LIBRO COMPLETO IMPRIMIR

POEMA Os teus pétalos dun fermoso malva, o teu talo alongado como unha seta, pero tes medo ata que non aparece a alba.Sempre te enfadas cos que os pétalos che arrincan, non chores máis, fai o que digo, quítalles a merenda e verás como brincan!.

VEXETACIÓN DAS MATOGUEIRAS

CARROUCHANOME CIENTÍFICO: Erica CiliarisFAMILIA: A Carroucha Argaña é da familia dasericáceasFOLLAS: As follas son ovales-agudas e blanquecinas polo envés.FLOR: Flores en ácimos, de avermelladas a rosadas , coa corolaurceolada, é dicir, en forma de recipiente coa parte apicalestreitada. O cáliz ten os lóbulos lanceolados e ciliados.FROITO: É unha cápsula globosa, con sementes elipsoidaisreticuladas e florece de Maio a Setembro.PORTE: O seu porte é ata 80 cm.HÁBITAT: Nos vales Cantábricos, sobre solo areosos , encharcados emoi húmidos.CURIOSIDADES:

POEMAA carroucha é unha plantiña que parece unha bonequiña. Vive enriba das arease encántalle a auga a moreas. A súa flor é esplendorosa pero non é olorosa.

FIEITOnome científico: Pteridium aquilinumfamilia: Dennstaedtiaceaefollas: Ten unhas follas en forma de trianguloflor: Non presenta florfroito: Non presenta froitoporte: O seu talo e leñosohábitat: Especie subcosmopolita de distribución mundial e ausenteen zoas desérticas e subdesérticas que habita desde o nivel domar ata os 2.900de altitude aproximadamente sobre solosprofundos ben drenados ata areosos en zonas frescas consubstratos pobres envases o lixeiramente silíceos.curiosidades: É unha especie que soporta bastante ben variaciónsdas súas necesidades ecolóxicas, carece de depredadores polo seucontido en substancias canceríxenas e avitamínicas, a súa altacobertura impide o crecemento de outras especies vexetais e o seurizoma presenta unha gran resistencia a o lume,todo iso pode

explicar a gran distribución de esta especie polo planeta. Co fieitopode facerse infusións. POEMA Fieito ti es o rei dea nosa pradería dos bosques fieitiño pequeniño. Non te vaias de Galicia fieitiño que imos chorar na nosa eira Fieito ti alimentas a nosa terra, así que non te vaias de romaría, e queda aquí coa tia María porque eu voume para Fisterra.

QUEIRUGANOME CIENTÍFICO: Erica cinereaFAMILIA: EricaceaeFOLLAS: Finas en forma de agullas .As ramiñas están cubertas porunha lanuxe de cor gris- cinza. Poden medir de 4 m a m de longo.FLOR: Flores hermafroditas.FROITO. Froito en cápsula.PORTE: Non é leñoso.HÁBITAT: Soe estar pola Cordilleira Cantábrica e Galicia.Vive sobrechans non excesivamente húmidos. Crece en breixos, claros depiñeirais e carballeiras. Tamén aparece no centro e noroeste deEuropa.CURIOSIDADES: -As inflorescencias son antidiarreicas e estánindicadas contra las afecciones renais e de as vías urinarias. Esusada tamén para la produción de mel.-Serven como alimento do ganado e dos animais salvaxes.-O extracto da flor utilizase en cosmética como acondicionador dapel e tónico.

LENDAHai moito tempo na Coruña íase celebrar unha festa en honor aorei de Eslovaquia, Soler Champán, pero o día no que chegou,enfermou. Pronto chamaron ao conselleiro real que lles informoude que só había unha planta capaz de curar ao rei, a queiruga,pero era moi difícil de atopar. Ese mesmo día os gardacostas do reidifundiron a noticia de que necesitaban de forma urxente esaplanta e ofreceron unha recompensa de mil euros. Aquela noticiachegou ata o pobo de Dexo onde un home que tivera o mesmoproblema decidiu dar ao rei o que lle sobrou daquela vez. Coarecompensa que recibiu plantou a queiruga en toda a costa deDexo e evitou así a súa extinción.

TORVISCONOME CIENTÍFICO: Daphne gnidium.FAMILIA: Timeleáceas.FOLLAS: Posúe moitas follas as cales son parecidas ás da oliveiraFLOR: As súas flores son brancas.FROITO: É unha drupa de cor vermella.PORTE: Esta planta alcanza ata os 2 metros de altura.HÁBITAT: É orixinario da zona mediterránea de Europa e África.CURIOSIDADES: A resina da codia e as follas son as partes que posúencalidades sanadoras e deben estar secas para conter os principaisactivos.

POEMAOs meus froitos son vermellos non os comen os coellos. Podo chegar ata moi alto chegarás a min dun salto.

TOXONOME CIENTÍFICO: Ulex europeusFAMILIA: A súa familia e Fabaceae.FOLLAS: A especie debe seu nome común a que as follas dosindividuos maduros están modificadas en espiñas de ata 4 cm. delonxitude, o que lle da á planta un aspecto espiñoso.FLOR: A floración comeza en decembro e esténdese ata xuño,presentando fermosas flores có cáliz amarelo que cobren case aocompleto á planta e formando uns espectaculares tapices ao largodo paisaxe. Para o seu óptimo desenvolvemento, precisa unemprazamento a pleno sol, aínda que poden desenvolverse a mediasombra pero nunca en lugares sombríos.FROITO: Non ten froito.PORTE: ArbustoHÁBITAT: Vive nos montes de Galiza.CURIOSIDADES: Presenta unha excelente adaptación aos solos pobres esecos, sendo ademais unha planta pirófita ao posuír un sistemaradical que sobrevive ao lume, rebrotando intensamente despois dosincendios.

POEMA Son tan tradicional que en Galicia son o normal Coñecerme vale a penaE a chorima a túa alma osixena. Os lumes podo atravesar mira ti, párate a pensar.