ทศั นคติท่ีควรมีในการทางาน
5 ทศั นคตคิ วรมีเพอื่ ท่ีจะมีชวี ิตที่ดี “ทศั นคติ” และ “มุมมอง” เป็ นเร่อื งสำคญั ทีก่ ำหนดชีวติ ของเรำอยไู่ ม่นอ้ ย เพรำะสองสิ่งน้ีเปลี่ยนวธิ ีกำรท่ีเรำจะมองโลกรอบขำ้ งตลอดไปจนถึงเหตุกำรณต์ ำ่ งๆ ทเี่ ขำ้ มำในชีวติ ดว้ ยเหตุน้ีบรรดำเรอ่ื งรำวเก่ียวกบั กำรพฒั นำตวั เองมกั จะหยบิ สองสิ่งน้ีมำพูดเป็นแกน่ สำคญั มำกกวำ่ เรือ่ งไหนๆ และตอ่ ใหบ้ ำงคนอำจจะมองวำ่ เร่ืองทศั นคติน้ีสว่ นมำกจะเกี่ยวกบั เรือ่ งกำรทำงำนหรอื สรำ้ งธุรกจิ (แบบเดียวกบั ทต่ี อนน้ีพวกหนงั สือและคอรส์ แรงบนั ดำลใจสรำ้ งลำ้ นอะไรจนเกล่ือนตลำด) แตเ่ อำจริงๆ แลว้ ทศั นคตนิ นั้สมั พนั ธแ์ ละประยุกตใ์ ชก้ บั กำรใชช้ ีวติ ของเรำไมว่ ำ่ จะเป็นเร่อื งส่วนตวั หรือเรอื่ งงำน บทควำมน้ีผมเลยขอหยบิ ทศั นคติสำคญั ๆ ทม่ี กั ถูกหยิบมำพดู ถึงบ่อยๆ มำแนะนำกนั นะครบั1. ไม่มีอะไรในโลกน้เี พอรเ์ ฟกต์ แมว้ ำ่ เรำจะพยำยำมคอนโทรลอะไรมำกแคไ่ หน แตว่ ำ่ กนั จริงๆ แลว้ มนั กไ็ ม่มีอะไรที่ “สมบูรณแ์ บบ” เพรำะมนั กจ็ ะมีจดุ เล็กจดุ นอ้ ยใหต้ ิดอยเู่ สมอ กำรคดิ ไดว้ ำ่ ไม่มีอะไรทสี่ มบูรณก์ จ็ ะทำใหเ้ รำรูจ้ กั ทจ่ี ะมองหลำยๆ อยำ่ งดว้ ยควำม “พอใจ” งำ่ ยข้ึนกวำ่ เดมิ แทนทจี่ ะตอ้ งนง่ั ตดิ โน่นหงดุ หงิดน่ีและเปลี่ยนมำมีควำมสุขกบั ส่งิ ทม่ี ีดีกวำ่2. คนเราตอ้ งพบกบั ความผดิ หวงั แมว้ ำ่ หลำยๆ คนจะพยำยำมผลกั ดนั ใหเ้ รำตง้ั เป้ ำหมำย ตงั้ ควำมหวงั ใหก้ บั ตวั เอง แตท่ เ่ี รำตอ้ งเตอื นตวั เองไปดว้ ยคอื ยงั ไงก็ตำมมนั กค็ งยำกทเ่ี รำจะสมหวงั ไปเสียทกุ อยำ่ ง กำรเผชญิ หนำ้ กบั ควำมจริงที่วำ่ ชีวติ เรำก็มีสิง่ ทพ่ี ลำดหวงั อยเู่ ป็นประจำกจ็ ะชว่ ยใหเ้ รำรบั มือกบั หลำยๆ อยำ่ งไดง้ ำ่ ยข้ึน และเอำจริงๆ แลว้ ชีวติ เรำก็ยงั มีหลำยอยำ่ งท่ีสมหวงั เพียงแตเ่ รำไมไ่ ดม้ องมนั หรอื ไม่ก็มองเห็นสิง่ ทพ่ี ลำดหวงั มำกกวำ่ นน่ั แหละ3. ความสาเรจ็ ไม่มีถา้ ไม่รจู้ กั ลม้ เหลว ใครๆ กอ็ ยำกมีควำมสำเรจ็ และนอ้ ยคนทจี่ ะอยำกเจอควำมลม้ เหลว แตใ่ นควำมจริงถำ้ เรำไปถำมคนท่ีประสบควำมสำเร็จหรือคนทก่ี ำ้ วหนำ้ แทบทกุ คนจะพดู เหมือนๆ กนั วำ่ พวกเขำตอ้ งผำ่ นควำมยำกลำบำกมำเทำ่ ไรลม้ ลุกคลุกคลำนมำเยอะแคไ่ หน ทำผิดพลำดมำไม่นอ้ ย แตก่ ็เพรำะควำมลม้ เหลวนนั่ แหละทส่ี อนใหพ้ วกเขำรูจ้ กัปรบั ตวั เรียนรู้ และแกไ้ ขใหต้ วั เองเกง่ ข้ึน งำนทที่ ำดีข้ึน จนกลำยเป็นเหมือนสจั ธรรมทว่ี ำ่ ถำ้ อยำกสำเร็จก็ตอ้ งพรอ้ มทจ่ี ะลม้ เหลวใหเ้ ป็นนนั่ เอง4. ความสาเรจ็ และการเปลีย่ นแปลงไม่มีวนั มาก่อนการลงมือทา หนึ่งในคำพูดทผ่ี มชอบมำกคือควำมสำเรจ็ ไม่มีวนั มำกอ่ นส่ิงที่เรยี กวำ่ งำน มนั เป็นเหมือนกำรกระตุน้ ใหเ้ รำรูอ้ ยเู่ สมอวำ่ ควำมสุข ควำมสำเร็จ หรือสิง่ ทเี่ รำหวงั ไวน้ น้ั จะเป็ นแคค่ วำมฝันหรอื คำพูดลอยๆ โดยไมม่ ีวนั เป็นจริงตรำบใดทเ่ี รำยงั ไมล่ งมือทำอะไรสกั อยำ่ ง ดว้ ยเหตุน้ีเขำถึงบอกวำ่ นอกจำกคิดแลว้ เรำตอ้ งลงมือทำดว้ ย ถำ้ เรำอยำกมีชีวติ ทด่ี ี อยำกหลุดออกจำกปัญหำ เรำก็ตอ้ งเริ่มทำอะไรสกั อยำ่ ง เพรำะกำรอยูเ่ ฉยๆ มนั กค็ งไม่มีอะไรเกดิ ข้ึนเป็นแน่5. การเรยี นรไู้ ม่มีวนั ส้นิ สดุ และเราไม่เคยรไู้ ปทุกอย่าง ปัญหำของคนจำนวนมำกเม่ือโตข้ึนคือควำมชะล่ำใจวำ่ เรำรูด้ ีแลว้ เขำ้ ใจทกุ อย่ำงดีแลว้ จนปิดประตกู ำรเรียนรูไ้ ปทงั้ ทจ่ี ริงๆ โลกของเรำยงั คงขบั เคล่ือนไปขำ้ งหนำ้ เชน่ เดยี วกบั สงิ่ รอบตวั เรำทรี่ งั สรรคค์ วำมรูใ้ หม่ๆ ข้ึนมำเรื่อยๆ แมแ้ ต่ในสงิ่ ทเ่ี รำทำอยู่ทกุ วนั มนั ก็ยงั มีควำมเปลี่ยนแปลงเกดิ ข้ึนใหเ้ รำสำมำรถเรียนรูไ้ ดอ้ ยเู่ สมอ กำรไม่เปิดตวั เองใหเ้ รียนรูส้ ง่ิ ใหม่ๆ หรือกำรตง้ั กำแพงทำตวั เป็นนำ้ เตม็ แกว้ กเ็ รยี กวำ่ เป็นกำรตดั โอกำสตวั เองอยำ่ งมำก ยิ่งถำ้ ใครคิดวำ่ ตวั เองเหนือกวำ่ คนอนื่ ก็ยิง่ เป็นกำรเปิดชอ่ งใหค้ นท่มี ำทหี ลงั สำมำรถวง่ิ แซงเอำไดง้ ่ำยๆ นอกจำกน้ีแลว้
ถำ้ ใครสำมำรถเรียนรูไ้ ดอ้ ยเู่ รือ่ ยๆ กจ็ ะยิ่งทำใหต้ วั เองมีมุมมองทมี่ ำกข้ึน ตอ่ ยอดควำมคดิ ไดม้ ำกข้ึน ซงึ่ ก็จะนำไปสู่กำรสรำ้ งชีวติ ใหด้ ีข้ึนกวำ่ เดิมได้ สำหรบั ผมแลว้ ทศั นคติที่กลำ่ วมำมกั เป็นสิง่ ทผ่ี มอำ่ นและแลกเปล่ียนกบั หลำยๆ คนอยูบ่ อ่ ยๆ อนั ทจี่ รงิ ยงัมีทศั นคติอกี มำกมำยทช่ี ว่ ยใหเ้ รำมีชีวติ ทดี่ ขี ้ึน แตเ่ หนืออืน่ ใดแลว้ ทศั นคติสำคญั ทีผ่ มวำ่ ทุกคนควรจะมีกค็ ือ“ทศั นคติของกำรเป็นคนดี” นนั่ แหละครบั ทศั นคติทจี่ ะทาใหค้ ุณกา้ วหนา้ ในการทางาน แมว้ ำ่ ทกั ษะและประสบกำรณจ์ ะเป็นคณุ สมบตั ิสำคญั ทน่ี ำยจำ้ งตอ้ งกำรจำกพนกั งำน แตไ่ มว่ ำ่ คณุ จะเกง่ กำจขนำดไหน หำกไม่มีทศั นคตทิ ดี่ ีควบคกู่ นั ไปแลว้ องคก์ รของคณุ กจ็ ะไม่อำจเกดิ สภำพแวดลอ้ มในกำรทำงำนทสี่ มดุลได้ คนทำงำนจงึ ควรพรอ้ มดว้ ย 5 ทศั นคติเชงิ บวกตอ่ ไปน้ี เพ่ือควำมกำ้ วหนำ้ และควำมสำเร็จไมว่ ำ่ จะทำอำชีพอะไรก็ตำมเคารพผูอ้ น่ื ไมเ่ ฉพำะแตผ่ ทู้ มี่ ีอำวุโสกวำ่ เรำเทำ่ นนั้ ทีเ่ รำควรเคำรพและใหเ้ กียรติ แตเ่ รำควรเคำรพทกุ ๆ คน ไม่วำ่ จะเป็นลูกคำ้ เพื่อนรว่ มงำน หรือแมแ้ ตค่ นทม่ี ีตำแหน่งตำ่ กวำ่ เรำ เรำควรปฏิบตั ิตอ่ พวกเขำดว้ ยควำมสภุ ำพ แมเ้ รำอำจไม่เห็นดว้ ยกบั เขำในบำงเรอ่ื ง แตก่ ็ควรโตแ้ ยง้ ดว้ ยควำมสุภำพและใหเ้ กียรตเิ สมอภมู ิใจในตนเอง คนทม่ี ีควำมภูมิใจในตนเองเก่ียวกบั งำนทตี่ นทำมีแนวโนม้ ทจี่ ะทมุ่ เทเพื่อควำมสำเรจ็ ซงึ่ เป็นคณุ สมบตั ิท่ีนำยจำ้ งมองหำ ควำมภูมิใจไมไ่ ดห้ มำยควำมวำ่ เรำจะหย่ิงทะนงไม่ยอมรบั ควำมชว่ ยจำกผูอ้ ืน่ แตห่ มำยถึง เรำภมู ิใจในผลงำนทอี่ อกมำจำกควำมทมุ่ เทของเรำและอยำกจะทำใหม้ นั ดขี ้ึน ๆ เรือ่ ย ๆทาตามที่รบั ปาก เม่ือพนกั งำนรบั ปำกแลว้ ควรทำใหไ้ ด้ เพรำะนอกจำกจะแสดงถึงควำมรบั ผิดชอบแลว้ กำรรบั ปำกทำในสง่ิ ท่ีไมเ่ คยทำมำกอ่ น ยงั ทำใหพ้ นกั งำนตอ้ งใชค้ วำมพยำยำมมำกข้ึนเพ่ือจะทำงำนนนั้ ใหส้ ำเร็จ ซง่ึ เป็นกำรพฒั นำกำรทำงำนและควำมคิดของตนไปดว้ ยกา้ วหนา้ ในการทางานสรา้ งสรรคส์ ง่ิ ใหม่ ๆ พนกั งำนทม่ี ีควำมคิดริเรม่ิ สิ่งใหม่ ๆ ชอบทจี่ ะคิดนอกกรอบ เพื่อคน้ หำวธิ ีทแี่ ตกตำ่ งในกำรทำสิ่งเดียวกนัคอื อกี คณุ สมบตั ิหนึ่งทอี่ งคก์ รตอ้ งกำร แมส้ ่ิงทค่ี ิดอำจจะไม่ใชว่ ธิ ที ด่ี ีทส่ี ุด แมจ้ ะลม้ เหลว แตค่ นทมี่ ีทศั นคติเชน่ น้ีจะไม่หยุดคดิ อะไรใหม่ ๆ ตลอดเวลำ และสำมำรถสรำ้ งสรรคผ์ ลงำนช้นิ ใหม่ทเี่ ป็นท่ยี อมรบั และประสบควำมสำเร็จไดส้ กัวนัเต็มใจช่วยเหลอื ผูอ้ น่ื คนมีนำ้ ใจอยู่ทไี่ หนใคร ๆ ก็รกั ไม่วำ่ จะเป็นกำรชว่ ยเหลือในส่ิงทล่ี ูกคำ้ ตอ้ งกำร หรอื ชว่ ยเพื่อนรว่ มงำนให้ทำงำนสำเรจ็ ก็ลว้ นแตส่ ำคญั ทงั้ ส้นิ ยิ่งเรำมีนำ้ ใจตอ่ ผูอ้ ่นื มำกเทำ่ ไร เรำก็จะมีคนอยำกรว่ มงำนกบั เรำมำกเทำ่ นนั้ และเพ่ิมโอกำสไดร้ บั มอบหมำยงำนทส่ี ำคญั มำกข้ึนดว้ ย
Search
Read the Text Version
- 1 - 3
Pages: