จ้านกว๋อ

กานหลง - ตูซ้ ่อื : จระเขข้ วางคลอง . ในยุคจา้ นกวอ๋ ไมม่ กี ารปฏริ ปู ใดทเ่ี ปลย่ี นแปลงสงั คมไดเ้ ท่ากบั “การปฏริ ปู ของซางยาง” ทพ่ี ลกิ พน้ื แควน้ ฉินจากแควน้ ลา้ หลงั ทางตะวนั ตก ใหล้ ุกขน้ึ มาทดั เทยี มกบั แควน้ อ่นื ๆ ในทร่ี าบภาคกลางไดเ้ ป็นผลสาเรจ็ . แต่หนทางการปฏริ ปู ของซางยางนนั้ กห็ าไดร้ าบรน่ื เพราะทุกการเปลย่ี นแปลงย่อมมอี ุปสรรค . ซางยางเดมิ ช่อื กงซนุ ยาง (ฉบบั ไทยเรยี กซางเอยี๋ ง) เดนิ ทางมาเสนอตวั รบั ใชแ้ ควน้ ฉนิ ตามประกาศหาผมู้ คี วามสามารถ ของฉนิ เซย่ี วกงเจา้ แควน้ ฉนิ ในเวลานนั้ . เขาเสนอใหป้ ฏริ ปู กฎหมายของแควน้ ฉินทงั้ หมด เพอ่ื ใหเ้ กดิ การวางรากฐานระบบใหม่ เปลย่ี นแปลงทงั้ การปกครอง เศรษฐกจิ และสงั คม เร่งรดั พฒั นาใหแ้ ควน้ ฉนิ ทดั เทยี มแควน้ อ่นื ๆ โดยดว่ น . แกนนาขนุ นางกลุม่ อนุรกั ษน์ ยิ มทส่ี าคญั ในการออกตวั คดั คา้ นการปฏริ ปู ของซางยาง คอื กานหลงและตูซ้ อ่ื (ฉบบั ไทยเรยี ก กาเหลงและโตจนิ )

กานหลงเป็นราชครู เป็นขนุ นางอาวุโส รบั ราชการมาตงั้ แต่สมยั ฉินเซย่ี นกงบดิ าของฉินเซย่ี วกง สว่ นตซู้ อ่ื กเ็ ป็นอามาตยค์ น สาคญั ของแควน้ ฉนิ ในเวลานนั้ . กานหลงคดั คา้ นนโยบายปฏริ ปู ขนานใหญ่น้ี โดยเหน็ วา่ กฎหมายเดมิ ทใ่ี ชก้ นั อยนู่ นั้ ขนุ นางชานาญ ราษฎรเคยชดิ อยแู่ ลว้ การเปลย่ี นกฎหมายใหมท่ าใหบ้ า้ นเมอื งวนุ่ วาย กฎหมายใหม่เป็นเพยี งทฤษฎเี พอ้ เจอ้ กฎหมายโบราณแกไ้ ขไมไ่ ดเ้ ป็นอนั ขาด . แต่ซางยางเหน็ วา่ นบั แต่โบราณมาไมม่ กี ฎหมายหรอื จารตี ใดคงอยเู่ ป็นอมตะ ราชวงศเ์ ซย่ี ซาง โจว ก่อนหน้าน้ลี ว้ นยดึ ถอื กฎทแ่ี ตกต่าง แต่กป็ กครองใตฟ้ ้าไดด้ ุจเดยี วกนั หา้ อธริ าชแหง่ ยคุ ชนุ ชวิ ต่างปฏริ ปู บา้ นเมอื ง จงึ เจรญิ รุดหน้าขน้ึ มาได้ . ฉนิ เซย่ี วกงแต่งตงั้ ซางยางเป็นเสนาบดฝี ่ายซา้ ย (จวั่ ซจู่ า่ ง) ควบภารกจิ ดา้ นทหารและการปฏริ ปู ซางยางเกรงวา่ ราษฏร แควน้ ฉินจะไมเ่ ชอ่ื มนั่ ในตน เพราะเป็นคนหน้าใหมท่ ม่ี าจากแควน้ เวย่ หากชาวฉนิ ไม่เชอ่ื มนั่ คงทาการใดไดย้ าก จงึ จดั ใหม้ ี การยา้ ยเสาไมจ้ ากประตู ทศิ ใตไ้ วท้ ป่ี ระตทู ศิ เหนอื จะไดเ้ งนิ รางวลั 10 ตาลงึ ทอง แทจ้ รงิ เร่อื งน้เี ป็นเร่อื งง่าย ๆ แต่ทกุ คน กลวั วา่ จะมอี ะไรซ่อนอยู่ จนเพมิ่ เงนิ ถงึ 50 ตาลงึ ทอง จงึ มคี นมายก และกไ็ ดร้ างวลั จรงิ ชาวแควน้ ฉนิ จงึ ร่าลอื วา่ คาพดู ของ ซางยางเชอ่ื ถอื ได้ เม่อื ไดร้ บั การยอมรบั จากประชาชนในวงกวา้ ง และไดอ้ านาจการบรหิ ารทฉ่ี ินเซย่ี วกงมอบใหแ้ ลว้ ซางยางดาเนนิ การปฏริ ปู แบง่ ออกไดเ้ ป็น 2 ระลอก ดงั น้ี . ระลอกแรก - แบ่งระบบการปกครองแบบหม่หู า้ หม่สู บิ (อสู่ อื ) จดั ตงั้ หมบู่ า้ น อาเภอ 5 ครอบครวั รวมกนั เป็นหมหู่ า้ 10 ครวั เรอื น รวมกนั เป็นหม่สู บิ ภายใตร้ ะบบน้ี หากมใี ครทาผดิ ครวั เรอื นทเ่ี หลอื ตอ้ งรายงาน จะไดร้ บั ความชอบเทยี บเทา่ ออกศกึ ร่วมกนั ปกปิดหรอื ไมร่ ายงานทุกครวั เรอื นในหมตู่ อ้ งรบั โทษรว่ มกนั - บา้ นไหนมชี ายฉกรรจม์ ากกว่า 2 คนแต่ไม่แยกเรอื นออกไปสรา้ งเน้ือสรา้ งตวั สรา้ งครอบครวั ตอ้ งเสยี ภาษเี ป็นสองเทา่ - ผใู้ ดออกศกึ สงครามสรา้ งช่อื ในสมรภมู จิ ะไดร้ บั ยศตาแหน่งตามความชอบ ผใู้ ดหากกระทาผดิ สถานไหนใหใ้ ชว้ ธิ ลี งโทษ อย่างรนุ แรงแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน - เพม่ิ พนู ผลผลติ ทางการเกษตรและการทอผา้ ผชู้ ายทานา ผหู้ ญงิ ทอผา้ ใครสง่ มอบผลผลติ จานวนมากใหแ้ กท่ างการจะไม่ ตอ้ งถกู เกณฑแ์ รงงาน ในทางกลบั กนั ใครขเ้ี กยี จสรา้ งผลผลติ ไดน้ อ้ ย ตอ้ งถูกสง่ ไปเป็นแรงงานทาส - ใหค้ วามสาคญั กบั ผลงานในราชการสงคราม ขนุ นางเชอ้ื พระวงศท์ ไ่ี มม่ คี วามดคี วามชอบทางการทหารตอ้ งถูกจากดั ฐานะ แมม้ เี งนิ ทองมากมายแต่หา้ มใชจ้ ่ายแสดงตวั ฟุ่มเฟือยเป็นอนั ขาด . ระลอกท่ี 2 - 352 ปี กอ่ น ค.ศ.ซางยางนาทพั เอาชนะแควน้ เว่ยได้ ฉนิ เซย่ี วกงแต่งตงั้ ใหเ้ ขาเป็นตา้ เหลยี งจา้ ว กลาย ๆ ว่าเป็น ตาแหน่งนายกฯ ควบตาแหน่งผบู้ ญั ชาการทหารสงู สดุ - 350 ปี กอ่ น ค.ศ. ซางยางเสนอใหฉ้ นิ เซย่ี วกงยา้ ยเมอื งหลวงจากเมอื งยง (ยงเฉงิ ) ไปทเ่ี มอื งเสยี นหยาง เพ่อื ความ สะดวกในการขยายอานาจในอนาคต ทงั้ ยงั ใหแ้ บง่ เขตการปกครองออกเป็น 31 อาเภอ (เซย่ี น) เพ่อื บงั คบั บญั ชาใหไ้ ด้ อยา่ งทวั่ ถงึ

- ดา้ นเศรษฐกจิ ซางยางเสนอใหเ้ ปิดด่านชายแดน ยกเลกิ ระบบทน่ี าแบบจงิ่ เถยี น หรอื นาบอ่ ซง่ึ แบง่ ทน่ี าออกเป็น 9 แปลง ตามอย่างตวั อกั ษรจง่ิ (井) โดยใหแ้ ต่คนละทานาโดยรอบ 8 แปลง และร่วมทานารว่ มกนั ในแปลงตรงกลงเพ่อื สง่ ผลผลติ แกท่ างการ เปลย่ี นเป็นระบบหยวนเถยี น อนุญาตใหช้ าวบา้ นแควน้ ฉินถอื ครองกรรมสทิ ธทิ์ ด่ี นิ และซอ้ื ขายกนั เองได้ ทาให้ การผลติ เฟ่ืองฟู ปรบั ปรงุ ระบบภาษที าใหร้ ฐั มที นุ รอนสะสมเพม่ิ มากขน้ึ - ปรบั ปรงุ ระบบชงั่ ตวงวดั ใหเ้ ป็นมาตรฐานเดยี วกนั ทงั้ แควน้ เผาทาลายบทความ บทกวี และกฎหมายทไ่ี ม่ทนั ยคุ ไม่ ก่อใหเ้ กดิ ประโยชน์ สรา้ งมารตรฐานทางเศรษฐกจิ และควบคมุ แนวคดิ ทางการเมอื งของแควน้ ฉนิ ใหเ้ ป็นมาตรฐานเดยี วกนั . การปฏริ ปู ของซางยาง กระเทอื นทรางไปแทบทุกขมุ อานาจของแควน้ ฉิน ทงั้ เจา้ ทด่ี นิ ตระกลู ขนุ นาง ในจนถงึ พอ่ คา้ คนกลาง ฐานะของแมท่ พั ทม่ี คี วามชอบในสมรภมู ิ ถูกยกขน้ึ เหนอื ขนุ ศกึ ทส่ี บื ตาแหน่งตามศกั ดนิ า ชาวนาเกษตรกรไดร้ บั การยกฐานะ สงู กว่าพอ่ คา้ นายทุน . กานหลงและตูซ้ อ่ื เป็นแกนนาหลกั คดั คา้ นการปฏริ ปู ของซางยาง ทงั้ บนดนิ และใตด้ นิ แทจ้ รงิ แลว้ กล่มุ ของกานหลงและตูซ้ ่อื น้ี กส็ นบั สนุนความมุง่ มนั่ ทจ่ี ะเปลย่ี นแปลงของฉินเซย่ี วกง แต่เมอ่ื พบวา่ กซางยางเปลย่ี นแปลงแบบพลกิ ฟ้าคว่าดนิ แลว้ ก็ ไม่อาจทจ่ี ะปลอ่ ยผ่านไปได้ เพราะกระทบต่อกลุ่มอานาจและผลประโยชน์ในแควน้ ฉินอยา่ งใหญห่ ลวง . เมอ่ื ปฏริ ปู กฎหมาย ประชาชนและขนุ นางในแควน้ ฉนิ ไมช่ นิ กบั กฎหมายใหม่ หลายคนทาความผดิ และถกู ลงโทษไมเ่ วน้ แมก้ ระทงั่ คุณชายองิ๋ ซอ่ื รชั ทายาท รวมถงึ ยงั คดั คา้ นการยา้ ยเมอื งหลวงซง่ึ เป็นนโยบายสาคญั ทซ่ี างยางเสนอและฉนิ เซย่ี ว กงกเ็ หน็ ดว้ ย แต่ตามกฎหมายแควน้ ฉิน ผเู้ ยาวไ์ ม่ตอ้ งรบั โทษ คนทซ่ี วยกค็ อื พระอาจารยท์ งั้ สองของรชั ทายาท ไดแ้ ก่ กงจอ่ื เฉียน เชอ้ื พระวงศช์ นั้ สงู และกงซุนเจยี๋ เสนาบดคี นสาคญั คนแรกถูกตดั จมกู คนหลกั โดนสกั หน้า . เม่อื กลุ่มทไ่ี ดร้ บั โทษจากการปฎริ ปู รวมเขา้ กบั ฝ่ายอนุรกั ษน์ ิยมสดุ โต่งอยา่ งอามาตยก์ านหลงและตูซ้ ่อื รวมทงั้ เชอ้ื พระวงศ์ ฉินบางสว่ นดว้ ยแลว้ บญั ชแี คน้ ของซางยางกม็ คี นรอจองควิ อย่เู ป็นแถวยาวเหยยี ด . จนเมอ่ื ฉินเซย่ี วกงสน้ิ พระชนมเ์ มอ่ื 338 ปี ก่อน ค.ศ.องคช์ ายองิ๋ ซ่อื ขน้ึ ครองราชยเ์ ป็นฉนิ ฮยุ่ เหวนิ จวนิ ซางยางตอ้ งหลบหนรี าชภยั จากเจา้ แควน้ องคใ์ หม่ แต่สดุ ทา้ ยเขาถูกจบั กมุ ตวั ได้ และถูกสงั่ ใหล้ งโทษดว้ ยการใชห้ า้ มา้ แยก รา่ งกลางตลาด ซง่ึ เป็นบทลงโทษหฤโหดทซ่ี างยางไดบ้ ญั ญตั ขิ น้ึ เอง เป็นจุดจบทน่ี ่าสลดสาหรบั นกั ปฏริ ปู ทก่ี ลา้ ทวนกระแส อดตี เพ่อื สรา้ งรากฐานสอู่ นาคตทด่ี กี วา่ . เม่อื ซางยางตาย ขนุ นางฝ่ายอนุรกั ษ์นิยมสดุ โต่งนาโดยกานหลง และตูซ้ อ่ื อาศยั โอกาสน้เี สนอความเหน็ ใหย้ กเลกิ ระบบ ตามทซ่ี างยางไดป้ ฏริ ปู ไว้ แลว้ กลบั ไปใชแ้ นวทางแบบเก่าแทน แต่แมว้ ่าฉนิ ฮยุ่ เหวนิ จวนิ จะเกลยี ดซางยางเขา้ ไสข้ นาดไหน กต็ าม ฉนิ ฮุย่ เหวนิ จวนิ กย็ นื กรานไม่ยกเลกิ ระบบทซ่ี างยางไดว้ างไว้ และน่กี เ็ ป็นปัจจยั สาคญั ทท่ี าใหก้ ารเปลย่ี นแปลงของ ซางยางไมว่ อดวายไปพรอ้ มกบั การตายของเขา สง่ ผลยนื ยาวใหแ้ ควน้ ฉินกา้ วหน้าเหนอื แควน้ อ่นื ๆ อย่างต่อเน่อื ง . เม่อื ขอ้ เสนอไม่ไดร้ บั การตอบสนอง กานหลงและตูซ้ ่อื กว็ างแผนทจ่ี ะเปลย่ี นตวั เจา้ ผคู้ รองแควน้ แผนของอามาตยเ์ ฒา่ ทงั้ สอง ไมร่ อดสายตาของเจา้ แควน้ หนุ่ม ฉนิ ฮุ่ยเหวนิ จวนิ มอบหมายใหแ้ ม่ทพั องิ๋ ฉือ และแมท่ พั องิ๋ หวั ผเู้ ป็นลกู พล่ี กู น้อ งนากาลงั

เขา้ กวาดลา้ งกล่มุ ของกานหลงและตูซ้ อ่ื ลงไดใ้ นทส่ี ดุ ตูซ้ อ่ื สน้ิ ชพี ระหว่างชุลมนุ สว่ นกานหลงมกี ารกลา่ วถงึ จดุ จบทแ่ี ตกต่าง กนั ไปบา้ งว่าถูกประหาร บา้ งวา่ ตรอมใจตายดว้ ยสงู อายมุ าแลว้ . แทจ้ รงิ แลว้ กานหลงและตูซ้ อ่ื ไมใ่ ชจ่ ะเลวรา้ ยไปเสยี ทงั้ หมด เพยี งแตย่ ดึ ตดิ อย่กู บั ความคดิ เกา่ ๆ ทต่ี ดั เองยดึ ถอื วา่ ดี เม่อื มี การเปลย่ี นแปลงทม่ี ากระทบต่อความเชอ่ื และสถานะภาพตวั เอง จงึ ไม่อาจยอมรบั ได้ แทนทจ่ี ะเป็นกงั หนั ใชส้ ายลมการ เปลย่ี นแปลงเป็นพลงั งาน กลบั ทาตวั เป็นกาแพงตา้ นการเปลย่ี นแปลง เป็นจระเขข้ วางกระแสปฏริ ปู ทเ่ี ชย่ี วกราก . ความรคู้ วามสามารถของผมู้ ปี ระสบการณ์ในบา้ นเมอื ง ควรจะไดใ้ ชเ้ พ่อื สง่ เสรมิ การพฒั นาบา้ นเมอื ง หรอื ตรวจสอบถ่วงดุล อย่างสจุ รติ เป็นธรรม การใชอ้ ตั ตาและผลประโยชน์สว่ นตวั เป็นทต่ี งั้ สรา้ งอปุ สรรคกดั ขวางความเปลย่ี นแปลงของบา้ นเมอื ง รงั แต่จะสรา้ งเง่อื นไขเงอ่ื นตาย นาบา้ นเมอื งไปสคู่ วามยงุ่ ยากโดยไมจ่ าเป็น . การเปลย่ี นแปลงเป็นธรรมดาของโลก กงลอ้ ประวตั ศิ าสตรห์ มนุ เป็นวงกลมกจ็ รงิ แตต่ อ้ งเคล่อื นไปขา้ งหน้า ไม่อาจแชแ่ ขง็ อยู่ ณ จุดเดมิ ไดต้ ลอดไป . เรยี บเรยี งจาก http://chinesenotes.com/shiji/shiji068.html https://www.lsqww.com/zh-tw/fengyurenwu/dwjx/513909.html . บทความจากเพจ คยุ สามกก๊ ถถไซฮ่ ่นั