกลบั ไปเป็นกุหลาบอกี

แตเ่ ม่ือชยั เสนพามทั นาไปยงั เมอื งหสั ตนิ าปุระของพระองคพ์ ระนางจณั ฑีมเหสขี อง ชยั เสนหึงหวงและแคน้ ใจมาก นางขอใหพ้ ระบิดาซึ่งเป็ นพระราชาแควน้ มคธยกทพั มาตีหสั ตินาปุระ จณั ฑียงั ใชใ้ หน้ างค่อมขา้ หลวงทากลอุบายวา่ มทั นารกั กบั ศุภางค์ ทหารเอกของชยั เสนชยั เสนหลงเชอื่ จงึ สงั่ ใหป้ ระหารมทั นาและศุภางค์ ตอ่ มาเมอ่ื ชยั เสนรูว้ า่ มทั นาและศุภางคไ์ มม่ คี วามผดิ ก็เสยี ใจมากอามาตยเ์ อกจงึ ทูลความจริงว่ายงั มิไดส้ งั หารนาง และศิษย์ของพระกาละทรรศินไดพ้ านาง กลบั ไปอยใู่ นป่ าหมิ ะวนั แลว้ สว่ นศุภางคก์ ็เป็นอสิ ระเชน่ กนั และชยั เสนจงึ เดนิ ทาง ไปรบั นางมทั นา

ในขณะนน้ั มทั นาทูลขอใหส้ ุเทษณร์ บั นางกลบั ไปสวรรค์ สเุ ทษณข์ อใหน้ างรบั รกั ตนกอ่ น แตม่ ทั นายงั คงปฏิเสธ สุเทษณก์ ร้วิ จึง สาปใหม้ ทั นาเป็ นกุหลาบตลอดไป ชยั เสนมาถึง แต่ก็ไม่ทนั การณจ์ ึง ไดแ้ ตน่ าตน้ กุหลาบกลบั ไปยงั เมืองหสั ตนิ าปุระ อา้ ว !! หลบั ซะแลว้ ลกู ป๊ า

คณุ คา่ สงั คม วรรณศลิ ป์ 18

คุณค่าดา้ นวรรณศลิ ป์ ๑. เป็ นเร่ืองท่ีแต่งดี โดย ๒ .มี ก า ร ใ ช้ ภ า ษ า ท่ี ๓. มกี ารใชศ้ ลิ ปะในการ ใชค้ าฉันท์ เป็ นบทละคร ส ล ะ ส ล ว ย ต อ น ใ ด ท่ี ประพนั ธท์ ไี่ พเราะ แสดง พู ด มี ก า ร เ ลื อ ก ใ ช้ค า ต้อ ง ก า ร ด า เ นิ น เ รื่ อ ง กวโี วหาร และมกี ารเลน่ คา เหมาะสมกบั เน้ือหา และ รวดเร็ว ก็ใชร้ อ้ ยแกว้ ตอน เลน่ อกั ษรอยา่ งแพรว บทบาทของตวั ละคร ใดท่ีตอ้ งการจงั หวะเสียง พราว เชน่ และความคล้องจองใช้ กาพย์ หรือตอนใดเน้น อารมณ์ ก็ใชฉ้ นั ท์ 19

คณุ ค่าดา้ นสงั คม ๑. สะทอ้ นแง่คิดใหค้ นใน ๒.สะทอ้ นใหเ้ ห็นค่านิยม ๓. สะทอ้ นใหเ้ หน็ คา่ นิยม สงั คมไดเ้ ขา้ ใจ พุทธวจั นะ เ กี่ ยว กับก า ร ค ร องรัก เกี่ยวกบั สตรไี ทยในยุค “ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์” ระหวา่ งหญิงชาย ตอ้ งเกิด สมยั นนั้ วา่ มคี วามซอ่ื ศตั ย์ เม่ือมีความรัก ต้องรัก จากความพึงพอใจของทง้ั และยดึ มนั่ ในความรกั อยา่ งมีสติ ใชว้ จิ ารณญาณ สองฝ่ าย มิใช่เกิดจากการ เดยี วใจเดยี ว อย่างรอบคอบ มิใช่รัก บงั คบั ขูเ่ ข็ญใหร้ บั รกั อย่างลุ่มหลง จะก่อใหเ้ กิด ความทกุ ขไ์ ด้ 20

นางสาวฟาธฮี ะห์ ปะแดปซู ู รหสั นักศกึ ษา ๔o๖oo๑oo๕ สาขาภาษาไทยครศุ าสตรบณั ฑิต ชน้ั ปีที่๓ ทม่ี า: https://www.gotoknow.org/posts/519717