พยศรักมาเฟีย

ชายหนุ่มถอนปากออกอยา่ งเสยี ดาย เมือ่ นกึ ได้วา่ มีเรอ่ื งต้องพดู “หอื อะไรคะ” “เพลินไม่แพ้ท้อง” “ค่ะ” เธอเอียงคอมอง ไม่เข้าใจวา่ เขาต้องการสอ่ื อะไร “เพราะผมแพ้แทนน่ะสิ ตอนท่ีถกู ยงิ ใหม่ๆ น่ะ จำได้มั้ย” โดมนิ กิ คำรามฮ่ึม สว่ นเธอตาโตและหัวเราะคิก ใช้แขนโอบรอบลำคอเขาเพ่อื โหนตัวข้นึ หอมแก้มสาก ระคายซา้ ยขวาหลายทจี นสหี น้าของสามดี ีข้ึน “แพ้เหมอื นซานโดรกับอาเชอร์ ผมอุตสา่ ห์ หัวเราะเยาะมันเอาไว้ คุณอย่าได้ไป บอกพวกมันให้มาเยาะคืนจนผมขายหน้านะ” “รสี คงบอกไปแล้วละคะ่ ” เธอให้ความเห็นเบาๆ อยา่ งเกรงใจ ก่อนจะหัวเราะ เสยี งใสเมอ่ื เห็นหน้าเหยเกบรรยายยากของโดมนิ ิก แล้วจูบลำคอแกรง่ อย่างเอาอก เอาใจ สอดน้วิ เข้าในกลมุ่ ผมดำเลน่ “ฉันล้อเลน่ รสี เกบ็ ความลับเก่งจะตาย ไม่มที างทำให้คณุ เสยี หน้าหรอก” “ใช!่ มันเกง่ มาก” โดมินิกกัดฟันกรอด เธอหัวเราะท้องคัดท้องแขง็ ตอ่ ทา่ ทางมีความสขุ จนเขาอยากโกรธก็โกรธไมล่ ง ยชาินยดหที นเ่ี ปมุ่ น็ลฝดส่ายายกตำคาลวงามมลอับงสบราอง้ อยยแา่ซงฟไวไ้ฟบ้ารง์สลับเทอร์คอยส์รอบข้อเท้ากลมกลงึ ของเธอ ภรรยาของเขานกึ สงสัยเสมอวา่ เขาหาตัวเธอเจอได้อยา่ งไรทุกครงั้ แม้เธอจะอยู่ ใมนาเทฟแี่ ยี ปโลรคกจๆติ ซแง่ึ ตไม่เขน่ ากึจะวไา่ มเขม่ าีวจันะรบู้ อเธกอคเวลายมหลวับาเดรอื่ระงแนว้แี งนว่า่ เขาจะสง่ คนตามเธอเหมอื นพวก สเ่ี ดอื นต่อมา หลังคลอดลกู ได้เพยี งหน่ึงเดือน ทั้งคตู่ ้องหอบลกู อ่อนและพาพยาบาลซง่ึ จ้างมา

พเิ ศษข้ึนเครอื่ งบินสว่ นตัวไปรว่ มงานเล้ยี งฉลองแตง่ งานของหม่อมราชวงศ์พงศ์จักร์กับ ลออศรี พวกเขคาเรปอน็ บตคารเวัดใยี หวญ่อยูก่ ันพรอ้ มหน้าเมอ่ื เขากับเธอมาถงึ เปน็ คนสดุ ท้าย ทกุ คนมอง พิชญดาราย้ิมตาหยีโชว์ ลักย้ิมข้างเดยี ว เมอ่ื เห็นสายตาตกตะลงึ พรงึ เพรดิ ของทกุ คนในบ้านซง่ึ มลี กู สาว หลานสาว บรรดาเขย คนสนทิ และคนเก่าแกใ่ นบ้านอกี ไมก่ ่ี คน หลังจากพวกเขาเห็นเธออ้มุ ลูกเข้าไปหาคณุ ชายจักรกับแม่ศรี “เพลนิ เอาลูกใครมาน่ะ” ลกู พี่ลกู น้องชะโงกหน้ามาดเู ดก็ อ่อนในอ้อมแขนของเธอ ตาเบิกโพลง “ต๊าย! นอ่ี ยา่ บอกนะว่า...” แพรวพรรณรายอ้งึ มองเธอกับหนุ่มรา่ งสงู ใหญท่ ี่โอบประคองเธอมาด้วยอยา่ งไม่ เชอื่ สายตา “คลอดไลๆ่ กับของเพอื่ นนั่นแหละครับ ผมอยากให้ท้งิ ไว้ทน่ี วิ ยอร์กเพราะยัง เลก็ มาก แต่เพลินอยากเอามาโชว์ อยากให้ลกู ฉลองงานแตง่ ให้คุณชายจักรกับแม่ศร”ี “คณุ กับ...” “ผมกับเพลิน เราจดทะเบียนสมรสกันมาได้เกอื บปแี ล้ว” โดมินิกเฉลย หัวเราะ ลัน่ เมอื่ เหน็ สหี น้าปั้นยากของแพรวพรรณราย สว่ นพราวพิลาศที่แม้จะร้เู รอ่ื งการจดทะเบยี นสมรส แตไ่ มร่ เู้ รอ่ื งลูกชะโงกหน้า มองหนมุ่ สาวด้วยความอัศจรรย์ ใจ ก่อนจะก้มลงมองหลานชายตัวจ้ำม่ำแล้วหอ่ ปาก “โอย นา่ รกั จรงิ ผ้ชู ายซะด้วย น้องเพลินนะน้องเพลิน นา่ ตีนักเชยี ว คณุ พอ่ ไมเ่ หน็ สงสยั เลย โอ๊ย! รา้ ยกันทั้งลุงท้ังหลานเลยนะ” ลกู สาวคนโตโวยวายบ้างเมือ่ เห็น สหี น้าของบิดา จากนั้นกแ็ ย่งกันคยุ ขรม ผลัดกันชนื่ ชมลูกของแตล่ ะฝ่ายเพราะพราวพิ ลาศกับแพรวพรรณรายก็เอาลกู ของตัวเองมาด้วย หม่อมราชวงศ์พงศ์จักร์นัง่ เป็นประธานอยบู่ นโซฟากลาง โอบบ่าคชู่ วี ิตคนใหม่ที่

ผกู พันกันมายาวนานเข้ามาแนบชดิ มองลูกหลานทร่ี ายล้อมตัวทา่ นด้วยหัวใจทีส่ งบสขุ คืนน้นั พชิ ญดารากับสามเี ข้ าไปหาคณุ ชายจักรในห้ องทำงานก่อนเข้านอน เพราะทา่ นเรยี กตัวไว้ หญงิ สาวเดนิ ไปนัง่ ชดิ และกอดแขนท่านทน่ี ัง่ รออยูบ่ นโซฟา มีแฟ้มเอกสารหนึง่ แฟ้มอย่ตู รงหน้า “คุณลงุ มีอะไรอยากบอกพวกเรารเึ ปล่าคะ” “ใชล่ ูก โดมินิกโทร. มาหาลงุ เมอื่ หลายเดือนก่อน เรอ่ื งเพลนิ กับ...พ่อของ เพลนิ ” คำบอกเลา่ ของทา่ นทำให้เธอหน้าซดี เผอื ด หันไปมองสามีอยา่ งตกใจระคน ตัดพ้อ แตเ่ ขารบี นัง่ ลงลูบศรี ษะเธออยา่ งปลอบประโลม “ไม่ใชอ่ ย่างท่ีเพลนิ คดิ หรอก ฮันนี”่ เคย เล“่ือใชน”แ่ ฟค้มณุ ซงช่ึ เาปยดิ จแักลร้วยม้ิมาตมรงอหงนเธ้าอหดล้วานยสสาายวตาปรานอี ย่างทเ่ี คย หรอื อาจจะมากกวา่ ปบ้ลางอ่ ยหใ“นหถกู้ต้ายัล็วังเงุ อเรปงตู้ ็นทั้งกแุหตขล์แ่อารนยกสู่หาลวเาครยานปคเี งดคแยี ุยลวกะทัขน่ลี อไุงปใรหกเั ส้รมยี้เูาอนกาาไไนมว้่ตนแ่าละง้ลวจูกากไลมวกูป่า่ ตลอ่ ไ่อมใยห่มใ้หีอหน้ะเพไเู รคลจยนิ ะทเเปกำผล็บย่ิดีมนอาคะแดิไปรจลมนงา ความจรงิ น้ีไปได้” น้ำตาหญิงสาวรว่ งเผาะอย่างสดุ กลั้น โถมตัวเข้ากอดท่านและร้องไห้สะอกึ สะอ้ืน “เพลนิ กะ...กลัว กลัวว่าถ้าคณุ ลงุ ร้แู ล้วจะไมร่ กั เพลินเหมือนเดมิ ” “เอาอะไรมาพูด ลงุ รอจนถึงวันน้ี เพ่ือให้เพลินเป็นผู้ใหญข่ ้ึน มีลูกของตัวเอง เพลินจะได้เข้าใจวา่ ความรักอยา่ งพ่อแม่มีแตก่ ารให้ด้วยความปรารถนาดี ถ้าลูกของหนู ทำผิด หนจู ะประคับประคองให้เขาเดินในเสน้ ทางทถี่ ูกต้อง แตจ่ ะไม่มีวันทหี่ นูจะรกั เขา น้อยลง”

ทา่ นลบู ผมหนานุ่มเบาๆ เอกสาร“เลกงุ า่ ตซ้อง่ึ ถงใกู ชเกเ้ ว็บลไาวค้ใ่อนนแขฟ้า้มงคนดานีท่ีปิดไไมหล่ว้วงแานตเ่ไพมอ่ื่มนกี าฝรงูสทอี่รบ้จู สักวนตเพ่ออ่ืตขั้งแอตใเห่ ด้เอืขานไแปรรกอ้ื ๆค้น ทเ่ี กิดเรอ่ื ง ลุงร้วู า่ ถ้าเพลนิ ไม่ร้เู รอื่ งพวกน้ีอาจจะโทษตัวเองไปตลอดชวี ิต” “เรอื่ งพวกน้ี...” “หนนู ั่งอ่านทนี่ ี่...” ท่านดันตัวเธอออก หันไปพยักหน้าให้โดมินกิ “ลุงจะออกไปหาอะไรดม่ื ข้างนอกกับสามีของหนู แล้วเราคอ่ ยมาคยุ กัน” อรปูยเ่ากงา่เหลหอล่ื ญนายิงลสปอีซายวง่ึ พถตยูกัากถกหา่ วยนาเ้ดาอมาไอวง้เหปหน็นย้าหบิทลค่แี ักฟุณฐ้มาชนหานใยนักจคักอดร้งึ เีทป้ังดิ ทเี่มอันาไมวี้กรอะา่ ดนาไษปไเมรอก่ื่ ยส่ี ๆบิ แพผ่รน้อขม้นึ พมลาถกิ อืดู และเปดิ คก้วิ ลขับอไงปเธออ่านขมตัว้งดแตมหุ่่นน้าแยรกกมออื ีกขค้นึ รปั้งกดิ อ่ปนากจะวแาทงแบฟจ้มะกลลง้ัเนหใมจือเปนน็ หรมะดยแะรกงวา่ จะอา่ นจบ พ่อของเธอถกู แทง ไมใ่ ชแ่ ค่แผลเดียว แต่เปน็ หลายแผล และทรพั ย์ สนิ ทต่ี ดิ ตัว ถูกปล้นชงิ ไป มีพยานหลายคนในบอ่ นแห่งน้ันให้การว่าเคยเหน็ พวกนักเลงซง่ึ เขาติด หน้นี อกระบบอยู่แวะเวียนมาถามหาและดักรอพบ เคยววิ าทกันสองคร้งั แม้คืนเกดิ เหตุ จะไม่มใี ครรเู้ ห็นเหตกุ ารณ์ จนคนร้ายลอยนวลไปได้ บาดแผอลาไวมุธล่ ทกึ ่ีในชักใ้ นจากกามรฆดี าอตีกกเลรร่มมเแปลน็ ะมแนีดเน่ ลอ่มนเดวยี า่ มวดกี ัเนล่มน้ันต้อแงตเต่ปา็นมขกอางรเชธนั อสตู รศพยังมี สองหนุ่มตา่ งวัยเดินเข้ามาหลังจากน้ันอีกราวครง่ึ ชัว่ โมงเพือ่ ให้เวลาเธอทำใจ หญงิ สาวเงยหน้าข้ึนมองผ้ชู ายสองคนในชวี ติ ซงึ่ มคี วามสำคัญตอ่ เธอเทียบเทา่ กัน อย่างซาบซ้งึ ใจ โดมินิกนั่งลงข้างภรรยาสาวซงึ่ นัง่ ลงคกุ เขา่ กับพ้ืนเพอื่ กราบท่ตี ักของคุณชายจักร “ทนี ้ีก็เข้าใจแล้วใชไ่ หมวา่ หนูไม่ได้ฆ่าเขา ไม่วา่ จะต้ังใจหรอื ไมต่ ้ังใจกต็ าม เลิก

โทษตัวเองได้แล้วนะ น้องเพลนิ ” “แตห่ นูปล่อยพ่อไว้ท่ีนั่น ไม่ได้ตามคนมาชว่ ยเขา” หญงิ สาวบิดมอื ตัวเอง “ถ้าหนไู มห่ นไี ปแล้วเรยี กคนชว่ ย คนพวกนั้นอาจจะไม่มโี อกาสทำร้ายเขาถงึ ตาย” ใขนอปงเสี พดุ ล“ทไินม้ายอม่ าใี จหคจนระไูจไมมะเ่ ใ่คกหลย้อ้าทภพำัยผาหตดิ ันวเูกแอลลงัะบเรถมอ่ื้าาคงหนราัง้้ัลนนงุไั้นดแ้หหลรน้วอื ูไถลม้ากูไ่ เดป”้ทน็ ำอผยดิ า่ งถน้า้ันเขจารยงิ ังมวชีดวคีี ิตงไอมย่มู่ คี บวาางมทสีแขมุ ่ ทา่ นหยุดชวั่ ครเู่ พื่อให้เธอมีโอกาสไตรต่ รองสง่ิ ท่ีบอกเลา่ “ลุงเชอ่ื ว่าชะตาชวี ติ บางอย่างของคนเราได้ถูกขีดเอาไว้แล้ว เหมือนที่ลงุ ต้องเสยี ป้าลดาวัลย์ หนูต้องเสยี แม่ หรอื โดมนิ กิ ต้องสญู เสยี ครอบครวั ของเขา แต่เพลินต้อง อย่ายอมให้สง่ิ ทีผ่ า่ นพ้นไปแล้วและแก้ไขไมไ่ ด้กักขังเพลนิ เอาไว้กับความรสู้ กึ ผิดจนไม่ ยอมอภัยให้ตัวเอง” หญิงสาวน้ำตารน้ื ขอบตา “ขอบคุณค่ะ คุณลงุ ” “ต้องขอบคุณสามีของเพลนิ ต่างหาก” สายตาของคุณชายจักรทอดไปยังบุรษุ อกี คนทเ่ี ขารวู้ า่ ฝากอนาคตหลานสาวคน เดียวไว้ได้ ถงึ อาชพี และหน้าทกี่ ารงานของเขาอาจทำให้ชวี ิตของพิชญดาราไมเ่ รยี บง่าย เเขห้มมแอื ขน็งผพ้หู อญทิง่ีจอะฟ่นื ันฝา่ ออาปุ จสตร้อรงคเสไปยี่ พงเรห้อมมอื กนับทผผีู่้ชา่านยมทา่ีเธอรแกั ตท่ ่านเชอ่ื วา่ หลานสาวของท่าน เหมอื นกับท่ีเขาจะประคับประคองหลานทา่ นให้เปน็ ขวัญชวี ิตอย่างทีเ่ คยให้คำ สัตย์ เอาไว้ตอนท่มี าขอเธอกับท่านอยา่ งสภุ าพบรุ ษุ คนหนง่ึ และคุณชายจักรเชอื่ ใน เกยี รติของผ้ชู ายทนี่ ัง่ อยตู่ รงหน้า “ฝากเพลินด้วยนะ โดมนิ ิก”

“อยา่ หว่ งเลยครบั คณุ ชาย ผมจะดูแลเพลนิ กับลกู ให้ดยี ง่ิ กวา่ ตัวเอง” “ผมเชอื่ คุณ” สองหนมุ่ สาวเดนิ จับมือเคียงกันไปบนชานเรอื นซง่ึ เชอื่ มเรอื นไทยหมู่ กอ่ นทีโ่ ด มนิ กิ จะนั่งลงบนขอบระเบียงข้างอ่างบัวตรงที่แสงไฟไม่สวา่ งนักแล้วดึงเธอมากอดเอาไว้ ปล่อยให้ความสงบเงียบโอบล้อมพวกเขาเอาไว้ หญงิ สาวสดู หายใจลกึ แล้วย้มิ มองใบหน้าคมสนั ทีอ่ ยู่ในเงาสลัวอย่างรกั ใคร่ “เพลนิ มีความสขุ ใชไ่ หม” เขาไล้จมูกไปบนเรยี วแก้มและขบต่ิงหนู มุ่ นม่ิ เลน่ จนเธอขนลุก “เรยี กว่าความสขุ ยังน้อยเกินไปคะ่ ” พิชญดาราดันตัวออก ใช้มือประคองใบหน้าคมสนั เอาไว้ให้เขาสบตาหวานเชอื่ ม ซาบซ้งึ ใจของเธอ “ฉันดใี จทีไ่ ด้เป็นภรรยาของคณุ คะ่ มิสเตอร์เบดฟอร์ด” “เชน่ กัน มิสซสิ เบดฟอร์ด” “ฉันเป็นผ้หู ญิงทโี่ ชคดที ี่สดุ ในโลก” เธอโอ่ “ไม่เทา่ ผมหรอก ฮันน”่ี ชายหนุ่มตอบกลับเสยี งพรา่ ก้มลงไปหากลีบปากอ่อน นมุ่ ที่เธอเผยอให้อย่างกระตือรอื ร้น ก่อนทท่ี ้ังค่จู ะหลงวนอยใู่ นโลกของกันและกัน The end

ร้จู ักมณจี ันท์ จบการศกึ ษาปรญิ ญาตรจี ากคณะวศิ วกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี สรุ นารี เรมิ่ งานในบรษิ ทั ตัวแทนจำหนา่ ยเครอ่ื งมือแพทย์ และบรษิ ทั ผ้แู ทนขายระบบ การจัดเก็บและลำเลียงสนิ ค้าให้แก่โรงงานอตุ สาหกรรม รวมท้ังระบบการจัดเกบ็ และค้น หาแบบดิจิทัล ต้ังแตต่ ำแหนง่ เลขานกุ าร จัดซอ้ื วศิ วกรประเมนิ ราคา เลขาฯ ผู้บรหิ าร และ Deputy Operation Manager มงี านอดเิ รกคือ แปลหนังสอื ภายหลังได้ลาออกจากงานตั้งแตเ่ ดอื นมีนาคม 2553 เพราะอ่ิมตัวจากงานประจำท่ี เทคำยอฝยัเนู่ นท่ือ่ีจงะจทาำกมไามต่มลีเอวลดาชสวี ว่ ติ นตนัวั่นใคหือ้ตกนาเรอเปงจน็ นนสักขุ เภขาียพนยำ่ แย่ เลยนกึ อยากทำสง่ิ ที่ สถานะปัจจบุ ัน เขียนนิยายเปน็ งานหลัก และเทรด Forex เปน็ งานอดิเรก ติดตามผลงานได้ทเี่ ว็บไซต์ : www.maneechanwriter.com หรอื http://writer.dek-d.com/natkrista/ สนใจอเี มลมาคุยกันได้ที่แอดเดรส [email protected]

แนะนำ eBook วาดรกั ไว้ ใต้ แสงดาว มารอี า สงั่ ซ้ อื eBook

หัวใจหลงไฟมาร หมกึ ทิพย์ สัง่ ซ้ อื eBook

เลห่ ์ร้ายหวงรกั อัคนี สงั่ ซ้ ือ eBook

ทรายรกั รอยปาฏิหารยิ ์ รพัด สงั่ ซ้ อื eBook