พุทธศาสนสุภาษิต

พุทธศาสนสุภาษิต

อาสํ น ฉินฺเทยฺย สุขาคมาย อา-สัง-นะ-ฉิน-เทย-ยะ-สุ-ขา-คะ-มา-ยะ เมื่อต้องการความสุข ไม่พึงสิ้นหวัง

ยาตานุยายี จะ ภะวาหิ มาณะวะ ยา-ตา-นุ-ยา-ยี-จะ-ภะ-วา-หิ-มา-ณะ-วะ จงเดินตามทางที่บุพการีชนดำเนินไปแล้ว

นตฺถิ ปญฺญาสมา อาภา นัต-ถิ-ปัญ-ญา-สะ-มา- อา-ภา แสงสว่างเสมอด้วยปัญญา ไม่มี

จิตฺตํ ทนฺตํ สุขาวหํ จิต-ตัง-ทัน-ตัง-สุ-ขา-วะ-หัง จิตที่ฝึกแล้ว นำสุขมาให้

วิริเยน ทุกฺขมจฺเจติ วิ-ริ-เย-นะ-ทุก-ขะ-มัจ-เจ-ติ คนล่วงทุกข์ได้ด้วยความเพียร

โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ โก-ธัง-ฆัต-ตะ-วา-สุ-ขัง-เส-ติ ฆ่าความโกรธได้แล้ว นอนเป็นสุข

ธมฺโม หเว รกฺขติ ธม.มจารึ ธัมโม ธัม-โม-หะ-เว-รัก-ขะ-ติ-ธัม-มะ-จา-ริง ธรรมนั่นแหละ รักษาผู้ประพฤติธรรม

นิพฺพานํ ปรมํ สุขํ นิพ-พา-นัง-ปะ-ระ-มัง-สุ-ขัง นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

ด.ช.ศุภากร หิรัญคำ ม.3/9 เลขที่ 30