หนูน้อยหมวกแดง

หนูน้อยหมวกแดง



คำนำ การนำเอานิทานไปเล่าเรื่องประกอบคำสอนให้เด็ก ๆ ได้ฟังย่อมจะเป็นเครื่อง ทำให้เพลิดเพลินและเสริมความรู้ แบ่งเบาภาระที่จะต้องสอนเนื้อหาอย่างเดียว โดยอาศัยบุคลาธิษฐานเป็นตัวอย่างประกอบ นอกจากนี้นิทานแต่ละเรื่องยังให้ ข้อเท็จจริงและช่วยในด้านการอ่าน การเขียน การใช้ภาษาที่ถูกต้อง เป็นการเพิ่ม ทักษะในด้านการเห็น การฟัง และการทำตามเยี่ยงอย่างอันดีนั้นด้วยการศึกษา เรื่องนิทานจึงเป็นปัจจัยให้ เกิดความรู้ทั้งทางทฤษฎีและแนวปฎิบัติด้วยทั้งสอง ทาง หากเกิดความผิดพลาดประการใดก็ขอมา ณ โอกาสนี้ด้วย จัดทำโดย นางสาวอัสมา หวัดแท่น



กาลครั้งหนึ่ง ณ หมู่บ้านที่แสนอบอุ่น มีเด็กหญิงหน้าตาน่ารักนั่งเล่นดู คุณแม่ทำอาหารอยู่ในครัว เพื่อนบ้านทุกคนต่างพากันชื่นชมเธอ และเรียก เธอว่า \"หนูน้อยหมวกแดง\" ตามสีของหมวกที่เธอใส่เป็นประจำ และวันนี้ เธอก็ได้รับคำสั่งจากคุณแม่ของเธอ ให้นำอาหารและขนมไปเยี่ยมคุณยาย ซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านข้าง ๆ \"เอาตะกร้านี้ไปส่งให้ถึงมือคุณยายนะจ๊ะ แล้วก็รีบไปรีบกลับอย่าไปเที่ยว เล่นเถลไถลที่ไหนไกล อย่าพูดคุยกับคนแปลกหน้าด้วยล่ะ เข้าใจไหม?\" คุณแม่คนสวยกำชับด้วยความเป็นห่วง ลูกสาวตัวน้อยก็รีบตอบรับ และ สัญญา แล้วออกจากบ้านไปอย่างร่าเริง



ในระหว่างทางไปบ้านคุณยาย บังเอิญมีหมาป่าเจ้าเล่ห์เดินมาพบกับหนู น้อยหมวกแดง หมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวนี้จึงเข้าไปทักทาย หวังจะจับเด็กหญิงทำเป็น อาหารมื้อเย็น \"สวัสดีจ้ะสาวน้อย มาทำอะไรในป่าตรงนี้คนเดียวเหรอจ๊ะ ?\" \"หนูกำลังไปเยี่ยมคุณยายที่หมู่บ้านใกล้ ๆ นี้เองค่ะ\" หนูน้อยหมวกแดง ตอบอย่างเป็นมิตร แต่กลับทำให้เจ้าหมาป่าเจ้าเล่ห์คิดหาอุบายหลอกล่อหวัง จับคุณยายของเธอมาเป็นเหยื่อด้วยอีกคน



\"แต่ว่าสาวน้อย.. เอาตะกร้าเล็ก ๆ ไปแค่นี้ คุณยายเสียใจแย่เลย ฉันว่า เราไปเก็บดอกไม้สวย ๆ มาเป็นของขวัญเพิ่มกันเถอะ\" หมาป่าชักชวนให้หนู น้อยหมวกแดงออกนอกเส้นทาง มันจะได้รีบตรงไปจับคุณยายกินก่อน แล้ว ดักรอหนูน้อยหมวกแดงที่บ้านนั้นเลย โชคไม่ดีที่หนูน้อยหมวกแดงหลงเชื่อคำชวน แล้วหันไปเก็บดอกไม้ และ เดินเล่นอย่างเพลิดเพลินจนลืมทั้งเวลา ทั้งคำตักเตือนของคุณแม่ไปหมดสิ้น



จนกระทั่งเจ้าหมาป่าเดินทางไปถึงหมู่บ้านข้าง ๆ แล้วจับตัวคุณยายซ่อน เอาไว้ในตู้ ก่อนนำเสื้อผ้ามาใส่ เพื่อปลอมตัวเป็นคุณยายนอนป่วยอยู่บนเตียง รอ ให้หนูน้อยหมวกแดงมาถึงแล้วจับกินทั้งยายทั้งหลานพร้อมกันทีเดียว



เมื่อหนูน้อยหมวกแดงรู้ตัวว่าทำผิดคำสั่งคุณแม่ ก็รีบวิ่งไปหาคุณยายที่ บ้านทันที แต่กลับพบว่าคุณยายของเธอนั้น มีท่าทางและหน้าตาที่ดูน่าแปลก ประหลาดไปจากเดิม



\"คุณยายคะ ทำไมคุณยายต้องนอนคลุมโปงด้วยล่ะคะ\" หนูน้อยถามด้วยความสงสัย \"ยายเป็นไข้ไม่สบาย ยายเลยหนาวจ้ะหลาน\" หมาป่าดัดเสียงตอบ \"คุณยายคะ ทำไมเสียงของคุณยายแปลกจังเลยคะ\" หนูน้อยถามอีกครั้ง \"ยายเจ็บคอ ไอหนักมาก เสียงเลยเพี้ยนไปหน่อยจ้ะหลาน\" หมาป่าตอบกลับ พร้อมกับ แกล้งทำเป็นไอค่อกแค่ก ทำให้หนูน้อยหมวกแดงสังเกตเห็นเขี้ยวแหลมในปาก \"คุณยายคะ ทำไมคุณยาย ถึงมีเขี้ยวยาวขนาดนั้นล่ะคะ\" หนูน้อยหมวกแดงถามแล้ว ค่อย ๆ เดินถอยออกมา เพราะเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัย \"ก็เพราะยายมีเขี้ยวไว้จับหลานกินไงล่ะ เจ้าหนูน้อย !!\" คราวนี้หมาป่าไม่แสร้งทำตัว ใจดีอีกต่อไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตัวหนูน้อยหมวกแดงอย่างเกรี้ยวกราด แต่โชคดีที่ เสียงกรี๊ดของหนูน้อยดังไปถึงนายพรานหนุ่มสองคนที่ผ่านมาพอดี



ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปืนดังขึ้นสามนัด พร้อมกับร่างของหมาป่าดิ้นรนอย่าง เจ็บปวด นายพรานหนุ่มบุกเข้ามาช่วยชีวิตหนูน้อยหมวกแดง และพาคุณยาย ออกจากตู้เสื้อผ้าได้อย่างปลอดภัย หนูน้อยหมวกแดงสารภาพความผิด และ ขอโทษคุณยายที่ตัวเองเถลไถลจนได้รับอันตรายกันทั้งคู่ \"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจ้ะ แค่หนูไม่เป็นอะไรก็พอแล้ว แต่ต้องสัญญากับ ยายก่อนนะว่าหนูจะไม่เชื่อฟังคนแปลกหน้า ไม่เล่นซุกซนจนลืมเวลาแบบนี้อีก\" หนูน้อยหมวกแดงพยักหน้ารับคำ พอคุณยายเห็นดังนั้นก็ ยิ้มรับ แล้วเลี้ยง อาหารมื้ออร่อยให้นายพรานแทนคำขอบคุณที่ได้ช่วยเหลือไว้ ก่อนทั้งสองจะพา หนูน้อยหมวกแดงกลับสู่อ้อมกอดของคุณแม่ที่บ้าน



นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เด็ก ๆ ควรมีวินัยในตนเอง และเชื่อฟังคำสั่งสอน รวมถึงคำแนะนำของคุณ พ่อคุณแม่ ถ้าได้รับอนุญาตให้ออกไปข้างนอกแล้ว ก็ไม่ควรเถลไถลไปไหนไกล จนมืดค่ำ และควรกลับบ้านให้ตรงเวลาที่กำหนด ที่สำคัญต้องพยายามหลีก เลี่ยง ไม่พูดคุย หรือรับของจากคนแปลกหน้าโดยเด็ดขาด เพราะพวกเขาอาจ เป็นคนไม่ดีที่หวังขโมยทรัพย์สินเงินทอง หรือทำร้ายร่างกายแล้วเป็นอันตราย ต่อชีวิต เหมือนกับหมาป่าจอมเจ้าเล่ห์ ที่คิดวางแผนกินหนูน้อยหมวกแดงเป็น อาหาร แต่ถ้าเผลอทำตัวผิดไป ก็ต้องรู้จักขอโทษขอโพย เอาความผิดพลาด มาเป็นบทเรียน แล้วอย่ากลับไปทำผิดซ้ำสองอีกนะคะ

จัดทำโดย นางสาวอัสมา หวัดแท่น 6406810041