กระต่าย กับ เต่า
ณ ป่าใหญ่แห่งหนึ่ง มีกระต่ายตัวหนึ่งมั่นใจในความเร็วของฝีเท้า ตัวเองมาก และมักพูดโม้โอ้อวดว่าไม่มีใครเทียบเทียมได้ จนวัน หนึ่ง เจ้ากระต่ายได้พบกับเต่าที่กำลังเดินต้วมเตี้ยมผ่านมา เมื่อ เห็นดังนั้น เจ้ากระต่ายก็หัวเราะเยาะและพูดล้อเลียนว่า \"นี่เจ้า เต่า มัวแต่เดินอืดอาดอย่างนี้ แล้วเมื่อไรจะถึงบ้านกันล่ะเนี่ย ต่อ ให้เจ้าเดินนำหน้าไปก่อนครึ่งวัน ข้ายังตามเจ้าทันเลย\" เจ้าเต่าได้ยินดังนั้นก็เกิดอาการไม่พอใจ เลยพูดตอบกลับไปว่า \"ถึงข้าจะเดินช้า แต่ข้าก็กลับถึงบ้านทุกวัน ถ้าอย่างงั้นเรามา ลองวิ่งแข่งกันมั้ยล่ะ แล้วข้าจะเอาชนะเจ้าให้ดู\"
กระต่ายเห็นว่าเจ้าเต่าท้าแข่งอย่างนั้นก็ตอบตกลง พร้อมกับ พูดไปอย่างขำ ๆ ว่า \"ฮ่า ฮ่า ฮ่า โถ... เจ้าเต่า เชื่องช้าอย่างเจ้า น่ะเหรอ จะมาชนะกระต่ายที่รวดเร็วอย่างข้าได้ ไม่มีทางหรอก“ เมื่อถึงวันแข่งขัน เจ้ากระต่ายได้วิ่งออกจากจุดเริ่มต้นไปด้วย ความเร็วเต็มฝีเท้า แซงหน้าเจ้าเต่าไปไกล
เมื่อเจ้ากระต่ายหันหลังกลับไปดูก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเจ้าเต่า เลยคิดว่าคงอีก นานกว่าเจ้าเต่าจะเดินมาถึง จึงนึกในใจว่า \" งั้นข้าของีบเอาแรงสักหน่อยดีกว่า ยังไงก็ชนะอยู่แล้ว \" แล้วไม่นานเจ้ากระต่ายก็เผลอหลับไป
ส่วนเจ้าเต่าก็ยังคงเดินต้วมเตี้ยม ๆ อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย ย่อท้อ เดินมาเรื่อย ๆ จนเกือบจะถึงเส้นชัย ด้านกระต่าย ที่นอนอยู่แถวนั้นก็สะดุ้งตื่นขึ้น เห็นรอยเท้าเต่าที่พื้นก็รีบวิ่ง ตามไป แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะเมื่อเจ้ากระต่ายวิ่งมาถึง เส้นชัยก็พบว่าเจ้าเต่าที่ตัวเองเคยสบประมาทไว้นั้นได้เดิน เข้าเส้นชัย เป็นผู้ชนะในการแข่งขันครัั้งนี้ เหตุการณ์นี้ทำให้เจ้ากระต่ายรู้สึกเสียใจมากที่ต้องมาพ่าย แพ้ให้กับเจ้าเต่า เพียงเพราะความประมาทของตัวเอง นั่นเอง...
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : หากเราใช้ชีวิตอย่างประมาทก็อาจเป็นหนทางที่นำมาสู่ความพ่ายแพ้ได้ ดังเช่นเจ้ากระต่ายตัวนี้ที่ประมาทเลินเล่อ คิดว่าตัวเองวิ่งได้เร็วกว่า จึงชะล่า ใจ ไม่คิดที่จะพยายามหรือวิ่งแข่งให้สำเร็จ จนสุดท้ายก็โดนเจ้าเต่าวิ่งแซงเข้า เส้นชัยไปในที่สุด เช่นเดียวกันกับการเรียน หากเด็ก ๆ หลงคิดว่าตัวเองเก่ง แล้ว จึงไม่ขยันตั้งใจอ่านหนังสือ เพื่อนที่เขามีความขยันและมีความพยายาม มากกว่า ก็อาจมีผลการเรียนที่ดีกว่าเราได้
Search
Read the Text Version
- 1 - 8
Pages: