ณัฐวรา ศรีกันไชย

กาลคร้ังหน่ึง ณ ผนื ป่ าอนั กวา้ งใหญ่ ขณะราชสีหผ์ เู้ ป็นราชาแห่งสัตวท์ ้งั หลายกาลงั นอนหลบั อยา่ งเป็ น สุข จู่ ๆ กม็ ีหนูตวั นอ้ ยไต่ข้ึนมาปี นป่ ายบนหลงั จนราชสีหร์ ู้สึกตวั ต่ืน ก่อนใชอ้ ุง้ เท้ ตะครุบหนูนอ้ ยตวั น้นั หวงั จะขย้ากินดว้ ยความโมโหเพราะถกู ขดั จงั หวะการพกั ผอ่ น

แต่ยงั ไม่ทนั จะอา้ ปากกวา้ งดีกม็ ีเสียงออ้ นวอนเล็ก ๆ จากเจา้ หนูดงั ข้ึนมาวา่ \"ไดโ้ ปรดใหอ้ ภยั ขา้ สกั คร้ังเถิดท่านเจา้ ป่ า ขา้ ขอสาบานวา่ ขา้ ไมไ่ ดต้ ้งั ใจลว่ งเกินท่านเลยแมแ้ ต่นอ้ ย หากคราวน้ีทา่ นมีเมตตา ปล่อยตวั ขา้ ไป ขา้ จะไม่ลืมบุญคุณของท่าน ขา้ จะตอบแทนทา่ นอยา่ งแน่นอน ขา้ สญั ญา\" ทนั ทีท่ีไดย้ นิ ราชสีห์เจา้ ป่ ากห็ วั เราะลน่ั แลว้ ตอบกลบั ไปวา่ \"เจา้ เป็นเพียงหนูตวั เลก็ แคน่ ้ี จะมี ปัญญาทาอะไรตอบแทนขา้ ท่ีเป็นถึงราชาผยู้ ง่ิ ใหญ่ได้ แต่เอาเถอะ เห็นแก่มุกตลกของเจา้ ท่ีทาใหข้ า้ หวั เราะได้ คร้ังน้ีขา้ จะปลอ่ ยเจา้ ไปกแ็ ลว้ กนั \" แมจ้ ะเตม็ ไปดว้ ยคาดูถูกแต่เจา้ หนูนอ้ ยก็ตอบรับอยา่ ง นอบนอ้ มและจริงใจ \"ขอบคุณท่านเจา้ ป่ าผเู้ มตตา ขา้ จะไม่ลืมบญุ คุณคร้ังน้ีเลย\"

หลายวนั ผา่ นไป ขณะราชสีห์กาลงั ออกลา่ หาอาหารกด็ นั พลาดทา่ ไปติดกบั ดกั นายพราน เขา้ ต่อใหด้ ิ้นแรงแค่ไหนกด็ ิ้นไม่หลดุ ทาไดแ้ ต่ส่งเสียงร้องออกมาอยา่ งสิ้นหวงั โชคที่ดี เจา้ หนูไดย้ นิ เขา้ จึงรีบวิ่งตามเสียงน้นั ไปแลว้ รีบลงมือช่วยเหลือราชสีหท์ นั ที เจา้ หนูใช้ ฟันเลก็ ๆ ของมนั กดั บ่วงกบั ดกั ทีละเส้นอยา่ งต้งั ใจจนราชสีหร์ ู้สึกผิดท่ีเคยพูดดูถูกอีก ฝ่ายไวส้ ารพดั

เม่ือบว่ งเสน้ สุดทา้ ยขาดและราชสีหร์ อดเป็นอิสระอีกคร้ังจึงพดู กบั เจา้ หนูวา่ \"ขอบคุณ เจา้ มากที่ช่วยขา้ เอาไว้ และขา้ ขอโทษดว้ ยที่เคยพูดไมด่ ีกบั เจา้ ในวนั น้นั \" เจา้ หนูยมิ้ รับคา ขอบคุณน้นั อยา่ งยนิ ดีแลว้ ตอบกลบั ไปวา่ \"ขา้ ไม่เคยถือโทษโกรธเลยทา่ นเจา้ ป่ า และขา้ ดี ใจยง่ิ กวา่ ที่ไดต้ อบแทนทา่ นอยา่ งท่ีสัญญาไว\"้ เมื่อตา่ งคนตา่ งเขา้ ใจ ไมถ่ ือโทษโกรธกนั หลงั จากน้นั ราชสีหก์ บั เจา้ หนูก็ กลายเป็นเพอ่ื นท่ีดีตอ่ กนั ไมเ่ คยดูถูกวา่ ร้ายกนั คอยช่วยเหลือซ่ึงกนั และกนั และใชช้ ีวิต ดว้ ยกนั ในป่ ากวา้ งร่วมกบั สตั วอ์ ื่น ๆ อยา่ งมีความสุขเรื่อยไป...

นิทานเร่ืองน้ีสอนใหร้ ู้วา่ : อยา่ ตดั สินคนอื่นจากรูปลกั ษณ์ภายนอก อยา่ คิดวา่ คนที่มีฐานะดอ้ ยกวา่ จะไมส่ ามารถ ทาอะไรท่ียงิ่ ใหญ่ได้ เพราะคนท่ีมีรูปร่างเลก็ ก็ไมไ่ ดห้ มายความวา่ จะตอ้ งต่าตอ้ ยหรือ อ่อนแอ ในขณะเดียวกนั คนท่ีมีรูปร่างใหญโ่ ตกไ็ มไ่ ดห้ มายความวา่ จะเก่งกาจหรือ แขง็ แกร่งมากกวา่ คนอื่น เหมือนกบั ราชสีหใ์ นนิทานที่มีอานาจและทรงพลงั เป็นถึงราชาผู้ คุม้ ครองสตั วป์ ่ าแตก่ ส็ ามารถผิดพลาดจนตอ้ งใหห้ นูตวั เลก็ ๆ มาช่วย ดงั น้นั เราจึงควร ปฏิบตั ิตวั ดีกบั คนอ่ืน กตญั ญูตอ่ ผมู้ ีพระคุณ ช่วยเหลือเก้ือกูลกนั หากมีปัญหาก็ควรทาความ เขา้ ใจ รู้จกั ขอโทษใหอ้ ภยั ตอ่ กนั แลว้ วนั หน่ึงเราจะไดร้ ับแตส่ ่ิงดี ๆ ท้งั ความรู้สึกดี ๆ และ มิตรภาพดี ๆ ตอบแทนกลบั มาอยา่ งแน่นอนคะ่