นิทานเรื่องฟันข้าใครอย่าแตะ

นทิ านเร่อื งฟันข้าใครอย่าแตะ แตง่ โดย กมลน้อยกลอยใจ

เชา้ วนั หน่ึงเด็กหญิงกมลไปหาคณุ หมอฟนั เพื่อไปเช็คว่าฟันเปน็ อยา่ งไรบา้ ง

แตก่ ต็ ้องตกใจ เพราะว่าฟนั กระตา่ ยของเด็กหญิง กมลมอี าการโยกคลา้ ยจะหลุดออกมา เด็กหญิงกมลกลวั มากที่ จะต้องการถอนฟัน เธอจรงิ ตะโกนไปว่า “ ฟนั กมลหมออยา่ แตะนะ! ” โดยคณุ หมอบอกกมลว่า “ ไมเ่ ปน็ นะกมล คณุ หมอจะ ทาให้เบาทีส่ ุดเพื่อให้ฟนั กมลสวยๆ เวลายม้ิ จะได้มีฟันทสี่ วยนะ ยงั ไงก็ตาม กมลตอ้ งรู้จกั แปรงฟนั เพ่ือรกั ษาความสะอาดของฟัน ด้วยนะครับ ”

กมลจึงยอมให้คุณหมอถอนฟันแต่โดยดี เ พ ร า ะ ว่ า อ ย า ก ฟั น ส ว ย เ ห มื อ น เ พ่ื อ น ที่ โ ร ง เ รี ย น หลังจากนั้นไม่นาน ฟันหน้าของกมลก็ งอกข้ึนมาใหม่ กมลจึงต้ังใจแปรงฟันเพ่ือรักษาฟัน ตามที่คุณหมอบอก

กมลยงั ใจดีไปเล่าต่อใหเ้ พอ่ื นๆฟังวา่ ถา้ หากเราไมแ่ ปรงฟนั นอกจากจะทาใหฟ้ นั เราผุแล้ว ยังจะทาใหเ้ รามกี ลิ่นปากอีกด้วย เพราะว่าเธอภมู ิใจที่มีฟนั สวย

ก่อนจะจากกนั ไป กมลอยากให้เพ่อื นๆจาไวว้ ่า “ฟนั ดี เป็นศรีแกป่ ากนะคะเพ่อื นๆ” นทิ านเรอื่ งนสี้ อนให้รู้ ว่าทาตวั เปน็ กระต่ายตน่ื ตูมให้รอฟังคาแนะนาจาก ผู้ใหญก่ อ่ นว่าส่ิงใดเราจึงควรทาสงิ่ ใจไมค่ วรทา

ขอบคณุ ที่อา่ นกนั มาจนจบนะคะเพอ่ื นๆ