นิทานส่งเสริมการอ่าน ลูกหมู3 ตัว

ลกู หมูสามตวั

นทิ านเรอ่ื ง..ลกู หมูสามตวั นิทานเรื่องลูกหมูสามตัว คร้ังหน่ึงเม่ือนานมาแล้ว มีแม่หมู กับลูกหมูพี่น้อง 3 ตัว อาศัยอยู่ในที่ แหง่ หนึ่ง... ลูกหมูตัวโตสดุ ซง่ึ เป็นพ่ีใหญน่ ั้น เป็นหมทู อ่ี อกทจ่ี ะเกยี จคร้านเปน็ อย่างมาก แล้วก็มักที่จะชอบ ไปแอบหาทีห่ ลบหลับนอนอยู่ตลอดเวลา ลกู หมูตัวทสี่ องซ่ึงเปน็ นอ้ งหมตู วั กลางก็เป็น หมูท่ีตะกละเป็นท่ีสุด จะไมช่ อบทางาน แม้เวลาทางานก็จะหาเร่อื งพกั แล้วกินอาหาร ที่แอบพกเอาติดตัวมาด้วยอยู่เสมอ ๆ แต่ ว่าลูกหมตู ัวท่ีสามนน้ั เป็นหมทู ี่ขยันขนั แขง็ และชอบทางาน เปน็ อย่างมาก ถึงแม้ว่า น้องหมูตัวสุดท้องจะ เป็นหมทู ี่ขยันขันแขง็ ทางานเปน็ อยา่ งมากอยา่ งไรกต็ ามที... แตอ่ าหารทหี่ ามาได้นนั้ ก็ตอ้ งหมดลงไปอยา่ งรวดเรว็ ในไมช่ ้า ด้วยเป็นเพราะว่า ท่ีบ้านของเขานั้น มีหมูท่ีข้ีเกียจกับหมูท่ีชอบกินอยู่ตั้งสองตัวนั่นเอง วันหนึ่ง แม่หมูได้พูดขึ้นว่า \" ตอนนี้พวกเธอก็โตกัน ขนึ้ มามากแล้ว ถงึ เวลา ทจ่ี ะต้องแยกย้ายกันออกไปสร้างบ้านเป็นของตัวเองอยู่ที่ข้างนอก...\" น้องหมูตัว สดุ ท้องเมอื่ ไดฟ้ งั แม่หมพู ูดวา่ อย่างน้นั ก็ให้เปน็ เกิดมีความปิติยินดีขึ้นมาอย่างมาก \" เราจะสร้างบ้านของ เราแบบไหน แลว้ เอาอะไรมาสร้างเป็นบา้ นดีนะ??\" พ่หี มูตัวโตตวั ขเ้ี กียจ เมื่อได้ยินแม่หมูพูดมาว่าเช่นน้ัน กพ็ ูดบ่นข้ึนทันที ด้วยเพราะไมค่ ่อยชอบทีจ่ ะทางานอยู่แล้วนัน่ เอง...ก็เลยโดนแมห่ มูดเุ อาให้วา่

\" อย่ามามัวบน่ อยู่อยา่ งนั้นสิ...รบี ๆ ออกไปจดั การสร้างบ้านเปน็ ของตวั เองเดยี วน้ีเลย..\" พ่ีหมูตัว โตจงึ จาใจทจ่ี ะต้องออกไปสรา้ งบา้ นแต่ก็ดว้ ยอย่างไม่คอ่ ยที่จะเต็มใจสักเท่าใดนัก... \" อู๊ด อู๊ด..มันเป็นเรื่อง ท่ีนา่ เบื่อราคาญเปน็ อย่างมาก...แต่ว่าถ้าเป็นบ้านที่ทาด้วยฟางล่ะ.. ใช่สิ เราก็สามารถที่สร้างมันขึ้นมาได้ อยา่ งงา่ ย ๆ และรวดเร็วอกี เสียด้วย..\" แล้วบ้านทท่ี าข้ึนมาจากฟางก็ถูกสรา้ งขนึ้ มาอยา่ งรวดเร็ว และเสร็จลงในไม่ช้า พี่หมูตัวโตได้มาคุย โวอวดพวกน้อง ๆ หมูว่า \" เห็นไหม ฉันสร้างบ้านได้ เสร็จรวดเร็วก่อนใคร ๆ พวกแกจงดูเอาฉันเป็น ตัวอยา่ ง แล้วสร้างบ้านของพวกแก ให้เสร็จขึ้นเร็ว ๆ.. \" พี่หมูตัวท่ีสองได้พูดชมพี่หมูใหญ่ว่า \"พ่ีเก่งจัง สร้างบ้านไดเ้ สร็จรวดเรว็ และวิเศษมากเน้ยี บจรงิ ๆ \" แต่ว่าน้องหมูตัวที่สามกลับท้วงติงขึ้นว่า \" แต่ว่านะ ! บ้านท่ีทาขึ้นมาจากฟางนี่น่ะ มันก็คงจะ ต้านทานลมทีพ่ ัดมาแรง ๆไมไ่ ดเ้ สยี นะ่ สิ....\" เม่ือพห่ี มตู วั ท่สี องได้ฟงั เชน่ นัน้ กพ็ ูดข้นึ วา่ \" มันเป็นความคิดที่ ดีมาก! ถา้ อย่างนน้ั เห็นทีวา่ เราจะสร้างบ้านของเราดว้ ยไมด้ กี วา่ เพราะมนั สามารถท่ีจะต้านลมท่ีพัดมาแรง ๆได้ อยา่ งแนน่ อน..\"

เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วพ่ีหมูตัวที่สองก็รีบเข้าไปที่ในป่า แล้วได้เก็บรวบรวมเอาเศษ ไม้มาใน ทนั ทีทันใด \" ป๊อก ป๊อก !\" แล้วกต็ อกตะปูลงไปอย่างนี้อีกหน่อย แค่นี้เอง..เราก็ได้บ้านท่ี ทาข้ึนมาจากไม้ แข็งแรง เห็นไหมสร้างได้เสร็จเป็นบ้านแล้ว...\"จึงเป็นอันว่าพี่หมูตัวท่ีสองก็ได้ สร้างบ้านของตัวเองที่ทา ขึ้นมาจากไม้ได้สาเร็จเสร็จลงเช่นกัน \"ดูสิ ! บ้านท่ีทาข้ึนมาจากไม้ของข้าสร้างเสร็จแล้วนะ เป็นบ้านท่ี วิเศษสามารถต้านลมได้อย่างดี อีกเสียด้วย\" พี่หมูตัวที่สองพูดแบบคุยโวอวดน้องหมูตัวท่ีสามอีกเช่นกัน แต่นอ้ งหมูตวั ทีส่ ามกลบั พดู ว่า \" ถงึ แม้ว่า บา้ นท่ีทาขึ้นมาจากไม้นั้นจะต้านลมได้ดกี จ็ รงิ แต่มันกค็ งจะตอ้ งพงั ลงมาถ้า มีใครมาบุก โจมตี \"พี่หมตู ัวทส่ี องเมื่อไดฟ้ งั เช่นนน้ั กใ็ ห้เปน็ นึกโกรธน้องหมูข้ึนมาในทันที \" แกพูดว่าอะไรของแก ? ถ้า มัวขืนแต่จะมาเดินขนอิฐอะไรของแกอยู่น่ันอย่างช้า ๆ แกก็จะไม่มี ทางสร้างบ้านของแกได้เสร็จลง ทันเวลาเพราะวา่ ！

..อีกไมน่ านมันก็จะ ค่ามืดลงแล้ว เด๋ียวเถอะ..เด๋ียวพวกหมาป่ามันก็จะได้เวลาที่จะออกมาหากิน ของมันเสียด้วยสิ...\" น้องหมูตัวที่สามได้พูดว่า \" เราเพียงแต่ต้องการที่จะสร้างบ้านของเราด้วยอิฐ ที่ แขง็ แรงไวเ้ ปน็ ทีพ่ ักอาศัย เพราะมันจะได้ไม่พังลงมาได้อย่างง่าย ๆ แล้วย่ิงไปกว่าน้ันแม้ว่าจะมีลมแรง ๆ พดั มากจ็ ะไม่เป็นอะไรทั้งสิ้น\" นอ้ งหมตู ัวที่สามได้แบกเอาอฐิ มากองรวมกนั เอาไว้ แลว้ หลงั จากนน้ั เขาก็ผสมปูนซีเมนต์ แล้วเอามาทาลงไปอีกคร้ัง เพื่อทาฐานของบ้านให้แข็งแรง โดยซ้อนอฐิ เรียงกนั ทลี ะก้อนทีละก้อนแล้วฉาบดว้ ยปูนอีกครั้งอย่างเหนียวแน่น... \" ปัต! ปัต!จะต้องสร้าง บ้านที่แข็งแรงทส่ี ดุ มากกว่าใคร\" แล้วที่นั่น..พี่หมูทั้งสองตัวก็ได้โผล่หน้าออกมา \" นี่มันก็จะค่ามืดลงแล้ว นะ แกมามวั ทาอะไรของแกอยู่น่ันแหละ เดี๋ยวเถอะ...เด๋ียวพวกหมาป่ามันก็จะได้เวลาที่จะ ออกมาหากิน ของมนั แลว้ ...ยิง่ ไปกว่านน้ั ถา้ เกิดแกจะโดนหมาป่ากิน เขา้ ไปแล้วละก็...ข้าทั้งสองไม่ชว่ ยนะ..จะบอกให้... \" พ่ีหมทู ั้งสองพูดจบแลว้ ก็รีบแยกยา้ ยจากไปอย่างรวดเร็ว นอ้ งหมตู ัวทสี่ ามไดพ้ ดู ว่า \" ก่ออิฐทีละ กอ้ น ๆ..เรียงขึ้นไป ๆ..เร่ือย ๆ เดียวก็จะได้บ้านที่แข็งแรงป้องกันอันตรายให้ได้ แม้ว่า..หมาป่าจะมาก็ไม่ เป็นไร ไม่กลัวหรอก? ... \" และแลว้ เม่ือความมืดเข้ามาเยือน เม่ือบนท้องฟ้าพระจันทร์ข้ึนจนเต็มดวงแล้ว และในเวลานน้ั บ้านท่ีสร้างข้นึ มาจากอฐิ ของน้องหมูตวั ที่สามก็ สร้างได้สาเร็จลงอยา่ งเรยี บร้อย \" โบวววว์...\" ใช่แล้ว...มันเป็นเสียงหอน ของหมาป่าที่ได้เวลาออกมาหากินตามปกติของมัน \" โอ้.. ทันเวลา พอดบิ พอดีเลย..ดีมาก\" และเสียงหอนของหมาป่าน้ัน ก็ทาให้พี่หมูทั้งสองตัว ต้องนั่งกอดเข่าตัว สั่นเทาอยู่ดว้ ยความสะพึงกลวั เปน็ อยา่ งมาก... \" เอก อ้ี เอก ๆ \" รุ่งเช้า..หมูพ่ี ๆ ท้ังสองตัวได้มาหาน้อง หมตู วั สุดท้อง และไดช้ วนกนั กลบั มาทีบ่ า้ นของตน แม่หมูได้พูดวา่ \" พวกเจา้ ทงั้ สามเกง่ และ ทาไดด้ ีมาก

...ดังน้นั ตอ่ แตน่ ้ไี ปพวกเจา้ ก็จงออกไปอาศัยหากินกันเองได้แล้ว \" เม่ือได้ยินแม่หมูพูดพี่หมูท้ังสองตัวก็ พูดบน่ ขึน้ มาอกี วา่ \" ไมเ่ อาหละ... นา่ เบ่อื จะตาย แล้วข้าก็เหน่ือยแล้วด้วย\"แม่หมูให้เป็นเบื่อหนาระอาใจ กบั พหี่ มทู ้ังสองตวั เปน็ อย่างที่สุด ! ในขณะท่ีลูกหมูท้ังสามกาลังเดินทางกลับไปที่บ้านของพวกตนอยู่น้ัน พลนั ก็ได้ มีหมาปา่ ตวั หน่ึงทเ่ี ดินดมกลิ่นหาเหย่ืออยู่ในป่าแถว ๆ น้ันเดินผ่านมา และได้แอบเห็น เจ้าหมา ป่ารบี สะกดรอยติดตามหลังไปติด ๆ \" ดีจัง มีลูกหมูน่าอร่อยตั้งหลายตัวแน่ะ...เราจะกินตัวไหนก่อนดีนะ ..\" เมอ่ื ลกู หมูทัง้ สามตัวเดนิ ทางแยกยา้ ยกนั กลบั ไปท่บี ้านตามลาดบั แล้ว ซงึ่ แน่นอนท่ีเจ้าหมาป่าก็ได้สะกด รอยติดตามไปติด ๆ เหมอื นกนั มนั พูดวา่ \" ข้าจะต้องกนิ อา้ ยหมตู ัวที่ข้ีเกียจท่ีสุด ท่ีสร้างบ้านด้วยฟางน่ัน แหละก่อนอน่ื ใดเลยละ่ \" หมาป่าเมือ่ มาถึงทหี่ นา้ บา้ นก็เคาะประตู..ป๊อก..ป๊อก..\" เปิดประตูเด๋ียวนี้ !..\" พ่ี หมตู วั ที่หนึ่งตกใจเปน็ อยา่ งมาก และได้รีบลงกลอนประตูทันทีเหมือนกัน\" อ้ายบ้าเอ้ย.. บ้านท่ีทา มาจาก ฟางของแกน่ีน่ะ แคโ่ ดนข้าเป่าเขา้ ใหท้ ีเดยี วก็พงั หมดแลว้ ฟู่ ๆ ๆ \" ว่าแล้วมันก็พน่ ลม ปากของมนั เปา่ ใส\"่ ฟู่ \" บา้ นทที่ าข้ึนมาจากฟางท้ังหลงั กม็ ีอันได้พงั ลงไปทง้ั หลัง \" จา๊ ก..ชว่ ยดว้ ย ....ชว่ ยดว้ ย..จา้ \" พห่ี มตู าเหลอื กวิง่ หนีไปทบี่ า้ นของน้องหมูตวั ทส่ี องทนั ทีทนั ใด \" จะหนมี าแอบซอ่ นอยู่ในบา้ นทเี่ ปน็ แบบน้ี ก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก..ว๊อย\" ลูกหมูทั้งสองตัวนั่งกอดกันตัวสั่นเทาไปหมดกับเสียงอันน่าหวาดกลัว ของหมาป่า ว่าแลว้ มนั กก็ ระโดดเข้าชนประตบู ้านอย่างรุนแรง บ้านที่ทาข้ึนจากไม้ลั่นเสียงดัง\" เอียด ๆๆ\" แล้วเร่ิมโอนเอนไปมา และเมอื่ หมาป่ากระโดดชนซา้ เข้าไปอีกในครัง้ ท่ีสอง

บ้านที่สร้างขึ้นมาจากไม้ ส่งเสียง \" ปาริ..ปาริ \"และมีอันต้องแหลกสลายลงไปเป็นเส่ียงๆ ในท้ันทีทันใด หมาปา่ ได้กระโจนเข้าไปจนเกอื บจะชิดตรงท่ีลูกหมูท้ังสองตัวกาลังโอบกอดกันอยู่ด้วยอาการส่ันเทา \" จ๊า ก..แยแ่ ล้ว....ช่วยพวกเราดว้ ย..จ้า \" หมูทั้งสองตวั รีบว่ิงหนีไปอย่างส้ินหวัง โดยมีเจ้าหมาป่าก็ได้ว่ิงตามมา ติด ๆ \" จะหนีไปไหน ! กลับมาให้ข้ากินเสียดี ๆ \" พี่หมูทั้งสองตัววิ่งหนีมาจนถึงท่ีบ้านของน้องหมูตัวท่ี สามด้วยความยากลาบาก \"เร็ว ๆ หมาป่ามันกาลังตามมา..รีบปิดประตูใส่กุญแจไม่เช่นนั้นเด๋ียวต้องโดน มันกนิ แน่ ๆเลย \" พีห่ มทู ้ังสองตัวรีบลงกลอนประตู แมก้ ระนั้นน้องหมูตัวท่ีสามกลับย้ิมแล้วพูดว่า \"มันไม่เป็นปัญหาหรอก เพราะบ้านท่ีทาข้ึนมาจากอิฐน้ันแข็งแรง แม้หมาป่าจะมาโจมตี อย่างไร ก็ไม่มีทางพังลงมาอย่างง่าย ๆ แนน่ อน\" \"อ้ายหมหู นา้ โง่ทัง้ หลายเอย้ !..แม้จะหนีมาแอบอยู่ในบ้านท่ีเป็นแบบนี้ก็ตามเถอะ ข้าจะพังให้ดู เดยี๋ วน้ีเลย \"ว่าแล้ว หมาปา่ ก็โผเขา้ ไปทปี่ ระตบู า้ นอย่างรวดเร็ว \"ป้ัง ปึง ปึง!\"แต่มันแทบจะถอดกระดูกของมันออกเป็นช้ิน ๆ เลยทีเดียว ด้วยความแข็ง ของอิฐ\" อ๊อก! อก๊ั ๆๆ\" หมาปา่ ตอ้ งได้รบั บาดเจ็บ ดังนั้นมันจาใจต้องถอยออกไป อย่างไม่ค่อยที่จะเต็มใจสักเท่าใดนัก \"เย เย.้ .ดมี าก!\" หมูทั้งสามตัวตกลงใจกันว่าจะอาศัยอยู่ด้วยกันท่ีบ้านของ น้องหมูตัวที่สามช่ัวขณะหน่ึง ส่วน เจ้าหมาป่าน้นั ก.็ .ตงั้ แต่วนั น้นั มันได้เงียบหายไป สงสัยวา่ คงจะเจ็บมากนน่ั แหละเลยไม่คดิ ท่ีจะมาก่อกวนอีก ...แต่แล้วในวันหน่ึง พวกลูกหมูทั้งสามได้ออกเดินทางไปท่ีภูเขาเพ่ือจะไปเก็บผลแอปเปิ้ล และที่นั่น ก็ เหมอื นเดมิ ทีห่ มาปา่ ได้ออกมาปรากฏตัวอีกครงั้ ...พวกหมทู ้งั สามเม่อื เหน็ ดังนั้นจงึ ไดร้ บี ปีนหนีขึ้นไปบนต้น แอปเป้ลิ อย่างรวดเรว็ ด้วยหมาป่านั้นมันไม่มีความสามารถท่จี ะปนี ข้ึนต้นไม้ได้นัน่ เอง\" ชิต! กไ็ ด้..ข้าจะรอ จนกวา่ พวกแกจะลง มาเองน่ันแหละ ! \" เม่ือหนึ่งช่ัวโมงผ่านไป และสองช่ัวโมงก็ผ่านไป..หมาป่าก็ยังไม่ยอมจากไปจากท่ีน่ัน น้องหมตู วั ทสี่ ามใช้ความคดิ ..และไดพ้ ดู วา่ \" นี่ นี่ หมาปา่ , แกคงหวิ แล้วสินะ อยากกินแอปเป้ิล หรือเปล่า ล่ะ ? ? ? \"พดู แล้วเขากข็ ว้างผลแอปเปิ้ลลงไปที่ข้างล่างหมาป่าด้วยก็กาลังหิวอยู่พอดีนั่นเอง มันจึงรีบวิ่ง ตามผลแอปเปิล้ ทโ่ี ดนขว้าง ลงมาและกไ็ ดก้ ลิง้ ไปท่ีข้างหนา้ อย่างรวดเร็ว \" เร็ว ๆ เป็นโอกาศดีแล้วที่จะคิด หนี！ \" พวกหมูจึงหนกี ลบั มาได้อยา่ งปลอดภัย...และในวันรุ่งข้ึน ลูกหมูตัวท่ีสามได้ออกไป ท่ีในเมืองเพื่อหาซ้ือ ถังใส่น้า และในระหว่างทางขากลับขณะท่ีกาลังแบกถังอยู่น้ัน เจ้าหมาป่าจอมตะกละก็ได้มาดักรออยู่ที่ เส้นทางสายน้นั อีกครงั้ ..และสงิ่ นีน้ อ้ งหมกู ไ็ ด้แอบเหน็ \" โอ.้ .! อา้ ยหมาปา่ มนั ดกั ซ่อนตวั อยู่น่ี \" น้องหมูตัวท่ี สามตกใจที่ไดเ้ ห็นหมาป่าแอบซอ่ นตัวอยูจ่ ากเงายาวและดามืดของมนั ทตี่ ้องแสง แดดในตอนเย็นนนั่ เอง

...นอ้ งหมูรีบวางถงั ลงไวท้ พี่ น้ื แลว้ กระโดดลงไปท่ีข้างใน หลังจากที่เล็งเป้า ให้ตรงจุดแล้ว ทีน้ีเขาก็กล้ิงมัน ลงไปอย่างรวดเรว็ และรนุ แรง \" จ๊ากกก..!\" หมาปา่ รอ้ งจ๊าก ออกมาด้วยความเจ็บเพราะโดนปะทะและโดน ทบั ดว้ ยถังทกี่ ลงิ้ ลงมาอยา่ งแรง มันไดห้ นหี ายไปในทันที ดงั น้นั น้องหมูตัวทส่ี ามจงึ เดนิ ทางกลับมาที่บ้านได้ อยา่ งปลอดภัย หลงั จากน้นั ต่อมาไมน่ าน..เจ้าหมาป่าก็ได้เดินแบกเอาบันไดยาวมาที่บ้าน ของพวกลูกหมู \" น่าที่จะคิดได้ อยา่ งนีม้ าตั้งนานนมแล้ว จะเขา้ ไปขา้ งในบา้ น ไดอ้ ยา่ งง่าย ๆ นน้ั ก็คือทางปล่องไฟบนหลงั คาน่นั เองแหละ! \" หมาปา่ พาดบันไดยาว ไปตรงทีห่ ลงั คา แล้วจากนน้ั มันก็ไดป้ ีนข้นึ ไปทขี่ ้างบน และเม่ือพวกลูกหมูทั้งสาม ไดแ้ ลเหน็ ..นอ้ งหมูตัวท่ีสามได้รีบพูดว่า \" จุดไฟขึ้นท่ีเตาผิง ! เร็ว\" หมาป่าต้องโดนลวกด้วยน้าร้อน และได้รับบาดเจ็บสาหัสจนขนตามร่างกาย ของมันได้ร่วงออกจนเกอื บจะหมด..และหลังจากน้นั หมาป่าก็ไดส้ านกึ และ หนั มากลับตัวกลับใจเสียใหม่คือ เปน็ หมาปา่ ที่ออ่ นโยน และอาศัยอยู่ในท่ีของมัน อย่างสงบสุข ส่วนหมูผู้เป็นพ่ี ๆ ทั้งสองตัวก็ต้ังใจจาเอา น้องหมูตัวสดุ ท้อง เป็นตัวอย่าง คือหันมาขยันหม่ันเพียรและไม่เกียจคร้าน ข้างฝ่ายแม่หมูก็ให้มีความสุข และพอใจเปน็ อย่างมาก..ทุกตัวได้อาศยั อยูอ่ ยา่ งมคี วามเก่ยี วข้องท่ีดีต่อกันและกนั ตลอดมา.. นทิ านเร่ืองนสี้ อนใหร้ ้วู า่ การเกียจครา้ นไม่ได้ทาให้สบายจริงๆเลยแต่จะทาให้นาทุกข์ภัยมาสู่ตน ควรที่จะ เปน็ คนขยันดีกวา่ ห้องสมุดประชาชนอาเภอเมืองกาญจนบุรี กศน.อาเภอเมอื งกาญจนบรุ ี