Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore เรื่องเล่าจากไลน์ By ครู A

เรื่องเล่าจากไลน์ By ครู A

Description: เรื่องเล่าจากไลน์ By ครู A

Search

Read the Text Version

เรื่องเล่าจากไลน์ By ครู A

คานา นายอุดมศักด์ิ ชูยิ้ม ครู กศน .ตาบลบ้านหลุม ศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอาเภอเมือง สุโขทัย ได้จัดทารวบรวมเรื่องเล่าจาก Line เป็นเร่ืองขาขัน เกร็ดความรู้ ต่างๆ ท่ีส่งข้อมูลผ่านทางไลน์ท้ังในบุคคลและ ส่งผ่านในกลุ่มต่างๆ ได้ลองอ่านแล้วมีท้ังสาระเกร็ดความรู้และ เรื่องขาขัน อ่านแล้วแอบอมยิ้มและหัวเราะได้ จึงได้รวบรวมมา เผยแพร่ให้กบั ผสู้ นใจไดอ้ ่านต่อไป หวังว่าเรื่องเล่าจากไลน์เล่มนี้คงทาให้ผู้อ่านได้มีความสุขได้ ไม่มากก็น้อย ขอขอบคุณ Line App แหล่งทมี่ าของข้อมูลเอกสารเล่มนี้ มา ณ โอกาสนี้ ผู้จัดทา นายอดุ มศกั ดิ์ ชูยม้ิ ครู กศน.ตาบลบา้ นหลมุ

สารบญั หน้า เรอ่ื ง 1 3 นงั เมยี โง่ 6 ขอ้ สอบ ป.โท วชิ าสมรรถนะผบู้ รหิ าร 7 คนขบั รถนาย 10 10 ปี 7 ครง้ั 12 ปลาทไู หม้ 17 หลวงพอ่ ดเี นา๊ ะ 18 ความเด็ดขาดของผบู้ รหิ าร 19 เรือ่ งทีอ่ ยากใหอ้ า่ น 20 เด็กชาย 3 คน 20 ยายกลวั เจบ็ 21 ขา่ วด่วน 22 ไข่ต้มเปน็ เหตุ 23 กอ่ นแตง่ อ่านลง...ตอนแกอ่ า่ นขน้ึ 24 คลายเครยี ดขาๆ ยเู อน็ ลงโทษไทย

สารบัญ หนา้ เรื่อง 25 26 การแก้ปวดหลงั 28 ปรัชญานา่ คดิ 29 สาวแรงงานพมา่ 30 ไอเ้ อีย่ ม 31 บทกลอนจากไลน์ 33 ใครกไ็ ม่รชู้ า่ งคิดให้ 33 หวั เราะเอาไว้..อย่าเครยี ด 34 ณ โรงพยาบาลแหง่ หนง่ึ 34 มีชาย 2 คนคยุ กัน 35 ผมมแี ฟนแลว้ แม่ 36 คนเฝา้ บ้าน ขาขา

1 \"นังเมยี โง\"่ ตอนจบี กนั ทีแรกก็จาไดว้ า่ มนั ฉลาดมาก น่ีนา เรียนก็สงู หน้าทีก่ ารงานก็ดี ทาไมอยกู่ นั ไป อยกู่ ันมากลบั เปน็ วา่ โง่ลงได้ ถึงขนาดน้ี นงั เมียเรานยี่ งั โชคดที ม่ี ผี วั ฉลาดๆ แบบเราอยขู่ ้างๆ นะเนย่ี ไมใ่ ชค่ ยุ ตอนเด็กๆสมัยประถมผมจะได้รบั คาชมจาก คุณครปู ระจาชนั้ อยเู่ สมอๆ จะไดร้ บั รางวลั เปน็ ประจาในวชิ า คดั ไทย เขียนไทย ผมยงั มคี วามภาคภมู ิใจมาจนถงึ ทกุ วนั นี้ แมเ้ วลามันจะลว่ งเลยมานานแลว้ กต็ าม ผมกย็ งั คงเปน็ คนเกง่ อยู่ อันน้ผี มรจู้ ากนังเมยี ผม เพราะผมสงั เกตเุ หน็ นงั เมยี มันจะ ตบมือดงั ๆ แลว้ กเ็ อย่ ปากชม ไมข่ าดปาก วา่ เกง่ ยงั โนน้ เกง่ ยงั น้ี เวลาผมซกั ผา้ ถบู ้าน หงุ ข้าว ลา้ งชาม ได้อยา่ งยอดเยย่ี มและ เสร็จทนั ในเวลาท่ีนังเมยี ผมมนั กาหนดไว้ แถมบางครงั้ ยงั มี เวลาเหลอื พอท่ีจะไปลา้ งสว้ มไดเ้ สรจ็ ทนั เวลาอกี ดว้ ย ทีแรกผม กค็ ิดได้เองอยู่แลว้ วา่ ผมเก่งและฉลาดมาก ความจรงิ นงั เมยี มนั ไม่ บอก ผมกร็ อู้ ยแู่ ลว้ ผดิ กบั นังเมยี ผมทน่ี บั วนั จะโงล่ ง ขนาดแอร์ ทีวี ท่สี มัยนเี้ ปดิ ปดิ ง่ายๆ มนั ยงั ทาไมเ่ ปน็ รโี มท ตงั้ อยู่ ข้างหนา้ นงั เมยี มนั ยงั ใชไ้ มเ่ ปน็ มือซา้ ยถอื มนั ฝรงั่ มอื ขวาแกว้ น้าหวาน ปากก็บอกวา่ \"นีเ่ ปดิ ทวี ใี หด้ หู น่อยซิ แอร์ด้วยนะ ซกั 23 องศา\" อีห่า..รโี มทก็อยขู่ ้างหนา้ ใช้ไม่เปน็ มนั น่โี ง่จรงิ ๆ

\"นงั เมยี โง\"่ (ต่อ) 2 ผมเคยสอนใหใ้ ชห้ ลายครั้ง ก็ยงั ทาไมเ่ ปน็ อกี แตน่ ังเมยี ผมมนั ก็ ยงั พอมคี วามฉลาดอยบู่ า้ งนะ หยงั่ เชน่ วา่ วนั เงินเดือนผมออก นงั เมยี มนั รหู้ มดแนะแถมยังจาแมน่ บางเดือนเลอ่ื นออกเงนิ เดอื น ไปวันไหนวนั ไหน มนั รู้หมดแนะ ผมยงั แปลกใจโง่ๆ แบบนีร้ ไู้ ด้ ไง แตย่ ังไงนงั เมียกไ็ มฉ่ ลาดกวา่ ผมหรอก มานั่งคอยจา คอย เตือนเงินเดอื นทกุ เดือนเสยี เวลา ผมเลยเอาเลขทบ่ี ญั ชขี องเมยี ให้ บรษิ ัทโอนเงนิ เข้าไปเลยนงั เมียยงั ชมผมไม่ขาดปากมาถงึ ทกุ วนั นี้ ฉลาดมาก ฉลาดมาก โธเ่ อ็งไมต่ ้องบอกขา้ กร็ ู้ \"นังเมยี หวั ขเ้ี ลอ่ื ย\" วันก่อนผมกม็ ีวรี กรรมไดแ้ กลง้ นงั เมยี โงข่ องผม สะใจจรงิ ๆ เรือ่ ง มันมอี ยู่วา่ อาทติ ย์ที่แลว้ พาเมียโง่ ไปซือ้ กับข้าวมื้อค่า ได้ปลาดกุ ย่าง สะเดานา้ ปลาหวาน(ของโปรดผมคอื หนงั ปลาดุก) เผลอ แป๊บเดยี ว(ผมอาบน้าอย)ู่ นงั เมียโง่ของผมแอบลอกหนงั ปลาดกุ กิน เสยี เกลย้ี ง ดสู ดิ ูมนั ทา ดว้ ยความฉลาดของผม เก็บความแคน้ อยู่ ในใจ วนั ต่อมาถงึ วนั ลา้ งแคน้ นงั เมยี โง่ของผม ไปจา่ ยตลาด มัน กาลงั ท้อง อยากกินมันเทศตม้ ซือ้ มา2กิโล ถงึ บ้านพอมนั เผลอ ผมลงมอื แกแ้ คน้ ทนั ทโี ดยไมใ่ หน้ งั เมียโง่ของผมตง้ั ตวั ผมจดั การ ลอกเปลอื กมนั ต้มกนิ จนเกลย้ี ง เหลอื แตเ่ นอ้ื ใหม้ นั เพ่อื นๆครบั มันมาเจอถงึ กลบั ตะลงึ ทาท่าน้าตาคลอ คงเจบ็ ใจผมจนพดู ไมอ่ อก เลย 555ใหม้ ันรซู้ ะบา้ ง \"นังเมียโง่

3 ขอ้ สอบ ป.โท วชิ าสมรรถนะผบู้ รหิ าร ใหเ้ ลอื กคาตอบที่ถกู ทสี่ ดุ เพยี งคาตอบเดยี วหา้ มขีดเขียนรปู ใด ลงในกระดาษคาตอบโดยเด็ดขาด ทจุ รติ ปรบั ตกทกุ วชิ า.. 1. พฤตกิ รรมใด ? แสดงว่าเปน็ บคุ คลที่ “กลัวผี ” มากท่ีสุด ก. หันหวั หนี ผี ข. ส่ันหวั เม่ือเจอ ผี ค. เบ่ยี งหวั หลบ ผี ง. คลุมหวั หนี ผี 2. การแสดงออกแบบใดจงึ ถอื ได้วา่ ไมก่ ลวั ผี ก. สา่ ยหัว เขา้ หา ผี ข. ให้ ผี เลียหวั ค. เชิญ ผี มาลบู หวั ง. ให้ ผี จับทหี่ วั 3. ฝนตกฉันจะกางรม่ แต่ถา้ แดดออกฉนั กจ็ ะกางรม่ คากลา่ วนผ้ี ู้ พดู มี แนวความคิดและเหตผุ ลอย่างไร? ก. กลัว ตูด โดนแดด ข. กลัว ตดู ถกู แดด ค. กลัว หนั ตดู ใหแ้ ดด ง. กลัว ตูด ไมไ่ ด้แดด 4. วธิ ีการทาผมแบบใด ? ทส่ี าววยั รุน่ สมยั ใหมช่ อบทากนั ก. เซท็ กอ่ น ยอ้ ม ข. เซ็ท หลัง ยอ้ ม ค. เซท็ ขณะ ยอ้ ม ง. เซท็ แล้ว ยอ้ ม 5. สุภาพสตรโี ดยทวั่ ไปชอบการทาผมแบบใดมากทส่ี ุด ? ก. เซ็ท แล้ว ไมย่ อ้ ม ข. เซท็ ๆ ยอ้ ม ๆ ค. ไม่เซ็ท และ ไม่ยอ้ ม ง. ไม่เซท็ แต่ ย้อม

4 ขอ้ สอบ ป.โท วิชาสมรรถนะผบู้ รหิ าร 6. หาดทราย ท่เี กา่ แก่และสวยงามมากทส่ี ดุ คือหาดในข้อใด ก. หาด เท่า ถี ข. หาด เกลอ่ื น กลี๋ ค. หาด เท่า กระจี๋ ง. หาด กอ่ น ประวัตศิ รี 7. งานประเภทใด ท่ีมคี นอยากทามากทส่ี ุด ก. ยก ไห ข้นึ รถฟรี ข. ยก กระดาน ขน้ึ จอ ค. ยก หีบ หนี ง. ยก หอย ไปที่ดี 8. เมอื่ 2T เป็นคา่ โดยเฉลยี่ 10 T จะหาค่าไดอ้ ยา่ งไร? ก. ตอ้ งหาร B ข. ตอ้ งหาร เทา่ G ค. ต้องหาร ทน T ง. ตอ้ งหาร ซม C 9. ความดี ในข้อใด ทีท่ ่านควรทาไดท้ ุกวนั ก. ดี หลาย เทา่ ข. ดี ถนั่ ๆ ค. ดี แลว้ บ้ัน ง. ดี เขา้ หัน 10.ปอกระเจา ปลูกมากทางทิศตะวนั ออก แต่ ปอ ในข้อใด สามารถปลกู ไดท้ กุ ภาค? ก. ปอ กระ ดัน่ ข. ปอ กระ เด่า ค. ปอ กระ ดุก ง. ปอ กระ ดิน้

5 ข้อสอบ ป.โท วิชาสมรรถนะผบู้ รหิ าร 11. นกั มวย ในขอ้ ใดต่อไปน้ี ที่เคยมีตาแหน่ง และหาค่ชู กยากทีส่ ดุ ก. มวย หัว คดิ ข. มวย หัว เขน็ ค. มวย หวั คุด ง. มวย หัว เค่อื ย 12. หอยชนดิ ใด ? ทีม่ ขี นาดเลก็ ทส่ี ุด ก. หอย กระจี้ รี่ ข. หอย ไซ ฟี ค. หอย มด ตะ นี ง. หอย ป้า พลี 13. นกั เลน่ หวย ในข้อใด ? มโี อกาสถูกหวยมากทีส่ ุด ก. ให้ KEY เม่ือ แทง หวย ข. โชว์ KEY เมือ่ เจอ หวย ค. นา KEY ไป เขย่า หวย ง.ลา้ ง KEYก่อน แทง หวย 14. ชาวญวนประเภทใด ? ท่มี ีลกั ษณะนา่ คบมากทส่ี ุด ก. ญวน ชอบ เช็ด ข. ญวน ครา่ เครด็ ค. ญวน ไม่ชอบ เชด็ ง. ญวน กบั คุณเพชร 15. ญาตปิ ระเภทใด ท่ีไม่นา่ คบมากท่สี ดุ ก. ญาติ ไม่ มี เพชร ข. ญาติ ชอบ ผดิ เพชร ค. ญาติ ไม่ มี รส เช็ด ง. ญาติ กระเรยี กระเร็ด

คนขบั รถนายอาเภอ 6 คนขบั รถนายอาภอ ชื่อหมาน เกง่ เร่ือง ผ้หู ญงิ มาก จนนายอาเภอ ตอ้ งถาม \"เฮ้ยหมาน.. เอง็ มเี คลด็ ลบั อะไร..วะ..ผ้หู ญงิ ถึงได้หลงใหลแก นัก\" หมาน - \"งา่ ยๆ..เจา้ นาย กอ่ นผมจะมอี ะไร ..กบั ผหู้ ญงิ ...ผมเอาของผม..ฟาดหวั เตยี ง 3 ครั้ง รบั รองตดิ หนบึ .\" คืนน้นั นายอาเภอกลบั บา้ น อาบนา้ ยอ่ งเขา้ หอ้ งคณุ นาย ปิดไฟ เสยี งดงั ที่ หัวเตยี ง.ปัก้ ๆๆ คุณนายงวั เงยี ครงึ่ หลบั ครึ่งตน่ื รอ้ งทักวา่ ... \" น่ัน..หมาน..เหรอ....จะ๊ \"

10 ปี 7 ครัง้ 7 \"ชีวติ คนเราจะมสี บิ ปสี กั กคี่ รง้ั กนั \" ชอบประโยคนม้ี ากมันจรงิ อยา่ งยิ่ง ถ้าคนเราอายเุ ฉลย่ี 70 ปีเรากม็ ี 10 ปีแค่ 7 ครง้ั 1. สิบปแี รก..หมดไปกับความไรเ้ ดียงสา 2. สบิ ปตี อ่ มา..หมดไปกบั การศกึ ษาเลา่ เรยี น 3. สบิ ปตี อ่ มา.หมดไปกบั การทางานและการใชช้ วี ติ 4. สิบปตี ่อมา..หมดไปกบั การสรา้ งฐานะ สร้างครอบครวั 5. สิบปีต่อมา..หมดไปกับการลงหลกั ปกั ฐาน รักษาสิ่งทหี่ ามา. 6.สบิ ปีต่อมา..หมดไปกับการดูแลรกั ษาสุขภาพกาย-ใจให้แข็งแรง 7. สิบปีสุดทา้ ย..หมดไปกบั การปลอ่ ยวางทุกสงิ่ รอคอยการกลบั บา้ น แตล่ ะสิบปผี า่ นไป...ไวเหมอื นโกหกอีกไมน่ านปนี ก้ี จ็ ะผา่ นไปมอี ะไรที่ เราทาไปแลว้ มากมาย และกย็ งั มอี ะไรอกี มากมายที่เรายงั ไม่ไดท้ า ** เวลา คือ หนว่ ยเงินในกามอื ของเราทเี่ อาไปแลกสิง่ อน่ื -เราเอาเวลาไปแลกงาน -เราเอางานไปแลกเงนิ -แต่เรากไ็ มเ่ คยเอาเงนิ ไปแลกเวลาคนื กลบั มาได้สกั ที ถา้ 'ธนาคาร เวลา' มจี ริงเรากไ็ ม่เคยมสี มุดบญั ชสี กั เลม่ ทจ่ี ะใหเ้ ราดไู ด้..วา่ ตอนน้ี เหลอื เวลาอยเู่ ทา่ ไหร?่

8 10 ปี 7 ครัง้ ** เรารูว้ า่ เราใช้ \"สบิ ปี\" ของเราไปกคี่ รงั้ แลว้ แตเ่ ราไมอ่ าจรวู้ า่ ... เราจะใช้ \"สบิ ปี\" ทีเ่ หลอื ของเราไดค้ รบมยั้ ? แต่น่ันกไ็ มส่ าคญั เทา่ กับเราใชเ้ วลาสบิ ปขี องเราไปคุ้มคา่ หรอื เปลา่ ? เมื่อเราหนั หลงั กลับมาขอให้พูดไดเ้ ตม็ ปากวา่ เราใชม้ ันไปอยา่ งไม่น่าเสียดายชวี ติ คนเราจะมี \"สบิ ปี“ สักก่คี รง้ั กนั ? ใช้สบิ ปเี จด็ ครงั้ ของเราใหค้ มุ้ คา่ สวัสดกี บั สบิ ปปี จั จบุ นั ของท่าน สรปุ : ชวี ิตท่เี รยี บงา่ ย ให้สนกุ กบั การใชช้ วี ติ 30% ที่เป็นของคณุ - ไม่เจบ็ ปวดแตก่ ็ตอ้ ง บารุง - ไมก่ ระหายแตก่ ต็ อ้ ง ดมื่ นา้ - วา้ วนุ่ แคไ่ หนกต็ ้อง ปลอ่ ยวาง - มเี หตมุ ผี ลแต่กต็ ้อง ยอมคน - มีอานาจแตก่ ต็ อ้ งรจู้ กั ถ่อมตน - ไม่เหนอ่ื ยแต่กต็ อ้ ง พกั ผ่อน - ไมร่ วยแตก่ ต็ ้อง รจู้ ักพอเพยี ง - ธุระยุง่ แคไ่ หนกต็ ้องรจู้ กั พักผอ่ น

9 10 ปี 7 ครัง้ หม่ันเตอื นตน: ชวี ติ นี้สั้นนักหากเวลาของคณุ ยงั มเี หลอื เฟอื สง่ ต่อ ข้อความเหลา่ นต้ี ่อใหเ้ พอื่ นของคณุ ให้เพอื่ นไดอ้ ่านบา้ ง เพื่อจะได้ ใสใ่ จตวั เองบา้ งดังนนั้ - อยากกนิ ...กนิ - อยากเท่ียว....เทีย่ ว - เร่ืองกลมุ้ อย่าเก็บไว้ - สขุ สบายทุกเพลา - เวลาท่ยี ังจบั มอื ไหวใหเ้ ชญิ เพอื่ นมาสงั สรรค์ - เวลาทยี่ งั กอดไหวใหโ้ อบกอดใหช้ นื่ ใจ - ทาหน้าทพี่ อ่ แม่ ลูก สามี ภรรยา พ่ี นอ้ ง เพอ่ื นที่ดตี ่อไป - เวลาทีอ่ ยู่ดว้ ยกนั อยา่ ไดโ้ กรธกนั งา่ ยๆ

10 ปลาทไู หม้ ยังอา่ นไดต้ ลอดๆ ชอบเรอ่ื งนี้มาก อา่ นบอ่ ยๆ เตือนตวั เอง \"แม่ของผม เปน็ คนทา อาหารท่บี า้ นประจา ทกุ วนั .. คนื หนง่ึ หลงั จากที่ แมท่ างานหนัก มาตลอดทัง้ วนั แม่ กลบั บ้านมา ดว้ ยความเหนอื่ ยลา้ และทาอาหารเย็น ใหเ้ ราตามปกติ ทโ่ี ต๊ะ อาหาร แมว่ างจาน ท่ีมี ปลาทไู หมเ้ กรยี ม บนโตะ๊ ตอ่ หนา้ พอ่ และทกุ ๆคน ผมรอวา่ แตล่ ะคน จะวา่ อย่างไร แต่... พอ่ ไมพ่ ดู อะไร และตัง้ หน้าตั้งตา กิน ปลาทไู หมต้ ัวนั้น และหนั มา ถาม ผมวา่ ท่โี รงเรียน เปน็ อยา่ งไรบา้ ง คนื นนั้ หลงั อาหารเยน็ ผม จาไดว้ ่า ไดย้ นิ แม่ ขอโทษพอ่ ทที่ อดปลาทไู หม้ และ ผมไมเ่ คย ลมื ทพี่ อ่ พดู กบั แม่เลย \"โอย... ผมชอบ ปลาทูทอด เกรยี มๆ อรอ่ ยมาก นะแม่ \" คนื ต่อมาผมเกบ็ คาถามในใจก่อนนอนและ ถามพอ่ วา่ \"พอ่ ชอบปลาทูทอด เกรียมๆ จริงๆ เหรอ\" พอ่ ลบู หวั ผม และตอบวา่ \"แม่ของลกู ทางานหนกั มาท้งั วนั ... ปลาทไู หม้ 1 ตวั ไมเ่ คยทารา้ ยใคร แตค่ าพดู ทต่ี อ่ วา่ กนั นัน้ ต่างหาก ท่จี ะ ทารา้ ยกนั “ \"ชวี ิตคนเราเต็มไปดว้ ยความไมส่ มบรู ณแ์ บบ และ แตล่ ะคน ก็ ไมไ่ ดเ้ กดิ มา สมบรู ณแ์ บบ ตวั เราเอง ก็ไมไ่ ดม้ ี อะไร ดกี ว่าใครๆ\" แต่สง่ิ ท่ี พอ่ เรียนรู้ ในชว่ งชวี ิต คอื ....การ เรยี นรู้ ทจี่ ะยอมรบั ความผดิ ของคนอน่ื และ ของตวั เอง การ เลอื ก ท่ีจะยินดกี บั ความคิดตา่ งกนั ของ แต่ละบุคคล เปน็ ส่งิ สาคัญ ในการรกั ษา ชวี ิตครอบครวั ทีม่ ีความสขุ และยนื ยาว

11 ปลาทไู หม้ “ชีวติ เรา ส้ันเกนิ กวา่ ทจ่ี ะตนื่ ขน้ึ มา พรอ้ มกับ ความเสยี ใจ ทีว่ า่ เรา ทาผดิ กบั คนท่เี รารัก และรกั เรา ให้ดแู ล และ ทะนถุ นอม คนทรี่ กั เรา และพยายามเขา้ ใจ และใหอ้ ภยั จะดีกวา่ \" ** ถา้ เรารู้ เราจะ ทาไหม? ** • เราจะบบี แตร ใส่คนที่ ยืนยึกยัก รมิ ถนน แยกที่ผา่ นมาไม๊ – ถ้าเรารวู้ า่ เค้าเพิง่ ตกงาน • เราจะขา คนที่ แตง่ ตวั เชยไม๊ – ถา้ เรารวู้ ่า เคา้ มีชดุ เกง่ แคช่ ุดเดยี ว • เราจะราคาญ สาวโรงงาน ที่มาเดนิ พารากอนไม๊ – ถา้ เรารวู้ ่า น่ันคอื การฉลองวันเกดิ ของเธอ • เราจะหมั่นไส้ ลงุ ทหี่ วั เราะ เสียงดงั ลน่ั คนนั้นไม๊ – ถา้ รู้วา่ แกเปน็ มะเรง็ ขน้ั สุดท้าย • เรารูแ้ จม่ ชดั เสมอ… วา่ ชีวติ เรา กาลงั เจออะไร แต่เรา ไมม่ ีวันร้วู ่า \"คนท่ีเราเจอ – กาลังเจอ กบั อะไร\" **โลก กว้างกว่า เงาของเรา และโลก ก็ไม่ไดห้ มนุ รอบตวั เรา **มองขา้ ม เรือ่ งเลก็ ๆ น้อยๆ ไปบา้ ง ใหโ้ อกาส และใหอ้ ภัย มี ความเข้าใจ ซงึ่ กนั และกัน จะไดร้ กั และอยดู่ ว้ ยกนั อยา่ งยง่ั ยนื ยาวนาน

หลวงพอ่ ดีเนาะ 12 หลวงพอ่ ผมู้ องโลกในแง่ดี ขอใหท้ ุกทา่ นลองอา่ นดูเนาะ...มีหลวง พอ่ องค์หน่งึ ซง่ึ เลอื่ งลอื กนั วา่ เปน็ พระทมี่ แี ตค่ วามสขุ ไม่เคยมคี วาม ทกุ ข์.....วนั หน่ึง โยมมานิมนต์ท่านไปเทศนท์ ่ีบา้ น บอกทา่ นวา่ จะมา รบั แต่เชา้ หลวงพอ่ กน็ ง่ั รอจนสายโยมกไ็ มม่ าสกั ที ทา่ นจึงวา่ “ไม่ มาก็ดีเหมอื นกนั เนาะ เราฉนั ท์ขา้ วของเราดกี วา่ ”ทา่ นฉนั ทข์ า้ วได้ไม่กี่ คา โยมก็มารบั พอดี กราบกรานขอโทษทม่ี าชา้ เหตเุ พราะวา่ รถเสยี หลวงพอ่ จงึ หยดุ ฉนั ท์ “ก็ดเี นาะ ไปฉนั ทงี่ านเนาะ” หลวงพ่อ นัง่ รถไปไดส้ กั พกั เครอื่ งรถกด็ บั คนขบั บอก “รถเสยี ครบั ” หลวงพอ่ กว็ า่ “ดเี นาะ ไดห้ ยดุ พกั ชมววิ เนาะ” คนขบั งว่ นอยกู่ บั รถพกั ใหญ่ ทาอย่างไรเครอ่ื งก็ไมต่ ดิ จงึ ออกปากขอรอ้ งให้หลวงพ่อชว่ ยเข็นรถ ความจรงิ หลวงพอ่ กแ็ กแ่ ลว้ ข้าวกฉ็ นั ทไ์ ดไ้ ม่กค่ี า แตแ่ ทนทจี่ ะบน่ ทา่ นกลบั ยิ้มแลว้ บอกวา่ “โอด้ เี นาะ ไดอ้ อกกาลงั เนาะ” แลว้ ท่านก็ ขมขี มนั ออกแรงชว่ ยเข็นรถจนวง่ิ ได้ ปรากฏวา่ กวา่ จะถงึ บา้ นงานก็ เลยเท่ยี งแลว้ หมดเวลาฉนั ทอ์ าหารไปแลว้ เปน็ อนั ว่า วนั นนั้ หลวง พ่ออดข้าวทั้งสองมอื้ แตเ่ นอ่ื งจากไดเ้ วลาเทศนแ์ ลว้ เจา้ ภาพจึง นิมนต์ท่านขึน้ เทศน์ทนั ที หลวงพอ่ ก็สนองด้วยดี “ดเี นาะ มาถึงก็ ไดท้ างานเลยเนาะ” ว่าแลว้ ท่านกข็ ึ้นธรรมาสนเ์ ทศนจ์ นจบ มคี นชง กาแฟถวาย แตเ่ ผลอตกั เกลอื ใสแ่ ทนน้าตาล หลวงพ่อจบิ กาแฟไปได้ หน่อย

13 หลวงพอ่ ดีเนาะ กบ็ อกโยมวา่ “ดีเนาะ” แลว้ กว็ าง ธรรมเนยี มของญาติโยมทีศ่ รัทธา เกจิอาจารย์ เวลาทา่ นฉนั ท์อะไรเหลอื ลูกศิษย์กอ็ ยากไดบ้ า้ ง ถือเปน็ สริ ิมงคล แต่ลกู ศษิ ยด์ ืม่ กาแฟแคอ่ ึกแรกเท่านน้ั กพ็ น่ พรวดออกมา “เคม็ ปเ๋ี ลยหลวงพอ่ ฉันทเ์ ขา้ ไปได้ยงั ไง !” “ดเี นาะ ฉนั กาแฟหวาน ๆ มานาน” หลวงพอ่ วา่ “ฉนั เคม็ ๆ ม่ังกด็ เี หมอื นกนั ” ไม่วา่ มอี ะไร เกิดขึน้ กับทา่ น จะแย่แคไ่ หน หลวงพอ่ ก็มองเหน็ แต่แงด่ ี ทา่ นจึงไมม่ ี ความทุกขเ์ ลยเคยมีลกู ศษิ ยใ์ กลช้ ดิ คนหนงึ่ ไปทาผดิ ถกู จบั ตดิ คุก ท่าน ก็วา่ “กด็ ีเนาะ มันจะไดศ้ กึ ษาชวี ติ ” หลวงพอ่ ดีเนาะมใิ ช่เปน็ หลวงตา ธรรมดาๆ หากเปน็ พระผใู้ หญ่ ทมี่ ชี ่ือของจงั หวดั อดุ รธานี ทใ่ี ครๆ กร็ ู้จกั ทา่ นมลี ูกศษิ ยล์ กู หาและผเู้ คารพนบั ถือท่วั ประเทศ การ ประพฤติปฏบิ ัตขิ องทา่ นเปน็ ทเี่ ลา่ ขานกนั มากมายหลายเรอื่ ง เช่น มี ผู้เลา่ วา่ กุฏขิ องทา่ นเปน็ ทจ่ี บั ตาของโจรผหู้ นงึ่ เพราะเหน็ วา่ มสี งิ่ ของมี ค่ามากมายทญี่ าติ โยมนามาถวาย วนั หนงึ่ ได้โอกาสบกุ เขา้ ประชดิ ตัว หลวงพอ่ บนกฏุ ิ พร้อมปืนในมอื “นคี่ ือการปลน้ อยา่ ไดข้ ดั ขนื นะ หลวงพอ่ ” หลวงพอ่ ช่วยเข็นรถ ความจรงิ หลวงพอ่ กแ็ กแ่ ลว้ ข้าวก็ ฉันท์ไดไ้ มก่ ค่ี า แต่แทนท่จี ะบน่ ท่านกลับย้ิมแลว้ บอกวา่ “โอ้ ดเี นาะ ได้ออกกาลงั เนาะ”

14 หลวงพอ่ ดีเนาะ แล้วท่านกข็ มขี มนั ออกแรงชว่ ยเขน็ รถจนวงิ่ ได้ ปรากฏวา่ กว่าจะถงึ บ้านงานกเ็ ลยเทย่ี งแลว้ หมดเวลาฉนั ท์อาหารไปแลว้ เปน็ อนั วา่ วนั นนั้ หลวงพอ่ อดข้าวทัง้ สองมอื้ แตเ่ นอื่ งจากไดเ้ วลาเทศนแ์ ลว้ เจ้าภาพ จึงนิมนต์ทา่ นขึ้นเทศนท์ ันที หลวงพอ่ กส็ นองดว้ ยดี “ดเี นาะ มาถึงก็ ได้ทางานเลยเนาะ” ว่าแลว้ ท่านกข็ น้ึ ธรรมาสนเ์ ทศนจ์ นจบ มีคนชง กาแฟถวาย แต่เผลอตักเกลอื ใส่แทนนา้ ตาล หลวงพ่อจบิ กาแฟไปได้ หนอ่ ยกบ็ อกโยมวา่ “ดีเนาะ” แลว้ กว็ าง ธรรมเนยี มของญาติโยมที่ ศรทั ธาเกจอิ าจารย์ เวลาทา่ นฉนั ท์อะไรเหลอื ลูกศษิ ยก์ ็อยากได้บ้าง ถอื เปน็ สริ ิมงคล แต่ลูกศษิ ย์ดมื่ กาแฟแคอ่ กึ แรกเทา่ นน้ั ก็พน่ พรวด ออกมา “เคม็ ปเี๋ ลยหลวงพอ่ ฉนั ท์เขา้ ไปไดย้ งั ไง ” “ดีเนาะ ฉนั กาแฟหวาน ๆ มานาน” หลวงพอ่ วา่ “ฉนั เคม็ ๆ มั่งก็ดเี หมือนกนั ” ไมว่ ่ามอี ะไรเกิดขึ้นกับทา่ น จะแยแ่ คไ่ หน หลวงพอ่ กม็ องเหน็ แตแ่ งด่ ี ทา่ นจงึ ไมม่ คี วามทุกขเ์ ลย เคยมลี กู ศษิ ยใ์ กลช้ ดิ คนหนง่ึ ไปทาผดิ ถกู จบั ตดิ คกุ ทา่ นก็ว่า “กด็ ีเนาะ มนั จะไดศ้ กึ ษาชีวติ ” หลวงพอ่ ดีเนาะ มิใชเ่ ปน็ หลวงตาธรรมดาๆ หากเปน็ พระผใู้ หญ่ ที่มชี อ่ื ของจงั หวดั อุดรธานี ท่ีใครๆ ก็ร้จู ัก ท่านมลี ูกศษิ ยล์ กู หาและผเู้ คารพนบั ถอื ท่ัว ประเทศ การประพฤตปิ ฏบิ ตั ขิ องทา่ นเปน็ ทเ่ี ลา่ ขานกนั มากมาย หลายเร่อื ง

15 หลวงพอ่ ดีเนาะ เช่น มีผูเ้ ลา่ วา่ กุฏิของทา่ นเปน็ ทจ่ี บั ตาของโจรผหู้ นงึ่ เพราะเหน็ วา่ มี สง่ิ ของมีคา่ มากมายทีญ่ าติ โยมนามาถวาย วันหนง่ึ ไดโ้ อกาสบกุ เขา้ ประชดิ ตวั หลวงพอ่ บนกฏุ ิ พรอ้ มปืนในมอื “นีค่ ือการปลน้ อย่าได้ ขดั ขนื นะหลวงพอ่ ” หลวงพอ่ แทนทีจ่ ะตกใจหรอื โมโห กลบั ยม้ิ ให้ โจรด้วยอารมณด์ ี และกลา่ วกบั โจรอย่างนม่ิ นวลวา่ “ปลน้ กด็ ีเนาะ” โจรแปลกใจในคาพดู และท่าทขี องหลวงพอ่ จงึ พูดวา่ “ถกู ปลน้ ทาไม วา่ ดลี ะ่ หลวงพ่อ” หลวงพ่อตอบวา่ “ทาไมจะไมด่ ลี ะ่ ก็ข้าต้องทน ทุกขท์ รมานเฝา้ ไอส้ มบตั บิ า้ ๆ นี้ตงั้ นานแลว้ เอ็งเอาไปเสยี ใหห้ มด ข้าจะได้ไมต่ อ้ งเฝ้ามนั อกี ” โจรตอบวา่ “ไมใ่ ชป่ ลน้ อยา่ งเดียว ฉนั ต้องฆา่ หลวงพอ่ ดว้ ย เพ่อื ปดิ ปากเจา้ ทรพั ย์” หลวงพอ่ กต็ อบเหมอื นเดมิ “ฆา่ ก็ดเี นาะ” โจรแปลกใจจงึ ถามวา่ “ถูกฆ่ามนั จะดไี ดอ้ ยา่ งไรละ่ หลวงพอ่ ” หลวงพอ่ ตอบ “ข้ามนั แก่ แลว้ ตายเสียไดก้ ด็ ี จะได้ไม่ทกุ ข์รอ้ นอะไร” โจรรู้สกึ ออ่ นใจเลยบอก วา่ “ถ้าอย่างนนั้ ฉนั ไมฆ่ า่ หรอก” หลวงพอ่ กพ็ ดู เหมอื นเคย “ไม่ฆา่ กด็ ีเนาะ” โจรถามอกี “ทาไมฆา่ ก็ดี ไม่ฆ่าก็ดีอกี ” หลวงพอ่ ตอบวา่ “การฆา่ มันเปน็ บาป เอ็งจะตอ้ งใช้เวรทัง้ ชาตนิ ี้และชาติหนา้ อยา่ ง น้อยตารวจเขาจะต้องตามจบั เอง็ เขา้ คกุ เขา้ ตะราง

16 หลวงพอ่ ดีเนาะ หรือไม่ก็ถูกฆ่าตาย ตายแล้วก็ยังตกนรกอีก” ได้ยินเช่นนี้โจรเลย เปลี่ยนใจ “ถ้าอย่างน้ันฉันไม่ปล้นหลวงพ่อแล้ว” หลวงพ่อก็ตอบ อีกวา่ “ไมป่ ลน้ กด็ ีเนาะ” มผี ู้เลา่ ตอ่ มาวา่ ในที่สุดโจรคนนั้นก็สานึก บาปเข้ามอบตัวกับตารวจ เมื่อพ้นโทษออกมาก็ขอให้หลวงพ่อบวช ให้และอยใู่ นผา้ เหลอื งเปน็ เวลานาน ส่วนหลวงพ่อมคี นใหฉ้ ายาทา่ น ว่า “หลวงพอ่ ดีเนาะ” มาจนทุกวนั นี้หลวงพ่อดีเนาะ แห่งวัดมชั ฌมิ า วาส อุดรธานี เป็นผู้ที่มองเห็นข้อดีของทุกส่ิงท่ีเกิดขึ้นกับท่าน อีก ทั้งทา่ นยงั มองคนอน่ื ในแง่ดเี สมอ ไมเ่ คยวา่ ใครหรือจับผิด ใคร เจอ ปัญหาอะไรๆ ก็พูดว่า “ดีเนาะ” ในท่ีสุดจึงได้รับพระราชทาน สมณะศักด์ิ เปน็ “พระเทพวิสุทธาจารย์ สาธุอุทานธรรมวาที” ซึ่ง แปลวา่ ผสู้ อนธรรมดว้ ยการเปล่งคาว่า \"ดเี นาะ\"

ดูความเดด็ ขาดของผบู้ รหิ าร 17 ทา่ นประธานบรษิ ทั เบยี รเ์ ขา้ ตรวจงานทสี่ าขาเปดิ ใหมด่ ว้ ยมาด เครง่ ขรมึ นา่ เกรงขามบงั เอญิ มองเหน็ เด็กหนมุ่ ยนื พิงกาแพง มองดคู น อ่ืนๆทางานโดยไม่สนใจจะชว่ ยอะไรใครเลย ท่านประธาน \"ไอห้ นมุ่ เงินเดอื นแกเดอื นละเท่าไรหอื !\" เด็กหนมุ่ \" แปดพันบาทครบั ' ตอบอยา่ งเฉยเมยไม่มที ีทา่ จะ ขยับแมแ้ ตท่ ่ายนื ทา่ นประธานลว้ งกระเปา๋ ควกั เงนิ \"นี่เอาไป 8000บาท แลว้ ไมต่ อ้ งกลบั มาที่นอ้ี กี ฉันไลแ่ กออก\" เดก็ หนมุ่ รบั เงนิ แลว้ รบี เดินจากไป ......... ทา่ นประธาน \"ใครรบู้ ้าง มนั ทางานแผนกไหน ใครเปน็ หัวหนา้ มนั ....\" ท่ามกลางความเงยี บสงัด จึงมีเสียงตอบออกมาเบาๆ มันมาสง่ พิซซา่ ครบั ...!

18 เรอ่ื งที่อยากใหท้ ุกคนไดอ้ ่าน ซ่ึงเปน็ ขอ้ คดิ ทดี่ ีมากๆสาหรับสงั คมปจั จบุ นั >>> ในงานสมั มนาแห่งหน่งึ ผู้เขา้ ร่วมสัมมนาไดร้ บั ลกู โปง่ คนละใบ และถกู ขอให้เขยี นชอ่ื ตวั เองลงบนลูกโปง่ แลว้ เอาไปใสไ่ วใ้ นอกี ห้องจนเต็ม จากนนั้ พิธีกรไดบ้ อกใหผ้ เู้ ขา้ รว่ มสมั มนา เข้าไปในหอ้ งนน้ั แลว้ หาลูกโปง่ ทมี่ ชี ่อื ตวั เอง นากลบั ออกมา......ภายใน 5 นาที หอ้ งน้ันก็เหมือนเกิดจลาจล ทกุ คนตา่ งรบี หาลูกโปง่ ของตวั เอง เหยียบลูกโปง่ คนอนื่ ท้ังดึง ทงั้ ดนั กระทบกระท่ัง ล้มลกุ คลุกคลาน สุดท้ายไมม่ ใี ครหาลูกโปง่ ทม่ี ชี ่ือตวั เองอยเู่ จอเลย........พธิ กี รประกาศ ใหห้ ยดุ แล้วเริ่มกระบวนการใหมอ่ กี ครงั้ คราวน้เี ขาประกาศให้ทุกคนคอ่ ยๆ หยิบลูกโปง่ ทอ่ี ยตู่ รงหน้า แล้วประกาศเรียกหาเจา้ ของชอ่ื มารับลกู โปง่ ไป ภายใน 3 นาที ทกุ คนไดล้ ูกโปง่ ทม่ี ชี ื่อของตวั เองครบทกุ คน....พธิ ีกรสรปุ ใหฟ้ งั ว่า สงั คมของเราเปน็ อยา่ งนี้ ทกุ คนต่างมงุ่ หาความสขุ (ลกู โปง่ ) ของตวั เอง โดยไมส่ นใจคนอนื่ ไม่เออื้ อาทร ไม่แครแ์ มต้ อ้ งเหยยี บยา่ ความสขุ ของคนอน่ื แต่ เมอื่ ใดท่ที กุ คนมอบความสขุ (ลูกโปง่ ) ให้กับเพอื่ นร่วมสงั คมกอ่ นทลี ะคน ทกุ คนจะไดค้ วามสขุ เทา่ ๆกัน ไม่ตกหลน่ แมแ้ ตค่ นเดยี วอา่ นแลว้ ร้สู กึ ดี ในเรื่องความ มนี ้าใจเออื้ เฟอ้ื เผอื่ แผซ่ ง่ึ กนั และกัน

19 เดก็ ชาย 3 คนนั่งคุยโมแ้ ขง่ กนั เด็กชาย 3 คนนั่งคยุ โม้แขง่ กนั คนท่ี 1 พ่อกเู ปน็ ทหาร ทาหน้าทก่ี รู้ ะเบดิ ตาม ชายแดนปอ้ งกนั ประเทศเพอื่ ชาวบา้ น คนท่ี 2 พ่อกูกเ็ ปน็ ตารวจ ทาหนา้ ทก่ี ้รู ะเบดิ เหมือนกนั แตใ่ นเมืองเพ่ือชาวบ้านเหมอื นกนั จากน้นั เดก็ 2 คน กห็ วั เราะชอบใจหนั มาถามเดก็ คนที่ 3 แล้วพอ่ มึงทางานอะไร เดก็ คนที่ 3 มงึ ร้จู ะหนาว.. พ่อกู เป็นครู มเี กยี รติ มากๆ กกู้ รุงไทย, กู้ออมสนิ , กู้สวสั ดิการ,กสู้ หกรณ์, กู้ ฉุกเฉนิ , กู้ ชพค. กู้ ชพส. กเู้ ยอะกวา่ พอ่ พวกมึงอกี

20 ยายกลัวเจบ็ ยาย : ไมฉ่ ดี ยานะหมอ ยายกลวั เจบ็ หมอ : เจบ็ นดิ เดยี วครบั เหมือนตอนคณุ ยาย เสียสาวครง้ั แรก น่ะครับ ยาย : จริงเหรอหมอ งั้นยายขอ 2 เขม็ ข่าวด่วน ข่าวดว่ น.เมอื่ คนื .สมศกั ดเ์ิ มาหนกั ถกู เรยี กตรวจวดั แอลกอฮอล์.. กาลงั จะใหเ้ ปา่ ฝัง่ ตรงขา้ มรถชนกันตารวจวงิ่ ขา้ มไปช่วย สง่ั สมศักดวิ์ า่ \"เอ็งอยา่ ไปไหน“ สมศกั ดิ์ คิด \"ถา้ กูไมห่ นตี อนน้ี แล้วกูจะหนตี อนไหน\" จงึ รบี ข้ึนรถขบั กลบั บา้ นอยา่ งรวดเรว็ ... ร่งุ ขึน้ ตารวจมาท่บี า้ น .สมศกั ดบ์ิ อก คณุ ตารวจ\"ผมไมไ่ ดเ้ มา นะเมอ่ื คืน ดซู ิครบั ผมขบั รถกลบั บา้ นนอนปกติ” ตารวจโมโห “มึง..กลบั บา้ นนอนสบาย มึงรปู้ า่ ว มงึ ขับรถสายตรวจมา กูหากันเกอื บตาย ไอเ้ หย้ี ..

21 ไข่ต้มเป็นเหตุ ไขต่ ม้ เป็นเหตุ...ขากลง้ิ อกี รอบคบั คุณแม่ : คุณหมอค่ะดฉิ นั เปน็ กงั วลเกยี่ วกบั จลู๋ กู ชายค่ะ หมอ : ลูกชายคณุ แมไ่ มม่ ีอะไรผดิ ปกตคิ รบั มีเพียงอวยั วะ เพศทสี่ ัน้ ไปหนอ่ ย แต่ไมเ่ ปน็ ไร ให้แกกนิ ไข่ต้มวนั ละฟองมนั ก็ยาวขน้ึ เอง วนั รุ่งข้นึ ลูก : โอ้โหแม่ตม้ ไข่ต้งั ยี่สบิ ฟอง ผมจะกินไหวเหรอครบั คุณแม่ : ของมึงนะ่ ฟองเดียว ที่เหลอื ของพอ่ มึง!! 55555555555555555555555555

22 กอ่ นแตง่ อ่านลง...ตอนแก่อา่ นข้นึ กอ่ นแตง่ ใหอ้ า่ นลง แต่ตอนแกๆ่ ใหอ้ า่ นข้นึ ก่อนแต่ง ช...ผมจะรบี ทาทกุ อย่างโดยเรว็ ทสี่ ุด ญ...ถงึ เวลาทเี่ ราตอ้ งไปอาเภอกนั ช...ผมอยากไดย้ ินคานมี้ านานแลว้ ญ...แลว้ คณุ จะเลกิ กบั ฉนั ไหม ช...ไมม่ ีทางตอ่ ใหผ้ มตายกเ็ ถอะ ญ...ถา้ ฉนั งอน คณุ จะงอ้ ฉนั ไหม ช...สาหรับคณุ ผมจะพยายามทาทกุ วธิ ี ญ...แลว้ คุณคิดจะทารา้ ยฉนั ไหม ช...ใหผ้ มตายซะดกี วา่ ญ...จบู ฉนั หนอ่ ยท่ีรกั หลังแตง่ งาน 30 ปี \"ให้อา่ นยอ้ นข้นึ บน\"

23 คลายเครยี ด ขาๆ คลายเครยี ด ขาๆ คุณครอู ธบิ ายวา่ ปัจจยั ทม่ี ผี ลตอ่ พฒั นาการ ของ ส่ิงมชี ีวติ คือ พันธุกรรมและสงิ่ แวดลอ้ ม เสรจ็ แลว้ ครกู ็ หนั ไปถามนกั เรยี น คุณครูถามวา่ : \"กรรมพนั ธกุ์ บั สภาพแวดลอ้ ม แตกตา่ ง กันอย่างไร\" นักเรยี น ตอบวา่ : \"ถา้ เด็กเกิดมาคลา้ ยพอ่ ก็คือ พนั ธกุ รรม\" ครชู มวา่ : \"ดมี าก อธบิ ายตอ่ ไป\" นกั เรยี น พดู ตอ่ วา่ ... : \"แตถ่ า้ คลา้ ยคนข้างบา้ น กค็ ือ สภาพแวดลอ้ ม

24 ยเู อน็ ประกาศจะลงโทษประเทศไทย ยเู อ็น ประกาศจะลงโทษประเทศไทยอกี แลว้ ..ผลการสารวจ ของยูเอน็ ประกาศวา่ ประเทศไทยเปน็ ประเทศทช่ี อบ ทารุณ สัตว์ 1.ใชก้ ระตา่ ยขดู มะพรา้ ว 2.ใช้กบเหลาดนิ สอ 3.ใช้นกแกว้ อาบนา้ 4.ใชป้ ากกาเขยี นหนังสอื 5.ใชเ้ ป็ดลา้ งหอ้ งนา้ 6.ใชล้ งิ ถอื ลกู ทอ้ 7.ใช้ทางม้าลาย 8.ใช้เสอื ดองเหลา้ 9.ใชล้ งิ อมุ้ แตง ล่าสดุ ... ได้ยินขา้ งบา้ น .. เมียตะวาดวา่ \" ไอเ้ หยี้ ไปซักผา้ เดยี๋ วนี้ \"

25 การแก้ปวดหลงั ทีเ่ กิดจากกรรมเก่า การปวดหลงั เกิดจากกรรมท่ีเคยกอ่ ไวใ้ นอดีตชาตปิ างกอ่ น ให้ แกโ้ ดยจดุ ธปู 3 ดอก ขอขมากรรมกลางแจง้ ตง้ั นะโม 3 จบ ขอ ขมากรรมวา่ จะใส่บาตร 1 ชุด พรอ้ มพระเงนิ พระทองอยา่ งละ 1 องค์ ดอกไมธ้ ปู เทยี น แลว้ อธฐิ านใหไ้ ปเกดิ บนศาลา ขอให้ อโหสกิ รรมใหข้ าดจากกนั เดยี๋ วน้ี ใหห้ ายเจ็บปว่ ย กรวดนา้ ทุกครงั้ หลังจากใสบ่ าตรทันที วิญญาณคอยรบั อยู่ ตงั้ นะโม 3 จบ ข้าพเจา้ ได้ทาบุญใสบ่ าตรดว้ ยพระเงนิ พระทอง ขออทุ ิศใหเ้ จา้ กรรมนายเวร ทรี เคยผกู พนั หรอื ทากรรมตอ่ กนั ไว้อยา่ งใดอยา่ งหนงึ่ แก้เฉพาะอยา่ ง ห้ามรวมเดย๋ี วจะไมไ่ ด้รบั ถา้ ยงั คงเจบ็ ปว่ ยใหแ้ กท้ ลี ะอย่างทล่ี ะครงั้ ถ้าจาได้เคยทาอะไรไว้ กใ็ ห้แก้ก่อนลว่ งหนา้ กด็ ี เจา้ กรรมนายเวรจะได้ ไปผุดไปเกดิ ในภพภมู ทิ เ่ี หมาะสม บุญกศุ ลท่เี ราทานอี้ าจจะตามมาทนั ชาตนิ ี้ 10 ปี หรอื ภพหนา้ ขึ้นอยกู่ บั เราทากรรมไว้มากนอ้ ยแคไ่ หน ผมขอโหสกิ รรม ให้เจา้ กรรมนายเวรทกุ ท่าน ทกุ ภพทุกชาติ ขอถวาย แด่พระสมั มาสมั พทุ ธเจา้

26 ปรชั ญานา่ คดิ ปรัชญาน่าคิด เม่ือ \"ชีวิต\" เปรียบเป็นเช่น \"ถ้วยกาแฟ\" ในงานเล้ียงรุ่นศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเก่าแก่แห่งหนึ่งทุกคนต่างมา รวมตวั กันเพื่อพบปะพูดคุยกันและมาเย่ียมศาสตราจารย์ ผู้เป็น อาจารย์สอนพวกเขา แรกๆ ทุกคนก็พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน และสักพักบทสนทนาเร่ิมเปล่ียนเป็นคุยเร่ืองความเครียดและ ปัญหาในเร่ืองการทางาน อาจารย์น่ังฟังลูกศิษย์แต่ละคนเล่าถึง ปัญหาของตัวเองอยู่นาน จนถึงช่วงเวลาพักด่ืมกาแฟ ท่าน ศาสตราจารย์จึงเดินเข้าไปในครัวและกลับมาพร้อมหม้อกาแฟใบ โต พรอ้ มถว้ ยกาแฟสารพดั ชนิด มีท้งั ถ้วยพลาสตกิ ราคาถกู ดไู รค้ า่ ถ้วยเมลานีน ถ้วยกระเบื้องเคลือบ ถ้วยคริสตัล และถ้วยหรูหรา ราคาแพง ลกู ศษิ ยแ์ ต่ละคนตา่ งเลือกหยิบถ้วยไปใส่กาแฟกันตาม ชอบใจเมื่อทุกคนต่างถือถ้วยกาแฟไว้ในมือครบทุกคนแล้ว ท่าน ศาสตราจารย์ จงึ พูดกบั ลกู ศิษยว์ า่

27 ปรชั ญานา่ คดิ “ถ้าพวกเธอจะสังเกตให้ดีจะเห็นว่าพวกเธอต่างเลือกถ้วยกาแฟท่ีดู หรูหราราคาแพงกันหมด ไม่มีใครอยากเลือกถ้วยพลาสติกราคาถูก เลยสักคน ซึ่งเป็นเร่ืองปกติของทุกคนที่ย่อมอยากจะเลือกแต่ส่ิงที่ดี ท่ีสุดให้ตัวเอง และด้วยเหตุผลนี้เองท่ีเป็นต้นเหตุให้พวกเธอทุกข์ มี ปญั หาและเกิดความเครยี ดในชีวติ ” ศาสตราจารย์พูดต่อไปว่า “พวก เธอต่างรู้ดีว่าถ้วยกาแฟไม่ได้ช่วยเพ่ิมคุณภาพใด ๆ ให้กาแฟแม้แต่ น้อย ไม่ว่าถ้วยน้ันจะราคาแพงหรือหรูหราแค่ไหนก็ตามที ส่ิงท่ีเธอ ต้องการคือกาแฟ ไม่ใช่ถ้วย แต่พวกเธอก็ยังคงไขว่ขว้าอยากจะได้แต่ ถ้วยที่ดีที่สุด และยังคอยลอบมองถ้วยกาแฟคนอ่ืน ๆ เพ่ือ เปรียบเทยี บถ้วยตวั เองวา่ ของใครจะดีกว่ากนั ” ครแู คอ่ ยากบอกเธอว่า ชีวิตคนเราก็เหมือนกาแฟ ส่วนการงาน เงินทอง ลาภยศ ชื่อเสียง ตาแหน่งทางสังคมก็เหมือนถ้วยกาแฟ ทั้งหมดเป็นแค่เปลือกนอกท่ี ห่อหุ้มชีวิตเธอไว้ ถ้วยหรือเปลือกนอกชีวิตพวกเธอจะเป็นอย่างไรก็ ตาม มันไม่อาจเปล่ียนแปลงคุณค่าชีวิตภายในตัวเธอได้” “บางคร้ัง การใหค้ วามสนใจแต่ถ้วย ทาให้เราหลงลืมรสชาติหอมกรุ่นของกาแฟ ดังนั้นจงดื่มด่ากับกาแฟ ไม่ใช่สนใจถ้วย” ศาสตราจารย์ท้ิงท้ายไว้ ว่า “คนที่มีความสขุ ทส่ี ดุ ไม่ใช่คนท่ีมีส่ิงดีท่ีสุด แต่คือคนที่รู้จักทาทุก ส่งิ ให้ดีทสี่ ุด”

28 สาวแรงงานพม่า สาวแรงงานพมา่ พูดไทยไมช่ ดั ผ่านดา่ นไมถ่ กู กฎหมาย มาทาง จังหวดั ระนอง ถูกเจา้ หน้าทจี่ บั ได้และสัมภาษณ์ จนท.:เขา้ มาทาอะไร สาวพมา่ : มาทางาน จนท : เขา้ มาผดิ กฎหมายไมก่ ลวั เหรอ สาวพมา่ : มา่ กวั จนท : แล้วกลวั ใครมากทส่ี ดุ ตารวจกลวั ไหม สาวพมา่ : มา่ กัว จนท : ทหารบกกลวั ไหม สาวพมา่ : มา่ กัว จนท : ทหารอากาศกลวั ไหม สาวพมา่ : ม่ากวั

29 ไอ้เอ่ียม เรอื่ งจรงิ ไอ้เอย่ี มทะเลาะกบั เมยี อยา่ งหนกั ว่า จะหย่ากนั จ่าชายจงึ ถาม วา่ มันเรื่องไรกนั ใจเยน็ ๆ ไอ้เอี่ยมบอกวา่ เม่ือคืนกลบั บา้ นตอนคา่ เลา่ เรื่องขาให้เมยี ฟัง แต่แล้วมนั ไมย่ กั จะหัวเราะ จา่ ชายบอกวา่ โธแ่ คน่ ้ีเอง. ไอ้เอย่ี มเลยบอกวา่ มนั ไม่ หัวเราะไมเ่ ปน็ ไร แตไ่ อ้คนท่ีอย่ใู ตเ้ ตยี งมนั เสอื ก หัวเราะนสี่ ิ @@@@@@@@@@@@

30 บทกลอนจากไลน์ คิดถึงกนั วันไหน ใหไ้ ลนถ์ งึ มีภาพซ้งึ ประทับใจ ให้ไลนห์ า มขี ่าวดว่ น หรอื อย่างไร ให้ไลนม์ า มีเร่ืองขา เรื่องฮา ไลนห์ ากนั คลปิ ดีๆ ท่ีหาได้ ใหไ้ ลนแ์ จก ธรรมะดี ให้ไลนแ์ ทรก แจกไม่อน้ั ทง้ั ปญั หา และการบา้ น สาระพัน ไลน์แบง่ ปนั ใครรกู้ อ่ น วอนใหไ้ ลน์ ชีวติ เรา กเ็ ท่านี้ มไี ม่มาก ถา้ อยูไ่ ด้ ใหฝ้ ากผี และฝากไข้ จะอยู่ส้ัน จะอยยู่ าว หรอื อย่างไร กอ่ นส้นิ ใจ ใหไ้ ลนบ์ อก อย่าหลอกกนั

31 ใครก็ไม่รชู้ า่ งคิดให้ ความหมายของคาวา่ ' สามี ' ( Husband ) H = hunted = ถูกลา่ U = used = ถกู ใช้ S = slave = ทาส B = bombed = ถูกบอมบ์ A = angry = โมโห N = nobody = ไม่มสี ิทธมิ ีเสยี ง D = destiny = โชคชะตา แปลโดยรวม คอื ผู้มีโชคชะตาในการถกู ลา่ ถกู จิกใช้ ถกู บอมบ์ เวลาอกี คนโมโห และไมม่ สี ทิ ธมิ เี สยี ง ใดๆ ท้ังสนิ้ หรอื เรียกสั้นๆ ว่า ' ทาส '

32 ใครก็ไม่รชู้ า่ งคิดให้ ความหมายของคาวา่ ' เมยี '( WIFE ) W = without = ปราศจาก I = Information = แจ้งใหท้ ราบ F = Fighting = ทะเลาะ E = Everyday = ทุกๆ วนั รวมความกค็ อื Without Information Fighting Everyday แปลเปน็ ไทยก็คอื ... หาเรอื่ งทะเลาะได้ทกุ ๆ วัน โดยปราศจากการแจง้ ใหท้ ราบลว่ งหน้า ...

33 หวั เราะ..! เอาไว้..อยา่ เครยี ด..อายจุ ะยืนยาว...555 Student : ครคู รับทาไมครตู ้องแบง่ กันสอนคนละวชิ า ครับ ทาไมครไู มส่ อนคนเดยี วทกุ วชิ า Teacher : โอ๊ย!! ไม่ไหวหรอกจะ๊ ครจู าไดไ้ มห่ มดหรอก Student : แล้วทีให้ผมเรยี นคนเดยี วทุกวชิ า แล้วครคู ดิ วา่ ผมจะจาหมดปะ๊ !!! ณ โรงพยาบาลแหง่ หนงึ่ คนไขช้ อบถามตลอด!!! \"ทาไม หมอมาออกตรวจสายจงั !?!\" หมอชไ้ี ปทป่ี า้ ยทนั ที..!! คตธิ รรมประจาใจของบคุ ลากรในโรงพยาบาล. \"คนไขต้ อ้ งมาก่อนเสมอ\"..

34 มชี าย 2 คนคยุ กนั 1 – กูพ่ึงรู้ตวั วา่ กกู เ็ ปน็ คนดี 2 - ทาไมหรอ 1 - ก็หวั หนา้ บอก 2 - บอกวา่ งัย 1 - วนั ๆมึงไม่เคยทาเหยี้ อะไรเลย!!! ผมมแี ฟนแลว้ แม่ ลกู ชาย : แมผ่ มมแี ฟนแลว้ แม่ : แล้วแฟนเรยี นท่ไี หน? ลกู ชาย : ก็ทเี่ ดียวกนั แหละ หอ้ งเดยี วกนั เรยี นเกง่ ด้วย แม่ : ..... ลกู ชาย : แมเ่ งียบทาไม? แม่ : ก็มึงเรยี นเตรยี มทหารอยู่ไมใ่ ชเ่ หรอ

35 คนเฝา้ บ้าน ตน้ ไม้ยงิ่ แกย่ ิ่งมีรากเยอะ ดง่ั พ่อแม่เมอื่ แกช่ รากย็ ง่ิ พดู มาก คาโบราณ จนี กลา่ ววา่ \"ในบา้ นมหี นงึ่ ผชู้ รา เสมอื นมสี ิ่งลา้ คา่ \" อยา่ เหน็ พอ่ แมเ่ ปน็ เหมือนคนเฝ้าบา้ น เปน็ ...เฝา้ บา้ น กอ่ นนน้ั ท่ีพูดไม่เปน็ คนเฝ้าบา้ นคนนเ้ี ปน็ คนสอนใหพ้ ดู ก่อนนนั้ ที่เดนิ ไมเ่ ปน็ คนเฝา้ บา้ นคนนท้ี เี่ ปน็ คนคอยจงู มอื ใหห้ ดั เดนิ ก่อนนนั้ ทีเ่ คยี้ วข้าวไมเ่ ปน็ คนเฝ้าบา้ นคนน้ีท่คี อยเค้ยี วข้าวบดข้าวใหก้ นิ ก่อนนน้ั ท่ลี า้ งก้นตัวเองไม่เปน็ คนเฝ้าบา้ นคนน้ีท่ีลา้ งใหอ้ ย่างไม่ รังเกียจ ก่อนนนั้ ท่ีกนิ ข้าวเหลอื คนเฝ้าบ้านคนนที้ เ่ี อามากนิ อยา่ งไม่บน่ สกั คา ก่อนหนา้ นนั้ ท่ี.... คนเฝา้ บา้ นคนนีท้ ่ี..... ยามใส่บาตรพระ ใส่ดว้ ยจติ นอบนอ้ ม ยามใส่บาตรพระพ่อพระแม่ ใส่ด้วยจติ นอบนอ้ มหรือไม่? ยามเรียกลกู หลานกนิ ขา้ ว เรยี กดว้ ยคาพดู ทอี่ ่อนหวาน ยามเรยี กพอ่ แม่ กินขา้ ว เรียกดว้ ยนา้ เสยี งเชน่ ไร? บดั น้ี คนท่เี คยสาคัญที่สดุ ในชีวติ ยังสาคัญทส่ี ดุ ในใจคุณอยอู่ กี หรอื ไม่? หรือกลายเปน็ เพยี ง...คนเฝา้ บา้ น ความภาคภมู ิใจทที่ ่านเคยมี คณุ ทาลายไปแลว้ หรอื ไม่?

36 ขาขา ณ โรงพยาบาลโรคจติ แหง่ หนง่ึ ได้เกดิ อบุ ตั ิเหตคุ นไขโ้ รคจติ ผู้ หน่งึ พลดั ตกลงไปในทอ่ ระบายนา้ ทลี่ กึ ไหลเชย่ี ว แตโ่ ชคยงั ดที มี่ คี นไข้ โรคจติ ผกู้ ลา้ หาญอกี คนหนง่ึ ได้ตดั สินใจเส่ียงชวี ติ กระโดดลงไปชว่ ย คนไขโ้ รคจติ ผเู้ คราะหร์ า้ ยใหร้ อดชวี ติ มาไดอ้ ย่างหวดุ หวดิ วรี กรรมครัง้ นไ้ี ดร้ ับเสยี งสดดุ ีอยา่ งเซง็ แซ่จากผทู้ ไ่ี ดพ้ บเหน็ เหตุการณ์ วนั รุง่ ขน้ึ ทาง คณะแพทยจ์ งึ ไดท้ าการประชมุ กนั เปน็ กรณพี เิ ศษในท่ีสุดจงึ มมี ติวา่ คนไข้วีรบรุ ษุ คนนนี้ า่ จะมสี ุขภาพจติ ดขี นึ้ มากแลว้ สมควรทอ่ี นญุ าตให้ กลบั บา้ นได้ เช้าวนั รงุ่ ขึน้ หมอผอู้ านวยการจงึ เรยี กคนไขช้ ายคนนเ้ี ข้า พบเพอื่ แจง้ ข่าวใหท้ ราบ หมอ : เรามคี วามยนิ ดีท่จี ะแจง้ ใหท้ ราบวา่ อาการทางจติ ของคณุ เปน็ ปรกติดแี ลว้ ทางโรงพยาบาลจงึ อนญุ าตใหค้ ณุ กลบั บา้ นได้ คนไข้ : ขอบคุณครบั หมอ : เออ้ ..! แตเ่ รากม็ ีขา่ วรา้ ยจะแจง้ ใหค้ ุณทราบดว้ ยนะ คอื คนไข้ท่ี คณุ ชว่ ยชวี ติ เขาข้นึ มาจากทอ่ นา้ เม่อื วานนนี้ ะ่ เขาไดผ้ กู คอตายเสยี แลว้ เมอ่ื เชา้ นี้ หมอเสยี ใจดว้ ยจรงิ ๆ คนไข้ : อ๋อ..ตวั มนั เปยี กนะ่ เมอื่ คืนผมเลยเอามนั ไปแขวนตากใหแ้ หง้ แหะๆ

จดั ทำโดย นำยอดุ มศกั ดิ์ ชยู ม้ิ ครู กศน.ตำบลบ้ำนหลมุ วนั ที่ 1 กุมภำพนั ธ์ 2559 กลับเขา้ สู่ หน้าปก คานา สารบญั

กศน.ตาบลบา้ นหลมุ ศนู ยก์ ารศกึ ษานอกระบบและการศกึ ษาตามอธั ยาศยั อาเภอเมอื งสโุ ขทยั สานกั งานสง่ เสรมิ การศกึ ษานอกระบบและการศกึ ษาตามอธั ยาศยั จงั หวดั สโุ ขทยั 088 281 0288 กศน.ตาบลบา้ นหลมุ 131 หมูท่ ี่ 1 ตาบลบ้านหลมุ อาเภอเมอื งสโุ ขทยั จงั หวัดสโุ ขทยั


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook