ฟอน faun (1)

ฟอน faun

ฟอน ( faun) เปน สตั วในเทพปกรณัมโรมัน ทอ นบนจากศรี ษะลงไปถึงเอว เปน มนุษยแตม ีเขาและหูของแพะ ทอ นลา งจากเอวถงึ เทา เปน แพะ อาศัยอยู ในปา มีความเกี่ยวของกับเซเทอรในเทพปกรณมั กรีก

ฟอนสรา งความกลัวใหแกม นษุ ยที่กาํ ลงั เดนิ ทางในสถานท่ที ่ีเปลีย่ ว และ หางไกลจากเมือง แตส ามารถชว ยบอกทางใหแกมนุษยท่ีกําลังหลง สิง่ นพี้ บได ในนทิ านเรอื่ ง เซเทอรและนกั เดนิ ทาง (The Satyr and the Traveller) ซง่ื ช่อื เรอ่ื งในภาษาละตินคือ เฟานสุ (Faunus; แปลวา ฟอน ในภาษาละติน) เดิมที ฟอนกบั เซเทอรเ ปนสัตวที่ตางกันมาก คอื ฟอนเปนสัตวค รง่ึ มนษุ ยครง่ึ แพะ สว น เซเทอรเปน คนแคระท่ีอัปลกั ษณ อวนลาํ่ สัน และมขี นมาก หรือบางทเี ช่ือวาเปน คนปามีหูและหางของมาหรือลา นอกจากนี้ เคยเชอ่ื กนั วาเซเทอรมเี สนห กับ มนุษยเพศหญงิ มากกวาฟอน และฟอนไมฉลาดเหมือนเซเทอร มากไปกวา น้ี ศาสนาโรมนั โบราณมีเทพเจา ชอ่ื เฟานุส (Faunus) ซ่ึงมักมคี วามเกีย่ วขอ งกับปาไมปกคลุมดว ยมนตว เิ ศษ, เทพเจา กรีกช่ือวา แพน (Pan) , และเทพเจา หญิงชอ่ื วา เฟานา (Fauna) ซ่งึ เปน มนษุ ยแ พะ

ตัวแทนของเทพเจาโรมันอันศักด์ิสทิ ธิ์, ราเริงและมีอัธยาศัยดี Faun อปุ ถมั ภ เล้ียงและเกษตรกร ตนแบบของมนั คือเทพเจาแพนในตํานานเทพเจา กรีก Faun - น้เี ปนอีกหนง่ึ เทพเจา กรีกท่ีเปน ท่ีเคารพบชู าและนาํ ของขวญั ในสํานกั งาน ของเขาเปน ทุง นาทุงหญา ปา ไมและสวน ตามตาํ นานปขู องแพนคอื พระเจา บูชา โดยเกษตรกรดาวเสารและพอ ของเขา - Picos เทพเจาแหง ทงุ นาและปา ไม

ประวตั ิ ในประวตั ศิ าสตรข องกรุงโรมโบราณมเี วลาเมอื่ ทุกป 15 กุมภาพนั ธพลเมืองของกรุง โรมเฉลมิ ฉลอง Lupercalia ศักด์ิสิทธลิ์ งวันที่รมี ัสและโรมูลสั - ผกู อต้งั ของทุนใน อนาคตของจักรวรรดิ เคยพนี่ องทีอ่ นุบาลและเลย้ี งหมาปานมของเธอ ทารกทีถ่ ูกซอน อยูใ นถํ้าจนกวา จนกวา พวกเขาจะพบโดยบังเอญิ เลย้ี งแกะไมมีในสถานท่ศี กั ดิ์สทิ ธิ์ท่ี อาศยั อยู Faun (เทพน้ีเคารพนบั ถือจากคนเล้ยี งแกะและเกษตรกร) ท่ีตั้งอยบู นเนินเขา ของราชสํานกั ฮิลล Luperci - ชอ่ื ทส่ี องของฟอนซง่ึ เขาไดรับจากคนเลย้ี งแกะ พวกเขาเชอื่ วาเทพปกปอ ง พวกเขาจากฝูงหมาปา โดยวิธกี ารที่ Lupark โรมนั โบราณท่ีเก่ยี วขอ งกับหมาปาดงั นั้น เทศกาลเดิมทอี่ ุทศิ ตนเพอ่ื ศาสนาของสัตวน ้ี

Faun - เทพเจาแหงความอดุ มสมบรู ณเ พือ่ ใหเ ขาเปน ท่เี คารพบชู าและเปน ทน่ี บั ถือแมวนั หยดุ พเิ ศษ เปน เกยี รตแิ กเ ขา พิธกี รรมทเี่ กิดขึน้ ดังตอ ไปนี้ 1. จุดหลกั ของงานกถ็ ือวาเปน ความเสียสละ การทาํ เชน นีเ้ ลอื กสุนัขและแพะ (จากแหลง อืน่ ๆ - แพะและแพะ) ทแ่ี ทน บชู า (แทน บูชา) สองชายหนมุ ทถ่ี กู สง มา พวกเขาจะตองหันไปแตล ะวิธี luperok ไปสัมผัสหนาผากของเขาดว ยมดี ใบมดี ท่อี ยูในเลอื ดของสัตวท่เี สยี สละ นักบวชถัดไปผมเปย กแพะในนมไดอ ยา งรวดเร็วและเธอเชด็ เลือดจากชาย หนมุ คนหน่งึ ของเขาทหี่ นาผากในขณะน้ีคอื การวาดภาพอารมณท มี่ คี วามสขุ Faun ในเทพนิยายโรมนั ไมไดเปน เทพชว่ั ราย เขารักท่จี ะใหความสนกุ สนานของการแสดงตลกของเขาแมวาบางครง้ั รนุ แรง นั่นเปนเหตุผลที่เขา เกล้ยี กลอมของขวญั และการเสยี สละ 2. หลงั จากทีเ่ สยี สละของหนังสัตวแ ถบตดั สาํ หรบั พระสงฆ luperok: กวา งท่ีจะสวมใสเปน loincloths, และแคบ - เข็มขัด (Februa) มเี สยี งดงั ฝงู ชน luperok เปลือยซึ่งมเี พียงสะโพกถกู ปกคลมุ หนังแพะกับตะโกนของ Lupercal รบี วิ่งไปท่ีเพดานปาก พวกเขาวงิ่ ไปรอบ ๆ เนนิ เขาทกุ คนศักดส์ิ ทิ ธแ์ิ ละวปิ ปง เขม็ ขดั ทต่ี อบสนองในทางของพวกเขา พระราชพธิ นี ข้ี องการชดเชยและการทําใหบ รสิ ุทธิ์จากทง้ั หมดท่มี ีการสะสมในชว งปที่ผานมา ดังน้นั ไมมใี คร พยายามทจ่ี ะหลบเล่ียงเขม็ ขดั Luperci เต็มใจท่จี ะเปดเผยตวั เองโดยเฉพาะอยางยิ่งผหู ญิงทเ่ี ช่อื วา เขม็ ขัดแพะ หวดศกั ดสิ์ ิทธิ์รับประกันความอดุ มสมบูรณข องพวกเขาและชีวิตแตง งานท่มี ีความสขุ

เพียงแคว าขอแสดงความนบั ถือทีร่ ักและหวงแหนชาวโรมันบชู าเทพเจาแพน ของพวกเขาโดยการปรากฏหลักฐานในปฏทิ ินวนั ที่เขาอกี หนง่ึ วันหยดุ - favnaly ทมี่ ีการเฉลมิ ฉลอง 5 ธันวาคม ในวันนี้เทพเสียสละนมไวนและแพะ หลังจากทเ่ี สยี สละจัดงานฉลองความสุข กับการปรากฏตวั บงั คบั ของพระเอกสญั ลกั ษณส าํ หรับวันที่มัน - ชนดิ และ พระเจา รา เริงแพนการเฉลิมฉลองงานเล้ียงในเต็มแกวง สกอตตไดฟรี บังเหยี น จากซายไปเองสัตวไดอยางอสิ ระเดนิ อยใู นปา และทุง นา นอกจากนี้ ยังมีสตั วที่ทํากนิ มโี อกาสท่จี ะผอนคลายอกี แมท าสจะไดรบั อิสระในการ ท้ิง ไวคนขึน้ อยูใ นวนั น้แี ละมคี วามสนกุ สนานกต็ ามท่ีพวกเขาสามารถ - ที่สี่แยก ในทงุ หญา ท่ี Faun - เปน พระเจาทชี่ ่ืนชอบของคนทาํ งานธรรมดา

รปู ของฟอน faun