คู่มือการขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร (2554)

คมู่ ือการขออนญุ าตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกจิ การ ทเ่ี ปน็ อันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟารม์ สกุ ร ภายใต้โครงการพฒั นาหลกั เกณฑ์การอนญุ าต ประกอบกิจการท่ีเป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร โดย กลุม่ มาตรฐานส่งิ แวดล้อมด้านการปศุสตั ว์ สำนกั พัฒนาระบบและรับรองมาตรฐานสนิ คา้ ปศุสัตว์ กรมปศุสตั ว์

คมู่ ือการขออนุญาตและตอ่ ใบอนญุ าตประกอบกจิ การ ท่เี ปน็ อันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผ้ปู ระกอบการกจิ การฟาร์มสุกร ภายใต้โครงการพฒั นาหลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการ ท่ีเป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร โดย กลุ่มมาตรฐานสง่ิ แวดล้อมดา้ นการปศสุ ัตว์ สำนักพัฒนาระบบและรบั รองมาตรฐานสินคา้ ปศสุ ัตว์ กรมปศุสัตว์



ค่มู ือการขออนุญาตและต่อใบอนญุ าตประกอบกิจการทเ่ี ป็นอนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสกุ ร คำนำ กรมปศุสัตว์ได้ดำเนินการพัฒนา “คู่มือการขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพประเภท ฟาร์มสุกร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟาร์มสุกร” เพื่อรวบรวมพัฒนาหลักเกณฑ์ เงื่อนไข และแนวทาง การจัดการสิ่งแวดล้อมจาก กิจการเล้ียงสุกร และใช้เป็นแนวทางในการป้องกันและลดผลกระทบต่อสุขภาพอนามัยของประชาชนและสิ่งแวดล้อม ที่อาจจะเกิดข้ึน จากการเลยี้ งสกุ ร เช่น ผลกระทบจากกลิ่นเหม็นรบกวน น้ำเสีย ซากสัตว์ และขยะอนั ตราย เป็นตน้ และผปู้ ระกอบกิจการสามารถใช้ คู่มือฯ ในการเตรียมความพร้อมปรับปรุง แก้ไขวิธีการเล้ียงสุกร และจัดเตรียมเอกสารก่อนย่ืนขออนุญาตหรือขอต่ออายุใบอนุญาต ประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพ โดยคู่มือฉบับน้ีได้จัดทำตัวอย่างประกอบเนื้อหาเก่ียวกับหลักเกณฑ์และเง่ือนไข ข้ันตอนและ ตัวอย่างในการจัดทำเอกสารประกอบการจัดการส่ิงแวดล้อมสำหรับฟาร์มสุกร รวมถึงตัวอย่างการคำนวณ และตัวอย่างแบบฟอร์ม ต่างๆ ดังนั้น กรมปศุสัตว์หวังเป็นอย่างย่ิงว่าคู่มือฯ ฉบับน้ี จะเป็นประโยชน์กับผู้ประกอบกิจการ สามารถนำไปประยุกต์และเป็น แนวทางในการกำกับดูแลด้านส่ิงแวดล้อมในการเลี้ยงสุกร รวมท้ังสามารถอยู่ร่วมกับสังคมและป้องกันผลกระทบด้านส่ิงแวดล้อมท่ีอาจ เกิดข้นึ กบั ชุมชนอยา่ งยัง่ ยืนตอ่ ไป กลมุ่ มาตรฐานสิง่ แวดลอ้ มดา้ นการปศุสัตว์ สำนกั พัฒนาระบบและรบั รองมาตรฐานสินค้าปศสุ ตั ว ์ กรมปศสุ ัตว ์ กันยายน 2554 ก ภายใต้โครงการพฒั นาหลกั เกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกิจการที่เปน็ อนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั องค์การปกครองส่วนทอ้ งถนิ่

คู่มอื การขออนญุ าตและต่อใบอนุญาตประกอบกจิ การท่ีเปน็ อนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสกุ ร นยิ ามศัพท์และตัวยอ่ ฟารม์ สกุ ร ฟาร์มทผี่ ลิตสุกรขุน ฟาร์มพอ่ -แมพ่ นั ธเ์ุ พอ่ื ผลิตลกู สุกรและฟารม์ เลยี้ งสกุ รเพื่อการคา้ พื้นทท่ี ่ีมีศักยภาพในการต้งั ฟาร์ม พ้ืนที่ท่ีมีศักยภาพในการตั้งฟาร์ม คือ พ้ืนท่ีสามารถก่อสร้างหรือต้ังฟาร์มใหม่ได้ โดยได้ทำการคัดกรองพื้นท่ีที่มีข้อจำกัดทาง กฎหมายหรือนโยบายที่มีบทบัญญัติกำหนดไว้อย่างชัดเจน และพ้ืนท่ีอื่นๆ ที่มีข้อจำกัดทางภูมิศาสตร์ ว่าไม่เหมาะสมต่อการต้ังฟาร์ม เลี้ยงสกุ รออกไปแล้วเหลือเฉพาะพ้ืนท่ีสามารถต้ังฟาร์มได้ เรียกว่า พื้นท่ีทมี่ ีศกั ยภาพในการตงั้ ฟารม์ พนื้ ทลี่ ุ่มนำ้ ชนั้ 1 และ 2 พื้นที่ลุ่มน้ำช้ัน 1 และ 2 คือ พ้ืนที่ท่ีได้รับการประกาศไว้ตามนโยบายของรัฐบาลในการกำหนดชั้นคุณภาพของลุ่มน้ำ ตามมตคิ ณะรัฐมนตรเี พอื่ อนรุ กั ษแ์ หลง่ ต้นน้ำลำธาร ลงวันที่ 14 มกราคม 2518 และวนั ที่ 13 กรกฎาคม 2520 พนื้ ทปี่ า่ อนรุ กั ษ์ พืน้ ที่ปา่ อนรุ กั ษ์ คอื พนื้ ทป่ี ่าไม้ท่ีประกาศไวเ้ พอ่ื การอนุรักษ์ทรพั ยากรป่าไมแ้ ละสัตว์ปา่ ตามพระราชบัญญัตปิ ่าไม้ พ.ศ. 2484 พระราชบัญญัตอิ ุทยานแหง่ ชาติ พ.ศ. 2504 พระราชบัญญัตปิ ่าสงวนแหง่ ชาติ พ.ศ. 2507 และพระราชบญั ญัตสิ งวนและคมุ้ ครองสัตว์ปา่ พ.ศ. 2535 ซึ่งประกอบด้วยพ้ืนที่อุทยานแห่งชาติ วนอุทยานแห่งชาติ อุทยานแห่งชาติ พ้ืนท่ีป่าสงวนแห่งชาติ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า และเขตห้ามล่าสัตวป์ า่ ซง่ึ ไดถ้ ูกกำหนดไว้ตามกฎหมายข้างตน้ พน้ื ที่ท่มี คี วามลาดชนั โดยเฉลี่ยมากกวา่ ร้อยละ 35 มตคิ ณะรฐั มนตรี ลงวนั ท่ี 3 ธันวาคม พ.ศ. 2528 ได้กำหนดพน้ื ท่ที มี่ ีความลาดชันโดยเฉลี่ยมากกวา่ ร้อยละ 35 ไวเ้ ป็นพนื้ ทปี่ ่าไม้ โดยไม่อนญุ าตให้มีการออกโฉนดหรือรบั รองการทำประโยชนต์ ามประมวลกฎหมายที่ดิน พื้นที่ชมุ่ นำ้ พื้นทีช่ มุ่ น้ำ หมายถึงทัง้ หมด ไดแ้ ก่ พื้นทช่ี มุ่ นำ้ ตามอนุสญั ญาแรมซาร์ (Ramsar Convention) และพนื้ ทชี่ ุ่มนำ้ อื่นทไี่ ม่ไดอ้ ยู่ ในอนสุ ัญญาดังกล่าว แตม่ ลี ักษณะเปน็ พนื้ ทลี่ ุม่ ช้นื แฉะ พนื้ ทฉี่ ำ่ นำ้ มีนำ้ ท่วมขงั พืน้ ทพี่ รุ อาจเปน็ พนื้ ที่ชมุ่ น้ำทเ่ี กิดข้นึ เองตามธรรมชาติ หรือมนษุ ยส์ รา้ งขึ้นและอาจจะมีน้ำขงั หรอื ท่วมอยถู่ าวรและชั่วคราว รวมทั้งมสี ภาพเป็นน้ำจืดหรอื น้ำกรอ่ ย พืน้ ที่แหล่งชุมชน พื้นที่แหล่งชุมชน คือ พื้นท่ีชุมชนหรือพ้ืนที่มีสิ่งก่อสร้างตามชั้นข้อมูลการใช้ประโยชน์ที่ดินของกรมพัฒนาที่ดิน ซึ่งรวบรวม โดยกรมสง่ เสรมิ คุณภาพส่ิงแวดลอ้ ม (2541) ไดแ้ ก่ พ้ืนที่ตวั เมืองยา่ นการคา้ อุตสาหกรรม สถานท่รี าชการและสถาบันการศกึ ษาต่างๆ สนามบนิ สถานทีพ่ กั ผ่อนหยอ่ นใจ สนามกอลฟ์ สุสาน และหมู่บ้าน พ้ืนที่แหล่งนำ้ พนื้ ทแ่ี หล่งนำ้ ตามธรรมชาติ และแหลง่ น้ำที่มนษุ ย์สร้างขน้ึ เช่น ทะเลสาบ แมน่ ้ำสายหลกั อ่างเกบ็ น้ำ และเขอ่ื น เป็นตน้ พน้ื ทเ่ี ขตควบคมุ มลพิษ พ้ืนท่ีซ่ึงถูกกำหนดเป็นเขตควบคุมมลพิษตามประกาศของคณะกรรมการส่ิงแวดล้อมแห่งชาติ โดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติ สง่ เสรมิ และรกั ษาคณุ ภาพสงิ่ แวดลอ้ ม พ.ศ. 2535 ระยะห่างของฟารม์ จากชุมชน การพิจารณาระยะหา่ งพกิ ดั ทต่ี ้ังชมุ ชน ซ่งึ หมายรวมถึง ศาสนสถาน โรงเรยี น/สถาบันการศกึ ษา สถานพยาบาล/โรงพยาบาล สถานที่ราชการ รัฐวิสาหกิจ หรอื พนื้ ที/่ สถานทซี่ ่งึ ทางทอ้ งถ่ินกำหนดว่าเป็นพ้นื ท่ชี มุ ชน กับตำแหน่งทีต่ ัง้ ฟารม์ อาทิเช่น ทีต่ ้ังของฟารม์ มีระยะหา่ งจากชุมชนไม่น้อยกวา่ 1 กโิ ลเมตร เม่ือทำการวดั อ้างองิ กบั สถานทรี่ าชการ ศาสนสถาน สถานศึกษาทใ่ี กลส้ ดุ เป็นต้น ข ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลกั เกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกจิ การท่เี ปน็ อนั ตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรบั องค์การปกครองส่วนทอ้ งถ่นิ

คูม่ ือการขออนญุ าตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกจิ การที่เป็นอันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับผ้ปู ระกอบการกิจการฟารม์ สุกร ระยะห่างของฟารม์ จากแหลง่ นำ้ ผวิ ดนิ หรือคลองชลประทาน การพิจารณาระยะห่างจากพิกัดที่ต้ังฟาร์มจากแหล่งน้ำผิวดินหรือคลองชลประทาน ได้แก่ พื้นที่ทะเล ทะเลสาบ แม่น้ำ ลำคลอง ห้วย หนอง คลอง บึง คลองชลประทาน หรือแหล่งน้ำที่ทางหน่วยงานท้องถ่ินและชุมชนกำหนดว่าเป็นแหล่งน้ำท่ีควรรักษา อาทิเช่น ตำแหน่งทต่ี ้งั ฟาร์มมรี ะยะห่างไม่นอ้ ยกวา่ 300 เมตร จากแนวเขตของแหล่งนำ้ ท่ใี กลท้ ส่ี ุด ระยะหา่ งของแหล่งทอ่ งเท่ียวและโบราณสถาน พื้นท่ีการใช้ประโยชน์ที่ดินเพื่อการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรม พื้นที่โบราณสถาน และพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ตามพระราชบญั ญตั ิโบราณสถาน และสถานที่ท่องเท่ยี วในท้องถ่ิน ซึ่งท้องถิน่ อาจจะกำหนดวา่ ควรอนรุ ักษไ์ ว้ โดยกำหนดให้ตำแหน่งท่ตี ั้งฟาร์ม ควรหา่ งจากแหล่งท่องเทยี่ วและโบราณสถานไมน่ ้อยกวา่ 1 กิโลเมตร พื้นทนี่ ำ้ ท่วมซำ้ ซาก พ้ืนที่ที่เคยเกิดน้ำท่วมซ้ำซาก จากข้อมูลของกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย หรือเป็นพื้นที่น้ำท่วมซ้ำซากตามท่ีองค์กร ปกครองสว่ นท้องถ่ินกำหนด ระยะห่างของฟาร์มจากแหลง่ นำ้ ใต้ดิน (บ่อน้ำ หรือบอ่ บาดาล) ตำแหน่งทีต่ ง้ั ฟารม์ ควรอยหู่ า่ งบ่อน้ำ หรือบ่อบาดาล อาทเิ ช่น กำหนดใหฟ้ าร์มตงั้ อย่หู า่ งจากแหล่งน้ำใต้ดิน ไมน่ ้อยกวา่ 30 เมตร พพื้นน้ื ทที่โ่โี รรงงเเรรืออื นนเเลล้ีย้ยี งงสสุกกุ รรท(้ังAหHม)ด ในฟาร์ม ครอบคลุมพื้นที่เลี้ยงสุกรทุกชนิดท่ีมีอยู่ภายในฟาร์ม ได้แก่ พื้นที่เล้ียงสุกรพ่อพันธุ์ สุกรแม่พันธุ์ สกุ รรนุ่ /ขนุ และสกุ รอนุบาล เปน็ ต้น พ้ืนที่กันชน (คAือB)พ ้ืนที่โดยรอบของโรงเรือนเล้ียงสุกร พ้ืนที่กันชน ท่ีมีระยะห่างระหว่างโรงเรือนเลี้ยงสุกรกับแนวเขตที่ดินสาธารณะหรือ ท่ีดินต่างเจ้าของและต้องมีที่ว่างอันปราศจากหลังคา หรือวัสดุมุงปกคลุมโดยรอบบริเวณเล้ียงสัตว์น้ันไม่น้อยกว่า 20 เมตร ทุกด้าน เว้นแต่ด้านท่ีมีแนวเขตที่ดินติดต่อกับที่ดินของผู้ประกอบกิจการประเภทเดียวกัน (อ้างอิงคำแนะนำของคณะกรรมการสาธารณสุข ฉบบั ที่ 3/2549 เรือ่ ง การควบคุมกิจการเลีย้ งสกุ ร) พพ้ืนืน้ ทท่ีรี่ระะหหวว่าา่ งงขโรองบเรโรืองนเเรลือี้ยนงหสนกุ ึ่งรไป(AถSึง)ข อบของอีกโรงเรือนหน่ึง ซึ่งแบ่งระยะห่างตามชนิดของโรงเรือนเป็น 2 ประเภท คือ โรงเรอื นแบบเปิด ควรมรี ะยะหา่ งของโรงเรือนไมน่ ้อยกว่า 25 เมตร และโรงเรอื นแบบปดิ ควรมีระยะหา่ งไม่นอ้ ยกวา่ 15 เมตร (อา้ งอิง คมู่ อื ระเบียบการ ปฏิบัตงิ าน “การปฏิบัตงิ านตามมาตรฐานฟาร์มเลีย้ งสกุ รสำหรับ ผูป้ ระกอบการ” P-PIG-FAM-001. (2546)) พพื้นน้ื ทท่ีที่ระ่ีใชบ้ใบนบกำาบรบดั นำบ้ำัเดสนีย้ำเ(สAียWท)ี่เ กิดจากกิจกรรมการเลี้ยงสุกรและกิจกรรมต่างๆ ภายในฟาร์มท้ังหมด เพ่ือเป็นการปรับปรุง คุณภาพของน้ำเสียให้สามารถนำกลับไปใช้ประโยชน์หรือนำกลับมาใช้ใหม่ได้อีกคร้ัง หรือสามารถปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อมและผ่าน เกณฑ์มาตรฐานน้ำท้ิง โดยไม่ก่อให้เกิดปัญหากับส่ิงแวดล้อม (คู่มือหลัก ปฏิบัติที่ดีในการจัดการสิ่งแวดล้อมสำหรับฟาร์มสุกร, กรมปศสุ ตั ว์ 2551) พน้ื ทอี่ ืน่ ๆ (AO) พ้ืนที่อื่นๆ หมายถึง (พABื้น)ทเ่ีอช่ืน่นๆอนาคอากรเทหี่พนักืออจาาศกัยพื้นอทา่ีโครางรเรสือำนนเักลง้ียางนสุกโรรงเ(กA็บH)อาพหื้นาทร่ีรสะุกหรวถ่างนโนรภงเารยือในนฟ(Aารs)์มพลื้นาทนี่รตะาบกบมบูลำสบุกัดร น้ำเสีย (Aw) และพื้นที่กันชน โรงเก็บมูลสุกร เปน็ ต้น โรงเรอื นระบบเปิด โรงเรือนทม่ี สี ภาพแวดลอ้ มตวั สัตว์ตามธรรมชาติ และอุณหภมู ิจะแปรผนั ไปตามอากาศภายนอกโรงเรอื น โรงเรอื นระบบปดิ โรงเรือนท่ีสามารถควบคุมส่ิงแวดล้อมให้เหมาะสมกับความเป็นอยู่ของสัตว์ ได้แก่ อุณหภูมิ ความช้ืน การระบายอากาศ แสงสวา่ ง และสามารถปอ้ งกันพาหะนำโรคได ้ ค ภายใต้โครงการพฒั นาหลักเกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกิจการที่เป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองคก์ ารปกครองส่วนทอ้ งถ่ิน

คมู่ ือการขออนุญาตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกจิ การทเี่ ปน็ อนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั ผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสกุ ร ราชการสว่ นท้องถิ่น ราชการส่วนท้องถิ่น หมายถึง เทศบาล สุขาภิบาล องค์การบริหารส่วนจังหวัด กรุงเทพมหานคร เมืองพัทยาหรือองค์กร ปกครองท้องถนิ่ อ่ืนที่กฎหมายกำหนดใหเ้ ป็นราชการสว่ นทอ้ งถิ่น ขอ้ กำหนดของท้องถ่นิ ข้อบัญญตั ิ เทศบัญญตั ิ หรือข้อบงั คับซง่ึ ตราขนึ้ โดยราชการส่วนทอ้ งถน่ิ ตามพระราชบญั ญัติการสาธารณสขุ ปี พ.ศ. 2535 เจา้ พนกั งานท้องถ่ิน เจ้าพนักงานทอ้ งถ่ิน หมายถงึ (1) นายกเทศมนตรี สำหรับในเขตเทศบาล (2) นายกองค์การบรหิ ารส่วนตำบล สำหรบั ในเขตองค์การบรหิ ารส่วนตำบล (อบต.) (3) นายกองค์การบริหารส่วนจงั หวดั สำหรบั ในเขตองคก์ ารบริหารสว่ นจงั หวัด (4) ผวู้ ่าราชการกรงุ เทพมหานครฯ สำหรบั ในเขตกรงุ เทพมหานคร (5) นายกเมืองพัทยา สำหรบั ในเขตเมอื งพัทยา (6) หัวหน้าผู้บริหารท้องถ่ินขององค์กรปกครองท้องถ่ินอื่น ที่กฎหมายกำหนดให้เป็นราชการส่วนท้องถิ่น สำหรับใน เขตราชการสว่ นทอ้ งถนิ่ นน้ั กิจการท่ีเป็นอนั ตรายตอ่ สุขภาพ กิจการที่มีกระบวนการผลิตหรือกรรมวิธีการผลิตที่ก่อให้เกิดมลพิษหรือสิ่งท่ีทำให้เกิดโรค ซึ่งจะมีผลกระทบต่อสุขภาพ อนามัยของประชาชนที่อยู่ในบริเวณข้างเคียงนั้น ไม่ว่าจะเป็นเร่ืองมลพิษทางอากาศ ทางน้ำ ทางเสียง แสง ความร้อน ความส่ัน สะเทือน รังสี ฝ่นุ ละออง เขม่า เถ้า ฯลฯ (ศูนยบ์ รหิ ารกฎหมายสาธารณสุข กรมอนามยั กระทรวงสาธารณสขุ ) นำ้ เสยี น้ำท่มี ีส่ิงเจือปนในปรมิ าณสงู จนกระทง่ั เป็นนำ้ ท่ีไมเ่ ปน็ ที่ต้องการ ก่อให้เกดิ ปญั หาต่อคณุ ภาพของนำ้ ทำให้น้ำกลายเป็นน้ำเสยี เช่น น้ำท่ีถกู ปนเปอื้ นดว้ ยสารอินทรีย์ กรด ด่าง ของแข็ง สารแขวนลอย นำ้ มนั ไขมัน แร่ธาตทุ เ่ี ป็นพษิ ความร้อน สารพิษ ยาฆ่าแมลง สี กล่นิ เป็นต้น สิ่งปฏกิ ูล อุจจาระหรือปัสสาวะ และหมายความรวมถึงน้ำเสีย และสิ่งอ่ืนใดซ่ึงเป็นส่ิงโสโครกหรือมีกล่ินเหม็น (มาตรา 4 พรบ. การสาธารณสุข พ.ศ. 2535) มูลฝอย มูลฝอย หมายถึง เศษกระดาษ เศษผ้า เศษอาหาร เศษสินค้า ถุงพลาสติก ภาชนะใส่อาหาร เถ้า มูลสัตว์ หรือซากสัตว์ รวมตลอดถึงสิ่งอนื่ ใดที่เก็บกวาดจากถนน ตลาด ทเ่ี ลยี้ งสตั วห์ รอื ที่อนื่ (มาตรา 4 พรบ.การสาธารณสุข พ.ศ. 2535) กา๊ ซชีวภาพ กา๊ ซชีวภาพ หมายถงึ กา๊ ซทเ่ี กิดขึน้ จากกระบวนการย่อยสลายสารอินทรยี ์ตา่ งๆ โดยเช้ือแบคทีเรียชนดิ ไม่ใชอ้ อกซเิ จนในการ หายใจ ภายใต้สภาวะไร้ออกซิเจน ก๊าซชีวภาพท่ีเกิดข้ึนเป็นก๊าซผสม ที่มีองค์ประกอบหลักคือ ก๊าซมีเทน ประมาณ 60-80 % ก๊าซคารบ์ อนไดออกไซด์ 20-40 % และกา๊ ซไฮโดรเจนซัลไฟด์ และก๊าซอ่นื ๆ อีกเลก็ นอ้ ย เทคโนโลยีกา๊ ซชีวภาพ เทคโนโลยีก๊าซชีวภาพ คือ รูปแบบของเทคโนโลยีและวิธีการในการหมักย่อยสลายสารอินทรีย์ภายใต้สภาวะท่ีไม่มีออกซิเจน โดยใช้แบคทีเรียท่ีไม่ใช้อากาศ เพ่ือผลิตก๊าซชีวภาพจากของเสียหรือน้ำเสีย หรือวัสดุเหลือใช้ในทางการเกษตร เช่น การหมักมูลสัตว์ เศษพืชผัก อจุ จาระ สงิ่ ปฏิกลู และนำ้ เสยี ซึ่งก๊าซชวี ภาพท่ไี ดส้ ามารถนำไปใช้เป็นพลังงานทดแทนต่อไป ง ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลกั เกณฑ์การอนญุ าตประกอบกิจการที่เปน็ อันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั องค์การปกครองสว่ นทอ้ งถ่นิ

คู่มอื การขออนุญาตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกจิ การทเี่ ป็นอนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับผปู้ ระกอบการกิจการฟาร์มสกุ ร ตวั ยอ่ AAAAHSBO คอื พนื้ ทีก่ ันชน (ตร.ม.) คอื พื้นที่โรงเรือนเลยี้ งสุกร (ตร.ม.) คือ พน้ื ท่ีอ่นื ๆ (ตร.ม.) คือ พื้นท่รี ะหวา่ งโรงเรอื นเลีย้ งสุกร (ตร.ม.) AT คอื พ้นื ทีฟ่ ารม์ สกุ รทัง้ หมด (ตร.ม.) [ AT = AB + AH + AO + AS + AW ] AW คอื พ้นื ทีร่ ะบบบำบดั นำ้ เสยี (ตร.ม.) N คือ จำนวนสุกร (ตวั ) RRRHOB คือ สดั สว่ นพ้นื ทีก่ ันชนต่อพ้นื ทโี่ รงเรอื นเลยี้ งสุกร (ตร.ม./ตร.ม.) คือ สัดส่วนพน้ื ท่ีโรงเรอื นเล้ยี งสกุ รตอ่ จำนวนสกุ รทัง้ หมด (ตร.ม./ตวั ) คือ สดั ส่วนพนื้ ทอี่ ืน่ ๆ ต่อพืน้ ท่ีโรงเรือนเลย้ี งสุกร (ตร.ม./ตร.ม.) RS คอื สัดสว่ นพน้ื ทีร่ ะหว่างโรงเรอื นเลย้ี งสุกรต่อพื้นทโ่ี รงเรอื นเล้ยี งสุกร (ตร.ม./ตร.ม.) RW คอื สัดสว่ นพ้นื ท่รี ะบบบำบดั น้ำเสยี ตอ่ พน้ื ท่ีโรงเรือนเลย้ี งสุกร (ตร.ม./ตร.ม.) RRWW12 คือ สดั ส่วนพนื้ ที่ระบบบำบดั นำ้ เสียรวมตอ่ พน้ื ที่โรงเรือนเล้ยี งสกุ รแบบไม่ใช้ระบบ ผลติ กา๊ ซชวี ภาพ (ตร.ม./ตร.ม.) คือ สัดส่วนพื้นท่ีระบบบำบัดน้ำเสียต่อพื้นท่ีโรงเรือนเลี้ยงสุกรแบบใช้ระบบผลิตก๊าซชีวภาพร่วมกับบ่อบำบัด ข้ันหลัง (ตร.ม./ตร.ม.) RW3 คือ สัดส่วนพ้ืนทบ่ี อ่ เก็บกกั นำ้ เสยี ตอ่ พื้นทโี่ รงเรอื นเล้ยี งสกุ รขุน (ตร.ม./ตร.ม.) RW4 คือ สัดส่วนพ้ืนท่ีระบบบำบัดน้ำเสียต่อพื้นที่โรงเรือนเลี้ยงสุกรแบบใช้ระบบผลิตก๊าซชีวภาพร่วมกับการนำน้ำ ทิง้ ไปใช้ประโยชนใ์ นการเกษตร (ตร.ม./ตร.ม.) จ ภายใต้โครงการพฒั นาหลกั เกณฑ์การอนญุ าตประกอบกิจการที่เปน็ อันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรับองค์การปกครองสว่ นท้องถิ่น

คมู่ อื การขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการท่ีเปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสกุ ร ขอ้ แนะนำการใช้คมู่ อื “คู่มือหลักเกณฑ์การอนุญาตและต่ออายุใบอนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพประเภทฟาร์มสุกร สำหรับ เกษตรกร” ที่ได้พัฒนาและจัดทำขึ้นมีเน้ือหาและภาคผนวกท่ีเก่ียวข้องเป็นจำนวนมาก โดยได้ทำการรวบรวมกฎหมาย ระเบียบ ปฏิบัติ มาตรฐานและข้อมูลด้านเทคนิคต่างๆ ท่ีเก่ียวข้องกับการจัดการสิ่งแวดล้อมในฟาร์มสุกร ท่ีสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางประกอบในการ พิจารณาจัดทำเอกสาร การให้ข้อเสนอแนะเพ่ือการปรับปรุงแก้ไขปัญหาฟาร์มหรือประกอบการพิจารณาของเจ้าพนักงานท้องถิ่นได ้ ซง่ึ คณะทำงานได้บนั ทกึ ภาคผนวกทป่ี ระกอบด้วยข้อมลู ดา้ นเทคนิคและตัวอย่างในรูปของไฟลข์ ้อมูลลงในแผน่ DVD ที่แนบมาในท้ายคมู่ ือน้ี เน้ือหาของคู่มือฯ น้ี ไดแ้ บ่งออกเปน็ 8 บท โดยมโี ครงสร้างของเน้อื หาแสดงในรปู ที่ 1 และมีรายละเอยี ดของแตล่ ะบท ดงั น ้ี บทท่ี 1 บทนำ แสดงรายละเอยี ดของ พรบ.การสาธารณสุข 2535 และกฎหมายอน่ื ๆ ที่เกย่ี วขอ้ ง เช่น รฐั ธรรมนูญปี พ.ศ. 2550 ประกาศของกระทรวงสาธารณสุข เกี่ยวกับการเลี้ยงสุกร เป็นต้น รวมถึงหลักการและแนวทางในการทำ ประชาคม อ้างองิ ข้อมูล กฎหมาย มาตรฐานระเบยี บปฏิบัตติ ่างๆ ในภาคผนวก ก บทท่ี 2 ขอบเขตและขนั้ ตอนการขออนญุ าตฯ เนือ้ หาในบทน้ี จะเน้นถึงขอบเขตอำนาจหน้าท่ีของเจ้าพนกั งานทอ้ งถนิ่ ในการบงั คบั ใช้กฎหมาย ข้อกำหนดของ ท้องถ่ิน (เพิ่มเติม) รายละเอียดเก่ียวกับขั้นตอนและการกำกับ ดูแลและควบคุมกิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ โดยเฉพาะที่เก่ียวกับการเลี้ยงสุกรท่ีจะต้องขออนุญาตในการประกอบกิจการ อ้างอิง กฎหมายข้อบังคับจาก ภาคผนวก ก บทท่ี 3 หลกั เกณฑ์และเงอ่ื นไขทวั่ ไปของผปู้ ระกอบกิจการทเ่ี ป็นอันตรายต่อสขุ ภาพประเภทฟารม์ สุกร รายละเอียดในบทนี้จะกล่าวถึง หลักเกณฑ์ในการพิจารณาขนาดของการเล้ียงสุกรตามชนิดและจำนวนที่เล้ียง และการกำหนดขนาดฟาร์มตามนำ้ หนกั หนว่ ยปศสุ ัตว์ (นปส.) รวมถึงหลกั เกณฑ์ และเงื่อนไขสำหรับเจ้าพนกั งาน ท้องถิน่ ใชป้ ระกอบในการพจิ ารณาคำรอ้ งขออนญุ าต หรอื ตอ่ อายใุ บอนญุ าตประกอบกิจการ รวมถงึ ตัวอยา่ งการ เพ่ิมรายละเอยี ดของมาตรการ ขอ้ กำหนด เงอ่ื นไขเพมิ่ เติมในขอ้ บัญญัตขิ องท้องถ่นิ และแสดงการใช้แผนที่ GIS ในการพิจารณาท่ีตง้ั ของฟารม์ ในภาคผนวก ข บทที่ 4 แนวทางการพจิ ารณาอนุญาตประกอบกิจการที่เปน็ อนั ตรายตอ่ สขุ ภาพประเภทฟาร์มสุกร รายละเอียดของบทนี้ จะทำให้เจ้าพนักงานท้องถิ่น สามารถนำแนวทางต่างๆ ในคู่มือฯ ไปใช้ในการพิจารณา คำร้องของผู้ประกอบกิจการเล้ียงสุกรรายเก่าที่ต้องการต่ออายุใบอนุญาต หรือสำหรับฟาร์มใหม่ เช่น การประเมินปริมาณของเสียและน้ำเสีย หลักเกณฑ์การพิจารณาที่ต้ังของสถานประกอบการ การพิจารณาขนาด ของพื้นที่และองค์ประกอบในฟาร์มขนาดพ้ืนที่ระบบบำบัดน้ำเสียและการนำน้ำท้ิงไปใช้ในการเพาะปลูกที่เหมาะ สม เป็นต้น รวมถึงได้แสดงรายละเอียดของตัวอย่างการคำนวณ รูปภาพ และแผนที่ประกอบต่างๆ ไว้ในภาค ผนวก ค. ง. จ. ฉ. ช. และ ซ. ไปประยุกตใ์ ช้ตอ่ ไป บทที่ 5 แนวทางการพิจารณาต่ออายุใบอนุญาตประกอบกิจการที่เป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพประเภทฟารม์ สุกร ในกรณีที่ผู้ประกอบกิจการเล้ียงสุกรท่ีได้รับอนุญาตแล้วใบอนุญาตมีอายุ 1 ปี และต้องต่ออายุใบอนุญาตทุกปี เม่ือใบอนุญาตใกล้หมดอายุและผู้ประกอบกิจการได้ยื่นคำร้องขอต่ออายุใบอนุญาตต่อเจ้าพนักงานท้องถ่ินๆ สามารถนำหลักเกณฑ์ เง่ือนไขต่างๆ ที่สำคัญและข้อมูลที่จำเป็นต้องตรวจสอบ ก่อนการพิจารณาต่ออายุ ใบอนุญาต เช่น ฟาร์มถูกร้องเรียน การเสียภาษี และการจ่ายค่าธรรมเนยี ม คา่ ตรวจวัดนำ้ ท้งิ หรือการทำประชาคม เป็นต้น รวมถึงรายละเอียดของการกระทำผิดและตัวอย่างแบบฟอร์มต่างๆ ในการออกคำสั่งให้ปรับปรุง หยุดกจิ การชั่วคราว หรือเพิกถอนใบอนญุ าต ฉ ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑ์การอนญุ าตประกอบกจิ การทเ่ี ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องค์การปกครองส่วนท้องถ่นิ

คู่มอื การขออนญุ าตและต่อใบอนญุ าตประกอบกิจการท่ีเปน็ อนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับผปู้ ระกอบการกจิ การฟารม์ สกุ ร บทท่ี 6 แนวทางการจดั การส่งิ แวดลอ้ มในฟารม์ สกุ ร แนวทางการจัดการส่ิงแวดล้อมในฟาร์มสุกร เป็นแนวทางเพ่ือส่งเสริมให้เกษตรกรมีหลักการ ปฏิบัติที่ดีในการ เล้ียงสุกร ซ่ีงจะช่วยให้เกษตรกรมีความรู้ความเข้าใจถึงการจัดการสิ่งแวดล้อมในฟาร์มสุกร เพ่ือให้ฟาร์มสุกร อยู่ร่วมกับชุมชนได้อย่างมีความสุขและยังสามารถนำแนวทางเหล่าน้ี ไปประกอบในการขอต่ออายุใบอนุญาตใน การเล้ียงสกุ รได้อกี ดว้ ย ซง่ี มรี ายละเอียดของแนวทางการจัดการสิ่งแวดล้อมในฟารม์ สกุ ร บทท่ี 7 การจดั การและแก้ไขปญั หากลนิ่ เหมน็ จากฟารม์ สกุ ร รายละเอียดของบทนี้ จะกล่าวถึงผลกระทบท่ีเกิดจากกลิ่น แหล่งกำเนิดกล่ิน วิธีการกำจัดและควบคุมกล่ิน ในฟารม์ สกุ ร บทท่ี 8 การใช้ทรพั ยากรและพลังงานในการเล้ยี งสุกร รายละเอียดของบทนี้ จะกล่าวถึงกระบวนการการเล้ียงสุกร นอกเหนือจากการให้อาหารและน้ำ เพ่ือการเจริญ เติบโตของสุกรแล้ว ยังมีการใช้ทรัพยากรอีกหลายชนิดในปริมาณมาก เช่น การใช้น้ำในการล้างทำความสะอาด พื้นคอกและลดอุณหภูมิให้แก่ตัวสุกร การใช้เช้ือเพลิงหรือพลังงานไฟฟ้าเพื่อให้ความอบอุ่นแก่ลูกสุกรและการ ผสมอาหาร ซึ่งกิจกรรมเหล่าน้ีหากขาดการจัดการอย่างเหมาะสมจะส่งผลให้มีการใช้ทรัพยากรอย่างส้ินเปลือง ซ่งึ มปี ัจจัยท่สี ำคัญทช่ี ่วยในการประหยัดพลังงานและทรัพยากร ช ภายใต้โครงการพฒั นาหลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการท่ีเปน็ อันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองค์การปกครองส่วนทอ้ งถนิ่

คมู่ ือการขออนุญาตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกจิ การทเี่ ปน็ อนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผูป้ ระกอบการกจิ การฟาร์มสุกร บทท่ี 1 บทนำ - พรบ.การสาธารณสขุ 2535 แสดงรายละเอียดในภาคผนวก ก - พรบ.ส่งเสริมและรกั ษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแหง่ ชาติ 2535 ภาคผนวก ก o มาตรฐานควบคุมการระบายน้ำท้ิงจากแหล่งกำเนิดมลพิษประเภทการเล้ียงสุกร แสดง รายละเอียดในภาคผนวก ก - พรบ.การผังเมอื ง 2518 - มาตรการเสนอแนะการมีส่วนร่วมของประชาชนตามรัฐธรรมนูญ 2550 แสดงรายละเอียดใน ภาคผนวก ก - การทำประชาคม แสดงรายละเอยี ดในบทที่ 2 หวั ข้อ 2.4 บทท่ี 2 ขอบเขตและข้ันตอนการขออนญุ าต - ขอบเขตอำนาจของ อปท. ในการออกขอ้ กำหนดของทอ้ งถิน่ - พรบ.การสาธารณสุข 2535 เรอ่ื งกิจการที่เป็นอันตรายตอ่ สุขภาพแสดงรายละเอยี ดในภาคผนวก ก - ข้นั ตอนการขออนุญาตและตอ่ ใบอนญุ าตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายตอ่ สุขภาพ - การทำประชาคม บทท่ี 3 หลกั เกณฑแ์ ละเงอ่ื นไขทวั่ ไปของผปู้ ระกอบกจิ การทเี่ ปน็ อนั ตรายตอ่ สขุ ภาพประเภทฟารม์ สกุ ร - หลกั เกณฑก์ ารกำหนดขนาดประกอบกิจการฟารม์ สกุ ร - คำแนะนำวิธกี ารใชแ้ ผนท่ฯี แสดงรายละเอยี ดตวั อยา่ งในภาคผนวก ข - องค์ประกอบของหลักเกณฑ์และเง่ือนไขสำหรับเจ้าพนักงานท้องถิ่นในการพิจารณาขออนุญาต หรอื ต่ออายุใบอนุญาตประกอบกจิ การ o รายละเอยี ดเอกสารและข้อมลู ประกอบการพจิ ารณาอยใู่ นบทที่ 4 - ตวั อยา่ งการออกรา่ งข้อบญั ญัติท้องถิ่น ตอ่ บทที่ 4 ซ ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลกั เกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกิจการทเ่ี ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องคก์ ารปกครองส่วนท้องถนิ่

คมู่ อื การขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการที่เปน็ อนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผูป้ ระกอบการกจิ การฟารม์ สกุ ร บทที่ 4 แนวทางการพจิ ารณาอนุญาตประกอบกิจการทเี่ ป็นอันตรายต่อสขุ ภาพประเภทฟาร์มสุกร - การคำนวณจำนวนหน่วยปศุสตั ว์ (นปส.) - การพจิ ารณาทำเลท่ีตั้งของสถานประกอบกจิ การฟาร์มสุกร o การจัดทำแผนท่ีแสดงทีต่ ั้งของฟารม์ แสดงดงั ภาคผนวก ข - ตวั อยา่ งแบบฟอรม์ ประกอบการพจิ ารณาความพรอ้ มดา้ นการจดั การสง่ิ แวดลอ้ ม (สำหรบั ผปู้ ระกอบการ) o การคำนวณพืน้ ที่ฟารม์ แสดงในภาคผนวก ง o แผนท่แี สดงที่ต้ังของฟารม์ สกุ ร แสดงวธิ ีการทำไดใ้ นภาคผนวก ข o การคำนวณน้ำเสียท่ีคาดว่าจะเกิดขึ้นและรายละเอียดของระบบบำบัดน้ำเสียในสถาน ประกอบกิจการ o การคำนวณของเสียทคี่ าดว่าจะเกิดขน้ึ ในสถานประกอบกิจการ บทท่ี 5 แนวทางการพจิ ารณาตอ่ อายใุ บอนญุ าตประกอบกจิ การทเี่ ปน็ อนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร - พรบ.การสาธารณสุข 2535 การประกอบกิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพประเภทฟาร์มสุกร (ภาคผนวก ก) - หลักเกณฑ์ วธิ กี ารและเงอื่ นไขประกอบการพจิ ารณา o รายละเอยี ดของหลักเกณฑ์ วธิ ีการและเง่ือนไข แสดงในบทท่ี 3 และบทท่ี 4 - คำแนะนำหลักเกณฑก์ ารจดั การส่งิ แวดล้อมในฟาร์มสุกร o แบบฟอร์มและเอกสารหลกั ฐานประกอบแสดงในบทท่ี 4 o องค์ประกอบของคำแนะนำหลักเกณฑ์การจดั การสงิ่ แวดลอ้ มในฟาร์มสกุ ร บทท่ี 6 แนวทางการจดั การสิง่ แวดล้อมในฟาร์มสุกร - แนวทางการจัดการดแู ลรกั ษาความสะอาดโรงเรือนเลย้ี งสกุ ร - การปอ้ งกันโรคในฟารม์ (Farm Biosecurity) - แนวทางการจดั การดูแล รักษาความสะอาดสภาพแวดล้อมในฟาร์ม - แนวทางการจัดการของเสียและน้ำเสียฟารม์ สุกร - การจดั การมลู ฝอยภายในฟาร์มสกุ ร - การจัดการของเสียประเภทซากสุกร - มูลฝอยตดิ เชอื้ - แนวทางในการจดั การของเสียอนั ตรายในฟารม์ สกุ ร ฌ ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลักเกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกิจการทีเ่ ปน็ อันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั องค์การปกครองส่วนทอ้ งถนิ่

ค่มู ือการขออนญุ าตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการทีเ่ ป็นอนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟาร์มสกุ ร บทท่ี 7 การจดั การและแก้ไขปญั หากลิ่นเหมน็ จากฟาร์มสกุ ร - ผลกระทบของกลน่ิ จากฟาร์มสุกร - แหล่งกำเนดิ กลิน่ ในฟาร์มสุกร - วิธกี ารจัดการและควบคุมกลิ่นในฟารม์ สุกร บทที่ 8 การใช้ทรัพยากรและพลงั งานในการเลี้ยงสุกร - ปัจจยั ทสี่ ำคญั ในการเลีย้ งสกุ รเพอื่ การลดของเสีย/และลดการใช้ทรัพยากรทแ่ี หลง่ กำเนิด - ระบบผลิตกา๊ ซชวี ภาพ - แนวทางการนำนำ้ เสียและของเสียไปใชป้ ระโยชน์ - การนำน้ำเสยี ไปใช้ประโยชน ์ - การนำขยะมูลฝอยกลับมาใช้ประโยชน ์ ญ ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการทเ่ี ป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องคก์ ารปกครองสว่ นทอ้ งถ่ิน

คมู่ อื การขออนญุ าตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกิจการท่ีเปน็ อนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรบั ผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสกุ ร สารบญั หนา้ ก คำนำ ข นิยามศัพทแ์ ละตัวยอ่ ฉ ข้อแนะนำการใช้คมู่ ือ 1 บทท่ี 1 บทนำ 1 3 1.1 ความเปน็ มาและหลักการ 6 1.2 พระราชบัญญัตกิ ารสาธารณสขุ พ.ศ. 2535 7 1.3 พระราชบัญญตั สิ ง่ เสริมและรกั ษาคณุ ภาพสง่ิ แวดลอ้ มแหง่ ชาติ พ.ศ. 2535 8 1.4 การควบคุมพนื้ ทกี่ ารเล้ยี งสกุ ร 10 1.5 มาตรการเสนอแนะการมสี ่วนร่วมของประชาชน 10 บทท่ี 2 แนวทางและขนั้ ตอนการขออนุญาต 13 2.1 ขอบเขตอำนาจขององคก์ รปกครองส่วนทอ้ งถน่ิ (อปท.) 16 2.2 ขนั้ ตอนการขออนญุ าตและต่ออายใุ บอนญุ าต 19 2.3 การระงับเหตุรำคาญ 21 2.4 การทำประชาคม 25 บทที่ 3 หลักเกณฑแ์ ละเงื่อนไขทว่ั ไปของผปู้ ระกอบกิจการท่เี ป็นอนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร 25 บทที่ 4 แนวทางการพจิ ารณาอนญุ าตประกอบกจิ การทีเ่ ป็นอันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร 34 4.1 ข้นั ตอนการพิจารณาคำขอประกอบกจิ การทเี่ ป็นอนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทการเลีย้ งสกุ ร 47 4.2 การคำนวณพน้ื ทฟี่ าร์มเลี้ยงสกุ ร 53 4.3 โปรแกรมการออกแบบพ้นื ที่ฟาร์มสกุ รอยา่ งงา่ ย 53 4.4 เอกสารและขอ้ มลู ประกอบการพจิ ารณา 56 59 4.4.1 รายการเอกสารของผ้ปู ระกอบการ 59 4.4.2 ระดับความสำคญั ของขอ้ มลู ของผู้ประกอบกิจการ 59 บทที่ 5 การต่ออายุใบอนุญาตประกอบกิจการที่เป็นอันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร 61 5.1 การต่ออายใุ บอนุญาต 62 5.1.1 การตรวจสอบความถกู ต้องสมบรู ณข์ องคำขอ 67 5.1.2 การตรวจสภาพของสถานท่ปี ระกอบกิจการฯ 67 5.2 หลกั เกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขประกอบการพิจารณาต่ออายใุ บอนญุ าต 67 บทที่ 6 แนวทางการจัดการส่ิงแวดล้อมในฟารม์ สุกร 69 6.1 แนวทางการจัดการดูแลรักษาความสะอาดในโรงเรือนเลย้ี งสุกร 6.1.1 การเก็บกวาดและรวบรวมมลู สุกร ฎ 6.1.2 การถา่ ยนำ้ และล้างทำความสะอาดส้วมนำ้ ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลักเกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกิจการทเี่ ปน็ อนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับองคก์ ารปกครองส่วนท้องถิ่น

คู่มือการขออนญุ าตและต่อใบอนุญาตประกอบกจิ การท่เี ป็นอันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร หนา้ สำหรับผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสุกร 69 สารบญั (ต่อ) 70 72 บทที่ 6 แนวทางการจดั การสิ่งแวดล้อมในฟาร์มสกุ ร (ต่อ) 72 บทท่ี 7 6.1.3 การทำความสะอาดคอกและโรงเรือนเลีย้ งสกุ ร 73 6.1.4 รางระบายนำ้ เสยี ภายในโรงเรือนหรือระบบรวบรวมน้ำเสีย 76 77 6.2 การปอ้ งกันโรคในฟารม์ (Farm Biosecurity) 77 6.2.1 การระบาดของโรคที่เกิดข้นึ 84 6.2.2 วธิ กี ารปอ้ งกนั โรคในฟาร์ม 84 6.2.3 การฝึกอบรมการเลย้ี งสุกรทวั่ ไป 87 92 6.3 แนวทางการจดั การดแู ล รักษาความสะอาดสภาพแวดล้อมในฟารม์ 93 6.3.1 แนวทางการจัดการ การควบคมุ ทำลายและเฝ้าระวงั แหลง่ เพาะพันธุ์สตั วพ์ าหะนำโรค 93 94 6.4 แนวทางการจัดการของเสยี และนำ้ เสยี ฟาร์มสกุ ร 95 6.4.1 การประเมินปรมิ าณของเสียและน้ำเสีย 95 6.4.2 แนวทางการจดั การของเสยี และน้ำเสยี 99 6.4.3 ขอ้ ควรปฏบิ ตั ิในการจดั การน้ำเสีย 6.4.4 ประเภทขยะในฟารม์ สุกร 100 102 6.5 การจัดการมูลฝอยภายในฟารม์ สุกร 105 6.5.1 การคดั แยกมูลฝอย 106 6.5.2 แนวทางการประเมินปริมาณมลู ฝอย 106 6.5.3 แนวทางในการกำจดั มูลฝอยท่ัวไป 107 109 6.6 การจดั การของเสยี ประเภทซากสกุ ร 109 6.7 มลู ฝอยติดเชือ้ 110 6.8 รปู แบบของเตาเผา 111 6.9 แนวทางในการจดั การของเสียอนั ตรายในฟารม์ สกุ ร 111 การจดั การและแกไ้ ขปัญหากลนิ่ เหมน็ จากฟาร์มสกุ ร 112 7.1 ผลกระทบของกล่ินจากฟารม์ สุกร 112 7.2 แหล่งกำเนิดกลน่ิ ในฟารม์ สกุ ร 7.3 วธิ ีการจัดการและควบคุมกลิน่ ในฟาร์มสกุ ร 7.3.1 การจัดการดา้ นอาหารของสุกร 7.3.2 การจดั การบรเิ วณลานตากมูลและการเกบ็ กอง 7.3.3 การสรา้ งแนวกันชนด้วยการปลกู ต้นไมร้ อบฟารม์ 7.3.4 การใช้โอโซนฟอกอากาศในโรงเรอื นแบบปิด 7.3.5 ระบบกำจดั กล่ินแบบชีวภาพ ชนิดไบโอฟลิ เตอร์ (Biofilter) 7.3.6 การออกแบบห้อง/ระบบกรองกลน่ิ หลงั พัดลม (โรงเรอื นแบบปดิ ) ฏ ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑ์การอนญุ าตประกอบกิจการทเี่ ปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรบั องค์การปกครองส่วนท้องถ่นิ

ค่มู อื การขออนญุ าตและต่อใบอนุญาตประกอบกจิ การทเี่ ปน็ อนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร หน้า สำหรับผูป้ ระกอบการกจิ การฟารม์ สุกร 120 120 สารบญั (ตอ่ ) 120 120 บทท่ี 8 การใชท้ รพั ยากรและพลังงานในการเลย้ี งสุกร 123 8.1 ปจั จยั ทส่ี ำคญั ในการเลย้ี งสกุ รเพอ่ื การลดของเสีย/และลดการใชท้ รัพยากรทแี่ หลง่ กำเนิด 124 124 8.1.1 การคัดเลือกพนั ธส์ุ ุกรท่ีดี 124 8.1.2 การเตรยี มโรงเรือนสกุ ร 125 8.1.3 อาหารสำหรบั เล้ียงสุกร 126 8.1.4 การจัดพน้ื ทสี่ เี ขยี ว 126 8.1.5 การนำนำ้ ฝนมาใชป้ ระโยชน์ 126 8.2 ระบบผลติ ก๊าซชวี ภาพ 127 8.2.1 ก๊าซชีวภาพและข้นั ตอนการย่อยสลายสารอนิ ทรยี ์ 128 8.2.2 คุณสมบตั ิและประโยชนข์ องก๊าซชีวภาพ 132 8.2.3 ผลเสียเมอ่ื ปลอ่ ยก๊าซชีวภาพท้ิงสู่บรรยากาศ 144 8.2.4 ประโยชนท์ ีไ่ ด้จากการใชร้ ะบบก๊าซชีวภาพ 8.2.5 การเลอื กใช้ระบบผลิตกา๊ ซชีวภาพ 8.2.6 ความปลอดภัยในการใชก้ า๊ ซชวี ภาพ 8.3 แนวทางการนำน้ำเสียและของเสียไปใช้ประโยชน์ 8.4 การนำขยะมูลฝอยกลบั มาใชป้ ระโยชน ์ ฐ ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลักเกณฑ์การอนญุ าตประกอบกจิ การทีเ่ ป็นอนั ตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองค์การปกครองสว่ นท้องถิ่น

คมู่ ือการขออนุญาตและตอ่ ใบอนญุ าตประกอบกจิ การท่เี ป็นอันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร หน้า สำหรับผปู้ ระกอบการกิจการฟารม์ สุกร 147 ภาคผนวก กฎกระทรวง (มาตรา 80) แหง่ พระราชบญั ญัติสง่ เสริมและรกั ษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแหง่ ชาติ พ.ศ. 2535 ฑ ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกจิ การท่เี ปน็ อนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องค์การปกครองส่วนท้องถน่ิ

คูม่ ือการขออนญุ าตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกิจการทีเ่ ป็นอนั ตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟาร์มสุกร สารบญั ตาราง หนา้ 6 ตารางท่ี 1.3-1 30 ตารางท่ี 4.1-1 มาตรฐานควบคุมการระบายนำ้ ท้งิ จากแหล่งกำเนดิ มลพษิ ประเภทการเลยี้ งสกุ ร 35 ตารางที่ 4.2-1 ข้นั ตอนและบคุ คลท่เี กยี่ วขอ้ งในการยนื่ ขออนุญาตประกอบกจิ การฟาร์มเล้ียงสกุ ร 36 ตารางท่ี 4.2-2 สัดสว่ นพ้ืนทีโ่ รงเรือนเล้ยี งสุกรตอ่ จำนวนสุกร (RH) 37 ตารางท่ี 4.2-3 สัดสว่ นพ้นื ท่ีกันชนตอ่ พน้ื ท่โี รงเรอื นเลย้ี งสกุ ร (RB) 38 ตารางที่ 4.2-4 สัดสว่ นพื้นท่ีระหว่างโรงเรือนเลยี้ งสุกรตอ่ พืน้ ท่โี รงเรือนเลย้ี งสกุ ร (RS) 39 ตารางที่ 4.2-5 ลกั ษณะสมบตั ิของนำ้ เสียจากฟาร์มสกุ ร 39 ตารางท่ี 4.2-6 สดั สว่ นพน้ื ทส่ี ำหรับใช้กอ่ สรา้ งระบบบำบดั น้ำเสยี แบบบอ่ ผง่ึ 40 ตารางท่ี 4.2-7 สดั สว่ นพน้ื ทส่ี ำหรับใชก้ ่อสรา้ งระบบบำบัดนำ้ เสยี แบบบอ่ ผง่ึ แบบผสม 40 ตารางที่ 4.2-8 สัดสว่ นพน้ื ทส่ี ำหรับใช้กอ่ สรา้ งระบบบำบดั น้ำเสียแบบบ่อหมักไร้อากาศร่วมกับบอ่ ผ่งึ แบบผสม 41 ตารางท่ี 4.2-9 สดั ส่วนพ้นื ทีร่ ะบบบำบดั น้ำเสียรวมตอ่ พื้นทโี่ รงเรือนเลย้ี งสุกรแบบไมใ่ ชร้ ะบบผลิตก๊าซชวี ภาพ (RW1) 42 ตารางที่ 4.2-10 สัดส่วนพื้นทส่ี ำหรบั ใช้กอ่ สรา้ งระบบผลติ กา๊ ซชีวภาพแบบตา่ งๆ 43 ตารางท่ี 4.2-11 สัดส่วนพื้นทส่ี ำหรบั ใช้ก่อสรา้ งระบบข้ันหลงั หลงั จากระบบผลติ ก๊าซชวี ภาพ สัดส่วนพ้ืนท่ีระบบบำบัดน้ำเสียต่อพื้นที่โรงเรือนเล้ียงสุกรแบบใช้ระบบผลิตก๊าซชีวภาพร่วมกับ 44 ตารางที่ 4.2-12 บ่อบำบัดขัน้ หลงั (RW2) สัดส่วนพื้นที่บ่อเก็บกักน้ำเสียต่อพ้ืนที่โรงเรือนเล้ียงสุกรขุน กรณีไม่มีการปล่อยน้ำเสียออกสู่ 45 ตารางที่ 4.2-13 ภายนอกฟาร์ม (RW3) 45 ตารางท่ี 4.2-14 สัดส่วนพ้ืนทท่ี ต่ี อ้ งการใช้น้ำเสยี จากบอ่ เก็บกักน้ำทิ้งเพ่ือปลูกพชื ชนิดตา่ งๆ สัดส่วนพ้ืนท่ีระบบบำบัดน้ำเสียต่อพ้ืนที่โรงเรือนเล้ียงสุกรแบบใช้ระบบผลิตก๊าซชีวภาพร่วมกับ 46 ตารางท่ี 4.2-15 การนำนำ้ ท้ิงไปใช้ประโยชนใ์ นการเกษตร (RW4) 57 ตารางที่ 4.4-1 สดั สว่ นพนื้ ทอี่ ่ืนๆ ตอ่ พื้นที่โรงเรือนเลี้ยงสุกร (RO) รายการและระดับความสำคัญของเอกสารที่ใช้สำหรบั ประกอบการพจิ ารณาอนญุ าต 86 ตารางที่ 6.4-1 หรอื ต่อใบอนญุ าต ประกอบกิจการเล้ียงสุกร 97 ตารางท่ี 6.5-1 คา่ เฉลีย่ อตั ราการเกดิ น้ำเสยี ตามกจิ กรรมการการใชน้ ำ้ และปรมิ าณมูลสกุ รแต่ละประเภท 109 ตารางที่ 7.3-1 ตารางแสดงสรุปข้อเปรียบเทยี บวธิ ีการกำจัดขยะมลู ฝอย สว่ นผสมของสูตรอาหารสูตรท่ี 1 (ปกติ) และสูตรท่ี 2 (ลดโปรตีน) ทใ่ี ชใ้ นการศึกษาลดกล่ิน 110 ตารางท่ี 7.3-2 จากมูลสุกร ประสิทธภิ าพการลดกลิ่นโดยการลดโปรตนี และการเตมิ อาหารเสริมลงในสตู รอาหาร ฒ ภายใต้โครงการพฒั นาหลกั เกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกิจการทเ่ี ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องค์การปกครองส่วนท้องถน่ิ

คู่มือการขออนุญาตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกจิ การทีเ่ ปน็ อันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั ผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสุกร สารบญั ตาราง (ต่อ) หน้า 129 ตารางที่ 8.2-1 130 ตารางท่ี 8.2-2 คำอธบิ ายอตั ราการรั่วไหลของก๊าซชวี ภาพ 134 ตารางท่ี 8.3-1 แสดงความสมั พนั ธข์ องบริเวณอนั ตรายกบั โอกาสความเส่ยี งและระดับความรว่ั ไหลได้ 135 ตารางที่ 8.3-2 ปรมิ าณธาตุอาหารเฉล่ยี สำหรับพชื ทมี่ ีในมูลสัตว์แหง้ ชนิดต่างๆ 137 ตารางท่ี 8.3-3 ปรมิ าณธาตุอาหารสำหรบั พชื ทมี่ ีในน้ำลา้ งคอกสุกร 138 ตารางที่ 8.3-4 คณุ คา่ ทางอาหารพืชในปุย๋ คอกจากมลู สุกร 139 ตารางที่ 8.3-5 คณุ คา่ ทางอาหารหลักในปุ๋ยหมกั ทใ่ี ช้วตั ถุดิบทต่ี า่ งกนั 140 ตารางท่ี 8.3-6 ปรมิ าณธาตุอาหารชนดิ ต่างๆ ในนำ้ สกดั มูลสุกร การใหน้ ้ำสกัดมูลสุกรในนาขา้ ว ณ ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกิจการทเี่ ปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับองค์การปกครองส่วนท้องถิน่

คู่มือการขออนุญาตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกจิ การทเี่ ป็นอันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั ผปู้ ระกอบการกิจการฟาร์มสุกร สารบัญรปู หนา้ รปู ท่ี 1.2-1 3 รปู ที่ 2.1-1 13 รูปท่ี 2.2-1 โครงสร้างอำนาจหนา้ ที่ของบคุ คล และองคก์ รท่ีเกยี่ วข้อง 15 รปู ที่ 2.3-1 ระบบควบคุมกิจการทเี่ ปน็ อนั ตรายต่อสขุ ภาพของราชการส่วนท้องถิ่นตาม พรบ. การสาธารณสขุ 2535 18 รปู ที่ 2.4-1 แผนผังขั้นตอนการขออนุญาตประกอบกจิ การทีเ่ ปน็ อันตรายตอ่ สุขภาพ 20 รปู ท่ี 3-1 การระงบั เหตรุ ำคาญของเจา้ พนกั งานทอ้ งถ่ิน 22 รปู ท่ี 4.1-1 การประยุกตก์ ารทำประชาคมเพ่ือประกอบการพจิ ารณาอนญุ าตและตอ่ ใบอนญุ าต 26 รูปท่ี 4.1-2 ก) และ ข) ตวั อย่างแผนทฯ่ี ของจงั หวัดราชบรุ ี 29 รปู ที่ 4.1-3 ขั้นตอนในการพจิ ารณาอนญุ าตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสขุ ภาพ (ฟารม์ สกุ ร) แนวทางและขัน้ ตอนการพิจารณาอนญุ าตประกอบกิจการท่เี ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ 33 รปู ท่ี 4.3-1 วิธีการพจิ ารณาหลกั เกณฑแ์ ละเงอื่ นไขในการดำเนินการออกใบอนญุ าตตง้ั ฟารม์ สกุ ร รปู ท่ี 4.3-2 สำหรบั ผปู้ ระกอบกจิ การเลีย้ งสุกร 49 รปู ท่ี 4.3-3 โปรแกรมอยา่ งง่ายประกอบการคำนวณพืน้ ท่ีฟารม์ 51 รปู ที่ 4.3-4 ตัวอย่างการนำเขา้ ขอ้ มลู พน้ื ที่และจำนวนสุกรในโปรแกรม Farm Area V. 1.0.xls 52 รูปที่ 4.4-1 ผลลพั ธพ์ ้นื ที่ทงั้ หมดทไ่ี ดจ้ ากการคำนวณ ในหน่วยตารางเมตร และ ไร่ 53 รูปที่ 5.1-1 สรปุ การประมวลและตรวจสอบพืน้ ที่ของฟาร์มทง้ั หมด 54 รูปที่ 6.1-1 (ตวั อยา่ ง) แผนทีแ่ สดงท่ีต้งั ของฟาร์มและการใช้ประโยชน์ทดี่ ินในรัศมี 1 กิโลเมตร 60 รูปที่ 6.1-2 แนวทางและขัน้ ตอนการพจิ ารณาการตอ่ อายใุ บอนญุ าตประกอบกิจการท่เี ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ 68 รูปท่ี 6.1-3 ความสมั พนั ธ์ระหว่างปริมาณมลู และส่งิ ปฏิกลู ท่ีขบั ถา่ ย และนำ้ หนกั สุกรเฉล่ยี 68 รูปท่ี 6.1-4 แสดงคอกเลี้ยงสุกรท่ีมีการเกบ็ กวาดมูลอย่างสมำ่ เสมอ 69 รูปท่ี 6.1-5 ลกั ษณะสว้ มนำ้ ภายในคอกสกุ ร 70 รูปท่ี 6.1-6 บริเวณพ้ืนคอกที่ไมใ่ ช่บริเวณขบั ถา่ ยแหง้ อยู่ตลอดเวลา 70 รูปที่ 6.1-7 การใช้อุปกรณ์เพ่ิมแรงดนั น้ำในการลา้ งคอก 71 รูปท่ี 6.1-8 รางระบายน้ำเสียแบบระบบปดิ (ทอ่ PVC) 71 รปู ท่ี 6.2-1 ติดตง้ั สามทางรูปตวั วายสำหรบั จดุ โคง้ งอของท่อ 72 รูปท่ี 6.2-2 ติดตง้ั ช่องทำความสะอาด (Clean Out) สำหรบั เปิดลา้ งทำความสะอาดเส้นทอ่ 73 แสดงการกำหนดเส้นทางเขา้ -ออกของยานพาหนะ 73 แสดงการกำหนดเส้นทางเขา้ -ออกของคน ด ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการทเี่ ป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรบั องคก์ ารปกครองส่วนท้องถน่ิ

คมู่ ือการขออนญุ าตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผปู้ ระกอบการกจิ การฟาร์มสุกร สารบญั รูป (ตอ่ ) หน้า 74 รูปที่ 6.2-3 74 รปู ท่ี 6.2-4 อา่ งนำ้ ยาฆ่าเช้ือโรครองเท้า บริเวณทางเขา้ แต่ละโรงเรอื น 75 รปู ที่ 6.2-5 การฉีดพน่ น้ำยาฆา่ เชือ้ โรคยานพาหนะทเ่ี ขา้ ภายในฟารม์ 80 รปู ท่ี 6.3-1 สถานท่เี ก็บอาหารสตั ว ์ 81 รูปท่ี 6.3-2 ระยะตวั โมง่ 81 รูปที่ 6.3-3 ลกั ษณะฟนั หน ู 81 รูปท่ี 6.3-4 รอยถูหรอื รอยคราบหรือรอยเท้าของหน ู 82 รปู ที่ 6.3-5 รหู รือโพรงทหี่ นูอาศัย 82 รูปที่ 6.3-6 ลกั ษณะมลู หนู 83 รปู ท่ี 6.3-7 รูปการจัดระเบียบภายในหอ้ งเก็บอาหารสตั ว์ โดยมีชน้ั วางยกพ้ืน 83 รูปที่ 6.3-8 รปู ถงั ขยะ ภาชนะบรรจขุ ยะท่ีถูกตอ้ ง 83 รปู ท่ี 6.3-9 ตดั หญา้ รอบโรงเรอื น เพอ่ื ปอ้ งกนั สตั ว์พาหะอยู่อาศยั 84 รปู ท่ี 6.3-10 มโี ปรแกรมกำจดั แมลงทุกเดือน 85 รปู ที่ 6.4-1 มีโปรแกรมกำจดั หนูทุกสัปดาห ์ 86 รูปที่ 6.4-2 น้ำในแหล่งน้ำธรรมชาติเนา่ เสยี 88 รูปที่ 6.4-3 การหมกั หมมมูลสุกร โดยไม่มีการนำไปใช้ประโยชน์ หรอื ดำเนนิ การท่ีถกู ตอ้ ง 89 รูปที่ 6.4-4 กระบวนการบำบดั นำ้ เสยี แบบบ่อผงึ่ 90 รูปท่ี 6.4-5 กระบวนการบำบัดน้ำเสียแบบบ่อผงึ่ แบบผสม 91 รูปท่ี 6.4-6 กระบวนการบำบัดน้ำเสยี แบบบอ่ หมักไร้อากาศรว่ มกับบอ่ ผึ่งแบบผสม 92 รูปท่ี 6.4-7 กระบวนการบำบดั น้ำเสยี แบบใชร้ ะบบผลติ ก๊าซชีวภาพร่วมกับบ่อบำบัดข้นั หลงั 92 รปู ท่ี 6.4-8 ลักษณะรางระบายที่มีของเสยี ตกค้างและรางระบายนำ้ ที่ไม่มขี องเสียตกค้าง 93 รปู ที่ 6.4-9 ความลาดชนั (Slope) ของรางระบายน้ำเสยี ที่เหมาะสม 94 รปู ที่ 6.5-1 อปุ กรณ์สำหรับฉีดวัคซีนสุกรท่ีใชแ้ ลว้ 100 รูปท่ี 6.6-1 รูปแบบของถงั และสัญลักษณก์ ารรองรบั ขยะมลู ฝอยประเภทตา่ งๆ 100 รูปที่ 6.7-1 สถานท่กี ำจดั ซากสกุ รท่ไี มถ่ ูกต้อง 101 รูปท่ี 6.7-2 การเผาทำลายภาชนะบรรจุวัคซนี 102 รปู ท่ี 6.8-1 วธิ ีการกำจัดเชอ้ื วคั ซีนท่เี หลือใช้ โดยการแช่ในน้ำยาฆ่าเชื้อ 103 รปู ที่ 6.8-2 เตาเผามูลฝอยแบบหอ้ งเดยี่ ว (Single Chamber Incenerator) เตาเผามลู ฝอยแบบหอ้ งเดี่ยวทีม่ หี อ้ งเผาไหมห้ ลงั (Single Chamber Incenerator/Post-Combustion Chamber) ต ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลกั เกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกจิ การท่เี ป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั องค์การปกครองส่วนท้องถ่นิ

คูม่ ือการขออนญุ าตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกิจการทเี่ ปน็ อนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผู้ประกอบการกจิ การฟารม์ สุกร สารบัญรปู (ต่อ) หน้า 103 รูปที่ 6.8-3 เตาเผามลู ฝอยแบบหอ้ งเผาไหม้หลายห้องแบบรที อรท์ 104 รปู ที่ 6.8-4 (Multiple Chamber Incenerator/retort type) เตาเผามลู ฝอยแบบห้องเผาไหม้หลายหอ้ งแบบอินไลน์ 104 รูปที่ 6.8-5 (Multiple Chamber Incenerator/In-Line Type) 107 รปู ท่ี 7.2-1 เตาเผามลู ฝอยแบบใชอ้ ากาศน้อย (Starved Air Incenerator) 107 รปู ที่ 7.2-2 กลน่ิ จากการหมักหมมของมูลและปัสสาวะท่พี ืน้ คอก สว้ มนำ้ รางระบายน้ำ รวมทง้ั อาหารท่ีบูดเนา่ 108 รปู ท่ี 7.2-3 ด้านหลังของพดั ลมระบายอากาศจากโรงเรือน ซง่ึ สามารถนำกลิ่นไปได้ไกลหลายกิโลเมตร 108 รูปที่ 7.2-4 การปลอ่ ยใหม้ ูลทีต่ ากมคี วามชนื้ หรอื โดนฝนจะทำใหเ้ กิดกลน่ิ รุนแรง 109 รูปที่ 7.2-5 ระบบรวบรวมนำ้ เสยี ท่มี นี ำ้ เสียเอ่อล้นออกนอกรางและบ่อรวบรวมน้ำเสีย 110 รูปที่ 7.3-1 พื้นทท่ี มี่ กี ารเกบ็ กองมูล รอการนำไปใชป้ ระโยชน์ 111 รูปท่ี 7.3-2 ภาพตดั แสดงรายละเอยี ดช้นั กรองลานตากตะกอน 111 รูปท่ี 7.3-3 ลกั ษณะโดมพลาสติกคลมุ ลานตากมูลสุกร 112 รปู ท่ี 7.3-4 การปลกู ต้นไม้หลังพัดลมโรงเรือน เพ่ือลดการแพรก่ ระจายของกล่ิน 113 รปู ท่ี 7.3-5 สว่ นประกอบของถังกรองชวี ภาพ 113 รูปที่ 7.3-6 แสดงข้ันตอนการทำงานของระบบกรองกลิ่นหลังพัดลม แบบม่านกระจายนำ้ 114 รูปที่ 7.3-7 แสดงลักษณะการติดต้ังหวั สเปรยช์ นดิ ฝอยละเอียด (หมอก) 114 รูปที่ 7.3-8 แสดงลกั ษณะชอ่ งเปิดภายในมา่ นกระจายน้ำ 114 รปู ที่ 7.3-9 มา่ นกระจายนำ้ กำจดั กลิ่นหลังพัดลมโรงเรอื น 115 รปู ท่ี 7.3-10 ม่านกระจายนำ้ กำจัดกลนิ่ หลงั พัดลมโรงเรือน 115 รปู ท่ี 7.3-11 แสดงขั้นตอนการทำงานของระบบกรองกลน่ิ แบบม่านน้ำเต็มพืน้ ที่ 116 รปู ที่ 7.3-12 แสดงลกั ษณะภายนอกของระบบกรองกล่ินมา่ นน้ำกระจายเตม็ พืน้ ท ่ี 116 รูปท่ี 7.3-13 แสดงลักษณะภายในของระบบกรองกลน่ิ ม่านนำ้ กระจายเต็มพ้นื ที ่ 116 รปู ท่ี 7.3-14 ลกั ษณะภายในของระบบกรองกลิน่ ม่านน้ำกระจายเต็มพืน้ ท่ ี 117 รูปที่ 7.3-15 ลกั ษณะภายในของระบบกรองกลนิ่ มา่ นนำ้ กระจายเต็มพ้ืนท ี่ ลักษณะภายนอกของระบบกรองกล่นิ ม่านนำ้ กระจายเตม็ พืน้ ที ่ ถ ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการทเ่ี ปน็ อันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับองค์การปกครองส่วนทอ้ งถิ่น

คมู่ ือการขออนุญาตและต่อใบอนญุ าตประกอบกจิ การที่เปน็ อนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผ้ปู ระกอบการกจิ การฟาร์มสกุ ร สารบญั รปู (ตอ่ ) หน้า 117 รูปท่ี 7.3-16 แสดงขนั้ ตอนการทำงานของระบบกรองกลนิ่ แบบปิดคลมุ สว่ นทา้ ยของโรงเรอื น 118 รปู ที่ 7.3-17 รายละเอยี ดด้านในโครงสร้างปดิ คลมุ ส่วนทา้ ยโรงเรือน 118 รูปท่ี 7.3-18 รายละเอียดด้านในโครงสร้างปดิ คลุมสว่ นทา้ ยโรงเรอื น 118 รปู ท่ี 7.3-19 ลกั ษณะการจัดเรียงของตวั กลางพลาสตกิ ภายในระบบกำจดั กลน่ิ 119 รปู ท่ี 7.3-20 ลกั ษณะภายนอกโครงสร้างปดิ คลุมสว่ นทา้ ยโรงเรอื น 119 รปู ท่ี 7.3-21 ภาพถา่ ยลักษณะภายนอกโครงสรา้ งปดิ คลมุ สว่ นทา้ ยโรงเรือน 119 รูปท่ี 7.3-22 ลกั ษณะพนื้ ท่ีสีเขยี วภายนอกโครงสร้างปดิ คลุมส่วนทา้ ยโรงเรือน 121 รูปที่ 8.1-1 มเิ ตอรไ์ ฟฟ้าท่ตี ิดตัง้ เพือ่ ตรวจสอบการใช้พลงั งาน 122 รูปที่ 8.1-2 หลงั คาท่มี ชี ่องแสงเพอื่ ให้แสงสวา่ งภายในโรงเรอื น 122 รปู ท่ี 8.1-3 แผงรงั ผ้ึงท่ีตดิ ตง้ั หนา้ โรงเรอื น 123 รปู ท่ี 8.1-4 อปุ กรณ์ควบคมุ อุณหภมู ภิ ายในโรงเรอื น 123 รปู ที่ 8.1-5 แผน่ พลาสติกดา้ นข้างโรงเรือน 125 รูปที่ 8.2-1 ข้ันตอนการยอ่ ยสลายสารอนิ ทรียใ์ นสภาวะไรอ้ ากาศ 130 รูปที่ 8.2-2 แสดงการจดั แบง่ โซนบรเิ วณรอบๆ หนา้ แปลน 131 รปู ท่ี 8.2-3 การจดั แบง่ โซนที่ระบบผลติ /เกบ็ กา๊ ซชวี ภาพแบบหลังคาคงตัว หลงั คาลอย และระบบเกบ็ ก๊าซ 131 รปู ท่ี 8.2-4 การจัดแบ่งโซนระบบผลิต/เก็บกา๊ ซแบบบอลลูนสองช้นั และแบบโดม 131 รูปท่ี 8.2-5 การจัดแบ่งโซนระบบผลิต/เก็บก๊าซแบบ Covered lagoon (รวมทั้งรูปแบบ ชนิดใช้ดินกดทับ ขอบแผน่ เมมเบรนรอบบอ่ และใช้นำ้ ซีล) 132 รูปที่ 8.2-6 การจดั แบ่งโซนท่เี คร่ืองเพ่มิ ความดนั กา๊ ซและอปุ กรณใ์ ช้ประโยชน์กา๊ ซชีวภาพหลายเคร่ืองในห้อง แบบมีระบบ Ventilation ที่อัตราการระบายอย่างน้อย 12 เท่าของห้องต่อหน่ึงชั่วโมง 132 รูปท่ี 8.2-7 (Air change rate per hour) 136 รปู ท่ี 8.3-1 การจดั แบง่ โซนเครื่องดักน้ำและหมอ้ กรองตดิ ต้ังด้านกอ่ นเขา้ เคร่อื งเพม่ิ ความดัน 136 รปู ที่ 8.3-2 ปลานลิ 137 รปู ที่ 8.3-3 โรงเก็บมูลสุกรตากแหง้ (ป๋ยุ คอก) แบบโครงสรา้ งพลาสติก 143 รูปที่ 8.4-1 การทำปยุ๋ หมกั การใชน้ ำ้ เสยี จากฟารม์ สุกรเพอื่ เลีย้ งไรแดง ท ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลกั เกณฑ์การอนญุ าตประกอบกิจการท่เี ปน็ อนั ตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองคก์ ารปกครองส่วนท้องถ่นิ

ค่มู ือหลักการขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟารม์ สกุ ร บทท่ี 1 บทนำ 1.1 ความเป็นมาและหลักการ กระทรวงสาธารณสุข ได้ตรา “พระราชบัญญตั กิ ารสาธารณสขุ พ.ศ. 2535” v วัตถุประสงค์ของการปรับปรุงพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ประกอบไปดว้ ย 1) เพ่ือกำหนดขอบเขตให้ครอบคลุมปัญหาด้านอนามัยส่ิงแวดล้อมให้กว้างขวางข้ึน และสามารถปรับเปล่ียนหลักเกณฑ์ รวมทั้งมาตรฐานการควบคมุ ใหท้ ันตอ่ การเปลยี่ นแปลงของสังคมใหม้ ากข้ึน 2) เพื่อปรบั ปรงุ ระบบการควบคมุ ใหม้ ีลกั ษณะการกำกบั ดแู ลและติดตามมากขึ้น 3) เพื่อปรับปรุงอำนาจหน้าท่ีขององค์กร และพนักงานเจ้าหน้าที่ทั้งในส่วนกลาง และส่วนท้องถ่ินให้สามารถปฏิบัติการได้ อย่างบรู ณาการและใหเ้ ป็นไปตามกฎหมายอยา่ งมีประสิทธภิ าพ 4) เพ่ือปรับปรงุ ใหก้ ระบวนการในการดำเนินคดเี ป็นไปดว้ ยความรวดเร็ว และกระชบั มากข้ึน 5) เพอื่ ปรบั ปรงุ บทกำหนดลงโทษใหส้ งู ขน้ึ มีความเหมาะสมกับสภาพทางเศรษฐกจิ และสังคมในปัจจบุ ัน v หลักการของพระราชบัญญัติการสาธารณสขุ พ.ศ. 2535 ประกอบไปด้วย 1) คุ้มครองประชาชน ดา้ นสุขลักษณะและการอนามัยส่ิงแวดล้อม 2) กระจายอำนาจสู่องคก์ รปกครองส่วนทอ้ งถนิ่ โดยการออกข้อกำหนดของทอ้ งถ่ิน และการบังคับใช้ 3) ใหอ้ ำนาจเจ้าพนกั งานสาธารณสุขตรวจตราแนะนำ และเป็นที่ปรึกษาดา้ นวิชาการแก่เจา้ พนักงานท้องถิน่ 4) ให้มีคณะกรรมการการสาธารณสขุ กำกบั ดแู ล และใหก้ ารสนบั สนนุ 5) ให้สิทธแิ กป่ ระชาชนในการยืน่ อุทธรณ์ได้ จะเหน็ ได้วา่ พระราชบัญญัตกิ ารสาธารณสขุ พ.ศ. 2535 มบี ทบาทสำคัญในการประกอบกิจการประเภทฟารม์ สกุ รอยา่ งมาก เน่ืองจากกิจการประเภทนี้ถูกจัดให้เป็นกิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ตามมาตรา 31 จึงมีความจำเป็นต้องดำเนินการควบคุม เพื่อไม่ให้เกิดอันตรายด้านสุขอนามัยต่อประชาชน และมักเป็นผลกระทบต่อความเป็นอยู่ของประชาชน เช่น การทำฟาร์มสุกรอาจ ส่งผลกระทบจากนำ้ เสียและของเสยี ทีเ่ กดิ จากการเลีย้ งสัตว์ เป็นต้น ดงั นน้ั พระราชบญั ญัตกิ ารสาธารณสขุ พ.ศ. 2535 จึงได้กำหนดให้ราชการส่วนท้องถน่ิ มอี ำนาจตราขอ้ กำหนดของทอ้ งถน่ิ โดยมีขอบเขตกำหนดรายละเอยี ดไวภ้ ายใต้อำนาจท่ี พระราชบญั ญตั กิ ารสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ให้ไว้ตามกฎหมายแม่บท อาทเิ ช่น - อำนาจหน้าที่การกำจัดสงิ่ ปฏิกลู และมลู ฝอยของราชการส่วนทอ้ งถน่ิ ตามมาตรา 18 - อำนาจในการพจิ ารณาออกใบอนุญาตประกอบกิจการของเจา้ พนักงานทอ้ งถ่ิน ตามมาตรา 19, 33 , 34 , 38 และ 41 - อำนาจการดำเนนิ การของเจ้าพนักงานทอ้ งถิน่ ตามมาตรา 30 - อำนาจการพิจารณาออกหนังสอื รับรองการแจง้ ตามมาตรา 38 - คณุ สมบตั ขิ องใบอนุญาต ตามมาตรา 33 และ 55 - ขอ้ ปฏบิ ัติของผู้ไดร้ ับใบอนุญาต ตามมาตรา 55 , 57 และ 58 - การพักใชใ้ บอนญุ าต ตามมาตรา 59 - การเพกิ ถอนใบอนุญาต ตามมาตรา 60 และ 62 - ข้อปฏบิ ตั ขิ องผไู้ ด้รบั หนงั สือรับรองการแจง้ ตามมาตรา 49 , 50 และ 51 - การชำระคา่ ธรรมเนยี ม และการชำระคา่ ปรบั ตามมาตรา 65 - อำนาจการดำเนินการของเจ้าพนักงานท้องถน่ิ ตามมาตรา 45 1 ภายใต้โครงการพัฒนาหลักเกณฑ์การอนญุ าตประกอบกิจการท่ีเปน็ อันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับองคก์ ารปกครองสว่ นท้องถ่นิ

คู่มอื การขออนุญาตและต่อใบอนญุ าตประกอบกิจการทเี่ ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผปู้ ระกอบการกจิ การฟารม์ สุกร - สทิ ธกิ ารอทุ ธรณ์ ตามมาตรา 66 ในช่วงที่ผ่านมา กรมควบคมุ มลพิษ กระทรวงทรพั ยากรธรรมชาติและสิง่ แวดล้อม ไดป้ ระกาศใหก้ ารเลีย้ งสุกรเป็นแหล่ง กำเนิดมลพิษ และจะต้องถูกควบคุมการปล่อยน้ำเสียและกำหนดมาตรฐานควบคุมการระบายน้ำทิ้งจากฟาร์มสุกร โดยท่ีผ่านมา กรมควบคุมมลพิษได้ดำเนินการตรวจสอบการระบายน้ำท้ิงจากแหล่งกำเนิดมลพิษประเภทการเลี้ยงสุกรประเภท ก และ ข ในพ้ืนท่ีลุ่มน้ำ วิกฤตท่มี ีการเล้ยี งสุกรอย่างหนาแนน่ พบวา่ ฟาร์มสว่ นใหญ่ ร้อยละ 79 (จากการสำรวจ 474 ฟาร์ม) มกี ารระบายน้ำทิง้ ไม่เป็นไปตามท่ี กฎหมายกำหนดหรือมีค่าเกินค่ามาตรฐานกำหนด ทำให้คุณภาพน้ำในแหล่งน้ำเสื่อมโทรม หรือเกิดปัญหาร้องเรียนจากชุมชนท่ีอยู่ใกล้ เคียง เนอ่ื งดว้ ยสาเหตหุ ลายประการ เช่น  ผู้ประกอบการให้ความสำคัญกับพื้นท่ีเล้ียงสุกรเป็นหลัก จึงทำให้พื้นที่สำรอง เพื่อการอื่นมีน้อยหรือพื้นที่เหลือ สำหรับระบบบำบัดนำ้ เสียไมเ่ พยี งพอ  ไม่คำนึงถึงการขยายตวั ของกจิ การในอนาคต ทำให้ระบบท่มี อี ยูไ่ มส่ ามารถรองรบั จำนวนของเสยี ทเี่ พ่มิ ขึน้  ผปู้ ระกอบการบางแหง่ ให้ความสำคญั กบั การดูแล และบำรงุ รกั ษาระบบการจดั การของเสียนอ้ ย และเพือ่ เป็นการป้องกนั และแก้ไขปญั หาดงั กล่าว กรมควบคุมมลพษิ ไดจ้ ดั ทำ “คูม่ ือสำหรบั องค์กรปกครองสว่ นทอ้ งถน่ิ ในการพิจารณาหลักเกณฑ์และเง่ือนไขด้านการจัดการน้ำเสียและของเสียจากการประกอบกิจการเลี้ยงสุกร” ขึ้น โดยได้กำหนด ให้ผู้ประกอบกิจการท่ีมีการเล้ียงสุกรท่ีมีน้ำหนักหน่วยปศุสัตว์ (นปส.) ตั้งแต่ 6 หน่วยขึ้นไป (ครอบคลุมการเลี้ยงสุกรเพ่ือการค้าต้ังแต่ 50 ตัวขึ้นไป) จะต้องจัดทำแนวทางการจัดการน้ำเสียและของเสีย ประกอบการย่ืนขออนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาตประกอบกิจการ เล้ียงสุกรมาเสนอต่อเจ้าพนักงานท้องถ่ิน เพ่ือเป็นการป้องกันปัญหาน้ำเสียและของเสียที่เกิดจากการเล้ียงสุกร ตามรายละเอียดของ หลกั เกณฑ์ เง่อื นไขท่ีไดก้ ำหนด เพอื่ ใหผ้ ู้ประกอบกจิ การเล้ยี งสกุ รตอ้ งปฏบิ ัติ ซ่งึ ในขณะนี้คู่มือฯ ดังกล่าว ไดผ้ า่ นการพิจารณาจากคณะ กรรมการควบคมุ มลพษิ เมอ่ื วันที่ 25 มนี าคม 2554 ดงั นั้น สว่ นสิง่ แวดลอ้ มด้านการปศุสตั ว์ สำนักพัฒนาระบบและรบั รองมาตรฐานสนิ ค้าปศุสัตว์ ไดเ้ ล็งเห็นปญั หาด้านการเตรยี ม ความพร้อมและเพ่ิมศักยภาพให้บุคลากรของ อปท. และหน่วยงานท่ีเก่ียวข้อง ให้มีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการจัดการน้ำเสีย และของเสยี จากการเลีย้ งสกุ รเพมิ่ เตมิ รวมถึงแนวการในการแก้ไขปญั หาทเ่ี กิดขึน้ จากการเล้ียงสุกรได้อย่างเหมาะสม จึงไดจ้ ดั ฝกึ อบรม เจ้าหน้าที่และบุคลากรขององค์กรปกครองท้องถ่ิน (อปท.) และภาคส่วนอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องมาเป็นระยะๆ ต้ังแต่ปี พ.ศ. 2549 และใน พ.ศ. 2551 กรมปศสุ ัตว์รว่ มกบั ธนาคารโลกและกองทุนส่ิงแวดล้อมโลก ภายใต้โครงการ Livestock Waste Management in East Asia (LWMEA) ได้จดั ทำและเผยแพร ่ คมู่ อื แนวทางปฏิบัติทดี่ ดี ้านการจัดการสงิ่ แวดลอ้ มในฟาร์มสุกร พร้อมทั้งได้เผยแพรไ่ ปยัง อปท. ตา่ งๆ เพ่อื นำไปใชเ้ ป็น เคร่ืองมือสนับสนุนการกำกับ ดูแลให้คำปรึกษาเกี่ยวกับการจัดการสิ่งแวดล้อมฟาร์มสุกรให้เป็นไปอย่างถูกต้องและเหมาะสม เป็นการ ลดปัญหาจากต้นน้ำ ตลอดระยะเวลาที่เผยแพร่คู่มอื ดังกล่าว ยงั พบว่า อปท. มรี ะดับความเขา้ ใจและการนำไปประยกุ ตใ์ ชท้ แี่ ตกตา่ งกนั ด้วยเหตุน้ี ส่วนส่ิงแวดล้อมด้านการปศุสัตว์ สำนักพัฒนาระบบและรับรองมาตรฐานสินค้าปศุสัตว์ จึงเห็นควรให้มี “โครงการพัฒนา หลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองค์กรปกครองส่วนท้องถ่ิน (อปท.)” เพ่ือจัดทำเป็นคูม่ อื เสนอแนะแนวทางการพิจารณาทีต่ ง้ั ฟาร์ม พืน้ ที่ฟารม์ เทคโนโลยีการจัดการส่ิงแวดล้อม อาทิ การบำบัดกลิ่นเหม็น การบำบัดน้ำเสียและของเสีย การนำของเสียไปใช้ ประโยชน์ในรูปแบบต่างๆ พร้อมตัวอย่างที่ชัดเจน ซึ่งจะก่อให้เกิดการปฏิบัติที่ดีด้านสิ่งแวดล้อมในฟาร์มสุกร และสามารถนำผลการ ศึกษาดังกล่าว มาใช้เป็นแนวทางประกอบในการจัดทำรายงานตามแนวทางการการจัดการน้ำเสียและของเสียฟาร์มสุกร ตามข้อ กำหนดหลักเกณฑ์และเง่ือนไขท่ีกรมควบคุมมลพิษได้ระบุรายละเอียดไว้ใน “คู่มือการกำกับดูแลด้านส่ิงแวดล้อมฟาร์มสุกรสนับสนุน การปฏิบตั งิ านบุคลากรขององค์กรปกครองสว่ นทอ้ งถิ่น (อปท.)” อยา่ งถกู ต้องและเหมาะสมตอ่ ไป 2 ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลกั เกณฑ์การอนุญาตประกอบกจิ การทีเ่ ปน็ อนั ตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องค์การปกครองสว่ นทอ้ งถน่ิ

คู่มอื หลกั การขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกจิ การทีเ่ ปน็ อนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผปู้ ระกอบการกิจการฟารม์ สกุ ร 1.2 พระ1ร.า2ชบัญóญøัตąกิ øาćรßสïาธâĆ าâรณêĆ สÖĉ ุขćøพÿ.ćศí. ć2ø5è35ÿ ×č ó.ý. 2535 ดกดส่วู้าาแนรนลปวกลิชฏลงóĀÿ×าสิาบüŠĂîîกงู่หîัตÜŠÖĆüาพĀÖน÷ÜิงสรúćîรÜา่วใว่îććะนŠüหยนÜîì÷รขง้กĔภšĂÿาÜาîอóบัćÜŠüชูมนøëงîîøพบภิąใหîęĉąõÿนéนญัาøŠนüöĎ Ćïćครักîญõĉ่วßìะแงìćยïตัšĂาดลÙšĂงĆâนÜกิับĒะÜาëทâาúëสทนĉęîรąĉęîอ้Ćêว่้อสÿสĒĉนÖง่งวüŠîาúถćทถîนธĂąøิน่ ิ่นì้อาทÿÖÖ šĂรงćÝĞć้อíณÜถĀแćงëćÖิน่îลถสøĉęîîéะè่ินุขĊĚ÷ใĀĔกĀÿหĆÜîพำนčךöÖม้Šüห.ĞĊúćอศ÷ีลóนĀÖĆ กÜ.กั.þîดćýจษ2îè.éหา5ณÿ2Ĕąกน3ĀŠü5ìะน่วî5š3ĒÿęĊทย5้ียÖêĂไีส่งúŠังÜéดาêกćอÙก้ĕนÜĆĚÜำดéúĔำสหĀšÖ“Ăšคห่วĞšćđÜนđลðนÝÖĀนด้อšćŨîĆîดîกใงóñโéหลกéîคšĎÖēÜĆา้แนัÙĞćĆÖรĒงĀตøงÜÿใÜดîćส่งหéÿîตéังรÜ้เøแÿĔ้าĀั้งปšćîงćสúÜ็นøอí“ĂĆÖดĎðผćำĞćเđงìøÖจู้กîนใèèęĊ้านćำา1Ýพหÿæจร.2Āč×ปูหนŤöน-î”1ćทนดักšćêÖđี่หา้ìงøó1úทาęĊ×ลåČęĂćŠ.นĂć่ขีัก2üđîÜðอส-ÙเĂ1ĒกŨîงĂČาÜúณอĕñธÙกéąงšĎéาŤÖฑüšÖลคĎĒรøĉíø์มา่์กúĊณðąÿวารÝãŠüคĒตสćĉïîúสอื÷รุขĆêøąĂว่ไฐ”ćĉßดćĞนาđßîŠóüก้นรÖเ÷ćęČĂราพแćÝđÿะชøĀลื่อîêĔจกúะîเĆïŠćาปาČĂวÖÜÿยรé็นėิธćîอตšøćีปผčîĒÙîำา่ ู้ฏดúÖนüงüูแïๆąิบćĉßาøïÙลćจัตðแččÖöÙิ ãลćéÙแใเĉïøนพĎĒะúลĔĆêúìบกื่อะĀĉúÜĚĆÜาุคชšสÖćÜĔรĆคï่îวîนÿคยŠĎลับวเทสบหั้งนคลใุนนุมือ ÖãÖøąìøüÜ ĂĂÖ øåĆ öîêøüĊ ćŠ Öćø ÷îęČ ÙยćĞ นื่ Ăอíč ุทøèธรŤ ณ ์ ðøąÖćýÖøąìøüÜ ÖøąìøüÜÿćíćøèÿ×č ĒêÜŠ êÜĆĚ 1. ĔĀÙš ćĞ ĒîąîĞć 2.ĔĀÙš üćöđĀîĘ öĂïĀöć÷ ÙèąÖøøöÖćøÿćíćøèÿ×č đÝćš óîÖĆ Üćî ƒ êøüÝêøć Ăíïĉ éÖĊ øöĂîćö÷Ć ÿćíćøèÿ×č ƒ ĒîąîćĞ ƒ ÿîïĆ ÿîîč ƒ ĂĂÖÙćĞ ÿÜĆę ĒÝÜš ĒêÜŠ êÜĚĆ ƒ ÿĂéÿĂŠ Ü đßâĉ /ĒêÜŠ êÜĆĚ ÖøèÝĊ ćĞ đðîŨ ÙèąĂîÖč øøöÖćø øćßÖćøÿüŠ îìĂš Üëęîĉ đÝćš óîÖĆ ÜćîìĂš Üëĉîę - ĂĂÖ×Ăš ÖćĞ ĀîéìĂš Üëîęĉ ñšàĎ Üċę ĕéšøïĆ ĒêÜŠ êÜĆĚ ƒ êøüÝêøć - ĂĂÖÙćĞ ÿÜĆę ƒ ĒîąîćĞ - Ăîâč ćê/ĕöĂŠ îčâćê ñðšĎ øąÖĂïÖćø/ đĂÖßî/ðøąßćßî ĂĂÖÙćĞ ÿÜĆę ĔĀĒš Öĕš × - ĂęîČ ė ÖøèøĊ ćš ÷ĒøÜĒúąêĂš ÜĒÖĕš ×éüŠ î ÙèąÖøøöÖćøđðøĊ÷ïđìĊ÷ïÙéĊ ëćš òćś òîŚ óøąøćßïâĆ âêĆ ĉ đÝćš óîÖĆ ÜćîìšĂÜëîĉę /ñĕšĎ éøš ïĆ öĂïĀöć÷ đðøĊ÷ïđìĊ÷ïðøïĆ éćĞ đîîĉ ÙéìĊ ćÜýćú รปู ท่ี ø1ðĎ .2ì-Ċę 11.2โ-ค1รēงÙสøรÜÿา้ øงšćอÜำĂนĞćîาćจÝหĀนîา้šćทìę×Ċขี่ ĂอÜงïบÙč คุ ÙคúลĒúแąลĂะÜÙอŤÖงøคìก์ ęĊđรÖท÷ęĊ üีเ่ ×กšĂีย่ Üวข้อง ที่มา ì: Ċöęคćมู่ :อื ÙพŠöĎ ĂČ รบó.øกïา.Öรćสøาÿธćาíรćณøèสÿขุ č× พó..ýศ..22553355, Ö, øกöรĂมîอćนö÷ĆามÖยัøąกìรøüะÜทÿรćวíćงøสèาÿธč×ารณสุข v อำนาจĂแćĞ îลćะÝหĒนúą้าĀทî่ีบćš คุìคïĊę ÙčลÙแúลĒะúอąĂงÜคÙก์ ÖŤ รøทìี่เđęĊ ÖกĊ÷ęี่ยüว×ขĂš Üอ้ งêćตöาóมøąพøรćßะïราâĆ ชâบêĆ ญัÖĉ ćญøÿตั ćíกิ ćาøรèสÿา×č ธóาร.ýณ. 2ส5ขุ 35พ.ศ. 2535 1) ร1ัฐ)มøนåĆ ตöรîีวêøา่ üĊกćŠ าÖรćกøÖรøะąทìรøวüÜงÿสćาíธćøาèรณÿ×č สđุขðŨîเñปĎøš น็ ÖĆ ผþćรู้ Öกั ćษøาĒกúาąรöĊĂแĞćลîะćÝมéอี ĆÜำîนĚĊ าจดังน้ี  แxต่งตĒêั้งŠÜ“êเĚĆÜจ“า้ đพÝšćนóกั îงĆÖาÜนćîสÿาćธíาćรøณèสÿč×ุข”” ตêćาöมöมćาêตøćรา5 5  แxต่งตĒê้ังÜŠ ê“ĆĚÜผ“ู้ทñรšìĎ งøคÜุณÙčèวüุฒčçิ””ĉ ใĔหĀ้เšđปðŨî็นÙคèณąะÖกøøรöรÖมćกøาÖรćøกÿาćรíสćøาèธาÿรč×ณêสćöุขöćตêาøมćม9าàตÜęċ รöาüĊ ć9øąÙซøึ่งćมüีวúาąร2ะðคŘราวละ 2 ปี และเม่ือพ้น จากตĒำúแąđหöนČĂę óง่ อîš าÝจćÖแêตćĞ ่งĒตĀ้ังîไÜŠ ดĂอ้ćÝีกĒตêŠÜาêมÜĚĆ มĕéาšĂตÖĊ ราêć1ö2ö ćêøć 12  อพxอจิ การĂกณĂฎÖกาÖขรãะ้อÖทเøสąรนìวอøงüแแÜนลĒะะúตąปา่ðรงøะๆąกÖทาćศýค่ี ÖกณøรąะะìกทøรรüรÜวมĔงîกใéนาšćดรîก้าêนาŠćรÜตėส่าางêธๆćาöรตìณาĊÖę มãสทĀขุ öก่ี ภćฎ÷าหÖยĞćมใĀาตîย้ขéกอำบหเขนตดข องกฎหมาย 3  3 ภายใต้โครงการพัฒนาหลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการทีเ่ ป็นอนั ตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับองค์การปกครองสว่ นทอ้ งถนิ่

ค่มู ือการขออนุญาตและต่อใบอนญุ าตประกอบกจิ การทเี่ ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผ้ปู ระกอบการกจิ การฟาร์มสุกร  พิจารณาคำอุทธรณข์ องผู้ที่ไม่พอใจในคำส่งั จากเจ้าพนักงานทอ้ งถนิ่ ท่ีเก่ยี วขอ้ งตามมาตรา 66 และ 67 2) คณะกรรมการการสาธารณสุข ประกอบด้วย ปลัดกระทรวงสาธารณสุขเป็นประธานกรรมการและอธิบดีจากกรม ตา่ งๆ ทเี่ กยี่ วขอ้ งเป็นกรรมการ เช่น อธิบดกี รมการแพทย์ กรมการปกครองสว่ นท้องถิน่ กรมโรงงานอุตสาหกรรม เปน็ ตน้ ผู้ทรงคณุ วฒุ ิ โดยมีอธิบดีกรมอนามยั เป็นกรรมการและเลขานุการ รวมทั้งส้นิ ไมเ่ กิน 18 ทา่ น และมีอำนาจตามมาตรา 10 ดังน ้ี  ใหค้ ำปรกึ ษา/คำแนะนำต่อรัฐมนตรใี นด้านต่างๆ ทเี่ ก่ยี วขอ้ งกับการสาธารณสขุ เชน่ การกำหนดนโยบาย แผนงาน และการปรับปรุงกฎหมาย  ใหค้ ำปรกึ ษา/คำแนะนำต่อเจ้าพนกั งานท้องถน่ิ ในด้านต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการสาธารณสุข รวมทงั้ สอดส่องดแู ลการ ปฏบิ ตั งิ านของเจ้าพนักงานเหลา่ น้นั ดว้ ย 3) คณะอนุกรรมการ หมายถึง คณะบุคคลที่คณะกรรมการสาธารณสุขได้แต่งตั้งข้ึนเพื่อให้ปฏิบัติหน้าท่ีตามที ่ คณะกรรมการการสาธารณสขุ มอบหมาย ตามมาตรา 16 4) อธิบดีกรมอนามัย ในฐานะท่ีเป็นกรรมการและเลขานุการในคณะกรรมการการสาธารณสุขจึงมีบทบาทเป็นแกนสำคัญ ในการผลักดันให้คณะกรรมการการสาธารณสุขดำเนินการตามอำนาจหน้าท่ีอย่างมีประสิทธิผล นอกจากน้ี พระราชบัญญัติการ สาธารณสุข พ.ศ. 2535 มาตรา 8 ยงั ไดใ้ ห้อำนาจแกอ่ ธิบดกี รมอนามยั ในการออกคำส่ังใหเ้ จา้ ของวตั ถุหรอื บุคคล ซึง่ เกีย่ วขอ้ งกบั การก่อ ให้เกิดความเสียหายระงับการกระทำหรือปรับปรุงกระทำการใดๆ เพื่อแก้ไขหรือป้องกันความเสียหายเช่นว่าน้ันได้ตามที่เห็นสมควร ในกรณีท่ีเกิดหรือมีเหตุอันควรสงสัยว่าจะเกิดความเสียหายอย่างร้ายแรงต่อสภาวะความเป็นอยู่ท่ีเหมาะสมกับการดำรงชีพของประชาชน ซึ่งจำเป็นต้องมีการแก้ไขโดยเร่งด่วนและสามารถใช้อำนาจนี้ได้ในขอบเขตท่ัวประเทศ แต่ถ้าผู้ที่ได้รับคำสั่งไม่ปฏิบัติตามก็สามารถสั่งให้ เจ้าพนักงานสาธารณสุข หรือแจ้งให้ผู้ว่าราชการจังหวัดสั่งให้นายแพทย์สาธารณสุขจังหวัดเข้าดำเนินการแก้ไขได้ โดยผู้ได้รับคำส่ังต้อง เสยี คา่ ใชจ้ า่ ยในการแก้ไขเหตดุ งั กล่าว 5) ราชการสว่ นทอ้ งถ่ิน หมายถึง เทศบาล องคก์ ารบรหิ ารสว่ นจังหวดั กรงุ เทพมหานคร เมืองพทั ยา องคก์ ารบริหารสว่ น ตำบล หรือองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอ่ืนท่ีกฎหมายกำหนดให้เป็นราชการส่วนท้องถ่ินตามมาตรา 4 มีอำนาจในการออกข้อกำหนด ของท้องถน่ิ ตามที่พระราชบัญญตั ิการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ใหอ้ ำนาจไว้ ข้อกำหนดของท้องถิน่ น้กี ค็ อื ข้อบญั ญัตหิ รือเทศบัญญตั ิท่ี องค์กรปกครองส่วนท้องถ่ินออกตามอำนาจของกฎหมาย ได้แก่ เทศบัญญัติ ข้อบัญญัติกรุงเทพมหานคร ข้อบัญญัติเมืองพัทยา ข้อบัญญตั จิ ังหวัด ข้อบัญญตั ิองค์การบรหิ ารส่วนตำบล 6) เจ้าพนักงานท้องถ่ิน หมายถึง นายกเทศมนตรีสำหรับในเขตเทศบาล นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดสำหรับในเขต องค์การบริหารสว่ นจงั หวัด ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครสำหรับในเขตกรุงเทพมหานคร นายกองค์การบรหิ ารส่วนตำบลสำหรบั ในเขต องคก์ ารบริหารส่วนตำบล เป็นต้น ซ่งึ กฎหมายกำหนดใหเ้ ปน็ ราชการส่วนทอ้ งถน่ิ ตามมาตรา 4 มอี ำนาจในการดำเนนิ การต่างๆ ตามท่ี พระราชบญั ญัตกิ ารสาธารณสขุ 2535 ใหอ้ ำนาจไว้ ดงั น ้ี (1) ออกใบอนญุ าตให้ผ้ปู ระกอบกิจการท่ีกฎหมายกำหนดให้ตอ้ งขออนุญาตตามมาตรา 54 และมาตรา 48 ตามลำดับ (2) ออกคำส่ังให้ผู้ประกอบกิจการท่ีปฏิบัติไม่ถูกต้องตามกฎหมายให้แก้ไขและปรับปรุงให้ถูกต้อง ถ้าไม่แก้ไข ให้ออก คำสัง่ ใหห้ ยุดกจิ การน้ันได้ตามมาตรา 45 (3) ออกคำสงั่ พักใชใ้ บอนุญาตตามมาตรา 59 หรือเพกิ ถอนใบอนญุ าตตามมาตรา 60 (4) ออกคำสั่งให้หยุดกิจการกรณีท่ีค้างชำระค่าธรรมเนียมติดต่อกันเกินกว่า 2 คร้ัง จนกว่าจะเสียค่าธรรมเนียมและ คา่ ปรับ ตามมาตรา 65 (5) ออกคำสั่งให้หยุดกิจการสำหรับกิจการที่ต้องแจ้งแต่ไม่แจ้ง และเคยได้รับโทษมาแล้วแต่ยังฝ่าฝืนอีก และถ้า ผ้ปู ระกอบกิจการไม่หยุดอาจสั่งห้ามดำเนินกิจการน้นั ได้แต่ไมเ่ กนิ 2 ปี ตามมาตรา 52 (6) ออกคำสั่งให้ผู้ใดหรือผู้ประกอบกิจการท่ีปฏิบัติไม่ถูกต้องตามพระราชบัญญัติ ในมาตราต่างๆ ของหมวด 3 ถึง หมวด 9 เพ่ือแก้ไขหรอื ระงบั หรอื ปรับปรงุ หรือกระทำการเพอื่ ปอ้ งกนั เหตุรำคาญ และให้ถูกต้องตามพระราชบญั ญตั ิ หรือกฎกระทรวง หรือขอ้ กำหนดของทอ้ งถ่นิ (7) ตรวจตราดแู ลกจิ การต่างๆ ตามอำนาจในมาตรา 44 (1) – (5) ได ้ 4 ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลักเกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกจิ การทเี่ ป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องคก์ ารปกครองสว่ นทอ้ งถ่นิ

คูม่ ือหลักการขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการทเี่ ป็นอันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั ผู้ประกอบการกิจการฟารม์ สกุ ร (8) มีอำนาจแต่งต้ังข้าราชการหรือเจ้าพนักงานส่วนท้องถ่ินเป็น “ผู้ซึ่งได้รับแต่งตั้งจากเจ้าพนักงานท้องถ่ิน” ซง่ึ จะกำหนดให้มอี ำนาจหนา้ ทีต่ ามมาตรา 44 (1) – (5) ทกุ ข้อหรือบางขอ้ หรือขอ้ ใดขอ้ หนงึ่ กไ็ ด้ 7) เจ้าพนักงานสาธารณสุข เป็นเจ้าพนักงานที่ได้รับการแต่งต้ังจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข มีหน้าที่ปฏิบัติ การตามพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ขณะนี้มีเจ้าพนักงานสาธารณสุขท้ังในส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค และส่วนท้องถ่ิน ซ่ึงมีบทบาทในการช่วยเหลือและให้คำแนะนำแก่เจ้าพนักงานท้องถิ่นในการปฏิบัติงานให้เป็นไปตามพระราชบัญญัติ โดยกฎหมายได้ให้ อำนาจไว้ ดังนี ้ (1) แจง้ ใหเ้ จา้ พนกั งานท้องถนิ่ เพ่ือออกคำสัง่ กรณที พี่ บวา่ มกี ารปฏบิ ตั ไิ ม่ถกู ตอ้ ง หรอื ฝา่ ฝนื พระราชบญั ญัติ หรือกฎกระทรวง หรือข้อกำหนดของท้องถน่ิ เพือ่ ใหแ้ กไ้ ขปรบั ปรุงให้ถกู ตอ้ ง ตามมาตรา 46 วรรค 1 (2) กรณีท่ีพบว่าจะเป็นอันตรายร้ายแรง ต่อสุขภาพของประชาชนโดยส่วนรวม ซ่ึงสมควรจะดำเนินการแก้ไขโดยเร่งด่วน ให้มีอำนาจออกคำส่ังให้ผู้ประกอบการแก้ไขหรือระงับเหตุน้ันได้ แล้วแจ้งให้เจ้าพนักงานท้องถิ่นทราบ ตามมาตรา 46 วรรค 2 (3) เพอื่ ใหส้ ามารถปฏบิ ตั ิการให้เปน็ ไปตามพระราชบญั ญตั ิน้ีให้เจา้ พนกั งานสาธารณสขุ มอี ำนาจตามมาตรา 44 ดังน ้ี (ก) มหี นังสือเรยี กบุคคลใดๆ มาให้ถอ้ ยคำหรอื แจ้งข้อเท็จจรงิ หรอื ทำคำชแี้ จงเป็นหนงั สอื หรือใหส้ ่งเอกสารหลกั ฐานใด เพอื่ ตรวจสอบหรอื เพือ่ ประกอบการพิจารณา (ข) เข้าไปในอาคารหรือสถานท่ีใดๆ ในเวลาระหว่างพระอาทิตย์ข้ึน และพระอาทิตย์ตก หรือในเวลาทำการ เพ่ือ ตรวจสอบหรือควบคุมให้เป็นไปตามข้อกำหนดของท้องถ่ินหรือตามพระราชบัญญัติน้ี ในการนี้ให้มีอำนาจ สอบถามข้อเท็จจริงหรือเรียกหนังสือรับรองการแจ้ง หรือหลักฐานท่ีเก่ียวข้องจากเจ้าของหรือผู้ครอบครอง อาคารหรือสถานทีน่ ัน้ (ค) แนะนำให้ผู้ได้รับใบอนุญาตหรือหนังสือรับรองการแจ้งปฏิบัติให้ถูกต้องตามเงื่อนไขในใบอนุญาตหรือหนังสือ รับรองแจ้งหรอื ตามขอ้ กำหนดของท้องถ่ินหรอื ตามพระราชบัญญตั นิ ้ี (ง) ยึดหรืออายัดสิ่งของใดๆ ท่ีอาจก่อให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพของประชาชนเพ่ือประโยชน์ในการดำเนินคดี หรือ เพ่อื นำไปทำลายในกรณีจำเปน็ (จ) เก็บหรือนำสินค้าหรือสิ่งของใดๆ ท่ีสงสัยว่าจะไม่ถูกสุขลักษณะหรือจะก่อให้เกิดเหตุรำคาญจากอาคารหรือ สถานทใ่ี ดๆ เปน็ ปริมาณตามสมควร เพอื่ เปน็ ตวั อย่างในการตรวจสอบตามความจำเปน็ ไดโ้ ดยไม่ต้องใชร้ าคา 8) ผู้ซ่ึงได้รับการแต่งต้ังจากเจ้าพนักงานท้องถิ่น คือข้าราชการหรือพนักงานส่วนท้องถิ่นที่ได้รับการแต่งต้ังจากเจ้าพนัก งานท้องถิน่ ให้มอี ำนาจตรวจตรา และกำกบั ดแู ลตามมาตรา 44 ซง่ึ หมายถึง อำนาจหนา้ ท่ีของเจ้าพนักงานสาธารณสุขนัน่ เอง แตเ่ จา้ พนัก งานทอ้ งถ่ินต้องระบุอำนาจหนา้ ทีท่ ่ชี ดั เจนในคำสง่ั น้ันดว้ ย 9) คณะกรรมการเปรียบเทียบคดี โดยท่ัวไปมักเป็นอำนาจหน้าท่ีของเจ้าพนักงานตำรวจ แต่พระราชบัญญัต ิ การสาธารณสขุ พ.ศ. 2535 ตอ้ งการให้สะดวกย่ิงขึ้น โดยกำหนดใหม้ ีคณะกรรมการดงั กล่าว ตามมาตรา 85 ในเขตกรุงเทพมหานคร และตา่ งจังหวดั รวมทงั้ เจา้ พนักงานทอ้ งถนิ่ ให้มีอำนาจในการเปรียบเทยี บคดีตา่ งๆ ตามที่กฎหมายกำหนด 10) ผู้ประกอบการ/เอกชน/ประชาชน พระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 มอบอำนาจให้เจ้าหน้าที่รัฐออก ขอ้ กำหนดต่างๆ เพือ่ ควบคุมและกำกับดแู ลให้เปน็ ไปตามกฎหมาย และผปู้ ระกอบการ/เอกชน/ประชาชน มีหน้าที่ปฏบิ ัติตามกฎหมาย แต่เพอ่ื ให้เกดิ ความเปน็ ธรรม และปอ้ งกนั การใช้อำนาจโดยมชิ อบของเจ้าหนา้ ทีร่ ัฐ พระราชบญั ญตั กิ ารสาธารณสขุ พ.ศ. 2535 มาตรา 14 จึงเปิดโอกาสให้สิทธิการอุทธรณ์ โดยกำหนดให้ผู้ได้รับคำสั่งจากเจ้าพนักงานท้องถิ่นหรือพนักงานสาธารณสุข ท่ีระบุไว้ในมาตรา 66 สามารถอุทธรณ์ต่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข ภายใน 30 วัน นับจากวันรับทราบคำส่ัง และตามมาตรา 67 รัฐมนตรีฯ ตอ้ งพิจารณาโดยไม่ชกั ช้า และคำส่งั ของรฐั มนตรฯี ให้เป็นทสี่ ดุ แตก่ ระนั้นเอกชนก็สามารถฟอ้ งรอ้ งตอ่ กระบวนการศาลยตุ ธิ รรมได้ ใน กรณที ยี่ งั ไมพ่ อใจต่อคำสงั่ หรือคำวินจิ ฉัยของรัฐมนตรวี า่ การกระทรวงสาธารณสุข 5 ภายใต้โครงการพฒั นาหลกั เกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกจิ การท่ีเปน็ อนั ตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองคก์ ารปกครองสว่ นท้องถิ่น

คูม่ ือการขออนญุ าตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกจิ การท่ีเป็นอันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับผปู้ ระกอบการกจิ การฟาร์มสกุ ร 1.3 พระราชบญั ญตั สิ ่งเสรมิ และรักษาคุณภาพส่ิงแวดลอ้ มแหง่ ชาติ พ.ศ. 2535 พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2535 มีหลักการและเจตนารมณ์เพื่อประโยชน์ในการ คุ้มครองและรักษาส่ิงแวดล้อม และช่วยเสริมกฎหมายสิ่งแวดล้อมฉบับอ่ืน ควบคุมปัญหาภาวะความสมดุลทางสิ่งแวดล้อมให้มี ประสิทธิภาพมากขึ้น เช่น การเสริมวิธีการ หลักเกณฑ์ หรือมาตรฐานด้านวิทยาศาสตร์ เพื่อใช้เป็นตัวกำหนดอัตราการระบายมลพิษ ออกสู่ส่ิงแวดล้อมหรือทางน้ำสาธารณะ สำหรับเจ้าของหรือผู้ครอบครองแหล่งกำเนิดมลพิษ (ทางน้ำ) เพ่ือควบคุมการระบายมลพิษ มใิ หม้ ีผลกระทบต่อส่งิ แวดลอ้ มเพม่ิ ขึน้ หรอื เพื่อลดภาวะมลพษิ ในส่งิ แวดล้อม ขอบเขตเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับการเล้ียงสุกรตามพระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2535 ซึ่งสาระสำคัญอยู่ในหมวดว่าด้วยการควบคุมมลพิษ ประกอบด้วยการกำหนดมาตรฐานการระบายมลพิษและประเภทแหล่งกำเนิด มลพษิ (ทางน้ำ) การกำหนดอำนาจหน้าท่ีของเจ้าหนา้ ทรี่ ฐั กำกบั และควบคุม (เจา้ พนักงานควบคมุ มลพิษ เจ้าพนักงานท้องถน่ิ ) หน้าที่ ของเอกชน (เจ้าของแหล่งกำเนดิ มลพษิ ) วธิ ีการชว่ั คราว คา่ ปรับ มาตรการสง่ เสรมิ ความรบั ผดิ ทางแพ่ง และบทกำหนดโทษ พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพส่ิงแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2535 ได้กำหนดบทบาทอำนาจหน้าท่ีของเจ้าพนักงาน ควบคุมมลพษิ ในการตรวจสอบและควบคมุ แหล่งกำเนดิ มลพษิ เพ่ือบังคบั การใหเ้ ป็นไปตามทกี่ ฎหมายกำหนด โดยเจา้ พนกั งานควบคุม มลพิษเป็นผู้วางแผนการตรวจสอบ รวบรวมข้อมูลของแหล่งกำเนิดมลพิษและสภาพแวดล้อมโดยรอบ บันทึกรายงานผลการตรวจสอบ และเสนอความเห็นว่าแหล่งกำเนิดมลพิษที่ตรวจสอบน้ันได้ปฏิบัติตามข้อกำหนดของทางราชการหรือไม่ หากตรวจสอบแล้วพบว่า แหลง่ กำเนิดมลพิษไมป่ ฏิบัติตามกฎหมาย เจา้ พนกั งานควบคุมมลพษิ มอี ำนาจออกคำสงั่ ใหเ้ จา้ ของหรือผคู้ รอบครองแหลง่ กำเนดิ มลพษิ ปฏบิ ัติตามกฎหมาย ดังนั้น เจ้าพนกั งานควบคุมมลพิษ ควรศกึ ษาและทำความเขา้ ใจขน้ั ตอนการปฏิบัตงิ านตัง้ แต่การเตรยี มการ การเขา้ ตรวจสอบ การรวบรวมขอ้ มูลพยานหลกั ฐาน และการบงั คับใช้กฎหมาย จากการดำเนนิ การท่ีผ่านมากรมควบคุมมลพิษได้ออกข้อกำหนด ดังนี้  ประกาศให้การประกอบกิจการเล้ียงสุกรเป็นแหล่งกำเนิดมลพิษและกำหนดค่ามาตรฐานควบคุมการระบายน้ำทิ้งจาก แหล่งกำเนดิ มลพษิ ประเภทการเลยี้ งสกุ ร แสดงรายละเอียดดงั ตารางที่ 1.3-1 และภาคผนวก ก  กำหนดให้การเล้ียงสุกรประเภท ก (เกินกว่า 600 นปส.) และประเภท ข (ตั้งแต่ 60 – ไม่เกิน 600 นปส.) เป็นแหล่ง กำเนิดมลพษิ ตารางที่ 1.3-1 มาตรฐานควบคมุ การระบายน้ำทงิ้ จากแหล่งกำเนิดมลพษิ ประเภทการเลย้ี งสุกร เกณฑ์มาตรฐานสูงสุด ดชั นีคุณภาพน้ำ หน่วย ประเภท ก ประเภท ข และ ค (ฟารม์ ขนาดใหญ)่ (ฟาร์มขนาดกลางและเล็ก) ความเป็นกรดเป็นดา่ ง (pH) - 5.5 - 9.0 5.5 - 9.0 บโี อดี (BOD) มลิ ลิกรมั /ลิตร ไมเ่ กิน 60 ไมเ่ กิน 100 ซโี อดี (COD) มลิ ลิกรมั /ลิตร ไมเ่ กนิ 300 ไม่เกิน 400 สารแขวนลอย (SS) มิลลกิ รัม/ลติ ร ไมเ่ กิน 150 ไมเ่ กนิ 200 ไนโตรเจนในรูปทีเคเอน็ (TKN) มิลลกิ รมั /ลิตร ไมเ่ กิน 120 ไม่เกนิ 200 ท่ีมา : กรมควบคุมมลพิษ : คู่มือสำหรับองค์กรปกครองส่วนท้องถ่ินในการพิจารณาหลักเกณฑ์และเงื่อนไขด้านการจัดการน้ำเสียและ ของเสยี จากการประกอบการ หมายเหต ุ การบังคับใชก้ ฎหมาย ในมาตรฐานน้ำทง้ิ ประเภท ก ใช้บังคบั ฟารม์ สกุ รขนาดใหญ่ และมาตรฐานน้ำท้งิ ประเภท ข ใชบ้ ังคบั ฟาร์มสุกรขนาดกลาง ทั้งนี้ มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันท่ี 24 กุมภาพันธ์ 2545 ตามประกาศในราชกิจจานุเบกษา ฉบับประกาศท่ัวไป 6 ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลกั เกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการท่เี ปน็ อนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั องคก์ ารปกครองสว่ นทอ้ งถน่ิ

คมู่ อื หลกั การขออนุญาตและต่อใบอนญุ าตประกอบกิจการท่เี ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั ผปู้ ระกอบการกิจการฟาร์มสุกร เลม่ ท่ี 118 ตอนพิเศษ 18ง ลงวันท่ี 23 กมุ ภาพันธ์ 2544 และตามประกาศในราชกิจจานเุ บกษา เล่มท่ี 122 ตอนท่ี 125ง ลงวันที่ 29 ธันวาคม 2548 (แก้ไขปรับปรุงตามการปฏิรูประบบราชการ) กรมควบคุมมลพิษ จึงมีแนวคิดท่ีจะดำเนินการป้องกันเหตุและปัญหาต่างๆ ตั้งแต่ขั้นตอนการเร่ิมประกอบการ โดยกำหนด หลักเกณฑ์และเง่ือนไขด้านการจัดการน้ำเสียเป็นข้อพิจารณาในการให้ใบอนุญาตประกอบกิจการตามพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 โดยให้ผ้ปู ระกอบการเสนอแนวทางการจดั การน้ำเสยี และของเสยี ของตน เสนอตอ่ เจา้ พนักงานทอ้ งถิน่ ในการย่นื ขอหรือต่อ อายุใบอนุญาต การดำเนินการดังกล่าวจะต้องอาศัยอำนาจของราชการส่วนท้องถิ่นในการออกข้อกำหนดท้องถ่ิน เพ่ือควบคุมกำกับ ดูแลการเลี้ยงสุกรที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ และการกำหนดหลักเกณฑ์และเงื่อนไขด้านการจัดการของเสีย และของเสียจากการ ประกอบกิจการเพมิ่ เตมิ นอกเหนอื จากการกำหนดหลกั เกณฑ์และเง่อื นไขท่วั ๆ ไป ท้ังนี้ คาดว่าการดำเนนิ การดงั กลา่ วจะสามารถช่วย ส่งเสรมิ ประสิทธิภาพการบังคบั ใช้กฎหมาย รวมทง้ั สามารถช่วยเหลอื ผู้ประกอบการทางอ้อม ในการกำหนดมาตรการปอ้ งกนั และแก้ไข ปญั หามลพิษท่ีเกดิ ข้ึนจากการเลยี้ งสกุ รท่อี าจส่งผลกระทบตอ่ ชุมชนที่อยู่ใกลเ้ คียงได้อีกทางหนึง่ ด้วย 1.4 การควบคุมพนื้ ทกี่ ารเล้ียงสกุ ร พระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ได้ให้อำนาจแก่ราชการส่วนท้องถิ่นในการตราข้อกำหนดของท้องถ่ิน โดยใช้ บทบญั ญตั ิในหมวดท่ี 6 ดา้ นควบคมุ การเลีย้ งหรอื ปลอ่ ยสตั ว์ ซ่ึงมีเจตนารมณท์ จ่ี ะรักษาสภาวะความเป็นอยทู่ ีเ่ หมาะสมกับการดำรงชพี ของประชาชนและป้องกันอันตรายจากเช้ือโรคท่ีเกิดจากสัตว์ อีกทั้งพิจารณาเห็นว่าสัตว์เลี้ยงทุกชนิดท่ีคนเรานำมาเล้ียงในสถานที่หรือ แบบปล่อยอาจมีปญั หาต่อผู้เล้ียง ชมุ ชนและสง่ิ แวดล้อมได้ เช่น ในกรณขี องฟาร์มสกุ รทีอ่ าจเปน็ แหลง่ เพาะพันธส์ุ ัตวน์ ำโรค เปน็ แหลง่ ของการแพร่เชื้อโรคจากสัตว์ไปสู่คน นอกจากนั้นยังอาจก่อให้เกิดเหตุรำคาญ เช่น กล่ินเหม็นของส่ิงปฏิกูล เสียงร้องของสัตว์ น้ำเสีย จากการล้างคอกสตั ว์ เปน็ ต้น พระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 มาตรา 29 กำหนดให้ราชการส่วนท้องถ่ินมีอำนาจออกข้อกำหนดของท้องถ่ิน ให้ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของพ้ืนท่ีในเขตอำนาจของราชการส่วนท้องถิ่นน้ันเป็นเขตควบคุมการเลี้ยงสัตว์ หรือปล่อยสัตว์ ซึ่งหมายถึง การกำหนดเขตพ้ืนที่ควบคุมการเล้ียงหรือปล่อยสัตว์ที่ครอบคลุมพื้นที่ท้ังหมดหรือเฉพาะพ้ืนท่ีใดพื้นท่ีหนึ่งก็ได้ ท้ังนี้เอกชนใดท่ีมีพื้นท่ี ของตนเองอยู่ในเขตห้ามเลี้ยงสัตว์โดยเด็ดขาด เอกชนรายนั้นก็ไม่สามารถเลี้ยงสัตว์ประเภทที่ห้ามนั้นได้แม้ว่าอยู่ในเขตพื้นที่ของตนเอง หากฝ่าฝืนก็จะมีโทษปรับ ไม่เกิน 5,000 บาท ด้วยเหตุนี้การกำหนดเขตพื้นท่ีที่จะควบคุม จึงต้องกำหนดขอบเขตให้ชัดเจนใน ข้อกำหนดของทอ้ งถน่ิ เพอ่ื ใหป้ ระชาชนทราบถงึ เขตพ้ืนท่ีท่หี ้ามใหช้ ัดเจนด้วย เจา้ พนักงานท้องถิ่นมอี ำนาจเก่ยี วกับการควบคุมการเลยี้ งหรือปลอ่ ยสตั ว์ใน 3 กรณี คือ 1. เขตห้ามเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์บางชนิดโดยเด็ดขาด เม่ือราชการส่วนท้องถ่ินพิจารณาเห็นว่า เขตพ้ืนท่ีใดพื้นที่หนึ่งเป็นเขตท่ี มคี วามเจรญิ เปน็ ชุมชนทมี่ ีความหนาแน่น หรอื เปน็ สถานทแี่ หล่งท่องเทย่ี ว และไมเ่ หมาะสมทจี่ ะใหม้ ีการเลย้ี ง หรอื ปลอ่ ย สัตว์ โดยเฉพาะสัตว์ใหญ่ เช่น ชา้ ง ม้า โค กระบอื หรือสุกร เปน็ ต้น ราชการส่วนทอ้ งถ่นิ ก็อาจออกขอ้ กำหนดของทอ้ งถนิ่ กำหนดให้พ้ืนท่ดี งั กล่าว เปน็ เขตห้ามเลีย้ งหรอื ปล่อยสัตว์ โดยเด็ดขาด 2. เขตห้ามเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์บางชนิดเกินกว่าจำนวนที่กำหนด ราชการส่วนท้องถ่ินอาจกำหนดให้พื้นท่ีใดในเขตการ ปกครองเปน็ เขตหา้ มเลย้ี งสตั วเ์ กนิ กวา่ จำนวนท่ีกำหนดก็ได้ ทัง้ น้ี ตอ้ งกำหนดชนดิ และจำนวนของสัตวท์ ่หี า้ มใหช้ ดั เจนดว้ ย เช่น การกำหนดใหเ้ ขตพื้นทขี่ องท้องถิน่ ท้ังหมดเปน็ เขตห้ามเลีย้ งสุกรเกินกว่า 50 ตวั เปน็ ต้น จำนวนทกี่ ำหนดน้ี ข้นึ อยกู่ บั ข้อเท็จจริงของปัญหาว่า จำนวนเท่าไรจึงจะเหมาะสมกับสภาพแวดล้อมและผลกระทบจากการทำประชาพิจารณ์ของ ชุมชนแหง่ นน้ั 3. เขตให้เล้ียงหรือปล่อยสัตว์บางชนิดโดยต้องให้อยู่ภายใต้มาตรการอย่างอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยราชการส่วนท้องถิ่นอาจ กำหนดให้เขตพ้ืนท่ีใด หรือทั้งหมดเป็นเขตท่ีอนุญาตให้มีการเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์ชนิดใดได้ โดยกำหนดให้มีมาตรการ ป้องกัน หรือเงื่อนไขอย่างใดอย่างหนึ่ง เพื่อให้ผู้ประกอบการเล้ียงหรือปล่อยสัตว์ดังกล่าวต้องปฏิบัติหรือจัดการให้มีขึ้น ทั้งน้ีโดยการนำ “มาตรฐานหลักเกณฑ์และวิธีการ” ทางวิชาการมากำหนดหรือแนวทางไว้ในคู่มือน้ี เพื่อมิให้เกิดปัญหา 7 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการทเี่ ปน็ อันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องคก์ ารปกครองสว่ นทอ้ งถิน่

คมู่ อื การขออนญุ าตและตอ่ ใบอนญุ าตประกอบกิจการท่เี ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับผู้ประกอบการกจิ การฟารม์ สกุ ร ดา้ นสขุ าภิบาลสิง่ แวดล้อม สุขลกั ษณะ หรือก่อให้เกิดเหตุรำคาญ เชน่ กำหนดวธิ ปี ฏิบัติเกีย่ วกับการรักษาความสะอาดของ อาคารสถานท่ี คอกสตั ว์ ตวั สัตว์ การกำจัดมลู และสิ่งปฏิกูลตา่ งๆ การบำบดั น้ำเสีย รวมทงั้ การควบคุมโรคติดตอ่ โดยการ ฉีดวคั ซนี แล้วแต่กรณี เช่น กำหนดใหผ้ ู้ทเี่ ล้ียงสุกรตง้ั แต่ 20 ตวั ข้ึนไป ต้องจดั ทำถงั หมักกา๊ ซชวี ภาพ (ระบบกำจัดมลู สุกร) อย่างน้อย 1 ถัง ขนาดความจุไม่น้อยกว่า 5 ลบ.ม.หรืออาจกำหนดให้ฟาร์มเล้ียงโคกระบือ ต้องอยู่ห่างจากชุนชนไม่น้อย กวา่ 100 เมตร เปน็ ตน้ การออกข้อกำหนดของท้องถ่ินควรพิจารณาปัญหาข้อเท็จจริงตามสภาพสิ่งแวดล้อมของชุมชนท้องถิ่นน้ันๆ ด้วย และไม่ว่า ราชการส่วนท้องถิ่นจะกำหนดเขตควบคุมในลักษณะอย่างไร ต้องสามารถอธิบายเหตุผล ความจำเป็นของการกำหนดเขตในลักษณะ เช่นน้ันตามหลกั วิชาการตอ่ สาธารณชนใหไ้ ด้ เพราะการกำหนดเขต ดงั กลา่ ว เปน็ การจำกัดสทิ ธิเสรีภาพในการประกอบอาชีพการเล้ยี ง สัตว์ของประชาชน และเพ่ือให้เกิดการยอมรับของประชาชนจึงควรมีการจัดทำประชาพิจารณ์ในเร่ืองดังกล่าวด้วย ซึ่งจะมีผลต่อการ ยอมรบั และในการบังคบั ใชต้ ่อไป 1.5 มาตรการเสนอแนะการมสี ว่ นร่วมของประชาชน ปัจจุบันหน่วยงานราชการส่วนท้องถ่ินมักประสบปัญหาในการพิจารณาอนุญาต และต่ออายุใบอนุญาตเกี่ยวกับกิจการเลี้ยง สกุ ร เช่น เจา้ หนา้ ที่ทอ้ งถิ่นมคี วามรคู้ วามเขา้ ใจในพระราชบัญญตั ิการสาธารณสขุ หรือกฎหมายอ่ืนๆ ท่เี กี่ยวข้องไม่เพียงพอ อีกทั้งขาด แหล่งข้อมูล และความรู้ทางวิชาการด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมฟาร์มสุกร เป็นต้น ด้วยเหตุของปัญหาเหล่านี้ จึงอาจจะทำให้เกิดการ ออกใบอนญุ าตไมถ่ ูกตอ้ ง เป็นผลให้เกดิ ปัญหาเหตุเดือดรอ้ นรำคาญ และก่อให้เกดิ ปญั หาสิง่ แวดลอ้ มอนื่ ๆ และนำไปสปู่ ัญหาความขดั แย้ง และการร้องเรียนในเวลาต่อมา ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิต สุขอนามัยของชุมชนและการบริหารราชการในส่วนท้องถ่ิน ดังนั้นข้ันตอนการขออนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ควรให้ความสำคัญต่อกระบวนการการมีส่วนร่วมของประชาชน ในสิทธิของการรับรู้ข้อมูลข่าวสารและสิทธิในการมีส่วนร่วมในกระบวนการพิจารณาของเจ้าหน้าที่รัฐในการปฏิบัติราชการทางปกครอง อันมผี ลหรืออาจมผี ลกระทบต่อสทิ ธิและเสรีภาพของตน กฎหมาย/บทบญั ญัตทิ ่ีเกยี่ วข้องกับการมสี ่วนรว่ มของประชาชน รฐั ธรรมนูญแห่งราชอาณาจกั รไทย พุทธศักราช 2550 และกฎประมวลกฎหมายอาญาไดก้ ำหนดมาตราที่เก่ยี วข้องกับการ มีส่วนร่วมของประชาชนในทางตรงและทางอ้อม โดยใหค้ วามสำคัญดา้ นการรบั รู้ขา่ วสารและการรอ้ งเรยี นต่างๆ ดงั น ี้ ส่วนที่ 10 สิทธใิ นขอ้ มลู ขา่ วสารและการร้องเรียน มาตรา 56 บุคคลย่อมมีสิทธิได้รับทราบและเข้าถึงข้อมูลหรือข่าวสารสาธารณะในครอบครองของหน่วยราชการหน่วยงาน ของรัฐ รัฐวิสาหกิจ หรือราชการส่วนท้องถิ่น เว้นแต่การเปิดเผยข้อมูลหรือข่าวสารน้ันจะกระทบต่อความมั่นคงของรัฐ ความปลอดภัย ของประชาชนหรอื ส่วนไดเ้ สียอันพงึ ได้รับความคุ้มครองของบคุ คลอนื่ หรือเป็นข้อมูลสว่ นบคุ คล ท้ังน้ตี ามทกี่ ฎหมายบญั ญัต ิ ดังนั้น จากมาตรา 56 จึงให้สิทธิประชาชนในการรับทราบข้อมูลหรือมาตรการต่างๆ ในการแก้ไขปัญหาผลกระทบจากการ ประกอบกิจการต่อสิทธิและเสรีภาพของตนจากองค์กรส่วนท้องถิ่นนั้นๆ และประชาชนสามารถใช้สิทธิตามมาตรา 58 ในการมีส่วน ร่วมในกระบวนการพิจารณาอนุญาตหรือตอ่ อายใุ บอนุญาตของเจา้ พนกั งานส่วนทอ้ งถนิ่ มาตรา 58 บุคคลย่อมมีสิทธิในการมีส่วนร่วมในกระบวนการพิจารณาของเจ้าหน้าท่ีรัฐในการปฏิบัติราชการทางปกครอง อันมผี ลหรอื อาจมผี ลกระทบตอ่ สทิ ธแิ ละเสรีภาพของตน ในกระบวนการรับทราบข้อมูลหรือมาตรการต่างๆ ในการแก้ไขปัญหาผลกระทบจากการประกอบกิจการและการสร้างการมี ส่วนร่วมของประชาชน เพ่ือประกอบการพิจารณาอนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาต เจ้าพนักงานส่วนท้องถ่ินสามารถเลือกใชก้ ารทำ ประชาคม เปน็ เครอ่ื งมอื หรือเวทขี องการรับรู้ รบั ฟังความคดิ เห็น ตอบข้อสงสัยและความกังวลจากประชาชนต่อสถานประกอบกจิ การ การบริหารจัดการและแนวทางแก้ไขปัญหาหรือข้อตกลงที่ผู้ประกอบกิจการต้องผูกพัน ในเง่ือนไขประกอบการให้อนุญาตหรือต่ออายุ ใบอนุญาต เชน่ การจำกัดจำนวนสตั วเ์ ลี้ยง การบำบัดน้ำเสีย การตากมลู สุกร มาตรการควบคุมกลิน่ ในโรงเรือนเล้ยี งสุกรเปน็ ตน้ 8 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกจิ การท่ีเปน็ อันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับองค์การปกครองสว่ นท้องถิน่

คู่มือหลักการขออนุญาตและต่อใบอนญุ าตประกอบกิจการท่เี ปน็ อันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟาร์มสกุ ร จากผลการประชุมและรับฟังความคิดเห็นของภาคส่วนที่เก่ียวข้องกับการเล้ียงสุกร พบว่าการเปิดโอกาสให้ประชาชนม ี ส่วนร่วมในกระบวนการพิจารณาออกใบอนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาต จะทำให้เกิดความชอบธรรม ต่อกระบวนการดังกล่าวของ เจ้าพนักงานส่วนท้องถิ่นและสร้างความเชื่อม่ันว่าประชาชนได้รับทราบและมีส่วนรับรู้ข้อมูลในรูปแบบของการทำประชาคม ซึ่งจะ เปน็ การป้องกนั และแก้ปญั หาของผู้ประกอบกจิ การเลี้ยงสกุ รอยา่ งยัง่ ยืนตอ่ ไป อย่างไรก็ตาม ในกรณีท่ีประชาชนไม่สามารถเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร หรือไม่สามารถใช้สิทธิในการมีส่วนร่วมในการพิจารณา อนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาตขององค์กรปกครองส่วนท้องถ่ิน อันมีผลหรืออาจมีผลกระทบต่อสิทธิและเสรีภาพของตน ย่อมสามารถ ดำเนินการฟ้องร้องเจ้าพนักงานท้องถ่ิน ต่อศาลปกครองได้ตามมาตรา 60 ในการดำเนินคดีปกครองเกี่ยวกับส่ิงแวดล้อม และคำแนะนำของประธานศาลปกครองสูงสดุ ท่ปี ระกาศในราชกิจจานุเบกษา หนา้ 18 เล่ม 128 ตอบ 54ก ลงวนั ที่ 4 กรกฎาคม 2554 ดังแสดงรายละเอียดในภาคผนวก ก ซ่ึงกรณีท่ีถูกพิพากษาว่ามีความผิดฐานปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าท่ีโดยมิชอบ เพ่ือให้เกิด ความเสียหายแก่ผู้หน่ึงผู้ใด หรือปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าท่ีโดยทุจริตจริงตามมาตรา 157 อาจถูกลงโทษทั้งปรับและจำคุก ดังนัน้ องค์กรปกครองสว่ นท้องถิ่น ควรจะต้องพิจารณากำหนดให้การทำประชาคม เปน็ ข้ันตอนหน่งึ ในการพิจารณาอนุญาตหรอื ต่ออายุ ใบอนุญาตในขอ้ กำหนดของทอ้ งถ่ิน เชน่ เทศบญั ญตั ิ เป็นต้น ตามสภาพปญั หาและความเหมาะสมของแต่ละพ้นื ท่ีต่อไป มาตรา 60 บคุ คลย่อมมีสิทธทิ จ่ี ะฟอ้ งหน่วยราชการ หนว่ ยงานของรฐั รฐั วสิ าหกิจ ราชการสว่ นท้องถนิ่ หรือองค์กรอน่ื ของรัฐ ที่เป็นนิติบุคคล ใหร้ บั ผิดเนือ่ งจากการกระทำหรือการละเวน้ การกระทำของข้าราชการ พนักงานหรอื ลูกจ้างของหน่วยงานน้ัน ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 ผ้ใู ดเปน็ เจ้าพนักงาน ปฏิบตั หิ รอื ละเว้นการปฏิบัติหน้าท่ีโดยมชิ อบ เพือ่ ใหเ้ กิดความเสียหายแก่ผ้หู นึง่ ผใู้ ด หรอื ปฏิบตั ิหรือละเวน้ การปฏบิ ัตหิ นา้ ทีโ่ ดยทจุ รติ ตอ้ งระวางโทษจำคุกตั้งแต่หนึ่งปถี งึ สิบปี หรือปรบั ตัง้ แต่สองพันบาทถงึ สองหม่นื บาท หรอื ทง้ั จำทัง้ ปรบั เหตุผลของการบริหารราชการแบบมีส่วนรว่ มของประชาชน  ภาคสงั คมและประชาชนมีการพฒั นาและเรยี กร้องสิทธิ ในการรบั รู้ ตัดสนิ ใจ และมกี ารสว่ นร่วม  หลกั การบริหารราชการแนวใหมท่ ี่ระบบราชการท่ัวโลกตระหนกั ถึงความสำคัญ – เรม่ิ ไดบ้ ทเรยี นและเรียนร้จู ากการสูญเสยี – แสวงหารูปแบบและนำไปประยกุ ต์ใช้  สงั คมไทยและคนไทยพัฒนาสูส่ ังคมประชาธิปไตยยุคใหม่ ข้อดขี องการบรหิ ารราชการแบบมีส่วนร่วมจะทำให้ ภาคราชการ  ลดความขัดแย้ง และการประท้วง ตอ่ ต้านจากประชาชน  ช่วยให้งานบรรลุผลสำเรจ็ ของทกุ ฝ่าย  ไดร้ บั ความรว่ มมอื การสนบั สนนุ และการยอมรับจากประชาชน ภาคประชาชน  เข้าใจกระบวนการทำงานและการพิจารณาอนญุ าตหรอื ต่ออายุใบอนญุ าตของภาครฐั มากขน้ึ  เชือ่ มัน่ ในกระบวนการตัดสนิ ใจของเจา้ พนักงานส่วนท้องถนิ่ และหนว่ ยงานภาครฐั ทเี่ กี่ยวข้อง  สามารถติดตามตรวจสอบการทำงานของเจ้าพนักงานสว่ นท้องถ่ิน 9 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลกั เกณฑ์การอนญุ าตประกอบกจิ การท่เี ปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับองคก์ ารปกครองสว่ นท้องถิ่น

คมู่ ือการขออนุญาตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกิจการท่เี ปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับผปู้ ระกอบการกิจการฟารม์ สกุ ร บทท่ี 2 แนวทางและขั้นตอนการขออนญุ าต 2.1 ขอบเขตอำนาจขององค์กรปกครองสว่ นทอ้ งถิน่ (อปท.) การปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นกระบวนการกระจายอำนาจรัฐ จากส่วนกลางไปสู่ประชาชนในส่วนท้องถ่ิน เพื่อให้ประชาชนใน ท้องถ่ินมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการ และดำเนินงานต่างๆ ท่ีเก่ียวข้องกับชุมชนในท้องถ่ินนั้น องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจึงเป็น หน่วยงานการปกครองตนเองที่ประชาชนใช้สิทธิเลือกตั้งตัวแทนเข้ามาบริหารในท้องถิ่น ภายใต้บทบัญญัติของกฎหมายตามระบอบ ประชาธปิ ไตย โดยรัฐบาลสว่ นกลางและสว่ นภมู ิภาค จะทำหน้าที่กำกบั ดูแลและสนบั สนุนในด้านต่างๆ ดังน้ัน ข้อกำหนดของท้องถ่ิน จึงเป็นข้อบังคับหรือกฎหมายท่ีองค์กรปกครองส่วนท้องถ่ินเป็นผู้ตราข้ึน โดยอาศัยอำนาจแห่ง กฎหมายท่บี ัญญัติจากรฐั บาลสว่ นกลาง เช่น พระราชบัญญัติ และพระราชกำหนด เปน็ ตน้ ทั้งนี้ กระบวนการในการออกข้อกำหนดของ ทอ้ งถน่ิ ตอ้ งดำเนินการตามท่ีกฎหมายกำหนดไว้ และต้องตราโดยสภาท้องถ่นิ ซึ่งเปน็ ตัวแทนของประชาชนในทอ้ งถนิ่ นน้ั เมอื่ พจิ ารณาจาก พระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ทไี่ ดก้ ำหนดให้ราชการสว่ นทอ้ งถิ่นมอี ำนาจตราข้อกำหนดทว่ี า่ ดว้ ย สุขลักษณะของคนหรือผู้ประกอบการที่พึงต้องปฏิบัติ และควบคุมป้องกันมิให้เกิดสภาวะที่อาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของประชาชน หรอื เป็นเหตุเดือดรอ้ นรำคาญ กิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ในทางวิชาการหมายถึง กิจการที่มีกระบวนการผลิตหรือกรรมวิธีการผลิต ท่ีก่อให้เกิด มลพิษหรอื สงิ่ ทท่ี ำให้เกิดโรค ซ่ึงจะมีผลกระทบต่อสุขภาพอนามยั ของประชาชนที่อยใู่ นบรเิ วณขา้ งเคยี งนน้ั ไม่วา่ จะเปน็ เร่อื งมลพิษทาง อากาศ ทางนำ้ ทางดนิ ทางเสียง แสง ความรอ้ น ความสั่นสะเทือน รงั สี ฝุ่นละออง เขมา่ เถา้ เปน็ ต้น ตามพระราชบัญญตั ิการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 มาตรา 31 กำหนด “ให้รัฐมนตรี (รัฐมนตรวี ่าการกระทรวงสาธารณสุข) โดย คำแนะนำของคณะกรรมการ (คณะกรรมการสาธารณสขุ ) มีอำนาจประกาศในราชกิจจานุเบกษา กำหนดให้กจิ การใดเป็นกจิ การทีเ่ ป็น อันตรายต่อสุขภาพ” ซ่ึงปัจจุบัน ได้มีประกาศกระทรวงสาธารณสุข ท่ี 5/2538 เรื่อง กิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประกาศใน ราชกิจจานเุ บกษา ฉบับประกาศทว่ั ไป เลม่ ที่ 112 ตอนที่ 58 ลงวนั ท่ี 20 กรกฎาคม 2538 และประกาศกระทรวงสาธารณสขุ เรอ่ื ง กจิ การทีเ่ ปน็ อนั ตรายต่อสุขภาพ (ฉบับที่ 4) ประกาศในราชกิจจานุเบกษา ฉบับทว่ั ไป เลม่ ท่ี 120 ตอนพิเศษ 123 ง ลงวันที่ 28 ตลุ าคม 2546 รวมจำนวนทง้ั สิน้ 133 กิจการ ซึ่งจัดแบง่ เปน็ กลมุ่ ประเภทกจิ การได้ 13 กลมุ่ ดังแสดงในภาคผนวก ก โดยการเล้ียงสุกร จดั อยู่ ในกล่มุ ท่ี 1 คอื กจิ การทเี่ ก่ยี วกบั การเล้ยี งสัตว์ ซงึ่ ประกอบด้วย 1) การเลย้ี งสตั วบ์ ก สตั วป์ กี สตั ว์น้ำ สตั ว์เลอ้ื ยคลานหรือแมลง 2) การเลยี้ งสัตว์เพอื่ รีดเอานม 3) การประกอบกิจการเลี้ยง รวบรวมสัตว์ หรือธุรกิจอื่นใดอันมีลักษณะทำนองเดียวกัน เพ่ือให้ประชาชนเข้าชมหรือเพื่อ ประโยชนข์ องกจิ การน้ัน ทัง้ น้ี จะมีการเรียกเก็บคา่ ดูหรอื ค่าบรกิ ารไมว่ ่าทางตรงหรอื ทางออ้ มหรือไมก่ ็ตาม มาตรการอนุญาตน้ีถือได้ว่าเป็นมาตรการควบคุมที่สำคัญ เพราะเป็นการควบคุมการประกอบกิจการท่ีมีกระบวนการผลิต หรือการประกอบการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพของผู้ปฏิบัติงาน และจะต้องมีการตรวจสอบอาคารสถานที่จะประกอบกิจการ เครื่องมือ อุปกรณ์ ระบบการป้องกนั อันตรายหรอื อบุ ตั ิภัย ระบบการกำจดั สง่ิ ปฏกิ ูลมลู ฝอย และอ่นื ๆ ที่จำเป็น เมอื่ พิจารณาเห็นวา่ มีความถูกต้อง ครบถ้วนตามหลักวิชาการก็พิจารณาให้อนุญาตประกอบกิจการได้ แต่หากว่าไม่ถูกต้องและสามารถปรับปรุงแก้ไขได้ ก็อาจให้เวลา ในการปรับปรุงแก้ไขก่อนจึงจะอนุญาต ส่วนกรณีท่ีไม่เหมาะสมไม่ถูกต้องและไม่อาจแก้ไขได้ ก็สามารถมีคำสั่งไม่อนุญาตให้ประกอบ กจิ การ ณ ทนี่ ้ันๆ แล้วแตก่ รณ ี 10 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลกั เกณฑ์การอนุญาตประกอบกจิ การที่เป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองคก์ ารปกครองส่วนท้องถิน่

คูม่ ือหลกั การขออนุญาตและต่อใบอนญุ าตประกอบกิจการท่เี ป็นอนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสุกร บทบัญญัติตามพระราชบัญญตั กิ ารสาธารณสุข พ.ศ. 2535 กำหนดให้ราชการสว่ นทอ้ งถิ่น จำเป็นจะตอ้ งดำเนินการออกขอ้ กำหนดของ ปทฉ ค บว้อรบะบังถชคท ิ่นđì3าุมี่ó/đęĊช3ก2ÖĂęČ /ในจิ5Ċę÷ðน24üกĂŜ 5ท9×ดาÜ4น------------ĂšÖ่ีนรั-î-------งđ ----9øÜîĆอเนี้กĂÖČĂęลĂเอกเกตกกกกกจกกกÖาั้เนïĆÜงจยี้ĆîรดัÝาาำำาิาจาาา้จรอêÖđÝïอื่Ö้าÖงอ่ืÝÖÖÖÖÖÖÖìÖêรćครหรรหรรเกใาĆéĉÝšĂงĆÜćรนพสลććšÖćĞććĞćććććøหกงüęĆกรกกกกÙาÖĔøพนนาÜาøóøøøøøøĀĀćุกîไĕ้ียĀนักำÖóรำำำำ้มïĆćนรÙðøÖÖÖÖÖก÷ชขดดิจîîîĚÙĊรöšหงøĞćหหหมษหกัเĉÝĆÖĔüกีìĞćććĞĞĞććĞ้ีคาทกกกÖĆééลาèđÖสßÖĊêćนïĀĀĀĀĀþผีงนนนúานทาĊęĂรณÜÖÖรïĆาาšา่วัć้ยีุøกćาąÙคîîîîîĚĊ÷ćลàดรćคćดดดดøććส่ีรรณèรöไÙงนÖÙระÜčöÝîÜęċééééปéวบหðøøปวหเเหอปสöอสüÿøถÝüđćกÖลสสĂĀĀðÿđđĀาาøบรÖïังลตัćúøÿ่ÖčลลćวดąกุÿรือÝĉŠüĆêมรúúąยยี้ีว่øúสตะคêéĉööĊĚ÷Ċ÷ÙักคêøรëะนกักัรîคÖąøรßวĆÖĆÖĆÖนคงสถชøา×ÖđÜÙÿบัčöšĂาćเุมเเććđìเเมðćทลđđ่าđหćĀกมċĚîทõćภะา่ปąาŠćîากกÖÖÖคÜÖÙøใÿกเĂšîŨกอ้ø้íøอธðĂรณสÖอìชđมน3ÝĉèèðèŠćปอ้ทณณ็นĆöา่ÿúÜิจČĂÖøางอืćรïĆ2íãÖงมัÖา้øาธëóงป็นกกææøĊ÷ĚćæฑðĉÝéกกรซøรฑฑถćปðąĉïĉÝดตถรîĉęพíöîĆÜÖจิิจøŤŤĒรŤสกúมø์าบัึง่ÖÖ่ิøนĆêćรÿ์์üüüแลร่ินđöวíćนัúđะĂŠกกจราววîิจÙąĂøćเííĉĉĉíúมĉêสÖčาลøŤ่อธิđนą÷ธเøèกธิิธธßาüาะ÷ĊÖĊÖĊĒĊÖïกî÷ĚĊćøìคภเลจกีะÖยìÿøารćีย์ีกีกร3öúćććนöตอÜĊ÷ÖาÿĊêęวแćึย้ี(งากđาĆêßรĊęđสøøøททÿąĒ2มÖาาõöĉÝรø้อč×ียðบĂšøรสรพĒĒĒîüลงณาðÖčัตúÜŠรรãÖ Ēทตี่ี่เćÝแÜงมŨîเแŤúúสúกมรéĕปะøąขøแแÙรวúćêÙĀĆéป้อéสลéี่เĂąąąแลจุกćĞąิÙจปøคง่ñปอą็์นćลลüøöìÜĆšöุขđđงĆîะđฏđßลตะöดัćŠรดöąÙÜÜïกÜîîîรวงćะะ็นĊęÿคอöĊêคðöčęęĂĂČČęČĂĊเìิบะđาöรŠć÷ำÙทüĆîĚะîĉารĂเเงïê(วไันøอßîî่าøîðมĊęêงงคะćÖเüภัตöčชøรÖดือ่ตéćอ้đĉĊ÷บĆïนĊĚĒปันêตĕĕ่อืื่อĕćŠøĚĆÜĀเćม่า÷ćมิตÙามุน้ม้××อï×งÖบÝĒéĂïĆøคßนินนรรøตปĘîêêาคúÖÖถาÖีทช)ÜĔีมćไúงšü÷ÖĂียับามุกĂŠßîตรไไćšĂขรมêćććผ÷่ินกàąĎŠĔีแ้ต่ีćĂตđย2ขขบöÿĂาøøøÖÜาบัîรćóกÖĒกÜċęนøำนจแÖต9ิเ้ัÖ××ตö×งกก×čยïöรćใาđđÿîćĂęČหาฎห×วîง×ลĂĂอïĆนาĂ้นัøõćอ่öอตาาĔตøüŠรĔüĂš็นกêđĀ2êĂĚČมøหêะนÿîĀćรรยćกîๆอสาÖì่เขอĒÖĆïøĀìóšĂ9ĂŠêพชõขขแมĚîĆìšมู่มìĘïใดาúกุćขอสกććĞĔĂĂćøĊęÖ ĔโอćนėออนøÜารือ่Ăšาą×ïมĀหขภตĀุข)ÖดćóÖć6ãðćตบเÖยรÜîเใวĒîา้อđš÷úอ่ภลกาï5Ùซยแ×ขĀãë6หðćับรวĒทìใตéčćŠĔพกอĞćēับ็Ăก3ไง่ึĉęîøาลïĉöหตïŨîาúา่้ทüéใî×าĒรดĂเÜาำพใćเะêĆขบëดąĂÖ้อท÷นĂĔงÝาîรìหกĂย6ห้บ÷ĉĔïÖกċÜîÝĉนìว้ปแÜอÜċาี่ąกือ้šĂÖîü5ใุณ้เนัญćĞ6ÖจìĂÿาčâยĆüęบแทîบกปฏÜĔŠćหÖฎÝ ćöî3รึšĂงÖïดëกéฑญลĞććคโćอนĆé็นิบøาตหอÙÜčâĆî îęĉĂêดĒขšüøาะìÿำน์กëใกตัตัü้ออî÷đÖîมรćอยบÜęĉกแÙĊęúเęîĉĒøลญุิจไิใิÖêŠøčâงกîĚĆนðงทางüĚĊ÷êนúำวéอนć่าćดĒกื่อėทใäาïยć้นัÜšĂจąว่ั้ตćšßะøนวกúบำาêÿตนĉÖÙÖîÜ้อวดักñๆÖēานถąญุาเรÖčÖอĎúéćöč่îาĆไÜćงêนมนัสÖ ึงแรำทøĞćøĀ÷đขนĔøถดĚĊาćć ิง่öมินเแ ĀĂîลÿĕ่ีøคöตแลøุญิ่น้ปวČéĂîîกาìะČĂกŠüĂöวแลยี้ยดïšÜฏตâčîéöาก่šĂราĂćบลงะกĆâ้าตĀาúĎÜìรĀิกราêÖćสคëะรนชòาาêúรคšĂøâøĔลู กุตĉęîïาุมกตĂćČĂĆÖอรĔกนÜวหêĆĀยรĒëา÷าđÖใผา่นาบ้ี 5ĒĕĉÖรšêน มìĉęîรลãงüรัง4úุญêèคือĂŠอๆîĒšêทมสĀะเąćĂุมมมาæúćĔอ่วÖööาเ้อïćดöตอąูลือŤตćนกöćง÷đĂöđงัเใøี÷ยฝÜćงรใถÝทčĔพหîนÖćĂČęüบêïอดาšćิ่นê้อčâĞćื่อŠî้ตć ี้øóหĂแยเĀøéง5ćĕอ่ปćพîîćทร×îถแšüê4ตอ2êčâ้อĆÖ่ิืมอĒ÷éน่ินล 0ŠćาาÜêงúÖćเกĀะใÜแćยมกตêćąćบėúฎîกลöุใøมøันิมĆÖêอบÿาÙหöะćéาđอทćŠü÷นรüอćÖเĆÜตมöîจันúêี่îïกเèญุนรöกาì้าąøĊĚตÙำญุาæćยćาี่พđยšĂčหöรĂêตŤĒวÜาว5นĂ2าĊ÷นøëú่าต8ขćย0ćéักตดęĉîąดÙ้อท đง5đตาหóć้วÜÞาง5่ีอมøาČęĂęĉöลยïนกöามมîđักกĆïับสêĊñจมĕาเìาĉö×ú่วเกตกากรĊęนตารณิดคทรารขฑวกา้อ5้ึบน์แำง58กถคกล5 ัิ่บนัุบมะ จะเห็นได้ว่าคำแนะนำการควบคุมกิจการเลี้ยงสุกรเป็นมาตรการป้องกันเหตุ และผลกระทบใดๆ ที่อาจเกิดข้ึนในข้ันต้น ซ่ึงสอดÝąคđลĀ้อĘîĕงéกšüับŠćÙขĞć้อĒกîำąหîนĞćÖดćกøÙารüïเลÙ้ียčöงÖหĉÝÖรćือøปđúลĊĚ÷่อÜยÿčÖสøัตđðว์ŨîตöาćêมøมÖาćตøðรŜĂาÜÖ2Ćî9đĀเêมč ่ือĒúรąาñชúกÖาøรąสì่วïนĔéทė้อìงถĊęĂć่ินÝไđดÖ้ดĉé×ำĚċîเนĔîิน×กĆĚîาêรšîอàอċęÜกÿขĂ้อéกÙúำšĂหÜนÖดĆïขךĂองท้องถ่ิน และปÖรćĞะĀกîาéศÖเćพøื่อđúบĚ÷Ċ ังÜĀคøับĂČ ใðชú้เŠĂป÷็นÿทĆêี่เüรŤ ีêยćบöรö้อćยêแøćล้ว29พđöรČęĂะøรćาßชÖบćøัญÿญŠüîัตìิกšĂาÜรëสĉęîาĕéธšéาĞćรđณîĉîสÖุขćøพĂĂ.ศÖ.ךĂ2Ö5Ğć3Ā5îéม×าĂตÜรìาšĂÜ4ëĉęîไĒดú้ใąหð้อøำąนÖาćจýđเóจęČĂ้าïพĆÜนÙักĆïงĔßาšนท้องถ่ิน ดำเนนิ đðกîŨารìดđęĊ øงั ÷Ċ ตïอ่ øไĂš ป÷นĒú ้ี šü óøąøćßïâĆ âêĆ Öĉ ćøÿćíćøèÿ×č ó.ý. 2535 öćêøć 4 ĕéšĔĀĂš ĞćîćÝđÝšćóîÖĆ ÜćîìšĂÜëęîĉ éćĞ đîîĉ ÖćøéÜĆ êĂŠ ĕðîĊĚ ---- ตออำาำĂĂöนมนĞćĞććมาาîêîจจาøććใตกćÝÝนĔราÖ4îการć5Öาøอ4ćĂรอø5ĂอĂก ÖอĂคÙกÖำĞćĔใÿสïบęĆÜ่ังĂอĔใîĀนหâčšñญุ้ผĎšðćู้ปêาãðตฏĉïøปิบĆêąĉìรัตÖะęĊĕĂิทöกïี่ไŠëอÖมĎÖบÝĉ ่ถêÖกูกšĂćิจÜตøêกì้อćęÖĊางöรãตÖทĀาãö่กีมĀćฎกö÷หฎćÖ÷มĞćหĔĀาĀมîยšĒาéกÖยำšêĕใ×หหćĒöน้แúöดกąć้ðไêตขøøาćแĆïมลð5ม4ะøาčÜปĒĔตĀúรรัąบšëาöĎÖปćê5รêšĂ4ุงøÜใćแหĕ4ลö้ถ8ŠĒะูกÖมตšĕา×้อตĔงĀราšĀไ÷ม4čé่แ8Öก ĉÝ้ไÖขćใøหî้หĆĚîĕยéุดš êกćิจöการน้ันได้ -- อำĂนĞćาîจćใÝนĔîกÖาćรøพóักÖĆ ใĔßชšĔใ้ ïบĂอîนâč ญุ ćêาตêćตöาöมćêมøาćต5ร9า 59 -- อำĂนćĞ าîจćใÝนĔîกÖาćรøเđพóกิÖĉ ëถĂอîนĔใïบĂอîนâč ุญćêาตêćตööาćมêมøาćต6ร0า 60 1111 ภายใต้โครงการพฒั นาหลักเกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกจิ การที่เป็นอันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องค์การปกครองสว่ นทอ้ งถิ่น

คมู่ ือการขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกจิ การที่เป็นอันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟารม์ สุกร -- ตแหถออองึลาำำำรĂĂöĂĀĀÖมนนือะนหĞćĞĞãććć÷öมถกาาาîêîîčéÖมüจจา้าฎจøćććéĂøวยตใใćÝกÝÝใąćนดนงัร9ĔนĔĔìÝร6îไîîกกาÿøะ5กม9ÖÖÖาาüĆęÜđท6าห่ćóĀććÜรรø5เรรøøยćšหęČอĂพĀĂวĂĀ อöĒุดอยĂøอ่ืงĂ÷éอÖĂČอÖกุดแÖčéĞćšĕห×กÙาคกđ×ÙกÖšĂîĞćจรคĀĞćำิจĉÝ้ไÿÖĉîอืสÿขำสøÖกĆÜęĞćÖขęĆÜง่ัČĂหสĔćั่งĀาćĔĀหø้อøใ่ัรงîĀรøąìĀšหา้กอืîใทéšñÜĊę÷Ùมห้ผำĆĚîรךĎĔĆïี่คčéšćéดหะู้ใĂ้ĕหĀ้าÜÖéดĀงÜำนßøงยÝĉšĒìบัøหเČĂĞćชดÖนุêดČĂĂš หøรðćำขŠĕñินÜกąือöøøรรëอšĎðÙกÿิĆïจŠđือผะęîĉ ÖงøŠćĞćาðกปู้ปคทąĉîíĀรøารÖ่าøรø้อนčÜ2ับøรธĂïĆะง้ันöĀรสïปÖðกถđไรøÖĉÝำŘอîริ่นดČĂêมÖćหุงĊ÷บ แ้ÖćøćเöรöนøกìøตหêัöąบìĊęðาีย่ไรĉéìćมĊêę รกãมือêêĞćšĂทเ่ ĉิïจกตøÖŠกĂÜี่ปćĆêกรćĒิดÖินĉøĕะÝฏĆ5îาตöđÜšท22óรđิบ่อŠëÖĒำทęČĂĎÖักตĉîปกêð่ีêตันิไÖีŠĕาŜĂมšĂตö้อüเรÜÜก่ถŠŠĒćางเÖêพÝินมูกแĆî2ćšÜอ่ืมตกöจđĒÙĀปา้วอó้úงøêต่าą้องøĆĚÜčøđรąตแงĞÙćÝ2øากาตÙ÷îćมันćĕ่5ไßÖคéâพมเ2ïüหøšร่Šแć ĆรâïĆ ั้ĒงตÝะจēúâุรąìรจ้ąงำđĆêþาÿĔแนคĉĔĀชöĊ÷îลกาšëćบÙöญะวĒĎÖŠćัญć่าúเêíêคจüš šแĂญøø÷ยะøÜลćัตÜĆöêเไêะòสิćđใดŠćใîśćนöียหÜ้รòĊ÷ėมคัŚîบ้ถóöา่าĂูกø×โตธĒĊÖąทĂตรúøรÜ้อษĒćรąาĀúงßมÙมตöตąïŠćเ่าüาëานĆâðéงแšćมøียๆâ÷ลพĆ3ïมĆÜĆê้วĕรขĉĀêöยะแอćŠøëรังöČลĂงċÜาฝหะช่าคมบฝ่าวญั ืนปดญอรีับก3ัติ -- -- -- อำĂนĞćาîจćใÝนĔîกÖาćรøตêรøวüจÝêตøรćาéดĎĒแูúลÖĉÝกÖจิ ćกøาêรŠćÜตėา่ งêๆćöตöาćมêøมćา4ต4รา 44 -- มีอöำĂĊ นĞćîาจćÝใĔนîกÖćาøรĒแêตÜŠ ê่งĆĚÜต×้ังšćขøć้าßรÖาćชøĀกøาĂČ รóหîรÖĆ ือÜćพîนÿักüŠ îงìาĂšนÜสë่วĉîę นđðทŨî้อ“งñถàĎš ่ินęÜċ ĕéเšøปĆï็นĒê“ÜŠ ผêู้ซĆĚÜÝึ่งćไÖดđÝ้รćšับóแîตĆÖ่Üงćตîั้งÿจŠüาîกìเšĂจÜ้ëาęîĉพ”นàักęċÜงÖาćĞ นĀîสé่วĔนĀทš ้องถิ่น” ซ่ึงกöĂĊำćĞหîนćดÝĀใหî้มšćìอี Ċę ำêนćöาöจćหêนøć้าท44่ี ตìาÖčม×มĂš าĀตøรČĂาïć4Ü4ךĂทĀกุøČĂข×อ้ Ăš หĀรîือęċÜบךĂาĔงéขÖอ้ ĕĘ éหš รือข้อหนง่ึ ข้อใดก็ได้ หลังจĀาúกĆÜอÝงćÖคĂ์กÜรÙปŤÖกøðคÖรÙอøงĂสÜ่วÿนŠüทîì้อšĂงÜถë่ินęĉîไĕดé้อšĂอĂÖก×ขšĂ้อÖกĞćำĀหîนé×ดĂขÜอìงšĂทÜ้อëęĉîงถêิ่นćöตóาøมąøพćรßะïรĆâาâชĆบêĉÖัญćญøÿัตćิกíćาøรèสÿาč×ธาóร.ณý.2ส5ุข35พ.ศđð.2Ũî5ì3Ċę 5 เป็นที่ เรียบรđ้øอ÷Ċ ยïแøลšĂ้÷วĒúเจšü้าđพÝšćนóักîงĆÖาÜćนîทì้อšĂงÜëถîęĉ่ินÝจċÜึงÿสćöาćมøาëรïถĆÜÙบĆïังĔคßับš×šĂใชÖćĞ้ขĀ้อîกéำìหšĂนÜëดĉîę ทé้อĆÜÖงúถŠćิ่นüดēéัง÷กĂลĞć่าîวćÝโĂดðยìอ.ำÿนćöาจćøëอĒปÝÜšทĔĀ. šñสšðĎ าøมąÖาĂรïถÖแćจø้งéใĞćหđî้ผĉîู้ปÖรćะøกอบการ ดำเนนิ ĒกÝาšÜ×รĂแĂจî้งčâขอćêอĒนúญุą×าĂตêแŠĂลĔïะĂขîอâč ตćอ่ êใĔบîอÖÝĉนÖุญćøาìตđęĊ ใðนŨîกĂจิîĆ กêาøćร÷ทê่เี ŠĂปÿ็น×č อõันćóตรéาĆÜยĒตÿ่อéสÜĔุขîภøĎðาพìĊę 2ด.1ัง-แ1สēดéง÷ใĂนćรýูปĆ÷ïทìี่ ï2âĆ.1â-1Ćêéĉ โĆÜดîยĊĚ อาศัยบทบัญญัติดงั น้ี ƒ อำĂนĞćาîจćใÝนĔîกÖาćรøอĂนîčâุญćาêต(ö(ćมêาøตćร3า3)3: 3ö):ćêมøาćต3ร3าüø3ø3ÙĒวøรÖรÖคĞćแĀรîกéüกŠćำ“หđöนČęĂดóวšî่าÖĞć“Āเîมé่ือđÖพšć้นÿกĉïำüĆîหìนĊę×ดšĂเÖกĞć้าĀสîิบéว×ันĂÜทìี่ขšĂ้อÜëกĉęîำหนดของ ทอ้ êงćถö่ินöćตêาøมćม3า2ต(1ร)าĔß3šï2ĆÜ(Ù1Ćï) Āใชšćöบ้ öังĉĔคĀบั šñšĎĔéหéา้ ĞćมđîมĉîิใหÖĉÝผ้ Ö้ใู ćดøดêำćเöนðนิ øąกđจิ õกìาìรęĊöตĊ×าšĂมÖปĞćĀรîะéเภ×ทĂÜทìม่ี šĂีขÜë้อĉęîกÖำĞćหĀนîดéĔขĀอšđðงทŨîÖ้อĉÝงÖถćนิ่ øกìำĊęêหšĂÜนดให้เปน็ กิจÙกüาïรÙทčöตี่ êอ้ćöงöคćวêบøคćมุ 3ต2(า1ม) มĔîาúตĆÖรþาè3ą2ì(ęĊđ1ð)ŨîใÖนćøลÙกั šćษđณüšîะĒทêŠีเ่Ýปąĕ็นéกšøาĆïรĔïคĂา้ îเčâวćน้ êแÝตćÖ่จđะÝไšćดóร้ îับĆÖใÜบćîอìนšĂุญÜëาĉęîต”จาàกęċÜเöจćา้ êพøนÖćกั øงÖาćนøทอ้ งถนิ่ ” ซึ่งĂมîาčâตćรêกîาĊĚ ëรČĂกĕาéรüš อŠćđนðุญŨîöาćตêนøÖ้ี ćถøือÙไüดï้วÙ่čöาเìปĊÿę ็นĞćÙมâĆ าตđóรøกćาąรđðคŨîวÖบćคøÙุมüทïี่สÙčöำÖคćัญøðøเพąÖรĂาïะÖเĉÝปÖ็นćกøìาĊęöรĊÖคøวąบïคüîุมÖกćาøรñปúĉêระĀกøČĂอÖบćกøิจการท่ีมี ƒ ขจกดกรอะะอรูำำแĂĀÖĔðÿĒบะหตนงลßúĞćëćúøบส้อบšéานกîøąąćĆÖถจวĞćงกîðÖĂดćาđđมนาÖกÝĂîęČìîาøรหนèÖีกกำïąรĊęîĉìปลėĞćหทากÖาÖæÖęĊÝรĀักรรĉÝĂำนìĉÝą่ทีŤĒะîเตผÖจïÖðÝęĊúดกีใ่กéćรลćัดĞćøชÖąหณøอĀøวđąติĉđÝส้ดðìĒÜลúจÖบฑÖ่งิำęČĂîŨęĂĊúĆÖกัĂหสปกćเî์แćąđïนเอøรÖÝิจöฏĕกลÖอืบิน×đèćกìกิณðะĉÝกìêอกĊęæđาŨîÖเลู øęĆüาðฑงาิจรŤćĂมÖĕรื่อŨĒคîกø์ðîĆćปลูúแนาĂทาøêđฝąรÿรลÙĆðîรไøี่เđะĞอćสขøปะแĂŜćêÜĀกČęĂČęĂยถ÷ทÜเลø็นงøÜÖอêîาćะั่วĆöïอ่ือแîĆŠĂ÷บนĕไมČĂ×ĔนัลĂนÿêปกทĀาìîĆč×ะไŠĂĂตจิšñต่ีทขęĆüõêอÿčðสĎšรéกĕรจ่ีทøćč×ืน่ÖðาĞćำากćóะั่วõøđยรห÷าîป(×ๆèไćทöêตรรปĉîĂรó捊Ă่ีอปับ่อทÜÖøะêÿÙา(ąĉ้อÝสใĔกจ่ีøม×čจĀîหïÖงุćขำอõาเšÜøïćก้ผเภปบć3ตććøปÖนัู้ดóî2ðßน็ากรć็นอ(ำ”Öพาãøอิจ2ñเนัðćĉ)ïกนนั Ďšð3øŜĂต:Ćêใาãติน2ÿÜหĉêรรĉïรöŠกü(Öาć้2ราĆêîćĆîิเจöยา)ยคêĉÜìĂกđตćชøตÖร:ĆîšĂîาćอ่กęĊ÷่ืออ่êมÜรสü3งาสĒëøปาÖมุข2รćúĉęîขุตฏĆï÷(สąภือภö2รÖĀิßบ่ว)าĊĂาาćอčöøัพตนĞïćพøČĂßุป3îิตĆâéท”ขĂî2กćĎĒา čïâ้ออ(ÝรúมÖĆê2งงĆêĂณÿúเคĉõ)ถĉüĂกč׊ćĆ÷น์Šć่ินบüÖõ่ียรงÙ“×øมญัćะวาČĂąđóšĂีกบอóนญïÝĀÖับำบČęĂąïĞćัตøผนðêกกČÖĂĀวิ ูป้šøĂาาาÿćîา่ąÜจøรฏรč×éēöÖปดอú“÷บิ×ĊÖĞćĆÖูแß้อเอัตĂÝćพþîลงøกĆéÜิงือ่ŤกĔèêìสาÿขîøปนันšęĉÜุĂขą้อÖüð×อรÜภćÝกแäëะĂนัøÿาำęĉลîĉÖÜÖโĂตพหยÿĎúĞะćïรÖหëÖชöนชĂาĞććĆïĎúนรมุดćยîĀéòือÙ์ใชหขìîĎĂĒนสćนอęĊìรéú÷øกุขือĊęงากลทอรลักุบ้อก่าษตังำวณถกภิค่ิบันือยัะ 12 12 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกิจการทเ่ี ปน็ อนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั องค์การปกครองสว่ นทอ้ งถนิ่

คมู่ อื หลักการขออนญุ าตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟาร์มสุกร รปู ที่ 2.1-1 ระบบควบคมุ กิจการที่เป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพของราชการส่วนท้องถ่ินตามพรบ. การสาธารณสุข 2535 (ทีม่ า : แนวทางการปฏบิ ัติตาม พรบ.สาธารณสขุ พ.ศ.2535 กรมอนามยั , กระทรวงสาธารณสขุ ) 2.2 ขั้นตอนการขออนุญาตและต่ออายใุ บอนุญาต บทบัญญัติที่ควบคุม “กจิ การท่ีเปน็ อนั ตรายตอ่ สุขภาพ” พระราชบญั ญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 ไดก้ ำหนดวธิ ีการควบคุมดูแลกจิ การท่ีเป็นอันตรายตอ่ สุขภาพไว้ ดังน้ี 1) ผู้ใดประสงค์จะประกอบกิจการทเ่ี ป็นอนั ตรายตอ่ สุขภาพ จะต้องยืน่ คำขอรับใบอนุญาต จากเจ้าพนักงานทอ้ งถ่ินเสยี กอ่ น เมื่อเจ้าพนักงานท้องถ่ินพิจารณาองค์ประกอบด้านสุขลักษณะแล้ว และออกใบอนุญาตให้ ผู้น้ันจึงจะประกอบกิจการได้ (มาตรา 33) กรณที ปี่ ระกอบกิจการโดยไมม่ ใี บอนญุ าต อาจไดร้ บั โทษจำคุกไม่เกิน 6 เดอื น หรอื ปรับ ไมเ่ กนิ 10,000 บาท หรอื ทง้ั จำ ท้งั ปรับได้ (ตามมาตรา 71) 2) กิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพท่ีได้รับอนุญาตแล้ว จะมีผลให้ผู้ได้รับใบอนุญาตต้องควบคุมดูแลให้กิจการของตนอยู่ใน สภาพท่ีถูกสุขลักษณะตามท่ีกำหนดไว้ในข้อกำหนดของท้องถ่ิน อันได้แก่ การดูแลสภาพหรือสุขลักษณะของสถานท่ีที่ใช้ ดำเนนิ กจิ การ และมาตรการปอ้ งกนั อันตรายตอ่ สขุ ภาพ กรณที ฝ่ี ่าฝืนไมป่ ฏบิ ตั ิตามที่กำหนด อาจไดร้ บั โทษจำคุกไมเ่ กิน 6 เดอื นหรอื ปรบั ไมเ่ กิน 10,000 บาทหรอื ทงั้ จำท้ังปรับได้ (ตามมาตรา 73) 13 ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลกั เกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองค์การปกครองส่วนทอ้ งถิน่

คู่มือการขออนุญาตและตอ่ ใบอนุญาตประกอบกิจการท่ีเปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั ผปู้ ระกอบการกิจการฟารม์ สุกร ขั้นตอนการขออนญุ าตประกอบกจิ การทเ่ี ปน็ อันตรายตอ่ สุขภาพ ในการควบคุมกิจการที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ ราชการส่วนท้องถ่ินต้องออกข้อกำหนดของท้องถ่ิน (หมายถึง ข้อบัญญัติ กรุงเทพมหานคร/อบจ./อบต./เมืองพัทยา และเทศบัญญัติแล้วแต่กรณี) กำหนดประเภทของกิจการตามประกาศกระทรวง ให้เป็น กิจการท่ีต้องควบคุมในท้องถิ่นนั้นเสียก่อน ซึ่งมีผลให้ผู้ประกอบกิจการที่หน่วยงานราชการส่วนท้องถิ่น กำหนดให้เป็นกิจการที่เป็น อนั ตรายต่อสขุ ภาพตอ้ งขออนญุ าตประกอบกิจการ ดังแสดงในรูปท่ี 2.2-1 โดยมีข้ันตอนการขอและการพจิ ารณาออกใบอนญุ าต ดังนี้ ข้ันตอนท่ี 1 ผู้ท่ีประสงค์จะประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ให้ยื่นคำขอรับใบอนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาต ต่อเจ้าพนักงานท้องถ่ิน ณ สำนักงานเทศบาล/สำนักงาน อบต./สำนักงานเขต กทม./สำนักงานเมือง พัทยา แล้วแต่กรณี (เช่น สถานประกอบการที่ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลก็ต้องย่ืนขออนุญาต ณ สำนักงาน เทศบาล) ตามแบบคำขอรบั ใบอนญุ าตพรอ้ มทงั้ เอกสารหลกั ฐานประกอบการขออนญุ าต ทร่ี าชการสว่ นทอ้ งถน่ิ กำหนด เช่น สำเนาทะเบียนบ้าน สำเนาบัตรประจำตัวประชาชน แผนผังท่ีตั้งสถานประกอบการ สำเนาใบอนุญาตตามกฎหมายอน่ื ท่ีเก่ียวข้อง เปน็ ต้น ขั้นตอนท่ี 2 เจา้ พนักงานท้องถิ่นจะตรวจสอบคำขอ (ซึง่ ตามปกติจะเปน็ เจ้าหนา้ ท่ีฝ่ายสาธารณสุขและส่ิงแวดลอ้ มของ ราชการส่วนท้องถนิ่ เปน็ ผตู้ รวจสอบ) ตามรายละเอียด ดังนี้ 1) ความถูกต้องครบถ้วนในด้านเอกสาร ซึ่งจะต้องบัญญัติไว้ในข้อกำหนดของท้องถ่ิน หากกรณีที่ยัง มิได้มีการตราข้อกำหนดในเรื่องดังกล่าว เจ้าพนักงานท้องถ่ินจะพิจารณาเอกสารที่เก่ียวข้อง ได้แก่ สำเนาบัตรประจำตัวและสำเนาทะเบียนบ้านของผู้ยื่นคำขอ และเอกสารแสดงถึงการมีสิทธิการใช้ สถานทีท่ ี่จดั ต้ังสถานประกอบการนั้นๆ กรณีเอกสารไม่ครบถ้วน เจ้าหนา้ ท่ีจะแจง้ ขอเอกสารเพิ่มเติม ภายใน 15 วนั นับแต่วันทไ่ี ด้รับคำขอ และผ้ยู ื่นคำขอต้องส่งเอกสารเพิ่มเตมิ ภายในเวลาที่กำหนดนบั แต่ วนั ที่ไดร้ บั แจง้ หากไม่ส่งภายในกำหนด กฎหมายจะถือวา่ ผู้ยน่ื คำขอสละสทิ ธก์ิ ารขอรับใบอนญุ าต 2) ความถูกต้องในเรื่องสุขลักษณะของสถานท่ี ซ่ึงหน่วยงานราชการส่วนท้องถิ่นจะบัญญัติหลักเกณฑ์ เงอ่ื นไขไว้ในข้อกำหนดของท้องถิ่นสำหรับให้ผู้ประกอบการปฏิบัติ ดงั น้ี สว่ นที่ 1 หลักเกณฑ์และเงื่อนไขเกี่ยวกับการดูแลสภาพหรือสุขลักษณะของสถานที่ที่ใช้ดำเนินกิจการ กล่าวถึงสภาวการณ์สุขาภิบาลส่ิงแวดล้อมของสถานประกอบการ ท้ังในด้านการดูแลรักษาความ สะอาด ความเป็นระเบียบของโครงสร้างอาคาร การรักษาสภาพการใช้งานของเคร่ืองมือ อุปกรณ์ ระบบการระบายอากาศ แสง เสยี ง ระบบการกำจัดส่ิงปฏกิ ลู มลู ฝอย ใหอ้ ยใู่ นสภาพทใ่ี ช้การไดด้ ี ส่วนท่ี 2 หลักเกณฑ์และเง่ือนไขเกี่ยวกับมาตรการป้องกันอันตรายต่อสุขภาพ กล่าวถึง ระบบป้องกันอุบัติภัย อัคคีภัย ระบบการกำจัดมลพิษ ระบบการป้องกันการปนเปื้อนในผลิตภัณฑ์อาหาร รวมทั้งระบบการ ปอ้ งกันตนเองของผูป้ ฏิบัตใิ นสถานประกอบการน้นั ๆ ทั้งน้ี เพื่อป้องกันปัญหาด้านมลพษิ ท่ีจะมผี ลกระทบ ต่อสุขภาพของผู้ปฏิบัติงาน ชุมชนข้างเคียง และประชาชนทั่วไป ในการตรวจสอบด้านสุขลักษณะของ สถานทน่ี ี้ เจ้าพนักงานทอ้ งถน่ิ อาจมอบให้ เจา้ พนกั งานสาธารณสุขหรือผูไ้ ด้รบั แตง่ ตั้งจากเจ้าพนักงาน ทอ้ งถ่นิ หรือการแต่งตั้งในรปู ของคณะกรรมการ เป็นผูต้ รวจสอบก็ได้ และเจ้าพนกั งานสาธารณสุขหรอื คณะกรรมการ จะเสนอความเห็นว่าสมควรอนุญาต/อนุญาตแบบมีเงอ่ื นไข/ไม่สมควรอนุญาต ลงในแบบ ฟอรม์ คำขอรบั ใบอนญุ าต เพอ่ื เสนอตอ่ เจ้าพนักงานทอ้ งถิ่นเพ่ือออกคำส่งั ต่อไป ข้นั ตอนท่ี 3 เจ้าพนักงานท้องถ่ินจะพิจารณาข้อเสนอแนะของเจ้าพนักงานสาธารณสุข และออกคำส่ังอนุญาต/ ไม่อนุญาต กรณีท่ีมีคำสั่งอนุญาต ให้ออกใบอนุญาตตามแบบใบอนุญาตท่ีราชการส่วนท้องถ่ินกำหนด โดยอาจระบุเง่ือนไขโดยเฉพาะให้ผู้รับใบอนุญาตปฏิบัติได้ด้วย แล้วทำหนังสือแจ้งให้ผู้ยื่นคำขอให้มา ชำระค่าธรรมเนียมและรับใบอนุญาตภายในเวลาที่กำหนด แต่ในกรณีท่ีเจ้าพนักงานท้องถ่ินจะมคี ำส่ังไม่ 14 อนญุ าต จะตอ้ งดำเนินการ ดงั น้ ี ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลกั เกณฑ์การอนุญาตประกอบกิจการทเ่ี ป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรับองค์การปกครองส่วนท้องถ่นิ

ค่มู อื หลกั การขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผ้ปู ระกอบการกิจการฟารม์ สุกร 1) ใหท้ ำหนังสอื แจ้งใหผ้ ้ยู ่นื คำขอ ทราบถึงเหตุผลทจ่ี ะพิจารณาไมอ่ นุญาต เพอ่ื เปิดโอกาสใหผ้ ู้ยื่นคำขอได้ โต้แย้งหรือแสดงหลักฐานหากไม่เห็นด้วยกับเหตุผลท่ีเจ้าพนักงานท้องถ่ินแจ้งให้ทราบ และต้องโต้แย้ง ภายในระยะเวลาท่ีเจ้าพนักงานท้องถ่ินแจ้งไว้ในหนังสือนั้น (ตามกฎหมายว่าด้วยวิธีปฏิบัติราชการ ทางปกครอง มาตรา 30) 2) กรณที ่ีผูย้ ื่นคำขอ มไิ ดโ้ ตแ้ ยง้ ภายในระยะเวลาท่ีกำหนด ใหเ้ จา้ พนกั งานทอ้ งถน่ิ มีคำส่ังไมอ่ นญุ าตเปน็ หนงั สอื แจง้ ผยู้ น่ื คำขออกี ครงั้ หนึ่ง พร้อมแจ้งสิทธกิ ารอุทธรณใ์ ห้ผยู้ นื่ คำขอทราบดว้ ย 3) กรณที ่ีผ้ยู ่ืนคำขอไดโ้ ต้แยง้ มา ให้เจ้าพนักงานทอ้ งถ่นิ พิจารณาคำโตแ้ ย้งน้นั หากเหน็ ดว้ ยและคำโต้แยง้ น้ันมีเหตุผลเพียงพอที่จะพิจารณาอนุญาตได้ ก็ให้ออกคำส่ังอนุญาต แต่ถ้าพิจาณาแล้วเห็นว่า คำโต้แย้งนัน้ ไม่มเี หตผุ ลเพียงพอ เจ้าพนักงานทอ้ งถน่ิ กส็ ามารถออกคำส่งั ไมอ่ นญุ าตเป็นหนังสอื ถึงผู้ย่ืน คำขอได้ ตามข้อ 2) ขนั้ ตอนที่ 4 กระบวนการพิจารณาอนุญาต/ไม่อนุญาต ของเจ้าพนักงานท้องถ่ิน จะต้องดำเนินการภายในระยะเวลา 30 วัน นับแต่วันท่ีได้รับคำขอท่ีถูกต้องครบถ้วนสมบูรณ์ กรณีท่ีจำเป็นต้องขยายระยะเวลาดังกล่าว จะต้องมหี นังสือแจ้งใหผ้ ู้ย่ืนคำขอได้ทราบเหตุผลด้วย ซ่งึ การขยายเวลาจะกระทำได้ครงั้ ละไมเ่ กนิ 15 วัน และไม่เกิน 2 คร้ัง รปู ที่ 2.2-1 แผนผังข้ันตอนการขออนญุ าตประกอบกจิ การทีเ่ ปน็ อันตรายต่อสขุ ภาพ 15 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกิจการท่ีเปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรับองค์การปกครองส่วนท้องถนิ่

คมู่ อื การขออนญุ าตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการที่เปน็ อนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั ผปู้ ระกอบการกิจการฟารม์ สุกร 2.3 การระงบั เหตรุ ำคาญ 2.3พระÖรćาøชøบąัญÜญïĆ ัตđĀิกêารøč สćĞ าÙธćาâรณสุข พ.ศ. 2535 (มาตรา 25) ได้ระบุเหตุรำคาญ หมายถึง เหตุอันก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก ่ ผอู้ าศัยในบริเวณใกล้เคยี งหรือผู้ที่ต้องประสบกับเหตนุ ัน้ ดงั ต่อไปน้ี ให้ถือเป็นเหตุรำคาญ โดยมีรายละเอียด ดังตอ่ ไปน ้ี 1) แóหøลąง่øนćß้ำïâĆทâางêĆ รÖĉ ะćบøÿาćยíนćøำ้ èทÿč×่อี าóบ.ýน. ำ้25ส35้วม(öćหêรøือćท2ใ่ี5ส) ม่ĕéูลšøหąïรอืđč Āเêถøč้าćĞ Ùหćรâอื Āสöถćา÷นëทÜċ ีอ่đĀ่นื êใĂč ดĆîÖซŠĂ่งึ ĔอĀยšđÖู่ใéĉนÙทüำćöเลđéไมČĂéเ่ หøšĂมîาĒะÖสŠñมĎšĂćสýกĆ÷Ĕปîรก มีการ ïøĉđü342è)))Ĕ สสจตอกกÖ2134úน่ิะาาอ่งา))))šđปรรคสสเÙปเกาฏมุข÷ĊลÖĒĂĀðÖđรน็รĀÜภหิกี้ยĀćććøäะĀอêเøøÙĂČาูลúรงĉÖหทøัĔčđนÖĀćพสืŠÜอúĎĀúĂČตøำøîเöตัĚĊ÷หห đšñąปใĂุใĀÿĚĞćĆÖÜวšĎìดหìรมĆîĂČę็ÿนøĀìใ์ĊęêือๆĞć้เักČđĂĆêöนöทสćðĔĂšกÖüĀหéöÜที่Üื่อŨอîอŤĔćาøøėÿðมî่หีมìยøąČĂนัรÜĉęøìมÙïĂĊęĂู่Ăขหรค×เąęĊĀüสปĆîćć÷อืĂอÿรวïÝ÷øŠĎ×่ิđงÜน็โïืองบðČĂđîÙดขĂðคÖöเอēคŨîčöćĚĞหÜยอéïĆŨîĊÖนาđุÙÿมìว÷งตĀćđĂจหćîĀสĊęĂüิธøĆîêใุเøĀíĉêรđćมใีหปาčêĔóìĊĔดïือčîĀøรีกøเ้é็นìĉþČĂîกĆĚîสšđพćาหÜĚĉอÖÿĀ÷ĚĞćéิดัตĀรÿิษĉéันรĆêêøĆÜกÿęĉÜเøวÖêอืČĂŠĂüทตĔČĂüš์ลúéŠĂöŤหÿมöรĕทโē่นิęĉîĔĕĊÝč×öøรรจีาĀðิ้งĀćĞõÜŠöืยองำĒöšสîîÜแøćĊÖงนตไÿĊÖćĊĚ่ิงĂČüóสาćมĔÜîอ่úวîใìĀøนง่ดมĉęîนĀสđøÙĔĊęëšÖหÿđĆใÜีกøขุเüรČĂĀĉîหÿŠöกČĂรïางัđภöÿĊðúĎือนิ้ÿมสรÙđาîĘöĀÿîŨëสคีสกčีöพÙĀĊ÷øđćเถĔมลวĀüČĂøสÜî Āบาø่ิคนĂČêđียìšðÙëนîøčวคเÝงęĊðøćšüĞćหŠćทรîุมććÙøÝĀมคýđö่ีปąใćจąðøÝ็หนøวâÖđรนČĂŨîšðĂćาĂ้หปะÿđเÖîŨēîมĀïปกëéรรÖìรêÖćÿื÷ออ็นาúอ้đęĊîĔčćęĉöÜศóęĉนîบĀเøนöìหøĊćจđđš่าĔกĊóćĀęĂĊÿąéตาจ÷าîČęสęĂČĉöóþĕใุกะúรööĔĘîง่ิหîĆ éąกเใÙŠöĀมĀíป้เดđüลĊÖสĂøŤóčพีø็นไćàĂČ่ินĊ÷ćČĂือ่ćมöิษċęÜĂøทéĀúเมĂÿ่มøćหąąี่เ÷ĆęหîéąÝคีพกîĂมŠĎĔÜĆïđÿรวาîĂðćĞาê็นąćอืาēรÜะìŨîŠĂø÷đหมĂอรìพĞćĕĂÙĂĆîðะสราđČĂĆîćันúĀđจîืบอัน่îêÖðĕธøĚĊเลöøาćสŨîปĂČ์ุòพćýŠđยะะÿĂĀčśî÷น็าออเććöêÖúหทอøÝาอĂŠććąนัóะอืđกąøงĂÿðĉนþตøนÿาอč×ĂîŨ ąöĂศรõำÜันĂï÷าโฝćîĆđÿเรćŠยćó×กปุ่นÖê÷คÜöตา็ลนðøóîŠć่อรćะøĂĚĞสćห÷รสÖđอđาëêรÖะóขุ อรšöćĂŠือćบĊ÷ภพงĊÖÿøอĀÜาาÖć×čิษøายเÝøพĞćõČĂขจอÿนîÝć ÖมเąĆéยđó้ำปøðÿา่ÿ่าèŨî็นöęĉÜงกเĊอพาถันรอา้ กตเพหำรจีรยาัดอืยง กรณีอĂČęîื่นĔใéดÝจîนđðเปŨîđน็ ĀเêหčĔĀตđšใุ ÿหĂęČ เ้ öสĀอ่ื øมČĂหĂĆîรือêøอćัน÷ตÖĆïรÿาย×č õกćับóสขุ ภาพ 5) เห5)ตอุ đื่นĀใêดčĂทîęČ Ĕ่รี éฐั ìมøęĊ นåĆ öตîรêวี øา่ üĊ กćŠ าÖรćกøÖรøะąทìรøวüÜงÿสćาíธćาøรèณÿč×สÖขุ ĞćกĀำîหéนēéด÷โðดøยąปÖćรýะĔกîาøศćßใÖนÝĉ รÝาćชîกčđïจิ Öจþาćนุเบกษา ซ ต เท จึ่งรี่ส้าเวุดพหจนต วหĀüøóุรินกัšîĉĂúîล้องิจÝĉÜĆÜĆÖังางđÞÝฉ1ปÜจøนเĆ÷ććัยĊ)÷รัจา đÖîสผอเีîยĀกจîหÿา1ðู้เđêนาุบน ćĆĚîกธĀ)ตÝŦøčศเíักนข้ันาđÝีย่úĞćรุหćัÝยอ่ร้อวčïÙเđĂŠćวำøšóลćจxขณิธćîเćมĆîคขèóห่ĂČęา้าâýีก้อĚĊÝüูลอ้าสÿîนĔพ÷ĆตĉíาąมญĀบงขุč×éĆÖ×ĊÖ้ีจรนุรëšĕูล×ñøุÜĆคšĂÜćรเéำะĎÖñักąîดĂšúผćพøทö้คอคš×šĎüถö÷îงøĊĚÖöังวู้Ďúอ่ืĂšŠćงาลาąĂูšĂกาøนĎúì่าìøเöงญใĀทÜนąïรมïรćšĂี้หćกĎúđìŠć ียี่ßรĀทøาÙčÜอÜìÜไ้าชïĊ÷Ö้อÖนëชÙöøด้อบÙĊęยîć่วìćĉęîąงúกćเ้ขงøห÷øภหงđเĚÜĆĀ÷ìÝาĂถĀ้อรÝõîเมตüĕąาĊøęรïวê่ินĆÜียćมðĊÙĚ抚ĂéพาุจเĀลÙčđóนÜจüดูล÷ÜéĞยćงัüúาìøđะĆืÜอđČĂทห:ไĆøéöčทÿ:îóęĊđหดéป÷Ċดēคี่ÝวĂĉî่ไีĆÖéÿøëโîำรรยšćัดดïรĂ÷ดÖĂšĞćÖĎเือ้อĀังอë้รîĀนćÖîćêยนผเîสýćับบøćĆÖøøิšĂนจกöšู้ไø÷ĆćรČĂêำĞćîผคÜ้าดกÿ×ìาÖÙำñนøöćลหลöĆšĂา้รรคĆïüęĊćšĕĎÿ÷ćกั กéมุöâรõนับÝสÖŠĒาüÖนøšรตúĎÿćìญîĀั้าøมÿคïĆถาþะÝĂĆåรทÿęĊúćõวภสÙยูกćทöèöïวéčÜŠĎöา่ีสÖüาากตÖîćจøบŤมĉõć่ðวมĒษøÿĂŠŠรüêอ้สöเćนëúøาĂđöัฐøทณดงอđĀÙąéąรïéĊภมÖมือัง้ßบîê×ćĞถ์ČĂëĆïูóนมนาćđøčšĂดćรสดéćîđßกĞć÷øิภตöี้่รวöÝøำอîĉÙคîšĂÖทúĎรšĂ้อšามć×เÖćบēöวøนìีĀîค่สีšĂนéกâćĆåรÖนถęĊööิîนุด÷øöับĕสĆîÙĊาĕúĎาšøßพćéกไîéเอîยüĂแìĒมüŠดĒšจารêšĀćบïÜüĆĚîกลęĊÿÖ้แขร้า้อøöđúéĔŠŠüถđระüไĊหก้อÝĀมïćĂúดîúัฐขาĒ÷ćĞ่นมöšĂšćšÖกć้หมõมđ้อúßบîćöÿì้ðาูลันĎöนลขĂŠąมÖđÝ้าทćęĊĕîŨแúนĉ/õÜาì้อéตćลูøนêĀี่สì×วยÖć้ันšøđęÿĊมรทเĂŠìøĀ่ćวดÙïĆðชčéลีเูลČĂÖÜ่ีมĊęนúìอแøล่อêขćจŠีคđćąภĊęñĕกล้งćĞอøßทาéîßวŠćĒทĒูมสะŠîมก่ีšćøĚĊîÝาĀðา/าิภßĆïตปจąÖมøîøหงรîาšĂđำëาøรñจÜŠøเรìคąÜแĎÖกะúหเČęำĂอืđìชĊęĂทหĒชøปเÜลöปćø่น÷ĊÝøา่ีไนผร่าĊéýüîššดĂÜ็นชน่ะงÜĆÜา่Ć÷ĕēÜร้รนîตðéนĔชี้จđĒ้อับîรĊĚøโ่อ÷÷กาúะงĊด÷ะïเêĆกÜąชถรเรîยยøøรÖาะื่อนูกđĉđÜรียะÝøรüēทÖงแทอöหéนšèćแรïĆรจóêบี่÷อปโ่า้อĔđว้งดŠćÙÝÖîงใารงงไÜหćšĞยúรćĆศÖเผปėóîรšะđตม้แÜัยลÙยîียċÜหćìราลĊ÷ใëังÖĆîนงĊęđมกวนะÜÖċเÜÜกìĀ่าจทีดกĀćบęĊ÷ับšĂโงøî้างัüรส่ีúดรทČĂÜเพนì×มĆÖดุิจเëยñี่พšĂĂšว้ีÖนต้ęĉาîĎšđค ÜÜ Öณักćพา่ักĔëำøĊę÷àîองงนęĉîนใêüๆċęÜìาากัก×øđึงđศนęĊĀÿลüšÝĂถงทčัยéêÝทšćÜา้เึงเ่ีคčกนห้อกียับทลงีย่ งถแ้อักวห่ินหขงกถร้อใลาืนอ่ินรง่ง  ชขือ่้อxผมู้ปูลรเะก×ñกšĎðšĂ่ียöอøวąĎúบกÖđกัÖบĂาĊę÷ïสรüÖถÖćใาĆïøบนÿĔอïëปนćĂรîุญîะðâč ากøćตąอêทÖìบĂเี่ ĊęđกกÖïย่ีิęĊ÷จÖüวĉกÝ×ขÖาšĂ้อćรÜøงหĀÖกรøøČąืĂอรïĒะแüĀบหîúวÖลŠÜนćì่งกøĊęđทñðา่ีúเŨîรปêĉ ผÿ็นลćúđสÖĆิตĀþาêลèเč×หกั ĂąษตöÜ×úุขณšĂõอะøćงšĂมüขąÜลđì้อøภđęĊĊ÷รÖาî้อĉéว×งะĚċîเทรĕเี่éĒียกšĀĒนดิ ÖúขŠÜŠ ìไÖึน้ ดęĊêĞćđĚĆ้Üแแîÿหกĉéëö่ลćúทî่งõกðี่ตćำø้ังüเąสąนÖถิดÝĂĞćาïมîนÖลüĉÝปภîÖารÙćวîะøะÜกßćอîจęČĂบำนกวิจนกคานร งาน ช่วßงเüŠ วÜลđüาúปćðฏãบิ ĉïตั Ćêงิ Üĉ าćนî øรąะïบïบïบĞćïำบĆéöดั úมóลþĉ พÖิษćøกïาĞćรøบÜč øำĆÖรþุงćรđักÙøษČęĂาÜเöคČĂรอื่ĄúงมĄือ ฯลฯ 2) ก2า)รใÖชć้เøคĔรßื่อđš ÙงøมĂČę ือÜöวČĂิทüยĉìา÷ศćýาćสÿตêรø์สÿŤ ćĞำĀหøรïĆ ับêตøüรÝวüจđĉ ÙวøิเคćąรĀาŤ ะ: หđö์ ęČĂ:ìเøมćïื่อ×ทšĂรöาĎúบìขć้อÜÖมćูล÷õทćาóงĒกúาšüยđภÝาšćพĀîแšćลì้วęĊêšĂเÜจê้าøหüÝนü้าĉîทĉÝี่ตÞ้Ć÷อđงĀตêรčøวĞćÙจćวâินิจฉัยเหตุ รำคาéญšü÷ดđ้วÙยøęČĂเคÜöรČĂื่อüงĉìม÷ือćýวิćทÿยêาøศŤ đาóสČęĂตĔĀรšÖ์ ćเøพĒ่ือðใøหñú้กöาĊÙรüแćปöîรผŠćđลßมČęĂëีคČĂวาĒมöŠîน÷่าĞćเöชć่ือÖถ×ือċĚî ÿแćมö่นćøยëำîมĞćาöกćđขð้ึนøĊ÷ïสđาìมĊ÷าïรÖถĆïนÙŠćำöมćาêเøปåćรîียĕบéเš ทียบกับ ค่ามาĂต÷รćŠ ฐÜëาÖĎนêไĂšดÜอ้ ยา่ งถกู ต้อง 16 16 ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลักเกณฑ์การอนญุ าตประกอบกิจการที่เป็นอันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับองค์การปกครองส่วนท้องถิ่น

คมู่ อื หลกั การขออนุญาตและตอ่ ใบอนญุ าตประกอบกจิ การท่ีเปน็ อนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟาร์มสกุ ร การรายงานผลการตรวจวนิ จิ ฉยั เหตุรำคาญ ต ข้ออ้ แงรนา×øÖะยćšĂćน÷øงĒøำÜาî(ห((เććเน312ąมพ÷îลî)))่ือÜ่ือ ังคćĞć(((ĀÙไ231กกđîอืČดúĂó)))าเผผñาĆÜ้ขĂČęจร×รúÖขูู้ร้บñđñÖ้อ้าÝตšปĂÖćอ้ïĎšøĎšอ้ังćพćšสøćĂšöรรงĆÜคøมóêøรนÜĎÙวúเบัðับูลêîøรđุปïĆจìักøøปüøÖĆียทบ÷ĊïĆïสจęĆüงÝüÜรนัว่ัญîĕðâĆาÝาอÿćงุðไนüîกøĂบแßชđเป×îĉÜčóìพïรทćกาเĒĂขĉÝęĂČหาĂšđอ่ื้อÖไ้đĀÜÞอเìยÜóขตĕšทñงพ÷Ćêëงø×งČęĂขถุĎšรøđčøรĉîęผć่ือา×ĀìšĂำ้อĞิ่นćïา้รูนĂšทêøคđÙÜบบñó้อïćđผčøรćเาúøกïผČĂęพงÖćĞâาลญĊ÷ÖÙเĒóพลóบอ่ืกรđîććúเøĉÝกøรแøยีพราâĊ÷ąŠĂćêอ่าีลยนรöจิøïÜรøงตèบะĊÖาøüตĒÿสมšรĂćรÝแรćúรëøวถ÷ณĂü้อีกลąวðćîĉĒจĂายาêะîจาøúÝĉÖนวรĂšแตąอวìšüÞÙินปÜทÿลนิอ้อęĊìĆ÷ćĞøิจćรีท่้วงđÿิจćกęĊëîÝĒะฉ÷รÜĆę่ีถĎฉÖคšĕćúสìัยÜาเðูกøยัĀำจąćยาćเšĂ÷สรîîÖห้าÜนงแÜĆÜ้อÖćêั่งšćหาตđĀไลøìทãŠĂงøนปนุîรéĊะเ÷ĊęññĀารตำćĞย้าüŠîกšĎđšĎêöงđยีÖ÷คท่อังîøกาćÜĊ÷ęนหÿาüผ่ีผ÷ĉîรฎćüćญÝนêดเูู้้ตîÖ×หđกÿสĂŠćĀì่วำรเĂš Ăม่ียาปøñเยวđęĊêÜï×นÖเวšĎðา็นจčงðหĕĂĊę÷êยขินøาéสŦทâตÜüšĂąต้อนšĒกĀอ×่ีÖเÜุปĀ่อÖงทราîÿĂšบĂćญัŠีผรยøÜüŠีเ่ïไđตกขčðĀด÷ปู้บหÖ้อีย่Üอñêแ้รรĉÝาćงúวčงøะÖ้กอเîสĞÖหćหขćก่ยรÙćø ้อนตอแุปøćงĀรุ่วบêลâผำøยø้ วกลĂČคüงñิจñกÝาาúเกÿÖĎšนญาจÖĂĂŠาร้า ćรđïตพøĀผđêรหêนĀลวøøčêกรักüจćĞ čøอืางÝÙสĞćราผüćÙอตนĆéâู้กćบéรทâอ่ เวšüเ้อห÷หจēงตđวéตถÙุรดั÷รุø่ินำöดำęČĂคมĊøคว้Üćาีอöยา÷ญำČĂญเúคนüąĉรìาโ đดื่อĂ÷จĊ÷งยćใéมนýมìćือกีรÿęĊêวาาêšĂทิยรøÜอลยŤ อะาศเกอาคียสำดตสทรั่ง่ี์ และบังคับใชก้ đöฎęČĂหĕมéš×าšĂยÿกøบั čðผÝ้ปูćÖรøะćก÷อÜćบîกñจิ úกÖาćรøêภøüาÝยüใĉîตĉÝบ้ ÞทĆ÷บđĀญั êčญøĞćตัÙิแćâลđะðขŨîอ้ ìกęĊđøำĊ÷หïนøดšĂข÷Ēอúงšüทอ้đÝงšćถó่ินîทĆÖÜีเ่ กćîยี่ ìวšĂขÜอ้ ëงęĉîดöĊĂงั นĞćîี ้ ćÝĔîÖćøĂĂÖÙĞćÿĆęÜĒúą ïĆÜÙïĆ Ĕß มÖš ãาĀตöรćา÷Ö2ïĆ 6ñðšĎ พøรąบÖĂ. ïกÖาĉÝรÖสćาøธõาćร÷ณĔêสšïุขìïพĆâ.âศ.êĆ Ēĉ 2ú5ą3×5šĂÖใćĞ หĀî้เจé้า×พĂนÜìักĂš งÜาëนęîĉ ทìęĊđ้อÖงę÷Ċ ถü่ินךĂมÜีอéำÜĆ îนĚĊาจห้ามผู้หน่ึงผู้ใดมิให้ก่อเหตุรำคาญในท่ีหรือ ทƒางสöาćธêาøรćณ2ะ6หóรøือïส.ถÖาćนøÿทć่เี íอćกøชèนÿč×รวóม.ýท. ้ัง2ก5า3ร5รĔะĀงšđบัÝšćเหóตîุรĆÖำÜคćîาìญšĂดÜ้วëยęĉîกöาĊĂรĞćดîูแćÝลĀšćปöรñบั šĎĀปîรċęÜงุñĎšĔบéöำĉĔรĀงุ šÖรŠĂักđษĀาêบčøĞćรÙรćดâาถĔîนìนęĊĀøทČĂาìงćบÜก ทางน้ำ รางรÿะćบíาćøยèนą้ำĀøคČĂู ÿคëลćîอìงęđĊ ĂแÖลßะîสถøüาöนìทĆĚÜี่ตÖ่าćøงøๆąÜใĆïนđĀเขêตøč ćĞขÙอćงâตéนšüใ÷หÖ้ปćøรéาĎĒศúจðาøกĆïเหðøตčÜุรïำคĞćøาčÜญøĆÖþในćïกøาøรéนć้ีใëหî้เîจ้าìพćÜนïักÖงìาćนÜทî้อĚĞćงøถćÜ่ินมีอำนาจ ออกคøąำïสćั่ง÷เîปćĚĞ ็นÙหĎ ÙนúังĂสÜือĒเúพą่ือÿรëะćîงับìĊêę ŠćกÜำėจĔัดîแđ×ลêะ×คĂวÜêบîคĔĀุมðšเหøćตýุรÝำćคÖđาĀญêตčøĞć่าÙงćๆâ ไĔîดÖ้ ćอøีกîทĚĊĔĀ้ังđš มÝćšีกóฎîหĆÖมÜćาîยìรĂš อÜงëรĉîę ับöĊĂอĞćำîนćาÝจĂขĂÖอÙงĞćเจÿęĆÜ้าพนักงาน ท้องถđð่ินŨîคĀวîบĆÜÿคČĂุมđóเหęČĂøตąุรÜĆïำคÖาĞćญÝĆéใĒนúกąาÙรüïสÙั่งčöใหđĀ้ผêู้หčøĞćนÙ่ึงćผâู้ใêดŠćรÜėะงัĕบéเš หĂĊÖตìุรĆĚÜำöคĊÖาãญĀöćห÷รøือĂÜดøูแĆïลĂĞćบîำćรÝุง×รĂักÜđษÝšćาóบîรĆÖรÜดćîาìถšĂนÜนëęĉîทÙüาïงÙบčöก ทางน้ำ ทางรđะĀบêčøาĞćยÙนćำ้âĔคîู ÖคćลøอÿęĆÜงĔĀแšñลĎšĀะîสċęÜถñาĎšĔนéøทą่ีตÜĆา่ïงđĀๆêใčøนĞćÙเขćตâขĀอøงČĂตéนĎĒใúหïป้ ĞćøรčÜาøศĆÖจþาćกïเøหøตéćรุ ëำîคîาญì ćÜïÖ ìćÜîĚĞć ìćÜøąïć÷îĞĚć ÙĎ ÙúĂÜ  มาตรĒาúą2ÿë7ćîพìรĊêę บŠćÜ.ėกĔาîรđ×สêา×ธĂาÜรêณîĔสĀุขðš øพćý.ศÝć.Ö2đĀ5ê3čø5ćĞ Ùćใâนกรณีที่มีเหตุรำคาญเกิดขึ้นหรืออาจเกิดขึ้นในที่หรือทางสาธารณะให ้ เƒจ้าพöนćักêøงćาน2ท7 ้อóงถøïิ่น.มÖีอćำøนÿćาíจćอøèอกÿč×คำสó่ัง.ýเป. 2็น5ห3น5ังสĔîือÖใøหè้บĊìุคęĊöคĊđĀลêčซøĞćึ่งÙเปćâ็นđตÖ้ĉนé×เหċĚîĀตøุหČĂรĂือćเÝกđÖี่ยĉéว×ขĚċî้อĔงîกìับęĊĀกøČĂาìรćกÜ่อÿหćíรćือøอèาąจĔĀกšđ่อÝใšćห้เกิดเหตุ รเใวแกพนำรล่อค่ือคระหคารำอđóĕĒêîøรญĀะสหéąúอืาćĆĚîîงêš่ังÜöนนąจอĆÖïĆับไčøĔøÙđจ้ัน่ึงÜาดĀĞćîĀąหüćัดจÙê้ÖÜøćîแรćรกกĆïøčใČĂöøìือâลนะĞćèð่อาÝĀšĂÙปงะêĞćรกĂŜใøĊìÜćับđหĂšเต้อČĂÜรðëęĊâðหÖÜหðณาเ้งęĉîŨîøđìกîĆตกมรðŜĂćöีทĊęđđิดุđรือัÖนÜŨîคÖĀĊĂóำี่ปÖเäปñéĉĞćเêวหęČĂคĆîหîšđĎĒร×้อčøาðÿตาđÖาċĚîćĞตćมงĀŜĂ÷Ċ ุรญÙÝกŠđĂกุรจÙÜÝêำćĂćฏÖำันท抚ำćčâøคĂÝคîĆĔóแเĞćเี่เđÖßาîปหöกÙÖาîกญšÝÙĚîĆĔĉญéĉ็ตนćิดĆÖ่เŠćĞćĀâจĂตุรÜ÷ขĀÿนđš îĆć้าำÖ้อÿเõęĆÜøึ้นั้นîพพคêđéĉćĞČĂงćðอìĀøาđื่อ÷เÿนĀŨîปćาหšĂøญĔöปัก÷êจĀïĆîÜ็นรÙภ้ĂอčøงëÖîเđือüผüćĞกา÷ęĉîางćĆÜøÙสúเู้นŠćกยิøดÿüÖสćÜćมÝŠćČĂใทันอĞćâøียĂĆéนñคĀĔšćัน้อมĆîคĀîÖšĎðเ÷îวงิวใตÿć่าšïĚĆîøĒรéหถøลใöąรč×Ùøกüîชิ่น้เาÖÙาĚîċÜÙĉíกำĆîĚจ้อêĂยวüĂúĊÖหิดŠĂ่าïัøน่าอÖĊćéàนêเยÿผøÖสยÜĆหēęċÜčć×đสดĒćู้ปมéó่าđöตõøÿðำว÷งรคČęĂĕìุรćéหŨîิธรïöะðวóęĊำøÜีก้าêรŠčöÙกรŜĂĔąคยบัšîîาÙĊÖĔตอÜïาĀรแđøÖúćกาčบĕĀญšđðĎøเĆîàรüมาÝพêกðìšĔęċÜงöนรšćทčĀîđã่ือาตĊęóĉĔจðั้น่ีร2øĀÙรĉïป่อîัดŨîะČ.ĂขไĞćšö3Ćê้อสĆÖกมêđบÿ้ึนĊđ-ĉêÖÜĀุง1ขšîาĆęÜ่มุไćอĊęć÷กêรวภđีîกöĒüĀีกันน้ใčøา×ÙìาúนêĞć้ันมพšĂĞćรšąĂÙčĀโคÿÜิใปëÜดćøำดหÖęĆÜëšâćใČĂฏยส×Ćïังęĉîđห้มđđบĀิบĂั่งแÖÖÖøีเ้เĘÜîุคęĊ÷ąหสจัćตĉéđแøÜÿüÝค×้าดิตตĆïÖล×öšćċĚîพลงาุรŠĂšĂđะóÙĂใĀมำซนĀÜถนîüĊÖคêÖค่ึงักøø้าĆÖรĔčøเĆïาČĂำÝîงเปÜปูĞćหญÖĂสąาĂćÙ็นทććĔî็นน่ังîเćĀøÝตกขี่ìâสćทÖÖ2šÖÙิด้อนšĂมîŠĂ้อŠĂø.êÜงข3เคĀĆĚîąĔงëหĔเĀึ้น-ìøถวĀจĉęî1ĒตšđČĂรอĞć่ินšø้าÖêú ุĂหจēąพีกĉéรćąéćïะรöđใะĂน÷ÝĀčĕใืนอüćงÖüüหักêøเÝอับĉíšĔŠĂกง้čกøøîÝĊĔนĔเĞćาÙี่ยéรĆéĀÙหÙานĀะđวÖĞćšđตóćคÖîทÿทćขâุรęČĉéĂตøęĆęċÜÜ้้ออำำใโงงคหดถกา้รยิ่นับญะวตกบิธนาาีใุไั้นดมรว้ 1717 ภายใต้โครงการพัฒนาหลักเกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกจิ การทเ่ี ป็นอนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรบั องค์การปกครองสว่ นทอ้ งถ่นิ

คมู่ ือการขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการท่เี ป็นอันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟาร์มสุกร ðøąßćßîñðĎš øąÿïđĀêøč ćĞ Ùćâ øĂš Üđø÷Ċ î đÝćš óîÖĆ ÜćîìĂš Üëîĉę /đÝćš óîÖĆ Üćîÿćíćøèÿ×č êøüÝÿĂï ÖøèĕĊ öđŠ ðîŨ đĀêøč ćĞ Ùćâ ÖøèđĊ ðîŨ đĀêčøćĞ Ùćâ đÖĉéĀøĂČ ĂćÝđÖéĉ ĔîìĊĀę øĂČ ìćÜÿćíćøèą đÖéĉ ĔîÿëćîìđęĊ ĂÖßî ÿÜęĆ ĔĀïš Ùč ÙúìÖĊę ŠĂđĀêčøąÜïĆ /ðĂŜ ÜÖîĆ đÝćš óîÖĆ ÜćîìĂš Üëîęĉ öĊ ÿÜęĆ ĔĀđš Ýćš ×ĂÜ/ñÙšĎ øĂïÙøĂÜÿëćîìęĊ õć÷ĔîđüúćĂîĆ ÿöÙüø ĂćĞ îćÝ øąÜïĆ /ĒÖĕš ×õć÷ĔîđüúćĂîĆ ÿöÙüø ëćš ĕöĒŠ Öĕš × ĒúąĂćÝđðîŨ ëćš ĒÖĕš ×đøĂęČ Ü ĂîĆ êøć÷øćš ÷ĒøÜ ÷čêĉ đ×ćš ĕðøąÜïĆ /ÝéĆ Öćøĕéšēé÷ ëćš ĕöĒŠ Öĕš × ëćš đðîŨ ÖøèìĊ ęĊĂćÝđðîŨ ïÙč ÙúÖŠĂđĀêđč ðîŨ ñđĎš ÿĊ÷ ĂîĆ êøć÷øćš ÷ĒøÜ ÙćŠ ĔßšÝćŠ ÷ đ×ćš ĕðøąÜïĆ /ÝéĆ Öćøĕéšēé÷ ÿÜęĆ Āćš öĔßš/÷öĉ ÷ĂöĔĀĔš ßÿš ëćîìĊęîîĆĚ đÝćš ×ĂÜ/ñÙĎš øĂïÙøĂÜëćš ÝîÖüćŠ ÝąĒÖĕš ×ĕéš đÖ÷ęĊ ü×Ăš ÜêšĂÜđðîŨ ñđĎš ÿĊ÷ ÙćŠ ĔßšÝćŠ ÷ (ท่มี า : การจดั การส่งิ แ(ìวĊęöดćล:อ้ ÖมćÿใøćĞ นÝîéĆฟÖĆ ÖóาćรçĆøม์ ÿîรสęĉÜćูปĒุกøøüทąðĎรéïี่สìú2ïำęĊšĂ.2Ēห3ö.ú3-รĔą-î1บั1øôเïĆ จćกøøÖา้ĂาöŤćหรÜÿøöรนøčÖปćะąา้øêศÜงÿทøĆïับĞćสุ å่ีอđĀเัตćĀงหøîวêคïĆตÿ์,øčก์ đîĉุรĞćÝกาÙำÙćš รรćคĀšćมบâðาîปรý×ญćš หิศĂÿčìขêĆÜาĊęĂุสอđüรÜÝัตŤ,ÙงสšćวเÖŤÖóว่จ์)øć นîา้öøÖĆทพïðÜø้อýนćĀĉ ÿčîงกั ćถêĆìงøü่ินĂšาÿŤ)Üน,Šüëîสทĉîę ìำอ้ šĂนงÜกัถëน่ิพĉęî ,ัฒนาระบบและรับรองมาตรฐานสนิ คา้ ขั้นต×อĆĚîนêĂอîอĂกĂคÖำÙสĞćÿั่งęĆÜใĔหĀ้บšïุคčÙคÙúลìทĊęđ่ีเðปŨî็นêšตîđ้นĀเêหčĀตøุหČĂđรÖือęĊ÷เüก×ี่ยšĂÜวÖขĆï้อÖงćกøับÖŠĂกĀาøรČĂกĂ่อćÝหÖรŠĂือĔอĀšđาÖจĉéกđĀ่อêใčøหĞć้เÙกćิดâเîหĚĆîตĔุรĀำšìคĞćÖาญćøนðøั้นĆïใðหø้ทčÜĒำÖกšĕา×รปøรąัÜบĆïปรุงแก้ไข ระงบั หĀรøอืČĂðปŜĂ้อÜงÖกîĆ นั đĀเหêčøตĞćุรÙำćคâาõญć÷ภĔาîยđüใúนćเĂวĆîลÿาöอÙนั üสøมēéค÷วéรćĞ đโîดĉîยÖดćøำéเนĆÜîินĚĊ การ ดังน้ ี (1) (1)ออกĂคĂำÖสÙั่งĞćใÿหęÜĆ Ĕ้กĀรÖš ะøทąìำćĞกÖาćรøแĒกÖĕš้ไ×ขðปøĆïรðับøปÜč รøุงąÜรïĆ ะđĀงับêčเđหóตęĂČ ðุ เŜĂพÜÖื่อĆîปö้อĔĉ Āงกđš Āันêมøč ćĞิใÙหć้เâหđตÖุรĉéำ×คĚċîาĔîญĂเîกćิดÙขê้ึนĂใĊÖนēอéน÷ĂาćคÝตÝอąÖีกĞćĀโดîéยüอĉíาĊÖจćจøะกำหนด (2) (2)รวถะิธ้ากีงผบัøëĕาู้รüąšćรเับĔšÜหñไîคĆïวšĎøตÙđำĆïใ้ ĀĞćแุ นสÙÿêล่ังคĞćęĆÜčĒะไÖÿำúมจĕĘęĆÜสąé่ปĕัดงั่Ýöš ฏกกĆéŠðาÖไ็ิบãดรćัตĉïøต ้ ิตêĆêาćาĉêมöมćคÙöแวüĒลćาúöะมąÝเจđหĞćĀำđตðêเปุรčŨøîำĞćน็ĕคéÙไšćาดēâญé้ โ÷îนดñĚĆîยั้นøĎš ĂĆïผอćÙรู้าÝĞćบัจđÿÖเคĆęÜĉéกêำĂิดสĂš ĆîอÜ่ังêđันตðø้อตŨîćงร÷ñเาĂđšĎ ปÿย÷÷Ċ็นŠอćÙÜผยćŠøู้เ่าĔšćสßง÷ียšÝรĒćŠค้าø÷ยา่ÜêใแชŠĂร้จÿง่าčต×ยõ่อ ćสóุขภđÝาšćพóîเĆÖจÜ้าćพîนìักšĂÜงëาęĉîนÿทć้อöงćถøëิ่นđส×าšćมารถเข้า 18 18 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลกั เกณฑ์การอนญุ าตประกอบกิจการที่เปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองค์การปกครองสว่ นทอ้ งถ่นิ

ค่มู ือหลกั การขออนญุ าตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการที่เป็นอนั ตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับผปู้ ระกอบการกิจการฟาร์มสกุ ร  มาตรา 28 กรณีเหตุรำคาญเกิดข้ึนในท่ีเอกชน เจ้าพนักงานท้องถิ่นมีอำนาจออกคำส่ังเป็นหนังสือให้เจ้าของหรือ ผู้ครอบครองสถานที่นั้นระงับเหตุรำคาญภายในเวลาอันสมควรตามที่ระบุไว้ในคำสั่ง ภายใต้การควบคุมของเจ้าพนัก งานทอ้ งถิน่ ดงั แสดงใน รปู ท่ี 2.3-1 กฎหมายให้อำนาจเจ้าพนักงานท้องถ่ินในการออกคำส่งั และเข้าดำเนนิ การระงบั เหตรุ ำคาญไดเ้ ชน่ เดยี วกับขอ้ (1) และ (2) ที่เกิดขึ้นในที่ แต่ถ้าเป็นเหตุร้ายแรงต่อสุขภาพ เจ้าพนักงานท้องถ่ินสามารถส่ังห้ามใช้อาคาร สถานท่ีได้จนกว่าจะแก้ไข แล้วเสร็จ 2.4 การทำประชาคม ประชาคม หมายถึง กระบวนการท่ีประกอบด้วยหลากหลายวิธีการและข้ันตอนท่ีชัดเจนที่จัดข้ึนเพื่อให้ได้มาซึ่งความคิดเห็น ท่ีหลากหลาย ขอ้ สังเกต และ/หรือข้อสรุปของประชาชนหรือคนท่ีมสี ว่ นเก่ยี วข้องหรือมสี ว่ นได้สว่ นเสีย (Stakeholders) ว่ามีความรู้สึก หรือมีความคิดต่อเรื่องใดเร่ืองหนึ่งที่มีผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ของเขาท้ังทางตรงและทางอ้อมอย่างไร และมีแนวทางท่ีจะแก้ไข ปญั หา หรอื ผลกั ดันในประเด็นนั้นๆ อย่างไร ทง้ั นี้ เพอื่ เปา้ หมายสดุ ทา้ ย คือ การพฒั นาท่ยี ัง่ ยนื ท่ีประชาชนมีส่วนร่วม ท่เี ปดิ โอกาสให้ คนทุกคนได้มีโอกาสเข้าร่วมในการแสดงความคิดเห็นความรู้สึก ความกังวลต่อผลกระทบ และความคิดเห็นต่อประเด็นต่างๆ อย่างเสรี เทา่ เทยี ม โปรง่ ใส และตรงไปตรงมา รฐั ธรรมนูญ พ.ศ. 2550 มาตรา 67 วรรค 2 ไดว้ างหลักการไวว้ า่ การดำเนินโครงการหรอื กจิ การทีอ่ าจกอ่ ให้เกดิ ผลกระทบต่อ ชุมชนอย่างรุนแรง ทั้งทางด้านคุณภาพส่ิงแวดล้อม ทรัพยากรธรรมชาติและสุขภาพ จะทำได้ต่อเม่ือมีการศึกษาและประเมินผลต่อ คุณภาพส่ิงแวดล้อมและสุขภาพของประชาชนในชุมชนและจัดให้มีกระบวนการรับฟังความคิดเห็นของประชาชนและผู้มีส่วนได้เสีย ก่อน เนื่องจากฟาร์มสุกรถือว่าเป็นกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพตามพระราชบัญญัติการสาธารณสุข พ.ศ. 2535 จึงกำหนดให้ ราชการส่วนท้องถิ่นมีอำนาจควบคุมป้องกันมิให้เกิดสภาวะท่ีอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของชุมชน แต่ที่ผ่านมาราชการส่วนท้องถิ่นได้ ทำการออกใบอนุญาตหรือต่อใบอนญุ าต โดยมิไดค้ ำนึงถึงการมีส่วนร่วมของประชาชนอย่างจริงจัง ทำใหเ้ กิดเหตรุ ำคาญ และร้องเรียน จากชมุ ชน เพอ่ื เปน็ การบรรเทาและปอ้ งกนั ปญั หาดงั กลา่ ว การรบั ฟงั ความคดิ เหน็ ของประชาชนผมู้ สี ว่ นไดส้ ว่ นเสยี จงึ เปน็ สทิ ธขิ น้ั พนื้ ฐาน ของประชาชนที่สามารถแสดงความคดิ เหน็ ความกงั วล และแนวทางแกไ้ ขผ่านกระบวนการทำประชาคม ดงั แสดงในรูปที่ 2.4-1 ในระหว่างท่ีเจ้าพนักงานท้องถ่ินดำเนินการตรวจเอกสาร เจ้าพนักงานท้องถ่ินควรทำหนังสือเรียนเชิญไปยังหน่วยงานท่ีมี ความเกี่ยวข้อง เช่น หน่วยงานภูมิภาคด้านสิ่งแวดล้อมและปศุสัตว์ เช่น ปศุสัตว์อำเภอ เจ้าพนักงานทรัพยากรธรรมชาติและ ส่ิงแวดล้อมจังหวัด สาธารณสุขอำเภอ และนักวิชาการท่ีเก่ียวข้อง เป็นต้น เพื่อเป็นคณะกรรมการร่วมในการให้ความรู้แก่ชุมชนใน ระหว่างการทำประชาคม อีกดา้ นหน่ึงเจา้ พนักงานทอ้ งถน่ิ ควรเชญิ ผมู้ ีส่วนไดส้ ่วนเสียในพืน้ ท่ีทีม่ กี ารจดั ต้งั ฟารม์ สกุ ร เช่น ชมุ ชนในรศั มี 1 กิโลเมตร รอบๆ สถานที่ตั้งฟาร์ม และผู้ประกอบกิจการฟาร์มจะต้องมาให้ข้อมูลเกี่ยวกับสถานประกอบกิจการของตนเองต่อ ประชาชนและเจา้ หน้าทที่ ้องถิ่นอย่างตรงไปตรงมา 19 ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลักเกณฑ์การอนญุ าตประกอบกจิ การที่เปน็ อันตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรบั องค์การปกครองส่วนทอ้ งถนิ่

คมู่ อื การขออนญุ าตและต่อใบอนญุ าตประกอบกจิ การทเ่ี ปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสกุ ร รปู ที่ 2.4-1 การประยุกต์การทำประชาคมเพ่อื ประกอบการพิจารณาอนุญาต และต่ออายุใบอนญุ าต ในการทำประชาคมจะต้องมีการบันทึกผลการประชุม และสรุปข้อตกลงระหว่างผู้ประกอบกิจการท่ีจะก่อสร้างฟาร์ม และ ชุมชนรอบข้าง อีกทั้งลงลายมือช่ือรับรอง การทำประชาคมสามารถดำเนินการได้ในหลายครั้ง โดยผู้ประกอบกิจการฟาร์มสุกรจะ ทำการแก้ไขช้ีแจง จนได้ข้อสรุปท่ีสอดคล้องและมีมติเห็นชอบแล้วเจ้าพนักงานท้องถิ่น จึงสามารถพิจารณาในการดำเนินการข้ันการ พิจารณาอนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาตต่อไป ในกรณีท่ีผลการทำประชาคมสรุปว่าไม่เห็นด้วยต่อการต้ังฟาร์มเล้ียงสุกร เจ้าพนักงาน ท้องถ่ินควรแนะนำใหเ้ จ้าของฟารม์ ดำเนนิ การสำรวจหาพืน้ ท่ีใหม่ เพือ่ ปอ้ งกันความขัดแย้งท่อี าจจะเกิดข้ึนในอนาคตและกระทบตอ่ การ ลงทุนของผู้ประกอบกจิ การเอง อย่างไรก็ตาม อำนาจในการพจิ ารณาอนญุ าตหรอื ไมอ่ นุญาตข้นึ อยู่กับดลุ ยพนิ จิ ของเจ้าพนกั งานท้องถิ่น กล่าวคือ เจ้าพนักงานท้องถ่ินสามารถอนุญาตให้ประกอบกิจการได้ กรณีท่ีเห็นว่าผู้ประกอบการมีมาตรการและการควบคุมดูแลมลพิษ อย่างดี และป้องกันเหตุรำคาญต่างๆ อย่างถูกต้องตามหลักวชิ าการเป็นอยา่ งด ี 20 ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกจิ การทีเ่ ป็นอนั ตรายตอ่ สขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั องคก์ ารปกครองส่วนทอ้ งถ่ิน

คมู่ อื หลกั การขออนญุ าตและต่อใบอนญุ าตประกอบกิจการท่เี ป็นอันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผ้ปู ระกอบการกิจการฟาร์มสุกร บทที่ 3 หลกั เกณฑ์และเงอ่ื นไขทั่วไปของผ้ปู ระกอบกิจการ ที่เป็นอนั ตรายต่อสุขภาพประเภทฟาร์มสกุ ร กรมควบคมุ มลพษิ ได้ดำเนนิ การจัดทำแนวทางการพจิ ารณาหลักเกณฑแ์ ละเงื่อนไขดา้ นการจัดการน้ำเสียและของเสียจากการ ประกอบกิจการ เพือ่ เป็นแนวทางในการแก้ไขปญั หาน้ำเสยี ของเสยี และกลน่ิ ทอี่ าจจะเกดิ ข้นึ และกรมปศสุ ัตว์ได้บูรณาการแนวทางดังกลา่ ว ร่วมกับหลักปฏิบัติท่ีดีในการจัดการส่ิงแวดล้อมของฟาร์มสุกร และจัดทำโครงการพัฒนาหลักเกณฑ์การขออนุญาตประกอบกิจการ ท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพประเภทฟาร์มสุกรข้ึน เพื่อผู้ประกอบกิจการฟาร์มสุกร เช่น ผลกระทบจากกลิ่นรบกวน น้ำเสีย ของเสีย ซากสตั ว์ และขยะอนั ตราย เป็นตน้ สำหรับหลกั เกณฑแ์ ละเง่อื นไขทเ่ี สนอให้มกี ารพิจารณานำมาใชจ้ ะประกอบดว้ ย 2 สว่ น (สอดคล้อง กับแนวทางของกรมควบคมุ มลพษิ ) ดังน ี้ สว่ นท่ี 1 : การกำหนดหลกั เกณฑ์และเงอ่ื นไขประกอบกจิ การฟารม์ สุกร 1) หลักเกณฑ์การกำหนดขนาดประกอบฟาร์มสุกร สำหรับการประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพประเภทฟาร์มสุกรที่เข้าข่าย ที่จะต้องจัดทำรายงานตรวจประเมิน ความพร้อมด้านการจัดการส่ิงแวดล้อม เพื่อประกอบการพิจารณาการขออนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาตประกอบกิจการ คือ การประกอบกิจการเล้ียงสุกรท่ีมีน้ำหนักหน่วยปศุสัตว์รวมต้ังแต่ 6 หน่วยขึ้นไป และได้ถูกกำหนดให้เป็นแหล่งกำเนิดมลพิษประเภท การเลีย้ งสกุ ร ของกรมควบคมุ มลพิษ (2554) มีดงั น้ี ฟารม์ ขนาดเล็ก (S) หมายถงึ ฟารม์ ทม่ี ีนำ้ หนกั หนว่ ยปศุสัตว์ตัง้ แต่ 6 ถงึ 60 หรือเทียบเท่ากับฟาร์มสกุ รขุนตั้งแต่ 50 ถงึ 500 ตวั ฟารม์ ขนาดกลาง (M) หมายถงึ ฟาร์มท่ีมีน้ำหนักหน่วยปศุสัตว์ต้ังแต่ 60 ถึง 600 หรือเทียบเท่ากับฟาร์มสุกรขุน ตงั้ แต่ 500 ถงึ 5,000 ตวั ฟาร์มขนาดใหญ่ (L) หมายถึง ฟาร์มท่ีมีน้ำหนักหน่วยปศุสัตว์มากกว่า 600 หรือเทียบเท่ากับฟาร์มสุกรขุนต้ังแต่ 5,000 ตวั ข้นึ ไป แนวทางการพจิ ารณาทำเลทตี่ ง้ั ฟารม์ สุกร ทำเลท่ีต้ังฟาร์มสุกรเป็นเกณฑ์ท่ีใช้ในการพิจารณาความเหมาะสมถูกต้องของสถานท่ีประกอบกิจการหรือตั้งฟาร์ม โดย กรมปศสุ ตั วไ์ ด้ศึกษาและพิจารณากนั พนื้ ท่ีท่ีไมเ่ หมาะสมตอ่ การตัง้ ฟาร์มออกไป ซึง่ พื้นทีท่ ่ีถูกกนั ออกประกอบด้วย 5 พื้นท่ี คอื  พน้ื ทลี่ ่มุ นำ้ ชน้ั 1 และ 2  พน้ื ที่ปา่ อนุรักษ์  พื้นทท่ี มี่ ีความลาดชนั โดยเฉล่ยี มากกวา่ ร้อยละ 35  พืน้ ท่ชี ุ่มน้ำ  พื้นที่ท่ีไม่มีศักยภาพในการตง้ั ฟารม์ ปศสุ ตั ว์ตามสภาพภมู ศิ าสตร ์ พ้ืนท่ีซึ่งไม่ได้กำหนดเป็นพื้นที่กันออก แต่ควรพิจารณาเป็นพิเศษในการอนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาต ได้แก่ พื้นที่เขต ควบคมุ มลพิษ 21 ภายใต้โครงการพฒั นาหลักเกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกิจการทเ่ี ปน็ อนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับองค์การปกครองสว่ นท้องถ่ิน

คูม่ ือการขออนญุ าตและตอ่ ใบอนญุ าตประกอบกจิ การทเี่ ปน็ อันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสุกร สำหรับแผนที่แสดงพ้ืนท่ีท่ีไม่เหมาะสมในการต้ังฟาร์มและแผนท่ีแสดงพ้ืนที่ที่มีศักยภาพในการต้ังฟาร์มเป็นรายจังหวัด กรแ ูปผรมนทปท่ี Ēwõ3ศี่ แÿć-wุสÙ1éสwัตñÜดêว.îแงdĆü์üใสlĂÖนdทÿด÷.Ğćภ่ีg×งŠćĀowตาÜø.ĒคัวtĆïwñhอผĒîwยนñìÿ.î่าวdĊęĄĞćงìกĀlแęĊĒdø×ผÿขĆï.Ăéนg ÙÜÜoทÝĞćó.ĆÜĒี่ฯtČĚîĀîhìüąขĊęìĆéîสอęĊĕøĞćöำงćüߊđจหĀĉíïังรĊöÖหčøับććĊ วąàøคัดÿęċĔÜำßìöรแšÜšĂĔานîćÜชîÖëะบĒćęĉîนุรøñĀำêี îøวĚĆÜซČĂìิธô่ึงñęĊĄีกćทĎšðøาđ้อøŤöรóąงĒใČęĂÖถชúĀĂąิ่น้งïćĒาหêÖñนรĞćĉÝîแือĒÖìผĀผćĊęĒนøîู้ปÿÿทŠÜéรćìÜี่ฯะöóĊęêกćČĚîĚĆÜøเอ×พëìบĂęĊì่ือDกÜĊęöหoôิจĊýwาćกĆÖตønา÷ŤöำlรõoøแสćaüหóาdöนมĔëî่งาċÜĕÖทรéÖćถšÝć่ีตøćøê้ังÖĂDĆĚÜขŠćôอWoîćงwøeóฟŤöbĉnÖđาsĆéðliรtoÖŨîe์มaøøรĉéćdว×÷ïมĂÝîไÜĆÜถดĒÖĀึงñ้จøüกîöĆéาาðìกรýĊęøอĒĎðčÿW่าÿĆìêนéüeĊę พÜŤ3bĔ-ิกìî1sัดĊęitกeริดขบอนง Ö) êĆüĂ÷ŠćÜĒñîìĊęĒÿéÜóČĚîìĊęìęĊĕöŠđĀöćąÿöĔîÖćøêĆĚÜôćøŤö ×ĂÜÝĆÜĀüĆé ×) êĆüĂ÷ŠćÜĒñîìęĊĒÿéÜóČĚîìęĊìęĊöĊýĆÖ÷õćóĔîÖćøêĚĆÜôćøŤö ×ĂÜÝĆÜĀüĆé øćßïøč Ċ õćÙêąüĆîêÖ øćßïčøĊ õćÙêąüîĆ êÖ รปู ทøðĎ ี่ 3ì-Ċę 31-1ก)Öแ) ลĒะúąข×))ตêัวĆüอĂย÷ćŠ่าÜงĒแñผîนìทĊęĄีฯ่ ×ĂขÜอÝงĆÜĀจüงั Ćéหøวćัดßรïาøč ชĊ บุรี 22 22 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกิจการทีเ่ ป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับองค์การปกครองสว่ นทอ้ งถิ่น

คมู่ อื หลักการขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกจิ การทเ่ี ป็นอนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับผู้ประกอบการกิจการฟาร์มสุกร 2) พิจารณาทำเลท่ีตงั้ ฟาร์มโดยไมข่ ดั กับขอ้ กำหนดของผงั เมอื ง โ2ด)ยกóรĉÝมโćยøธèาธćิกìาĞćรđแúลìะผĊêę ังĆĚÜเôมือćงøไŤöดē้ปéร÷ะĕกöาศŠ×เĆéขÖตĆïผัง×เมšĂือÖงćĞ ไĀว้ใîนéรา×ยĂงÜาñนÜĆเพđö่ือĂČกาÜรศึกษาจัดทำฐานข้อมูลและวิเคราะห์เพื่อการวาง DผังoอwนnĂุภlîoาčõคaćกdÙลÖผุ่มúังจŠčöเังÝมēหĆÜéือĀ÷วงüÖัดรĆéøวöซมēàึ่÷งรęċผÜíาñćู้ปยíšĎðจรĉÖøังะćąหøกÖĒวอĂúัดบïąไñกÖดĆÜćา้ใđøรöนÿสČĂเćวÜาöĕบมéćไาšðøซรøëดถąÿÖ์สĂćwอïýบwëđ×ćถwêöาñ×.มdĆÜšĂđขpöö้อtČĂĎú.มÜgđĕóูลoüĉęöเšĔ.tพîđhêø่ิมĉćöเ÷/ĕตlÜéaิมćšÝwîไćđดÖmó้จÿČęĂaาĞćÖpกîćĆø/สÖýmÜำċÖćนaîþักićñnงÝĆÜ_าĆéđlöนìaČĂผĞćwÜåังĔćmเîîมìa×ือšpšĂĂงöÜ.ใhëĎúนtĉęîĒทmúĀ้อąølüงČĂĉđถ(Ùñก่ินĆøÜรćđหมöąรČĂĀโือยÜŤđóผÝธęČĂĆÜาังĀÖธเมćüิกøืĆอéาüงรćĀจแÜøñังลČĂĆÜหะวผัดังเมหือรงือ, งานวาDงoผwังnเlมoือadงรñวĆÜมđö)ČĂÜโดøüยöเøฉćพ÷ÝาÜĆะĀใüนĆéกĕéรšĔณîđีทüï่ีฟĕาàรé์มŤ wอwยwู่ใน.dเpขtต.gทoี่ป.thระ/lกaาwศmหa้าpม/mเลa้ียinง_สlัตawว์mผaู้ปp.รhะtmกอl บ(Öกøöิจēก÷าíรćíเลĉÖี้ยćøงĒสúุกąรñคĆÜđวöรČĂดÜ,ำÜเćนîินüกćÜารหาท่ีต้ัง ฟาร์มñใหĆÜđมöČĂ่ หÜøรüอื öช)้ีแēéจ÷งđแÞสóดćąงĔเอîÖกøสèาĊìรสĊęôทิćøธŤöใิ Ăน÷ทŠĎĔî่ีดđิน×เêพìมิ่ĊęðเøตąิมÖćหýĀรšćอื öแđสúĊĚ÷ดÜงÿคĆêวüาŤ ñมšĎðพøรą้อÖมĂïดÖา้ ĉÝนÖกćาøรđúจĊĚ÷ัดÜกÿาčÖรøสÙü่ิงøแéวĞćดđîลĉî้อÖมćขøĀอćงìฟęĊêาĚĆÜรôม์ ć øŤöĔĀöŠ ĀøČĂ ßĒĚĊ ÝÜĒÿéÜđĂÖÿćøÿìĉ íĉĔîìĊéę ĉîđóöĉę đêĉö ĀøĂČ ĒÿéÜÙüćöóøšĂöéćš îÖćøÝéĆ ÖćøÿĉęÜĒüéúšĂö×ĂÜôćøŤö 23 23 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลกั เกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกจิ การทเ่ี ป็นอันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรบั องคก์ ารปกครองสว่ นท้องถน่ิ

คมู่ ือการขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการท่เี ปน็ อันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรับผูป้ ระกอบการกิจการฟาร์มสกุ ร ส่วนท่ี 2 : องค์ประกอบของหลักเกณฑ์และเงื่อนไขสำหรับเจ้าพนักงานท้องถิ่นในพิจารณาขออนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาต ประกอบกจิ การ ส่วนท่ี 2 น้ีจะเป็นองค์ประกอบที่เจ้าพนักงานท้องถิ่นต้องพิจารณาประกอบการอนุญาตหรือต่ออายุใบอนุญาตเพ่ือประกอบ กจิ การเล้ยี งสุกรตามแนวทางการตรวจประเมนิ ความพร้อมของผปู้ ระกอบการ สถานที่ตง้ั กระบวนการ และการจดั การส่งิ แวดลอ้ มโดย แบ่งเปน็ 3 หวั ข้อดังน ี้ หวั ขอ้ ท่ี 1 การตรวจสอบรายละเอียดผู้ประกอบการ สถานที่ ทำเลท่ตี ้ัง ของสถานทป่ี ระกอบกิจการ ซ่งึ ในหวั ข้อนจ้ี ะแบง่ ออกเป็น 2 หมวด ดังนี้ หมวดที่ 1 ผู้ประกอบการ (รายละเอียดผ้ขู ออนุญาต) หมวดที่ 2 สถานที่ต้ัง และทำเลที่ตั้ง (รายละเอียดพ้ืนท่ีฟาร์มในปัจจุบัน) อาทิเช่น แผนที่แสดงพิกัดท่ีต้ังของสถาน ประกอบกิจการ แผนที่แสดงการใช้ประโยชน์ที่ดินในรัศมี 1 กิโลเมตร จากสถานประกอบกิจการ รูปถ่าย สภาพพ้นื ทใี่ นปัจจุบนั และแผนผงั (Layout) แสดงองคป์ ระกอบในฟาร์ม เป็นต้น หวั ขอ้ ท่ี 2 การตรวจสอบรายละเอียดการประกอบกจิ การเลี้ยงสุกร ซ่ึงในหวั ขอ้ น้ีจะแบง่ ออกเปน็ 3 หมวด ดังน้ ี หมวดที่ 1 การเตรยี มความพรอ้ มด้านบคุ ลากร และผดู้ แู ลฟาร์ม และการลงทุน อาทเิ ช่น ผงั องค์กรและหนา้ ท่ีรบั ผดิ ชอบ มีสัตวแพทย์/สัตวบาลดูแลฟาร์ม และกรณีขออนุญาตต้ังฟาร์มให้มีเอกสารรับรองการผ่านการฝึกอบรมการ เลยี้ งสุกร เป็นตน้ หมวดท่ี 2 การเตรียมการด้านการเล้ียงสกุรของผู้ประกอบการ อาทิเช่น แผนงานก่อสร้างและเลี้ยงสุกร สัญญาการ รับจ้างเล้ียงสุกร (กรณีท่ีเป็นฟาร์มรับจ้างเล้ียง) และบันทึกเจ้าพนักงานท้องถ่ินในการตรวจสอบท่ีต้ัง สภาพ ปจั จุบันของพืน้ ที่ก่อสร้าง เปน็ ตน้ หมวดท่ี 3 แหล่งน้ำใช้ การใช้พลังงาน เครื่องมือ อุปกรณ์เครื่องจักร อาทิเช่น ระบุการหมุนเวียนน้ำที่ผ่านการบำบัด กลับมาใช้ใหม่ และระบุกระบวนการปรบั ปรงุ คุณภาพนำ้ ระบบจ่ายน้ำสะอาด เป็นตน้ หวั ขอ้ ที่ 3 การตรวจสอบ มาตรการลดผลกระทบตอ่ สงั คมและสง่ิ แวดลอ้ มจากการเล้ียงสกุ ร ซ่งึ ในหวั ขอ้ นจ้ี ะแบ่งออกเปน็ 4 หมวด ดงั น ้ี หมวดที่ 1 การจัดการน้ำเสยี ระบบบำบัดนำ้ เสีย และการทงิ้ น้ำออกจากฟารม์ อาทิเชน่ มรี ะบบท่อ/รางรวบรวมน้ำเสีย แยกจากระบบระบายน้ำฝนอย่างเด็ดขาด ระบบท่อ/รางรวบรวมน้ำเสีย เป็นระบบปิด หรือมีฝาปิดมิดชิด และระบปุ ริมาณนำ้ เสยี ทค่ี าดว่าจะเกดิ ขน้ึ หรอื เกดิ ขึน้ กรณตี ่ออายใุ บอนญุ าตต้องแนบรายงานผลการตรวจวัด คุณภาพนำ้ ทงิ้ ที่ระบายออกมาจากฟารม์ สกุ ร เปน็ ต้น หมวดท่ี 2 การจัดการมูลฝอย ซากสัตว์ มูลฝอยติดเชื้อและการแพร่กระจายเชื้อโรค อาทิเช่น คาดการณ์ประมาณ ปริมาณมูลสกุ ร มลู ฝอยทวั่ ไป ซากสุกร หรอื มูลฝอยอันตราย การแยกกำจดั ภาชนะและขยะอนั ตราย และ จำนวน ขนาด และโครงสร้างของบ่อท้ิงซากสกุ ร เปน็ ต้น หมวดท่ี 3 การลดผลกระทบต่อชุมชน ดา้ นการควบคุมกลิน่ อาทิเชน่ ระบุมาตรการในการควบคมุ กลนิ่ พร้อมคำอธบิ าย รายละเอยี ด และเปา้ หมาย เป็นต้น หมวดที่ 4 การลดผลกระทบต่อชุมชน ด้านการควบคุมกล่ิน อาทิเช่น ระบุมาตรการป้องกันกล่ินและการนำของเสียไป ใช้ประโยชน์ เปน็ ต้น สามารถดรู ายละเอยี ด หลกั เกณฑ์ เง่อื นไขเอกสารและข้อมูลประกอบในบทท่ี 4 24 ภายใตโ้ ครงการพัฒนาหลักเกณฑก์ ารอนญุ าตประกอบกจิ การท่ีเปน็ อันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรับองคก์ ารปกครองส่วนท้องถ่ิน

คมู่ อื หลักการขออนุญาตและต่อใบอนญุ าตประกอบกิจการทเ่ี ป็นอันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟาร์มสุกร สำหรบั ผู้ประกอบการกิจการฟาร์มสกุ ร บทที่ 4 แนวทางการพิจารณาอนญุ าต ประกอบกิจการท่ีเปน็ อนั ตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร 4.1 ข้ันตอนการพจิ ารณาคำขอประกอบกจิ การทีเ่ ปน็ อันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทการเลี้ยงสุกร แนวทางการพิจารณาอนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายต่อสุขภาพ (ฟาร์มสุกร) มีข้ันตอนในการพิจารณาดังแสดงใน รูปที่ 4-1 และมรี ายละเอียดดังต่อไปน้ี ขั้นตอนท่ี 1 พิจารณาขนาดของฟารม์ สุกรท่ียนื่ ขออนญุ าตประกอบกิจการ แนวทางการพิจารณา ขนาดของฟาร์มสุกรที่เข้าข่ายที่จะต้องจัดทำรายงานพิจารณาความพร้อมด้านการจัดการสิ่งแวดล้อม เพื่อประกอบการขอ อนุญาตหรือต่อใบอนุญาตประกอบกิจการ คือ สถานท่ีการประกอบกิจการเล้ียงสุกรท่ีมีน้ำหนักหน่วยปศุสัตว์รวมตั้งแต่ 6 หน่วยข้ึนไป โดยกำหนด“น้ำหนักหน่วยปศุสัตว์ 1 หน่วย” (นปส.) เทา่ กับ น้ำหนักสุทธขิ องสกุ รพ่อพันธุ์แมพ่ นั ธุ์ สกุ รขุน และลกู สกุ รชนดิ ใดชนิดหนึ่ง หรอื ต้ังแต่สองชนดิ ขน้ึ ไปที่มนี ำ้ หนกั รวมกันเท่ากับ 500 กโิ ลกรมั โดยใหค้ ิดคำนวณน้ำหนกั เฉล่ียของสุกรแตล่ ะชนิด ดังนี้ v พ่อพนั ธุ์หรอื แมพ่ นั ธ์ุ น้ำหนักเฉล่ียตัวละ 170 กโิ ลกรมั v สกุ รขนุ นำ้ หนักเฉลย่ี ตวั ละ 60 กิโลกรัม v ลกู สุกร น้ำหนกั เฉลี่ยตัวละ 12 กิโลกรัม 25 ภายใต้โครงการพฒั นาหลักเกณฑ์การอนุญาตประกอบกจิ การทีเ่ ปน็ อนั ตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟาร์มสกุ ร สำหรับองค์การปกครองส่วนทอ้ งถ่นิ

คู่มอื การขออนุญาตและต่อใบอนุญาตประกอบกิจการท่ีเป็นอันตรายตอ่ สุขภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั ผู้ประกอบการกจิ การฟาร์มสกุ ร ñðĎš øąÖĂïÖćø÷îęČ ÙćĞ ×ĂĄ óÝĉ ćøèć×îćé×ĂÜôćøöŤ ÿÖč ø đ×ćš ×ćŠ ÷ìêęĊ šĂÜÙüïÙöč /Ăîâč ćê /ÖćøìćĞ ðøąßćÙö óÝĉ ćøèćìćĞ đúìĊęêÜĚĆ ×ĂÜ ÿëćîðøąÖĂïÖĉÝÖćø Ă÷ĔĎŠ îóîĚČ ììĊę öęĊ ýĊ ÖĆ ÷õćó óÝĉ ćøèćìćĞ đúìęĊêÜĚĆ ×ĂÜÿëćîðøąÖĂï ÖĉÝÖćøĕö׊ éĆ ÖïĆ ÖãĀöć÷ñÜĆ đöĂČ Ü óÝĉ ćøèćĔîøć÷úąđĂĊ÷é/ ÙüćöÿöïøĎ èĔŤ îĒïïôĂøöŤ / ÙćĞ ×ĂĒúąēÞîéìĊéę îĉ óÝĉ ćøèćÙüćöëÖĎ êĂš Üêćö ĀúÖĆ đÖèæ/Ť đÜĂČę îĕ×êćö×Ăš ÖćĞ Āîé ×ĂÜìĂš Üëîęĉ (óĚîČ ìôęĊ ćøöŤ ) ñĎš÷îČę ÙćĞ ×ĂöÿĊ ìĉ íĉĂìč íøèŤ ĕöŠĂîâč ćê ñúÖćøóÝĉ ćøèć êĂŠ øåĆ öîêøüĊ ćŠ Öćø ÖøąìøüÜÿćíćøèÿ×č Ăîâč ćê ĂĂÖĔïĂîâč ćê ĂĂÖĔïĂîâč ćêĒïïöđĊ ÜĂęČ îĕ× รøปู ðĎ ทì่ี Ċę44..11--11×ขĆîĚ ้นั êตĂîอĔนîใÖนćกøóาĉÝรćพøจิèาćรĂณîčâาอćêนðุญøąาÖตĂปïรÖะÝĉ กÖอćøบìกđĊę ðจิ ŨîกĂาĆîรทêøี่เćป÷็นêอĂŠ นัÿč×ตõรćาóยต(ô่อćสøöŤุขÿภÖč าøพ) (ฟาร์มสุกร) 26 26 ภายใตโ้ ครงการพฒั นาหลกั เกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกิจการทเ่ี ปน็ อันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั องค์การปกครองสว่ นท้องถิ่น

คูม่ ือหลักการขออนญุ าตและต่อใบอนญุ าตประกอบกจิ การทเ่ี ป็นอันตรายต่อสขุ ภาพ ประเภทฟารม์ สุกร สำหรบั ผู้ประกอบการกิจการฟารม์ สกุ ร การคำนวณนำ้ หนกั หน่วยปศสุ ตั ว์ (นปส.) นำ้ หนกั หน่วยปศุสตั ว์ (นปส.) = จำนวนสกุ รพ่อ-แม่พนั ธุ์ rrrrตัว x 170 500 + จำนวนสกุ รขุน rrrr ตัว x 60 500 + จำนวนสุกรอนบุ าล rrrr ตัว x 12 500 นอกจากนั้นยงั สามารถคำนวณนำ้ หนกั หนว่ ยปศสุ ัตว์โดยใช้โปรแกรม Farm Area V.1.0.xls ในหัวข้อ 4.2 และโปรแกรมใน CD ทา้ ยคู่มือนหี้ รือเวปไซด์ของกรมปศสุ ตั ว์ (ตวั อย่างการคำนวณแสดงไว้ในบทท่ี 6 หัวข้อ 6.4) ขั้นตอนท่ี 2 พิจารณาทำเลท่ตี ้ังของสถานท่ปี ระกอบกจิ การฟารม์ สกุ ร พื้นที่ท่ีมีศักยภาพในการตั้งฟาร์ม ได้กำหนดเป็นแผนท่ีสำหรับใช้เป็นเกณฑ์ในการพิจารณาความถูกต้อง และเหมาะสมของที่ ต้ังฟาร์ม โดยเปน็ เกณฑท์ ไ่ี ดก้ นั พนื้ ทที่ ไี่ ม่มีศักยภาพในการตัง้ ฟารม์ ออกไป ซง่ึ ประกอบดว้ ย 5 พ้นื ที่กนั ออก และ 1 พนื้ ทีท่ ค่ี วรกำหนด เปน็ พื้นที่ที่ต้องพิจารณาพเิ ศษ ไดแ้ ก่ v พื้นทล่ี ุม่ นำ้ ช้ัน 1 และ 2 v พน้ื ที่ปา่ อนรุ กั ษ ์ v พนื้ ที่ท่มี ีความลาดชนั โดยเฉล่ยี มากกวา่ ร้อยละ 35 v พนื้ ที่ชมุ่ น้ำ v พนื้ ท่ที ่ไี ม่มีศักยภาพในการตั้งฟาร์มปศสุ ตั ว์ตามสภาพภูมิศาสตร์ คอื พนื้ ทแี่ หลง่ ชุมชน และพื้นทีแ่ หล่งน้ำ v พื้นที่เขตควบคุมมลพิษ เป็นพื้นที่ที่ไม่ได้กันออกแต่ได้ระบุไว้ เพื่อเป็นพื้นท่ีท่ีต้องมีการพิจารณาเป็นพิเศษหรือ ควบคมุ พเิ ศษ สามารถดาวน์โหลดแผนท่ีพ้ืนที่ท่ีมีศักยภาพในการต้ังฟาร์มรายจังหวัด จากเวปไซด์ของ กรมปศุสัตว์ www.dld.go.th มาใชป้ ระกอบการพิจารณา โดยการตรวจสอบพกิ ดั ท่ตี ้ังของฟารม์ ใหม่ ดว้ ยระบบพิกดั กริดแบบ UTM (UTM Grid Coordinate) ระบุ X และ Y โซน 47 (ถา้ มพี ิกัดทต่ี ัง้ แบบระบบพิกัดภมู ศิ าสตร์ (Geographic Coordinate) ซ่ึงอา่ นคา่ เปน็ ละติจูดและลองตจิ ดู ก็สามารถ แปลงพิกัดให้เปน็ แบบ UTM ก่อนได้ ซง่ึ วิธีการไดน้ ำเสนอไวใ้ นภาคผนวก ค หรอื โปรแกรมแปลงพกิ ดั ในแผน่ CD ประกอบคมู่ อื น้ี) และ ทดลองจุดลงบนแผนท่ีดังกล่าว และพิจารณาพื้นที่จริงประกอบว่าอยู่ในพื้นที่กันออกหรือไม่ สำหรับกรณีที่อยู่ในเขตพ้ืนท่ีไม่เหมาะสม และถูกกันออกจัดว่าฟาร์มอาจจะต้ังอยู่ในพ้ืนที่ท่ีอาจจะขัดกับกฎหมาย นโยบาย และข้อกำหนดทางภูมิศาสตร์ตามข้างต้น จึงไม่เหมาะท่ี จะต้ังฟารม์ ซึ่งเจา้ พนกั งานทอ้ งถ่นิ อาจจะใหผ้ ูป้ ระกอบกจิ การ ตรวจสอบ และชีแ้ จงแสดงเอกสารสิทธเิ พ่มิ เตมิ ขนั้ ตอนท่ี 3 พิจารณาทำเลท่ีตงั้ ฟาร์มโดยไม่ขัดกับข้อกำหนดของผงั เมือง โดยกรมโยธาธิการและผังเมืองได้ประกาศเขตผังเมืองไว้ในรายงาน เพ่ือการศึกษาจัดทำฐานข้อมูลและวิเคราะห์เพื่อการ วางผังอนภุ าคกลุ่มจงั หวดั ซง่ึ ผ้ปู ระกอบการสามารถสอบถามขอ้ มูลเพิม่ เตมิ ไดจ้ ากท้องถน่ิ หรอื ผงั เมืองจงั หวัด หรือ Download ผงั เมอื ง รวมรายจังหวัดได้ในเวบไซด์ www.dpt.go.th /lawmap/main_lawmap.html (กรมโยธาธิการและผังเมือง, งานวางผังเมืองรวม) โดยเฉพาะในกรณีท่ีฟาร์มอยู่ในเขตที่ประกาศห้ามเลี้ยงสัตว์ ผู้ประกอบกิจการเลี้ยงสุกรควรดำเนินการหาท่ีต้ังฟาร์มใหม่ หรือชี้แจง แสดงเอกสารสิทธใิ นทดี่ ินเพม่ิ เตมิ หรอื แสดงความพรอ้ มดา้ นการจดั การสง่ิ แวดลอ้ มของฟาร์ม 27 ภายใต้โครงการพฒั นาหลักเกณฑก์ ารอนุญาตประกอบกิจการทเี่ ป็นอันตรายต่อสุขภาพ ประเภทฟารม์ สกุ ร สำหรบั องค์การปกครองสว่ นท้องถ่นิ