นิทานอีสป

เร่ือง...หนูน้อยหมวกแดง

กาลคร้ังหน่ึง ณ หมู่บา้ นท่ีแสนอบอุ่น มีเด็กหญิงหนา้ ตาน่ารักนง่ั เล่นดูคุณแม่ ทาอาหารอยใู่ นครัว เพื่อนบา้ นทกุ คนต่างพากนั เรียกเธอวา่ \"หนูนอ้ ยหมวกแดง\" ตามสี ของหมวกทีเ่ ธอใส่เป็ นประจา และวนั น้ีเธอกไ็ ดร้ ับคาสง่ั จากคุณแม่ ให้นาอาหารและ ขนมไปเยยี่ มคุณยายซ่ึงอาศยั อยใู่ นหมู่บา้ นขา้ ง ๆ \" เอาตะกร้านีไ้ ปส่งให้ถึงมอื คุณยายนะจ๊ะ แล้วกร็ ีบไปรีบกลบั อย่าไปเทย่ี วเล่นเถลไถล ทไี่ หนไกล อย่าพูดคุยกับคนแปลกหน้าด้วยล่ะ เข้าใจไหม ? \" คุณแม่คนสวยกาชบั ดว้ ยความเป็ นห่วง ลูกสาวตวั นอ้ ยก็ตอบรับและสญั ญา แลว้ ออก จากบา้ นไปอยา่ งร่าเริง

ระหวา่ งทางไปบา้ นคุณยาย บงั เอิญมีหมาป่ าเจา้ เล่ห์ เดินมาพบกบั หนูนอ้ ยหมวกแดง จงึ เขา้ ไปทกั ทาย หวงั จบั เดก็ หญิงทาเป็ นอาหารม้ือเยน็ \"สวัสดจี ้ะสาวน้อย มาทาอะไรในป่ าตรงนี้คนเดียวเหรอจ๊ะ ?\" \"หนูกาลงั ไปเยี่ยมคุณยายท่ีหมู่บ้านใกล้ ๆ นีเ้ องค่ะ\" หนูนอ้ ยหมวกแดงตอบอยา่ งเป็นมิตร แต่กลบั ทาใหเ้ จา้ หมาป่ าคิดอุบายหลอกล่อ หวงั จบั คุณยายของเธอมาเป็นเหยอื่ ดว้ ยอีกคน

\"แต่ว่าสาวน้อย.. เอาตะกร้าเล็ก ๆ ไปแค่นี้ คุณยายเสียใจแย่เลย ฉันว่าเราไปเกบ็ ดอกไม้ สวย ๆ มาเป็ นของขวัญเพม่ิ กันเถอะ\" หมาป่ าชกั ชวนให้หนูนอ้ ยหมวกแดงออกนอกเสน้ ทาง มนั จะไดร้ ีบตรงไปจบั คุณยาย กินก่อน แลว้ ดกั รอหนูนอ้ ยหมวกแดงทบี่ า้ นน้นั เลย โชคไม่ดีทหี่ นูนอ้ ยหมวกแดงหลงเชื่อคาชวน แลว้ หันไปเก็บดอกไม้ และเดินเล่นอยา่ ง เพลิดเพลินจนลืมท้งั เวลา ท้งั คาตกั เตือนของคุณแม่ไปหมดส้ิน

กระทงั่ เจา้ หมาป่ าเดินทางไปถึงหมู่บา้ นขา้ ง ๆ แลว้ จบั ตวั คุณยายซ่อนเอาไวใ้ นตู้ ก่อนนาเส้ือผา้ มาใส่ เพ่อื ปลอมตวั เป็นคุณยายนอนป่ วยอยบู่ นเตียง รอให้หนูนอ้ ยหมวก แดงมาถึงแลว้ จบั กินท้งั ยายท้งั หลานพร้อมกนั ทีเดียว

เม่ือหนูนอ้ ยหมวกแดงรู้ตวั วา่ ทาผดิ คาสง่ั คุณแม่ กร็ ีบวงิ่ ไปหาคุณยายที่บา้ นทนั ที แต่ กลบั พบวา่ คุณยายของเธอน้นั มีท่าทางและหนา้ ตาแปลกประหลาดไปจากเดิม

\"คุณยายคะ ทาไมคุณยายต้องนอนคลุมโปงด้วยล่ะคะ ?\" หนูนอ้ ยถามดว้ ยความสงสยั \"ยายเป็ นไข้ไม่สบาย ยายเลยหนาวจ้ะหลาน\" หมาป่ าดดั เสียงตอบ \"คุณยายคะ ทาไมเสียงของคุณยายแปลกจังเลยคะ ?\" หนูนอ้ ยถามอีกคร้ัง \"ยายเจ็บคอ ไอหนักมาก เสียงเลยเพยี้ นไปหน่อยจ้ะหลาน\" หมาป่ าตอบพร้อม แกลง้ ทาเป็ นไอค่อกแคก่ ทาใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงสงั เกตเห็นเข้ียวแหลมในปาก \"คุณยายคะ ทาไมคุณยายถึงมีเขีย้ วยาวขนาดน้ันล่ะคะ ?\" หนูนอ้ ยหมวกแดง ถาม แลว้ ค่อย ๆ เดินถอยออกมา เพราะเร่ิมรู้สึกไม่ปลอดภยั

\"กเ็ พราะยายมเี ขยี้ วไว้จับหลานกินไงล่ะ เจ้าหนูน้อย !!\" คราวน้ีหมาป่ าไม่แสร้งทาตวั ใจดีอีกต่อไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตวั หนูน้อยหมวกแดงอยา่ งเกร้ียวกราด แต่โชค ดีทีเ่ สียงกรี๊ดของหนูนอ้ ยดงั ไปถึงนายพรานหนุ่มสองคนทผี่ า่ นมาพอดี ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปื นดงั ข้ึนสามนดั พร้อมกบั ร่างของหมาป่ าดิ้นรนอยา่ งเจบ็ ปวด นายพรานหนุ่มบุกเขา้ มาช่วยชีวิตหนูนอ้ ยหมวกแดง และพาคุณยายออกจากตเู้ ส้ือผา้ ได้ อยา่ งปลอดภยั หนูนอ้ ยหมวกแดงสารภาพความผดิ และขอโทษคุณยายที่ตวั เองเถล ไถลจนไดร้ ับอนั ตรายกนั ท้งั คู่ \"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจ้ะ แค่หนูไม่เป็ นอะไรก็พอแล้ว แต่ต้องสัญญากบั ยายก่อนนะว่าจะไม่เชื่อฟังคนแปลกหน้า ไม่เล่นซนจนลืมเวลาแบบ คราวนีอ้ ีก\" หนูนอ้ ยหมวกแดงพยกั หนา้ รับคา พอคุณยายเห็นดงั น้นั ก็ยม้ิ รับ แลว้ เล้ียง อาหารม้ืออร่อยใหน้ ายพรานแทนคาขอบคุณ ก่อนท้งั สองจะพาหนูนอ้ ยหมวกแดงกลบั สู่ออ้ มกอดของคุณแม่ที่บา้ นโดยสวสั ดิภาพ..

นิทานเร่ืองนี้สอนให้รู้ว่า : เดก็ ๆ ควรมีวินยั ในตนเอง และเช่ือฟังคาสั่งสอน รวมถึงคาแนะนาของคุณ พ่อคุณแม่ ถา้ ไดร้ ับอนุญาตให้ออกไปขา้ งนอกแลว้ ก็ไม่ควรเถลไถลไปไหนไกลจนมืด ค่า และควรกลบั บา้ นให้ตรงเวลาท่กี าหนด ที่สาคญั ตอ้ งพยายามหลีกเล่ียง ไม่พดู คุย หรือรับของจากคนแปลกหนา้ โดยเดด็ ขาด เพราะพวกเขาอาจเป็นคนไม่ดีทห่ี วงั ขโมย ทรัพยส์ ินเงินทอง หรือทาร้ายร่างกายแลว้ เป็ นอนั ตรายตอ่ ชีวติ เหมือนกบั หมาป่ าจอม เจา้ เล่ห์ ทคี่ ิดวางแผนกินหนูนอ้ ยหมวกแดงเป็นอาหาร แต่ถา้ เผลอทาตวั ผดิ ไป ก็ตอ้ ง รู้จกั ขอโทษขอโพย เอาความผดิ พลาดมาเป็นบทเรียน แลว้ อยา่ กลบั ไปทาผดิ ซ้าสองอีก นะคะ