นิทาน กระต่ายกับหูของมัน

นิทาน กระต่ายกบั หขู องมนั

ณ ป่ าแห่งหนงึ่ มสี งิ โตตวั หนง่ึ บาดเจ็บอย่างสาหสั มนั รอ้ งโหยหวน ดว้ ยความเจ็บปวด “โอย๊ โอย๊ ขา้ เจ็บไปทง้ั ตวั ไอก้ วางบา้ แกทาขา้ ลงคอ “

สาเหตเุ กดิ จาก โดยความทม่ี นั หิวและกระหายในการล่าสตั วจ์ ึงขยา้ กวางอยา่ งไมร่ ะวงั ตวั ทาใหโ้ ดนเขากวางทีม่ นั กาลงั ขยา้ ท่มิ แทงเขา้

มนั โกรธเป็ นฟื นเป็ นไฟ เมอ่ื คดิ ว่าสตั วต์ วั ใดก็ตามทีม่ นั เลือกมาเป็ น อาหารชา่ งไรย้ างอายถึงกบั มขี องอนั ตรายอย่างเขาสตั ว์ ซึ่งขดู ขว่ น ทาใหม้ นั บาดเจ็บขณะกลืนกนิ

ดงั นนั้ มนั จงึ ออกคาสงั่ ใหส้ ตั วท์ กุ ตวั ทีม่ เี ขาออกจากอาณาจกั รของ มนั ภายใน 24 ชวั่ โมง คาบญั ชาดงั กล่าวจดุ ความหวาดกลวั ขน้ึ ทา่ มกลางหมสู่ ตั วท์ งั้ หลาย สตั วผ์ โู้ ชครา้ ยทกุ ตวั ทม่ี เี ขาเร่ิมเก็บขา้ ว ของและยา้ ยออกไป

แมก้ ระทงั่ เจา้ กระตา่ ย ซ่ึงอยา่ งทร่ี วู้ ่ามนั ไมม่ เี ขาและไมม่ สี ง่ิ ใดตอ้ ง กลวั แตม่ นั เพงิ่ ผา่ นคา่ คืนอนั แสนวา้ ว่นุ เมอ่ื ฝันรา้ ยถึงสงิ โตผนู้ า่ สะ พรึง และเมอื่ มนั ออกมาจากโพรงในเขา้ ตร่ขู องวนั ทมี่ แี สงอาทิตยส์ าด ส่อง มนั ก็มองเห็นเงาหทู ่แี หลมยาวของตวั เอง \"ลากอ่ น จง้ิ หรีดเพอื่ นบา้ น\" มนั เอย่ เรียก \"ขา้ จะไปแลว้ นะ เจา้ สิงโต จะตอ้ งเหมาเอาว่าหขู องขา้ เป็ นเขาแน่ๆ ไมว่ ่าขา้ จะพดู อย่างไรก็ ตาม\"

:: นทิ านเรื่องนีส้ อนให้รู้ว่า :: อย่ายอมให้ศัตรูโจมตีเกยี รติยศช่ือเสียงแม้จะด้วยเหตุผลเพยี งน้อยนดิ เพราะศัตรูจะใช้ทุกข้ออ้างโจมตเี ราจนได้