ต้นหว้า

ตน้ หวา้

ต้นหว้า ช่อื วิทยาศาสตร์ Syzygium cumini (L.) Skeels วงศ์ MYRTACEAE ช่อื สามัญ Jambolan Plum , Java Plum ชื่ออน่ื หา้ ขแ้ี พะ (เชยี งราย) ลกั ษณะ ลักษณะลาตน้ ไม้ยนื ตน้ สูง 10-35 เมตร เปลือกตน้ คอ่ นขา้ งเรยี บ สีนา้ ตาล ใบเดยี่ ว ออกตรงขา้ ม รูปไข่หรือรูปรี กว้าง 3-7 เซนติเมตร ยาว 8-14 เซนติเมตร มีจุดน้ามันที่บริเวณขอบใบ ดอกช่อ สีขาวหรือสี เหลืองอ่อน ออกทซ่ี อกใบหรอื ปลายยอด ฐานรองดอกเปน็ รปู กรวย กลบี เลี้ยง 4กลบี กลีบดอก 4 กลีบ เกสรตัวผู้ มจี านวนมาก ออกดอกและติดผลราวเดือน ธันวาคม-มิถนุ ายน ผลเปน็ ผลสด รูปรีแกมรปู ไข่ ฉ่าน้า มสี มี ่วงดา ผิว เรยี บมนั มขี นาด 1 เซนตเิ มตร ผลแก่ ราวเดือนพฤษภาคม เมล็ด มี 1 เมลด็ รูปไข่ เปลอื ก สนี ้าตาลอมเทาถึงเทาคล้า ค่อนข้างเรียบมีรอยแตกเปน็ สะเกด็ เล็ก ๆ ทั่วไป ใบ เปน็ ใบเดี่ยว เรียงตรงกันขา้ ม รปู รีหรือรูปไข่กลบั ขอบใบเรียบปลายใบมนแหลม โคนใบมน ผวิ ใบเปน็ มนั เรยี บ เส้นใบแตกแขนงออกจากเส้นกลางใบค่อนขา้ งเปน็ ระเบยี บและระยะห่างใกล้เคียงกัน มีต่อม นา้ มนั กระจายอย่ทู ่ัวไป กวา้ ง 5 - 7 เซนตเิ มตร ยาว 14 - 16เซนติเมตร ก้านใบยาว 1.0 - 1.5 เซนติเมตร ใบปลาย กง่ิ จะเป็นคู่ ดอก สีขาว ขนาดเลก็ ออกเปน็ ชอ่ ตามซอกใบระหว่างโคนก้านใบกับก่ิง และปลายก่ิง ช่อดอก เป็นช่อแบบช่อแยกแขนง มีช่อย่อยแบบช่อซ่ีร่ม กลีบเลี้ยงรูปถ้วยปลายแผ่แยกออกเป็น 4 กลีบ ยาว 0.3 - 0.4 เซนตเิ มตร กลบี ดอก 4 กลีบ ดอกตูมจะมีเยอ่ื บาง ๆ หมุ้ และหลดุ ออกเมอื่ ดอกบาน ดอกบานเตม็ ท่ีกว้าง 1.0 - 1.5 เซนติเมตร มีเกสรเพศผู้จานวนมาก ช่อดอกเม่ือบานมีลักษณะคล้ายร่ม มีกล่ินหอมอ่อน ๆ ออกดอกในเดือน มกราคม – กุมภาพันธ์ ผล ผลสดมเี นือ้ รปู ทรงกระบอก หรอื รูปขอบขนาน กว้าง 1.0 - 1.5 เซนติเมตร ยาว 1.5 – 2.0 เซนตเิ มตร ผลอ่อนสเี ขยี วผิวเรียบเป็นมัน ผลแก่สีแดงและเปล่ียน เป็นสีม่วงเกือบดาเมื่อสุก เน้ือในมีสีม่วงเข้ม รสหวานอมเปรีย้ วและฝาดเล็กน้อย ภายในผลมีเมลด็ 1 เมล็ด เมลด็ ขนาดเล็กกวา่ ผลเลก็ น้อย รูปทรงกระบอกหรอื ขอบขนานสีเหลอื งอมน้าตาลเปลอื กแขง็

ตน้ หว้า ประโยชน์ของตน้ หว้า ลูกหว้าอุดมไปดว้ ยธาตเุ หล็กซ่ึงมสี ่วนช่วยบารุงกระดกู และฟนั (ผลดิบ) -ผลดิบชว่ ยแก้อาการทอ้ งเสียได้ (ผลดบิ ) -ผลสุกรบั ประทานแกอ้ าการทอ้ งร่วงและอาการบิด (ผลสุก) -ใช้รกั ษาอาการบดิ มกู เลือด ทอ้ งเสีย (ใบและเมลด็ หวา้ ) -นามาใชท้ าเป็นยาอม ยากวาดคอ แกป้ ากเปอ่ื ย แก้คอเปื่อย เปน็ เมด็ ตามลิ้นและคอ(เปลือกและใบหวา้ ) -แก้อาการน้าลายเหนียวข้น (เปลือกและใบหว้า) -ช่วยรกั ษาโรคเบาหวาน ดว้ ยการใช้ใบและเมลด็ หว้านามาต้มหรือบดใหล้ ะเอียด แลว้ นามารบั ประทานเพ่ือ รกั ษาอาการของโรคเบาหวานได้ เนื่องจากมสี ารชนดิ หน่งึ ทีช่ ่วยลดระดบั นา้ ตาลในเลอื ดได้ (ใบและเมล็ด หวา้ ) -ช่วยชะลอความแก่และความเส่อื มของเซลลไ์ ด้ (ผล) -ช่วยบรรเทาอาการของวัณโรค และโรคปอดไดด้ ว้ ยการนาผลหว้าไปตากแหง้ แลว้ นามาบดใหล้ ะเอยี ด รับประทานเปน็ ประจาจะ--ชว่ ยบรรเทาอาการใหด้ ีข้นึ (ผล) -ช่วยรักษาโรคหอบหดื ทเี่ กิดจากการแพ้อากาศ ดว้ ยการนาผลหว้าสดมาต้มกบั นา้ แลว้ ด่มื เพื่อบรรเทา อาการ (ผลสด) -ชว่ ยลดอัตราเส่ยี งของการเกิดโรคหัวใจและเส้นเลอื ดอดุ ตันในสมองได้ (ผล) -มีสว่ นช่วยต่อตา้ นการเกดิ โรคมะเร็ง (นา้ มันหอมระเหย) -ชว่ ยในการยอ่ ยอาหาร ด้วยการเพม่ิ การหลัง่ นา้ ดี และน้ายอ่ ยต่างๆ (น้ามนั หอมระเหย) -ชว่ ยปอ้ งกนั การเกิดแผลในกระเพาะอาหาร (น้ามันหอมระเหย) -ช่วยยบั ย้งั เชอ้ื อี.โคไล (Escherichia coli) ในช่องทางเดนิ อาหาร ซึ่งเปน็ แบคทเี รยี ท่ีเปน็ สาเหตุทาให้ เกิดอาการทอ้ งเสียบ่อยๆ หรืออุจจาระเหลวเปน็ น้า (น้ามนั หอมระเหย) -ชว่ ยลดการจับตัวของล่มิ เลอื ด (นา้ มนั หอมระเหย) -มฤี ทธ์ิในการต่อตา้ นเช้อื แบคทีเรยี (น้ามันหอมระเหย) -ใบและเมลด็ หว้านามาตาให้แหลกแล้วใชท้ ารักษาโรคผวิ หนงั ได้ (ใบและเมล็ดหวา้ ) -ใบและเมล็ดหวา้ เมอื่ นามาต้มกบั นา้ ตาล แล้วนาน้าที่ไดม้ าล้างแผลเน่าเป่ือยได้ (ใบและเมล็ดหวา้ ) -น้าจากลกู หว้าถอื เปน็ 1 ใน 8 ของนา้ ปานะท่ีพระพุทธองคท์ รงมีพุทธานญุ าติแกพ่ ระภกิ ษุ(ผล) -ยอดออ่ นของหวา้ สามารถนามารับประทานเปน็ ผักสดได้ (ยอดออ่ น) -ผลสุกนยิ มนามารับประทานเป็นผลไม้ และใชท้ าเปน็ เครอ่ื งด่มื หรือไวนไ์ ด้ (ผลสกุ ) -เนือ้ ไม้ของต้นหว้า สามารถนามาใช้ทาสิ่งปลกู สรา้ งบา้ นเรอื นไดอ้ กี ดว้ ย (ตน้ หวา้ ) ท่ีมา : http://wa4344.blogspot.com/