ดาวลูกไก่

ณ ชายป่าแหง่ หนึง่ มีตากบั ยายอาศยั อย่ใู นกระทอ่ มหลงั เลก็ ๆ โดยทงั้ คเู่ ป็นชาวสวนท่มี ฐี านะ ยากจน อาศยั การปลกู ผกั ผลไม้ และเลีย้ งไก่ยงั ชพี ไปวนั ๆ ทกุ เชา้ ตากบั ยายจะนาขา้ วเปลือก มาโปรยใหแ้ ม่ไก่จิกกินอย่เู สมอ \"ก๊กุ ก๊กุ ก๊กุ มากินเรว็ ลกู เอย๋ จะไดโ้ ตไว ๆ\" ตาพดู พรอ้ มโปรยขา้ วเปลือกลงบนพนื้ อยมู่ าวนั หนึง่ ยายไดย้ นิ เสยี งแปลก ๆ ดงั ออกมาจากเลา้ ไก่ จึงชวนตาไปดู เพราะกลวั ว่าจะเกิด อนั ตรายกบั แม่ไก่ \"ฉนั ไดย้ นิ เสียงแปลก ๆ ดงั ออกมาจากเลา้ ไก่หลงั บา้ น ตาไปดกู บั ฉนั หนอ่ ยส\"ิ ยาย ชกั ชวนตาใหเ้ ดนิ ไปดดู ว้ ยกนั ดว้ ยความกงั วลใจ \"จรงิ หรอื ยาย ไป ๆ เรารีบไปดกู นั เถอะ\" ตา กลา่ วพรอ้ มเดนิ นาหนา้

เม่อื ตากบั ยายไปถงึ เลา้ ไก่กต็ อ้ งประหลาดใจ เพราะเสยี งท่ยี ายไดย้ นิ นนั้ เป็นเสียงของลกู เจย๊ี บ ตวั จ๋วิ 7 ตวั ท่เี พ่งิ ฟักออกมาจากไข่ หลงั จากนนั้ ตากบั ยายก็ดแู ลครอบครวั ของแม่ไก่เป็นอยา่ งดี ลกู เจย๊ี บทงั้ 7 ตวั ติดแมไ่ ก่มาก เดนิ ตามตอ้ ย ๆ ไปทกุ ท่ี \"ลกู ๆ ของแม่จงจาไวเ้ สมอนะวา่ ตากบั ยายเป็นผมู้ พี ระคณุ ตอ่ พวกเรา ดงั นนั้ เราตอ้ งรูจ้ กั ตอบแทนบญุ คณุ ของพวกท่านนะลกู \" แมไ่ กส่ อนลกู เจี๊ยบทง้ั 7 ตวั หลายวนั ตอ่ มา ระหว่างท่ตี ากาลงั เดินกลบั มาจากสวนก็ไดพ้ บพระธุดงคร์ ูปหน่ึงน่งั สมาธิ อยู่ ตารบี เดนิ เขา้ ไปกราบท่านในทนั ที เม่อื กลบั มาถงึ บา้ นตาจงึ เลา่ เรือ่ งท่ไี ดพ้ บกบั พระธดุ งคใ์ ห้ ยายฟัง \"เม่อื กีต้ อนกาลงั เดินกลบั บา้ น ฉนั เจอกบั พระธุดงคร์ ูปหนึ่ง จงึ เดินเขา้ ไปกราบทา่ น\" ตาเลา่ ให้ ยายฟังดว้ ยความดใี จ \"จรงิ หรือตา จะว่าไปเรากไ็ มไ่ ดท้ าบญุ กนั มานานแลว้ นะ ฉันอยากทาบญุ กบั ทา่ นจงั เลย\" ยายกลา่ วตดั พอ้ \"งนั้ พรุง่ นเี้ ชา้ เราทาอาหารไปถวายท่านกนั ดีไหมยาย ?\" ตาชกั ชวนยาย

\"ก็ดเี หมือนกนั นะ แต่เราไม่มขี องดี ๆ ไปถวายทา่ นเลย และตอนนผี้ กั ของเราก็ยงั ไม่โตดว้ ย เรา จะทาอะไรไปถวายท่านดีละ่ ตา\" ยายกลา่ วอยา่ งหมดหวงั ในขณะเดียวกนั สายตาของตากเ็ หลือบไปเห็นแมไ่ กท่ ่กี าลงั จิกกินอาหารอยไู่ ม่ไกล จงึ เกิดความคิดบางอย่างขนึ้ มา \"ตาวา่ เราอาจจะตอ้ งนาแมไ่ ก่มาทาอาหารถวายพระดีไหมยาย ?\" ตาถามยาย \"ฉนั เห็นดว้ ยกบั ตานะ งนั้ พรุง่ นเี้ ชา้ ฉนั จะรีบต่ืนมาทาอาหารไปถวายพระเอง\" ยายกลา่ ว

แมไ่ กไ่ ดย้ นิ เร่อื งราวทง้ั หมดท่ตี ากบั ยายคยุ กนั ตงั้ แตต่ น้ จนจบ กร็ ูช้ ะตากรรมของตวั เองทนั ทวี า่ พรุง่ นเี้ ชา้ ตนจะตอ้ งจากลกู ๆ ไปอย่างไมม่ ีวนั กลบั แตด่ ว้ ยความท่ตี ากบั ยายเป็นผมู้ พี ระคณุ กบั ตนและลกู ๆ แมไ่ ก่จงึ คดิ จะตอบแทนบญุ คณุ ของท่านทงั้ สองดว้ ยชีวิตของตนเอง จากนนั้ แมไ่ ก่ กเ็ รยี กลกู เจ๊ยี บทง้ั 7 ตวั มาเพ่อื ส่งั เสยี เป็นครงั้ สดุ ทา้ ย \"ถา้ แม่ไมอ่ ย่แู ลว้ พวกเจา้ ตอ้ งเป็นเด็กดแี ละรกั กนั นะลกู \" แมไ่ กส่ ่งั เสียทง้ั นา้ ตา

เชา้ วนั ต่อมา ตาอมุ้ แม่ไก่ออกมาจากเลา้ โดยมีลกู เจ๊ียบทงั้ 7 ตวั เดินตามมาเป็นขบวน ทนั ใด นนั้ เองตากโ็ ยนแม่ไกเ่ ขา้ ไปในกองไฟ ลกู เจ๊ยี บทง้ั หมดตกใจต่างพากนั รอ้ งไห้ และไมน่ าน ทงั้ หมดก็กระโดดเขา้ ไปในกองไฟเพ่อื ตายตามแม่ไก่ไป ดว้ ยความกตญั ญใู นครงั้ นจี้ ึงทาใหล้ กู ไก่ ทง้ั 7 ตวั กลายเป็นดวงดาว 7 ดวงท่สี อ่ งแสงระยิบระยบั ในยามค่าคนื ซ่งึ แสดงใหเ้ ห็นถึงความ รกั ท่ยี ่งิ ใหญ่ระหวา่ งแมแ่ ละลกู